Search results

1

Ovarian cancer: early detection, angiogenesis, lymphangiogenesis and current prospects for therapy

100%

Wertel I., Bednarek W., Czekierdowski A., Kotarski J.

|

issue 1

24-28

EN

I Chair and Department of Gynecological Oncology and Gynecology is a specialist research center providing help in diagnostics and treatment of gynecological malignancies. The research work is focused on the processes of angiogenesis and lymphangiogenesis. Development of blood and lymphatic vessels is subject to research in a wide range of malignancies, including ovarian cancer, endometrial cancer and uterine sarcomas. Angiogenesis in malignancies of the female genital tract is investigated by using some modern 3D sonography that uses high-definition blood flow imaging. Ovarian Tumors and Early Ovarian Cancer Detection unit was established in 2002 and since that time more than 3500 patients with difficult to diagnose tumors have been consulted and treated in the Department. Ovarian cancer immunology studies are the second leading research fiekld in the 1st Chair Department of Gynecological Oncology and Gynecology. The Department is well equipped with diagnostic devices as well as a scientific laboratory. This allows for studies in the fields of imaging of masses, their immunology, biochemistry and molecular biology. Understanding immunological response in patients with ovarian cancer is the key to develop new, effective therapies, including immunological vaccines. In this area we are cooperating with prominent international research centers: Department of Surgery, University of Michigan and Department of Microbiology and Immunology, University of Arkansas. Results of our research are published in both Polish and international journals specializing in fields of gynecology, oncology, immunology and basic science.

2

Suspected ovarian cancer in a young patient with a congenital heart defect and a history of cardiac surgery and pacemaker implantation – difficult therapeutic decisions

100%

Kaźmierczak K., Stempniewski T., Kufel-Grabowska J., Nowakowski B.

|

EN

After uterine cancer, ovarian cancer is the second most common female reproductive tract malignancy. In Poland, in 2015, there were 3735 new cases and 2738 deaths from ovarian cancer. Over 80% of all cases are diagnosed in women aged over 50, whereas only 6% – before 35 years of age. Most cases are diagnosed, when clinical symptoms have already appeared, and the disease is at least locally advanced. The case presented below describes a very young 28-year-old woman with a tumour in the pelvis, ascites and very high Ca 125 and HE 4 levels. The clinical symptoms as well as laboratory and imaging tests were suggestive of epithelial ovarian cancer that required urgent surgery due to progression of the disease. The surgery posed a significant risk of complications, but owing to the deterioration of the patient’s condition it was considered necessary. The patient was born with a severe, complex heart defect, had undergone two cardiac surgeries, and had a pacemaker (first VVIR, then DDD). She was also intensively treated for iatrogenic HCV infection and hypothyroidism. A multidisciplinary team (a gynecologist, cardiologist and anesthetist) were behind the decision to carry out a major gynecological operation which ended with success. For the past 6 years, the patient has been under constant oncological follow-up and enjoys a good health.

3

Facts about ovarian cancer in Maysanian women

100%

Saadoon Qasim Alhilf H., Alwan Hasan Alhashimi R.

Current Gynecologic Oncology

|

2017

|

vol. 15

|

issue 2

113-119

EN

Background: Ovarian cancer is one of the commonest gynecologic malignancy. It is the most common cause of death due to gynecologic tumors, and accounts for 50% of deaths due to all gynecologic cancer types. Objectives: The aim was to discuss and assess ovarian cancer in Misan province and to underline its impact for increased awareness and interest in screening and early diagnosis by the determination of the prevalence rates among Maysanian women. Methods: The study lasted six months. During this period, we obtained a lot of data from records of the Al-Shifaa Oncology Center in Misan province, Iraq. Between September 2016 and February 2017, 50 cases of ovarian cancer from 282 gynecologic cancers were recorded. Complete history was obtained for every case. Results: The study showed that ovarian cancer constituted 17.73% of all types of cancer. It usually occurred in patients aged 60–70 years (30%). Women lived in urban areas 1.5 times more frequently than in rural areas. The most common histopathological type of ovarian cancer was ovarian serous carcinoma (46%). The most common stages were stage III and IV, accounting for 76%. Conclusion: Ovarian cancer is the third most common gynecologic cancer type. It was more common in women aged 60–70 years. Regarding the family history, the results were insignificant. The most common histopathological type of ovarian cancer in this study was ovarian serous carcinoma. The most common stages of the disease were advanced stages III and IV.

PL

Wstęp: Rak jajnika jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych żeńskich narządów płciowych oraz główną przyczyną umieralności z powodu tych nowotworów – odpowiada za 50% zgonów wśród chorych z nowotworami kobiecego układu płciowego. Cele: Omówienie i ocena występowania raka jajnika w irackiej prowincji Majsan w celu zwiększenia świadomości i zainteresowania badaniami przesiewowymi i wczesnym rozpoznaniem choroby poprzez określenie częstości występowania omawianego nowotworu wśród kobiet zamieszkujących region Majsan. Metody: Badanie trwało sześć miesięcy. Uzyskano liczne dane z Centrum Onkologii Al-Shifaa w prowincji Majsan w Iraku. W okresie od września 2016 do lutego 2017 roku odnotowano 50 przypadków raka jajnika wśród ogółem 282 przypadków nowotworów narządów płciowych. Od każdej pacjentki zebrano pełny wywiad. Wyniki: Badanie wykazało, że rak jajnika stanowił 17,73% nowotworów. Rozpoznawano go zwykle u kobiet w wieku 60–70 lat (30%). Pacjentki częściej (o 1,5 razy) zamieszkiwały rejony wiejskie. Najczęstszym typem histopatologicznym był surowiczy rak jajnika (46%). Chorobę zwykle rozpoznawano w stadium III i IV, co stanowiło 76% przypadków. Wnioski: Rak jajnika to trzeci co do częstości nowotwór żeńskich narządów płciowych. Występował częściej u kobiet w wieku 60–70 lat. Wyniki dotyczące wywiadu rodzinnego nie były istotne. Najczęstszy typ histopatologiczny stanowił surowiczy rak jajnika. Chorobę rozpoznawano przeważnie w zaawansowanym stadium – III i IV.

