Search results

1

Wykorzystanie skali Hammersmith Infant Neurological Examination u niemowląt w celu przewidywania lub potwierdzenia wystąpienia mózgowego porażenia dziecięcego - systematyczny przegląd piśmiennictwa

100%

Maćkowska K., Raźniewska M., Siwiec G., Skrzypczak J., Ostrzyżek-Przeździecka K., Gąsior J. S.

Neurologia Dziecięca

|

2020

|

vol. 29

|

issue 59

57-65

EN

Introduction: Many methods have been described in the English- language literature to assess the neuromotor condition of newborns and infants. The aim of the study was to present the Hammersmith Infant Neurological Examination (HINE) scale in the Polish medical literature and to review the systematic literature on the use of HINE in infants at risk of cerebral palsy. Methods: MEDLINE PubMed medical database was searched using the following key phrases: cerebral palsy in conjunction with Hammersmith Infant Neurological Examination, in the title and/or abstract of the publication. An additional inclusion criterion was the English language of the publication. Results: The 22 identified publications had been selected for the analysis. The first analysis ruled out seven studies that did not meet the inclusion criteria for detailed analysis. Based on the results of the analyzed studies, it can be concluded that the HINE result below 66 points obtained at 3, 6, 9 and/or 12 months of life indicates the risk of CP later in the child’s life. Conclusion: The HINE scale is a useful tool used in the first months of a child’s life to assess the risk of developing neurodevelopmental disorders, including CP. This scale enables early detection of disorders, which is particularly important in planning further appropriate treatment. It is recommended to combine HINE with Prechtl examination and neuroimaging in order to increase the predictive power. However, due to the high sensitivity of both tools, clinicians may choose to use one of them in daily practice (HINE or Prechtl’s assessment). Despite the widely available and uncomplicated form of the study, HINE is not widely used by clinicians, which undoubtedly should be change.

PL

Wstęp: W literaturze anglojęzycznej opisane zostało wiele narzędzi pozwalających na ocenę stanu neuromotorycznego noworodków i niemowląt. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie w polskiej literaturze medycznej skali Hammersmith Infant Neurological Examination (HINE) oraz przeprowadzenie systematycznego przeglądu piśmiennictwa dotyczącego stosowania jej u niemowląt w predykcji mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). Metoda: Przeszukano medyczną bazę danych MEDLINE Pub- Med używając następujących zwrotów kluczowych: cerebral palsy w połączeniu z Hammersmith Infant Neurological Examination, znajdujących się w tytule i/lub streszczeniu publikacji. Dodatkowym kryterium włączenia był język angielski publikacji. Wyniki: Zidentyfikowano łącznie 22 publikacje. Pierwsza analiza pozwoliła wykluczyć 7 badań niespełniających kryteriów włączenia do szczegółowej analizy. Bazując na wynikach analizowanych badań można stwierdzić, że wynik HINE poniżej 66 punktów uzyskany w 3, 6, 9 i/lub 12 miesiącu życia wskazuje na ryzyko wystąpienia MPD w późniejszym etapie życia dziecka. Wnioski: Skala HINE jest użytecznym narzędziem wykorzystywanym już w pierwszych miesiącach życia dziecka do oceny ryzyka wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych, w tym MPD. Umożliwia wczesne wykrycie zespołu zaburzeń, co jest szczególnie istotne w zaplanowaniu dalszego odpowiedniego leczenia. Zaleca się połączenie badania neurologicznego HINE z badaniem metodą Prechtla oraz badaniami neuroobrazowymi w celu zwiększenia mocy predykcyjnej. Jednakże, ze względu na wysoką czułość obu narzędzi, w codziennej praktyce klinicyści mogą zdecydować się na użycie tylko jednego z nich (HINE lub ocena wg Prechtla). Mimo ogólnodostępnej i nieskomplikowanej formy badania, HINE nie znajduje jednak szerokiego zastosowania u klinicystów, co, bez wątpienia, powinno ulec zmianie.

2

Wczesna diagnostyka mózgowego porażenia dziecięcego. Czy jest możliwa już w pierwszym półroczu życia?

100%

Eliks M., Gajewska E.

Neurologia Dziecięca

|

2019

|

vol. 28

|

issue 57

29-33

EN

Cerebral palsy is a heterogeneous group of disorders attributedto damage to the developing brain. So far it has been traditionallydiagnosed at about 2 years of age. According to recentrecommendations the diagnosis of cerebral palsy, or high riskof cerebral palsy, is possible in the first half-year of an infant’slife. Methods used up to 5 months of age involve: the PrechtlQualitative Assessment of General Movements, the HammersmithInfant Neurological Examination and resonance magneticimaging. The Hammersmith Infant Neurological Examination,magnetic resonance imaging and the Developmental Assessmentof Young Children are used in older infants. The abovementioned tools possess the highest sensitivity in the predictionof cerebral palsy.This paper presents the recommendation on early diagnosis ofcerebral palsy and describes diagnostics tools.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce jest złożoną grupą zaburzeń powstałych w wyniku uszkodzenia rozwijającego się mózgu. Dotychczas mózgowe porażenie dziecięce było rozpoznawane około 2 roku życia. Według najnowszych rekomendacji rozpoznanie mózgowego porażenia dziecięcego lub wysokiego ryzyka mózgowego porażenia dziecięcego możliwe jest w pierwszym półroczu życia. Do 5 miesiąca życia metodami o największej predykcyjności są ocena globalnych ruchów, the Hammersmith Infant Neurological Examination oraz badanie rezonansu magnetycznego. U starszych niemowląt natomiast stosuje się the Hammersmith Infant Neurological Examination, rezonans magnetyczny oraz skalę the Developmental Assessment of Young Children. Celem pracy jest przedstawienie zaleceń dotyczących wczesnego rozpoznania mózgowego porażenia dziecięcego i omówienie metod diagnostycznych.

3

Późne rozpoznanie mózgowego porażenia dziecięcego u 16-letniej dziewczynki – opis przypadku

88%

Paturej A., Bronikowska P., Rustecka A., Mierzejewska A., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2018

|

vol. 14

|

issue 4

435-438

EN

Cerebral palsy is the most common cause of motor disability in children. Cerebral palsy is a static encephalopathy with a variable clinical picture and multifactorial aetiology. Disorders arise from disturbances in the early development of the brain in the foetal, perinatal or postnatal period. The disease affects around 17 million people worldwide; its incidence is estimated to be 1.5–3 per 1,000 live births. A slight male predominance is observed. The disease has a multifactorial aetiology, with prematurity being the most important risk factor. There are four types of cerebral palsy: spastic (the most common – (70%), dystonic (10%), mixed (15%) and ataxic (5%). In addition to motor disability of varying severity, the majority of patients present with other accompanying deficits, such as mental retardation, epilepsy, dysphagia, impaired hearing and vision. The diagnosis of cerebral palsy should be based on detailed medical history, including pregnancy and childbirth as well as a regular assessment of the child’s development from the first months of life. In the case of clinical doubts, the diagnosis is extended to include magnetic resonance imaging, electroencephalography, metabolic and genetic tests. Children with cerebral palsy require a comprehensive, multidisciplinary care, including physical therapy and rehabilitation. Bobath and Vojta concepts are the most common rehabilitation approaches. Early diagnosis and regular rehabilitation are crucial to ensure adequate quality of life for a child with cerebral palsy. The paper presents a case of a 16-year-old girl with a long history of pain in the lower limbs, spine and temporomandibular joints. The symptoms were accompanied by chest pain as well as numbness and weakness of the left upper limb.

