Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  occupational therapist
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction: A person suffering from multiple sclerosis needs the care of numerous specialists, starting with the care of a doctor and a physiotherapist, and ending with an occupational therapist. Therefore, the purpose of the study was to assess the role of an occupational therapist in working with people with MS in the opinion of patients. Material and methods: 108 persons with multiple sclerosis aged 24 to 71 (average age 41.8 ±11.1) participated in the study. The research tool was the author's questionnaire consisting of 28 questions regarding the disease and the cooperation with an occupational therapist. The results were developed using descriptive statistics, which included the arithmetic mean, standard deviation, minimum value and maximum value. For statistical analysis, the R software was used, and all analyses were performed with the Chi-squared test and the Fisher's exact test with the Monte Carlo simulation method. Results and conclusions: During the exacerbation of the disease, the respondents had the greatest difficulty in getting dressed and getting out of bed or chair. The least problematic issue for the respondents was the continuation of their favourite activities, hobbies. Among the respondents, most of persons who regularly attended rehabilitation cooperated with an occupational therapist. Most of the respondents participated in occupational therapy held in a rehabilitation centre and indicated modifications of daily performed activities as a therapeutic intervention. In the group under study, most persons would like to cooperate with an occupational therapist individually at home. Among these persons, most would expect to develop alternative methods of performing important but difficult activities and to introduce auxiliary equipment during the exacerbation of the disease.
PL
Wprowadzenie: Osoba chorująca na stwardnienie rozsiane potrzebuje opieki wielu specjalistów, począwszy od opieki lekarza i fizjoterapeuty, a kończąc na terapeucie zajęciowym. Zatem celem pracy była ocena roli terapeuty zajęciowego w pracy z osobami chorującymi na SM w opinii pacjentów. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 108 osób chorujących na stwardnienie rozsiane w wieku od 24 do 71 lat (średnia wieku 41,8 ±11,1). Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety składający się z 28 pytań dotyczących choroby oraz współpracy z terapeutą zajęciowym. Wyniki i wnioski: W czasie zaostrzenia choroby badane osoby miały największą trudność z ubieraniem się i wstawianie z łóżka lub krzesła. Najmniej problemów sprawiało respondentom kontynuowanie ulubionych zajęć, hobby. Wśród badanych, większość osób, które regularnie uczęszczały na rehabilitacje współpracowały z terapeutą zajęciowym. Najwięcej badanych brało udział w terapii zajęciowej w ośrodku rehabilitacyjnym i jako interwencje terapeutyczną wskazało modyfikacje czynności codziennych. W badanej grupie najwięcej osób chciałoby podjąć współpracę z terapeutą zajęciowym indywidualnie w domu. Wśród tych osób, większość oczekiwałaby wypracowania alternatywnych metod wykonywania ważnych, ale trudnych czynności oraz wprowadzenia sprzętu pomocniczego w czasie zaostrzenia choroby.
EN
Introduction The article aims to provide information on the Kawa Model and its application in occupational therapy. The model uses the metaphor of a river to depict a human life journey. Particular constructs connected with a river such as water, river side walls, driftwood or rocks represent elements of individuals’ social environment as well as their resources and limitations. Case study The application of the Kawa Model in occupational therapy makes it possible to recognize and interpret the state of a patient taking into account social and cultural contexts. It also helps to structure an individual’s narration. Description The situation of a patient diagnosed with paranoid schizophrenia is analysed according to the presented model and shown in both graphic and descriptive versions. Conclusions As well as analysing theoretical aspects of implementing the Kawa Model, the present study shows elements of practical applications of this concept when working with a schizophrenic patient.
PL
Wstęp Artykuł ma na celu przybliżenie modelu KAWA i jego zastosowanie w procesie terapii zajęciowej. Model ten wykorzystuje metaforę rzeki (KAWA) jako obrazującej bieg ludzkiego życia. Poszczególne składowe rzeki, takie jak: woda, brzeg rzeki, kłody czy skały symbolizują elementy środowiska społecznego właściwego dla jednostki, jej indywidualne zasoby oraz ograniczenia. Opis przypadku Zastosowanie modelu KAWA w procesie terapii zajęciowej pozwala na poznanie i interpretację sytuacji pacjenta z uwzględnieniem właściwego dla niego kontekstu społecznego i kulturowego. Jego użycie sprzyja także ustrukturyzowaniu narracji osoby. Omówienie Sytuacja pacjentki chorującej na schizofrenię paranoidalną analizowana jest zgodnie z omawianym modelem i zaprezentowana zarówno w wersji graficznej, jak i opisowej. Wnioski W niniejszej pracy, oprócz omówienia aspektów teoretycznych związanych z wykorzystaniem modelu KAWA zaprezentowano również elementy praktycznego zastosowania tego konstruktu w pracy z osobą cierpiącą na zaburzenie psychiczne jakim jest schizofrenia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.