Search results

1

Powstawanie i przemiany nitrowych pochodnych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w środowisku naturalnym

100%

Zaciera M., Kurek J., Dzwonek L.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2014

|

vol. 17

|

issue 1

77-82

EN

Nitrated polycyclic aromatic hydrocarbons (nitro-PAHs) belong to this group of compounds which reveal mutagenic and carcinogenic properties. These compounds are persistent in the environment, and long time exposure even at low concentrations can cause health effect dangerous to a human. The paper describes formation of nitro-PAHs in the air which is a complex process, depending on many factors (weather conditions, presence of other pollutants in the ambient air). The sources of nitro-PAHs formation migration and their transformation in the environment are presented.

PL

Nitrowe pochodne wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (nitro-WWA) to grupa związków, spośród których liczne wykazują działanie mutagenne i kancerogenne. Związki te są trwałe w środowisku i długotrwałe narażenie nawet na małe stężenia tych związków może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych. W pracy opisano powstawanie nitro-WWA w powietrzu, które jest procesem złożonym, uzależnionym od wielu czynników (takich jak warunki meteorologiczne, czy też obecność innych zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym) wraz ze wskazaniem źródeł ich powstawania oraz migracji i przemian nitro-WWA w środowisku naturalnym.

2

Czy leczenie ozonem (O3) jest skuteczne w przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa? Badanie eksperymentalne na zwierzętach doświadczalnych

88%

Altaş B., Koçak H. E., Altınay S., Yücebaş K., Taşkın Ü., Oktay M. F.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(5)

37-44

PL

Wprowadzenie: Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa (atrophic rhinitis; AR) jest chorobą charakteryzującą się zanikiem (atrofią) błony śluzowej, błony podśluzowej oraz tkanki kostnej, a także nadmiernym powiększaniem się jam nosa z nieznanej przyczyny. Dotychczas nie udało się poznać skutecznej metody leczenia tej choroby, a terapia czynnościowej utraty atroficznych komórek w AR wciąż pozostaje przedmiotem badań. Wykazano, że terapia ozonem (O3) zwiększa metabolizm komórkowy, angiogenezę, aktywność fibroblastów i syntezę kolagenu. Cel: Ustalenie, czy leczenie ozonem wpływa na histopatologiczny obraz choroby w doświadczalnie wywoływanym modelu AR. Materiał i metody: Do badania włączono 12 szczurów-albinosów rasy Wistar Hannover. Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa u zwierzęcia indukowano poprzez podawanie do obu jam nosa przez 21 dni toksyny bakteryjnej Pasteurella multocida, rozcieńczonej roztworem soli fizjologicznej. Wszystkie zwierzęta objęte badaniem podzielono na dwie grupy – kontrolną i badaną. Grupie badanej podawano doodbytniczo gaz ozonowy (60 μg/ml) przez 21 dni. Po 2 tygodniach szczury poddano dekapitacji, usunięto w całości jamę nosową, a parametry zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa (hiperplazję komórek nabłonka, utratę komórek kubkowych, utratę rzęsek, naciek zapalny i ektazję naczyniową) oceniano na podstawie badania histopatologicznego pod mikroskopem świetlnym, po czym poddano analizie statystycznej. Wyniki: Częstość występowania ektazji naczyniowej była istotnie niższa w grupie poddanej leczeniu ozonem w porównaniu z grupą kontrolną (p <0,05). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do pozostałych parametrów histopatologicznych. Wnioski: Leczenie ozonem wywołało umiarkowany efekt na poziomie histopatologicznym. Autorzy doszli do wniosku, że terapia ozonem nie ma wpływu, lub ma bardzo ograniczony, na zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa.

3

Czy leczenie ozonem (O3) jest skuteczne w przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa? Badanie eksperymentalne na zwierzętach doświadczalnych

88%

Altaş B., Koçak H. E., Altınay S., Yücebaş K., Taşkın Ü., Oktay M. F.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 5

