Search results

1

The influence of cadmium exposure on excretion of pyridinoline and deoxypyridinoline in urine

100%

Prokopowicz A., Ochota P., Szuła M., Kurek J., Sobczak A.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2012

|

vol. 15

|

issue 4

17-23

EN

Background: Osteoporosis is a growing health concern across the world. Some epidemiological data suggest that cadmium increases risk for development of osteoporosis and lead to higher rate of fracture incidents even on low environmental exposure level. Material and methods: Cadmium in urine and bone resorption markers – total fraction of the urinary pyridynoline (Pyr) and deoxypyridinoline (DPyr) – were determined in 36 patients, who were examined for toxic effects of cadmium exposure. Additionally calcium in urine was determined. Associations between cadmium exposure and factors related to bone metabolism were estimated and Pyr and DPyr excretion were compared in three groups categorized across cadmium concentrations. Results: In the investigated group there were significant positive correlations between cadmium levels in urine and Pyr and DPyr excretion. None of the other variables correlated significantly with examined bone resorption markers excluding calcium excretion in urine. Excretion of Pyr and DPyr differed significantly between group with the lowest cadmium concentration (<1.2 μg/g creatinine) and group with the highest cadmium concentration (>1.9 μg/g creatinine), where median values of Pyr and DPyr increased by 49.8% and 37.5%, respectively. Conclusion: The results suggest that cadmium increases bone resorption processes and induce osteotoxic effects in environmental exposure level.

PL

Wstęp: Osteoporoza jest rosnącym problemem na świecie. Niektóre badania epidemiologiczne sugerują, że kadm zwiększa ryzyko rozwoju tej choroby i prowadzi do zwiększenia ryzyka złamań kości nawet przy niskim narażeniu środowiskowym. Materiał i metody: Kadm w moczu oraz biomarkery resorpcji kostnej – całkowite frakcje pirydynoliny (Pyr) i dezoksypirydynoliny (DPyr) w moczu – były oznaczane u 36 pacjentów badanych pod kątem toksycznego działania kadmu. Dodatkowo oznaczano zawartość wapnia w moczu. Oszacowano zależności pomiędzy narażeniem na kadm a czynnikami powiązanymi z metabolizmem kości oraz porównano stężenia Pyr oraz DPyr pomiędzy grupami skategoryzowanymi względem stężenia kadmu w moczu. Wyniki: W badanej grupie wykazano statystycznie istotną pozytywną korelację pomiędzy poziomem kadmu w moczu, a ilością wydalanej Pyr i DPyr z moczem. Żadna z innych badanych zmiennych nie korelowała znacząco z markerami resorpcji kości oprócz wydalania wapnia z moczem. Zróżnicowanie wydalania Pyr i DPyr było statystycznie istotne pomiędzy grupami o najniższym (<1.2 μg/g kreatyniny) i najwyższym stężeniu kadmu w moczu (>1.9 μg/g kreatyniny), w której mediany wartości stężeń Pyr i DPyr wzrosły odpowiednio o 49,8% i 37,5%. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że kadm wzmaga procesy resorpcji kości i działa osteotoksycznie również w narażeniu środowiskowym.

2

Is it possible to predict a risk of osteoporosis in patients with juvenile idiopathic arthritis? A study of serum levels of bone turnover markers

100%

Janicka-Szczepaniak M., Orczyk K., Szymbor K., Chlebna-Sokół D., Smolewska E.

Acta Biochimica Polonica

|

2018

|

vol. 65

|

issue 2

297-302

EN

Background: Low bone mineral density is a common finding in children with systemic connective tissue diseases, including juvenile idiopathic arthritis (JIA). The influence of the ongoing process of bone remodeling on the disease course merits further investigation. The aim of this study was to assess the clinical relevance of markers of bone turnover and their potential role as predictors of higher fracture risk and, by extension, risk of osteoporosis. Materials and Methods: Blood samples were collected from 59 patients diagnosed with JIA in order to determine serum levels of the following markers of bone turnover: Beta-Crosslaps, osteocalcin, bone alkaline phosphatase, osteoprotegerin and receptor activator for nuclear factor kappa-B ligand. The values were analyzed with laboratory parameters and results of dual X-ray absorptiometry (DXA). Results: Osteoprotegerin and bone alkaline phosphatase levels were age-dependent. Beta-Crosslaps values were significantly higher in patients with positive JADAS27 score (p=0.0410). Osteoprotegerin levels were higher in patients treated with biological agents than only with disease-modifying anti-rheumatic drugs (p=0.0273). There was no relation between markers of bone turnover and sex, DXA results, dosage of glucocorticosteroids and disease duration. Conclusions: The authors postulate performing DXA measurements every 6 months in patients with higher disease activity. The potential lower fracture risk in children with JIA within biological treatment needs further assessment. Age- and sex-adjusted reference rates of bone turnover markers need to be developed for Central European patients in order to assess individual values properly.

3

Wertebroplastyka w złamaniach kompresyjnych trzonów kręgów – przegląd piśmiennictwa

88%

Przybyłko N., Kocur D., Sordyl R., Ślusarczyk W., Antonowicz-Olewicz A., Kukier W., Wojtacha M., Suszyński K., Kwiek S. J.

|

EN

Vertebral compression fractures are the most common complication of osteopo-rosis (1.45 per 1000 women yearly). The main symptom of these fractures is chronic back pain and limitation of movement. Vertebroplasty is a modern minimally invasive operative technique that can significantly reduce pain and improve the quality of life in patients with vertebral compression fractures.

PL

Złamania kompresyjne trzonów kręgów są najczęstszym powikłaniem osteroporozy (1,45 na 1000 kobiet rocznie). Głównym objawem jest ograniczający pacjenta przewlekły ból kręgosłupa. Wertebroplastyka jest nowoczesną, minimalnie inwazyjną metodą operacyjną, pozwalającą znacząco zredukować ból i poprawić komfort życia pacjenta ze złamaniem kompresyjnym trzonu kręgu.

4

Whole Body Vibration Training is Osteogenic at the Spine in College-Age Men and Women

88%

Ligouri G., Shoepe T., Almstedt H.

