Search results

1

State of art of MRI of fetal heart

100%

Manganaro L.

|

2015

|

vol. 5

|

issue 3

9-12

EN

Congenital heart defect (CHD) is one of the most common type of fetal malformations. Tissue-Doppler imaging, dynamic threedimensional (4D) echocardiography and fetal cardiac magnetic resonance imaging (MRI) are advanced modalities for the assessment of cardiac structure and function. MRI can study the cardiac morphology using T2-weighted half-Fourier single-shot turbo spin-echo sequence (HASTE) and steady-state free precession (True FISP) sequences. Also a dynamic study can be performed, through the acquisition of cine-MR sequences with real-time steady-state free precession (SSFP) oriented according to the standard projections used in fetal echocardiographic scanning. If the challenges relating to motion and cardiac gating can be overcome, MRI has the potential to provide high-resolution imaging of the fetal heart.

2

MRI as a potential tool for monitoring of therapeutic monoclonal antibody distribution in cancer patients

100%

Tabarkiewicz J., Aebisher D., Bartusik-Aebisher D.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2020

|

vol. 77

|

issue 3

383-389

EN

Imaging and quantification of MAbs distribution by MRI after administration in vivo can improve patient outcomes, although it is not routinely used in the clinic hence the motivation for development of new MAbs imaging methodologies. Improvements in imaging and quantification of antibody distributions can be made by conjugating MAbs to “hotspot” atoms such as 19F as 19F Currently, research investigating the incorporation of 19F to antibody delivery systems has been limited to trastuzumab perfluorocarbon emulsions and this method has not been extended to other clinically approved antibodies. The methodologies of 19F MRI can improve current limitations of antibody immunotherapy such as quantitative visualization of targeted surface antigens expressed on tumor cells.

3

Juvenile nasopharyngeal angiofibroma with intracranial extension – diagnosis and treatment

100%

Gołąbek W., Szymańska A., Szymański M., Czekajska-Chehab E., Jargiełło T.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

vol. 74(2)

1-7

EN

Introduction: This retrospective study analyzes radiological findings, therapeutic management and outcomes of patients with intracranial extension of JNA. The routes of intracranial spread, incidence of intracranial disease and influence on therapeutic approach are discussed. Material and methods: An evaluation on the records of 62 patients with JNA was performed and 10 patients with intracranial tumors were included in the study. All patients were males aged 10 to 19 years. R esults: According to Andrews’ classification 8 patients presented with stage IIIb, 1 patient stage IVa and another patient stage IVb tumor. Intracranial invasion was extradural in 8 cases and intradural in 2 patient. Surgery was performed in 9 cases and the most common was combined approach: infratemporal fossa and sublabial transantral. One patient was referred for radiotherapy. Follow-up ranged from 8 to 26 years. There was extracranial recurrence in 2 (22%) of 9 operated patients. C onclusions: The superior orbital fissure is the most frequent route of intracranial spread in patients with extensive involvement of the infratemporal fossa. Due to high risk of recurrence and potential serious complications advanced cases of JNA should be managed by experienced multidisciplinary team, preferably in tertiary referral centers, with an access to modern diagnostic and therapeutic modalities.

4

A novel technique to evaluate the geometrical accuracy of CT-MR image fusion in Gamma Knife radiosurgery procedures

100%

Thomas S., Sampath S., IndiraDevi B., Bhanumathy G., Supe S., Musthafa M.

Polish Journal of Medical Physics And Engineering

|

2010

|

vol. 16

|

issue 2

55-66

EN

In order to optimize the accuracy of imaging in Gamma Knife radiosurgery using the image fusion options available in the Leksell gamma plan. Phantom images from 1.5 Tesla MRI Scan (Magnetom vision - Siemens) and Computed Tomography images from Philips Brilliance 16 CT scanner were used for image fusion in Gammaplan treatment planning system. The images were fused using co-registration technique using multiview and imagemerge modules. Stereotactic coordinates were then calculated for known targets. Vector distances from the centre of the Leksell coordinate system to five known targets were measured in CT, MR and CT-MR fused images and compared with geometrical measurements. The mean values of maximum absolute errors were 0.34 mm, 0.41 mm.0.38 mm (along x-axis), 0.43 mm, 1.53 mm, 0.62 mm (along y-axis) and 0.75 mm 2.02 mm, 0.93 mm (along z-axis) for CT, MR and CT-MR fused image data respectively. The mean error in calculating the vector distances from the center of the Leksell coordinate system (100, 100, 100) to the known target volumes are 0.22 mm, 0.8 mm and 0.43 mm for CT, MR and CT-MR fused images, respectively. Image fusion functions available in gamma plan are useful for combining the features of CT and MR imaging modalities. These methods are highly useful in clinical situations where the error associated with Magnetic Resonance Imaging is beyond acceptable levels.

