Search results

1

Pain in patients with cancer – pharmacotherapy, choice of opioid

100%

Filipczak-Bryniarska I., Woroń J., Kleja J.

Ból

|

2011

|

vol. 12

|

issue 3

EN

Pharmacotherapy remains the primary therapeutic method for patients with pain accompanying cancer. Principles of pharmacological treatment of chronic pain are based on a three-step analgesic ladder, which includes the use of non opioid analgesics initially, in the absence of their effectiveness following a weak opioid, which is on the third level replaced by a strong opioid. The algorithm of cancer pain treatment is a simple stepwise approach to the effective use of analgesics and effective cancer pain treatment, and should become a standard for every doctor.

PL

Farmakoterapia pozostaje podstawową metodą terapeutyczną u chorych z bólami towarzyszącym chorobie nowotworowej. Zasady leczenia farmakologicznego bólu przewlekłego są oparte na trójstopniowej drabinie analgetycznej, która uwzględnia stosowanie początkowo analgetyków nieopioidowych, a w przypadku ich nieskuteczności dodatkowo słabego opioidu, który na trzecim szczeblu drabiny zastępowany jest silnym opioidem. Algorytm leczenia bólu nowotworowego jest sposobem etapowego podejścia do efektywnego wykorzystania środków przeciwbólowych w celu skutecznego leczenia bólu nowotworowego i powinien stać się standardem dla każdego lekarza

2

Regional Anaesthesia in thoracic surgery – how far?

100%

Nikodemski T., Żukowski M.

Ból

|

2009

|

vol. 10

|

issue 2

EN

Continuous, dynamic progress in both surgical and anaesthesiological techniques requires a verification of a role that a regional anaesthesia plays in modern thoracic surgery. Thoracic central neuraxial blocks not only assure a proper analgesia and sympathetic block but also limit a stress response to surgical stimulation. That is why this technique is widely used for thoracic surgery. Regional anaesthesia improves respiratory system capacity in the perioperation time due to proper analgesia and decreases an opioids demand. A combination of general and regional anaesthesia is a gold standard of a modern multimodal pain control. The most often used blocks in thoracic surgery are: thoracic epidural anaesthesia, spinal anaesthesia, paravertebral block, interpleural block, intercostals nerve block.

PL

Ciągły, dynamiczny rozwój technik zarówno chirurgicznych, jak i anestezjologicznych wymaga od anestezjologa ciągłej weryfikacji poglądów nad miejscem anestezji regionalnej we współczesnej torakochirurgii. Blokady centralne w odcinku piersiowym zapewniają skuteczną analgezję, blokadę współczulną i ograniczają odpowiedź stresową na bodziec chirurgiczny. Dlatego też jest to technika znieczulenia stosowana powszechnie przy zabiegach torakochirurgicznych. Anestezja regionalna poprawia wydolność układu oddechowego w okresie okołooperacyjnym poprzez skuteczną analgezję oraz zmniejszenie całkowitego zapotrzebowania na opioidowe leki przeciwbólowe. Połączenie znieczulenia ogólnego i regionalnego jest złotym standardem współczesnego multimodalnego leczenia bólu. Najczęściej stosowanymi w torakochirurgii blokadami są: znieczulenie zewnątrzoponowe w odcinku piersiowym, znieczulenie podpajęczynówkowe, blokada przykręgowa, znieczulenie doopłucnowe oraz blokada nerwów międzyżebrowych.

3

Trends in use of opioids for non-cancer pain conditions 2000–2005 in Commercial and Medicaid insurance plans: The TROUP study

100%

Sullivan M. D., Edlund M. J., Fan M.-Y., DeVries A., Braden J. B., Martin B. C.

