Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  monocyty
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Cel: Sprawdzenie czy stosunek monocytów do HDL (SMH) jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu (INUS). Typ badania: Badanie retrospektywne, kliniczno-kontrolne Materiał i metody: Czterdziestu pięciu pacjentów z diagnozą idiopatycznej nagłej utraty słuchu, leczonych w ten sam sposób oraz 47 zdrowych ochotników, którzy zgłosili się do szpitala na okresowe badania audiologiczne i laboratoryjne w okresie od marca 2014 do grudnia 2015. SMH w grupie pacjentów i w grupie kontrolnej został obliczony na podstawie wyników morfologii krwi obwodowej oraz badań biochemicznych surowicy. Ponadto pacjenci zostali podzieleni na dwie podgrupy według odpowiedzi na leczenie (dobra odpowiedź – responders i zła odpowiedź – non-responders), co oceniono w badaniu audiologicznym wykonanym po 3 miesiącach zgodnie z kryteriami Siegela. Parametr SMH w obu grupach został porównany za pomocą metod statystycznych. Wyniki: Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w parametrze SMH pomiędzy grupą pacjentów a grupą kontrolną (p=0,574). Jednakże parametr SMH był istotnie wyższy w grupie non-responders w porównaniu z grupą responders, pomimo zastosowania tego samego leczenia (p=0,005). Wnioski: Nie stwierdzono istotnych różnic w wartości parametru SMH pomiędzy grupą pacjentów i grupą kontrolną. Jednakże z uwagi na fakt, że pacjenci z dobrą prognozą mają wyższe wartości parametru SMH w porównaniu z pacjentami ze złą prognozą, uważamy, że parametr SMH w idiopatycznej nagłej utracie słuchu może być czynnikiem prognostycznym, ale nie predykcyjnym.
PL
Cel: Sprawdzenie czy stosunek monocytów do HDL (SMH) jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu (INUS). Typ badania: Badanie retrospektywne, kliniczno-kontrolne Materiał i metody: Czterdziestu pięciu pacjentów z diagnozą idiopatycznej nagłej utraty słuchu, leczonych w ten sam sposób oraz 47 zdrowych ochotników, którzy zgłosili się do szpitala na okresowe badania audiologiczne i laboratoryjne w okresie od marca 2014 do grudnia 2015. SMH w grupie pacjentów i w grupie kontrolnej został obliczony na podstawie wyników morfologii krwi obwodowej oraz badań biochemicznych surowicy. Ponadto pacjenci zostali podzieleni na dwie podgrupy według odpowiedzi na leczenie (dobra odpowiedź – responders i zła odpowiedź – non-responders), co oceniono w badaniu audiologicznym wykonanym po 3 miesiącach zgodnie z kryteriami Siegela. Parametr SMH w obu grupach został porównany za pomocą metod statystycznych. Wyniki: Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w parametrze SMH pomiędzy grupą pacjentów a grupą kontrolną (p=0,574). Jednakże parametr SMH był istotnie wyższy w grupie non-responders w porównaniu z grupą responders, pomimo zastosowania tego samego leczenia (p=0,005). Wnioski: Nie stwierdzono istotnych różnic w wartości parametru SMH pomiędzy grupą pacjentów i grupą kontrolną. Jednakże z uwagi na fakt, że pacjenci z dobrą prognozą mają wyższe wartości parametru SMH w porównaniu z pacjentami ze złą prognozą, uważamy, że parametr SMH w idiopatycznej nagłej utracie słuchu może być czynnikiem prognostycznym, ale nie predykcyjnym.
PL
Wstęp: Ocena całkowitej liczby białych krwinek (white blood cells; WBC) jest elementem rutynowego badania morfologicznego krwi obwodowej (full blood count FBC), natomiast analiza parametrów rozmazu leukocytarnego jest zwykle wykonywana dopiero przy stwierdzeniu leukopenii lub leukocytozy. Celem pracy była ocena przydatności parametrów układu białkokrwinkowego w przewidywaniu ryzyka zgonu u pacjentów poddawanych operacjom gastroenterologicznym dużego ryzyka. Materiał i metody: Prospektywnej obserwacji poddano 101 pacjentów, u których przeprowadzono zabieg operacyjny dużego ryzyka w obrębie przewodu pokarmowego w okresie od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Krew obwodową do badania pobierano przedoperacyjnie. Analizie poddano następujące parametry: WBC oraz liczbę neutrofili (NEUT), bazofili (BASO), eozynofilii (EOS), limfocytów (LYM) i monocytów (MONO). Obliczono wartości wskaźników NEUT/LYM (NLR) oraz MONO/LYM (MLR). Za punkt końcowy przyjęto wystąpienie zgonu szpitalnego. Wyniki: Śmiertelność wyniosła 5%. Nie stwierdzono istotnych różnic w wartościach WBC pomiędzy pacjentami, którzy przeżyli i zmarli (p = 0,2), natomiast WBC nie pozwalała przewidzieć ryzyka zgonu (AUC = 0,69; p = 0,3). Wartości MONO (p = 0,009), BASO (p = 0,02) i wskaźnik MLR (p = 0,007) były istotnie większe w grupie pacjentów, którzy zmarli, natomiast MONO i MLR trafnie przewidywały ryzyko zgonu szpitalnego. Odpowiednio: AUC(MONO) = 0,85 (p <0,001) i AUC(MLR) = 0,86 (p <0,001). Pozostałe analizowane parametry nie posiadały istotnej wartości predykcyjnej. Wnioski: Należy rozważyć rutynową ocenę rozmazu leukocytarnego u wszystkich pacjentów poddawanych operacjom gastroenterologicznym dużego ryzyka, gdyż liczba monocytów może być cennym wskaźnikiem rokowniczym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.