Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  poród przedwczesny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Inflammation is a known risk factor for preterm delivery (PTD). Infection in pregnant woman is responsible for up to 40% cases of PTD. Intrauterine invasion of germs, chorioamonitis, sepsis, urinary tract infections, malaria, pneumonia are diseases with proven connection with PTD. Hyper- or hypostimulation of immune system in pregnant woman may lead to inappropriate reaction for stimuli (e.g. infection), resulting in ripening of cervix, preterm premature rupture of membranes (PPROM), uterus contractility and PTD. Interleukines are proteins, which are produced as a response for inflammation. They regulate all processes that help fight infection and provide healing. As other proteins the production of interleukines is regulated by DNA. Changes in DNA like polymorphisms are responsible for e.g. inadequate production of interleukines or production of inactive praticles of protein. Single nucleotide polymorphism (SNP) is a change in one particular place in DNA chain (called locus) that is defined as a replacement in one of nucleic alkali to another. The interleukine-1 beta (IL-1ß), interleukine-6 (IL-6) and tumor necrosis factor alfa (TNFα) are proinflammatory cytokines. Particular polimorphisms in genes that codes these proteins (i.e. IL1B+3953, IL6-174 and TNFA-308 respectively) induce the inadequate production of cytokines resulting in PPROM and PTD. Interleukine-1 receptor antagonist (IL1ra) is antyinflammatory cytokine that bounds competitively with receptor for IL-1ß but gives any biological effect typical for proinflammatory IL-1b. Polymorphism in intron 2 of interleukine-1 receptor antagonist gene (IL1RN) reduces production of IL1ra, which affects balance between IL1ra and IL-1ß and leads to inadequate inflammatory response and PTD.
EN
Introduction: Among the HPV infection risk factors one can list: age, early sexual activity, frequent change of sexual partners, multiparity, low socioeconomical status, coexistence of Chlamydia trachomatis, HSV type 2, HIV infections, vitamin deficiencies, smoking cigarettes, using hormonal contraceptives, immune system disorders and also pregnancy. The aim of the study is the assessment of human papillomavirus infection frequency in the course of pregnancy, particularly with attention to HPV type 16 infection. Material and methods: The study included 242 pregnant women who in the years 2004-2008 were treated in the Pathology of the Pregnancy Ward and Gynecologic-Obstetric Outpatient Clinic in the Voivodal Brodnowski Hospital. The patients included to the study had had cervical smear test performed by PCR method for HPV. Results: In the examined group of 242 pregnant patients human papillomavirus was isolated from 150 (62%) patients. Type 16 was statedin 87 (58%) patients. In case of normal pregnancy the presence of HPV virus was stated in 70.8% of cases (51 out of 72 women). In this group HPV type 16 comprised 61.6%. In pregnancies complicated with the symptoms of early termination the infections were stated in 99 out of 170 patients (58.2%). HPV type 16 infection was stated in 92.9% of cases. Conclusions: 1) In the analyzed material the frequency of human papillomavirus infection equaled 62%. Type 16 of virus caused 58% of these infections. 2) Regardless of the age of pregnancy and its course the percentage of cervix infections by HPV type 16 was quite significant and oscillated from 36% to 65%. 3) In patients who lost their pregnancies before 22 week of gestation, HPV type 16 was significantly more frequently isolated from miscarried tissues in comparison to its presence in cervical canal smear.