PL

W krajach wysokorozwiniętych mózgowe porażenie dziecięce stanowi najczęstszą przyczynę niepełnosprawności ruchowej występującej w dzieciństwie. Jest to stałe, choć zmieniające się w czasie zaburzenie ruchu i postawy, wynikające z trwałego i niepostępującego uszkodzenia mózgu w stadium jego niezakończonego rozwoju. Choroba dotyczy około 17 milionów ludzi na całym świecie, a zapadalność wynosi 1,5–3 na 1000 żywych urodzeń. Obserwuje się niewielką przewagę zachorowań wśród chłopców. Etiologia choroby jest zróżnicowana, jednak najważniejszy czynnik ryzyka stanowi wcześniactwo. Wyróżnia się cztery postaci mózgowego porażenia dziecięcego: spastyczną (70%), dystoniczną (10%), ataktyczną (5%) i mieszaną (15%). Towarzyszą mu również inne zaburzenia, w tym upośledzenie umysłowe, padaczka oraz zaburzenia wzroku, słuchu i połykania. Podstawą diagnozy są szczegółowy wywiad lekarski, uwzględniający przebieg ciąży i porodu, oraz regularna ocena rozwoju dziecka od pierwszych miesięcy życia. W przypadku wątpliwości klinicznych diagnostykę uzupełnia się o badanie rezonansu magnetycznego głowy, elektroencefalografię, testy metaboliczne i genetyczne. Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wymagają kompleksowej, wielodyscyplinarnej opieki. Najczęściej są rehabilitowane według metody Bobath lub Vojty. Wczesna i systematyczna rehabilitacja jest niezbędna do tego, by zmniejszyć trwałe następstwa choroby i poprawić jakość życia pacjenta. W pracy przedstawiono opis przypadku 16-letniej dziewczynki z obciążonym wywiadem okołoporodowym, konsultowanej przez licznych specjalistów z powodu długotrwałego bólu kończyn dolnych, kręgosłupa i stawów skroniowo-żuchwowych. Objawom towarzyszyły ból w klatce piersiowej oraz drętwienie i osłabienie lewej kończyny górnej.

4

Muzykoterapia jako metoda wspomagająca rehabilitację pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym - przegląd piśmiennictwa

75%

Girdwoyń M., Pawłowski M., Gąsior J. S.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 55

15-22

EN

Cerebral Palsy (CP) is one of the most common permanent disorders of the developing nervous system leading to the movement and posture anomalies. The motor disorders are often accompanied by different neurodevelopmental impairments such as disturbances of sensation, epilepsy or secondary musculoskeletal problems. The process of rehabilitation in CP should be multidimensional and guided by specialists from different fields of medicine, including many alternative and unconventional methods of therapy. Music therapy (MT) is one of the methods that applies a wide range of music to enhance health and the quality of patient’s life. This article presents a review of the literature concerning the use of music therapy for rehabilitation in CP. The study aimed to present MT as an approach to rehabilitation in CP and evaluate its safety and efficacy. Material and methods: The medical databases PubMed and Google Scholar were searched with keywords: “cerebral palsy” in combination with “music” and “music therapy”. Initially, 28 identified publications had been selected for the analysis from which 7 met the inclusion criteria and were analyzed in details. Results: Music therapy has a varied impact on CP patients health status, such as positive influence on gait performance, trunk and extremities control, vibratory perception as the result of playing the musical instrument therapeutically and reduction in the total number of seizures in patients with epilepsy. Conclusions: Depending on which MT technique was used in the process of rehabilitation in patients with CP, it may have a positive impact on their health status and quality of life. Owing to the wide range of MT interventions it could be beneficial for the rehabilitation of patients with CP.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to jedno z najczęściej występujących zaburzeń rozwijającego się układu nerwowego, powodujących w konsekwencji nieprawidłowości w rozwoju ruchu i postawy towarzyszące pacjentom przez całe życie. Dysfunkcjom w obrębie narządu ruchu towarzyszą często różnego rodzaju zaburzenia dodatkowe takie jak m.in.: zaburzenia czucia, padaczka oraz wtórne problemy układu mięśniowo- szkieletowego. Proces rehabilitacji pacjentów z MPD powinien być wielowymiarowy, włączać specjalistów z wielu dziedzin medycyny. Istnieje wiele alternatywnych, wspomagających metod rehabilitacji stosowanych wśród pacjentów z MPD. Jedną z nich jest muzykoterapia, obejmująca szeroko pojęte działanie muzyki wpływające na stan zdrowia i jakość życia pacjentów. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd wyselekcjonowanego piśmiennictwa dotyczącego zastosowania muzykoterapii w rehabilitacji pacjentów z MPD. Materiał i metody: Przeszukano bazy danych PubMed oraz Google Scholar używając słów kluczowych: „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „muzykoterapia” oraz/lub „muzyka”. Zgodnie z ustalonymi kryteriami, wstępnie zidentyfikowano 28 publikacji, wyniki siedmiu prac spełniających kryteria włączenia zostały poddane szczegółowej analizie i interpretacji. Wyniki: Muzykoterapia ma różnorodny wpływ na stan pacjentów z MPD, tj. może pozytywnie wpływać na naukę chodu, kontrolę tułowia oraz kończyn, a także czucie wibracji w przypadku terapeutycznego grania na instrumentach muzycznych oraz zmniejszenie liczby napadów padaczkowych wśród pacjentów, u których objawem towarzyszącym była padaczka. Wnioski: W zależności od stosowanej techniki muzykoterapii, jej działanie może wspomagać rehabilitację pacjentów z MPD. Dzięki szerokiemu zakresowi interwencji, może być metodą wspomagającą podstawowe metody rehabilitacji pacjentów z MPD.

5

Orthopedic equipment applied in children with cerebral palsy

75%

Bartkowiak Z., Łuczak-Piechowiak A., Zgorzalewicz-Stachowiak M., Idzior M., Pajor J.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 4

99-113

PL

Leczenie mózgowego porażenia dziecięcego (mpd) opiera się na wieloetapowej, zespołowej rehabilitacji. Proble-matyka tego zespołu chorobowego pozostaje w kręgu zainteresowań nie tylko lekarzy, fizjoterapeutów czy pedagogów, lecz również konstruktorów sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego. Zasadnicze znaczenie dla rozwoju psychoruchowego i dalszego funkcjonowania społecznego dziecka z mpd ma możliwość osiągnięcia przez nie zdolności samodzielnego chodzenia (nawet w zaopatrzeniu ortopedycznym) lub poruszania się w wózku inwalidz-kim, a tym samym samodzielności w lokomocji. Dlatego też tak ważne jest właściwe zaopatrzenie w urządzenia rehabilitacyjne oraz pomoce ortopedyczne, ułatwiające tym dzieciom wykonywanie czynności życia codziennego. Wśród głównych celów stosowania zaopatrzenia ortopedycznego wymienia się korekcję nieutrwalonych zniekształ-ceń układu kostno-stawowego, współdziałanie przy normalizacji napięcia mięśniowego, zapewnienie pionizacji czy poprawę postawy. W postępowaniu leczniczo-usprawniającym mpd zastosowanie mają przede wszystkim ortezy, obuwie ortopedyczne, chodziki, wózki inwalidzkie, kule i trójnogi.

EN

The treatment of infantile cerebral palsy (ICP) requires multistage, complex rehabilitation. The issue is not only interesting for physicians, physiotherapists or educators, but also for constructors of orthopedic and rehabilitation equipment. It is crucial for proper development and further social functioning of children with ICP that the children reach some level of independent walking (even with orthopedic aids) or moving in a wheelchair, and thus independence in locomotion. Therefore proper orthopedic equipment and walking aids are essential in their everyday activity. One of the main aims of using orthopedic equipment is to correct non-fixed deformities of the osteoarticular system, cooperate in muscle tone normalisation, provide possibilities of tilting to erect position or to improve posture. The most commonly applied orthopedic equipment in management of ICP includes: orthoses, orthopedic footwear, walking frames, wheelchairs, crutches and tripods.

6

The clinical picture of a child with spastic diplegia on a horse, depending on the position of the hippotherapeutic team

75%

Małachowska-Sobieska M., Demczuk-Włodarczyk E., Wronecki K., Skolimowski T., Szpyt K., Wojna D., Zawadzka D.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 4

56-67

PL

Hipoterapia jest jedną z metod rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd), bazującą na neu-rofizjologii. Aby miała prawidłowy przebieg w kierunku reedukacji nerwowo-mięśniowej, trzeba zastosować wiele elementów. Jednym z nich jest ustawienie zespołu hipoterapeutycznego. Ma ono wpływ na obraz dziecka z mpd siedzącego na koniu i powoduje zmiany w sposobie reagowania na działanie siły odśrodkowej. Dziecko siedzące na koniu prowadzonym od wewnętrznej strony okręgu lepiej przenosi masę ciała i "wydłuża" bok tułowia strony obciążonej dzięki wspomagającemu działaniu siły odśrodkowej.

