Search results

1

Selected forms of therapy for individuals with autism spectrum disorder

100%

Dudzinska E., Szymona K., Pacian A., Kulik T.

|

2015

|

vol. 28

|

issue 1

21-23

EN

Autism spectrum disorder (ASD) is a condition of multiple origins. It is characterised by a range of behaviour patterns, in addition to disturbed social and emotional functioning. Of note, early therapy is conducive to better treatment results. A few recently discussed therapies have a particularly positive impact on children with ASD. Corbett et al. [2] proposed Sense Theatre. This involves instilling appropriate behaviours and communication patterns into the afflicted individual through acting. Role-playing and other similar techniques also offer an opportunity for children with ASD to improve their areas of empathy and social cooperation. With regard to bio-feedback-related techniques, Friedrich et al. [3] was noted for developing the Brain-computer method, a system of game interface connected to an external device. The method targets the mirror neuron system (MNS) in order to enhance cognitive, emotional and behavioural functions through neurofeedback. An approach put forward by Solomon et al. [10] is called ‘Play and Language for Autistic Youngsters (PLAY) Project Home Consultation’. Herein, volunteers visit patients’ homes on a regular basis to engage the children in play and games, after which they discuss with parents, the issues that came up. The PLAY reduces guardians’ stress levels and improves children’s skills. A pharmacological method is that of administering sulphoraphane [9], which reduces damaging effects. As others claim [8,1,7], other dietary approaches prove efficient as well. In summation, an early intervention and the employment of a multimodal treatment approach can be of importance for enhancing the life of ASD-affected children.

2

Pain principles of treatment in osteoarthritis (general assumptions, analgesic ladder, pan assessment scales

63%

Tomaszewski W.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(3)

173-178

PL

Ból jest objawem, z którym terapeuta spotyka się w swojej praktyce bardzo często, bez względu na specjalizację, którą reprezentuje. Nadal jednak, pomimo stałego postępu w zakresie rozwoju środków i metod zwalczania bólu, zbyt wielu chorych niepotrzebnie cierpi z powodu dolegliwości bólowych. Skuteczne leczenie bólu przewlekłego możliwe jest u ponad 90% chorych, a obowiązek stosowania terapii przeciwbólowej spoczywa nie tylko na lekarzach (pierwszego kontaktu lub specjalistach), ale również na specjalistach fizjoterapii lub nawet psychoterapeutach. Każdy chory cierpiący z powodu dolegliwości bólowych ma pełne prawo wymagać i oczekiwać od terapeuty skutecznego ich leczenia, a lekarz lub fizjoterapeuta musi tym wymaganiom sprostać! Niestety w codziennej praktyce klinicznej, lekarz lub fizjoterapeuta nie dysponują narzędziami lub badaniami umożliwiającymi obiektywną ocenę stopnia nasilenia bólu.

EN

Pain is a frequently encountered symptom in physiotherapists’ practice, regardless their specialty. However, despite the continuous progress in the development of the means and approaches to pain alleviation, too many patients unnecessarily suffer from pain. Successful treatment of chronic pain is possible in more than 90% of patients and it is not only the primary care physician’s or specialist’s duty, but also the duty of specialists in physiotherapy and even psychotherapists. Every patient suffering from pain has the right to require and expect successful treatment from the therapist. And a physician or a physiotherapist has to meet their patients’ demands! Regretfully, in everyday clinical practice, a physician or a physiotherapist do not have adequate tools to their disposal and are unable to apply adequate treatment approaches enabling objective assessment of pain intensity degree.