37-44

PL

Wprowadzenie: Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa (atrophic rhinitis; AR) jest chorobą charakteryzującą się zanikiem (atrofią) błony śluzowej, błony podśluzowej oraz tkanki kostnej, a także nadmiernym powiększaniem się jam nosa z nieznanej przyczyny. Dotychczas nie udało się poznać skutecznej metody leczenia tej choroby, a terapia czynnościowej utraty atroficznych komórek w AR wciąż pozostaje przedmiotem badań. Wykazano, że terapia ozonem (O3) zwiększa metabolizm komórkowy, angiogenezę, aktywność fibroblastów i syntezę kolagenu. Cel: Ustalenie, czy leczenie ozonem wpływa na histopatologiczny obraz choroby w doświadczalnie wywoływanym modelu AR. Materiał i metody: Do badania włączono 12 szczurów-albinosów rasy Wistar Hannover. Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa u zwierzęcia indukowano poprzez podawanie do obu jam nosa przez 21 dni toksyny bakteryjnej Pasteurella multocida, rozcieńczonej roztworem soli fizjologicznej. Wszystkie zwierzęta objęte badaniem podzielono na dwie grupy – kontrolną i badaną. Grupie badanej podawano doodbytniczo gaz ozonowy (60 μg/ml) przez 21 dni. Po 2 tygodniach szczury poddano dekapitacji, usunięto w całości jamę nosową, a parametry zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa (hiperplazję komórek nabłonka, utratę komórek kubkowych, utratę rzęsek, naciek zapalny i ektazję naczyniową) oceniano na podstawie badania histopatologicznego pod mikroskopem świetlnym, po czym poddano analizie statystycznej. Wyniki: Częstość występowania ektazji naczyniowej była istotnie niższa w grupie poddanej leczeniu ozonem w porównaniu z grupą kontrolną (p <0,05). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do pozostałych parametrów histopatologicznych. Wnioski: Leczenie ozonem wywołało umiarkowany efekt na poziomie histopatologicznym. Autorzy doszli do wniosku, że terapia ozonem nie ma wpływu, lub ma bardzo ograniczony, na zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa.

4

Oddziaływanie słonecznego promieniowania ultrafioletowego na organizm człowieka

75%

Skórska E.

Kosmos

|

2016

|

vol. 65

|

issue 4

657-667

PL

Promieniowanie słoneczne jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, wpływa korzystnie na samopoczucie, pobudza wydzielanie wielu hormonów, umożliwia syntezę witaminy D3. Niewielka część jest emitowana w zakresie ultrafioletowym (UV) w trzech pasmach różniących się działaniem biologicznym: UV-A, UV-B i UV-C. Wysokoenergetyczne promieniowanie UV-C zabójcze dla żywych organizmów w całości jest pochłaniane przez tlen i ozon w górnej warstwie atmosfery. UV-B jest częściowo absorbowane przez stratosferyczną warstwę ozonową, a jego pozytywne działanie polega przede wszystkim na zdolności wytwarzania witaminy D3 w skórze człowieka. Umiarkowana i stopniowo wydłużana ekspozycja odsłoniętych części ciała wywołuje po kilku dniach efekt opalenizny, którą należy traktować jako obronną reakcję skóry na UV-B. Zbyt długa ekspozycja przekraczająca tzw. dawkę erytemalną powoduje oparzenie słoneczne zwane rumieniem, co w późniejszym okresie może wywołać nowotwory skóry. Promienie UV-A głębiej przenikają przez skórę, powodując krótkotrwały efekt opalenizny, ale także przyspieszone jej starzenie poprzez uszkodzenie kolagenu i elastyny, wysuszenie skóry i przyspieszone tworzenie zmarszczek. Korzystając z kąpieli słonecznych, warto sprawdzać podawany w prognozach pogody tzw. indeks UV, który jest międzynarodowym wskaźnikiem, będącym liczbą od 0 do 16, proporcjonalnym do natężenia promieniowania w zakresie od 297 nm do 400 nm o krzywej widmowej odpowiadającej efektywności tworzenia rumienia. W Polsce w okresie letnim może on osiągnąć wartość 10, jednak już przy wartości 3 należy zachować środki ostrożności: nakrycie głowy, kremy z filtrami pochłaniającymi UV-B oraz okulary ochronne, UV oddziałuje bowiem nie tylko na skórę, ale także na oczy. Długotrwałe narażanie soczewek ocznych na intensywne promieniowanie o długości fali 300-320 nm może prowadzić do powstania zaćmy fotochemicznej. Powszechnie znaną dolegliwością oczu wywołaną ekspozycją na UV-B jest zapalenie spojówek, zdarzają się przypadki uszkodzenia rogówki, a nawet siatkówki oka.