Journal of Human Kinetics

|

2012

|

vol. 31

55-68

EN

Osteoporosis is a chronic skeletal disease characterized by low bone mass which is currently challenging the American health care system. Maximizing peak bone mass early in life is a cost-effective method for preventing osteoporosis. Whole body vibration (WBV) is a novel exercise method with the potential to increase bone mass, therefore optimizing peak bone and decreasing the risk for osteoporotic fracture. The aim of this investigation was to evaluate changes in bone mineral density at the hip, spine, and whole body in college-age men and women who underwent a WBV training protocol. Active men (n=6) and women (n=4), ages 18-22 participated in the WBV training; while an additional 14 volunteers (1 male, 13 female) served as controls. All participants completed baseline and follow-up questionnaires to assess health history, physical activity, dietary intake, and menstrual history. The WBV training program, using a Vibraflex 550, incorporated squats, stiff-leg dead lifts, stationary lunges, push-up holds, bent-over rows, and jumps performed on the platform, and occurred 3 times a week, for 12 weeks. Dual energy x-ray absorptiometry (Hologic Explorer, Waltham, MA, USA) was used to assess bone mineral density (BMD, g/cm2). A two-tailed, t-test identified significantly different changes in BMD between the WBV and control groups at the lateral spine (average change of 0.022 vs. -0.015 g/cm2). The WBV group experienced a 2.7% and 1.0% increase in BMD in the lateral spine and posterior-anterior spine while the control group decreased 1.9% and 0.9%, respectively. Results indicate that 12 weeks of WBV training was osteogenic at the spine in college-age men and women.

5

Effect of diosgenin, a steroidal sapogenin, on the rat skeletal system

88%

Folwarczna J., Zych M., Nowińska B., Pytlik M., Bialik M., Jagusiak A., Lipecka-Karcz M., Matysiak M.

Acta Biochimica Polonica

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2

287-295

EN

Diosgenin is a steroidal sapogenin present in fenugreek and Dioscorea spp. as glycosides (saponins). Diosgenin has already been reported to inhibit osteoclastogenesis and to stimulate osteogenic activity of osteoblastic cells in vitro, and to exert some antiosteoporotic effects in rats in vivo. The aim of the present study was to investigate the effects of diosgenin administration on the skeletal system of rats with normal estrogen level and with estrogen deficiency induced by bilateral ovariectomy. The experiments were carried out on 3-month-old non-ovariectomized and ovariectomized Wistar rats, divided into control rats and rats receiving diosgenin (50 mg/kg p.o. daily) for 4 weeks. Serum bone turnover markers, bone mass and mineralization, histomorphometric parameters and mechanical properties were studied. Diosgenin improved some investigated parameters in both non-ovariectomized and ovariectomized rats, in which estrogen deficiency induced osteoporotic changes. Diosgenin increased compact bone formation and probably inhibited cancellous bone resorption, which led to improvement of mechanical properties of compact and cancellous bone. In conclusion, this in vivo study demonstrated that diosgenin may be one of sparse compounds increasing bone formation.

6

Prolaktyna i inne regulatory wchłaniania wapnia

75%

Dolińska B., Łopata K., Ryszka F.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 1

52-56

EN

Absorption of calcium is regulated by many endogenous and exogenous factors. Prolactin is important regulator. Numerous studies indicate that prolactin can stimulate calcium transport in the small intestine in vitro and in vivo. This is especially important during the growing demand for calcium in pregnancy and in lactation. There is report the role of prolactin in maintaining calcium homeostasis.

PL

Wchłanianie wapnia regulują liczne czynniki endogenne i egzogenne, m.in. prolaktyna. Jak wynika z wielu badań, może ona stymulować transport wapnia w jelicie cienkim w warunkach in vitro oraz in vivo. Jest to szczególnie ważne w okresie wzrostu zapotrzebowania na wapń w okresie ciąży i laktacji. W licznych doniesieniach wskazano na rolę prolaktyny w zachowaniu homeostazy wapniowej.

7

Skuteczność terapii laserowej w eliminacji objawów stomatopatii protetycznej w grupie pacjentek z osteoporozą i niekorzystnymi warunkami podłoża protetycznego

75%

Wróbel K., Majchrzak K., Mierzwińska-Nastalska E., Rusiniak-Kubik K.

Dental Forum

|

2013

|

vol. 41

|

issue 2

33-38

EN

Introduction. Irreversible changes in bone mass and structure of the masticatory system occurring in patients with osteoporosis affect the results of prosthetic treatment and many patients suffer due to stomatopathy symptoms. Laser therapy has an anti-inflammatory, analgetic, and anti-edematous effect. Aim of the study. The aim of the study is to evaluate the effectiveness of laser therapy in the elimination of prosthetic stomatitis symptoms in a group of female patients with osteoporosis and unfavourable prosthetic foundation conditions. Material and methods. The study concerned two groups of patients (20 women); one with osteoporosis or osteopenia and the other healthy group with an unfavourable state of prosthetic foundation. Prosthetic treatments were performed. Patients were asked to assess the presence of pain. A clinical assessment of the state of the prosthetic foundation was performed. As an additional comprehensive treatment biostymulation laser therapy was performed using a Doris CLT-1106 laser. Results. The study revealed a reduction of pain and prosthetic stomatitis symptoms in both groups. A regeneration of tissues in the prosthetic foundation was observed. The questionnaire study confirmed the positive effects of laser therapy. The functional aspects of prosthetic appliances in patients with osteoporosis were rated as satisfactory.

PL

Wstęp. Nieodwracalne zmiany zachodzące w obszarze struktur kostnych narządu żucia u pacjentów z osteoporozą utrudniają osiągnięcie pozytywnych efektów leczenia protetycznego. Działanie lasera terapeutycznego klinicznie przejawia się efektem znieczulającym, przeciwzapalnym i przeciwobrzękowym. Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności biostymulacji laserowej w eliminacji objawów stomatopatii protetycznej w obrębie podłoża protetycznego u pacjentek z osteoporozą i niekorzystnymi warunkami podłoża protetycznego. Materiał i metody. Materiał stanowiły 2 grupy pacjentek (20 kobiet) w wieku pomenopauzalnym: z osteopenią lub osteoporozą oraz ogólnie zdrowe stanowiące grupę porównawczą, u których stwierdzono niekorzystne warunki podłoża protetycznego. Przeprowadzono leczenie protetyczne z zastosowaniem protez osiadających. Pacjentki oceniały występowanie dolegliwości bólowych, klinicznie analizowano stan tkanek podłoża. W leczeniu wspomagającym zastosowano serię naświetlań z wykorzystaniem biostymulującego lasera diodowego Doris CLT-1106. Wyniki. W wyniku przeprowadzonej terapii laserowej u wszystkich pacjentek stwierdzono ustąpienie zmian o charakterze zapalnym, objawów stomatopatii protetycznej oraz regenerację tkanek podłoża. Badania ankietowe potwierdziły pozytywną ocenę terapii. Wdrożona terapia laserowa zastała szczególnie korzystnie oceniona przez pacjentki z osteopenią i upośledzoną wydolnością biologiczną podłoża protetycznego.