4

Antiangiogenic therapy in ovarian cancer – for whom and when?

100%

Bilgetekin I., Cetin B., Ozet A.

Current Gynecologic Oncology

|

2017

|

vol. 15

|

issue 1

78-85

EN

Tumor angiogenesis appears to be an important process in epithelial ovarian cancer development. Bevacizumab is a monoclonal antibody that can neutralize vascular endothelial growth factor, a promoter of the initiation phase of angiogenesis. First-line chemotherapy in combination with bevacizumab followed by maintenance bevacizumab demonstrated efficacy over chemotherapy alone in two phase III trials (Gynecologic Oncology Group, GOG 218 and ICON7); however, absolute progression-free survival benefit remains modest, with no demonstrated impact on overall survival. The addition of molecularly targeted agents to the treatment of women with recurrent and platinum-sensitive disease has been recently reported in the OCEANS study, which evaluated the benefit of adding bevacizumab to carboplatin and gemcitabine in women with platinum-sensitive recurrent disease. Bevacizumab-based therapy also extended progressionfree survival from 8 to 12 months. However, overall survival was not different between the two arms. In the Gynecologic Oncology Group 213 (GOG 213) trial, women with platinum-sensitive recurrent epithelial ovarian cancer were randomly assigned to medical treatment (carboplatin plus paclitaxel with or without bevacizumab). A significant improvement in progression-free survival (14 versus 10 months, respectively) was observed. A trend towards a significant improvement in overall survival, which was not statistically significant, was reported. In November 14, 2014, based on AURELIA findings, the Food and Drug Administration approved bevacizumab in combination with paclitaxel, pegylated liposomal doxorubicin, or topotecan, for the treatment of patients with platinum-resistant recurrent epithelial ovarian cancer. Ovarian cancer is a primary cancer against which these new agents are being tested. This review will describe the role of angiogenesis inhibitors in epithelial ovarian cancer.

PL

Angiogeneza nowotworowa wydaje się istotnym procesem w rozwoju raka jajnika. Bewacyzumab jest przeciwciałem monoklonalnym zdolnym do neutralizacji naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu, promotora początkowej fazy angiogenezy. W dwóch badaniach klinicznych III fazy (Gynecologic Oncology Group – GOG 218 oraz ICON7) wykazano skuteczność chemioterapii pierwszego rzutu w skojarzeniu z bewacyzumabem i następowym leczeniem podtrzymującym bewacyzumabem w porównaniu z samą chemioterapią, jednak bezwzględne korzyści czasu wolnego bez progresji pozostają niewielkie, bez wpływu na przeżycie całkowite. W badaniu OCEANS oceniono korzyści wynikające z włączenia bewacyzumabu do terapii karboplatyną i gemcytabiną u kobiet z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę. Leczenie oparte na bewacyzumabie wydłużyło czas przeżycia bez progresji choroby z 8 do 12 miesięcy. Nie stwierdzono różnicy w odniesieniu do przeżycia całkowitego między dwiema grupami pacjentek. W badaniu klinicznym GOG 213 (Gynecologic Oncology Group 213) kobietom z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę losowo przypisywano rodzaj leczenia (karboplatynę plus paklitaksel z lub bez bewacyzumabu). Zaobserwowano istotną poprawę w zakresie przeżycia bez progresji choroby (odpowiednio 14 i 10 miesięcy). Odnotowano tendencję do poprawy w zakresie przeżycia ogólnego, jednak bez istotności statystycznej. W oparciu o wyniki badania AURELIA 14 listopada 2014 roku Agencja Żywności i Leków zatwierdziła bewacizumab w skojarzeniu z paklitakselem, pegylowaną liposomalną doksorubicyną lub topotekanem w leczeniu chorych z wrażliwym na platynę nawrotowym rakiem jajnika. Rak jajnika jest pierwszym nowotworem, wobec którego badane są te leki. W niniejszej pracy opisano rolę inhibitorów angiogenezy w nabłonkowym raku jajnika.

5

Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer

88%

Wyciszkiewicz A., Lach M., Kalinowska A., Michalak S., Nowakowski B.

European Journal of Translational and Clinical Medicine

|

2021

|

vol. 4

|

issue 2

31-43

EN

Due to late diagnosis, ovarian cancer is the most deadly gynecologic malignancy. Inflammation is one of the risk factors of ovarian cancer and the inflammatory response implicates all stages of tumorigenesis. The purpose of this study was to analyze the concentration of molecules, which can take part in malignant processes. We analyzed patients with ovarian cancer, with endometriosis and healthy controls. Thirty-seven analytes were measured in serum using BioPlex Pro Human Inflammation Panel. We were able to detect 28 of the proteins among the studied groups. We found a significant increase in 22 of the tested molecules (BAFF, Chitinase3-like 1, IFN-alpha2, IFN-beta, IFN-gamma, IFN-lambda2, IFN-lambda1, gp130, IL-2, IL-12 (p40), IL-11, IL-32, IL-35, MMP3, Osteocalcin, Pantraxin-3, sCD163, TNFRSF8, sIL-6Ralpha, STNF-R1, STNF-R2, and TSLP) in the ovarian cancer group in comparison to the healthy controls. Two of them (IL-20, MMP1) did not show significant differences between groups. Moreover, we identified decreased concentrations of APRIL and osteopontin in ovarian cancer vs. healthy controls. While this study is a preliminary report, we hope this will encourage a further use of multiplex analysis in ovarian cancer biomarker research.