5

Juvenile nasopharyngeal angiofibroma with intracranial extension – diagnosis and treatment

100%

Gołąbek W., Szymańska A., Szymański M., Czekajska-Chehab E., Jargiełło T.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 2

1-7

EN

Introduction: This retrospective study analyzes radiological findings, therapeutic management and outcomes of patients with intracranial extension of JNA. The routes of intracranial spread, incidence of intracranial disease and influence on therapeutic approach are discussed. Material and methods: An evaluation on the records of 62 patients with JNA was performed and 10 patients with intracranial tumors were included in the study. All patients were males aged 10 to 19 years. R esults: According to Andrews’ classification 8 patients presented with stage IIIb, 1 patient stage IVa and another patient stage IVb tumor. Intracranial invasion was extradural in 8 cases and intradural in 2 patient. Surgery was performed in 9 cases and the most common was combined approach: infratemporal fossa and sublabial transantral. One patient was referred for radiotherapy. Follow-up ranged from 8 to 26 years. There was extracranial recurrence in 2 (22%) of 9 operated patients. C onclusions: The superior orbital fissure is the most frequent route of intracranial spread in patients with extensive involvement of the infratemporal fossa. Due to high risk of recurrence and potential serious complications advanced cases of JNA should be managed by experienced multidisciplinary team, preferably in tertiary referral centers, with an access to modern diagnostic and therapeutic modalities.

6

Contrast-enhanced Magnetic Resonance Imaging of lung cell cultures

88%

Bober Z., Pogoda K., Aebisher D., Tabarkiewcz J., Bartusik-Aebisher D.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2020

|

vol. 77

|

issue 2

251-258

EN

Lung cancer is one of the most common types of cancer diagnosed, and the development of methods to image diseased lung tissue by MRI is of utmost importance. Contrast-Enhanced Magnetic Resonance Imaging (CE-MRI) was used to noninvasively evaluate spin-spin relaxation time, T1, of lung cell cultures infused with various clinical gadolinium-based contrast media for imaging. In this study we used a clinical 1.5 Tesla scanner and the contrast agents: Omniscan, MultiHance, Gadovist and ProHance. A significant five-fold reduction of T1 relaxation time was obtained.

7

Trastuzumab Efficacy Quantified by Fluorine-19 Magnetic Resonance Imaging

88%

Bartusik-Aebisher D., Aebisher D., Czmil M. A., Mazur D.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2020

|

vol. 77

|

issue 3

495-503

EN

The purpose of this study was to conjugate Trastuzumab with fluorine-bearing PAMAM dendrimer to compare activities in three-dimensional (3D) cultured breast cancer cells with parent Trastuzumab. An in vitro study was performed to determine cellular responses to fluorinated Trastuzumab conjugates by Magnetic Resonance Imaging (MRI). Breast cancer cells were cultured in 3D geometry. Proton (1H) MRI and Fluorine-19 (19F) MRI were used for visualization of cellular locations within a Hollow Fiber Bioreactor (HFBR) device and to monitor the cellular response to treatment. The results of this study confirm that cell growth is significantly decreased following treatment with Trastuzumab conjugates. The use of fluorinated Trastuzumab conjugates decreases breast cancer cell growth in 3D cultures and allows for tracking of drug delivery to cancer cells via 19F.

8

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

75%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 2

1-8

EN

Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.

9

Viscoelastic changes in the blood and vascular wall in a pulsating circular flow

75%

Beraia M., Todua F., Khomeriki I.

Polish Journal of Medical Physics And Engineering

|

2010

|

vol. 16

|

issue 1

43-53

EN

Altered flow conditions, such as separation and recirculationg zones, low and oscillatory shear stress, play an important role in the development of arterial disease. Endothelial denudation by the blood flow is the first step in atherosclerosis. The description of blood flow in vivo is complicated due to the viscoelasticity of vessel walls. However, conventional researches of the effect of the blood vessel viscoelasticity on the blood pressure wave propagation using non-linear one-dimensional models do not take into account the viscoelasticity, despite it being importance in the analysis of pulse wave propagation in arteries.The purpose of this paper is to study the impact of the arterial pulse wave on the viscoelastic blood flow and initial factors of atherosclerosis.In 12 healthy men (25-39 years of age) peak velocity, mean velocity, mean flow and net flow in the aorta have been investigated by MR angiography.Initial velocity was registered after 43msec of the ECG-R wave, and it differed from zero at all sites of the aorta, although net flow was equal to zero. Womersley's number from the ascending to the thoracic aorta decreased from 12.5 ± 1.5 to 7.3 ± 1.2; flow modified from inertio-elastic to viscous. Pulse pressure wave move on artery walls fifteen or more times more rapidly than the blood flow. In the aortic arch in protodiastole blood flow separated into the opposite directed streams resulting in wave superposition with the high net flow. At the isthmus area separated waves interferences and reflects to anterograde direction.Pulse oscillation increases strain rate to the contiguous vessel wall flow layers. At the sites with the flow wave negative interference vessel pulse oscillation attenuates and at the boundary reflection flow wave can shift the vessel wall.

10

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

75%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

1-8

EN

Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.

11

The accuracy of the reproduction of the lumbar spine elements following CT and MRI projections

71%

Kroczak P., Skalski K., Nowakowski A., Mróz A., Kroczak P., Skalski K., Nowakowski A., Mróz A.