EN

Hippotherapy is one of the methods used in rehabilitation of children with infantile cerebral palsy (ICP). Since this disorder is very specific when it comes to rehabilitation of children, methods which are based on neurophysiology should be used. Various elements need to be included in order for hippotherapy to be effective in terms of neuromuscular re-education. One of these elements is positioning of the hippotherapeutic team as it influences the clinical picture of a disabled child. The child while sitting on a horse led from the inner side of the circle achieves greater improvement in shifting the body weight and elongating the loaded side of the body thanks to supportive activity of the centrifugal force.

7

Komórki satelitarne u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym - systematyczny przegląd piśmiennictwa

75%

Popłonyk A., Sajecka Z., Siejka D., Szymańska D. K., Tekień E., Ostrzyżek-Przeździecka K., Gąsior J. S.

Neurologia Dziecięca

|

2020

|

vol. 29

|

issue 59

51-56

EN

Introduction. Cerebral Palsy (CP) is a neurological disorder caused by non-progressive damage to the central nervous system CNS in the perinatal or infantile period. The damage of the CNS causes progressive changes in the nervous control of the muscles and their structure. One theory of contracture development is satellite cells (SC) deficiency. SCs are muscle stem cells responsible for their growth, development and regeneration after an injury. The aim of this study is to present, based on a systematic review of the literature, the issue of SCs in a group of patients with CP.Material and methods. The systematic literature review was carried out according to PRISMA statement recommendations. MEDLINE/PubMed database was review using the key phrases: ‘satellite cells’ and ‘cerebral palsy’.Results. Between 2013 and 2021, 10 publications were identified, of which 3 were selected for detailed analysis. Significantly lower number of SCs was observed, also a reduced number of muscle fibers in the region for each SC, a smaller total number of muscle fibers, a reduction in the rate of fusion and myotubule formation in patients with CP.Conclusions. When planning a treatment and rehabilitation process, medical teams should take into account the reduced number of muscle SCs in patients with CP.

PL

Wstęp. Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest zaburzeniem neurologicznym spowodowanym niepostępującym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w okresie okołoporodowym lub niemowlęcym. Uszkodzenie OUN nie ma charakteru progresywnego, natomiast powoduje postępujące zmiany zarówno w kontroli nerwowej mięśni, jak i w ich strukturze. Częstym powikłaniem tej niepogłębiającej się patologii OUN są przykurcze mięśniowe. Jedną z teorii wyjaśniającą powstawanie przykurczy jest ograniczona liczba komórek satelitarnych. Są to komórki macierzyste mięśni, odpowiadające za ich wzrost, rozwój i regenerację po urazie. Udowodniono, że u pacjentów z MPD w mięśniu przykurczonym jest o 60-70% mniej komórek satelitarnych niż w mięśniu osób zdrowych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie na podstawie systematycznego przeglądu piśmiennictwa zagadnienia dotyczącego komórek satelitarnych w grupie pacjentów z MPD. Materiał i metody. Przegląd piśmiennictwa został przeprowadzony zgodnie z rekomendacjami PRISMA Statement. Przeszukano medyczną bazę danych MEDLINE/PubMed z wykorzystaniem słów kluczowych: "komórki satelitarne" (ang. satellite cells) w połączeniu z "mózgowe porażenie dziecięce" (ang. cerebral palsy). Wyniki. W latach 2013-2021 zidentyfikowano 10 publikacji spełniających kryteria wyszukiwania, z tego 3 zakwalifikowano do szczegółowej analizy. Zanotowano znacznie mniejszą liczbę komórek satelitarnych w mięśniach, zmniejszoną liczbę włókien mięśniowych w obszarze dla każdej komórki satelitarnej, mniejszą łączną liczbę włókien mięśniowych, obniżenie szybkości tworzenia miotubuli u pacjentów z MPD w porównaniu do mięśni osób zdrowych. Wnioski. Planując proces leczenia i rehabilitacji, zespoły terapeutyczne powinny brać pod uwagę zredukowaną zawartość komórek satelitarnych w mięśniach pacjentów z MPD.

8

The possibilities of independent functioning in the opinion of patients with cerebral palsy on the threshold of adulthood – preliminary study

75%

Taczała J., Dmoszyńska-Graniczka M., Cybulski M., Majcher P., Chrościńska-Krawczyk M., Latalski M.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 54

25-30

PL

Wstęp: Zgodnie z koncepcją Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia rehabilitacja osób z mózgowym porażeniem dziecięcym powinna być ukierunkowana na osiągnięcie maksymalnego poziomu funkcjonowania. Niezwykle ważne jest poznanie opinii samych pacjentów na temat ich potrzeb i oczekiwań. Cel pracy: Poznanie i przedstawienie opinii pacjentów z MPD dotyczących możliwości samodzielnego funkcjonowania w dorosłym życiu w kontekście ich oceny funkcjonalnej. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiła młodzież w wieku 15-18 lat – 29 osób. Za pomocą skal opisujących możliwości poruszania się, funkcji rąk i komunikacji (GMFCS, MASC, CFCS) dokonano oceny funkcjonalnej. Ponadto posłużono się kwestionariuszem ankiety i kartą badania pacjenta. Wyniki badań: Ponad połowa badanych pacjentów (55,2%) wyobraża sobie egzystencję bez pomocy drugiej osoby. Stwierdzono ujemną korelację pomiędzy stopniem GMFCS a samodzielnością w dorosłym życiu. Tylko 34,5% pacjentów z MPD, jako przyczynę problemów w kontaktach z rówieśnikami podaje niepełnosprawność. Wśród przeszkód na drodze do samodzielnego życia, najczęściej chorzy wymieniali trudności w poruszaniu się (41,4%), problem ze znalezieniem pracy (24,1%), czy wreszcie bariery architektoniczne (20,7%). Wnioski: Poziom funkcjonowania pacjentów z MPD wpływa na ich wyobrażenie samodzielnego życia. Chorzy z poziomem funkcjonalnym GMFCS I i II oraz chorzy z hemiplegią łatwiej osiągają niezależność w dorosłym życiu niż chorzy z poziomem funkcjonalnym GMFCS IV i V oraz z di- czy tetraplegią.

EN

Background: According to the International Classification of Functioning, Disability and Health, the rehabilitation of patients with cerebral palsy should be aimed at achieving the maximum level of functioning. It is extremely important to know the opinions of the patients regarding their needs and expectations. Objective: The aim of the study was to identify and present the opinions of cerebral palsy patients on the possibility of independent functioning in adulthood within the context of their functional assessment. Materials and methods: The study included 29 people aged between 15 and 18. Functional assessments were performed using scales describing mobility, hand functions and communication. In addition, a questionnaire and a patient survey card were used. Results: More than half of the surveyed patients (55.2%) plan to live independently. A negative correlation between The Gross Motor Function Classification System (GMFCS) level and adult independence was observed. Only 34.5% of patients with cerebral palsy report disability as a cause of interpersonal problems. The most common obstacles to independent living were mobility difficulties (41.4%), job-finding problems (24.1%), and lack of accessibility (20.7%). Conclusions: The level of functioning of patients with CP affects their perception of independent living. Patients classified at a GMFCS level I and II and patients with hemiplegia are more likely to achieve independence in adulthood than those classified at a GMFCS level IV and V or those with diplegia and tetraplegia.