PL
Wstęp: Wśród czynników ryzyka infekcji HPV wymienia się: wiek, wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego, częstą zmianę partnerów seksualnych, wielorodność, niski status socjoekonomiczny, współistnienie zakażeń Chlamydia trachomatis, HSV typu 2., HIV, niedobory witaminowe, palenie papierosów, stosowanie antykoncepcji hormonalnej, zaburzenia odporności, a także ciążę. Celem pracy jest ocena częstości występowania zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego w przebiegu ciąży, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji typem 16. HPV. Materiał i metody: Badaniem objęto 242 kobiety w ciąży, które w latach 2004-2008 były leczone na Oddziale Patologii Ciąży oraz w Poradni Ginekologiczno-Położniczej w Wojewódzkim Szpitalu Bródnowskim. Włączone do badania pacjentki miały wykonane badania wymazów z szyjki macicy metodą PCR w kierunku HPV. Wyniki: W badanej grupie 242 ciężarnych wirusa brodawczaka ludzkiego wyizolowano od 150 (62%) kobiet. Typ 16. rozpoznano u 87 (58%) pacjentek. W przypadku ciąży przebiegającej prawidłowo obecność wirusa stwierdzono w 70,8% przypadków (51 spośród 72 kobiet). W tej grupie HPV 16 stanowił 61,6%. W ciąży powikłanej wystąpieniem objawów przedwczesnego jej ukończenia infekcje rozpoznano u 99 spośród 170 pacjentek (58,2%). Zakażenie typem 16. stwierdzono w 92,2% przypadków. Wnioski: 1) W analizowanym materiale częstość zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego wynosiła 62%. Typ 16. wirusa wywołał 58% z tych infekcji. 2) Niezależnie od wielkości ciąży i jej przebiegu odsetek zakażeń szyjki macicy typem 16. HPV był dość znaczny i wahał się od 36% do 65%. 3) U pacjentek, które utraciły ciążę przed 22. tygodniem, znamiennie częściej w poronionych tkankach izolowano typ 16. wirusa HPV w porównaniu z jego obecnością w wymazach z kanału szyjki macicy.
EN
Progress in basic science as well as the dynamic development of medical equipment contributed substantially to the knowledge and understanding of the pathogenesis of preterm labour, which, together with the improvement of neonatal care, contribute to the reduction of infant mortality. Paper discusses the common causes of premature birth, and shows the possibilities of modern ultrasound in the diagnosis and its impact on further proceedings in these cases. Among the most common causes of premature birth include: obstetric infections of urogenital system, autoimmune diseases, cervical incompetence, congenital uterine abnormalities, fibroids, multiple pregnancy, polyhydramnios, oligohydramnios, fetal defects, pregnancy induced hypertension and eclampsia, abnormal location of the placenta, premature rupture of membranes. Modern ultrasound techniques are extremely important both in the emergence of high‑risk groups and the selection of appropriate treatment and monitoring its effectiveness. These studies include ultrasound of uterus, uterine cavity and cervix 2D and 3D presentation as well as elastography. Furthermore, assessment of uteroplacental‑fetal perfusion can select a high risk of developing pregnancy‑induced hypertension, fetal hypotrophy and the early detection of intrauterine hypoxia. In many cases it allows appropriate treatment as well as carefully and safely monitor the further course of pregnancy, and in due time decide to complete the pregnancy. Authors believe that the prevention of preterm birth should be a multistage, and ultrasonography together with the identification of patients at increased risk is an extremely important part of secondary prevention.