Ból

|

2010

|

vol. 11

|

issue 1

EN

Opioids are widely prescribed for non-cancer pain conditions (NCPC), but there have been no large observational studies in actual clinical practice assessing patterns of opioid use over extended periods of time. The TROUP (Trends and Risks of Opioid Use for Pain) study reports on trends in opioid therapy for NCPC in two disparate populations, one national and commercially insured population (HealthCore plan data) and one state-based and publicly-insured (Arkansas Medicaid) population over a six year period (2000–2005). We track enrollees with the four most common NCPC conditions: arthritis/joint pain, back pain, neck pain, headaches, as well as HIV/AIDS. Rates of NCPC diagnosis and opioid use increased linearly during this period in both groups, with the Medicaid group starting at higher rates and the HealthCore group increasing more rapidly. The proportion of enrollees receiving NCPC diagnoses increased (HealthCore 33%, Medicaid 9%), as did the proportion of enrollees with NCPC diagnoses who received opioids (HealthCore 58%, Medicaid 29%). Cumulative yearly opioid dose (in mg. morphine equivalents) received by NCPC patients treated with opioids increased (HealthCore 38%, Medicaid 37%) due to increases in number of days supplied rather than dose per day supplied. Use of short-acting Drug Enforcement Administration Schedule II opioids increased most rapidly, both in proportion of NCPC patients treated (HealthCore 54%, Medicaid 38%) and in cumulative yearly dose (HealthCore 95%, Medicaid 191%). These trends have occurred without any significant change in the underlying population prevalence of NCPC or new evidence of the efficacy of long-term opioid therapy and thus likely represent a broad-based shift in opioid treatment philosophy.

PL

Opioidy często są przepisywane w schorzeniach nienowotworowych przebiegających z bólem (SNPB), ale nie prowadzono dużych badań obserwacyjnych dotyczących bieżącej praktyki klinicznej, a oceniających sposoby stosowania opiodów w dłuższych okresach. Badanie TROUP (Trends and Risks of Opioid Use for Pain) przedstawia trendy leczenia opioidami schorzeń nienowotworowych w dwóch odrębnych populacjach. Jedną z nich stanowi ogólnonarodowa populacja ubezpieczona komercyjnie (dane programu ubezpieczeniowego HealthCore), a drugą – populacja stanu objęta ubezpieczeniem finansowanym ze środków publicznych (Arkansas Medicaid) – obie obserwowane przez sześć lat (2000–2005). Obserwowaliśmy osoby z czterema najczęstszymi SNPB: bólem stawów, bólem krzyża, bólem szyi i bólem głowy oraz osobami zakażonymi HIV lub mającymi AIDS. Odsetki osób, u których rozpoznawano SNPB i osób otrzymujących z tego powodu opioidy zwiększały się w sposób liniowy w obu grupach, przy czym grupa Medicaid rozpoczynała od większych odsetków, a w grupie HealthCore odsetki te rosły szybciej. Odsetek osób włączonych do badania, u których rozpoznano SNPB zwiększał się (HealtCore – 33%, Medicaid – 9%), podobnie jak proporcja osób z rozpoznaniem SPNB, które otrzymywały opioidy (HealthCore – 58%, Medicaid – 29%). Skumulowana roczna dawka opioidów (w miligramach równoważnej dawki morfiny) otrzymywana przez pacjentów z SNPB leczonych opioidami zwiększyła się (HealthCore – 38%, Medicaid – 37%), raczej z powodu większej liczby dni, w których pacjenci otrzymywali lek niż większej dobowej dawki opioidów. Stosowanie opioidów krótkodziałających z grupy II Drug Enforcement Administration Schedule zwiększało się najszybciej, zarówno w zakresie odsetka pacjentów z SNPB, którzy otrzymywali opioidy (HealthCore – 54%, Medicaid – 38%) jak i skumulowanej dawki rocznej (HealthCore – 95%, Medicaid – 191%). Trendy te pojawiły się bez żadnej istotnej zmiany w chorobowości SNPB w populacji, ani bez żadnych nowych danych na temat skuteczności długotrwałego leczenia opioidami – w związku z tym prawdopodobnie przedstawiają one szeroko zakrojoną zmianę filozofii leczenia opioidami.

4

The use of strong opioid in combination with naloxone. A case report

88%

Brzeziński K.

