Search results

1

Zachorowalność na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry wśród mieszkańców bielsko-bialskiego rejonu województwa śląskiego w latach 1999–2005

100%

Juszko-Piekut M., Moździerz A., Kołosza Z., Olczyk D., Stojko J.

|

vol. 17

|

issue 4

54-62

EN

Background. Our earlier studies, on incidence rates of non-melanoma skin cancers in the inhabitants of Silesia Voivodeship between 1999 and 2003, confirmed a steady increase of incidence rates in both genders. An average annual increase in non-melanoma skin cancers incidence rates between 1999 and 2003 was 4.2% and 4.8% for men and women, respectively. Higher incidence rates of non-melanoma skin cancer in inhabitants of regions with intensive solar irradiation suggest that a total dose of UV radiation may have an important impact on the development of skin cancer. The aim of this study was to evaluate the incidence rates of non-melanoma skin cancers in the inhabitants of a mountain area of Silesia Voivodeship in the years 1999–2005. Material and methods. The incidence data was provided by the Silesia Cancer Registry. The incidence rates were estimated by calculating age-specific and standardized rates using direct method and the “the world population” as a standard, and a cumulative risk. Results. The non-melanoma skin cancers incidence rate in Bielsko Biała subregion is higher than in other parts of Silesia Voivodeship. There are also significant differences between the incidence rates of basal cell and squamous cell carcinomas, which are unfavorable for the inhabitants in this subregion. A cumulative risk shows that the risk of cancer development is higher for the inhabitants in Bielsko Biała subregion. The number of cancer cases is significantly increasing after the age of 50, and the largest number of patients is recorded in the oldest age groups. Conclusions High incidence rate in inhabitants of the mountain area of Upper Silesia proves that intensive UV irradiation can induce the development of non-melanoma skin cancers as well as both leading histological types of cancer under study.

PL

Wstęp.Wcześniejsze badania, określające rozmiary występowania w populacji mieszkańców nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry na terenie województwa śląskiego w latach 1999–2003 potwierdziły stały wzrost przypadków zachorowania u obu płci. Średnioroczny wzrost zachorowalności na przestrzeni lat 1999–2003 na nieczerniakowe nowotwory skóry u mężczyzn wynosił 4,2%, a u kobiet 4,8% Częstsze występowanie nowotworów skóry u mieszkających w regionach, gdzie nasłonecznienie jest bardzo intensywne sugeruje, że całkowita dawka promieniowania ultrafioletowego może mieć istotny wpływ na powstawanie w/w nowotworów. Celem pracy była ocena zachorowalności na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry, mieszkańców górzystego – bielskobialskiego rejonu woj. śląskiego. Materiał i metody. Analiza dotyczyła przypadków zachorowań w latach 1999- 2005. Dane dotyczące przypadków choroby pochodziły z Śląskiego Rejestru Nowotworów. Częstość występowania choroby oceniono obliczając współczynniki cząstkowe, surowe i standaryzowane względem „populacji świata” oraz ryzyko skumulowane. Wyniki. Zauważono, że zachorowalność na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry w rejonie bielsko-bialskim jest większa niż na terenie pozostałej części woj. śląskiego. Istnieją również istotne różnice w zapadalności na podstawnokomórkowego (basal cell carcinoma) i płaskonabłonkowego (squamous cell carcinoma) raka skóry na niekorzyść mieszkańców tego regionu. Wyniki ryzyka skumulowanego wskazują również na większą szansę wystąpienia choroby u mieszkańców bielsko-bialskiego. Istnieje zauważalny wzrost liczby przypadków zachorowań od 50 roku życia oraz ich kumulacji w najstarszych grupach wieku. Wnioski. Wysoki wskaźnik zachorowalności mieszkańców górzystego terenu woj. śląskiego potwierdza, że intensywne promieniowanie UV może powodować rozwój nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry jak również obu wiodących histologicznych typów analizowanego nowotworu.