76%

Huczyński A., Markowska J., Ramlau R., Sajdak S., Szubert S., Stencel K.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 3

156-161

EN

It is believed that cancer stem cells are the primary cause of cancer chemotherapy resistance, metastasis and relapse. The cancer stem cells form a small population of cells present in the tumor (accounting for less than 2% of the tumor mass) and have properties which enable them to survive chemo- and radiotherapy. These cells have the ability to self-renew, do not undergo apoptosis, display overexpression of the ALDH1A1 enzyme and ABC genes which encode transport proteins, and furthermore make use of various signaling pathways (Wnt, Notch, Hedgehog). Cancer stem cells may be identified and isolated from the tumor based on the characteristic biomarkers (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestin). It has been demonstrated that salinomycin, an antibiotic obtained from Streptomyces albus, eliminates cancer stem cells, which are resistant to treatment with cytostatics. Salinomycin causes apoptosis of these cells through a number of mechanisms, including the disruption of the Na+/K+ ion balance in biological membranes, inhibition of the Wnt pathway and resistance to transporters, increase in the activity of caspases, activation of the MAPKp38 pathway and inhibition of the nuclear transcription factor NF-κB. Salinomycin has an effect on many types of cancer. It may turn out to be a breakthrough in the therapy of chemotherapy-resistant cancers.

PL

Uważa się, że główną przyczyną chemiooporności, przerzutów i nawrotów raka jajnika są komórki macierzyste raka. Jest to obecna w guzie mała populacja komórek (stanowiąca mniej niż 2% jego masy), których właściwości pozwalają im przetrwać chemio- i radioterapię. Komórki te mają zdolność do samoodnowy, nie podlegają apoptozie, wykazują nadekspresję genów ABC kodujących białka transportowe, enzymu ALDH1A1 i korzystają z różnych szlaków sygnałowania (Wnt, Notch, Hedgehog). Komórki macierzyste raka można zidentyfikować oraz izolować z guza na podstawie charakterystycznych biomarkerów (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestyna). Wykazano, że salinomycyna, antybiotyk uzyskany ze Streptomyces albus, eliminuje komórki macierzyste raka, które są oporne na leczenie cytostatykami. Salinomycyna powoduje apoptozę tych komórek poprzez wiele mechanizmów, w tym poprzez zakłócenie jonowego bilansu Na+/K+ w błonach biologicznych, hamowanie szlaku Wnt i oporności na działanie transporterów, wzrost aktywności kaspaz, aktywację szlaku MAPKp38 oraz hamowanie jądrowego czynnika transkrypcyjnego NF-κB. Salinomycyna jest aktywna w wielu rodzajach nowotworów. Może okazać się przełomem w terapii nowotworów chemioopornych.

12

Późna wznowa raka jajnika po operacji oszczędzającej u kobiety w wieku rozrodczym – analiza przypadku

76%

Sikora M., Kowalczyk-Amico K., Suzin J., Szubert M.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 1

63-68

EN

Ovarian cancer is increasingly often diagnosed in women of childbearing age, with the inevitable question arising what course of proceeding to adopt next. In the case of an early-stage cancer, 5-year survival rates range from 75 to 80%. We are presenting here the case of a 21-year-old patient with postoperatively diagnosed early-stage ovarian cancer, who decided to undergo conservative surgical treatment, and was later able to conceive and bear a child. Several years on, she suffered a relapse. Patients of childbearing age with diagnosed ovarian cancer should be tested for BRCA mutation, and receive oncology consultation. As 9–15% of patients suffer relapse after conservative surgery conducted at an early stage of the disease, full resection is essential immediately after the patient’s childbearing plans have been completed.

PL

Rak jajnika jest coraz częściej rozpoznawany u kobiet w wieku rozrodczym. Powstaje wtedy pytanie, co dalej. Jeżeli choroba zostanie wykryta we wczesnym stadium zaawansowania, to pięcioletnie przeżycia wynoszą średnio 75–80%. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek 21-letniej pacjentki z rozpoznanym pooperacyjnie wczesnym rakiem jajnika, która zdecydowała się na operację oszczędzającą i urodziła dziecko. Po kilku latach doszło do wznowy nowotworu. Kobieta w wieku rozrodczym ze zdiagnozowanym rakiem jajnika powinna mieć wykonane oznaczenie mutacji BRCA i odbyć konsultację onkologiczną. Ponieważ po operacjach oszczędzających przeprowadzanych z powodu raka jajnika w niskim stopniu zaawansowania w 9–15% przypadków występuje nawrót choroby, niezwłocznie po zrealizowaniu przez pacjentkę planów prokreacyjnych powinno się wykonać usunięcie macicy i przydatków.