3

Fizjoterapia osób z dysfunkcjami narządu ruchu lub różnymi schorzeniami neurologicznymi, leczonych równolegle z powodu zaburzeń rytmu serca – punkt widzenia fizjoterapeuty / Physiotherapy of patients with motoric or neurological dysfunctions, simultaneously treated for arrhythmia – physiotherapist's viewpoint

63%

Domosławska D.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 3

50-62

EN

A high percentage of patients undergoing physiotherapeutic treatment due to motor organ dysfunctions or neurological problems are the ones who additionally suffer from heart rhythm disorder (arrhythmia).This paper presents the most common types of heart rhythm disorders, the health risk factors they involve as well as the treatment methods. Some important aspects of kinesiotherapy and physiotherapy of patients treated pharmacologically or with implanted pacemaker or cardioverter-defibrillator have been considered. The general rules for contraindications against physiotherapy have also been raised. The significance of patient education, the psychical effects and safety during physiotherapy have been emphasized.

4

Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie

51%

Kowalska M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

vol. 7

|

issue 2

124-128

EN

Thanks to advances in medicine and medical technology available today is the use of many drugs, including ketoprofen, by iontophoresis, both during treatment in the strict sense, as well as during the rehabilitation of the patient. This method of treatment should be available at each level of physical therapy according to specific standards for medical rehabilitation. The occurrence of pain is an important issue to distort the patient’s condition. The emergence of painful incidents is a critical problem that can cause impaired health and wellbeing. There are various ways to minimize, prevent and fight the pain. Through the use of alternative medicine, pharmacological treatment, as well as medical devices, we can, so choose the best method in the confrontation with him, which can be adapted individually to the needs of each patient. Non-steroidal analgesic and anti-inflammatory therapy is often used to relieve acute pain and chronic injuries incurred on the organ motion. Through the use of medication by iontophoresis can get anti-inflammatoy effect and analgesic, bypassing the oral route of administration (per os). This changes the current regimen of NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs and analgesics), mainly in the case of illnesses in which the effect is a topical medicine containing as an active ingredient ketoprofen. The use of iontophoresis application enables approximately 10 to 2000 times more than the usual therapeutic molecules imposition of the drug substance to the skin surface, such as a gel.

PL

Dzięki postępom medycyny oraz technologii medycznej możliwe dziś jest stosowanie wielu leków, w tym ketoprofenu, metodą jonoforezy, i to zarówno podczas leczenia sensu stricte, jak i w czasie rehabilitacji pacjenta. Ten sposób leczenia powinien być dostępny na każdym poziomie fizykoterapii według określonych standardów w zakresie rehabilitacji medycznej. Występowanie dolegliwości bólowych jest istotnym problemem zakłócającym stan chorego. Pojawienie się incydentów bólowych stanowi kluczowy problem, gdyż mogą one powodować zaburzenia zdrowia i samopoczucia. Istnieje wiele sposobów na zminimalizowanie, zapobieganie i walkę z bólem. Dzięki zastosowaniu medycyny alternatywnej, leczenia farmakologicznego, jak również urządzeń medycznych możemy wybrać odpowiednią metodę w konfrontacji z nim, dostosowaną indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Niesterydowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne są terapią często wykorzystywaną do uśmierzania bólu ostrego, a także przewlekłego dotyczącego urazów powstałych w narządzie ruchu. Poprzez stosowanie leku metodą jonoforezy można uzyskać efekt przeciwzapalny i przeciwbólowy, z pominięciem doustnej drogi jego podania (per os). Zmienia to dotychczasowy schemat stosowania leków z grupy NLPZ (niesterydowych leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych), głównie w przypadku chorób, w przebiegu których skuteczne jest miejscowe podawanie leku zawierającego jako substancję czynną ketoprofen. Zastosowanie jonoforezy umożliwia aplikację około 10-2000 razy więcej cząsteczek leczniczych niż zwykłe nałożenie substancji leczniczej na powierzchnię skóry, np. w postaci żelu.