2

Związki pomiędzy wysklepieniem podłużnym stóp a wybranymi cechami morfologicznymi studentów wybranych uczelni Podkarpacia i Podbeskidzia / Correlations between the longitudinal and chosen morphological characteristics in students of colleges in Podkarpackie Province and Podbeskidzkie Region

86%

Puszczałowska-Lizis E.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 4

11-16

EN

The human foot is an important supporting element and a driving mechanism and therefore contributes to the general fitness of the whole body. A review of studies and researches concerning the built and functions of the foot in people of all ages and in various environments allows one to state that the research results do not provide clear answer to the question which morphological characteristics are of primary significance for the longitudinal foot arch evaluated by means of the Clarke’s angle. The aim of the study was to evaluated the correlations between the longitudinal arch of the foot and chosen morphological characteristics in academic students. A cross-sectional study was carried out in a group of 130 academic students aged 20-28 randomly selected from The University of Rzeszow and Beskidy Higher School of Skills in Żywiec. The chosen morphological characteristics were examined. The longitudinal arch was evaluated by means of Clark’s angle (CL), Sztriter-Godunow index (KY), index of the depth of the longitudinal arch of the foot (Wgwp) and Chippaux-Smirak (CSI) index. The prints of the feet were obtained by means of the non-stain technique invented by Ślężyński. In order to evaluate the correlations between the longitudinal arch of the foot and the chosen morphological characteristics the Pearson’s linear correlation was employed. Slight correlations between the longitudinal arch of foot and the chosen morphological characteristics did not reach the lowest anticipated level of statistical significance. The longitudinal arch in the examined men shows no correlations with the chosen morphological characteristics.

3

Impact of spinal injury with neurological consequences on sexual function: Sexual dysfunctions in men

72%

Tederko P., Krasuski M., Kiwerski J.

Medical Rehabilitation

|

2007

|

vol. 11(4)

27-31

EN

Sexual impairment and decreased fertility constitute a part of a complex dysfunction typical for men with spinal injury with neurological consequences (SINC). Despite the progress in medical sciences and quality of care provided for disabled persons, the problem is often neglected by medical professionals and caregivers.Aim of the study: Presentation of patophysiological background and specificity of sexual dysfunction typical for men following SINC. Review of contemporary treatment modalities designed for erectile dysfunction and infertility in men after SINC.Method: Literature review, authors’ clinical experience.Results and conclusions: Specific neurological deficit with overlapping adaptation problems and depression account for erectile dysfunction in men after SINC. There is a wide range of efficient therapies addressed to patients suffering from erectile disturbances resulting from SINC. Selection of a proper therapy depends on location (level) of the lesion of a neural structure, type of deficit, functional status, presence of symptoms of autonomic dysreflexia, concomitant diseases and patient’s individual preferences. Patient’s awareness of the disability and positive attitude towards acceptance of alternative forms of sexual expressions are crucial for the therapeutic success. Ejaculation dysfunction and infertility are common among men after SINC. Application of contemporary methods of assisted reproduction may be efficient in about half of male population with SINC.

4

Stan psychiczny i obraz własnego ciała mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy

72%

Kropiwnicki P., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2005

|

vol. 5

|

issue 4

190-206

EN

Researchers’ interest in men’s body image disorders has been growing continually. Within the studies, a new nosological unit has been put forward, i.e. muscle dysmorphia, and diagnostic criteria have been presented. The world literature indicates that those with a disturbed image of one’s body developmental disorders more frequently, as compared to the general population. This study was aimed at assessment of the incidence of mental disorders in the men, who practise an intense weight training. The study involved two groups of volunteers: a group of forty men practising an intense weight training (examined group) and a group of thirty five men, who did not practise such training (control group). The study was carried out using the MINI and MASS questionnaires. The examined group showed a higher incidence of their muscle appearance dissatisfaction. One person met all the criteria of the muscle dysmorphia according to Pope et al. This group more often exhibited affective disorders: bipolar affective disorders (BAD) and mania or hypomania syndromes of unknown aetiology (22.5%, as compared to 2.86% in the control group); the incidence of personality antisocial disorders was on the borderline of statistical significance (p=0.0569). A correlation was found between the severity of muscle dysmorphia traits measured by MASS scores and incidence of affective disorders, anxiety, and personality antisocial disorders. The Muscle Appearance Satisfaction Scale (MASS) may appear to be a useful diagnostic instrument applicable in sportsmen, however this calls for further studies with participation of larger groups.

