Search results

1

Anatomy of the deep brachial artery — general overview (cadaveric study) — discussion on terminology

100%

Przybycień W., Zarzecki M., Musiał A., Depukat P., Kruszyna B., Mazurek A., Jaszczyńska J., Glądys K., Walocha E., Mizia E., Wysiadecki G., Walocha J., Przybycień W., Zarzecki M., Musiał A., Depukat P., Kruszyna B., Mazurek A., Jaszczyńska J., Glądys K., Walocha E., Mizia E., Wysiadecki G., Walocha J.

|

2021

|

vol. 61

|

issue 3

2

The nomenclature of 1-aminoalkylphosphonic acids and derivatives: evolution of the code system

100%

Drabowicz J., Jakubowski H., Kudzin M., Kudzin Z.

|

issue 1

139-150

EN

The approach for the unification of published proposals for the nomenclature and abbreviations of aminoalkylphosphonic acids and their derivatives is presented. Their modification was made on the basis of the IUPAC-IUB rules concerning the nomenclature and code system of proteinogenic amino acids. Our present proposal formulates the supplementary code and nomenclature system allowing unambiguous description of phosphonic analogs of proteinogenic amino acids, their analogs, homologs, metabolites, and derivatives including phosphonopeptides.

3

Czy na pewno nadszedł czas pisać epitafium dla eponimów w anatomii i naukach klinicznych?

86%

Pilarz Ł. B., Bajor G., Bulska W.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2013

|

vol. 67

|

issue 5

337-343

EN

This study presents information concerning the issues of applying eponymous nomenclature in anatomy. Anatomy as one of fields of medicine, besides strictly clinical disciplines, has extensive eponymous nomenclature. In general terms , an eponym is a term or notion taking its name from the surnames of persons who are most often the discoverers. Issues of contention on that subject are and will continue to be problems with the spelling, variation and pronunciation of these names. Currently there is a widespread belief that the aim of applying eponymous nomenclature is the desire to honour outstanding scholars who have dedicated their efforts to describing or discovering, for example, a set of anatomical structure. At present according to the guidelines of the Polish Anatomical Society, applying eponymous nomenclature for descriptive nomenclatures should be avoided. Yet in many foreign textbooks on the research of anatomy, authors pay particular attention to eponymous nomenclature. It is particularly visible in German-speaking countries, a little less in Anglo-Saxon countries.

PL

Niniejsze opracowanie przedstawia informacje dotyczące problematyki stosowania nazewnictwa eponimicznego w anatomii prawidłowej. Anatomia jako jedna z dziedzin medycyny, obok dyscyplin ściśle klinicznych posiada bogate nazewnictwo eponimiczne. W języku potocznym eponimem nazywamy termin lub pojęcie, pochodzące od nazwy własnej; w medycynie eponim określa jednostki i objawy chorobowe oraz pojęcia anatomiczne i fizjologiczne biorące swoją nazwę od nazwisk ludzi, którzy opisali je po raz pierwszy. Kwestiami spornymi w tej materii są i nadal będą problemy z pisownią, odmianą oraz wymową tych nazw. Panuje powszechne przekonanie, że celem stosowania nazewnictwa eponimicznego jest chęć oddania czci wybitnym ludziom nauki, którzy skierowali swoje wysiłki na opisanie bądź odkrycie np. danej struktury anatomicznej. Obecnie, zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, odchodzi się od stosowania nazewnictwa eponimicznego na rzecz mianownictwa opisowego. Mimo to w wielu zagranicznych podręcznikach do nauki anatomii eponimy wciąż funkcjonują, a nawet są przez autorów preferowane. Szczególnie jest to widoczne w krajach niemieckojęzycznych, trochę mniej w krajach anglo-saskich.

4

Ballen silica, a post-impact marker – an overview

72%

Kosina R.

Acta Societatis Metheoriticae Polonorum

|

2023

|

vol. 14

56-69

EN

The paper presents an overview of the literature data and the author’s original data on ballen silica structures occurring in impactites. These structures have been discovered in more than 30 astroblemes, in various types of rocks metamorphosed by impact. Ballen structures show variations in their macromorphology as well as at the micro level in relation to single clasts or their clusters. The micro-level variations are related to the extinction of polarised light of ballen clast units, their stage of development, recrystallisation and other characteristics. Ballen structures appear as fine-grained, coarse-grained or domain mosaics. The latter may have a concentric or side-by-side pattern. Researchers link ballen structures with the transformations of silica polymorphs, crystalline ones such as cristobalite and quartz and amorphous ones such as diaplectic quartz glass or lechatelierite. Another hypothesis is that ballen structures are formed as a result of the embedding of cooled quartz clasts in an overheated rock melt. Considering the complexity of the post-impact processes, any scientific interpretation of the formation of ballen silica clasts is valid. Deposition of phyllosilicate minerals in the areas of contact between clast units is important for the mechanical stability of the clast. Post-impact dynamics can result in the release of clasts as well as their individual units and their addition to the created suevite breccias containing spherules. Thus, ballen structures can be considered as indicators of changes occurring shortly after a meteorite impact.

