Search results

1

Simbrinza – pierwszy jaskrowy lek złożony bez β-blokera

100%

Misiuk-Hojło M., Mulak M.

OphthaTherapy

|

2015

|

vol. 2

|

issue 2

110-113

EN

Glaucoma is one of the most frequent causes of visual loss in highly developed countries, whereas the continually increasing number of patients forces to search for new diagnostic and therapy methods. This article gives a short profile of antiglaucoma medications, from pilocarpine to the latest fixed combination of brinzolamide and brimonidine in one formula. Randomised clinical trials concerning the new preparation have been analysed, as they suggest that the brinzolamide with brimonidine combination reduces the intraocular pressure more effectively than either medication alone and is also safe for the patient. It is the first fixed combination without timolol, thus being highly recommended for those patients in whom monotherapy does not normalize the intraocular pressure and for whom β-blockers and prostaglandins are contraindicated.

PL

Jaskra jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty widzenia w krajach wysoko rozwiniętych, a stale zwiększająca się liczba chorych wymusza poszukiwanie nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych. W artykule przedstawiono krótką charakterystykę leków przeciwjaskrowych od pilokarpiny po najnowszy preparat złożony zawierający brynzolamid i brymonidynę w jednej formule. Zostały omówione randomizowane wieloośrodkowe badania kliniczne dotyczące nowego preparatu, z których wynika, że lek złożony brynzolamid + brymonidyna obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe skuteczniej niż dwie składowe leku aplikowane oddzielnie, a ponadto jest bezpieczny dla pacjenta. To pierwszy lek złożony niezawierający tymololu i dlatego szczególnie rekomenduje się go chorym, u których monoterapia nie normalizuje ciśnienia wewnątrzgałkowego, a istnieją przeciwwskazania do stosowania β-blokerów i prostaglandyn.

2

Farmakologiczne metody leczenia starczowzroczności

100%

Grzybowski A., Mimier M., Misiuk-Hojło M.

|

2017

|

vol. 4

|

issue 4

237-240

EN

Presbyopia is a physiological condition associated with ageing, affecting people after 40 y.o., that results in gradually worsening an ability to focus on close objects. Spectacles and contact lenses are the most popular tools used to correct presbyopia, unfortunately their usage may be bothersome. Pharmacological treatment of presbyopia is based on using ophthalmic drops, which by impact on ciliary muscle, changing pupil size and elasticity can improve near vision. Article presents current research status concerning pharmacological correction of presbyopia.

PL

Starczowzroczność to fizjologiczny stan wynikający ze starzenia się organizmu, dotykający ludzi po 40. r.ż., którego rezultatem jest utrata zdolności do wyraźnego widzenia przedmiotów z bliskiej odległości. W korygowaniu starczowzroczności najpopularniejsze jest używanie pomocy optycznych, tj. okularów i soczewek kontaktowych, które jednak bywa uciążliwe dla pacjentów. Farmakologiczne leczenie prezbiopii opiera się na stosowaniu kropli okulistycznych, które poprzez wpływ na mięsień rzęskowy, szerokość źrenicy oraz elastyczność soczewki miałyby znacząco poprawić ostrość wzroku do bliży. Artykuł przedstawia obecny stan badań naukowych na temat farmakologicznych możliwości korekcji starczowzroczności.

3

Leczenie skojarzone nadciśnienia tętniczego

63%

Jaguś-Jamioła A., Kaźmierczak-Dziuk A., Skrobowski A.

|

EN

Primary arterial hypertension is a long-lasting elevation of blood pressure above the accepted numbers. It is one of the most common causes of mortality in the world. Not until the complications occur it may be symptomless, furthermore it coexists with other cardiovascular risk factors such as metabolic disorders. The aim of medical treatment is to reduce hypertension but also eliminate the risk factors by encouraging changes in the patient’s lifestyle (non-pharmacological actions) and introducing proper therapy. According to Polish Hypertension Society there are five major groups of hypotensive drugs. These are: thiazide diuretics (thiazide-like preferred), betaadrenolytics (vasodilatators preferred), calcium channel antagonists (dihydropiridine preferred), angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin II receptor blockers. Drugs from the groups above may be used as a monotherapy and also in various specific combination. In the uneventful hypertension the hypotensive therapy should be started from single medication chosen from five main groups of drugs, which have proved favorable influence on the reduction of cardiovascular mortality. But the majority of treated population needs more than one drug to control the hypertension. Then it is necessary to start the combined therapy and use medication in connections with regards to the favorable synergic and additive mechanism of action of each active substance. The remarkable advantages in efficiency, blood vessels protection and avoiding side effects are reached with the combination of angiotensin converting enzyme inhibitors and dihydropirydyne calcium channel antagonist. In the combined therapy it is always necessary to take into account the use of combined pill, because it essentially improves the effectiveness of hypertension treatment and raises the compliance.