13

Analiza wybranych czynników molekularnych i klinicznych u pacjentek leczonych z powodu raka jajnika taksanami i cisplatyną

76%

Ziółkowska-Seta I., Derlatka P., Sobiczewski P., Panek G., Kraszewska E., Kupryjańczyk J., Bidziński M., Mądry R., Markowska J.

|

2006

|

vol. 4

|

issue 4

220-229

EN

Introduction: Paclitaxel and platinum analogs are standard drugs implemented as first-line therapy in advanced ovarian cancer, after previous surgery. One of causes of resistance to therapy is, among others, disruption of mechanisms leading to cell apoptosis. Aim of the paper is to determine the significance of expression of TP53, BAX and BCL-2 in response to first-line chemotherapy using paclitaxel in patients with advanced ovarian cancer, as well as to assess the role of TP53 as a prognostic and predictive factor in ovarian cancer. Material and method: The study included 164 patients with advanced ovarian cancer. Immunohistochemical staining was performed on histological specimens obtained from paraffin blocks. Monoclonal antibodies anti-BAX, anti-BCL-2 and anti-p53 were used. Results: Accumulation of TP53 was noticed in 60% of tumors. BCL-2 was absent in half of tumors studied. Significant expression of BCL-2 was noticed in 24% of tumors, while that of BAX was seen in 34% of tumors. There was a correlation of histological grade, volume of residual tumor left after surgery and BAX expression with overall survival. Enhanced expression of BAX correlated directly with increased death risk. Accumulation of none of proteins studied had any influence on disease-free survival. Complete remission was obtained in 106 patients. Size of residual tumor has a significant impact on disease-free survival. Conclusions: 1) In ovarian cancer patients, clinical factors clearly have far greater prognostic value than molecular factors. 2) There was no correlation between TP53 expression and clinical response to first-line chemotherapy using paclitaxel, cisplatin or platinum analogs. 3) TP53 expression is not a prognostic or predictive factor in ovarian cancer.

PL

Wstęp:Paklitaksel i analogi platyny są standardem postępowania w pierwszej linii leczenia w zaawansowanym raku jajnika, po uprzedniej chirurgii. Przyczyną oporności na leczenie jest między innymi uszkodzenie mechanizmów prowadzących do apoptozy. Celem naszej pracy jest określenie znaczenia ekspresji TP53, BAX i BCL-2 w odpowiedzi na chemioterapię pierwszej linii z zastosowaniem paklitakselu u pacjentek z zaawansowanym rakiem jajnika, jak również ocena TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 164 chorych z zaawansowanym rakiem jajnika. Barwienia immunohistochemiczne zostały wykonane na materiale z bloczków parafinowych. Stosowano przeciwciała monoklonalne anty-BAX, anty-BCL-2 i anty-p53. Wyniki: Akumulację TP53 stwierdzono w 60% guzów. Obecności BCL-2 nie wykazano w połowie badanych guzów. Silną ekspresję BCL-2 stwierdzono w 24%, zaś silną ekspresję BAX – w 34% guzów. Wykazano wpływ histologicznego stopnia zaawansowania, wielkości pozostawionych resztek oraz ekspresji BAX na całkowite przeżycia. Przy silnej ekspresji BAX ryzyko zgonu było większe. Akumulacja żadnego białka nie miała wpływu na długość czasu wolnego od choroby. Całkowitą remisję uzyskano u 106 pacjentek. Wielkość pozostawionych resztek miała znaczący wpływ na długość czasu wolnego od choroby. Wnioski: 1) Czynniki kliniczne mają zdecydowanie większe znaczenie prognostyczne niż czynniki molekularne w raku jajnika. 2) Nie zaobserwowano związku pomiędzy stanem TP53 a odpowiedzią na leczenie pierwszej linii chemioterapii z zastosowaniem paklitakselu i cisplatyny lub analogów platyny. 3) Nie wykazano znaczenia TP53 jako czynnika prognostycznego i predykcyjnego w raku jajnika.

14

Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą

76%

Stasienko E., Wiśniewska M., Kamecki K., Skręt-Magierło J., Opławski M., Brożyna A., Maleńczyk M., Koper K., Roszkowski K.

Current Gynecologic Oncology

|

2015

|

vol. 13

|

issue 2

85-92

EN

Objective: The objective of this study was to demonstrate the histological diversity of endometriosis-associated ovarian carcinoma. Material and methods: Using record linkage techniques, we have conducted histopathological assessment in patients with endometriosis-associated ovarian cancer who received surgical treatment between 2004–2010 in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Endometriosis and cervical carcinoma were confirmed in one tissue specimen in 62 patients. Results: Endometriosis seemed to promote the development of specific histologic types of ovarian cancer. Of 62 subjects, 53.22% (33/62) had endometrioid adenocarcinoma, 25.8% (16/62) had clear-cell carcinoma, 19.35% (12/62) had serous adenocarcinoma, and 1.61% (1/62) had mucinous adenocarcinoma. Our results support the hypothesis that coexistent endometriosis is more often associated with endometrioid and clear-cell carcinomas than other histologic subtypes as well as that clear-cell variant is the most common cancer developing in the abdominal wall scar from a previous laparotomy. Among patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar, three (75%) had clear-cell carcinoma and one had papillary serous adenocarcinoma. Conclusions: According to Sampson’s criteria, endometrioid carcinoma of the ovary was the most common histological diagnosis in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma. The clear-cell variant of cancer was the most common type in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar after laparotomy.