PL

Coraz większe zainteresowanie badaczy wzbudzają zagadnienia związane z zaburzeniami obrazu własnego ciała u mężczyzn. W toku prowadzonych badań zaproponowano nową jednostkę chorobową – dysmorfię mięśniową – i przedstawiono kryteria diagnostyczne. Z literatury światowej wynika, że u osób z zaburzonym obrazem własnego ciała częściej niż w populacji ogólnej występują inne zaburzenia psychiczne. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania zaburzeń psychicznych u mężczyzn intensywnie ćwiczących. Badaniu poddano dwie grupy ochotników: czterdziestoosobową grupę mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy (grupa badana) oraz trzydziestopięcioosobową grupę mężczyzn niećwiczących (grupa kontrolna). Badanie przeprowadzono za pomocą kwestionariuszy MINI i MASS. W grupie badanej stwierdzono większą częstość występowania niezadowolenia z wyglądu mięśni. Jedna osoba spełniała wszystkie kryteria dysmorfii mięśniowej wg Pope'a i współpracowników. W grupie tej częściej występowały zaburzenia afektywne: CHAD i zespoły manii bądź hipomanii o niewyjaśnionej etiologii (22,5% wobec 2,86% w grupie kontrolnej), na granicy istotności statystycznej (p=0,0569) większa była częstość występowania zaburzeń antyspołecznych osobowości. Stwierdzono istnienie korelacji pomiędzy nasileniem cech dysmorfii mięśniowej mierzonym punktacją w MASS a częstością występowania zaburzeń afektywnych, lękowych i zaburzeń antyspołecznych osobowości. Skala zadowolenia z wyglądu mięśni (MASS) może okazać się przydatnym narzędziem diagnostycznym możliwym do zastosowania wśród sportowców, jednak konieczne są dalsze badania z udziałem liczniejszych grup.

5

Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn

72%

Kropiwnicki P., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2005

|

vol. 5

|

issue 1

44-51

EN

The body image disorders are concomitant with certain mental disorders, such as anorexia nervosa and bulimia, but sometimes they also occur independently as dysmorphophobia. The nature of this disorder is quite well known in women suffering from eating disorders. It was only in the 80s of the 20th century that researchers became interested in the body image disorder in men. They found out that men as early as in their school years devoted much attention to their body and introduced various methods to modify their appearance. Unlike women who use all sorts of diets, boys and men more often do physical exercises. Girls and women more often concentrate on lower areas of their bodies (hips, underbelly, thighs), whereas boys and men – on upper areas (epigastric region, chest, shoulders). These studies revealed a special form of dysmorphophobia characterised by a sense of having a low body weight and low muscular mass, accompanied by a strong discomfort having a significant impact on the subjects’ behaviour: they used strict diets, underwent intense weight training, neglecting everyday duties and aggravating their social relationships. They devoted much time to checking their appearance in mirrors, asked their friends if they did not look too puny, and wore loose clothes to visually augment their body size, used anabolic steroids to accelerate the muscular mass increase. The observed disorder was first called a “reversed anorexia” due to the similarity of some symptoms to those observed in anorexia nervosa, when perceiving their body as too slim and puny. Subsequent studies caused a change of the name into “muscle dysmorphia”.

PL

Zaburzenia obrazu ciała towarzyszą niektórym zaburzeniom psychicznym, takim jak jadłowstręt psychiczny i bulimia, niekiedy też występują samodzielnie jako dysmorfofobia. Dosyć dobrze poznano charakter tej nieprawidłowości u kobiet cierpiących z powodu zaburzeń jedzenia. Dopiero w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku badacze zajęli się problemem obrazu własnego ciała u mężczyzn. Stwierdzono, że już we wczesnych latach szkolnych chłopcy poświęcają dużo uwagi swemu ciału, wprowadzają różne metody celem modyfikacji wyglądu. Chłopcy i mężczyźni częściej stosują ćwiczenia fizyczne w przeciwieństwie do kobiet, które częściej praktykują różnego rodzaju diety. Dziewczynki i kobiety bardziej koncentrują się na dolnych rejonach ciała (biodra, podbrzusze, uda), chłopcy i mężczyźni – na górnych (nadbrzusze, klatka piersiowa, ramiona). W wyniku tych badań zauważono szczególną postać dysmorfofobii charakteryzującą się poczuciem posiadania niskiej masy ciała, niskiej masy mięśniowej, czemu towarzyszyło uczucie silnego dyskomfortu mające istotny wpływ na zachowania badanych: stosowali oni rygorystyczne diety, poddawali się intensywnemu treningowi siłowemu, zaniedbywali codzienne obowiązki, pogarszały się ich relacje społeczne. Wiele czasu poświęcali na sprawdzanie swojego wyglądu w lustrach, dopytywali się znajomych, czy nie wyglądają zbyt wątło, ubierali się w luźne stroje, aby wizualnie powiększyć rozmiary ciała, stosowali sterydy anaboliczne dla szybszego wzrostu masy mięśniowej. Zaobserwowane zaburzenie początkowo nazwano „odwróconą anoreksją” ze względu na podobieństwo niektórych objawów do tych, obserwowanych w jadłowstręcie, przy postrzeganiu swego ciała jako zbyt szczupłego i wątłego. W wyniku późniejszych badań zmieniono nazwę zaburzenia na „dysmorfia mięśniowa” (muscle dysmorphia).

