Search results

Search:
in the keywords: low-molecular-weight heparin

Sort By:

Limit search:

Anticoagulants as a Risk Factor in Patients Operated on for Abdominal Hernia

100%

Piątek B., Piwnik M., Podgórski M., Strzelczyk J.

Polish Journal of Surgery

2015

vol. 86

issue 6

263-267

The aim of the study was to determine whether patients treated with anticoagulants in the perioperative period are at higher risk of developing bleeding complications. Material and methods. Medical records of patients operated for abdominal hernia were analysed. Data concerning demographic characteristic of a group, type of hernia, comorbidities, preoperative anticoagulation therapy and complications were collected. Association of applied anticoagulation therapy with the time of drainage, the amount of drained discharge and the length of hospitalisation was evaluated. Results. Analysed group consisted of 186 patients. Thirty seven patients were treated with different schemes of anticoagulant therapy before the the surgery. Patients treated with triple anticoagulation therapy (acetylsalicylic acid, low-molecular weight heparin, vitamin K antagonists) had significantly longer time of drainage in comparison to patients treated according to other schemes (p<0.05). The amount of drained discharge and time of hospitalisation did not differ significantly. Neither comorbidities nor the administration of low-molecular weight heparin did not affect the analysed parameters. Conclusions. Patients operated on abdominal hernia, who were treated with triple anticoagulation therapy in peri-operative period, require significantly longer drainage of the wound what can result in prolonged hospitalisation

Powikłana profilaktyka zakrzepowa w leczeniu infekcyjnego zapalenia stawu kolanowego – opis przypadku

84%

Brychcy A., Marczyński W. J., Rak S.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2015

vol. 11

issue 4

419-423

In this paper the case of a patient subjected to orthopaedic treatment with a history of a number of internal comorbidities, cardiac ones in particular, has been reported. Cardiac comorbidities were related to the implantation of a VVI pacemaker. The patient was chronically administered acenocoumarol with a standard INR control. He developed infectious arthritis of the left knee joint. The condition was the indication for surgery. The surgical treatment was performed with the implementation of antithrombotic prophylaxis using low-molecular-weight heparin at a dose as prescribed by a cardiologist. The prescribed dosage of nadroparin – 100 mg – was higher than indicated in both Polish and international regimen standards. Higher dose was also maintained in next days that followed the surgery. Intra-articular haematoma occurred as a post-surgery complication, hence the revision of the knee joint was performed. The haematoma was diagnosed intraoperatively, then removed and pulsed lavage was performed. Garamycin sponge was applied to treat the inflammation. A targeted antibiotic therapy was continued. Surgical site drainage was performed for one day without the use of negative pressure. Thromboembolic prophylaxis was implemented in accordance with the applicable dosage regimen in Poland. In view of a vast majority of thrombosis risk factors, prolonged prophylaxis with heparin and return to acenocoumarol were indicated once the surgical would had healed. As a result, other early and late postoperative complications were avoided.

W pracy zaprezentowano przypadek chorego leczonego ortopedycznie, z licznymi obciążeniami internistycznymi, szczególnie kardiologicznymi. Obciążenia kardiologiczne dotyczyły implantacji układu stymulującego mięsień sercowy typu VVI. Chory przewlekle przyjmował acenokumarol z klasyczną kontrolą INR. U pacjenta wystąpiło infekcyjne zapalenie lewego stawu kolanowego. Było ono wskazaniem do leczenia operacyjnego. Operację przeprowadzono z wdrożeniem profilaktyki przeciwzakrzepowej heparyną drobnocząsteczkową w dawce zaleconej przez kardiologa. Dawka zastosowanej nadroparyny była wyższa niż w zaleceniach polskich i światowych standardów i wynosiła 100 mg. Dawkę podwyższoną heparyny utrzymano również w kolejnych dobach pooperacyjnych. W przebiegu pooperacyjnym wystąpiło powikłanie pod postacią krwiaka śródstawowego, będące wskazaniem do rewizji kolana. Śródoperacyjnie stwierdzono krwiak śródstawowy, który usunięto, następnie wypłukano staw. Podano gąbkę garamycynową w procedurze leczenia procesu zapalnego. Kontynuowano antybiotykoterapię celowaną. Ranę pooperacyjną drenowano bez podciśnienia przez jedną dobę. Profilaktykę zakrzepowozatorową wdrożono w dawkach zgodnych z polskimi wytycznymi. Znaczna część czynników ryzyka zakrzepicy była wskazaniem do przedłużonej profilaktyki heparyną i powrotu do acenokumarolu po wygojeniu rany operacyjnej. Dzięki takiemu postępowaniu udało się uniknąć kolejnych powikłań w okresie pooperacyjnym wczesnym i odległym.

Refine search results

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polish Journal of Surgery

1 2015

1 2014

1 Brychcy A.

1 Marczyński W. J.

1 Piwnik M.

1 Piątek B.

1 Podgórski M.

1 Rak S.

1 Strzelczyk J.

Search results

Anticoagulants as a Risk Factor in Patients Operated on for Abdominal Hernia

Powikłana profilaktyka zakrzepowa w leczeniu infekcyjnego zapalenia stawu kolanowego – opis przypadku