Search results

Search:
in the keywords: oncogenesis

Sort By:

Limit search:

The impact of anesthetics on the transcriptome

100%

Pilarz A., Brzoza J., Tomsia M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2025

vol. 79

119-132

Środki znieczulające są rutynowo stosowane jako kluczowy element wielu zabiegów, niewiele jednak wiadomo o długotrwałych skutkach ich stosowania. W zależności od mechanizmu działania anestetyki różnią się pod względem skuteczności i częstości występowania działań niepożądanych. Celem badania jest przegląd najnowszej literatury na temat wpływu środków znieczulających na transkryptom i organizm człowieka. Przedstawiono szeroki zakres zmian powstających w wyniku stosowania anestetyków, a także ich działanie mogące wykraczać poza okres okołooperacyjny. Przybliżono pewne funkcje anestetyków w procesie nowotworowym, takie jak zwiększenie i zmniejszenie ekspresji genów czy osłabienie elementów układu odpornościowego. Podkreślono obiecującą rolę środków miejscowo znieczulających w ograniczaniu nawrotów nowotworu. Opisano również problem narażenia dużych grup specjalistów pracujących na salach operacyjnych i oddziałach klinicznych. Badania potwierdziły, że anestetyki nie są obojętne dla ludzkiego organizmu; wpływają na układ immunologiczny, mogą wywierać działanie rakotwórcze, wpływać na proliferację, różnicowanie komórek, a także odgrywać rolę we wzroście guza i rozwoju przerzutów nowotworowych. Konieczne są nowe badania nad wpływem leków znieczulających. Wyniki tych badań mogą zapewnić nowy cel terapeutyczny, a odpowiednio dobrana terapia może zwiększyć szansę dobrego rokowania klinicznego, zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń behawioralnych i neurokognitywnych oraz ograniczyć rozprzestrzenianie się przerzutów.

Anesthetic agents are routinely used as a crucial component of many procedures, but little is known about the long-term effects of their use. Anesthetics vary in their efficacy and the frequency of adverse effects depending on their mechanism of action. The aim of the study is to review the latest literature on the impact of anesthetics on the transcriptome and the human body. A wide range of variations arising from the use of anesthetics has been presented, along with their effects that may extend beyond the perioperative period. Certain functions of anesthetics in the cancer process have been outlined, such as increasing and decreasing gene expression as well as weakening components of the immune system. The promising role of local anesthetics in reducing cancer recurrence has been highlighted. The issue of exposure among large groups of professionals working in operating rooms and clinical departments has also been described. Studies have confirmed that anesthetics are not neutral for the human body; they affect the immune system, may exert pro-tumorigenic effects, influence cell proliferation and differentiation, additionally play a role in tumor growth and the development of metastases. New research on the effects of anesthetic drugs is necessary. The results of these studies may provide new therapeutic targets in cancer cells, and well-chosen therapy could increase the safety of clinical prognosis, reduce the potential occurrence of behavioral and neurocognitive disorders, and decrease the spread of metastases.

Should we exclude hemato-oncological patients from obesity treatment with semaglutide? – A case report

58%

Dobrowolska J., Kozak K., Morawa A., Peisert L., Wdowiak K., Chudek J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2025

vol. 79

316-322

Semaglutide, a glucagon-like peptide-1 receptor agonist (GLP-1RA), is now widely used in the treatment of diabetes and obesity. However, there are still insufficient safety data for the use of GLP-1RAs in oncological and hemato-oncological patients, as they have not been included in clinical trials. The potential prooncogenic activity of GLP-1RAs in patients with thyroid cancer has been reported, raising concerns about the safety of semaglutide in oncological and hemato-oncological patients. We present a case of a 57-year-old man, who suffered from class III obesity (BMI: 40.4 kg/m2), type 2 diabetes, and chronic lymphocytic leukemia (CLL; RAI stage I and Binet A stage). The patient started therapy with semaglutide to manage obesity and diabetes; he had already begun systemic therapy for CLL with obinutuzumab and venetoclax, which was continued after its complete remission. More than 3 years of semaglutide therapy improved the patients’ metabolic control of diabetes and resulted in significant weight loss (16% of the initial body mass), with no reported adverse drug reactions and without compromising hematologic stability. Our case report suggests that hemato-oncological patients should not be categorically excluded from treatment with semaglutide, as long as close hematological and clinical monitoring is ensured. However, as this observation is based on a single case report, no definitive general recommendations regarding the safety of semaglutide in hemato-oncological patients can be made at this time.

Semaglutyd, będący agonistą receptora glukagonopodobnego peptydu 1 (glucagon-like peptide-1 receptor agonist – GLP-1RA), znajduje szerokie zastosowanie w terapii cukrzycy oraz leczeniu otyłości. Mimo to wciąż brakuje wystarczających danych dotyczących stosowania GLP-1RAs u pacjentów onkologicznych i hematoonkologicznych, ponieważ nie zostali oni uwzględnieni w badaniach klinicznych. Pojawiające się doniesienia o korelacji stosowania GLP-1RAs i nowotworzenia, szczególnie w przypadku nowotworów tarczycy, zrodziło dalsze obawy co do bezpieczeństwa stosowania semaglutydu u pacjentów onkologicznych i hematoonkologicznych. W pracy przedstawiono przypadek 57-letniego pacjenta, chorującego na otyłość III stopnia (BMI: 40,4 kg/m2), cukrzycę typu 2 oraz przewlekłą białaczkę limfocytową (chronic lymphocytic leukemia – CLL; RAI I, Binet A). W celu leczenie otyłości i cukrzycy pacjent rozpoczął terapię semaglutydem, następnie włączono leczenie systemowe CLL obejmujące obinutuzumab z wenetoklaksem; po uzyskaniu remisji CLL kontynuowano leczenie semaglutydem. Ponad 3-letnia terapia semaglutydem pozwoliła na optymalną kontrolę glikemii i spowodowała istotną utratę masy ciała (16% wyjściowej masy ciała pacjenta), podczas leczenia nie odnotowano żadnych działań niepożądanych ani negatywnego wpływu na parametry hematologiczne oraz uzyskaną remisję. Opisany przypadek sugeruje, że pacjentów hematoonkologicznych nie należy kategorycznie wykluczać z leczenia semaglutydem, pod warunkiem zapewnienia właściwego monitorowania parametrów hematologicznych oraz stanu klinicznego. Ponieważ jednak obserwacja opiera się na pojedynczym opisie przypadku, nie można obecnie sformułować jednoznacznych, ogólnych zaleceń dotyczących bezpieczeństwa stosowania semaglutydu w tej grupie pacjentów.

Refine search results

2 Annales Academiae Medicae Silesiensis

2 2025

1 Brzoza J.

1 Chudek J.

1 Dobrowolska J.

1 Kozak K.

1 Morawa A.

1 Peisert L.

1 Pilarz A.

1 Tomsia M.

1 Wdowiak K.

Search results

The impact of anesthetics on the transcriptome

Should we exclude hemato-oncological patients from obesity treatment with semaglutide? – A case report