6

Concentrations of some elements in the pubic hair of males with peripheral artery disease

72%

Wiechuła D., Loska K., Przyłudzka K., Fischer A., Rabsztyn E., Przybyła-Misztela C.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 1

43-51

EN

INTRODUCTION The present study analyzed the concentrations of calcium, magnesium, lead, cadmium and nickel in the pubic hair of males suff ering from peripheral artery disease. MATERIALS AND METHODS The tests were carried out on pubic hair collected from 88 males (42 – experimental, and 46 – control group) at the age of 37–87 yrs living near Bytom (Silesia, southern Poland). The pubic hair was prepared under a procedure established by the International Atomic Energy Agency, followed by wet digestion in a microwave oven. The concentration of the metals in the pubic hair was assayed with the fl ame (Mg, Ca) and fl ameless (Pb, Cd, Ni) AAS. RESULTS The mean concentration of the metals in the pubic hair was similar to that assayed in head hair by other authors. The pubic hair of males suff ering from peripheral artery disease revealed slightly higher median concentrations of lead and nickel than the control group. Calcium concentration was lower for the pubic hair of males with peripheral artery disease than in the control group. Magnesium and cadmium concentrations were at a similar level in experimental and control groups. Much higher concen- trations of toxic elements (Pb, Ni) were found in the hair of smokers suffering from peripheral artery disease compared to non-smokers. CONCLUSIONS The research did not reveal a signifi cant diff erence in the concentrations of selected elements in the pubic hair of males suff ering from peripheral artery disease compared to the control group, which could be due to small numbers of the group. However, the much higher concentration of the toxic elements (Pb, Ni) in the hair of smoking people from the experimental group compared to the non-smokers was a very interesting observation. Such a signifi cant diff erence between smokers and non-smokers was not found in the control group.

PL

WSTĘP W pracy analizowano zawartość wapnia, magnezu, ołowiu, kadmu i niklu we włosach łonowych mężczyzn ze schorzeniami tętnic obwodowych. MATERIAŁ I METODY Materiał do badań stanowiły włosy łonowe pobrane od 88 mężczyzn w wieku od 37 do 87 lat, mieszkających w okolicy Bytomia (GOP, południowa Polska). Grupa badana liczyła 42 mężczyzn, kontrolna – 46 mężczyzn. Włosy łonowe zostały przygotowane do badań zgodnie z procedurą polecaną przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (IAEA) i poddane mineralizacji mikrofalowej. Zawartość metali w próbkach włosów łonowych oznaczono metodą płomieniową (Mg, Ca) oraz bezpłomieniową (Pb, Cd, Ni) AAS. WYNIKI Średnia zawartość metali we włosach łonowych badanych mężczyzn mieściła się w zakresie zawartości oznaczanych przez innych autorów we włosach z głowy. We włosach łonowych mężczyzn ze schorzeniami tętnic obwodowych stwierdzono nieznacząco większą zawartość ołowiu i niklu w porównaniu z grupą kontrolną. Zawartość wapnia była w grupie mężczyzn ze schorzeniami tętnic obwodowych nieistotnie mniejsza niż w grupie kontrolnej. Zawartość magnezu i kadmu występowała na podobnym poziomie. Stwierdzono większą zawartość ołowiu i niklu we włosach palaczy z grupy mężczyzn ze schorzeniami tętnic obwodowych w porównaniu z osobami niepalącymi. WNIOSKI Przeprowadzone badania wykazały brak istotnej różnicy w zawartości wybranych pierwiastków we włosach łonowych mężczyzn ze schorzeniami tętnic obwodowych w porównaniu z grupą kontrolną, co może wynikać ze zbyt małej liczebności grup. Znacznie większa zawartość pierwiastków toksycznych występowała we włosach palaczy z grupy badanej w porównaniu z osobami niepalącymi. Tak istotnego zróżnicowania między palącymi i niepalącymi nie obserwowano w grupie kontrolnej.