9

Ocena zaburzeń komunikacji u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem Communication Function Classification System

75%

Michalska A., Burak M., Połatyńska K., Wendorff J.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 54

53-58

EN

Introduction: Communication is one of the basic human needs. It allows to join a community and maintain interpersonal relations. It is a way of transmitting thoughts, feelings and information using a variety of methods, including non-verbal ones. The aim of the study is the functional assessment of the communication process of children and adolescents with cerebral palsy using the Communication Function Classification System (CFCS). The assessment was carried out by differentiating communication skills in accordance with the approach proposed by the ICF, that is from the perspective of activity and participation. Material and methods: The study group icluded 210 patients with diagnosed cerebral palsy, up to the age of 18 years. A functional assessment was performed using CFCS, GMFCS and MACS classification systems. Results: Over half of the subjects communicated verbally. Every fourth respondent did not communicate with the environment. Almost half of the studied children are effective senders and receivers with unfamiliar and familiar partners (level I and II CFCS). The type of cerebral palsy and the degree of the disability significantly affected the communication competence. Conclusions: Communication abilities level depends on the severity of cerebral palsy expressed by the level of GMFCS and MACS.

PL

Wstęp: Komunikacja jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Pozwala na wejście we wspólnotę i utrzymywanie stosunków międzyludzkich. Stanowi sposób przekazywania myśli, uczuć i informacji z zastosowaniem różnorodnych środków, w tym pozawerbalnych. Celem pracy jest ocena funkcjonalna procesu komunikacyjnego dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem systemu klasyfikacyjnego Communication Function Classification System (CFCS). Ocenę przeprowadzono różnicując umiejętności komunikacyjne zgodnie z ujęciem zaproponowanym w ICF, to jest z perspektywy aktywności oraz partycypacji. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 210 pacjentów z rozpoznanym mpdz, w wieku do 18 r.ż. Przeprowadzono ocenę funkcjonalną z zastosowaniem systemów klasyfikacyjnych CFCS, GMFCS oraz MACS. Wyniki: Ponad połowa badanych komunikowała się w sposób werbalny. Co czwarty badany nie komunikował się z otoczeniem. Prawie połowa badanych to skuteczni lub wolniejsi, lecz skuteczni nadawcy i odbiorcy dla znanych i nieznanych partnerów (poziom I i II CFCS). Postać zespołu oraz stopień zaburzeń wpływały w sposób istotny na kompetencje komunikacyjne badanych. Wnioski: Poziom kompetencji komunikacyjnych jest zależny od stopnia ciężkości zespołu wyrażonego poprzez poziom GMFCS i MACS.

10

Pain assessment in the course of cerebral palsy - a review of methods used in the practice of a physiotherapist, doctor and psychologist

75%

Michalska A., Szerla M. K., Przysło Ł., Dudek J., Ortenburger D. E.

Medical Rehabilitation

|

2017

|

vol. 21(2)

25-32

PL

Wstęp: Mózgowe porażenie dziecięce (MPDz) jest zespołem, w którym zaburzenia ruchu i postawy mają charakter postępujący, przy stacjonarnym charakterze uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Pomimo heterogeniczności obrazu klinicznego i stanu funkcjonalnego pacjenci z MPDz stanowią grupę obarczoną wysokim ryzykiem występowania różnorodnego bólu. Cel: Celem pracy było dokonanie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego zjawiska bólu w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego. Podjęto próbę przedstawienia charakterystyki zjawiska bólu, jak i zebrania narzędzi służących do jego oceny. Metodyka: Dokonano przeglądu piśmiennictwa polskiego i anglojęzycznego, w którym zostało omówione zagadnienie bólu w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego (pod kątem epidemiologii, charakterystyki oraz metod oceny). Analizowano prace badawcze i przeglądowe z ostatnich 15 lat zamieszczone w bazach danych (PubMed, Medline i stronach polskich wydawnictw medycznych). Prace wyszukiwano posługując się słowami kluczowymi: mózgowe porażenie dziecięce, upośledzenie umysłowe, ból, skale oceny bólu. Wyniki i wnioski: Osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym – ze względu na ich chroniczne zaburzenia zdrowotne i stosowane zabiegi diagnostyczno-lecznicze oraz fizjoterapeutyczne –narażone są na doznawanie ostrego i przewlekłego bólu. Istnieje potrzeba poszerzenia wiedzy na temat występowania zjawiska bólu u pacjentów z MPDz. Dla optymalnego prowadzenia terapii tej grupy pacjentów niezbędna jest kompleksowa i wielopłaszczyznowa współpraca lekarzy, fizjoterapeutów, psychologów oraz pacjentów i ich bezpośrednich opiekunów. Specjaliści pracujący z pacjentami z MPDz powinni znać potencjalne przyczyny występowania bólu, posiadać narzędzia oceny oraz dysponować umiejętnościami, a przede wszystkim chęcią ich zastosowania.

EN

Cerebral palsy (CP) is a syndrome in which movement and posture disorders are progressive, along with the stationary nature of damage to the central nervous system. Despite the heterogeneity of clinical and functional status, patients with CP are a group of patients at high-risk of the occurrence of diverse pain. The aim of this study was to review literature on the phenomenon of pain in the course of cerebral palsy. An attempt was made to present the characteristics of the phenomenon of pain, and gather tools for its evaluation. A review of Polish and English language literature, in which the issue of pain in the course of cerebral palsy was discussed (in terms of epidemiology, characteristics and evaluation methods). Research papers and reports from the past 15 years included in the databases: PubMed, Medline and websites of Polish medical publishing houses, were analyzed. The works were searched using the key words: cerebral palsy, mental retardation, pain, pain assessment scales. Patients with cerebral palsy – due to their chronic health problems and performed diagnostic-treatment and physiotherapeutic treatments – are at risk of experiencing acute and chronic pain. There is a need to improve knowledge regarding the phenomenon of pain in patients with CP. The optimal course of therapy in this group of patients requires comprehensive and multi-faceted co-operation of doctors, physiotherapists, psychologists and patients as well as their immediate caregivers. Professionals working with patients suffering from CP should be aware of the potential pain causes, possess assessment tools and have the skills and, above all, the desire to use them. cerebral palsy, pain, pain assessment Received: 18.09.2016; accepted: 22nd Jan. 2017

11

Hippotherapy – an effective multi-profile treatment?

63%

Kolarczyk E. B., Markiewicz-Łoskot G., Jaromin J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

177-183

EN

INTRODUCTION: Hippotherapy is a form of psychomotor therapy aided by a horse. Aim of the paper: The aim of the paper is to characterize hippotherapy as an effective method supporting rehabilitation of disabled people in the bio-psycho-social area. The analysis is based on a review of the literature and previous studies of this form of therapy. MATERIAL AND METHODS: The material was gathered using the ALEPH integrated library system. The literature was obtained from different databases such as PubMed and Medline. RESULTS: The research carried out to date indicates the usefulness of hippotherapy in improving the condition of patients with Cerebral Palsy (CP). The obtained results show significantly better results of rehabilitation for children with CP treated with combination therapy using PNF techniques and hippotherapy. The efficacy of hippotherapy in achieving the correct center of gravity and correct posture in children with CP was demonstrated during just one session. It has been proven that hippotherapy helps to improve gait, balance and motor function, not only in patients with CP but also in children with developmental delay, Down's syndrome, in the elderly and patients recovering after a stroke. The series of studies showed a significant impact on the level of self-esteem, life satisfaction and, most importantly, the quality of life among disabled people. CONCLUSIONS: Hippotherapy has positive therapeutic effects in patients suffering from various disabilities both within the musculoskeletal system as well as in psychological and social areas. It is an attractive and effective method of adjunctive therapy.

