Search results

1

Wiedza pielęgniarek na temat profilaktyki rozprzestrzeniania zakażenia bakterią Clostridium difficile

100%

Grączewska N.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 4

68-89

EN

Introduction. Nosocomial infections affect all healthcare facilities around the world. Despite the development of medicine, they pose a great threat not only to hospitalized patients, but also to healthcare professionals and people visiting the facility. Healthcare-associated infections worsen the course of the underlying disease, prolong the length of the patient's stay, increase the cost of treatment and increase patient mortality. The wide spread of the infection can lead to the closure of the ward or hospital. Aim. The aim of the study is to assess the level of knowledge of nurses about the spread of Clostridium difficile infection. Material and methods. The subject of the research is the knowledge of nurses about the spread of Clostridium difficile infection. For the purposes of the study, the diagnostic survey method was used, and the research tool was the author's questionnaire. Results. The level of knowledge was the highest in the group of people aged 41-50, and the lowest in the group of people aged up to 30. The relationship between the level of knowledge on the spread of infection with the Clostridium difficile bacterium and work experience was demonstrated. It was observed that the level of knowledge was the highest in the group of people working for over 20 years, the lowest in the group of people working for up to 5 years. The relationship between the state of knowledge about the spread of Clostridium difficile infection and the assessment of one's own knowledge deficit was demonstrated. It was observed that the level of knowledge was the highest in the group of people assessing the deficit of their knowledge in the field of Clostridium difficile infection itself, and the lowest in the group of people assessing the deficit of their knowledge in the field of hygiene. Conclusions. The analysis of the results of the conducted research confirmed that seniority and professional title have a positive impact on the knowledge of procedures among the staff. The surveyed nurses are well prepared to work with patients infected with Clostridium difficile.

PL

Wstęp. Zakażenia szpitalne dotyczą wszystkich placówek ochrony zdrowia na całym świecie. Pomimo rozwoju medycyny, stanowią duże zagrożenie nie tylko dla pacjentów hospitalizowanych, lecz także dla pracowników ochrony zdrowia oraz osób odwiedzających placówkę. Zakażenia związane z opieką zdrowotną wpływają na pogorszenie przebiegu choroby podstawowej, wydłużają czas pobytu pacjenta, zwiększają koszty leczenia oraz wpływają na wzrost śmiertelności pacjentów. Szerokie rozprzestrzenienie się zakażenia może doprowadzić do zamknięcia oddziału czy szpitala. Cel. Celem pracy jest ocena poziomu wiedzy pielęgniarek na temat rozprzestrzeniania zakażenia bakterią Clostridium difficile. Materiał i metody. Przedmiotem badań jest wiedza pielęgniarek na temat rozprzestrzeniania zakażenia bakterią Clostridium difficile. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego a narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Poziom wiedzy najwyższy był w grupie osób w wieku 41 –50 lat, najniższy w grupie osób w wieku do 30 lat. Wykazano zależność między stanem posiadanej wiedzy na temat rozprzestrzeniania się zakażenia bakterią Clostridium difficile a stażem pracy. Zaobserwowano, że poziom wiedzy najwyższy był w grupie osób pracujących ponad 20 lat, najniższy w grupie osób pracujących do 5 lat. Wykazano zależność między stanem posiadanej wiedzy na temat rozprzestrzeniania się zakażenia bakterią Clostridium difficile a oceną własnego deficytu wiedzy. Zaobserwowano, że poziom wiedzy najwyższy był w grupie osób oceniających deficyt swojej wiedzy w zakresie samego zakażenia bakterią Clostridium difficile, najniższy w grupie osób oceniających deficyt swojej wiedzy w zakresie higieny. Wnioski. Analiza wyników przeprowadzonych badań potwierdziła, że staż pracy oraz tytuł zawodowy pozytywnie kształtuje znajomość procedur wśród personelu. Ankietowane pielęgniarki są dobrze przygotowane do pracy z pacjentem zarażonym CD.

2

Wpływ pracy w czasie pandemii COVID-19 na stres personelu pielęgniarskiego

84%

Grzelak L., Szwarc P.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2021

|

vol. 6

|

issue 1

7-21

EN

Introduction. Stress is one of the major occupational hazards in nursing profession. The COVID-19 pandemic has further challenged healthcare professionals, which can increase mental strain. The aim. The purpose of the study was to assess the impact of the COVID-19 pandemic on stress levels of nursing staff not working in close proximity to the infected patients. Materials and methods. The study involved a group of 65 people from nursing staff working in seven hospital wards. The respondents were aged between 20–65 years. For the purpose of the research, the author's own survey and one standard research tool were used, i.e. The Perceived Stress Scale (PSS-10). Results. The outbreak of the pandemic resulted in a change in the perception of stress in 98.5% of respondents. 89.2% of people noticed more intense symptoms of stress. Stress was compounded, above all, by changes at the level of work organization as well as the fear of infection and the transmission of the virus from the work environment to family members. In 6.2% of respondents, thoughts about quitting or changing jobs were quite frequent. After one year of working in a pandemic, stress levels were moderate to low. Conclusions. The level of stress, measured one year after the outbreak of the pandemic, does not indicate excessive stress, but the adaptation phase in a crisis situation. The effects of working under chronic stress may not be visible until the future. Further stress monitoring and providing nursing staff with psychological support is highly advisable.