7

Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej

72%

Rakfalska A., Schier K.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2008

|

vol. 8

|

issue 2

93-103

EN

In 1993, Harrison Pope et al. from Harvard Medical School described a form of muscular dysmorphia among bodybuilders and named it reverse anorexia nervosa. It is characterized by a distorted body image, the body is perceived as small, excessively frail and not muscular enough. Pertinent literature differentiates 3 basic features of muscle dysmorphia: 1. constant worrying associated with imperative need of being both slim and muscular; 2. negative attitudes towards a body appearance, anxiety and avoidance of thinking about own body; 3. coexistence of both above mentioned factors and their consequences in the person’s professional, social and other areas of functioning. The aim of this study was an analysis of own body image in men intensely practicing force sports. Our working hypothesis was, that these men may suffer muscle dysmorphia. The study encompassed 80 males from two cities (Kraoenik and Warsaw), aged 18-46; there of 43 men were in the study group and 37 men in the control group, who did not exert at the gymnasium. Study participants filled-in an Introductory Questionnaire, Stephen Franzoi Body Esteem Scale and a projection instrument – Body Image Drawing Test “Nagusek” (“Nudie”). Study results indicate that the subscale Upper Body Strength of the Body Esteem Scale (particularly such items as: muscle strength, chest, muscular mass and width of the shoulder girdle) differentiated both groups examined. Among men practicing force sports, 41.9% of the subjects presented traits of muscle dysmorphia.

PL

W 1993 roku Harrison Pope z zespołem z Harvard Medical School opisali dysmorfię mięśniową wśród kulturystów i określili ją jako odwrócona anorexia nervosa. Charakteryzuje się ona zaburzoną percepcją obrazu ciała, które postrzegane jest m.in. jako małe, niewystarczająco umięśnione i wątłe. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe cechy dysmorfii mięśniowej: 1. zamartwianie się związane z potrzebą bycia jednocześnie szczupłym i umięśnionym; 2. negatywne przekonania dotyczące wyglądu ciała, lęk oraz unikanie myślenia o swoim ciele; 3. współwystępowanie dwóch powyższych czynników oraz ich konsekwencje w życiu zawodowym, społecznym oraz innych obszarach funkcjonowania. Celem przeprowadzonego badania była analiza obrazu ciała mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe. Przyjęto założenie, iż mężczyźni ci mogą cierpieć na dysmorfię mięśniową. W badaniu uczestniczyło 80 mężczyzn z dwóch miast (Kraśnika i Warszawy) w wieku 18-46 lat. W grupie właściwej było 43 mężczyzn, natomiast w grupie kontrolnej 37 mężczyzn niećwiczących na siłowni. Badani wypełnili: Ankietę Wstępną, test Skala Oceny Ciała Stephena Franzoi oraz narzędzie projekcyjne - Rysunkowy Test Obrazu Ciała „Nagusek". Wyniki badań pokazały, iż badane grupy różnicowała podskala Siła Górnych Części Ciała testu Skala Oceny Ciała (w szczególności pozycje: siła mięśni, klatka piersiowa, muskulatura i szerokość ramion). W grupie mężczyzn uprawiających intensywne sporty siłowe 41,9% wykazywało cechy dysmorfii mięśniowej.