Archive of Mechanical Engineering

|

2014

|

vol. 61

|

issue 4

12

Current techniques of 3D reconstruction in computed tomography and magnetic resonance in diagnostic imaging of the spine

63%

Nowak P., Dąbrowski M., Kubaszewski Ł.

|

2023

|

vol. 88

|

issue 3

103-108

PL

Przedstawiono analizę 36 artykułów naukowych dotyczących nowoczesnych technik rekonstrukcji trójwymiarowych (3D) w tomografii komputerowej (CT) oraz rezonansie magnetycznym (MRI) w kontekście zastosowania tych technik w diagnostyce medycznej. Celem przeglądu jest zaprezentowanie aktualnego stanu wiedzy na temat rozwoju i zastosowania rekonstrukcji 3D oraz identyfikacja najważniejszych trendów i wyzwań w tej dziedzinie. W pierwszej części pracy skoncentrowano się na kierunkach rozwoju MRI i CT. Analiza wskazała główne trendy w ewolucji obu tych metod diagnostycznych, takie jak zwiększenie dostępności badań CT i MRI dla pacjentów, skrócenie czasu trwania badania, zwiększenie roli sztucznej inteligencji oraz szersze wykorzystanie tych modalności w radiologii interwencyjnej. Druga część pracy skupia się na możliwościach użycia modelowania 3D w diagnostyce obrazowej i jego skuteczności. Tworzenie trójwymiarowych modeli struktur anatomicznych to złożony i wieloetapowy proces. W toku przeglądu ustaliliśmy, że modele 3D uzyskane na podstawie MRI mogą być równie dokładne i posiadać podobną wartość diagnostyczną co wykorzystywane do tej pory rekonstrukcje oparte o obrazy CT. W przyszłości coraz większą rolę w diagnostyce obrazowej w ortopedii będą odgrywać obrazy fuzyjne MRI/CT. Przegląd pokazuje, że modelowanie 3D ma duży potencjał w diagnostyce obrazowej. Wciąż są jednak potrzebne dalsze badania, aby lepiej zrozumieć możliwości modelowania 3D w diagnostyce złożonych struktur anatomicznych. Wykorzystanie technologii informatycznych w medycynie będzie miało kluczowe znaczenie w tym procesie.

EN

This review article presents an analysis of 36 scientific papers focusing on modern three-dimensional (3D) reconstruction techniques in computed tomography (CT) and magnetic resonance imaging (MRI) for their applications in medical diagnostics. The objective of this review is to present the current state of knowledge regarding the development and utilization of 3D reconstruction techniques, as well as to identify key trends and challenges in this field. The first part of the study focuses on the advancements in MRI and CT. The analysis reveals the major trends in the evolution of these diagnostic methods, such as increased accessibility of CT and MRI examinations for patients, reduced scan duration, greater utilization of artificial intelligence, and expanded applications in interventional radiology. The second part of the article highlights the potential and effectiveness of 3D modelling in diagnostic imaging. Creating 3D models of anatomical structures is a complex and multi-step process. Through the review, it was determined that 3D models derived from MRI can be equally accurate and diagnostically valuable compared to the more commonly used CT-based reconstructions. In the future, fusion imaging of MRI/CT is expected to play an increasingly significant role in orthopaedic imaging. The review demonstrates the significant potential of 3D modelling in diagnostic imaging. However, further research is still required to better understand the capabilities of 3D modelling in diagnosing complex anatomical structures. The integration of information technology in medicine will be crucial in advancing this field.

13

Porównanie badania endosonograficznego i rezonansu magnetycznego w diagnostyce wysokich przetok odbytu

63%

Sudoł-Szopińska I., Kucharczyk A., Kołodziejczak M., Warczyńska A., Pracoń G., Wiączek A.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 57

142-151

EN

Anal fistula is a benign inflammatory disease with unclear etiology which develops in approximately 10 in 100 000 adult patients. Surgical treatment of fistulae is associated with a risk of damaging anal sphincters. This usually happens in treating high fistulae, branched fistulae, and anterior ones in females. In preoperative diagnosis of anal fistulae, endosonography and magnetic resonance imaging play a significant role in planning the surgical technique. The majority of fistulae are diagnosed in endosonography, but magnetic resonance is performed when the presence of high fistulae, particularly branched ones, and recurrent is suspected. The aim of this paper was to compare the roles of the two examinations in preoperative assessment of high anal fistulae. Material and methods: The results of endosonographic and magnetic resonance examinations performed in 2011–2012 in 14 patients (4 women and 10 men) with high anal fistulae diagnosed intraoperatively were subject to a retrospective analysis. The patients were aged from 23 to 66 (mean 47). The endosonographic examinations were performed with the use of a BK Medical Pro Focus system with endorectal 3D transducers with the frequency of 16 MHz. The magnetic resonance scans were performed using a Siemens Avanto 1.5 T scanner with a surface coil in T1, T1FS, FLAIR, T2 sequences and in T1 following contrast medium administration. The sensitivity and specificity of endosonography and magnetic resonance imaging were analyzed. A surgical treatment served as a method for verification. The agreement of each method with the surgery and the agreement of endosonography and magnetic resonance imaging were compared in terms of the assessment of the fistula type, localization of its internal opening and branches. The agreement level was determined based on the percentage of consistent assessments and Cohen’s coefficient of agreement, . The integrity of the anal sphincters was assessed in each case. Results: In determining the fistula type, magnetic resonance imaging agreed with intraoperative assessment in 79% of cases, and endosonography in 64% of cases. Endosonography agreed with magnetic resonance in 57% of cases. In the assessment of internal opening, the agreement between endosonography and intraoperative assessment was 65%, between magnetic resonance and intraoperative assessment – 41% and between endosonography and magnetic resonance – 53%. In the assessment of fistula branches, endosonography agreed with intraoperative assessment in 67% of cases, magnetic resonance in 87% of cases, and the agreement between the two methods tested was 67%. Conclusions: Magnetic resonance is a more accurate method than endosonography in determining the type of high fistulae and the presence of branches. In assessing the internal opening, endosonography proved more accurate. The agreement between the two methods ranges from 53–67%; the highest level of agreement was noted for the assessment of branching.