PL

Nadciśnienie tętnicze pierwotne to trwałe podwyższenie ciśnienia tętniczego powyżej przyjętych wartości. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Przed wystąpieniem powikłań narządowych może nie dawać żadnych objawów, a dodatkowo najczęściej współistnieje z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego z grupy zaburzeń metabolicznych. Podstawą postępowania medycznego jest normalizacja ciśnienia tętniczego i eliminacja czynników ryzyka, które należy osiągnąć poprzez zmobilizowanie pacjenta do istotnych zmian stylu życia (postępowanie niefarmakologiczne) oraz wdrożenie odpowiedniej farmakoterapii. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dysponujemy pięcioma głównymi grupami leków hipotensyjnych. Są to: diuretyki tiazydowe (preferowane tiazydopodobne), beta-adrenolityki (preferowane wazodylatacyjne), antagoniści wapnia (preferowane pochodne dihydropirydynowe), inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę oraz blokery receptora AT1 dla angiotensyny drugiej. Leki z tych grupa można stosować w monoterapii, jak również w pewnych wzajemnych połączeniach. W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym terapię hipotensyjną rozpoczyna się od pojedynczego leku, wybierając spośród pięciu głównych grup o udowodnionym korzystnym wpływie na redukcję śmiertelności sercowo-naczyniowej. Większość chorych wymaga jednak stosowania więcej niż jednego leku w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Wówczas należy wdrożyć terapię skojarzoną, stosując leki w połączeniach uwzględniających wypadkowy efekt synergistyczny i addytywny mechanizmów działania poszczególnych substancji czynnych. Szczególnie korzystne pod względem siły działania, pożądanych efektów naczynioprotekcyjnych i minimalizacji działań ubocznych jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny z antagonistą kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydynowych. W terapii skojarzonej należy zawsze rozważyć stosowanie leków w postaci preparatu złożonego, gdyż wpływa to istotnie na skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego i sprzyja przestrzeganiu zaleceń lekarza.

4

Pain principles of treatment in osteoarthritis (general assumptions, analgesic ladder, pan assessment scales

63%

Tomaszewski W.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(3)

173-178

PL

Ból jest objawem, z którym terapeuta spotyka się w swojej praktyce bardzo często, bez względu na specjalizację, którą reprezentuje. Nadal jednak, pomimo stałego postępu w zakresie rozwoju środków i metod zwalczania bólu, zbyt wielu chorych niepotrzebnie cierpi z powodu dolegliwości bólowych. Skuteczne leczenie bólu przewlekłego możliwe jest u ponad 90% chorych, a obowiązek stosowania terapii przeciwbólowej spoczywa nie tylko na lekarzach (pierwszego kontaktu lub specjalistach), ale również na specjalistach fizjoterapii lub nawet psychoterapeutach. Każdy chory cierpiący z powodu dolegliwości bólowych ma pełne prawo wymagać i oczekiwać od terapeuty skutecznego ich leczenia, a lekarz lub fizjoterapeuta musi tym wymaganiom sprostać! Niestety w codziennej praktyce klinicznej, lekarz lub fizjoterapeuta nie dysponują narzędziami lub badaniami umożliwiającymi obiektywną ocenę stopnia nasilenia bólu.

EN

Pain is a frequently encountered symptom in physiotherapists’ practice, regardless their specialty. However, despite the continuous progress in the development of the means and approaches to pain alleviation, too many patients unnecessarily suffer from pain. Successful treatment of chronic pain is possible in more than 90% of patients and it is not only the primary care physician’s or specialist’s duty, but also the duty of specialists in physiotherapy and even psychotherapists. Every patient suffering from pain has the right to require and expect successful treatment from the therapist. And a physician or a physiotherapist has to meet their patients’ demands! Regretfully, in everyday clinical practice, a physician or a physiotherapist do not have adequate tools to their disposal and are unable to apply adequate treatment approaches enabling objective assessment of pain intensity degree.