EN

Solar radiation is necessary for the proper functioning of the human body, has a positive effect on human mood, stimulates the secretion of several hormones, enables synthesis of vitamin D3. A small part, approx. 8%, of the solar radiation is emitted as ultraviolet (UV) having three different ranges of biological activity: UV-A, UV-B and UV-C. The last one, which destroys living cells, is fully absorbed by oxygen and ozone in the atmosphere. UV-B is partially absorbed by the stratospheric ozone layer and exerts positive effect on the human body by inducing synthesis of vitamin D3 in human skin. Prolonged exposure exceeding the so-called erythemal dose causes sunburn known as erythema, which may cause subsequently skin cancer. UV-A radiation penetrates through the skin deeper, causing a short-lasting tan, but also accelerates its aging by damaging collagen and elastine, drying the skin, increasing the formation of wrinkles. When sunbathing, it is worth checking the forecast of UV index, which is an internationally accepted measure of the intensity of radiation causing erythema in the range between 297 and 400 nm, having values between 0 and 16 proportional the spectral efficiency. In Poland, it can reach in the summer a value of 10, but even at the value of 3 it is necessary to use precautions such as hats, sunscreens containing UV-B filters, protective eyewear. UV affects not only the skin, but also eyes. Prolonged exposure of the eye lens to intense radiation of 300-320 nm wavelength may cause cataract. Not only can UV-B frequently cause conjunctivitis, it may also result in damage to the cornea, the lens and even the retina.

5

Skuteczność zastosowania ozonu w stomatologii – przegląd piśmiennictwa

51%

Mocny-Pachońska K., Kuśka-Kiełbratowska A., Skaba D., Wójcik M., Janowska-Bogacz K., Tanasiewicz M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2019

|

issue 73

69-73

EN

The aim of this article was to present the properties of ozone and its use in dentistry. Ozone is a chemical compound consisting of three atoms of oxygen with the molecular weight of 47.98 g/mol. It is an energy-rich and highly unstable form of oxygen. Ozone is a powerful oxidizer and it is strongly effective against bacteria, fungi, viruses and parasites. It has been used successfully in the field of medicine for more than a decade. There are several known actions of ozone on the human body, such as: immunostimulating and analgesic, antimicrobial, bioenergetic and biosynthetic. Based on its properties, ozone is being used in various fields in dentistry, such as caries prevention, endodontics, periodontology, prosthetics, orthodontics and oral surgery. Modern dentistry is moving towards the use of minimally invasive procedures. Ozone therapy is quite promising as it is less invasive, has a potent disinfectant property and has minimal adverse effects. Evidence based studies and clinical trials are still required.

PL

Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie właściwości, mechanizmu działania oraz skuteczności zastosowania ozonu we współczesnej stomatologii. Ozon jako alotropowa forma tlenu, o wzorze chemicznym O3, ma silne właściwości utleniające, co sprawia, że na jego działanie podatne są bakterie Gram-dodatnie, Gram-ujemne, wirusy, spory oraz komórki wegetatywne. Szerokie zastosowanie terapeutyczne w stomatologii ozon zawdzięcza właściwościom: przeciwdrobnoustrojowym, stymulującym układ odpornościowy, przeciwbólowym, detoksykacyjnym, antyhipoksyjnym, biosyntetycznym oraz biostymulującym. Ponadto znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach stomatologii: w profilaktyce, stomatologii zachowawczej (wybielanie zębów, leczenie nadwrażliwości zębiny), endodoncji, stomatologii dziecięcej, ortodoncji, periodontologii i leczeniu chorób błony śluzowej jamy ustnej, protetyce oraz chirurgii stomatologicznej. Ozonoterapia, zarówno w postaci mieszaniny wodnej, jak i w formie gazowej, wspomaga efekty terapeutyczne, jednak dopracowania wymagają standardy jej zastosowania.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Kosmos

1 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 Otolaryngologia Polska

1 Polish Journal of Otolaryngology

1 2019

2 2018

1 2016

1 2014

2 Altaş B.

2 Altınay S.

2 Koçak H. E.

2 Oktay M. F.

2 Taşkın Ü.

2 Yücebaş K.

1 Dzwonek L.

1 Janowska-Bogacz K.

1 Kurek J.

1 Kuśka-Kiełbratowska A.

1 Mocny-Pachońska K.

1 Skaba D.

1 Skórska E.

1 Tanasiewicz M.

1 Wójcik M.

1 Zaciera M.

Powstawanie i przemiany nitrowych pochodnych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w środowisku naturalnym

Czy leczenie ozonem (O3) jest skuteczne w przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa? Badanie eksperymentalne na zwierzętach doświadczalnych

Czy leczenie ozonem (O3) jest skuteczne w przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa? Badanie eksperymentalne na zwierzętach doświadczalnych

Oddziaływanie słonecznego promieniowania ultrafioletowego na organizm człowieka

Skuteczność zastosowania ozonu w stomatologii – przegląd piśmiennictwa