PL
Zarówno postęp w naukach podstawowych, jak i dynamiczny rozwój aparatury przyczyniły się znacznie do poznania i zrozumienia patogenezy porodu przedwczesnego, co wraz z poprawą opieki neonatologicznej prowadzi do obniżenia umieralności noworodków. W pracy omówiono najczęstsze przyczyny porodu przedwczesnego oraz przedstawiono możliwości nowoczesnej ultrasonografii w diagnostyce i jej wpływ na dalsze postępowanie w tych przypadkach. Do najczęstszych przyczyn porodu przedwczesnego zalicza się między innymi: obciążony wywiad położniczy, zakażenia układu moczowo‑płciowego, nieprawidłowości autoimmunologiczne, niewydolność cieśniowo‑szyjkową, wady macicy, mięśniaki, ciążę wielopłodową, wielowodzie, małowodzie, wady płodu, ciężką gestozę ze stanem przedrzucawkowym, nieprawidłową lokalizację łożyska, przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego. Nowoczesne techniki ultrasonograficzne mają ogromne znaczenie zarówno dla wyłonienia grup podwyższonego ryzyka, jak i wyboru odpowiedniego leczenia i monitorowania jego skuteczności. Do badań tych należy zaliczyć ultrasonografię trzonu, jamy i szyjki macicy w prezentacji 2D i 3D oraz elastografię. Ponadto ocena perfuzji maciczno‑łożyskowo‑płodowej pozwala wyselekcjonować ciąże wysokiego ryzyka rozwoju nadciśnienia indukowanego ciążą, hipotrofii płodu, a także wcześnie wykryć niedotlenienie wewnątrzmaciczne. W wielu przypadkach umożliwia to zastosowanie odpowiedniego leczenia, a także wnikliwe i bezpieczne monitorowanie dalszego przebiegu ciąży, a w odpowiednim momencie podjęcie decyzji o jej ukończeniu. Autorzy uważają, że profilaktyka porodów przedwczesnych powinna być wieloetapowa, a ultrasonografia, będąc niezbędnym narzędziem diagnostycznym w tych przypadkach, wraz z identyfikacją pacjentek z podwyższonym ryzykiem stanowi niezwykle istotny element profilaktyki wtórnej.
EN
INTRODUCTION: The rupture of amniotic membranes between 22 and 33 weeks of gestation (PPROM) is a particular clinical scenario, when survival of the newborn is uncertain, but possible. The aim of the study was to provide a full spectrum of problems in diagnosis and treatment of a pregnant woman with PPROM. MATERIAL AND METHODS: The course of treatment in 38 pregnant women aged 18 to 42 years admitted to hospital between 22 and 33 weeks of gestation because of suspected PPROM was analyzed. Complete data regarding the diagnostic process, treatment and further course of pregnancy were collected. The results were statistically analyzed. RESULTS: PPROM was confirmed in 31 patients. The mean gestational age when PPROM occurred was 28.2 weeks. Ultrasound examination had a very high diagnostic value in the diagnosis of PPROM. The mean latency period in women with confirmed PPROM was 11 days, but the obtained range was enormous (1–85 days) and did not show any significant correlation with gestational age (r = 0.29, p = 0.106). At the end of the follow-up (one month after birth) 16% of the newborns had died and another 16% were still in the hospital with an uncertain prognosis for survival. No deaths were noted among the neonates in the group where delivery occurred at 32 weeks or later. CONCLUSIONS: Mortality among newborns resulting from PPROM is variable and dependent on gestational age. Preliminary clinical examination should always be confirmed by ultrasound. Because of its socio-economic burden, this issue deserves further prospective studies.
PL
WSTĘP: Pęknięcie pęcherza owodniowego pomiędzy 22 a 33 tygodniem ciąży (preterm premature rupture of membranes – PPROM) jest szczególnym scenariuszem klinicznym, kiedy losy noworodka są niepewne, ale jego przeżycie jest prawdopodobne. Celem pracy było przedstawienie pełnego spektrum problemów podczas diagnostyki i leczenia ciężarnej w tej szczególnie trudnej sytuacji. MATERIAŁ I METODY: Przeanalizowano przebieg leczenia u 38 pacjentek w wieku 18–42 lat, które zostały przyjęte do szpitala pomiędzy 22 a 33 tygodniem ciąży z powodu podejrzenia PPROM. Zebrano komplet danych na temat diagnostyki, leczenia i dalszego przebiegu ciąży. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Przedwczesne pęknięcie błon płodowych potwierdzono u 31 ciężarnych. Średni wiek ciążowy, w jakim wystąpiło PPROM, wynosił 28,2 tygodnia. Badanie ultrasonograficzne miało bardzo wysoką wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu PPROM. Czas latencji pacjentek z potwierdzonym PPROM wynosił średnio 11 dni, jednak rozrzut uzyskiwanych wartości był znaczny (1–85 dni) i nie wykazywał istotnego związku z wiekiem ciążowym (r = 0,29, p = 0,106). W chwili zakończenia obserwacji (miesiąc po porodzie) 16% noworodków zmarło, a kolejne 16% nadal przebywało w szpitalu z niepewną prognozą co do przeżycia. W grupie, w której do rozwiązania ciąży doszło w 32 tygodniu lub później, nie odnotowano ani jednego zgonu. WNIOSKI: Śmiertelność noworodków urodzonych wskutek PPROM przed 32 tygodniem ciąży jest zróżnicowana i zależna od wieku ciążowego. Wstępne badanie kliniczne powinno być zawsze potwierdzone przez badanie ultrasonograficzne. Ze względu na konsekwencje społeczno-ekonomiczne zagadnienie to wymaga dalszych prospektywnych badań.