PL

Cel: Celem pracy jest prezentacja zróżnicowania histopatologicznego raków jajnika współistniejących z endometriozą. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2010 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 62 chorych potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Wyniki: Wydaje się, iż endometrioza wpływa na rozwój specyficznych typów histopatologicznych raków jajnika. Spośród 62 pacjentek 53,22% (33 przypadki) miało raka endometrioidalnego, 25,8% (16) – raka jasnokomórkowego, 19,35% (12) – raka surowiczego, a 1,61% (1) – raka śluzowego. Nasze wyniki potwierdzają tezę, że endometrioza może promować rozwój określonych typów histopatologicznych raka jajnika. Odnotowaliśmy częstsze występowanie raka endometrioidalnego i jasnokomórkowego niż innych podtypów raka jajnika, a także przewagę raka jasnokomórkowego wśród raków powstałych w bliźnie po laparotomii. W grupie pacjentek z rakiem w bliźnie trzy (75%) miały raka jasnokomórkowego, a jedna – surowiczego. Podsumowanie: Jeśli przyjąć klasyczne kryteria Sampsona, typ endometrialny był najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym u pacjentek z rakiem jajnika, któremu towarzyszyła endometrioza. Typ jasnokomórkowy okazał się zaś najczęstszym rozpoznaniem wśród chorych z rakiem, któremu towarzyszyła endometrioza w bliźnie po laparotomii.

15

Angiogenic cytokines VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF secretion by human ovarian cancer cells

76%

Sienko J., Grabowska-Derlatka L., Czajkowski K.

Current Gynecologic Oncology

|

2017

|

vol. 15

|

issue 2

99-104

EN

Objectives: Angiogenesis is a process that is indispensable in cancer progression. A complex network of tumor and microenvironment stimuli regulate angiogenesis. VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF belong to the angiogenic factors that are key points in vessel formation. The aim of the study was to assess h-VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF secretion by human ovarian cell lines. Material and methods: OVA 2, OVA 4, OVA 9, OVA 11 and OVA 14 cell lines were established in our laboratory. The cells derived from primary and metastatic tumors of epithelial and non-epithelial origin. SK-OV-3, MDAH 2774, CAOV-1 and OVP-10 were the cell lines obtained from other sources. The concentration of VEGF, TGF-β1 and IL-8 was determined in culture supernatants by using the ELISA tests. Results: OVA 11 secreted all the evaluated cytokines. MDAH 2774 was the source of h-VEGF, TGF-β1, IL-8. SK-OV-3 secreted h-VEGF and IL-8. OVA 4 secreted TGF-β1 and TNF. TNF was the only studied cytokine secreted by CAOV-1, OVA 2 and OVA 9 cell lines. OVA 14 did not secret any of the cytokines. Conclusions: The investigated cell lines present heterogeneous profile of angiogenic cytokine secretion and seem to be an interesting set of models for the study of angiogenic signaling, or target therapy.

PL

Cel: Angiogeneza jest procesem niezbędnym do progresji raka. Złożona sieć bodźców pochodzących od guza i z mikrośrodowiska reguluje angiogenezę. VEGF, TGF-β1, IL-8 i TNF należą do czynników angiogennych, które odgrywają kluczową rolę w tworzeniu naczyń. Celem pracy była ocena wydzielania h-VEGF, TGF-β1, IL-8 i TNF przez ludzkie linie raka jajnika. Materiał i metoda: Linie OVA 2, OVA 4, OVA 9, OVA 11 oraz OVA 14 zostały ustalone samodzielnie. Komórki pochodziły z pierwotnych lub przerzutowych guzów jajnika pochodzenia nabłonkowego lub nienabłonkowego. Linie SK-OV-3, MDAH 2774, CAOV-1 oraz OVP-10 pochodziły z innych źródeł. Stężenie VEGF, TGF-β1 i IL-8 określano w supernatantach hodowli komórkowych w teście ELISA. Wyniki: Linia OVA 11 wydzielała wszystkie badane cytokiny. Linia MDAH 2774 była źródłem h-VEGF, TGF-β1, IL-8. Linia SK-OV-3 wydzielała h-VEGF oraz IL-8. Linia OVA 4 wydzielała TGF-β1 i TNF. TNF był jedyną cytokiną wydzielaną przez linie CAOV-1, OVA 2 oraz OVA 9. Linia OVA 14 nie wydzielała żadnej spośród badanych cytokin. Wnioski: Badane linie komórkowe stanowią heterogenną grupę nowotworów wydzielających cytokiny o właściwościach angiogennych i wydają się interesującym panelem do badań nad procesami angiogenezy czy terapii celowanej.

16

Rola przysadkowej i pozaprzysadkowej prolaktyny w rozrodzie i onkologii

76%

Skałba W., Lemm M., Witek A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

46-50

EN

Prolactin (PRL) acts in the body as a hormone secreted into the blood and as a cytokine. In this review after a brief presentation of the structure of PRL and its receptor, we have focused on local hormone secretion by endometrial and ovarian cancer cells. We have discussed the available information about the autocrine/paracrine hormone signaling pathway in the endometrium and ovary. More attention was focused on the role of PRL in endometrial and ovarian cancers. What is more, the clinical aspects related to the diagnosis and new therapeutic options in these tumors are described. At the end, we have included the suggestion that a number of interesting and important problems of both cancers concerning the pathology and treatment have not yet been discovered, which is a challenge for future research.

PL

Prolaktyna (PRL) działa w organizmie człowieka jako hormon wydzielany do krwi i jako cytokina. W pracy, po krótkim przedstawieniu struktury PRL i jej receptora, skoncentrowano się na lokalnym wydzielaniu hormonu przez endometrium i komórki jajnika. Omówiono dostępne informacje na temat auto- i parakrynnego działania hormonu w endometrium i jajniku. Zwrócono uwagę na rolę PRL w rakach endometrium i jajnika oraz na kliniczne aspekty dotyczące diagnostyki i nowych możliwości terapeutycznych w tych nowotworach, wynikające z badań nad osią PRL–PRLR. W zakończeniu zasugerowano, iż wiele interesujących problemów, ważnych z punktu widzenia patologii i kliniki obu nowotworów, nie zostało jeszcze odkrytych, stanowiąc wyzwanie dla przyszłych badań.

