Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pathogenic fungi
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Bakterie promujące wzrost roślin (PGPB) to wolno żyjące organizmy glebowe, które mogą bezpośrednio lub pośrednio ułatwiać wzrost roślin w biotycznych lub abiotycznych warunkach stresowych. Mogą także produkować fitohormony i syntezować związki lub enzymy, które mogą modulować wzrost i rozwój (Glick et al. 2007). Pośrednie promowanie wzrostu roślin obejmuje wiele mechanizmów, dzięki którym bakterie mogą ograniczać rozwój patogenów roślinnych. Korzystny wpływ na wzrost roślin zmienia się znacznie w zależności od indywidualnych szczepów bakteryjnych oraz warunków wzrostu. Ważnym zjawiskiem jest produkcja antybiotyków przez bakteryjne endofity roślinne, w szczególności obserwowane u licznych gatunków Pseudomonas. Substancje te skutecznie ograniczają wzrost patogenów roślinnych (Klama, 2004). Celem badań było wyizolowanie bakterii strefy korzeniowej i ocena inhibicji wzrostu grzybów będących patogenami roślin wobec wyizolowanych szczepów bakteryjnych. W przeprowadzonych badaniach wykorzystano rośliny (Festuca rubra, Morus alba, Arabidopsis thaliana) rosnące w pobliżu huty cynku w Miasteczku Śląskim na glebie zanieczyszczonej metalami ciężkimi i nawożonej komunalnymi osadami ściekowymi. Bakterie izolowano z korzeni roślin stosując trzy długości czasu dezynfekcji (0, 2.5, 10 min). Po uzyskaniu czystych kultur bakteryjnych prowadzono testy zahamowania wzrostu w warunkach in vitro wobec czterech szczepów grzybów: FO – Fusarium oxysporum, FC – F. culmorum, AA1 – Alternaria alternata 1, AA2 – A. alternata 2. Wyniki eksperymentu wskazują, że bakterie izolowane po czasie 2.5 i 10 minut sterylizacji, czyli głównie bakterie endofityczne, hamowały rozwój badanych grzybów – potencjalnych patogenów roślin. Badania wykazały także, że z rzodkiewnika pospolitego (Arabidopsis thaliana), znanego halofita, pozyskano najwyższą liczbę mikroorganizmów, które także wykazywały najlepsze właściwości inhibitujące wzrost grzybni wszystkich badanych patogenów.
EN
The main purpose of this study was to evaluate impact of plant growth promoting bacteria (PGPB) on the development of phytopathogenic fungi and correlate it with a potential effects on the growth of plants under unfavorable conditions, in order to improve the efficiency of a phytoremediation process. The conducted research focused on the antifungal properties of PGPB. In this study, 51 isolates of bacteria were obtained after diversified disinfection time from plants growing on soil after sewage sludge amendment. The results revealed that some isolated bacteria, mainly endophytic ones, inhibited the development of Fusarium oxysporum, F. culmorum and Alternaria alternata.
EN
The frequency of severe systemic fungal diseases has increased in the last few decades. The clinical use of antibacterial drugs, immunosuppressive agents after organ transplantation, cancer chemotherapy, and advances in surgery are associated with increasing risk of fungal infections. Opportunistic pathogens from the genera Candida and Aspergillus as well as pathogenic fungi from the genus Cryptococcus can invade human organism and may lead to mucosal and skin infections or to deep-seated mycoses of almost all inner organs, especially in immunocompromised patients. Nowadays, there are some effective antifungal agents, but, unfortunately, some of the pathogenic species show increasing resistance. The identification of fungal virulence factors and recognition of mechanisms of pathogenesis may lead to development of new efficient antifungal therapies. This review is focused on major virulence factors of the most common fungal pathogens of humans: Candida albicans, Aspergillus fumigatus and Cryptococcus neoformans. The adherence to host cells and tissues, secretion of hydrolytic enzymes, phenotypic switching and morphological dimorphism contribute to C. albicans virulence. The ability to grow at 37°C, capsule synthesis and melanin formation are important virulence factors of C. neoformans. The putative virulence factors of A. fumigatus include production of pigments, adhesion molecules present on the cell surface and secretion of hydrolytic enzymes and toxins.
PL
Grzyby odgrywają zasadniczą rolę w ekosystemach jako patogeny, saprotrofy i symbionty. Ich wszechstronne zdolności metaboliczne czynią z nich kluczowe ogniwo w obiegu węgla w przyrodzie. Dla człowieka stanowią głównie źródło infekcji, ale również zyskują na znaczeniu w biotechnologii. Grzyby są obecne w naszym otoczeniu w formie zarodników, pełzaków, grzybni i owocników. Te same gatunki grzybów w zależności od warunków otoczenia mogą prezentować rożne formy morfologiczne i tworzyć różne relacje z otoczeniem, na przykład owadobójcze grzyby są często spotykane jako endosymbionty roślin. Całe to bogactwo znajduje odzwierciedlenie w genomach grzybów. Osmotroficzny tryb życia grzybów narzuca charakter interakcji grzybów z otoczeniem, która odbywa się przy pomocy wydzielanych na zewnątrz enzymów rozkładających pożywienie, białek efektorowych oraz toksyn wpływających na inne organizmy. Grzyby posiadają złożone kompozycje wydzielanych cząsteczek oraz transportery błonowe przystosowane do efektywnego przenoszenia związków chemicznych w obu kierunkach. Zdolność do rozkładania ligniny i celulozy odpowiada w dużej mierze za sukces ewolucyjny grzybów. Adaptacja organizmu do nowego ekosystemu zwykle przebiega poprzez duplikację genów z ich późniejszymi asymetrycznymi zmianami prowadzącymi do szybkiej zmiany specyficzności substratowej jednego z paralogów. Wielokrotne duplikacje jednej grupy genów prowadzą do rozrostu rodziny kodowanych przez nie białek i rozszerzenia zakresu możliwości np. rozkładanych przez nie wariantów substratów. Zwiększenie liczby genów związanych z metabolizowaniem danej grupy substratów jest jednym z podstawowych sposobów adaptacji do danej niszy ekologicznej widzianej z perspektywy genomu. Charakterystyczne więc dla grzybów związanych z roślinami będzie kodowanie licznych enzymów degradujących węglowodany, a dla dermatofitów – proteazy i lipazy. Kolejnym poziomem adaptacji patogenów/symbiontów jest zmiana profilu ekspresji genów i stały „wyścig zbrojeń” z gospodarzami. Ponadto geny te często sąsiadują z transpozonami, w obrębie szybciej ewoluującej części genomu. Geny związane z metabolizowaniem ksenobiotyków częściej ulegają też horyzontalnemu transferowi genów aniżeli geny metabolizmu podstawowego. Inna wyróżniającą grzyby cechą jest posiadanie różnorodnych modeli rozmnażania płciowego nawet pomiędzy spokrewnionymi gatunkami. Model rozmnażania jest jednym z ważniejszych sposobów dostosowania do trybu życia. Rozmnażanie jednopłciowe pojawiało się wielokrotnie w ewolucji grzybów i wydaje się być adaptacją do patogennego trybu życia.
EN
One genome enables a fungus to have various lifestyles and strategies depending on environmental conditions and in the presence of specific counterparts. The nature of their interactions with other living and abiotic elements is a consequence of their osmotrophism. The ability to degrade complex compounds and especially plant biomass makes them a key component of the global carbon circulation cycle. Since the first fungal genomic sequence was published in 1996 mycology has benefited from the technolgical progress. The available data create an unprecedented opportunity to perform massive comparative studies with complex study design variants targeted at all cellular processes.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.