PL

Przetoka odbytu jest łagodną chorobą zapalną o niejasnej etiologii, która występuje u około 10 na 100 000 osób populacji dorosłej. Leczenie operacyjne przetoki odbytu wiąże się z ryzykiem uszkodzenia zwieraczy odbytu. Najczęściej dochodzi do tego w przypadku leczenia przetok wysokich, rozgałęzionych oraz przetok przednich u kobiet. W przedoperacyjnej diagnostyce przetok odbytu ważne miejsce, pod kątem planowania techniki zabiegu operacyjnego, zajmują endosonografia oraz rezonans magnetyczny. Większość przetok diagnozowana jest w endosonografii, zaś rezonans wykonuje się w przypadku klinicznego podejrzenia przetoki wysokiej, zwłaszcza rozgałęzionej i nawrotowej. Celem pracy było porównanie obydwu badań w przedoperacyjnej ocenie wysokich przetok odbytu. Materiał i metoda: Retrospektywnie przeanalizowano wyniki badań endosonograficznych i rezonansu magnetycznego wykonanych w latach 2011–2012 u 14 pacjentów (4 kobiety, 10 mężczyzn) w wieku 23–66 lat (średnia 47) ze śródoperacyjnym rozpoznaniem wysokiej przetoki odbytu. Badania endosonograficzne wykonano aparatem BK Medical Pro Focus, głowicą endorektalną 3D o częstotliwości 16 MHz. Badania rezonansu przeprowadzono z wykorzystaniem aparatu Siemens Avanto 1,5 T z cewką powierzchniową, przed podaniem środka kontrastowego w sekwencjach T1, T1FS, FLAIR, T2 i po podaniu. Oceniono czułość i swoistość endosonografii oraz rezonansu magnetycznego. Metodą weryfikującą był zabieg operacyjny. Porównano zgodność każdej metody z operacją oraz zgodność endosonografii i rezonansu magnetycznego w zakresie oceny typu przetoki, lokalizacji ujścia wewnętrznego oraz rozgałęzień. Poziom zgodności określano na podstawie odsetka ocen zgodnych oraz współczynnika zgodności Cohena. W każdym przypadku oceniano ciągłość zwieraczy odbytu. Wyniki: W określaniu typu przetoki zgodność badania rezonansu magnetycznego z oceną śródoperacyjną stwierdzono w 79% przypadków, endosonografii z oceną śródoperacyjną w 64% przypadków, a endosonografii z rezonansem w 57%. W ocenie ujścia wewnętrznego zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 65%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 41%, a endosonografii z rezonansem 53%. W ocenie rozgałęzień przetoki zgodność endosonografii z oceną śródoperacyjną wyniosła 67%, rezonansu z oceną śródoperacyjną 87%, a zgodność pomiędzy obiema metodami 67%. Wnioski: Rezonans magnetyczny dokładniej niż endosonografia określa typ przetoki wysokiej i obecność rozgałęzień. W ocenie ujścia wewnętrznego metodą dokładniejszą jest endosonografia. Zgodność między metodami waha się w zakresie 53–67%; najwyższa jest w ocenie rozgałęzień.

14

Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku

63%

Gołąb-Janowska M., Korwin-Piotrowska T., Walecka A., Mak M., Nowacki P.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

vol. 12

|

issue 3

176-181

EN

Limbic encephalitis (LE) was first described in the ‘60s as a clinical-pathological syndrome in adults. Non-infectious cases are usually a manifestation of paraneoplastic syndrome, related mostly to small-cell lung cancer. Infection-related LE is usually caused by herpes simplex virus (HSV). Non-paraneoplastic LE subtype (NPLE) accompanying autoimmune diseases with antibodies directed against cell membrane antigens were also described. Basing on clinical symptoms, MRI findings, absence of tumour and long-term follow-up, a still another group of NLPE patients without the abovementioned antibodies has been identified. Here, LE symptoms were not preceded by an acute infection. Temporal lobeepilepsy is a prominent symptom of this variant. NPLE is a potentially reversible LE variant. We report a 62-year-old man, with a two years’ history of memory loss, orientation and mood disorders and seizures. His brain MRI T2-weighted fluid-attenuated inversion recovery (FLAIR) scan revealed classic hyperintense foci within the temporal structures. He had no antibodies against onconeural antigens in serum. There was no evidence of a neoplasm. The entire clinical picture suggested a diagnosis of non-paraneoplastic limbic encephalitis. A course of steroids improved his clinical symptoms with significant resolution of radiological abnormalities. Lacking generally accepted diagnostic criteria of NPLE, we recommend a long-term follow-up with repeated neurological examination and oncological survey of patients presenting without evidence of a malignancy.