17

Przydatność oznaczeń surowiczego stężenia CA 125 i HE4 w diagnostyce raka jajnika

76%

Gumółka I. A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2015

|

vol. 69

138-149

EN

INTRODUCTION: Ovarian cancer is a malignant tumor that is the most common cause of death among women with abnormalities of the reproductive organs. CA125 plays a key role in the diagnosis of ovarian cancer. However, accord-ing to recent reports, potentially new markers may be HE4 and ROMA. The aim of study was to assess the clinical usefulness of marker concentrations in the serum of women with ovarian cancer and ROMA determination, as well as to compare the results of those obtained from patients with endometrial cancer and from healthy women. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted in the Beskid Oncology Centre in Bielsko-Biala, in the follow-ing groups of women: control group – healthy women, I research group – women with ovarian cancer, II research group – women with non-malignant gynecological diseases and III research group – women with endometrial cancer. In order to determine the concentrations of the markers, the immunological method with electrochemiluminescence technology was applied. RESULTS: A statistically significant difference between the marker concentrations and specified value of ROMA in the groups of healthy women and of those with ovarian cancer (p < 0.001) and with non-malignant gynecological disorders (CA125 p < 0.001, HE4 p = 0.034; ROMA p = 0.012) was demonstrated. The ROC curve analysis showed that determining the markers’total concentration and determining ROMA significantly improves the diagnostic value of the test as compared to single-marker determination (AUC:CA125 69%; HE4 85%; ROMA 90%). CONCLUSIONS: Simultaneous measurements of CA125 and HE4 concentrations as well as determining ROMA for the differential diagnosis of pelvic tumors and gynecological cancers (ovarian, endometrial cancer) were proven use-ful.

PL

WSTĘP: Rak jajnika jest nowotworem złośliwym, będącym najczęstszą przyczyną zgonów kobiet z patologią narządu rodnego. W diagnostyce raka jajnika kluczową rolę odgrywa marker CA 125. Zgodnie z ostatnimi doniesieniami, potencjalnym nowym markerem może być białko HE4 oraz Algorytm ROMA. Celem pracy była ocena przydatności klinicznej równoczesnych oznaczeń stężeń obu markerów w surowicy kobiet chorych na raka jajnika oraz ocena Algorytmu ROMA, a następnie porównanie wyników tych oznaczeń z uzyskanymi u pacjentek ze schorzeniami ginekologicznymi innymi niż rak jajnika oraz u kobiet zdrowych. MATERIAŁ I METODY: Badania przeprowadzono w Beskidzkim Centrum Onkologii – Szpitalu Miejskim im. Jana Pawła II w Bielsku-Białej, w następujących grupach kobiet: kontrolnej – osoby zdrowe, I badanej – pacjentki chore na raka jajnika, II badanej – pacjentki z nienowotworowymi schorzeniami ginekologicznymi oraz III badanej – pacjentki z rakiem trzonu macicy. Do oznaczeń stężeń obu markerów zastosowano metodę immunologiczną z wykorzystaniem technologii elektrochemiluminescencji (ECLIA). WYNIKI: Wykazano znamienną statystycznie różnicę między stężeniami obu markerów oraz wartością Algorytmu ROMA w grupach kobiet zdrowych i chorych na raka jajnika (p < 0,001) oraz chorych na nienowotworowe schorzenia ginekologiczne (CA 125 p < 0,001; HE4 p = 0,034; Algorytm ROMA p = 0,012). Analiza krzywych ROC wykazała, że łączne oznaczanie stężeń obu markerów i wyznaczanie Algorytmu ROMA istotnie podnosi wartość diagnostyczną testu w porównaniu z oznaczaniem pojedynczych markerów (AUC: CA 125 69%; HE4 85%; Algorytm ROMA 90%). WNIOSKI: Stwierdzono dużą użyteczność równoległych oznaczeń stężeń CA 125 i HE4 oraz wyznaczania Algorytmu ROMA dla diagnostyki różnicowej guzów miednicy mniejszej i nowotworów narządu rodnego (rak jajnika, rak trzonu macicy).

18

Znaczenie PD-1 – receptora programowanej śmierci-1 – i jego ligandów w immunoterapii raka jajnika

76%

Markowska A., Sajdak S., Lubin J., Markowska J.

|

issue 2

117-120

EN

The immune system plays an important role in both cancer development and destruction. Tumor cells have developed mechanisms to evade an effective immune response. One of these involves the use of immune checkpoint pathways, which modulate the intensity and duration of such responses. There are two immune checkpoint receptors that have been most thoroughly studied: CTLA-4 (cytotoxic T lymphocyte-associated antigen 4) and PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), involved in regulatory T cell responses. The anti-CTLA-4 antibody is used in the treatment of many malignancies, including non-small-cell lung cancer, prostate cancer and melanoma. PD-1 and its ligands, PD-L1 and PD-L2, represent an immune axis protecting cancer cells against regulatory T cells (cytotoxic CD8+ cells and CD4+ helper cells). Nivolumab, a monoclonal antibody, blocks PD-1 and, as a result, its binding to its ligands. Consequently, T cell antitumor activity is restored, which appears promising in clinical trials involving patients with malignancies in multiple locations, including non-small-cell lung cancer, melanoma and ovarian cancer, clear cell ovarian carcinoma in particular. Nivolumab therapy is not devoid of adverse effects, which affect about 40% of patients with ovarian cancer. These include e.g. arrhythmia, fever, anemia and decreased lymphocyte count. It is believed that combining a therapy that blocks the key immune checkpoints with other anticancer agents, including chemotherapy, radiation therapy or other targeted therapies, will improve treatment efficacy in malignancies, including ovarian cancer.