8

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men

58%

Grabarczyk M. N., Gorczyca M. J., Kosińska P., Klimek K., Cieślik P., Holecki M. T.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2022

|

issue 76

5-13

EN

INTRODUCTION: Obesity and metabolic syndrome are increasingly common in the adult population. There is a well- -known relationship between those two conditions and cardiovascular diseases; nonetheless, not much is known about how obesity and metabolic syndrome affect bone metabolism and fracture risk. The study aimed to assess the parameters of bone metabolism, as well as assess their relationship with the risk of fractures in obese men with central obesity and metabolic syndrome, and to compare the obtained results with those of healthy controls. MATERIAL AND METHODS: The study involved 36 obese men (body mass index – BMI ≥ 30) with central obesity (waist circumference – WC ≥ 94) and 10 healthy men as controls, aged 54–77. The FRAX (Fracture Risk Assessment Tool) calculator was used to measure the 10-year fracture risk. The levels of bone metabolism markers osteoprotegerin (OPG), C-terminal telopeptide (CTX1), and fibroblast growth factor 23 (FGF-23) were determined in the patients. RESULTS: The FRAX parameter was significantly lower (p < 0.001) in the obese men when compared to the controls. A significant negative correlation between FRAX and BMI (p < 0.001) was observed in the obese men, but not in the healthy subjects. There was also a negative correlation between FRAX and WC (p < 0.001), again only among the obese subjects. A positive correlation (p < 0.01) between FGF-23 and FRAX was found in the non-obese group. CONCLUSIONS: Obese men have a lower 10-years fracture risk compared to the healthy controls. Additionally, the increased BMI and waist circumference in the obese men were found to be associated with a reduced bone fracture risk, whereas no similar relationship in controls was observed. Moreover, higher FGF-23 levels in the healthy males was correlated with an increased 10-year fracture risk.

PL

WSTĘP: Otyłość oraz zespół metaboliczny coraz częściej występują w populacji osób dorosłych. Powszechnie znany jest związek wymienionych zaburzeń ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jednakże mniej oczywisty jest ich wpływ na metabolizm kostny oraz ryzyko złamań. Celem badania była ocena parametrów metabolizmu kostnego, ich związku z ryzykiem złamań u otyłych mężczyzn z otyłością brzuszną oraz zespołem metabolicznym, a także porównanie uzyskanych wyników z wynikami osób zdrowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 36 otyłych mężczyzn (body mass index – BMI ≥ 30) ze współistniejącą otyłością trzewną (obwód talii – waist circumference – WC ≥ 94) oraz 10 zdrowych mężczyzn z grupy kontrolnej, w wieku 54–77 lat. Do oceny ryzyka złamań zastosowano kalkulator FRAX (Fracture Risk Assessment Tool). U pa-cjentów oznaczono stężenia markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG), C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha kolagenu typu I (CTX1) oraz czynnika wzrostu fibroblastów 23 (fibroblast growth factor 23 – FGF-23). WYNIKI: U osób otyłych FRAX był istotnie niższy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Zaobserwowano ujemną korelację między FRAX i BMI (p < 0,001) u otyłych mężczyzn. U zdrowych osób taka korelacja nie wystąpiła. Jedynie u osób otyłych stwierdzono również ujemną korelację między FRAX i WC (p < 0,001). Obecnej w grupie osób zdrowych pozytywnej korelacji (p < 0,01) między FGF-23 i FRAX nie obserwowano u otyłych mężczyzn. WNIOSKI: U otyłych mężczyzn stwierdzono mniejsze 10-letnie ryzyko złamań w porównaniu z osobami zdrowymi. Dodatkowo wykazano, że w grupie pacjentów otyłych większe BMI oraz obwód talii wiązały się z mniejszym ryzykiem złamań kości, natomiast u osób bez otyłości taka zależność nie występowała. Ponadto u zdrowych mężczyzn większe stężenie FGF-23 było skorelowane ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem złamań.

Refine search results

Zachorowalność na nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry wśród mieszkańców bielsko-bialskiego rejonu województwa śląskiego w latach 1999–2005

Związki pomiędzy wysklepieniem podłużnym stóp a wybranymi cechami morfologicznymi studentów wybranych uczelni Podkarpacia i Podbeskidzia / Correlations between the longitudinal and chosen morphological characteristics in students of colleges in Podkarpackie Province and Podbeskidzkie Region

Impact of spinal injury with neurological consequences on sexual function: Sexual dysfunctions in men

Stan psychiczny i obraz własnego ciała mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy

Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn

Concentrations of some elements in the pubic hair of males with peripheral artery disease

Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej

Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men