5

Oporne nadciśnienie tętnicze jako problem w praktyce klinicznej

51%

Prejbisz A., Januszewicz A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 2

152-162

EN

Resistant hypertension is defined as a clinical situation characterised by a failure to achieve lower systolic and diastolic blood pressure levels below 140 mm Hg and 90 mm Hg, respectively, despite the use of the principles of lifestyle modification as well as pharmacological treatment, including a diuretic as well as two other antihypertensives belonging to different groups, administered at adequate doses (mineralocorticoid receptor may not be included in the regimen). Previous studies suggest that the prevalence of resistant hypertension in the population of patients receiving antihypertensive treatment is 13%. According to a Polish nationwide survey NATPOL 2011, 13% of patients treated due to hypertension suffer from resistant hypertension. It was noted that factors predisposing and/or related to the development of resistant hypertension primarily include: advanced age, high/increased baseline blood pressure (systolic pressure in particular), obesity, excessive salt intake, chronic renal disease and diabetes. There is a consistent view that apart from non-compliance with lifestyle modification, an inadequate antihypertensive regimen and/or non-compliance with therapeutic indications are among the most common causes of treatment-resistant hypertension. Current recommendations for the management of patients with resistant hypertension also stress the importance of identifying the causes of secondary hypertension. This represents a very important element in the management of resistant hypertension and may facilitate pharmacological treatment. In the case of failure to achieve blood pressure target values, it is recommended to include a drug belonging to aldosterone receptor antagonists. If both, non-pharmacological and pharmacological therapies prove inefficient, surgical treatment of resistant hypertension may be considered in selected cases.

PL

Oporne nadciśnienie tętnicze definiowane jest jako sytuacja kliniczna, kiedy wykorzystując zasady modyfikacji stylu życia oraz leczenie farmakologiczne – obejmujące diuretyk i dwa inne leki hipotensyjne z rożnych grup w adekwatnych dawkach (schemat nie musi uwzględniać antagonisty receptora mineralokortykoidowego) – nie udaje się obniżyć ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego odpowiednio poniżej 140 mm Hg i 90 mm Hg. Dotychczasowe badania wskazują na sięgający blisko 13% odsetek występowania opornego nadciśnienia tętniczego w populacji leczonej hipotensyjnie. Z ogolnopolskiego badania NATPOL 2011 wynika, że częstość występowania opornego nadciśnienia tętniczego sięga 13% chorych leczonych na nadciśnienie tętnicze. Zwrocono uwagę, że do czynnikow predysponujących do rozwoju opornego nadciśnienia tętniczego lub/i związanyc hz nim należą zwłaszcza: bardziej zaawansowany wiek, wysokie/wyższe wyjściowe ciśnienia tętnicze (przede wszystkim skurczowe), otyłość, nadmierne spożycie soli kuchennej, przewlekła choroba nerek czy cukrzyca. Panuje zgodny pogląd, że obok nieprzestrzegania zasad modyfikacji stylu życia jedną z najczęstszych przyczyn opornego nadciśnienia tętniczego jest niewłaściwy schemat leczenia hipotensyjnego lub/i niestosowanie się do zaleceń terapeutycznych. We wspołczesnych zaleceniach dotyczących postępowania z chorym na oporne nadciśnienie podkreśla się rownież znaczenie wykrycia przyczyny rozwoju nadciśnienia wtornego. Zajmuje to bardzo ważne miejsce w schemacie postępowania z chorym na oporne nadciśnienie tętnicze i może ułatwić prowadzenie leczenia farmakologicznego. W przypadku nieosiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego zaleca się dołączenie leku z grupy antagonistow receptora aldosteronu. W sytuacji nieskuteczności terapii niefarmakologicznej i farmakologicznej w wybranych przypadkach do rozważenia pozostaje leczenie zabiegowe nadciśnienia opornego.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Current Issues in Pharmacy and Medical Sciences

1 Physiotherapy

1 Polish Journal of Sports Medicine

1 2021

1 2015

1 2014

2 2011

1 Domosławska D.

1 Dudzinska E.

1 Januszewicz A.

1 Kowalska M.

1 Kulik T.

1 Pacian A.

1 Prejbisz A.

1 Szymona K.

1 Tomaszewski W.

Selected forms of therapy for individuals with autism spectrum disorder

Pain principles of treatment in osteoarthritis (general assumptions, analgesic ladder, pan assessment scales

Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie

Oporne nadciśnienie tętnicze jako problem w praktyce klinicznej