PL

Limbiczne zapalenie mózgu (limbic encephalitis, LE) zostało opisane po raz pierwszy w 1960 roku jako zespół kliniczno- -patologiczny występujący u osób dorosłych. Przypadki nieinfekcyjne mają zazwyczaj charakter zespołu paranowotworowego i są wiązane głównie z rakiem drobnokomórkowym płuc. Na tle infekcyjnym powodują wirusy opryszczki pospolitej. Opisano również związane z chorobami autoimmunologicznymi nieparanowotworowe warianty LE (non-paraneoplastic limbic encephalitis, NPLE), w których obserwuje się obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom błony komórkowej. Ostatecznie na podstawie obrazu klinicznego, zmian w obrazie tomografii rezonansu magnetycznego (TRM), braku guza i długofalowej obserwacji chorych wyodrębniono grupę innych NPLE, w których nie stwierdza się wymienionych przeciwciał. Przypadki te nie były poprzedzone objawami ostrej infekcji gorączkowej, a wiodącym symptomem wariantu są skroniowe napady padaczkowe. Nieparanowotworowe warianty LE są przykładem potencjalnie odwracalnych wariantów LE. W artykule przedstawiono przypadek LE u 62-letniego mężczyzny, u którego w wieku 60 lat rozwinęły się postępujące zaburzenia pamięci, orientacji i nastroju oraz napady padaczkowe ogniskowe przechodzące w obustronny napad drgawkowy. Badanie TRM uwidoczniło w obrazach T2-zależnych i sekwencji FLAIR patologiczny wzrost intensywności sygnału przyśrodkowych części obu płatów skroniowych. W surowicy krwi nie stwierdzono przeciwciał onkoneuronalnych. Badania dodatkowe pozwoliły z wysokim prawdopodobieństwem wykluczyć obecność nowotworu. Rozpoznano NPLE, którego koncepcję wydaje się umacniać wyraźna poprawa funkcjonowania intelektualnego oraz regresja zmian w badaniu TRM po wdrożeniu sterydoterapii. Brak pewnych kryteriów rozpoznania NPLE nakazuje kilkuletnią katamnezę, obejmującą regularną kontrolę neurologiczną oraz nadzór onkologiczny pacjentów, u których wstępne badania w kierunku nowotworu wypadły ujemnie.

15

Nowe kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego - przegląd piśmiennictwa

63%

Sztamska E.

Aktualności Neurologiczne

|

2006

|

vol. 6

|

issue 3

200-202

EN

The International Panel presented in December 2005 revised and modified diagnostic criteria for multiple sclerosis of McDonald used since 2001. New diagnostic criteria maintain basic principles of the classical McDonald criteria, integrating adequate sensitivity and specificity. The core requirements of diagnosis is still the concept of dissemination of central nervous system lesions in space and time. Constant developing of the use and interpretation of neurological examinations and tests, especially of new imaging technologies allow now for a more rapid diagnosis, in practice making diagnosis more simple and speed. The Panel stated that T2 lesions can be useful for demonstrating dissemination in time more rapidly than before - at least 30 days after the onset of the initial clinical event. Other newness of current criteria is broader incorporation of spinal cord lesions into the imaging requirements. The revisions simplify criteria for primary progressive multiple sclerosis; a positive cerebrospinal fluid finding is no longer required for diagnosis when clinical and imaging specific criteria are fulfilled. Beyond all doubt it’s worth reading original article while present comment encourages only to do it.

PL

Międzynarodowy zespól ekspertów opublikował w grudniu 2005 roku zrewidowane i zmodyfikowane kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego McDonalda- jego wersja obowiązywała od 2001 roku. Nowe kryteria zachowują podstawowe założenia klasycznych kryteriów McDonalda, łączą swoistość i czułość. Oczywiście podstawę rozpoznania stanowi nadal wykazanie wieloogniskowości i wieloczasowości powstawania zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Bazując na najnowszych danych w zakresie interpretacji badań dodatkowych, głównie wyników magnetycznego rezonansu jądrowego, kryteria stwarzają obecnie możliwości bardziej klarownego i szybszego postawienia diagnozy stwardnienia rozsianego. Znacznie wcześniej niż dotychczas - po upływie 30 dni od pierwszego zdarzenia klinicznego - pozwalają na wykazanie wieloczasowości powstawania zmian w ośrodkowym układzie nerwowym widocznych w obrazach T2-zależnych rezonansu magnetycznego. Kolejną nowością uaktualnionych kryteriów jest szersze i pełniejsze uwzględnienie w diagnostyce zmian zobrazowanych w obrębie rdzenia kręgowego. Uproszczone zostały kryteria rozpoznania pierwotnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego - przy spełnieniu warunków obrazu klinicznego oraz badania rezonansu magnetycznego badanie płynu mózgowo-rdzeniowego nie jest konieczne. Bez wątpienia warto poświęcić należytą uwagę zmodyfikowanym kryteriom, a niniejsza praca ma zachęcić do lektury oryginalnej publikacji.

16

Rekomendacje dotyczące badań obrazowych ośrodkowego układu nerwowego u płodów i noworodków

63%

Helwich E., Bekiesińska-Figatowska M., Bokiniec R.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 57

203-216

EN

An abnormal presentation of the central nervous system in a fetus during a screening examination is an indication for extended diagnosis, the aim of which is to explain the character of such an anomaly (a congenital defect, destructive effect of intrauterine infection or abnormality with reasons that are difficult to explain). Knowledge of normal development sequence of the fetal brain, which is discussed in this paper, is the basis for correct interpretation of imaging findings. Together with the increase in survival of preterm neonates, a high risk of early brain damage is still a problem in this extremely immature population. Therefore, imaging examinations become necessary. The paper presents intrauterine and postnatal risk factors of early brain damage as well as classification of such lesions, of hemorrhagic and hypoxic-ischemic etiology. The diagnosis of the cerebellum damage, which is currently believed to be a significant cause of autism, is emphasized. The evolution of lesions over time is also presented. Moreover, the elements of diagnosis important for prognosis are stressed. The standards of imaging examinations of the central nervous system include the schedule of ultrasound examinations and provide indications for extended diagnosis with the use of magnetic resonance imaging.