5

Fizjoterapia osób z dysfunkcjami narządu ruchu lub różnymi schorzeniami neurologicznymi, leczonych równolegle z powodu zaburzeń rytmu serca – punkt widzenia fizjoterapeuty / Physiotherapy of patients with motoric or neurological dysfunctions, simultaneously treated for arrhythmia – physiotherapist's viewpoint

63%

Domosławska D.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 3

50-62

EN

A high percentage of patients undergoing physiotherapeutic treatment due to motor organ dysfunctions or neurological problems are the ones who additionally suffer from heart rhythm disorder (arrhythmia).This paper presents the most common types of heart rhythm disorders, the health risk factors they involve as well as the treatment methods. Some important aspects of kinesiotherapy and physiotherapy of patients treated pharmacologically or with implanted pacemaker or cardioverter-defibrillator have been considered. The general rules for contraindications against physiotherapy have also been raised. The significance of patient education, the psychical effects and safety during physiotherapy have been emphasized.

6

Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie

51%

Kowalska M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

vol. 7

|

issue 2

124-128

EN

Thanks to advances in medicine and medical technology available today is the use of many drugs, including ketoprofen, by iontophoresis, both during treatment in the strict sense, as well as during the rehabilitation of the patient. This method of treatment should be available at each level of physical therapy according to specific standards for medical rehabilitation. The occurrence of pain is an important issue to distort the patient’s condition. The emergence of painful incidents is a critical problem that can cause impaired health and wellbeing. There are various ways to minimize, prevent and fight the pain. Through the use of alternative medicine, pharmacological treatment, as well as medical devices, we can, so choose the best method in the confrontation with him, which can be adapted individually to the needs of each patient. Non-steroidal analgesic and anti-inflammatory therapy is often used to relieve acute pain and chronic injuries incurred on the organ motion. Through the use of medication by iontophoresis can get anti-inflammatoy effect and analgesic, bypassing the oral route of administration (per os). This changes the current regimen of NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs and analgesics), mainly in the case of illnesses in which the effect is a topical medicine containing as an active ingredient ketoprofen. The use of iontophoresis application enables approximately 10 to 2000 times more than the usual therapeutic molecules imposition of the drug substance to the skin surface, such as a gel.

PL

Dzięki postępom medycyny oraz technologii medycznej możliwe dziś jest stosowanie wielu leków, w tym ketoprofenu, metodą jonoforezy, i to zarówno podczas leczenia sensu stricte, jak i w czasie rehabilitacji pacjenta. Ten sposób leczenia powinien być dostępny na każdym poziomie fizykoterapii według określonych standardów w zakresie rehabilitacji medycznej. Występowanie dolegliwości bólowych jest istotnym problemem zakłócającym stan chorego. Pojawienie się incydentów bólowych stanowi kluczowy problem, gdyż mogą one powodować zaburzenia zdrowia i samopoczucia. Istnieje wiele sposobów na zminimalizowanie, zapobieganie i walkę z bólem. Dzięki zastosowaniu medycyny alternatywnej, leczenia farmakologicznego, jak również urządzeń medycznych możemy wybrać odpowiednią metodę w konfrontacji z nim, dostosowaną indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Niesterydowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne są terapią często wykorzystywaną do uśmierzania bólu ostrego, a także przewlekłego dotyczącego urazów powstałych w narządzie ruchu. Poprzez stosowanie leku metodą jonoforezy można uzyskać efekt przeciwzapalny i przeciwbólowy, z pominięciem doustnej drogi jego podania (per os). Zmienia to dotychczasowy schemat stosowania leków z grupy NLPZ (niesterydowych leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych), głównie w przypadku chorób, w przebiegu których skuteczne jest miejscowe podawanie leku zawierającego jako substancję czynną ketoprofen. Zastosowanie jonoforezy umożliwia aplikację około 10-2000 razy więcej cząsteczek leczniczych niż zwykłe nałożenie substancji leczniczej na powierzchnię skóry, np. w postaci żelu.