PL

WSTĘP: Hipoterapia jest metodą rehabilitacji psychoruchowej, w której stosuje się konie. Jest jedną z form terapii naturalnych, wykorzystującą pozytywny wpływ kontaktu ze zwierzęciem na zdrowie i samopoczucie człowieka. Jest wieloprofilową formą rehabilitacji ruchowej opartą na neurofizjologii, wciąż bardziej popularną w innych krajach Europy i w USA niż w Polsce. CEL PRACY: Celem pracy jest przedstawienie hipoterapii jako skutecznej metody wspomagającej rehabilitację w sferze biopsychospołecznej osób niepełnosprawnych. Analiza opiera się na przeglądzie piśmiennictwa i dotychczasowych badań nad tą formą terapii. MATERIAŁ I METODY: Materiał zebrano za pomocą bibliotecznej wyszukiwarki ALEPH. Piśmiennictwo pozyskano z takich baz danych, jak PubMed i Medline. WYNIKI: Przeprowadzone dotąd badania wskazują na przydatność hipoterapii w usprawnianiu chorych na mózgowe porażenie dziecięce (MPDz). Prezentowane wyniki wskazują na istotnie lepsze efekty rehabilitacji u dzieci z MPDz poddanych skojarzonemu leczeniu metodą PNF i hipoterapii. Wykazano skuteczność hipoterapii w osiągnięciu prawidłowego środka ciężkości u dzieci z MPDz, już w trakcie jednego zabiegu, oraz prawidłowej postawy ciała. Udowodniono, że hipoterapia przyczynia się do poprawy chodu, siły motorycznej i równowagi nie tylko u chorych na MPDz, ale także u dzieci z opóźnieniem rozwojowym, z zespołem Downa oraz u osób w wieku podeszłym i po udarze. W wielu badaniach potwierdzono istotny wpływ na podniesienie poziomu poczucia własnej wartości oraz jakości i satysfakcji z życia wśród osób niepełnosprawnych. WNIOSKI: Hipoterapia przynosi pozytywne efekty terapeutyczne u osób dotkniętych różnymi schorzeniami zarówno w obrębie aparatu ruchu, jak i w sferze psychicznej oraz społecznej. Jest atrakcyjną oraz skuteczną metodą wspomagania rehabilitacji.

12

Equino-plano-valgus foot in cerebral palsy – clinical principles and surgical techniques review (world perspective). Report from the 5th edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023

63%

Woźniak Ł., Musielak B., Bernius P., Shrader M. W., Rodby-Bousquet E., Chambers H. G., Feng L., Gough M., Graham K., Inan M., Johari A., Krebs A., Lalor S., Narayanan U., Novacheck T., Jóźwiak M.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2024

|

vol. 89

|

issue 1

5-18

PL

Wstęp. Piąta edycja Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 miała miejsce 4 grudnia 2023 roku. Tematem przewodnim webinarium było leczenie stóp końsko-płasko-koślawych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). W wydarzeniu brali udział prelegenci z Austrii, Australii, Chin, Indii, Kanady, Niemiec, Polski, Szwecji, Turcji, USA i Wielkiej Brytanii. Wyniki. W pierwszej sesji ogólnej przedstawiono epidemiologię, biomechanikę, funkcję mięśni oraz zasady zapobiegania stopie końsko-płasko-koślawej, zastosowanie testu Silverskiöld w ocenie klinicznej. Omówiono również zasady leczenia deformacji, opcje zaopatrzenia ortotycznego oraz zasady leczenia patologii u osób dorosłych chorujących na mpd. W sesjach chirurgicznych przedstawiono kompleksowo techniki operacyjne leczenia stopy końsko-płasko-koślawej: osteotomię medializującą guz piętowy, osteotomię wydłużającą boczny brzeg stopy z artrodezą skokowo-łódkowatą, wykorzystanie rozszerzalnych implantów (cage) do wydłużenie bocznego brzegu stopy, podwójną artrodezę z przeniesieniem mięśni strzałkowych, przezskórną miofasciotomię z/bez artroerezy, wydłużenie bocznego brzegu stopy z artroerezą, procedurę wg Grice’a z artrodezą skokowo-łódkową, wydłużenie bocznego brzegu stopy z osteotomią kości klinowatej przyśrodkowej wg Cottona, wydłużenie bocznego brzegu stopy z duplikaturą stawu skokowo-łódkowego, artrodezę skokowo-łódkowatą oraz piętowo-sześcienną, transfer mięśnia piszczelowego przedniego na mięsień strzałkowy trzeci. W drugiej sesji ogólnej przedstawiono sposoby oceny wyników leczenia stopy końsko-płasko-koślawej oraz protokoły rehabilitacji pooperacyjnej zakładające pionizację i chodzenie. Wnioski. Najważniejsze wnioski płynące z wydarzenia to: ocena kliniczna oraz zrozumienie patofizjologii wady jest kluczowe dla jej prawidłowego leczenia, poniżej 6. roku życia rekomenduje się leczenie nieoperacyjne, pomiędzy 6. a 14. rokiem życia przeważają metody chirurgiczne oszczędzające funkcję stawów, po 14. roku życia duża grupa pacjentów wymaga wykonania artrodez stawów, jednak powinno się ich unikać w korektywnych deformacjach oraz u pacjentów z wysokimi wymaganiami funkcjonalnymi. Audytorium webinarium liczyło 583 osoby z 50 krajów. Największa liczba uczestników pochodziła z Polski, Hiszpanii, Turcji i Wielkiej Brytanii.

EN

Introduction. The fifth edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 occurred on December 4, 2023. The webinar’s main topic was treating equino-plano-valgus foot in children with cerebral palsy (CP). The event included speakers from Austria, Australia, China, India, Canada, Germany, Poland, Sweden, Turkey, the USA and the UK. Results. The first general session presented epidemiology, biomechanics, muscle function, equino-plano-valgus foot prevention options, and the Silverskiöld test in clinical assessment. It also discussed the principles of deformation treatment, options for orthotic treatment, and pathology treatment in adults suffering from CP. The surgical sessions presented comprehensive surgical techniques for the treatment of clubfoot equinus: sliding calcaneal osteotomy, lateral column lengthening with talonavicular arthrodesis, use of an expandable cage for the lateral column lengthening, double arthrodesis with the transfer of the peroneal muscles, percutaneous soft tissue release with/without arthroereisis, lateral column lengthening with arthroereisis, Grice procedure with talonavicular arthrodesis, lateral column lengthening with medial cuneiform bone plantarflexion osteotomy, lateral column lengthening with duplication of the talonavicular capsule, talonavicular and calcaneocuboid arthrodesis, transfer of the tibialis anterior muscle to the peroneal tertius muscle. The second general session presented methods of assessing the results of clubfoot treatment and postoperative rehabilitation protocols involving upright positioning and walking. Conclusion. The most important conclusions from the event are: clinical assessment and understanding the pathophysiology of the defect is crucial for its proper treatment; non-surgical treatment is recommended under the age of 6; between the ages of 6 and 14, surgical methods that preserve joint function predominate; after the age of 14 a large percentage of patients require performing joint arthrodesis. Nevertheless, arthrodesis should be avoided to correct flexible deformities and to treat patients with high functional requirements. The webinar audience included 583 people from 50 countries. Most participants came from Poland, Spain, Turkey, and Great Britain.

13

Analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych (RDSP) z rozwojem funkcji chodu oraz procesami motorycznego uczenia się u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

63%

Bagrowski B., Kraśny J., Jóźwiak M.

Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

|

2022

|

vol. 24(2)

107-119

EN

Background. Cerebral palsy (CP) is associated with non–progressive damage to the upper motor neuron, which manifests itself in a variety of symptoms, in particular motor and functional deficits. In the development of a child, especially with CP, attention should be paid to regulation disorders of sensory processing (RDSP). They result from incorrect processing of information by the nervous system and, therefore, may affect cognitive processes, the ability to move and the process of motor learning. The aim of the study was to analyze the relationship between disturbances in the regulation of sensory processes and the development of gait function and motor learning in a group of children and adolescents with MPD. Material and methods. The study involved 50 patients with CP, whose functional and kinematic parameters of locomotion were measured and whose sensory profile was defined on the basis of a standardized questionnaire of sensorimotor disorders completed by their parents or legal guardians. Then, a test of correlation between individual variables was performed. Results. Disturbances in sensory integration processes were shown to be associated with less favorable functional and kinematic values and with lower efficiency of motor learning. This was especially true of proprioception and balance as well as coordination, which depends on cooperation between the sensory organs. Conclusions. 1. These results correlate with the outcomes of other studies on the relationship between sensory impairment and motor skills. 2. The study may contribute to the identification of more predictors of the effectiveness of rehabilitation of patients with CP, which can be used in the longer term to forecast the effects of therapy and the development of personalized medicine, as manifested in comprehensive therapeutic approaches (e.g. supplemented with sensory integration therapy).

