Search results

Search:
in the keywords: metody zwalczania

Sort By:

Limit search:

Gatunki obce. Przyczyny inwazyjnych zachowań i sposoby zwalczania

100%

Najberek K., Solarz W.

Kosmos

2016

vol. 65

issue 1

81-91

Podstawowym pytaniem badawczym z zakresu inwazji biologicznych jest zrozumienie mechanizmów, które odpowiadają za sukces gatunków obcych po ich introdukcji na nowe obszary. Pomimo intensywnych badań wciąż nie wyjaśniono od czego zależy szkodliwość części z nich. Znalezienie odpowiedzi na to pytanie pozwoliłoby uskutecznić działania zaradcze podejmowane przeciwko inwazyjnym gatunkom obcym oraz zwiększyć efektywność prognoz przyszłego wpływu gatunków obcych będących na wczesnym etapie inwazji. W pracy opisano przyczyny wzrostu liczby gatunków obcych w Polsce i na świecie, zawarto również krótką historię inwazji biologicznych. Zaprezentowano najważniejsze hipotezy i pytania badawcze tej dziedziny nauki, ze szczególnym uwzględnieniem hipotezy Enemy Release Hypothesis. Praca zawiera ponadto objaśnienie metod kontroli gatunków obcych, z których metody biologiczne, wydają się jedyną alternatywą dla skutecznego zwalczenia gatunków szeroko rozpowszechnionych, w przypadku których zwalczanie mechaniczne lub chemiczne jest niewykonalne. Z kolei w przypadku gatunków obcych będących na początkowym etapie inwazji, bardziej efektywne jest zwalczanie mechaniczne, które niekiedy wspomaga się dodatkowo środkami chemicznymi.

The major research question in biological invasions is understanding of the mechanisms governing invasive alien species success after introduction into new areas. Although alien species have been intensively studied, it is still unexplained what causes invasiveness in some of them. Answer to this question is crucial to improve invasive alien species control management and to more effective predicting of invasive abilities of recently introduced species. We present causes of the increase in numbers of alien species in Poland and worldwide, and a brief history of the biological invasion science. Basic hypotheses and questions, as well as the proposed solutions, are briefly presented, with a particular reference to the Enemy Release Hypothesis. We also present methods of alien species management, including biological control, which may be the only effective solution to mitigate impacts from alien species that are too widely-distributed to be managed with mechanical or chemical methods. Mechanical control proves to be most effective at early stages of invasion, particularly when it is enhanced with chemical control.

Aktualny stan i perspektywy ochrony roślin przed ślimakami

75%

Kozłowski J.

Kosmos

2017

vol. 66

issue 2

231-239

Ślimaki nagie Deroceras reticulatum, Arion vulgaris, A. rufus, A. distinctus i A. subfuscus oraz niektóre inne gatunki z rodzin Agriolimacidae, Arionidae i Milacidae, powodują poważne szkody w uprawach roślin rolniczych, ogrodniczych i sadowniczych. Znaczne straty ekonomiczne z powodu ich żerowania występują w uprawach rzepaku ozimego, pszenicy ozimej, ziemniaka, buraka, kapusty, sałaty oraz niektórych roślin strączkowych. Najbardziej narażone na uszkodzenia są ziarniaki zbóż oraz siewki rzepaku. W celu oceny stopnia zagrożenia roślin przez ślimaki, konieczne jest prowadzenie stałego monitoringu ich występowania. Podstawą podejmowania decyzji wykonania chemicznych zabiegów zwalczania jest ustalenie liczebności ślimaków i stopnia uszkodzenia roślin oraz przekroczenie progów szkodliwości. Wzrost szkód wyrządzanych przez ślimaki wymaga doskonalenia strategii ich ograniczania, zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin. Strategia ta powinna opierać się na kompleksowym wdrażaniu wszystkich znanych i potencjalnych metod, profilaktycznych, agrotechnicznych, kulturowych, biologicznych i chemicznych. Duże znaczenie, obok stosowania granulowanych moluskocydów, będzie miało wykorzystanie, alternatywnych pokarmów, mniej wrażliwych odmian oraz czynników biologicznych, w tym nicienia Phasmarhabditis hermaphrodita.

The slugs Deroceras reticulatum, Arion vulgaris, A. rufus, A. distinctus and A. subfuscus and certain other species of the Agriolimacidae, Arionidae and Milacidae families bring serious damage to agricultural, horticultural and orchard crops. Their grazing produces significant economic losses in crops of winter rape, winter wheat, potatoes, beetroot, cabbage, lettuce and certain pulses. The most susceptible to damage are grain caryopses and rape seedlings. To evaluate the degree to which plants are at risk of slug damage, the occurrence of slugs needs to be continuously monitored. Decisions on chemical treatments are based on determination of the size of slug populations and the extent of plant damage that exceeds acceptable thresholds. Increasing levels of slug damage make it necessary to improve strategies for combating these pests, in accordance with the principles of integrated plant protection. Such a strategy should be based on application of the full range of known and potential methods: preventive, agritechnical, cultural, biological and chemical. Besides the application of granular molluscicides, most important techniques shall include the use of alternative foods, less susceptible plant cultivars and biological agents such as nematode Phasmarhabditis hermaphrodita.

Refine search results

2 Kosmos

1 2017

1 2016

1 Kozłowski J.

1 Najberek K.

1 Solarz W.

Search results

Gatunki obce. Przyczyny inwazyjnych zachowań i sposoby zwalczania

Aktualny stan i perspektywy ochrony roślin przed ślimakami