Ból

|

2011

|

vol. 12

|

issue 2

EN

The use of opioids in the treatment of pain is often associated with the occurrence of side effects as drowsiness, constipation, nausea, vomiting, or disorders of orientation. These symptoms are caused by activation of opioid receptors. The severity of adverse events is often so large that they force a change of the drug. This case illustrates the different types of side effects (tramadol - dementia, fentanyl - nausea and vomiting) occurred in one patient during treatment with opioid pain syndrome in the course of rheumatoid disease. Obtained after the application of oxycodone, although reduced pain intensity to 3 in a numerical rating scale (NRS), but there were persistent constipation. By introducing the treatment with naloxone combination oxycodone provided both good pain control, as well as normalization of symptoms for the gastrointestinal tract. Orally antagonists of opioid receptors did not reverse the systemic action of opioids, because they are inactivated in the liver. Patient asked after the completion of the rotation of opioids on an assessment of the treatment period, responded that they accept this type of procedure, realizing that this is a way to introduce treatment effective and acceptable to her. She mentioned that if did not have information about the types and schedule of planned change, discontinue treatment.

PL

Stosowanie opioidów w trakcie leczenia zespołów bólowych jest często związane z występowaniem objawów niepożądanych w postaci senności, zaparć, nudności, wymiotów lub zaburzeń orientacji. Objawy te spowodowane są aktywacją receptorów opioidowych. Nasilenie objawów niepożądanych jest niejednokrotnie tak duże, że wymusza zmianę stosowanego leku. Opisany przypadek ilustruje różne rodzaje objawów niepożądanych (tramadol - otępienie, fentanyl - nudności i wymioty) występujące u jednej pacjentki w trakcie leczenia opioidami zespołu bólowego, w przebiegu choroby reumatycznej. Po zastosowaniu oksykodonu uzyskano wprawdzie zmniejszenie natężenia bólu do 3 w skali numerycznej (NRS), lecz pojawiły się uporczywe zaparcia. Wprowadzając do leczenia połączenie oksykodonu z naloksonem uzyskano zarówno dobrą kontrolę bólu, jak również normalizację objawów za strony przewodu pokarmowego. Podane doustnie leki z grupy antagonistów receptorów opioidowych nie odwracają działania systemowego opioidów, bowiem są inaktywowane w wątrobie. Pacjentka pytana po ukończeniu rotacji opioidów o ocenę tego okresu leczenia odpowiedziała, że zaaprobowała ten typ postępowania, zdając sobie sprawę, że jest to sposób na wprowadzenie skutecznego i akceptowanego przez nią leczenia. Nadmieniła również, że gdyby nie miała informacji o planowanych rodzajach i harmonogramie zmian, przerwałaby leczenie.

5

Premedykacja do małoinwazyjnych zabiegów wykonywanych w praktyce pediatrycznej

63%

Rustecki B., Rustecka A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

vol. 7

|

issue 3

223-228

EN

Assessing of possible profits and endangers of premedication performed for little invasive procedures in paediatrics are goal of this work. Lack of researches in that direction, made to base on researches concerning premedication of children for general anaesthesia and surgical procedures, there are various methods of sedation of children with applied with various drug used traditionally in anaesthesiological practice. Midazolam is best researched drug. On that issue it can be administrated trough IV, orally, rectal or with usage of transmucosal routes, nasal, sublingual or with usage of application on anterosuperior aspect of the child’s tongue route. All these methods gave similar sedation effect vs. placebo, but were variously tolerated by children depending on route of administration. Oral and rectal administration demands higher doses, which gave prolonged sedation effect and requires more time to achieve proper sedation. Transmucosal application methods allowed reduction of total dose, similar to intravenous route, and allowed early sedation onset. Lack of children cooperation makes sublingual route difficult to perform. Nasal route gave better effects, but in was poorly tolerated by children. It seemed technically more difficult to administrate drug through aliquots doses on anterosuperior aspect of the child’s tongue, but it appeared to connect advantages and eliminate disadvantages of previous forms of drug administration. Usage of opioids adapted in children premedication don’t seem to find usage in sedation of children in paediatric ward due to post operational tendency to cause nausea and vomiting, and appearance of respiratory disorders connected with these drugs usage. Usage of proper monitoring and preservation of safety precautions should be obligatory, due to adverse event including death of patient connected with irresponsible usage of sedation drugs by unprepared medical personnel and lack of preservation of safety precautions while dealing with children. Further research are necessary to set proper guidelines for premedication for little invasive procedures in paediatric practice.

PL

W pracy podjęto próbę przedstawienia metod premedykacji u dzieci przed małoinwazyjnymi zabiegami diagnostycznymi i leczniczymi stosowanymi na co dzień na oddziale pediatrycznym. Analizowano badania dotyczące przygotowania dzieci do znieczulenia ogólnego i do zabiegów operacyjnych z zastosowaniem różnych metod sedacji i z użyciem kilku grup leków wykorzystywanych tradycyjnie w anestezjologii. Najlepiej przebadanym lekiem stosowanym w premedykacji jest midazolam. Może on być podawany drogą dożylną, doodbytniczą, doustną, jak również z wykorzystaniem wchłaniania leku przez śluzówki nosa, jamy ustnej i z aplikacją na część przednio-górną języka. Niezależnie od drogi podania midazolamu uzyskiwano podobny efekt końcowy w porównaniu z placebo, jednakże poszczególne drogi podawania leku były różnie tolerowane przez dzieci. Przy podawaniu leku doustnie lub doodbytniczo konieczne było podanie stosunkowo wysokich dawek, co pozwalało na uzyskanie przedłużonego efektu działania, ale jednocześnie wydłużał się czas potrzebny do uzyskania sedacji. Metody z wykorzystywaniem przezśluzówkowego wchłaniania się leku umożliwiły zredukowanie dawki do stosowanej dożylnie i uzyskanie szybszego początku działania. Metoda podjęzykowa okazała się trudna do zastosowania u dzieci ze względu na brak współpracy. Wykazano, że donosowe podanie leku było bardziej efektywne, ale źle tolerowane przez małych pacjentów. Z kolei podawanie leku w podzielonych dawkach na błonę śluzową przednio-górnej części języka było trudne technicznie, ale łączyło zalety i eliminowało wady poprzednich metod aplikacji leku. Opioidy stosowane niekiedy w premedykacji dzieci przed zabiegami nie znajdują zastosowania w premedykacji dzieci na oddziałach pediatrycznych ze względu na tendencję do wywoływania wymiotów oraz zaburzeń ze strony układu oddechowego. Należy podkreślić konieczność monitorowania parametrów życiowych i zachowania dużych środków ostrożności podczas premedykacji u dzieci. Stosowanie sedacji przez nieprzygotowany do tego personel medyczny w połączeniu z brakiem zachowania podstawowych środków ostrożności może prowadzić do powikłań, ze zgonem pacjenta włącznie.

6

Leczenie bólu Część V. Ból nowotworowy

63%

Leś J., Grzesiak J., Sokół-Kobielska E.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 1

27-32

EN

Pain, along with heart rate, breath frequency and temperature should be considered as a vital parameter routinely assessed during patient’s examination. Pain is suffered on over 60% persons with cancer and in advanced period of disease even in 90%. As the disease proceeds new – different causes and kinds of pain appear. Pain in a patient with cancer may be caused not only by the disease itself but also by diagnostic and therapeutic procedures. In order to improve the treatment the World Health Organization in 1984 proposed a systematized method of cancer pain therapy. In 1986 the first standards were published as so-called ”analgetic ladder” (Cancer Pain Relief. WHO, Geneva 1986). It was of considerable influence on the effects of therapy in patients suffering of cancer pain as well as in patients with non-cancer pain. The suggestion of the “three steps ladder” is to start at the first step and to proceed to higher steps if the relief in pain is to be achieved. It is now well known that the WHO ladder is only to suggest the mode of pain therapy and is not to be arbitrarily observed and considered as the only proper method. Suggestions appear that there is time to modify the scheme introduced 23 years ago. Nevertheless opinion that opioids are the fundamental drugs in cancer pain treatment has not changed. It is indispensable that access to these drugs be easy and prompt for all the patients.

PL

Ból, obok częstości pracy serca, oddechu i temperatury, powinien być postrzegany jako podstawowy parametr życiowy podlegający rutynowej ocenie podczas badania pacjenta. Występuje u ponad 60% osób z chorobą nowotworową, a w zaawansowanym stadium choroby nawet u 90%. Wraz z postępem choroby pojawiają się różnorodne przyczyny i rodzaje bólu. Ból u pacjenta z nowotworem może być spowodowany nie tylko chorobą, ale również jej diagnostyką i leczeniem. W celu poprawy postępowania Światowa Organizacja Zdrowia w 1984 roku zaproponowała usystematyzowanie podejścia do leczenia bólu nowotworowego. W 1986 roku opublikowana została pierwsza wersja standardów terapii nazwana „drabiną analgetyczną WHO” (Cancer Pain Relief. WHO, Genewa 1986). Miało to znaczący wpływ na poprawę leczenia pacjentów cierpiących z powodu bólu nowotworowego, jak również pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym. Trójstopniowa drabina analgetyczna WHO zaleca rozpoczęcie leczenia przeciwbólowego od stopnia pierwszego, a następnie przechodzenie przez kolejne stopnie, aż do uzyskania optymalnego złagodzenia bólu. Od momentu upowszechnienia schematu WHO wiadomo, że miał on jedynie sugerować tryb postępowania przeciwbólowego i nie musi być bezwzględnie przestrzeganą i jedynie słuszną metodą leczenia. Od pewnego czasu pojawiają się głosy sugerujące, że nadszedł czas modyfikacji przedstawionego przed 23 laty schematu terapii przeciwbólowej. Nie zmienił się pogląd, że podstawą leczenia bólu w chorobie nowotworowej są leki opioidowe. Konieczne jest więc zapewnienie ich łatwej dostępności dla każdego chorego.

7

The combination of oxycodone with naloxone – an effective option to treat pain and prevent constipation

63%

Woroń J., Filipczak-Bryniarska I., Wordliczek J., Streb J.

Ból

|

2014

|

vol. 15

|

issue 4

48-51

EN

One of the side effects of treatment with opioid analgesics are gastrointestinal dysfunction. They are in the clinic in the form of constipation, abdominal pain, loss of apetite, bloats, gastrooesophagal reflux as well as nausea and vomiting, and constipation, which often make it difficult to conduct an effective analgesic therapy. Laxatives which are administered for the prophylaxis of constipation are of limited efficacy in the opioid-related constipations and they are active at the beginning of treatment, the effect occurs because later habit. Currently available in the pharmaceutical market is a combination of oxycodone and naloxone, demonstrating that the analgesic effect while reducing the risk of constipation.

PL

Jednym z objawów niepożadanych leczenia opioidowymi lekami przeciwbólowymi są zaburzenia funkcji przewodu pokarmowego. Klinicznie występują one pod postacią zaparcia stolca, bólów brzucha, utraty apetytu, wzdęć czy refleksu żołądkowo-przełykowego, a także nudności i wymiotów, które to objawy niejednokrotnie utrudniają prowadzenie skutecznej terapii przeciwbólowej. Leki przeczyszczające, które podawane są w profilaktyce zaparć są relatywnie mało skuteczne mogą działać głównie na początku terapii, gdyż pożniej występuje efekt przyzwyczajenia. Obecnie na rynku farmaceutycznym dostępne jest połączenie oksykodonu z naloksonem, które wykazując działanie przeciwbólowe, równocześnie zmniejsza ryzyko występowania zaparć.

8

Rola ośrodkowego układu serotoninergicznego w mechanizmach przeciwbólowego działania morfiny u szczurów

63%

Muchacki R., Szkilnik R., Rogalska A., Lewkowicz Ł. S., Nowak P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 2

109-116

EN

BACKGROUND The central serotoninergic system is involved in numerous functions in the human body including mood, emotional and cognitive processes, the control of appetite, temperature regulation and nociception. In the latter case, we have to consider the interaction between serotonin and the opioid system which consists of endogenic peptides, i.e. endorphins, enkephalin and dynorphins together with specific receptors synthetized in various brain parts. The main goal of the present work was to examine the effect of neonatal central serotoninergic system lesions on the antinociceptive effect of morphine assessed in adult rats. METHODS On the 3rd day of postnatal life, male rats were administered 5.7-dihydroxytryptamine (5.7-DHT) (70 μg/10 μl). The rats continued to be housed until 8–10 weeks for further experimentation. The antinociceptive effects of morphine (2.5 mg/kg) were assessed by hot plate, tail immersion, paw withdrawal, formalin and writhing tests. Furthermore, the cerebral frontal cortex serotonin level and its metabolism was assayed. RESULTS It was demonstrated that the central serotoninergic lesion attenuated antinociceptive effects evoked by morphine injection assessed in hot plate, writhing and paw withdrawal tests, whereas it has no effect in tail immersion and formalin tests. Morphine accelerated serotonin metabolism in the cerebral frontal cortex in the control and lesioned rats. CONCLUSION Dysfunction of the central serotoninergic system may lead to a modified biological reaction to analgesic drugs (morphine).