PL

Układ immunologiczny odgrywa istotną rolę zarówno w rozwoju raka, jak i jego destrukcji. Komórki nowotworu wykształciły mechanizmy pozwalające im uniknąć skutecznej reakcji immunologicznej. Jednym z nich jest wykorzystanie szlaków immunologicznych punktów kluczowych (immune checkpoint), które modulują nasilenie i czas trwania tej odpowiedzi. Najlepiej poznane są dwa receptory immunologicznych punktów kluczowych: antygen 4 CTLA (cytotoxic T lymphocyteassociated antigen 4) i białko programowanej śmierci komórki 1 – PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), uczestniczące w odpowiedzi regulatorowych limfocytów T. Przeciwciało przeciwko cząsteczce CTLA-4 stosowane jest w leczeniu wielu nowotworów złośliwych, w tym niedrobnokomórkowego raka płuca, raka prostaty i czerniaka. PD-1 i jego ligandy PD-L1 i PD-L2 stanowią oś immunologiczną, która chroni komórki nowotworowe przed działaniem limfocytów T regulatorowych (T cytotoksycznych CD8+ i pomocniczych CD4+). Przeciwciało monoklonalne niwolumab blokuje PD-1, a przez to połączenie z jego ligandami. W ten sposób odtwarzana jest aktywność przeciwguzowa limfocytów T, która okazuje się obiecująca w próbach klinicznych u chorych na nowotwory złośliwe w wielu lokalizacjach, w tym na niedrobnokomórkowego raka płuca, czerniaka oraz raka jajnika, zwłaszcza jasnokomórkowego. Stosowanie niwolumabu nie jest pozbawione działań niepożądanych, które występują u około 40% leczonych na raka jajnika kobiet. Należą do nich między innymi arytmia, gorączka, niedokrwistość oraz obniżenie liczby limfocytów. Uważa się, że łączenie terapii blokującej kluczowe punkty immunologiczne z innymi czynnikami przeciwrakowymi, w tym chemioterapią, radioterapią, inną terapią celowaną, pozwoli uzyskać większą skuteczność w leczeniu nowotworów złośliwych, w tym raka jajnika.

19

Wartość diagnostyczna ultrasonograficznych wskaźników ryzyka onkologicznego w przedoperacyjnym różnicowaniu guzów przydatków

63%

Abdalla N., Michał B., Trojanowski S., Cendrowski K., Sawicki W.

Journal of Ultrasonography

|

2013

|

vol. 13

|

issue 53

145-154

EN

Aim: To assess the diagnostic value of the risk of malignancy indices and simple ultrasound- based rules in preoperative differentiation of adnexal masses. Material and methods: Retrospective examination of 87 patients admitted to hospital due to adnexal tumors. The lesions were evaluated on the basis of international ultrasound classification of ovarian tumors and four risk of malignancy indices were calculated based on ultrasound examination, concentration of CA 125 and menopausal status. Results: The patients were aged between 17 and 79, the mean age was 44.5 (standard deviation SD=16.6). Most of the patients (60.91%) were before their menopause. The sensitivity of the simple ultrasound-based rules in the diagnosis of malignancies equaled 64.71% and the specificity constituted 90.00%. A significant statistical difference in the presence of the malignant process was demonstrated in relation to age, menopausal status, CA 125 concentration and analyzed ultrasound score. All indices were characterized by similar sensitivity and specificity. The highest specificity and predictive value of malignant lesions out of the assessed ones was demonstrated by the risk of malignancy index proposed by Yamamoto. The risk of malignancy index according to Jacobs, however, showed the highest predictive value in the case of non-malignant lesions. Conclusions: The multiparametric ultrasound examination may facilitate the selection of patients with adnexal tumors to provide them with an appropriate treatment – observation, laparotomy and laparoscopy. These parameters constitute a simple ambulatory method of determining the character of adnexal masses before recommending appropriate treatment.

PL

Cel: Ocena przydatności diagnostycznej wskaźników ryzyka obecności nowotworu złośliwego i prostych reguł ultrasonograficznych w przedoperacyjnym różnicowaniu guzów przydatków. Materiał i metody: Retrospektywne badanie 87 pacjentek hospitalizowanych z powodu guza przydatków. Dokonano oceny tych zmian według międzynarodowej ultrasonograficznej klasyfikacji guzów jajnika, a następnie obliczono cztery wskaźniki ryzyka obecności nowotworu złośliwego w oparciu o badanie ultrasonograficzne, stężenie markera CA 125 i status menopauzalny. Wyniki: Wiek pacjentek wahał się od 17 do 79 lat, średnio 44,5 roku (odchylenie standardowe SD=16,6 roku). Większość chorych (60,91%) była przed menopauzą. Czułość metody prostych reguł ultrasonograficznych w rozpoznawaniu zmian złośliwych wyniosła 64,71%, a swoistość 90,00%. Wykazano znaczącą różnicę statystyczną obecności procesu złośliwego pod względem wieku, statusu menopauzalnego, stężenia CA 125 i analizowanych punktów ultrasonograficznych. Wszystkie wskaźniki charakteryzowały się podobną czułością diagnostyczną. Wśród nich najlepszą swoistość i wartość predykcji zmian złośliwych wykazywał wskaźnik ryzyka nowotworu złośliwego wg Yamamoto. Z kolei wskaźnik ryzyka nowotworu złośliwego wg Jacobsa cechował się najwyższą wartością predykcji zmian niezłośliwych. Wnioski: Zastosowanie wieloparametrycznego badania ultrasonograficznego może pomóc wyselekcjonować pacjentki z guzami przydatków do odpowiedniego postępowania – obserwacji, laparotomii, laparoskopii. Parametry te stanowią prostą metodę ambulatoryjnego określenia charakteru guzów przydatków przed skierowaniem pacjentek do właściwego leczenia.