8

RANKL i osteoprotegeryna, czynniki regulujące procesy metaboliczne w układzie kostnym, w patogenezie miażdżycy

75%

Janas A., Hanke T., Folwarczna J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 3

64-70

EN

A correlation between occurrence of osteoporosis and atherosclerosis with vascular calcifi cation has been found in recent years. The most signifi cant link between atherosclerosis and osteoporosis seem to be nuclear factor 􀈛B and the receptor activator of nuclear factor 􀈛B ligand (RANKL)/receptor activator of nuclear factor 􀈛B (RANK)/osteoprotegerin (OPG) system – one of the fundamental mechanisms regulating metabolic processes in the skeletal system. Most experimental data indicate a negative eff ect of RANKL and protective eff ect of OPG in development of calcifi cation and destabilization of atherosclerotic plaque. However, a potential unfavourable role of excessive jest: of ar therosclerosis ma być: OPG in the pathomechanism of atherosclerosis also needs to be considered. The role of RANKL and OPG in pathogenesis of osteoporosis and atherosclerosis has been presented in the study.

PL

W ostatnich latach została wykazana korelacja między występowaniem osteoporozy i miażdżycy z wapnieniem naczyń. Jak się wydaje, najważniejszymi czynnikami łączącymi miażdżycę z osteoporozą są czynnik jądrowy 􀈛B i układ: ligand receptora aktywującego czynnik jądrowy 􀈛B (RANKL)/receptor aktywujący czynnik jądrowy 􀈛B (RANK)/osteoprotegeryna (OPG), jeden z podstawowych mechanizmów regulujących procesy metaboliczne w układzie kostnym. Większość danych eksperymentalnych wskazuje na niekorzystne działanie RANKL i ochronne działanie OPG w rozwoju wapnienia i destabilizacji blaszki miażdżycowej, należy jednak brać pod uwagę także możliwość niekorzystnego udziału nadmiaru OPG w patomechanizmie miażdżycy. W pracy przedstawiono rolę RANKL i OPG w patogenezie osteoporozy i miażdżycy.

9

Polimorfizm -643C/T genu RANKL i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

63%

Boroń D., Plewka A., Jędrusik P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 6

415-423

EN

INTRODUCTION RANKL is a key cytokine involved in osteoclast differentiation from its precursors, activation and survival of osteoclasts themselves. Because RANKL binds with RANK, the presence of RANK on target cells is a necessary condition of target cell control mediated by RANKL. AIM OF STUDY The aim of the study was to examine the incidence of RANKL gene polymorphism and evaluate its association with the clinical parameters concerning bone turnover and the degree of postmenopausal osteoporosis development. MATERIAL AND METHODS The study was conducted among a group of 570 women at postmenopausal age (404) and reproductive age (166). The group at postmenopausal age included women with osteoporosis, osteopenia as well as healthy individuals. The women at reproductive age were healthy. The polymorphism incidence of the examined gene in a group of patients with determined bone mineral density (BMD) and in the control group was studied. The study was performed by means of the RFLP-PCR method. RESULTS The obtained results did not show a correlation of RANKL gene C-643T polymorphism with decreased bone density or increased risk of osteoporotic changes after menopause. CONCLUSIONS The homozygote of the TT polymorphism of the RANKL receptor gene seems to be an increased risk factor of osteoporosis development and is associated with growth and birth mass.

PL

WSTĘP RANKL jest kluczową cytokiną uczestniczącą w różnicowaniu osteoklastu ze swoich prekursorów oraz aktywacji i przeżyciu samych osteoklastów. Ponieważ wiąże się z RANK, obecność RANK na komórkach docelowych jest nieodzownym warunkiem kontroli komórek docelowych za pośrednictwem RANKL. CEL PRACY Celem pracy było zbadanie częstości występowania polimorfizmu genu RANKL oraz ocena jego związku z parametrami klinicznymi dotyczącymi obrotu kostnego i stopnia zaawansowania osteoporozy pomenopauzalnej. MATERIAŁY I METODY Badania przeprowadzono w grupie 570 kobiet w wieku postmenopauzalnym (404 kobiety) i rozrodczym (166 kobiet). Grupa w wieku postmenopauzalnym obejmowała kobiety z osteoporozą, osteopenią i zdrowe. Kobiety w wieku rozrodczym były zdrowe. Zbadano częstość występowania polimorfizmu badanego genu w grupie pacjentek z oznaczoną gęstością mineralną kości (bone mineral density – BMD) oraz w grupie kontrolnej. Badanie przeprowadzono metodą RFLP-PCR. WYNIKI Uzyskane wyniki badań nie wykazały korelacji polimorfizmu C-643T genu RANKL ze zmniejszoną gęstością kości oraz zwiększonym ryzykiem występowania zmian osteoporotycznych po menopauzie. WNIOSKI Wydaje się, że homozygota TT polimorfizmu genu receptora RANKL może być czynnikiem zwiększonego ryzyka wystąpienia osteoporozy i jest powiązana ze wzrostem i masą urodzeniową.

10

Plejotropowe działanie witamin D i K

63%

Wawrzyniak A., Mincer-Chojnacka I., Kalicki B., Lipińska-Opałka A., Jobs K., Stelmasiak A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2015

|

vol. 11

|

issue 4

374-381

EN

Recent studies have shed new light on the functions of vitamins K and D. It has also been suggested that these vitamins have synergistic effects on certain metabolic processes (e.g. the formation of bone tissue). The serum levels of vitamin D are positively correlated with the degree of bone mineralisation and negatively correlated with serum parathyroid hormone levels. The mechanism underlying the effects of vitamin K on the skeletal system is associated with increased bone mineralization (carboxylation of Gla-protein osteocalcin) and decreased bone resorption due to the inhibition of osteoclast activity. Recently published studies have shown a relationship between the development of central nervous system diseases and low levels of vitamins K and D. It has been shown that deficiency of these vitamins may influence the development of dementia. Vitamin K has been shown to be involved in regulating the activity of sulfotransferases and Gas6 protein responsible for the accelerated growth of Schwann cells. There is a negative correlation between vitamin K intake and the risk of vascular calcification and mortality due to cardiovascular diseases. A close relationship was demonstrated between the activity of vitamin D and the presence of calcifications in the blood vessels in the course of a number of diseases such as atherosclerosis, osteoporosis and chronic kidney disease. It was also shown that a concomitant administration of vitamins K and C results in the induction of oxidative stress, leading to an anticancer effect without the use of chemotherapeutics. Squamous tumour cell line was most susceptible compared to endometrial and breast cancer cells. Antitumor effects of vitamin D are related to the mechanisms underlying the inhibition of proliferation, the activation of apoptosis and the inhibition of angiogenesis. The presence of an active, non-mutated vitamin D receptor is essential for an effective action of vitamin D. Increased vitamin D receptor expression is observed in the basal cell carcinoma of the skin and cervical cancer compared with healthy tissue.

PL

Badania ostatnich lat rzucają nowe światło na rolę witamin z grupy K i D. Sugerowany jest również ich synergistyczny wpływ na niektóre procesy metaboliczne (m.in. na budowę tkanki kostnej). Stężenie witaminy D w surowicy krwi jest dodatnio skorelowane ze stopniem mineralizacji kości, negatywnie zaś z koncentracją parathormonu w surowicy krwi. Mechanizm działania witaminy K na układ kostny związany jest ze zwiększeniem mineralizacji kośćca (karboksylacja białek Gla osteokalcyny) oraz zmniejszeniem resorpcji tkanki kostnej poprzez hamowanie aktywności osteoklastów. W ostatnich latach ukazały się prace łączące choroby ośrodkowego układu nerwowego z obniżonym stężeniem witamin D i K. Potwierdzono, że niedobór tych witamin może mieć wpływ na rozwój chorób otępiennych. Istnieją dowody na udział witaminy K w regulacji aktywności sulfotransferazy i białka Gas6, odpowiedzialnego za przyspieszenie wzrostu komórek Schwanna. Obserwuje się istnienie negatywnej korelacji między spożyciem witaminy K a ryzykiem zwapnień naczyń i umieralnością z powodu chorób układu krążenia. Wykazano bliski związek pomiędzy aktywnością witaminy D a obecnością zwapnień w naczyniach krwionośnych w przebiegu wielu schorzeń, takich jak miażdżyca, osteoporoza i przewlekła choroba nerek. Wykazano również, że jednoczasowe stosowanie witamin K i C powoduje indukcję stresu oksydacyjnego, co wywołuje efekt antykarcynogenny bez udziału chemioterapeutyków. Najbardziej wrażliwa okazała się linia komórek nowotworu płaskonabłonkowego w porównaniu z komórkami raka trzonu macicy oraz raka piersi. Działanie antynowotworowe witaminy D związane jest z mechanizmem hamowania proliferacji, aktywacji apoptozy i hamowania angiogenezy. Warunkiem skutecznego działania witaminy D jest obecność w tkance jej aktywnego, niezmutowanego receptora. Wzrost jego ekspresji obserwowano w raku podstawnokomórkowym skóry i raku szyjki macicy, w porównaniu z tkankami zdrowymi.

11

Występowanie osteoporozy w chorobach neurologicznych

63%

Karp-Majewska A., Adamkiewicz B., Pyzik M.

|

issue 4

242-245

EN

Osteoporosis is generalized disease of the skeleton, characterized by low bone mineral density and disturbance of microarchitecture. Osteoporosis is a disease that appears in quite many people in Poland and there are many reasons for that. Many years ago osteoporosis was recognize as a disease of old people, but now it can reveal itself in every age and can lead to an increased susceptibility to fractures. There is a need to know how many factors can develop osteoporosis, for example genetic, environmental, dietetic or pharmacological. There are a lot of diseases, which might negatively effects bone mineral density. Osteoporosis mostly shows itself in those strictly connected with immobilization, such as stroke or spinal injury, and also in those with specific pharmacological treatment that negatively effects bone metabolism. And these disease are: epilepsy and sclerosis multiple. Osteoporosis is a big threat in many neurological diseases. It is vital to recognize diagnostic methods enabling to determine the bone metabolism, so as to prevent additional disorders. Taking into consideration a huge influence of everyday pharmacotherapy on bone metabolism, we are able to start diagnosis in an early stage and apply proper prophylactic.

PL

Osteoporoza jest uogólnioną chorobą szkieletu charakteryzującą się niską masą kostną oraz upośledzeniem mikroarchitektury, które prowadzi do obniżenia wytrzymałości mechanicznej tkanki kostnej, a w konsekwencji do zwiększenia podatności na złamania. Jest chorobą występującą u znacznej liczby osób w Polsce. Dawniej traktowana była jako schorzenie osób starych, obecnie wiadomo, że może pojawiać się w każdym wieku. Przyczyn występowania osteoporozy jest wiele, poczynając od czynników genetycznych, poprzez środowiskowe, aż do dietetycznych i farmakologicznych. Należy pamiętać, że również wiele chorób powoduje zmniejszenie gęstości mineralnej kości, co w konsekwencji doprowadza do rozwoju osteopenii lub osteoporozy. Spośród schorzeń neurologicznych na szczególną uwagę zasługują te, które przebiegają z długotrwałym unieruchomieniem, takie jak udary mózgu czy urazy rdzenia, jak również te, w których stosowana jest specyficzna farmakoterapia, wpływająca negatywnie na metabolizm kostny. Przykładem może być leczenie padaczki czy stwardnienia rozsianego. W wielu schorzeniach neurologicznych osteoporoza stanowi duże zagrożenie, należy więc być świadomym tego faktu i wnikliwie zapoznać się z metodami diagnostycznymi umożliwiającymi ocenę metabolizmu kostnego, aby w przyszłości uchronić pacjentów przed dodatkowymi schorzeniami. Wiedząc, jak ogromny wpływ na metabolizm kostny ma stosowana na co dzień farmakoterapia, możemy wcześnie rozpocząć diagnostykę i zastosować odpowiednią profilaktykę.

12

Martwica kości szczęk związana ze stosowaniem bifosfonianów. Opis przypadków

63%

Leśniak W., Chloupek A., Biernacka B., Przybysz J., Piętka T., Domański W., Dąbrowski J., Krzymański G.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 2

197-200

EN

Bisphosphonates are strong inhibitors of osteoclasts. They are used in therapy of osteoporosis, Paget’s disease and imperfect osteogenesis. They prevent the loss of bone mass, pain and hypercalcaemia caused by multiple myeloma and metastases of systemic cancer. The widening of indications for use of bisphosphonates is supported by their solid safety profile. Oncologic patients receiving high intravenous doses of bisphosphonates are more prone to side effects of the therapy than patients who take these medicaments orally. One of the most serious side effects is osteonecrosis of the jaws. The description of the correlation between bisphosphonates and osteonecrosis of jaw was first described in 2003. This side effect is described frequently. The ailments are oppressive and reduce patients’ quality of life and include pain, swelling, ulceration, exposure of bone, fistulae and pathological fractures. The treatment of bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaws is difficult and uncertain. Conservative treatment and symptom reduction is the main course of action. Discontinuation of bisphosphonates is controversial (due to their accumulation in the bones). It is crucial patients are prepared to bisphosphonate therapy: dental examination and treatment of all dental diseases is recommended. This requires strict cooperation between oncologists, orthopaedics and maxillofacial surgeons. The aim of this study is the presentation of three cases of bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaws.

PL

Bifosfoniany należą do silnych inhibitorów osteoklastów. Znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób przebiegających ze wzmożoną resorpcją kości: osteoporozy, choroby Pageta i osteogenesis imperfecta. Leki te zmniejszają adhezję komórek nowotworowych do kości, ograniczają osteolizę wywołaną nowotworem i hiperkalcemię. Zmniejszają dolegliwości bólowe w szpiczaku mnogim i w przerzutach do kości. Powszechnie panujące przekonanie o bezpieczeństwie spowodowało rozszerzenie wskazań do ich stosowania. Pacjenci onkologiczni przyjmujący bifosfoniany dożylnie, w wysokich dawkach są bardziej narażeni na działania niepożądane terapii niż pacjenci przyjmujący je doustnie. Jednym z najpoważniejszych powikłań jest martwica kości szczęk. W 2003 roku opisano po raz pierwszy związek pomiędzy terapią bifosfonianami a martwicą kości szczęk. W piśmiennictwie znajdujemy coraz więcej przykładów tego działania niepożądanego, także po stosowaniu leków doustnie. Mogą pojawiać się ból, obrzęk, owrzodzenie, odsłonięcie kości, przetoki, złamania patologiczne, uciążliwe dla pacjenta i obniżające jakość życia. Leczenie martwicy kości szczęk jest trudne i rzadko przynosi spodziewany efekt. Główną rolę odgrywa leczenie zachowawcze i redukcja objawów. Odstawienie bifosfonianów nie ma bezpośredniego wpływu na przebieg martwicy kości szczęk, ze względu na kumulację leku w kości. Istotne jest przygotowanie pacjenta przed rozpoczęciem podawania bifosfonianów, wymagające stałej współpracy pomiędzy lekarzami onkologami, ortopedami i chirurgami szczękowo-twarzowymi. Higiena jamy ustnej i leczenie chorób współistniejących stanowi ważny element postępowania. Celem pracy jest przedstawienie trzech przypadków martwicy kości szczęk u pacjentów poddanych leczeniu bifosfonianami.

13

Statistical, pathophysiological and clinical aspects of the relationship between multiple sclerosis and osteoporosis

63%

Grzegorski T., Losy J.

Aktualności Neurologiczne

|

2016

|

vol. 16

|

issue 1

15-20

EN

Recently there has been a large increase in a number of publications regarding bone health in multiple sclerosis as well as studies exploring the possible role of vitamin D in the aetiology of the condition. However, the relationship between multiple sclerosis and osteoporosis remains not widely discussed among clinicians. The aim of our review article is to present crucial aspects of such relationship as well as therapeutic options. There are many statistical facts suggesting that correlation between two said diseases occurs. The prevalence of osteoporosis clinical features, like pathological fractures, decreased bone mineral density or low vitamin D serum level, is greater in patients with multiple sclerosis. These facts can be explained by a wide variety of areas and pathways which are common for multiple sclerosis and osteoporosis. The functions of different mediators involved in the pathophysiology of diseases, the role of vitamin D and the adverse effects of drugs administered in multiple sclerosis serve as the best examples. Unfortunately, no uniform guidelines on the management of multiple sclerosis patients with osteoporosis have been established so far. However, the guidelines of the United Kingdom National Institute for Health and Care Excellence and National Osteoporosis Society are recommended in such cases. The most important are an appropriate vitamin D and calcium supplementation, smoking cessation, alcohol intake reduction and more of physical activity. There is a strong need to spread this knowledge among clinicians. A better understanding of the topic might result in the creation of diagnostic and therapeutic guidelines with this respect.

PL

W ostatnim czasie znacznie wzrosła liczba publikacji dotyczących stanu zdrowia kości w stwardnieniu rozsianym, jak również możliwej roli witaminy D w etiologii wspomnianej jednostki chorobowej. Jednakże związek między stwardnieniem rozsianym i osteoporozą w dalszym ciągu nie jest szeroko omawiany wśród klinicystów. Celem naszego artykułu poglądowego jest przedstawienie kluczowych aspektów wspomnianej korelacji oraz opcji terapeutycznych. Wiele faktów z zakresu statystyki przemawia za tym, że związek między omawianymi dwoma chorobami występuje. Rozpowszechnienie cech charakterystycznych dla obrazu klinicznego osteoporozy, takich jak złamania patologiczne, zmniejszenie mineralnej gęstości kości oraz niskie stężenie witaminy D w surowicy, jest większe wśród chorych na stwardnienie rozsiane. Może to być wyjaśnione licznymi, wspólnymi dla stwardnienia rozsianego i osteoporozy, obszarami i ścieżkami patofizjologicznymi. Ich przykładem są funkcje różnych mediatorów odgrywających rolę w patogenezie obu chorób, rola witaminy D oraz działania niepożądane leków stosowanych w terapii stwardnienia rozsianego. Niestety, do tej pory nie powstały uniwersalne wytyczne dotyczące postępowania w sytuacji współwystępowania stwardnienia rozsianego i osteoporozy. W takich przypadkach rekomendowane są wytyczne Narodowego Instytutu Zdrowia i Klinicznej Doskonałości Zjednoczonego Królestwa oraz Narodowego Towarzystwa Osteoporozy. Największe znaczenie mają odpowiednia suplementacja witaminy D i wapnia, zaprzestanie palenia, zmniejszenie spożycia alkoholu i zwiększenie aktywności fizycznej. Istnieje silna potrzeba rozpowszechnienia znajomości tego zagadnienia wśród klinicystów. Lepsze jego rozumienie może doprowadzić do stworzenia wytycznych uwzględniających aspekty diagnostyczne i terapeutyczne.

14

Polimorfizm 1181G/C genu OPG i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

63%

Boroń D., Plewka A., Jędrusik P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 6

407-414

EN

INTRODUCTION Osteoporosis is a systemic disease of the bone system, characterized by low bone mass and bone microarchitecture disturbances, increased bone brittleness and susceptibility to fracture. There is an essential genetic contribution to bone density, as well as its transformation. It is suggested that the OPG polymorphism may affect bone density and its transformation. AIM OF STUDY The aim of the study was to examine the incidence of OPG gene polymorphism and evaluate its association with the clinical parameters concerning bone turnover and the degree of postmenopausal osteoporosis development. M ATERIAL AND METHODS The study was conducted among a group of 570 women at postmenopausal age (404) and reproductive age (166). The group at postmenopausal age included women with osteoporosis, osteopenia as well as healthy individuals. The women at reproductive age were healthy. The polymorphism incidence of the examined gene in a group of patients with determined bone mineral density (BMD) and in the control group was studied. The study was performed by means of the RFLP-PCR method. RESULTS The correlation of the G1181 polymorphism of the OPG gene with body mass and birth mass was demonstrated as well as the association of decreased bone density and increased risk of postmenopausal osteoporosis development. CONCLUSIONS Homozygotic genotypes of the G1181C polymorphism of the OPG gene may affect women’s birth mass and an increased risk of osteoporosis development.

PL

WSTĘP Osteoporoza jest układową chorobą układu kostnego, charakteryzującą się niską masą kostną i zaburzeniami mikroarchitektury kości, ze zwiększoną kruchością kości oraz podatnością na złamania. Istnieje istotny wkład genetyczny tak w gęstość kości, jak i jej przemianę. Sugeruje się, że polimorfizm OPG może wpływać na gęstość kości oraz jej przemianę. CEL PRACY Celem pracy było zbadanie częstości występowania polimorfizmu genu OPG oraz ocena jego związku z parametrami klinicznymi dotyczącymi obrotu kostnego i stopnia zaawansowania osteoporozy pomenopauzalnej. MATERIAŁY I METODY Badania przeprowadzono na grupie 570 kobiet w wieku postmenopauzalnym (404 kobiety) i rozrodczym (166 kobiet). Grupa w wieku postmenopauzalnym obejmowała kobiety z osteoporozą, osteopenią i zdrowe. Kobiety w wieku rozrodczym były zdrowe. Zbadano częstość występowania polimorfizmu badanego genu w grupie pacjentek z oznaczoną gęstością mineralną kości (bone mineral density – BMD) oraz w grupie kontrolnej. Badanie przeprowadzono metodą RFLP-PCR. WYNIKI Wykazano korelację polimorfizmu G1181C genu OPG z masą ciała i masą urodzeniową oraz związek ze zmniejszoną BMD, a także zwiększonym ryzykiem powstawania osteoporozy pomenopauzalnej. WNIOSKI Genotypy homozygotyczne polimorfizmu G1181C genu OPG mogą mieć wpływ na masę urodzeniową kobiet i wzrost ryzyka wystąpienia osteoporozy.

15

Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości

63%

Mazurek T., Czubak J., Czerwiński E.

|

vol. 24(4)

281-292

EN

Population aging makes osteoporotic fractures (OP) an increasingly serious healthcare problem. It is estimated that there are approximately 2,200,000 people with an osteoporotic fracture in Poland, and according to the NFZ (National Health Found) report 126,100 new fractures were registered in 2018, including 34,700 fractures of the proximal femur (PFF). Surgical treatment of OP fractures is difficult due to local conditions and the general health condition of the patients. Reduced bone strength makes it difficult to achieve permanent bone fixation and union. The current "Guidelines for the prevention, diagnosis and treatment of osteoporotic bone fractures" is an update of the 2017 version (previous versions: 2007, 2012) taking into account the progress made in this area of knowledge and practice. The latest principles of conduct have been created on the basis of contemporary world standards and publications. The recommended methods of treating fractures will be discussed: of the PFF, distal end of the radius, proximal end of the humerus and the spine. Particular attention has been paid to the management of patients with PFF, because the average age - 80 years – causes that an average of 29.4% of patients in Poland die within a year after the fracture (data from the National Health Fund). After sustaining a fracture, the risk of a consecutive one increases 2–10 times, so the surgeon is required not only to treat the fracture, but also to implement fracture prophylaxis. The study will also present the principles of diagnosis and treatment of osteoporosis. The presented guidelines were adopted in August 2022 as an official document of the National Consultant in the field of Orthopedics and Traumatology of the bone and joints system and the President of the Polish Society of Orthopedics and Traumatology. The leading author was Prof. dr hab. med. Edward Czerwiński.

PL

Starzenie się społeczeństwa powoduje, że złamania osteoporotyczne (OP) są coraz bardziej poważnym problemem służby zdrowia. Szacuje się, że w Polsce mieszka ok 2.200.000 osób ze złamaniem osteoporotycznym a wg raportu NFZ w 2018 r. zarejestrowano 126 100 nowych złamań, w tym 34.700 złamań bliższego końca kości udowej (b.k.k.u.). Leczenie operacyjne złamań OP jest trudne z racji warunków miejscowych, jak i ogólnego stanu zdrowia pacjentów. Obniżona wytrzymałość kości powoduje trudności w uzyskaniu trwałego zespolenia i zrostu kości. Obecne „Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości” są aktualizacją wersji z 2017 r. (poprzednie 2007 r., 2012 r.) uwzględniającą postęp, jaki dokonał się w tej dziedzinie wiedzy i praktyki. Na podstawie współczesnych, światowych standardów i publikacji przedstawiono najnowsze zasady postępowania. Omówione zostaną zalecane metody leczenia złamań: b.k.k.u., dalszego końca kości promieniowej, bliższego końca kości ramiennej oraz kręgosłupa. Szczególną uwagę zwrócono na postępowanie u chorych ze złamaniem b.k.k.u., bowiem średni wiek – 80 lat – powoduje, że w ciągu roku po zabiegu w Polsce umiera średnio 29,4% leczonych (dane NFZ). Po przebytym złamaniu ryzyko następnego wzrasta 2-10-krotnie, zatem chirurg ma obowiązek nie tylko leczyć złamanie, ale i wdrożyć profilaktykę przed kolejnym. W opracowaniu przedstawione zostaną również zasady diagnostyki i leczenia osteoporozy. Prezentowane zasady postępowania zostały przyjęte w sierpniu 2022 r. jako oficjalny dokument Krajowego Konsultanta w Dziedzinie Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu oraz Prezesa Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Autorem prowadzącym był Prof. dr hab. med. Edward Czerwiński.

16

Polimorfizm 575C/T genu RANK i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

63%

Boroń D., Plewka A., Jędrusik P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 4

192-199

EN

INTRODUCTION Osteoporosis is a skeletal disturbance in which bone strength is at increased risk of fracture. It was demonstrated that genetic variations in RANK are associated with skeletal diseases. AIM OF STUDY The aim of the study is to examine the frequency of RANK gene polymorphism and evaluate its relation with clinical parameters concerning bone turnover and the degree of postmenopausal osteoporosis progress. MATERIAL AND METHODS The study was conducted among a group of 570 women at postmenopausal age (404) and reproductive age (166). The group at postmenopausal age included women with osteoporosis, osteopenia and healthy individuals. The women at reproductive age were healthy. The polymorphism incidence of the examined gene in a group of patients with a determined bone mineral density (BMD) and in the control group was studied. The study was performed by means of the RFLP-PCR method. RESULTS The obtained results did not show a correlation of RANK C575T polymorphism with decreased bone density or increased risk of postemopausal osteoporosis incidence. CONCLUSIONS The TT polymorphism homozygote of the RANK receptor gene is not an increased risk factor of osteoporosis development and is associated with lower values describing bone density in women with osteoporosis and osteopenia.

PL

W S T Ę P Osteoporoza jest szkieletowym zaburzeniem charakteryzującym się obniżeniem wytrzymałości kości, zwiększającym ryzyko złamania. Wykazano, że genetyczne wariacje w RANK mają związek z chorobami szkieletu kostnego. Celem pracy było zbadanie częstości występowania polimorfizmu genu RANK oraz ocena jego związku z parametrami klinicznymi dotyczącymi obrotu kostnego i stopnia zaawansowania osteoporozy pomenopauzalnej. M A T E R I A Ł Y I M E T O D Y Badania przeprowadzono w grupie 570 kobiet w wieku postmenopauzalnym (404) i rozrodczym (166). Grupa w wieku postmenopauzalnym obejmowała kobiety z osteoporozą, osteopenią i zdrowe. Kobiety w wieku rozrodczym były zdrowe. Zbadano częstość występowania polimorfizmu badanego genu w grupie pacjentek z oznaczoną gęstością mineralną kości (bone mineral density – BMD) oraz w grupie kontrolnej. Badanie przeprowadzono metodą RFLP-PCR. WYNIKI Uzyskane wyniki badań nie wykazały korelacji polimorfizmu RANK C575T ze zmniejszoną gęstością kości oraz zwiększonym ryzykiem występowania osteoporozy pomenopauzalnej. WNIOSKI Homozygota TT polimorfizmu genu receptora RANK nie jest czynnikiem zwiększonego ryzyka wystąpienia osteoporozy i jest powiązana z niższymi wartościami opisującymi BMD u kobiet z osteoporozą i osteopenią.

17

Wpływ leków przeciwpadaczkowych na wskaźniki występowania osteoporozy

63%

Karp-Majewska A., Adamkiewicz B.

Aktualności Neurologiczne

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

105 - 111

EN

Osteoporosis is a generalized disease of the skeleton, characterized by low bone mineral density and disturbance of microarchitecture, leading to a lower mechanical endurance of bones and enlargements of susceptibility to fractures. One of the most significant features leading to osteoporosis is treatment with AED. Epilepsy usually reveals at young and needs long treatment. For the early diagnosis of osteoporosis the most important is estimation of real reduction of bone mineral density (BMD). Nowadays the most popular diagnostic method is dual energy X-ray absorptiometry (DEXA). Yet it reveals advanced level of osteoporosis, which cannot be reversed. Thus there is a need for diagnosis development of new markers of bone metabolism: markers of bone formation and bone resorption. The studies were conducted in group 100 patients aged 20-50 treated over 2 years with AED and in the control group – 40 persons properly chosen in respect to age and sex. The patients were examined by DEXA and bone markers: CTX (collagen type and cross-linked C-telopeptide) and osteocalcin. The persons suffering from other diseases or intaking different speciments affecting bone metabolism were eliminate from both groups. Results: Long-term intake AED considerably affects the decrease of BMD. It takes only few years of AED intake for the patients to develop osteopenia or osteoporosis. CTX is the most sensitive marker in patients treated below 6 years, while DEXA is most sensitive in patients treated longer than 6 years. The biggest changes in bone metabolism were found in patients treated with phenytoin.

PL

Osteoporoza jest uogólnioną chorobą szkieletu, charakteryzującą się niską masą kostną i zaburzeniem jego mikroarchitektury, prowadzącą do obniżenia wytrzymałości mechanicznej kości oraz zwiększenia podatności na złamania. Do istotnych czynników prowadzących do osteoporozy należy przyjmowanie leków przeciwpadaczkowych. Padaczka często ujawnia się u osób młodych i wymaga długotrwałego leczenia. Konieczne jest zatem wczesne rozpoznanie zaburzeń w metabolizmie kości i wdrożenie odpowiedniej profilaktyki lub leczenia. Za standard diagnostyki osteoporozy uchodzi obecnie badanie gęstości mineralnej kości (BMD) metodą podwójnej absorpcjometrii rentgenowskiej (DEXA). Jest to jednak badanie ujawniające obraz osteoporozy na tyle zaawansowanej, że jej przebieg trudno już odwrócić. Dlatego konieczne jest poszukiwanie nowych, bardziej czułych metod diagnostycznych, takich jak markery obrotu kostnego. Badania zostały przeprowadzone u 100 pacjentów w wieku 20-50 lat chorujących na padaczkę powyżej 2 lat oraz 40 osób z grupy kontrolnej dobranych odpowiednio pod względem wieku i płci, nieobciążonych innymi schorzeniami. Pacjentom tym wykonywano DEXA oraz oznaczenia markerów obrotu kostnego w surowicy krwi: C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha alfa kolagenu typu I (CTX) oraz osteokalcyny. Wnioskuje się, iż stosowanie przewlekle leków przeciwpadaczkowych w znaczący sposób wpływa na obniżenie gęstości tkanki kostnej. Zależność ta jest proporcjonalna do długości stosowania leków oraz ich rodzaju. Najbardziej czułym markerem w rozpoznawaniu zaburzeń metabolizmu kostnego u pacjentów leczonych AED poniżej 6 lat jest białko CTX, zaś u osób leczonych dłużej niż 6 lat – DEXA. Największe zmiany tkanki kostnej stwierdzono u pacjentów leczonych fenytoiną.

18

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men

51%

Grabarczyk M. N., Gorczyca M. J., Kosińska P., Klimek K., Cieślik P., Holecki M. T.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2022

|

issue 76

5-13

EN

INTRODUCTION: Obesity and metabolic syndrome are increasingly common in the adult population. There is a well- -known relationship between those two conditions and cardiovascular diseases; nonetheless, not much is known about how obesity and metabolic syndrome affect bone metabolism and fracture risk. The study aimed to assess the parameters of bone metabolism, as well as assess their relationship with the risk of fractures in obese men with central obesity and metabolic syndrome, and to compare the obtained results with those of healthy controls. MATERIAL AND METHODS: The study involved 36 obese men (body mass index – BMI ≥ 30) with central obesity (waist circumference – WC ≥ 94) and 10 healthy men as controls, aged 54–77. The FRAX (Fracture Risk Assessment Tool) calculator was used to measure the 10-year fracture risk. The levels of bone metabolism markers osteoprotegerin (OPG), C-terminal telopeptide (CTX1), and fibroblast growth factor 23 (FGF-23) were determined in the patients. RESULTS: The FRAX parameter was significantly lower (p < 0.001) in the obese men when compared to the controls. A significant negative correlation between FRAX and BMI (p < 0.001) was observed in the obese men, but not in the healthy subjects. There was also a negative correlation between FRAX and WC (p < 0.001), again only among the obese subjects. A positive correlation (p < 0.01) between FGF-23 and FRAX was found in the non-obese group. CONCLUSIONS: Obese men have a lower 10-years fracture risk compared to the healthy controls. Additionally, the increased BMI and waist circumference in the obese men were found to be associated with a reduced bone fracture risk, whereas no similar relationship in controls was observed. Moreover, higher FGF-23 levels in the healthy males was correlated with an increased 10-year fracture risk.