PL

Artykuł jest przeglądem danych literaturowych wraz z suplementem oryginalnych danych autora na temat struktur krzemionki groniastej (ang. ballen silica) występujących w impaktytach. Klast takiej krzemionki przypomina owocostan winorośli, grono, stąd nazwa polska. Termin krzemionka groniasta ma znaczenie szersze niż termin kwarc groniasty (ang. ballen quartz), często spotykany w literaturze. Struktury te odkryto w ponad 30 astroblemach, w różnych typach skał przekształconych przez impakt meteorytu, najczęściej w stopach skalnych, brekcjach, również w brekcji suewitu, natomiast rzadziej w zmetamorfizowanych skałach podłoża struktury impaktowej. Struktury groniaste wykazują zmienność makromorfologiczną (wielkość, kształt) oraz na poziomie mikro w odniesieniu do pojedynczych klastów lub ich skupień. Zmienność na poziomie mikro ujawnia się w stopniu wygaszania światła spolaryzowanego pomiędzy jednostkami w groniastym klaście, ich etapem rozwoju, rekrystalizacją i innymi cechami. Struktury groniaste krzemionki pojawiają się jako mozaiki drobnoziarniste, gruboziarniste lub domenowe. Te ostatnie mogą mieć wzór koncentryczny lub obokleżny. Badacze łączą struktury groniaste z przemianami polimorfów krzemionki, krystalicznych, takich jak krystobalit i kwarc, oraz amorficznych, takich jak diaplektyczne szkliwo kwarcowe czy lechatelieryt. Inna hipoteza głosi, że struktury groniaste powstają w wyniku zatapiania chłodnych klastów kwarcowych, wcześniej uwolnionych z impaktytów w dynamicznych procesach pouderzeniowych, w przegrzanym stopie, kolejno szybko schładzanym. Biorąc pod uwagę złożoność procesów zachodzących po impakcie, każda naukowa interpretacja powstawania klastów krzemionki groniastej powinna być uważana za cenny element poznania dynamiki procesów pouderzeniowych. Powstawanie minerałów krzemianów warstwowych w obszarach styku jednostek składowych groniastego klastu jest istotne w odniesieniu do jego mechanicznej stabilności. Dynamika pouderzeniowa może skutkować uwalnianiem klastów oraz ich jednostek składowych i dodawaniem ich do tworzonych brekcji suewitu zawierających szkliste sferule. Specyfika współwystępowania planarnych struktur deformacyjnych w kwarcu (PDF) i struktur groniastych dowodzi, że te drugie powstają w fazie pouderzeniowej modyfikacji krateru i impaktytów. Groniaste struktury krzemionki można uznać za wskaźnik zmian zachodzących wkrótce po uderzeniu meteorytu, podczas schładzania stopów skalnych i powstawania brekcji impaktowych.

5

Fizjoterapia a rehabilitacja medyczna – problemy semantyczne z nazewnictwem w fizjoterapii / Physical therapy versus medical rehabilitation - semantic problems with nomenclature in physical therapy

72%

Mikołajewska E.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 4

54-64

EN

The semantic issues concerning the nomenclature used in physiotherapy have not been properly address, yet, even though medical rehabilitation and physiotherapy as well as more and more methods of affecting the human body have been developing dynamically and so the nomenclature used in both areas have been evolving as well. The paper is an attempt at substantive discussion on the problem in order to reach some kind of compromise

Refine search results

1 Acta Biochimica Polonica

1 Acta Societatis Metheoriticae Polonorum

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Folia Medica Cracoviensia

1 Physiotherapy

1 2023

1 2021

1 2015

1 2013

1 2011

1 Bajor G.

1 Bulska W.

1 Depukat P.

1 Drabowicz J.

1 Glądys K.

1 Jakubowski H.

1 Jaszczyńska J.

1 Kosina R.

1 Kruszyna B.

1 Kudzin M.

1 Kudzin Z.

1 Mazurek A.

1 Mikołajewska E.

1 Mizia E.

1 Musiał A.

1 Pilarz Ł. B.

1 Przybycień W.

1 Walocha E.

1 Walocha J.

1 Wysiadecki G.

1 Zarzecki M.

Anatomy of the deep brachial artery — general overview (cadaveric study) — discussion on terminology

The nomenclature of 1-aminoalkylphosphonic acids and derivatives: evolution of the code system

Czy na pewno nadszedł czas pisać epitafium dla eponimów w anatomii i naukach klinicznych?

Ballen silica, a post-impact marker – an overview

Fizjoterapia a rehabilitacja medyczna – problemy semantyczne z nazewnictwem w fizjoterapii / Physical therapy versus medical rehabilitation - semantic problems with nomenclature in physical therapy