PL

Nieprawidłowy obraz ośrodkowego układu nerwowego płodu w badaniu przesiewowym jest wskazaniem do poszerzenia diagnostyki prenatalnej celem ustalenia charakteru tej nieprawidłowości (wada rozwojowa, efekt destrukcyjny zakażenia wewnątrzmacicznego czy też nieprawidłowość o trudnym do ustalenia pochodzeniu). Znajomość prawidłowej sekwencji rozwojowej mózgu płodu, omówiona w pracy, jest podstawą właściwej interpretacji badań obrazowych. Wraz ze stale zwiększającą się przeżywalnością noworodków urodzonych przedwcześnie problemem pozostaje wysokie ryzyko wczesnego uszkodzenia mózgu w tej skrajnie niedojrzałej populacji, co powoduje konieczność jego oceny w badaniach obrazowych. W pracy omówiono wewnątrzmaciczne i pourodzeniowe czynniki ryzyka wczesnych uszkodzeń mózgu oraz klasyfikację tych zmian, o etiologii krwotocznej i niedokrwienno-niedotlenieniowej. Zwrócono uwagę na diagnostykę uszkodzeń móżdżku, które obecnie są uważane za istotną przyczynę autyzmu. Przedstawiono ocenę ewolucji zmian w czasie. Zwrócono uwagę na te elementy diagnostyki, które są ważne ze względu na ustalanie rokowania dla dziecka. W standardzie badań obrazowych ośrodkowego układu nerwowego u noworodków zaprezentowano harmonogram badań ultrasonograficznych oraz wskazania do rozszerzenia diagnostyki o badanie metodą rezonansu magnetycznego.

17

Ciąża i poród u chorych na stwardnienie rozsiane

63%

Czernichowska-Kotiuszko M., Bartosik-Psujek H.

Aktualności Neurologiczne

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

25-29

EN

Multiple sclerosis (MS) is the main cause of disability in young adults and, as most autoimmune diseases, more commonly affects women. The relationship between pregnancy and MS has been an issue of significance for many years and has recently become the subject of multicentre studies. Usually, pregnancy is a period of relative wellness for patients and most commonly is a period without relapse. This boost of health involves the change of immune reactivity to anti-inflammation associated with Th2 lymphocytes and anti-inflammatory cytokines (interleukin 4, 5, 6, 10, TGF-β). After giving birth, a woman’s immune system returns to its original level of activity and disease susceptibility increases. Most studies have shown no overall negative impact of pregnancy on longterm disability associated with MS, and MS does not have negative impacts on pregnancy, childbirth or the child’s condition. Women with MS can plan to have children. The disease does not increase the risk of pregnancy/ childbirth complications or birth defects compared to the general population. Each immunomodulatory therapy is contraindicated in pregnancy. If a patient wishes to become pregnant, discontinuation of the therapy much before planned pregnancy is recommended. The work summarizes available information on clinical problems associated with pregnancy and childbirth in patients with MS and analyses risks to the child associated with the administration of drugs.

PL

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest główną przyczyną niepełnosprawności u młodych dorosłych i jak większość chorób autoimmunologicznych częściej dotyczy kobiet. Wpływ ciąży na przebieg SM wzbudza zainteresowanie od wielu lat, a w ostatnim okresie stanowi temat badań wieloośrodkowych. Ciąża to zwykle okres bardzo dobrego samopoczucia chorych, najczęściej bez rzutów. Wynika to ze zmiany reaktywności immunologicznej na korzyść reakcji przeciwzapalnych związanych z limfocytami Th2 i cytokinami antyzapalnymi (interleukina 4, 5, 6, 10, TGF-β). Po porodzie zmienia się reaktywność immunologiczna i aktywność choroby wzrasta. Większość badań nie wykazała ogólnego negatywnego wpływu ciąży na niesprawność długoterminową związaną z SM; stwardnienie rozsiane nie ma negatywnego wpływu na przebieg ciąży, porodu i stan dziecka, dlatego chore kobiety mogą planować potomstwo. Choroba nie zwiększa ryzyka powikłań w ciąży i podczas porodu ani wad wrodzonych u dziecka w porównaniu z populacją ogólną. Jednakże każda terapia immunomodulująca jest przeciwwskazana w ciąży. Jeśli pacjentka decyduje się na dziecko, powinna przerwać leczenie; zaleca się również przerwę od leków przed zajściem w ciążę. W pracy podsumowano dostępne informacje na temat klinicznych problemów dotyczących ciąży i porodu u chorych na SM oraz oceniono zagrożenia dla dziecka związane z podawaniem leków.

18

Diagnostyka laboratoryjna stwardnienia rozsianego

63%

Siger M.

Aktualności Neurologiczne

|

2009

|

vol. 9

|

issue 2

101-108

EN

Multiple sclerosis (MS) is a demyelinating disease with damage of central nervous system, dissemination in time and space. Current McDonald’s MS diagnostic criteria are based on complex clinical and laboratory analysis (magnetic resonance imaging, MRI, evoked potentials, and cerebrospinal fluid analysis). Each of these laboratory tests supply different but very important information concerning type and range of central system damage. In MRI, special location and contrast enhancement of MS lesions are very characteristic for multiple sclerosis. Current MRI diagnostic criteria (Barkhof’s criteria) can be used to established evidence of dissemination in space. In dissemination in time, occurrence of a new lesion on T2- weighetd images or contrast enhancement on successive MRI exam is required. Magnetic resonance imaging plays also an important role in monitoring the MS therapy. Evoked potentials investigate visual, auditory, sensory and motor nerve tracts. They can detect clinically silent lesions and provide evidence for dissemination in space. In cerebrospinal fluid analysis the most important for MS diagnosis are the presence of oligoclonal bands and increase of IgG index. Often, more specific markers of the immunologic system damage are also explored. However, in MS, laboratory tests are very important and useful, the diagnosis of MS is still based mainly on clinical observation.

PL

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest chorobą demielinizacyjną charakteryzującą się wielomiejscowym i wieloczasowym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (dissemination in space, dissemination in time). Obowiązujące kryteria rozpoznania SM według McDonalda opierają się na łącznej ocenie obrazu klinicznego i analizie badań laboratoryjnych (badanie rezonansu magnetycznego, badania potencjałów wywołanych i ocena płynu mózgowo- rdzeniowego). Każde z tych badań dostarcza odmiennych, ale bardzo ważnych informacji na temat charakteru i zakresu uszkodzenia układu nerwowego w przebiegu SM. W badaniu rezonansu magnetycznego (magnetic resonance imaging, MRI) charakterystyczna jest lokalizacja zmian demielinizacyjnych oraz ich wzmacnianie po podaniu kontrastu. Spełnienie obowiązujących rezonansowych kryteriów rozpoznania SM według Barkhofa wskazuje na istnienie wielomiejscowego uszkodzenia układu nerwowego. Wieloczasowe uszkodzenie układu nerwowego związane jest z kolei z występowaniem nowych zmian na obrazach T2- zależnych lub zmian wzmacniających się po podaniu kontrastu w kolejnym badaniu MRI. Badanie MRI oprócz znaczenia diagnostycznego odgrywa także dużą rolę w ocenie skuteczności leczenia chorych na SM. Badania elektrofizjologiczne pozwalają na ocenę dróg wzrokowych, słuchowych, czuciowych i ruchowych. Umożliwiają także wykrycie niemych klinicznie ognisk uszkodzenia układu nerwowego, co odpowiada wielomiejscowemu uszkodzeniu układu nerwowego. W ocenie płynu mózgowo- rdzeniowego najważniejsze dla rozpoznania SM są obecność prążków oligoklonalnych immunoglobulin oraz podwyższony indeks IgG. Coraz częściej oznacza się także bardziej specyficzne markery uszkodzenia układu immunologicznego. Jakkolwiek badania laboratoryjne stanowią bardzo ważny element diagnostyki SM, to jednak w rozpoznaniu tej jednostki chorobowej zasadniczym elementem jest nadal ocena obrazu klinicznego.

19

Nowy ultrasonograficzny test przedniej niestabilności stawu kolanowego – doniesienie wstępne

63%

Grzelak P., Podgórski M., Stefańczyk L., Domżalski M.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 58

252-257

EN

Aim of the study: Ultrasound examination is widely used in orthopedic diagnostics, however sonographic evaluation of traumatic anterior cruciate ligament insufficiency is still inadequate. Aim of this study is to evaluate diagnostic capability of a new sonographically- guided test for diagnosing complete anterior cruciate ligament insufficiency. Material and methods: In 47 patients, with suspicion of unilateral anterior cruciate ligament injury (based on magnetic resonance imaging), the sonographically-guided test for anterior instability was performed. The translation of the intercondylar eminence against the patellar tendon was measured in both knees. Afterwards all patients underwent arthroscopy. Results: In 37 patients, with arthroscopically confirmed complete anterior cruciate ligament insufficiency, the mean anterior knee translation was 8.3 mm (SD = 2.8) in affected knee vs. 3 mm (SD = 1.1) in uninjured knee (p < 0.001). In 10 patients with no anterior cruciate ligament insufficiency the difference between body sides was not significant (2.6 mm, SD = 1.4 in injured knee vs. 2.5 mm, SD = 1.1 in uninjured joint; p < 0.7753). Conclusions: The proposed test supports the clinician with fast and non- invasive examination that can facilitate evaluation of anterior knee instability.

PL

Cel pracy: Badanie ultrasonograficzne jest powszechnie stosowane w diagnostyce ortopedycznej, jednakże w ocenie przedniej niestabilności stawu kolanowego wykorzystuje się je w ograniczonym stopniu. Celem pracy jest ocena przydatności diagnostycznej nowego testu przeprowadzonego pod kontrolą ultrasonografii, który pomaga diagnozować całkowitą niewydolność więzadła krzyżowego przedniego. Materiał i metody: U 47 pacjentów z podejrzeniem jednostronnego urazu więzadła krzyżowego przedniego (zdiagnozowanego na podstawie badania rezonansu magnetycznego) wykonano test niestabilności przedniej kolana pod kontrolą ultrasonografii. Oceniano przesunięcie wyniosłości międzykłykciowej do przodu względem więzadła rzepki w obu stawach kolanowych. Każdy pacjent został następnie poddany artroskopii stawu kolanowego. Wyniki: U 37 pacjentów z artroskopowo potwierdzonym całkowitym uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego średnie przesunięcie wyniosłości międzykłykciowej wynosiło 8,3 mm (SD = 2,8) w kolanach po urazie – w porównaniu z 3 mm (SD = 1,1) w kolanach bez urazu (p < 0,001). W grupie 10 pacjentów bez niewydolności więzadła krzyżowego przedniego różnice w przesunięciu wyniosłości międzykłykciowej były nieistotne (2,6 mm, SD = 1,4 w kolanie po urazie, w porównaniu z 2,5 mm i SD = 1,1 w kolanie bez urazu, p < 0,7753). Wnioski: Zaprezentowany test to szybki i nieinwazyjny sposób mogący ułatwić diagnozowanie całkowitej niewydolności więzadła krzyżowego przedniego.