PL

Wstęp. Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) wiąże się z niepostępującym uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego, co przejawia się różnorodnymi objawami, w szczególności deficytami motorycznymi i funkcjonalnymi. W rozwoju dziecka, szczególnie z MPD, należy zwracać uwagę na zaburzenia regulacji procesów sensorycznych (RDSP). Wynikają one z nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji przez układ nerwowy, dlatego też mogą mieć wpływ na procesy poznawcze, zdolność poruszania się, czy proces motorycznego uczenia się. Celem pracy była analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych z rozwojem funkcji chodu oraz motorycznym uczeniem się w grupie dzieci i młodzieży z MPD. Materiał i metody. W prezentowanym badaniu wzięło udział 50 chorych z MPD, u których dokonano pomiaru parametrów funkcjonalnych i kinematycznych lokomocji, a także u których zdefiniowano profil sensoryczny na podstawie standaryzowanego kwestionariusza zaburzeń sensomotorycznych wypełnianego przez rodziców lub prawnych opiekunów. Następnie dokonano testu korelacji pomiędzy poszczególnymi zmiennymi. Wyniki. Wykazano, że zaburzenia procesów integracji sensorycznej wiążą się z mniej korzystnymi wartościami funkcjonalnymi i kinematycznymi oraz z mniejszą efektywnością motorycznego uczenia się. Dotyczy to szczególnie propriocepcji i równowagi oraz koordynacji – zdolności budowanej na współpracy narządów sensorycznych. Wnioski. 1. Wyniki korelują z innymi badaniami dotyczącymi związku zaburzeń sensorycznych ze zdolnościami motorycznymi. 2. Badanie może posłużyć jako element identyfikacji kolejnych predyktorów efektywności rehabilitacji chorych z MPD, co w dalszej perspektywie może posłużyć do prognozowania efektów terapii oraz rozwoju medycyny spersonalizowanej przejawiającej się m.in. w kompleksowej terapii (np. uzupełnionej o terapię integracji sensorycznej).

14

Diagnosis and treatment of crouch gait in children with cerebral palsy. Report from the 4th Edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022

63%

Jóźwiak M., Woźniak Ł., Al-Shakarchi Z., Bernius P., Wade Shrader M., Rodby-Bousquet E.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2023

|

vol. 88

|

issue 1

30-40

PL

Wstęp. Czwarta edycja Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022 miała miejsce 12 grudnia 2022 roku. Tematem przewodnim webinarium było leczenie chodu kucznego u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). W wydarzeniu brali udział prelegenci z Australii, Chin, Hiszpanii, Indii, Kanady, Niemiec, Polski, Szwecji, Turcji, USA i Wielkiej Brytanii. Wyniki. W pierwszej sesji ogólnej przedstawiono biomechanikę chodu kucznego, funkcję mięśni kulszowogoleniowych u dzieci z mpd, założenia profilaktyki i zasady leczenia chodu kucznego w diplegii spastycznej oraz przebieg naturalny i wyniki leczenia patologii u osób dorosłych chorujących na mpd. W sesjach chirurgicznych przedstawiono kompleksowo techniki operacyjne leczenia chodu kucznego: przezskórną miofasciotomię w przedziale tylnym stawu kolanowego, osteotomię wyprostną końca dalszego kości udowej w hemiplegii, asymetrycznej i symetrycznej diplegii, techniki skrócenia i plikacji więzadła rzepki, hemiepifizjodezę przednią końca dalszego kości udowej oraz transfer mięśni kulszowo-goleniowych na mięsień prosty uda. W drugiej sesji ogólnej przedstawiono protokoły rehabilitacji pooperacyjnej zakładające pionizację i chodzenie, ocenę wyniku leczenia (ból, męczliwość, aktywność ruchowa związaną z ambulacją, funkcję ruchową, jakość życia). Podsumowanie. Najważniejsze wnioski płynące z wydarzenia to: nie wydłużamy ścięgna Achillesa w strefie III w chodzie kucznym; przed wydłużeniem mięśni kulszowo-goleniowych niezbędna jest laboratoryjna ocena chodu; hemiepifizjodeza końca dalszego kości udowej może być wykonana przy przewidywanym okresie wzrastania krótszym niż 2 lata; osteotomia końca dalszego kości udowej powinna być rozważana w okresie dojrzewania dla przykurczu zgięciowego w stawie kolanowym 10-40 stopni; należy pamiętać o możliwości leczenia poprzez transfery ścięgien i miofasciotomie, zwłaszcza u młodszych pacjentów. Audytorium webinarium liczyło około 1600 osób z 672 ośrodków zlokalizowanych w 57 krajach. Największa liczba uczestników pochodziła z Polski, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Norwegii, Szwecji i Indii.

EN

Introduction. The fourth edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022 took place on December 12th, 2022. The main theme of the webinar was the treatment of crouch gait in children with cerebral palsy (CP). Speakers from Australia, Canada, China, Germany, India, Poland, Spain, Sweden, Turkey, the United Kingdom, and the United States participated. Results. The first general session presented the biomechanics of crouch gait, the function of the hip and knee muscles in children with CP, the principles of prevention and treatment of crouch gait in spastic diplegia, and the natural course and treatment outcomes of CP in adults. The surgical sessions comprehensively presented the surgical techniques for treating crouch gait: percutaneous myofasciotomy in the posterior knee joint, straightening osteotomy of the distal femur in hemiplegia, asymmetric and symmetric diplegia, techniques for shortening and plastically reconstructing the patellar ligament, anterior hemiepiphysiodesis of the distal femur, and transfer of the hamstring muscles to the rectus femoris muscle. The second general session presented postoperative standing and walking rehabilitation protocols and evaluation of treatment outcomes (pain, fatigue, ambulatory activity, motor function, and quality of life). Summary. The most important conclusions from the event were: do not lengthen the Achilles tendon in zone III in crouch gait; laboratory gait analysis is necessary before lengthening the hamstring muscles; hemiepiphysiodesis of the distal femur can be performed when the predicted growth period is less than two years; distal femur osteotomy should be considered during adolescence for knee flexion contracture of 10-40 degrees; treatment possibilities of tendon transfers and myofasciotomies should be remembered, especially in younger patients. The webinar attracted an audience of approximately 1,600 people from 672 centers located in 57 countries. Most participants came from Poland, the United Kingdom, the United States, Norway, Sweden, and India.

15

Hippotherapy as a way of improving motor performance in juveniles with infantile cerebral palsy

63%

Kozioł S., Wróbel P.

Health Promotion & Physical Activity

|

2022

|

vol. 18

|

issue 1

3-8

PL

Zwierzęta towarzyszą nieprzerwanie ludziom od tysięcy lat. Rola zwierząt w życiu człowieka na przestrzeni czasu uległa zasadniczej zmianie. Człowiek posiadał władzę nad udomowionym zwierzęciem oraz decydował o ich losie. Zwierzęta zostały także wykorzystywane jako środek transportu oraz jako pomoc przy uprawie roli. Istnieje grupa zwierząt, którą określa się mianem zwierząt „towarzyszących”. Grupa ta zajmuje w życiu człowieka uprzywilejowane miejsce. Obecnie coraz prężniej rozwija się dziedzina, w której zwierzęta wykorzystywane są podczas terapii człowieka. Hipoterapia jako postępowanie terapeutyczne charakteryzuje się oddziaływaniem wszechstronnym na pacjenta. Posiada zdolność wywierania wpływu na wszystkie wzajemnie przenikające się sfery życia człowieka. Lecznicze oddziaływania jazdy konnej poznano już w IV wieku p.n.e. Hipokrates pisał o tym, że jazda konna ma pozytywny wpływ na leczenie wybranych schorzeń. Na przestrzeni lat terapeuci dostrzegli ogromne walory wynikające nie tylko z natury konia, ale i specyfiki jego ruchu. Śmiało można powiedzieć, że koń w trakcie trwania terapii staje się precyzyjnym stymulatorem ruchu. Dzięki zbliżonemu sposobowi poruszania się człowieka i konia, w trakcie trwania jazdy zarówno miednica, tułów i obręcz barkowa jeżdżącego wprawiane są w ruch zgodnie do fizjologicznego wzorca chodu ludzkiego. Tak więc osoba z dysfunkcją ruchową ma możliwość nauki prawidłowego wzorca chodu bez chodzenia.

