Search results

Search:
in the keywords: multidisciplinary treatment

Sort By:

Limit search:

Risk factors and clinical characteristics of rectal cancer recurrence after radical surgical treatment

100%

Siwiński P., Dziki Ł., Mik M., Dziki A.

Polish Journal of Surgery

2023

vol. 96

issue 1

27-33

Introduction: Recurrence of rectal cancer affects from 4% to even 50% of patients after surgical treatment. The incidence may be influenced by numerous factors depending on the patient, the characteristics of the tumor and the type and quality of the surgical technique used. Aim: The aim of this study was to assess the clinical characteristics of rectal cancer recurrence, identify potential risk factors and role of patient surveillance after primary resection of rectal cancer. Materials and methods: The study comprised patients operated on due to recurrence of rectal cancer at the Department of General and Colorectal Surgery of Medical University of Lodz between 2014 and 2020, who were in the follow-up program at the hospital’s outpatient clinic after the primary surgery. Risk factors for disease recurrence were sought by analyzing the characteristics of the primary tumor, treatment history and postoperative care. Results: Twenty-nine patients were included in the study, the majority (51.7%) of the patients were men. The largest group was represented by patients with stage II and III disease. The most frequently performed primary surgery was low anterior resection (LAR) (62.8%). 35% of patients received neoadjuvant treatment prior to primary surgery. We demonstrated that the lack of neoadjuvant treatment before primary surgery increases the risk of cancer recurrence nine times. Higher stage of disease at the point of primary surgery is associated with nearly seven times the risk of recurrence compared to stage I disease. Conclusions: Optimal preoperative staging, reasonable neoadjuvant treatment, proper surgical technique and precise follow-up regimen are essential for further improvement of rectal cancer outcomes.

Long-term, complex orthodontic treatment of patient with Apert syndrome – from severe malocclusion to functional and aesthetic result

88%

Ledwoń A., Giża N., Rodziewicz L., Rojek U.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2025

vol. 79

139-145

Prezentowany opis przypadku dotyczy leczenia ortodontycznego dziewczynki z zespołem Aperta, przyjętej do Poradni Wad Rozwojowych Uniwersyteckiego Centrum Stomatologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w 2004 r. w wieku dwóch lat. Przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego u pacjentki przeprowadzono operację w celu korekty przedwczesnego zrośnięcia szwów czaszki. U pacjentki obserwowano charakterystyczne cechy zespołu Aperta, w tym przedwczesne zrośnięcie kości czaszki, niedorozwój środkowej części twarzy oraz syndaktylię. W latach 2007–2013 u pacjentki zastosowano aparaty ruchome w celu kontrolowania rozwoju zgryzu oraz uzupełnienia braków zębowych. W latach 2013–2014 wykonano osteoplastykę czaszkowo-twarzową w celu skorygowania znacznego niedorozwoju szczęki. Leczenie ortodontyczne aparatami stałymi rozpoczęto w grudniu 2014 r., koncentrując się na uszeregowaniu zębów, korekcie relacji przednio-tylnej szczęk, poszerzeniu górnego łuku zębowego oraz rozładowaniu stłoczeń. Pomimo trudności, takich jak niedostateczna higiena jamy ustnej, leczenie ortodontyczne przyniosło zadowalające efekty zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Pacjentka uzyskała prawidłowy nagryz poziomy i pionowy, w znacznej mierze rozładowano stłoczenie zębów oraz poprawiono relacje szczęk. Niemniej jednak pewne problemy zgryzowe, w tym zgryz krzyżowy boczny oraz niewielkie stłoczenia, utrzymywały się po leczeniu. Prawie 4-letnia obserwacja efektów leczenia wykazała stabilne wyniki, choć u pacjentki rozwinął się bruksizm, co wymagało zastosowania nocnej szyny relaksacyjnej. Dalsza kontrola pacjentki jest niezbędna do utrzymania długoterminowej stabilności efektów leczenia.

This case report describes the orthodontic treatment of a 2-year-old female with Apert syndrome, initially admitted to the Clinic of Congenital Abnormalities in the University Dental Centre of Medical University of Silesia in Katowice in 2004. Following craniofacial surgery for premature skull fusion, the patient exhibited characteristic Apert syndrome features, including premature fusion of skull bones, midfacial hypoplasia, and syndactyly. Removable appliances were used between 2007 and 2013 to manage dental development and teeth loss, followed by craniofacial osteoplasty in 2013–2014 to correct significant maxillary underdevelopment. Fixed orthodontic treatment was initiated in December 2014, focusing on aligning teeth, correcting malocclusion, expanding the upper arch, and managing crowding. Despite treatment challenges, such as poor oral hygiene the 6-year orthodontic treatment yielded a satisfactory functional and aesthetic outcome. The patient achieved correct overjet and overbite, reduced crowding, and improved jaw relations, though some occlusal problems, including a residual posterior crossbite and minor crowding, persisted. Almost 4-year follow-up demonstrated stable results, although bruxism was developed, requiring a nightly splint. Continued follow-up is essential for managing long-term stability in this complex case.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Polish Journal of Surgery

1 2025

1 2023

1 Dziki A.

1 Dziki Ł.

1 Giża N.

1 Ledwoń A.

1 Mik M.

1 Rodziewicz L.

1 Rojek U.

1 Siwiński P.

Search results

Risk factors and clinical characteristics of rectal cancer recurrence after radical surgical treatment

Long-term, complex orthodontic treatment of patient with Apert syndrome – from severe malocclusion to functional and aesthetic result