20

Zespoły uwięźnięcia nerwów obwodowych w badaniach obrazowych

63%

Kordek P.

Aktualności Neurologiczne

|

2006

|

vol. 6

|

issue 4

259-266

EN

The diagnosis of nerve entrapment at osteofibrous tunnels relies primarily on clinical and electrodiagnostic findings. However, while electrodiagnostic studies are sensitive, they lack specificity and do not display the anatomic detail needed for precise localization and treatment planning. The radiological study of peripheral nerve disorders initially was limited to secondary skeletal changes on plain radiographs and CT. Plain radiographs are useful for evaluating bones for trauma and fractures, severe osteoarthritis, and other arthropathies. Routine CT is useful for its ability to display and evaluate the cross-sectional volume of the tunnel and for detecting subtle calcification in the tendons within the canal. CT also provides an excellent tool for evaluating bones through multiplanar and 3-dimensional reconstructions. MR imaging have been useful to exclude mass lesions in the vicinity of a peripheral nerve. Recent technical improvements in MRI have resulted in improved visualization of both normal and abnormal peripheral nerves. The refinement of high frequency broadband transducers with a range of 5-15 MHz, sophisticated focusing in the near field, and sensitive color and power Doppler technology have improved the ability to evaluate peripheral nerve entrapment in osteofibrous tunnels with ultrasonography (US).

PL

Diagnostyka uwięźnięcia nerwów obwodowych w obrębie kostno-włóknistych kanałów opiera się głównie na analizie objawów klinicznych i wynikach badań elektrofizjologicznych. Testy elektrofizjologiczne są czułe, ale mało swoiste dla przyczyny ucisku, nie umożliwiają także oceny szczegółów anatomicznych koniecznej do precyzyjnej lokalizacji zmian i planowania leczenia. Dawniej badanie radiologiczne w zespołach ucisku nerwów obwodowych było ograniczone do obrazowania zmian kostnych na zdjęciach RTG i TK niezwiązanych bezpośrednio z nerwem i jego otoczeniem z tkanek miękkich. Zdjęcia RTG są przydatne do oceny kości w kierunku zmian pourazowych i złamań, ostrego zapalenia kości i stawów oraz innych artropatii. W miarę rozwoju techniki TK umożliwiło uwidocznienie i ocenę poprzecznych warstw kanału oraz wykrywanie delikatnych zwapnień w ścięgnach tunelu. TK jest doskonałym narzędziem do oceny kości w rekonstrukcjach wielowarstwowych oraz trójwymiarowych. Po wprowadzeniu badań RM możliwe stało się wykrywanie nieprawidłowych mas w otoczeniu nerwu. Współczesny RM pozwala także na obrazowanie i ocenę samych nerwów. Udoskonalenie techniki ultrasonograficznej, polegające na wprowadzeniu szerokopasmowych głowic wysokiej częstotliwości, ogniskowania w bliskim polu, zastosowanie czułych metod badania przepływu sprawiły, iż możemy dokładnie ocenić usidlenie nerwów obwodowych w przebiegu tunelopatii.

Refine search results

State of art of MRI of fetal heart

MRI as a potential tool for monitoring of therapeutic monoclonal antibody distribution in cancer patients

Juvenile nasopharyngeal angiofibroma with intracranial extension – diagnosis and treatment

A novel technique to evaluate the geometrical accuracy of CT-MR image fusion in Gamma Knife radiosurgery procedures

Juvenile nasopharyngeal angiofibroma with intracranial extension – diagnosis and treatment

Contrast-enhanced Magnetic Resonance Imaging of lung cell cultures

Trastuzumab Efficacy Quantified by Fluorine-19 Magnetic Resonance Imaging

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

Viscoelastic changes in the blood and vascular wall in a pulsating circular flow

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

The accuracy of the reproduction of the lumbar spine elements following CT and MRI projections

Current techniques of 3D reconstruction in computed tomography and magnetic resonance in diagnostic imaging of the spine

Porównanie badania endosonograficznego i rezonansu magnetycznego w diagnostyce wysokich przetok odbytu

Skuteczność sterydoterapii w leczeniu limbicznego zapalenia mózgu o prawdopodobnie nieparanowotworowej etiologii – opis przypadku

Nowe kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego - przegląd piśmiennictwa

Rekomendacje dotyczące badań obrazowych ośrodkowego układu nerwowego u płodów i noworodków

Ciąża i poród u chorych na stwardnienie rozsiane

Diagnostyka laboratoryjna stwardnienia rozsianego

Nowy ultrasonograficzny test przedniej niestabilności stawu kolanowego – doniesienie wstępne

Zespoły uwięźnięcia nerwów obwodowych w badaniach obrazowych