PL

WPROWADZENIE Ośrodkowy układ serotoninergiczny jest odpowiedzialny za regulację nastroju, procesów emocjonalnych, poznawczych, kontrolę apetytu, temperatury ciała oraz modulację doznań bólowych. W tym ostatnim przypadku jego rolę należy rozpatrywać w kontekście interakcji z układem opioidergicznym, na który składają się endogenne peptydy opioidowe, tj. endorfiny, enkefaliny i dynorfiny, wraz ze specyficznymi receptorami syntetyzowanymi w różnych częściach mózgu. Głównym celem pracy było zbadanie, jak zniszczenie ośrodkowego układu serotoninergicznego we wczesnym okresie życia pozapłodowego u szczurów wpływa na przeciwbólowe działanie morfiny oceniane u dorosłych zwierząt. METODY Lezję ośrodkowego układu serotoninergicznego wykonano u 3-dniowych noworodków szczurzych, stosując dokomorowo 5,7-dihydroksytryptaminę (5,7-DHT) w dawce 70 μg/10 μl. Właściwe testy behawioralne i biochemiczne wykonano po osiągnięciu przez zwierzęta 8–10 tygodnia życia. W ocenie działania przeciwbólowego morfiny (2,5 mg/kg) posłużono się testami gorącej płytki, immersji ogona, wycofania łapy, formalinowym oraz wicia. Ponadto zbadano wpływ lezji układu serotoninergicznego na zawartość i metabolizm serotoniny w korze mózgowej czołowej. WYNIKI Stwierdzono, że lezja ośrodkowego układu serotoninergicznego osłabia przeciwbólowe działanie morfiny w testach gorącej płytki, wicia oraz wycofania łapy, natomiast pozostaje bez wpływu w testach immersji ogona oraz formalinowym. Morfina nasilała metabolizm serotoniny w korze czołowej u szczurów kontrolnych oraz z lezją. WNIOSEK Dysfunkcja ośrodkowego układu serotoninergicznego może prowadzić do zmienionej reakcji biologicznej na leki przeciwbólowe (morfinę).

9

The pericapsular nerve group (PENG) block for hip surgery. A narrative review

51%

Reysner T., Kowalski G., Grochowicka M., Domagalska D.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2023

|

vol. 88

|

issue 1

17-24

PL

Wstęp. Leczenie bólu okołooperacyjnego związanego z operacją stawu biodrowego jest bardzo wymagające. Blokada grupy nerwów okołopanewkowych (PENG) to nowa technika anestezji regionalnej, która zapewnia lepszą analgezję pooperacyjną, nie upośledzając funkcji motorycznych. Cel. Celem tego przeglądu jest ocena bezpieczeństwa i skuteczności blokady PENG w leczeniu bólu pooperacyjnego u pacjentów poddawanych operacjom stawu biodrowego. Metody. Literatura została przejrzana za pośrednictwem czterech elektronicznych baz danych: PubMed, Cochrane Library, Google Scholar i Embase. Wyniki. Wstępne wyszukiwanie przyniosło 416 artykułów. Wybrano dwadzieścia siedem odpowiednich artykułów na podstawie trafności, aktualności, jakości wyszukiwania i cytowań. Dwanaście badań dotyczyło pacjentów poddawanych całkowitej alloplastyce stawu biodrowego z powodu zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej. Dwanaście badań dotyczyło pacjentów poddawanych całkowitej operacji stawu biodrowego z powodu złamania szyjki kości udowej. Wreszcie trzy badania dotyczyły pacjentów poddawanych artroskopii stawu biodrowego. Wnioski. Blokada PENG zapewnia lepszą analgezję i niskie zużycie opioidów w bezpośrednim okresie pooperacyjnym. Jednak obecne dowody są niewystarczające i istnieje potrzeba przeprowadzenia wysokiej jakości randomizowanych badań kontrolowanych z większymi próbami.