EN
Since the first live birth resulting from in vitro fertilization (IVF), there has been a dramatic rise in the number of infants born as a result of this technology. Assisted reproductive technologies (ART) are now widely used in the treatment of human infertility. It is likely that well over 1 million babies have been born worldwide using ART. The majority of perinatal morbidity after assisted reproductive technology is due to multiple pregnancies. In United States and Europe even 30% of twins are conceived by IVF, intracytoplasmic sperm injection (ICSI), or frozen embryo replacement (FER). ART carries a significantly increased risk of multiple pregnancies, which are associated with a higher rate of prematurity and low birth weights, and carry well‑established risks of morbidity to the child. Many recent studies have suggested also that even singleton pregnancies are at increased risk for preterm birth, low birth weight, congenital anomalies, perinatal mortality and several other pregnancy‑related complications. In addition, it has been shown that the infertility characteristics of the parents may influence the perinatal outcome. Finally, procedural factors related to fertility treatments themselves may confer health risks to ART children. These include the artificial induction of ovulation with the possibility of changes in follicle milieu and oocyte structure, exposure of sperm and embryos to in vitro environments which might change their natural function, freezing and manipulation of oocytes and embryos.
PL
Od czasu, kiedy na świat przyszło pierwsze dziecko urodzone w wyniku zapłodnienia pozaustrojowego, gwałtownie wzrasta liczba dzieci poczętych przy zastosowaniu technik rozrodu wspomaganego. W chwili obecnej są one szeroko stosowane w leczeniu niepłodności. Szacuje się, że na całym świecie w ten sposób urodziło się dotychczas blisko milion noworodków. Główną przyczynę powikłań związanych z rozrodem wspomaganym stanowią ciąże mnogie. W USA i Europie nawet około 30% bliźniąt zostaje poczętych w wyniku zapłodnienia pozaustrojowego, mikroiniekcji plemnika do komórki jajowej lub transferu zarodka mrożonego. Metody te wiążą się niestety ze zwiększonym ryzykiem uzyskania ciąż mnogich, a co za tym idzie – ze wzrostem ryzyka wcześniactwa, niskiej masy urodzeniowej, a także śmiertelności okołoporodowej dzieci. Niektóre publikowane ostatnio badania wskazują również, że także ciąże pojedyncze będące wynikiem zastosowania technik wspomaganego rozrodu częściej powikłane są porodem przedwczesnym, niską masą urodzeniową noworodka, wadami wrodzonymi u dzieci, zwiększoną śmiertelnością okołoporodową noworodków oraz innymi ciężkimi powikłaniami położniczymi. Ponadto wykazano, że same czynniki decydujące o niepłodności u rodziców mogą wpływać na występowanie powikłań w czasie ciąży i porodu. W końcu także sama procedura związana z zapłodnieniem pozaustrojowym niesie ryzyko powikłań u poczętych w ten sposób dzieci. Należy tu wspomnieć o sztucznej indukcji owulacji, która może wpłynąć na środowisko wewnątrz pęcherzyków oraz struktury oocytu, ekspozycji zarówno nasienia, jak i embrionów na czynniki zewnętrzne, co może prowadzić do zaburzenia ich naturalnej funkcji, jak również zamrażaniu i manipulowaniu przy oocytach i embrionach, między innymi w czasie diagnostyki preimplantacyjnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.