EN

Animals have accompanied man for thousands of years and their role in human life has seriously evolved. Man had power over domesticated animals and decided about their fate, they were used as a means of transport and helped humans with the farming. There is a group of animals, known as companion animals, which are ranked high in human life. Nowadays, animals are more frequently utilized in different animal-assisted therapies. Hippotherapy as a therapeutic intervention exerts serious influence on those participating in its sessions, and it affects all interpenetrating spheres of human life. Therapeutic effects of horse-riding were already known in 400 B.C. Hippocrates claimed that horse-riding exerted positive effect on treating certain health conditions. Equine therapists, over the years, have noticed significant benefits to their clients resulting not only from the nature of a horse but also from its unique ambulation. One can say that a horse during a therapeutic session becomes a precise stimulator of movement. Thanks to a similar way of ambulation in man and in a horse, during a horse riding session the rider’s pelvis, trunk and the shoulder girdle are made to move according to the physiological pattern of human ambulation, so a person with motor disorders has a chance to learn proper human gait pattern without walking.

16

Choroby imitujące obraz kliniczny mózgowego porażenia dziecięcego

63%

Słowińska-Jarząbek B., Steinborn B.

Neurologia Dziecięca

|

2020

|

vol. 29

|

issue 58

64-70

EN

Cerebral Palsy (CP) is the most common cause of motor disorders among children. A very large population of people with CP requires multidisciplinary care. Early identification of patients leads to healthcare optimization, mitigations of symptoms and helps patients with CP to achieve their maximum functional potential. However, establishing a diagnosis is not sufficient. The aspiration to identify the etiology of CP is indisputable, especially nowadays, when a wide range of investigation methods is available. Although establishing diagnosis of CP is only an assignment to a specific group of clinical symptoms, it is also extremely important to identify the etiology. A number of genetic and metabolic diseases may demonstrate symptoms of non-progressive motor dysfunction that meet the diagnostic criteria of CP. These diseases are often very rare, however, they should not be excluded from the differential diagnosis of CP. A large number of underlying diseases can be identified in a minimally invasive way and at an early stage owing to newborn screening programs. The other ones require more invasive procedures, such as a lumbar puncture. Neuroimaging and molecular genetic investigations facilitate diagnosis and understanding of pathophysiology. Moreover, there are therapies available for some of these underlying diseases. Therefore, in the case of a patient presenting symptoms of the clinical syndrome of CP, diagnostic should be extended to identify diseases mimicking CP; particularly in the absence of documented risk factors or no evidence of permanent cerebral damage in neuroimaging studies due to trauma or congenital cerebral defects. The aim of this study is to highlight the problem of genetic and metabolic disorders that may clinically mimic CP. Establishing the diagnosis of CP without etiology investigations may result in ineffective care of patients with motor dysfunctions.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności ruchowej wśród dzieci. Bardzo liczna populacja osób z MPD wymaga wielospecjalistycznej opieki. Wczesna identyfikacja chorych pozwala na jej optymalizację, złagodzenie skutków diagnozy oraz pomaga osiągnąć chorym z MPD maksymalny potencjał funkcjonalny. Jednak postawienie diagnozy nie jest wystarczające. Przy dzisiejszym rozwoju medycyny, dostępności badań, chęć dążenia do poznania etiologii MPD jest rzeczą bezdyskusyjną. Samo rozpoznanie MPD jest jedynie przypisaniem do określonej grupy objawów klinicznych, niezwykle ważne jest także poznanie etiologii. Wiele chorób genetycznych oraz metabolicznych może prezentować objawy niepostępującego zaburzenia funkcji ruchowych, spełniających kryteria rozpoznania MPD. Choroby te należą niejednokrotnie do bardzo rzadkich, jednak nie należy ich wykluczać z diagnostyki różnicowej MPD. Dużą część z nich można zidentyfikować w sposób mało inwazyjny i na wczesnym etapie, dzięki programowi badań przesiewowych noworodków. Inne wymagają wykonania bardziej inwazyjnych procedur takich jak punkcja lędźwiowa. Neuroobrazowanie i molekularne testy genetyczne ułatwiają diagnozę i poznanie patofizjologii. Dla części tych chorób istnieje dostępna forma terapii. Dlatego też w przypadku pacjenta, który prezentuje objawy zespołu klinicznego MPD, przy braku udokumentowanych czynników ryzyka lub braku dowodu na trwałe uszkodzenie mózgu w badaniach neuroobrazowych na skutek urazu lub wrodzonych wad mózgowia, należy poszerzyć diagnostykę w poszukiwaniu chorób imitujących MPD. Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na problem zaburzeń o etiologii genetycznej oraz metabolicznej, które klinicznie mogą przypominać MPD. Rozpoznanie MPD bez poszukiwania etiologii może prowadzić do nieefektywnej opieki nad pacjentem z dysfunkcją ruchową.

17

Trening siłowy w rehabilitacji osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym

63%

Gąsior J. S., Jeleń P., Pawłowski M., Bonikowski M.

Aktualności Neurologiczne

|

2016

|

vol. 16

|

issue 1

29-36

EN

This article is a review of the literature concerning the use of lower limb strength training in adults with cerebral palsy. Medical databases were searched using the following keyword sequences: “cerebral palsy,” “adults,” “young adults,” “strength training,” “progressive strength training” and “resistance training.” Nine publications were identified, and seven met our inclusion criteria. The level of evidence of the accepted studies was rated using the criteria propose by Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. The results were presented in a table according to the International Classification of Functioning, Disability and Health at three levels: structure, activity and participation. Based on the results of non-randomised studies, it can be stated that strength training in adults with cerebral palsy leads to increased muscle strength in the lower limbs and improves patient’s activity and participation without adverse effects such as increased spasticity or a passive range of motion decline. However, these results have not been clearly confirmed in randomised clinical trials. To achieve the maximum benefits of strength training in adults with cerebral palsy, a number of issues must still be addressed, e.g. the detailed characteristics of patients with cerebral palsy, a training protocol and potential contextual factors that may influence the effectiveness of this kind of therapy.

PL

W artykule zaprezentowano przegląd piśmiennictwa dotyczącego zastosowania treningu siłowego kończyn dolnych w rehabilitacji dorosłych pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym. W tym celu przeszukano medyczne bazy danych przy użyciu słowa kluczowego „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „dorośli”/„osoby dorosłe”, „młodzi dorośli”, „trening siłowy”, „progresywny trening siłowy” i „trening oporowy”. Zidentyfikowano dziewięć publikacji, do analizy wybrano zaś siedem badań spełniających kryteria włączenia. Poziom dowodu naukowego zaakceptowanych badań oceniono z wykorzystaniem kryteriów zaproponowanych przez Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. Wyniki przedstawiono zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia na trzech poziomach – struktury, aktywności i partycypacji – w formie tabelarycznej. Biorąc pod uwagę wyniki badań innych niż randomizowane, można stwierdzić, że trening siłowy u dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym prowadzi do wzrostu siły mięśniowej oraz wpływa na poprawę aktywności, mobilności i uczestnictwa w życiu społecznym. Powyższe rezultaty nie zostały jednak do tej pory wystarczająco potwierdzone w pracach randomizowanych. Należy podkreślić, że zastosowane protokoły treningu siłowego nie wywołały negatywnych efektów na poziomie spastyczności i biernego zakresu ruchu. Maksymalizacja korzyści płynących z treningu siłowego w grupie osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym wymaga rozstrzygnięcia szeregu kwestii, dotyczących m.in. szczegółowej charakterystyki pacjentów, protokołu treningowego i potencjalnych czynników kontekstowych mogących wpływać na efektywność terapii tego rodzaju.

18

Czy terapia komórkami macierzystymi to przyszłość w leczeniu pacjentów z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym?