PL

WSTĘP: Otyłość oraz zespół metaboliczny coraz częściej występują w populacji osób dorosłych. Powszechnie znany jest związek wymienionych zaburzeń ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jednakże mniej oczywisty jest ich wpływ na metabolizm kostny oraz ryzyko złamań. Celem badania była ocena parametrów metabolizmu kostnego, ich związku z ryzykiem złamań u otyłych mężczyzn z otyłością brzuszną oraz zespołem metabolicznym, a także porównanie uzyskanych wyników z wynikami osób zdrowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 36 otyłych mężczyzn (body mass index – BMI ≥ 30) ze współistniejącą otyłością trzewną (obwód talii – waist circumference – WC ≥ 94) oraz 10 zdrowych mężczyzn z grupy kontrolnej, w wieku 54–77 lat. Do oceny ryzyka złamań zastosowano kalkulator FRAX (Fracture Risk Assessment Tool). U pa-cjentów oznaczono stężenia markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG), C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha kolagenu typu I (CTX1) oraz czynnika wzrostu fibroblastów 23 (fibroblast growth factor 23 – FGF-23). WYNIKI: U osób otyłych FRAX był istotnie niższy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Zaobserwowano ujemną korelację między FRAX i BMI (p < 0,001) u otyłych mężczyzn. U zdrowych osób taka korelacja nie wystąpiła. Jedynie u osób otyłych stwierdzono również ujemną korelację między FRAX i WC (p < 0,001). Obecnej w grupie osób zdrowych pozytywnej korelacji (p < 0,01) między FGF-23 i FRAX nie obserwowano u otyłych mężczyzn. WNIOSKI: U otyłych mężczyzn stwierdzono mniejsze 10-letnie ryzyko złamań w porównaniu z osobami zdrowymi. Dodatkowo wykazano, że w grupie pacjentów otyłych większe BMI oraz obwód talii wiązały się z mniejszym ryzykiem złamań kości, natomiast u osób bez otyłości taka zależność nie występowała. Ponadto u zdrowych mężczyzn większe stężenie FGF-23 było skorelowane ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem złamań.

19

SYNTHESIS AND APPLICATION OF CHITOSAN HYDROXYAPATITE: A REVIEW

51%

Vokhidova N. R., Ergashev K. H., Rashidova S. S.

Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives

|

2022

|

vol. 27

5-34

EN

In this review, the research devoted to synthesising chitosan apatites, their biologically active properties, and their application in medical practice is analysed. The data are from articles published between 2001 and 2022 on the formation of calcium- and phosphorus-containing chitosan composites and the mechanism of their interaction

20

Osteoporoza po stosowaniu hormonalnej terapii antyandrogenowej raka gruczołu krokowego

51%

Cegieła U., Korzeniowska H., Wilk A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 2

49-54

EN

Prostate cancer is a malicious tumor. Its development is determined by the lack of androgen equilibrium by the prostate. In pathogenesis of this disease, the androgen receptors also play an essential role. Androgen receptors activation in neoplastic cells leads to their diff erentiation and tumorous progression. Hormonal antiandrogenic therapy is the basic method of prostate cancer treatment, which induces decreased testosterone levels and/or inhibits the eff ect of androgen on androgen receptors. Orchidectomy or the administration of analogs or antagonists of gonadotropin- releasing hormone are used in order to decrease testosterone levels, whereas antiandrogens are administered in order to block androgen receptors. The decreased level of testosterone and the disorder in the function of androgen receptors lead to the impairment of bone cell function i.e. (osteoclasts, osteoblasts, osteocytes) and the development of osteoporosis in men. Androgens stimulate the proliferation, diff erentiation and activity of osteoblast. They stimulate the synthesis of bone matrix proteins and bone mineralization. They have proapoptotic eff ect on osteoclasts and antiapoptopic eff ect on osteoblasts and osteocytes. Androgens inhibit recruitment of osteoclasts and reduce bone resorption.

PL

Rak gruczołu krokowego jest nowotworem złośliwym. Jego rozwój jest determinowany brakiem równowagi androgenowej prostaty. W patogenezie choroby istotną rolę odgrywają także receptory androgenowe, których aktywacja w komórkach nowotworowych prowadzi do wzrostu ich różnicowania i progresji nowotworu. Podstawową metodą jego leczenia jest hormonalna terapia antyandrogenowa, polegająca na obniżeniu poziomu testosteronu lub zahamowaniu oddziaływania androgenów na receptory androgenowe. W celu obniżenia poziomu testosteronu stosuje się orchidektomię oraz terapię analogami lub antagonistami gonadoliberyny, natomiast w celu hamowania oddziaływania androgenów na receptory androgenowe stosuje się antyandrogeny. Zmniejszenie poziomu testosteronu i zaburzenia w funkcjonowaniu receptorów androgenowych prowadzą do upośledzenia funkcji komórek kostnych (osteoklastów, osteoblastów, osteocytów) i rozwoju osteoporozy u mężczyzn. Androgeny stymulują proliferację, różnicowanie i funkcje osteoblastów. Pobudzają syntezę białek macierzy kostnej i stymulują mineralizację. Wykazują efekt proapoptyczny na osteoklasty i antyapoptyczny na osteoblasty i osteocyty. Hamują rekrutację osteoklastów i zmniejszają resorpcję kości.

Refine search results

The influence of cadmium exposure on excretion of pyridinoline and deoxypyridinoline in urine

Is it possible to predict a risk of osteoporosis in patients with juvenile idiopathic arthritis? A study of serum levels of bone turnover markers

Wertebroplastyka w złamaniach kompresyjnych trzonów kręgów – przegląd piśmiennictwa

Whole Body Vibration Training is Osteogenic at the Spine in College-Age Men and Women

Effect of diosgenin, a steroidal sapogenin, on the rat skeletal system

Prolaktyna i inne regulatory wchłaniania wapnia

Skuteczność terapii laserowej w eliminacji objawów stomatopatii protetycznej w grupie pacjentek z osteoporozą i niekorzystnymi warunkami podłoża protetycznego

RANKL i osteoprotegeryna, czynniki regulujące procesy metaboliczne w układzie kostnym, w patogenezie miażdżycy

Polimorfizm -643C/T genu RANKL i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

Plejotropowe działanie witamin D i K

Występowanie osteoporozy w chorobach neurologicznych

Martwica kości szczęk związana ze stosowaniem bifosfonianów. Opis przypadków

Statistical, pathophysiological and clinical aspects of the relationship between multiple sclerosis and osteoporosis

Polimorfizm 1181G/C genu OPG i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości

Polimorfizm 575C/T genu RANK i jego związek z osteoporozą u kobiet po menopauzie

Wpływ leków przeciwpadaczkowych na wskaźniki występowania osteoporozy

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men

SYNTHESIS AND APPLICATION OF CHITOSAN HYDROXYAPATITE: A REVIEW

Osteoporoza po stosowaniu hormonalnej terapii antyandrogenowej raka gruczołu krokowego