EN

Introduction. Perioperative pain management associated with hip surgery is challenging. The pericapsular nerve group (PENG) block is a new technique thought to provide better postoperative analgesia in addition to its motor-sparing effects. Aim. This review aims to evaluate the safety and efficacy of the PENG blockade in managing postoperative pain in patients undergoing hip surgery. Methods. The literature was reviewed through four electronic databases: PubMed, Cochrane Library, Google Scholar, and Embase. Results. The initial search yielded 416 articles. Twenty-seven relevant articles were selected based on relevance, recentness, search quality, and citations. Twelve of the studies were related to patients undergoing total hip arthroplasty. Twelve studies were related to patients undergoing total hip surgery due to hip fracture. Finally, three studies were related to patients undergoing hip arthroscopy. Conclusions. The PENG block provides superior analgesia and low opioid consumption in the first postoperative period. However, current evidence is insufficient, and there is a need for high-quality randomized, controlled trials with larger sample sizes.

10

The treatment of severe chronic pain in an elderly patient - case report

51%

Kocot-Kępska M., Przeklasa-Muszyńska A., Dobrogowski J.

Ból

|

2014

|

vol. 15

|

issue 2

42-47

EN

Chronic pain is a disease in its own right and requires a multimodal treatment including pharmacotherapy, interventional procedures, rehabilitation, psychotherapy and neuromodulation. Multimodal pharmacotherapy remains the main and best available method of symptomatic chronic pain treatment. In clinical practice, the choice of analgesics is based on the pharmacological properties, the risk of side effects, ease of use, and availability of the drug,. A special group of patients with chronic pain are elderly patients in whom, due to changes in the pharmacokinetics of drugs, many limitations and contraindications to the use of analgesics are present. In the paper an elderly patient suffering from severe pain was described, in whom the use of drugs with different mechanisms of action in the transdermal and topical form provided the effective pain control while minimizing risk of side effects.

PL

Ból przewlekły jest chorobą samą w sobie, wymaga kompleksowego leczenia z uwzględnieniem farmakoterapii, zabiegów interwencyjnych, rehabilitacji, psychoterapii oraz neuromodulacji. Farmakoterapia multimodalna pozostaje nadal główną i najbardziej dostępną metodą leczenia objawowego bólu przewlekłego. W praktyce klinicznej wybór analgetyków opiera się na własnościach farmakologicznych leku, ryzyku objawów niepożądanych, łatwości stosowania leku oraz jego dostępności. Szczególną grupę pacjentów z bólem przewlekłym stanowią osoby w wieku podeszłym, u których ze względu na zmiany w farmakokinetyce leków istnieje wiele ograniczeń i przeciwwskazań do stosowania analgetyków. W pracy opisano pacjentkę w wieku podeszłym cierpiącą z powodu silnego bólu, u której zastosowanie leków o różnym mechanizmie działania aplikowanych w postaci przezskórnej pozwoliło na skuteczną kontrolę bólu przy zminimalizowanym ryzyku objawów niepożądanych.

Refine search results

Pain in patients with cancer – pharmacotherapy, choice of opioid

Regional Anaesthesia in thoracic surgery – how far?

Trends in use of opioids for non-cancer pain conditions 2000–2005 in Commercial and Medicaid insurance plans: The TROUP study

The use of strong opioid in combination with naloxone. A case report

Premedykacja do małoinwazyjnych zabiegów wykonywanych w praktyce pediatrycznej

Leczenie bólu Część V. Ból nowotworowy

The combination of oxycodone with naloxone – an effective option to treat pain and prevent constipation

Rola ośrodkowego układu serotoninergicznego w mechanizmach przeciwbólowego działania morfiny u szczurów

The pericapsular nerve group (PENG) block for hip surgery. A narrative review

The treatment of severe chronic pain in an elderly patient - case report