63%

Krukowska-Andrzejczyk B., Cebula A., Głuszkiewicz E., Kopyta I.

Neurologia Dziecięca

|

2019

|

vol. 28

|

issue 56

27-38

EN

Cerebral palsy (CP) is one of the most common causes of disability among children and CP therapy is one of the main challenges in pediatric neurology. Despite evidence of the effectiveness of rehabilitation and surgical interventions to improve the functioning of patients with CP, there is no effective treatment that would reduce the severity of the disease and affect the permanent improvement of functioning. One of the leading topics of current research is the use of stem cells in the treatment of neurological diseases, including CP. In the last few years the number of stem cell applications in CP as well as clinical trials has been increasing. This article presents the current state of knowledge regarding stem cell therapy in order to answer the question whether stem cell therapy is an opportunity for more effective treatment of patients with CP.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności wśród dzieci, a terapia MPD jest jednym z głównych wyzwań neurologii dziecięcej. Pomimo dowodów na skuteczność rehabilitacji i interwencji chirurgicznych na poprawę funkcjonowania pacjentów z MPD, brak jest obecnie skutecznego leczenia, które zmniejszałoby nasilenie choroby i wpływało na trwałą poprawę funkcjonowania pacjentów. Jednym z priorytetowych tematów badawczych jest obecnie zastosowanie komórek macierzystych w terapii chorób neurologicznych, w tym w MPD. W ostatnich kilku latach wzrasta liczba dokonanych podań komórek macierzystych u pacjentów z MPD, jak również prowadzonych badań klinicznych. Niniejszy artykuł przedstawia aktualny stan wiedzy dotyczący terapii MPD komórkami macierzystymi w celu odpowiedzi na pytanie czy terapia komórkami macierzystymi to szansa na bardziej efektywne leczenie pacjentów z MPD.

19

Terapia ręki u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD) – Grupa Piratów

63%

Pawlak M., Wnuk B., Kowalicka D., Rosłoniec A.

Advances in Rehabilitation

|

2018

|

vol. 31

|

issue 4

57-67

EN

Introduction Children with cerebral palsy (CP) in the form of spastic hemiplegia experience numerous difficulties concerning an affected upper limb such as reaching for objects, gripping or manipulating them. These limitations affect their everyday activity. Conducting an effective and simultaneously an interesting therapy aimed at meeting the child’s individual needs and improving upper limb function is a challenge for a physiotherapist. The aim of the study was to assess the effectiveness of upper limb therapy carried out within the project titled “The Pirate Group” based on Constraint-Induced Movement Therapy (CIMT) and Bimanual Training (BIT) conducted in a specially arranged environment. Material and methods The research included 16 children with CP in the form of spastic hemiplegia. Mean age of the study participants was 4.23 years. The children underwent a two-week Constraint-Induced Movement Therapy (CIMT) combined with Bimanual Training (BIT). In order to evaluate the effects of the therapy, each child underwent the Assisting Hand Assessment (AHA) prior to the therapy and after its completion. Results Statistical analysis revealed a significant difference (p<0.05) between the results of AHA prior to and after the therapy (t(14)=9.12, p<0.0001). An improvement in the affected upper limb function was noted in all the children participating in the research. Conclusions The project titled “The Pirate Group”, based on CIMT and BIT is an effective therapeutic intervention which improves spontaneous activity of the affected upper limb in children with hemiplegia.

20

Synergy of knee joint and feet movement in the locomotion of children with cerebral palsy

63%

Dziuba A., Pietruszewska A., Kobel-Buys K.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 2

44-50

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (mpd) jest schorzeniem dotykającym około 50 tys. dzieci w Polsce. Najczęstszym przejawem mpd jest patologia chodu, która ma podłoże neurologiczne i rozwojowe. Badania biomechaniczne mają określić obiektywne parametry chodu u dzieci z mpd i ich zmiany w trakcie prowadzonej rehabilitacji. Analiza przedstawiona w niniejszej pracy jest trójwymiarową kinematyczną analizą ruchu, w której użyto kamer cyfrowych i systemu Simi Motion oraz kamer podczerwieni i systemu BTS Smart. W artykule przedstawiono wyniki badań trójki dzieci z mpd, chodzących samodzielnie, oraz dziecka sprawnie chodzącego. Do charakterystyki lokomocji dzieci wybrano przemieszczenia kątowe stawu kolanowego prawego i lewego współdziałającego z ruchem stopy prawej i lewej z podziałem na fazę wymachu i podporu. Na podstawie przeprowadzonych eksperymentów stwier-dzono u jednego dziecka znaczną poprawę chodu, u drugiego proces ten przebiegł wolniej i słabiej, a trzecie dziecko nie zmienilo poprawności chodu. Prowadzone badania mają znaczenie diagnostyczne. Kinematyczna analiza lokomocji dzieci pozwala rozpoznać poprawę lub pogorszenie chodu dzieci w procesie rehabilitacji.

EN

Cerebral palsy (CP) in children is a group of disorders, which afflicts many children; about 50 thousand of these children live in Poland. The most frequent CP symptom is gait pathology of neurological and developmental basis. Biomechanical tests shall determine the objective gait parameters in children with CP and their changes during the rehabilitation process. The analysis presented in this paper is a three-dimensional kinematic movement analysis, in which digital cameras and Simi Motion system, as well as infrared cameras and BTS Smart system were used. The article includes test results of three children with CP, walking independently and a properly walking child from the Rehabilitation and Neuropsychiatry Centre in Mikoszów. Standard rehabilitation was increased by exercises on mechanical horse, which supplement natural hippoterapy. Angular displacement of the right and left knee joint cooperating with the movement of right and left foot with the division into swing and support phase has been chosen for the characteristics of the children's locomotion. On the basis of performed experiments, a significant improvement in the gait of one child was stated, in case of the second child the process was much slower and weaker, and the third child did not change the gait correctness. The executed examination is of diagnostic meaning. Kinematic analysis of locomotion in children allows identifying the improvement or deterioration of gait in children in the process of rehabilitation, and it can advise the doctor and physiotherapist, what to focus on, in order to consciously improve and establish gait habits in children.

Refine search results

Wykorzystanie skali Hammersmith Infant Neurological Examination u niemowląt w celu przewidywania lub potwierdzenia wystąpienia mózgowego porażenia dziecięcego - systematyczny przegląd piśmiennictwa

Wczesna diagnostyka mózgowego porażenia dziecięcego. Czy jest możliwa już w pierwszym półroczu życia?

Późne rozpoznanie mózgowego porażenia dziecięcego u 16-letniej dziewczynki – opis przypadku

Muzykoterapia jako metoda wspomagająca rehabilitację pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym - przegląd piśmiennictwa

Orthopedic equipment applied in children with cerebral palsy

The clinical picture of a child with spastic diplegia on a horse, depending on the position of the hippotherapeutic team

Komórki satelitarne u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym - systematyczny przegląd piśmiennictwa

The possibilities of independent functioning in the opinion of patients with cerebral palsy on the threshold of adulthood – preliminary study

Ocena zaburzeń komunikacji u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem Communication Function Classification System

Pain assessment in the course of cerebral palsy - a review of methods used in the practice of a physiotherapist, doctor and psychologist

Hippotherapy – an effective multi-profile treatment?

Equino-plano-valgus foot in cerebral palsy – clinical principles and surgical techniques review (world perspective). Report from the 5th edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023

Analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych (RDSP) z rozwojem funkcji chodu oraz procesami motorycznego uczenia się u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

Diagnosis and treatment of crouch gait in children with cerebral palsy. Report from the 4th Edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022

Hippotherapy as a way of improving motor performance in juveniles with infantile cerebral palsy

Choroby imitujące obraz kliniczny mózgowego porażenia dziecięcego

Trening siłowy w rehabilitacji osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym

Czy terapia komórkami macierzystymi to przyszłość w leczeniu pacjentów z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym?

Terapia ręki u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD) – Grupa Piratów

Synergy of knee joint and feet movement in the locomotion of children with cerebral palsy