7

Oporne nadciśnienie tętnicze jako problem w praktyce klinicznej

51%

Prejbisz A., Januszewicz A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 2

152-162

EN

Resistant hypertension is defined as a clinical situation characterised by a failure to achieve lower systolic and diastolic blood pressure levels below 140 mm Hg and 90 mm Hg, respectively, despite the use of the principles of lifestyle modification as well as pharmacological treatment, including a diuretic as well as two other antihypertensives belonging to different groups, administered at adequate doses (mineralocorticoid receptor may not be included in the regimen). Previous studies suggest that the prevalence of resistant hypertension in the population of patients receiving antihypertensive treatment is 13%. According to a Polish nationwide survey NATPOL 2011, 13% of patients treated due to hypertension suffer from resistant hypertension. It was noted that factors predisposing and/or related to the development of resistant hypertension primarily include: advanced age, high/increased baseline blood pressure (systolic pressure in particular), obesity, excessive salt intake, chronic renal disease and diabetes. There is a consistent view that apart from non-compliance with lifestyle modification, an inadequate antihypertensive regimen and/or non-compliance with therapeutic indications are among the most common causes of treatment-resistant hypertension. Current recommendations for the management of patients with resistant hypertension also stress the importance of identifying the causes of secondary hypertension. This represents a very important element in the management of resistant hypertension and may facilitate pharmacological treatment. In the case of failure to achieve blood pressure target values, it is recommended to include a drug belonging to aldosterone receptor antagonists. If both, non-pharmacological and pharmacological therapies prove inefficient, surgical treatment of resistant hypertension may be considered in selected cases.

PL

Oporne nadciśnienie tętnicze definiowane jest jako sytuacja kliniczna, kiedy wykorzystując zasady modyfikacji stylu życia oraz leczenie farmakologiczne – obejmujące diuretyk i dwa inne leki hipotensyjne z rożnych grup w adekwatnych dawkach (schemat nie musi uwzględniać antagonisty receptora mineralokortykoidowego) – nie udaje się obniżyć ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego odpowiednio poniżej 140 mm Hg i 90 mm Hg. Dotychczasowe badania wskazują na sięgający blisko 13% odsetek występowania opornego nadciśnienia tętniczego w populacji leczonej hipotensyjnie. Z ogolnopolskiego badania NATPOL 2011 wynika, że częstość występowania opornego nadciśnienia tętniczego sięga 13% chorych leczonych na nadciśnienie tętnicze. Zwrocono uwagę, że do czynnikow predysponujących do rozwoju opornego nadciśnienia tętniczego lub/i związanyc hz nim należą zwłaszcza: bardziej zaawansowany wiek, wysokie/wyższe wyjściowe ciśnienia tętnicze (przede wszystkim skurczowe), otyłość, nadmierne spożycie soli kuchennej, przewlekła choroba nerek czy cukrzyca. Panuje zgodny pogląd, że obok nieprzestrzegania zasad modyfikacji stylu życia jedną z najczęstszych przyczyn opornego nadciśnienia tętniczego jest niewłaściwy schemat leczenia hipotensyjnego lub/i niestosowanie się do zaleceń terapeutycznych. We wspołczesnych zaleceniach dotyczących postępowania z chorym na oporne nadciśnienie podkreśla się rownież znaczenie wykrycia przyczyny rozwoju nadciśnienia wtornego. Zajmuje to bardzo ważne miejsce w schemacie postępowania z chorym na oporne nadciśnienie tętnicze i może ułatwić prowadzenie leczenia farmakologicznego. W przypadku nieosiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego zaleca się dołączenie leku z grupy antagonistow receptora aldosteronu. W sytuacji nieskuteczności terapii niefarmakologicznej i farmakologicznej w wybranych przypadkach do rozważenia pozostaje leczenie zabiegowe nadciśnienia opornego.

Refine search results

3 Pediatria i Medycyna Rodzinna

2 OphthaTherapy

1 Physiotherapy

1 Polish Journal of Sports Medicine

1 2021

1 2017

1 2015

1 2014

3 2011

2 Misiuk-Hojło M.

1 Domosławska D.

1 Grzybowski A.

1 Jaguś-Jamioła A.

1 Januszewicz A.

1 Kaźmierczak-Dziuk A.

1 Kowalska M.

1 Mimier M.

1 Mulak M.

1 Prejbisz A.

1 Skrobowski A.

1 Tomaszewski W.

Simbrinza – pierwszy jaskrowy lek złożony bez β-blokera

Farmakologiczne metody leczenia starczowzroczności

Leczenie skojarzone nadciśnienia tętniczego

Pain principles of treatment in osteoarthritis (general assumptions, analgesic ladder, pan assessment scales

Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie

Oporne nadciśnienie tętnicze jako problem w praktyce klinicznej