20

Ocena jakości życia chorych na raka jajnika leczonych metodą chemioterapii wielolekowej na podstawie przeprowadzonych badań ankietowych

63%

Borowiak J.

|

2006

|

vol. 4

|

issue 2

115-124

EN

The paper aims to assess the quality of life of patients with ovarian cancer treated by multidrug chemotherapy. Our material includes 383 females treated at the Department of Female Genital Neoplasms of the Centre of Oncology in Warsaw, Poland, since 2001 thru 2004. The study was performed based on the questionnaires QLQ-C30 and QLQ-OV28, supplied by the EORTC bureau in Brussels, Belgium. One subgroup included 280 patients receiving paclitaxel- and platinum-based chemotherapy regimens. Another subgroup of 103 women received Endoxan- and platinum-based chemotherapy. When assessing the patients' quality of life, the following parameters were taken into account: age, clinical stage of neoplasm, completeness of surgical resection and treatment phase. The patients were questioned before institution of chemotherapy, in the middle of treatment (after 3 courses) and after termination of treatment. Based on the results obtained, we may state that clinical stage, completeness of resection and treatment phase have a significant influence on the patients' quality of life, while type of chemotherapy had no impact on the quality of life parameters analysed. Very frequent disorders of emotional and social functioning of the patients usually took the form of reluctant attitude towards the disease and treatment, as well as a negative perception of own body. Predominance of psychological disorders over physical symptoms suggests that maybe a greater emphasis should be placed on psychological care of oncology patients.

PL

W pracy podjęto się oceny jakości życia chorych na raka jajnika leczonych metodą chemioterapii wielolekowej. Materiał stanowiły 383 chore leczone w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie w latach 2001-2004. Badania prowadzono, korzystając z kwestionariuszy QLQ-C30 i QLQ-OV28 dostarczonych z biura EORTC w Brukseli. W ankietowanej grupie 280 chorych otrzymało chemioterapię z użyciem paklitakselu i pochodnych platyny. Druga grupa licząca 103 kobiety leczona była wg programu z zastosowaniem Endoxanu i pochodnych platyny. Przy ocenie jakości życia badanych pacjentek uwzględniono kryteria, takie jak: wiek, stopień zaawansowania klinicznego, radykalizm leczenia chirurgicznego oraz fazę leczenia. Chore ankietowane były przed rozpoczęciem leczenia chemicznego, w połowie (czyli po 3 kursach) i po zakończeniu leczenia. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że stopień zaawansowania klinicznego, radykalność chirurgii oraz faza leczenia, w której była przeprowadzona ankieta, mają istotny wpływ na jakość życia chorych, natomiast typ leczenia chemicznego nie miał wpływu na oceniane parametry jakości życia. Bardzo częste zaburzenia funkcjonowania emocjonalnego i społecznego pacjentek przejawiały się głównie w postaci niechętnego stosunku do choroby i leczenia oraz negatywnego postrzegania własnego ciała. Przewaga dolegliwości natury psychicznej nad objawami fizycznymi sugeruje, że należałoby położyć większy nacisk na opiekę psychologiczną nad pacjentkami onkologicznymi.

Refine search results

Ovarian cancer: early detection, angiogenesis, lymphangiogenesis and current prospects for therapy

Suspected ovarian cancer in a young patient with a congenital heart defect and a history of cardiac surgery and pacemaker implantation – difficult therapeutic decisions

Facts about ovarian cancer in Maysanian women

Antiangiogenic therapy in ovarian cancer – for whom and when?

Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer

Second primary malignant neoplasm in patient with ovarian cancer – case report

PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT

Dendrimer-paclitaxel complexes for efficient treatment in ovarian cancer: study on OVCAR-3 and HEK293T cells

Relationship of c-myc and erbB oncogene family gene aberrations and other selected factors to ex vivo chemosensitivity of ovarian cancer in the modified ATP-chemosensitivity assay.

Poly(adP-ribose) polymerase inhibitor olaparib in the treatment of ovarian cancer: a comprehensive review of current literature

Salinomycyna – przełom w leczeniu raka jajnika?

Późna wznowa raka jajnika po operacji oszczędzającej u kobiety w wieku rozrodczym – analiza przypadku

Analiza wybranych czynników molekularnych i klinicznych u pacjentek leczonych z powodu raka jajnika taksanami i cisplatyną

Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą

Angiogenic cytokines VEGF, TGF-β1, IL-8 and TNF secretion by human ovarian cancer cells

Rola przysadkowej i pozaprzysadkowej prolaktyny w rozrodzie i onkologii

Przydatność oznaczeń surowiczego stężenia CA 125 i HE4 w diagnostyce raka jajnika

Znaczenie PD-1 – receptora programowanej śmierci-1 – i jego ligandów w immunoterapii raka jajnika

Wartość diagnostyczna ultrasonograficznych wskaźników ryzyka onkologicznego w przedoperacyjnym różnicowaniu guzów przydatków

Ocena jakości życia chorych na raka jajnika leczonych metodą chemioterapii wielolekowej na podstawie przeprowadzonych badań ankietowych