PL

Wstęp. Obciążenie stresem należy do poważnych zagrożeń zawodowych w pielęgniarstwie. Pandemia COVID-19 dodatkowo postawiła wiele nowych wyzwań przed personelem medycznym, co może powodować większe obciążenia psychiczne. Cel. Celem badań była ocena wpływu pandemii COVID-19, na stres personelu pielęgniarskiego, niepracującego w bezpośrednim kontakcie z zakażonymi. Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 65 osób z personelu pielęgniarskiego, pracującego w siedmiu oddziałach szpitalnych. Wiek badanych mieścił się w zakresie 20–65 lat. W badaniach wykorzystano ankietę opracowaną na użytek badania oraz jedno standardowe narzędzia pomiaru, tj. Skalę Odczuwanego Stresu (PSS-10). Wyniki. Wybuch pandemii spowodował zmianę w odczuwaniu stresu u 98,5% badanych. 89,2% osób zauważyło u siebie nasilone objawy stresu. Stres potęgowały przede wszystkim zmiany na poziomie organizacji pracy oraz lęk przed zakażeniem i przeniesieniem wirusa z pracy na rodzinę. U 6,2% badanych często pojawiały się myśli o rezygnacji lub zmianie pracy. Po roku pracy w pandemii, stres utrzymywał się na poziomie średnim i niskim. Wnioski. Poziom odczuwania stresu, mierzonego rok po wybuchu pandemii, nie wskazuje na obciążenie nadmiernym stresem, a na fazę adaptacji w sytuacji kryzysowej. Skutki pracy w długotrwałym stresie mogą być widoczne dopiero w przyszłości. Wskazane jest dalsze monitorowanie stresu i objęcie personelu pielęgniarskiego wsparciem psychologicznym.

3

Postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia

84%

Pokorniecka D.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 2

40-58

EN

Introduction. Sudden cardiac arrest by definition is the unexpected cessation of heart function. The characteristic features are: no reaction to stimuli, no perceptible pulse and apnea or agonal breathing. Some sources also consider a significant reduction in the work of the heart as SCA. Immediate and appropriate help is essential in dealing with this serious medical problem. Aim. The main aim of the work is to analyse the attitudes of nursing staff towards ineffective resuscitation. Material and methods. The subject of the research is the attitudes of nurses towards ineffective resuscitation due to sudden cardiac arrest. For the purposes of the study, the method of diagnostic survey, proprietary questionnaire, standardized Mini COPE questionnaire and statistical methods were used. Results. The analysis of the collected data showed the attitudes towards ineffective resuscitation. There was no significant correlation between age, work experience, education, gender and the attitude of the respondents. The hypothesis about the most frequent attitude of seeking support in a stressful situation, which is ineffective resuscitation, has also not been confirmed. In the study, the strategy of active coping and acceptance was the dominant. Conclusions. Active coping was the dominant one among all attitudes represented by the nursing staff towards ineffective resuscitation. As research proves that age, education or work experience do not significantly affect the way of coping with the stress resulting from ineffective resuscitation, there is a real need to deepen the issue and create tools to support emotional and instrumental personnel dealing with the problem.

PL

Wstęp. Nagłe zatrzymanie krążenia to według definicji nieoczekiwane ustanie funkcji serca. Cechami charakterystycznymi są: brak reakcji na bodźce, brak wyczuwalnego tętna i bezdech bądź oddech agonalny. Niektóre źródła, za NZK, uznają również znaczne upośledzenie pracy serca. Kluczowe znaczenie w przypadku tego poważnego problemu medycznego ma natychmiastowa i odpowiednia pomoc. Cel. Głównym celem pracy jest analiza postaw personelu pielęgniarskiego wobec nieskutecznej reanimacji. Materiał i metody. Przedmiotem badań są postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego, autorskiego kwestionariusza ankiety, standaryzowanego kwestionariusza Mini COPE oraz metod statystycznych. Wyniki. Analiza zebranych danych dała wyniki ukazujące postawy wobec nieskutecznej reanimacji. Nie potwierdzono istotnej zależności pomiędzy wiekiem, stażem pracy, wykształceniem i płcią a postawą prezentowaną przez badanych. Nie potwierdzono również hipotezy o najczęstszym występowaniu postawy poszukiwania wsparcia w sytuacji stresowej jaką jest nieskuteczna reanimacja. W badaniu strategia aktywnego radzenia sobie i akceptacji była dominująca. Wnioski. Spośród wszystkich postaw reprezentowanych przez personel pielęgniarski wobec nieskutecznej reanimacji dominującą była postawa aktywnego radzenia sobie. Ponieważ badania dowodzą, że wiek, wykształcenie, czy staż pracy nie wpływają istotnie na sposób radzenia sobie ze stresem wynikłym z nieskutecznej reanimacji, powstaje realna potrzeba pogłębienia zagadnienia i stworzenia narzędzi do wsparcia emocjonalnego i instrumentalnego personelu stykającego się z problemem.

Refine search results

3 Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

2 2022

1 2021

1 Grzelak L.

1 Grączewska N.

1 Pokorniecka D.

1 Szwarc P.

Wiedza pielęgniarek na temat profilaktyki rozprzestrzeniania zakażenia bakterią Clostridium difficile

Wpływ pracy w czasie pandemii COVID-19 na stres personelu pielęgniarskiego

Postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia