Search results

1

Społeczne oceny zjawiska lęku w myśli greckiej, hellenistycznej i chrześcijańskiej

100%

Wąchal K.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2017

|

vol. XXII

|

issue 3

371-383

PL

Głównym zadaniem niniejszego artykułu jest prześledzenie społecznego postrzegania zjawiska lęku. Punktem wyjścia jest konstatacja, że lęk był rozmaicie oceniany na przestrzeni dziejów. Uwaga poświęcona została klasycznym ujęciom problematyki lęku, które zjawisko lęku wartościują przeważnie negatywnie, oceniając lęk z moralnego punktu widzenia jako brak cnoty męstwa. Te klasyczne ujęcia wywarły niezatarty wpływ na postrzeganie zjawiska lęku i dokonały rewolucji w spojrzeniu na lęk, zarówno w teorii, jak i w świadomości społecznej.

2

Depresja w chorobie Parkinsona. Rola farmakoterapii

51%

Wierzbiński P., Sobów T.

Aktualności Neurologiczne

|

2018

|

vol. 18

|

issue 1

14-20

EN

Psychiatric symptoms seem to be an immanent part of Parkinson’s disease. Patients may present with psychotic symptoms, cognitive disorders, sleep disturbances (mainly associated with the REM sleep), dementia as well as depression and anxiety. Depression and anxiety are the most common psychiatric disorders, and are observed in nearly a half of patients with Parkinson’s disease. They are caused by both neurochemical and neuroanatomical abnormalities occurring in this disease. This decreases the quality of life and significantly affects patients’ functioning. Moreover, these disorders are frequently not diagnosed correctly. Numerous studies have shown that the most common drugs are those from the group of selective serotonin reuptake inhibitors. However, there is no strong evidence for their high efficacy. Due to the multifactorial mechanism of action, more effective, but also related with more adverse events, are selective norepinephrine reuptake inhibitors and tricyclic antidepressants. Daily practice and various publications reveal that non-ergoline dopamine agonists, such as ropinirole and pramipexole, may constitute an alternative to antidepressants.

PL

Objawy psychiatryczne wydają się immanentną częścią choroby Parkinsona. U pacjentów mogą wystąpić objawy psychotyczne, zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia snu (związane przede wszystkim ze snem REM), zespół otępienny, objawy zespołu depresyjnego i zaburzenia lękowe. Depresja i lęk są najczęstszymi zaburzeniami psychiatrycznymi, obecnymi u prawie połowy osób z chorobą Parkinsona. U podstaw objawów depresyjnych i lękowych leżą zarówno zmiany neurochemiczne, jak i zmiany neuroanatomiczne występujące w tej chorobie. Obniżają one jakość życia, istotnie wpływają na funkcjonowanie pacjenta, a ich pojawienie się często nie jest właściwie rozpoznawane. Na podstawie licznych badań wiadomo, że najczęściej stosowane są leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Brakuje niestety mocnych dowodów na ich dużą skuteczność. Z uwagi na wielomediatorowy mechanizm działania dobrym wyborem – bardziej efektywnym, ale też związanym z większą liczbą działań niepożądanych – mogą być selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Jak wynika z codziennej praktyki i licznych publikacji, alternatywą dla leków przeciwdepresyjnych są nieergolinowi agoniści dopaminy, tacy jak ropinirol czy pramipeksol.

3

Fenomenologia i psychologia lęku

51%

Błaszczyk M.

|

vol. XXVII

|

issue 1

101-115

PL

Celem artykułu jest fenomenologiczno-psychologiczna analiza lęku, jednego z najważniejszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych problemów naszych czasów. Ukażemy mechanizm powstawania lęku, jego wpływ na ludzkie życie oraz subiektywne poczucie szczęścia. Przedstawimy także praktyczne strategie, metody i narzędzia niezbędne do jego „oswojenia” i przezwyciężenia.

4

Temperamentalne predyktory strategii regulacji emocji negatywnych i pozytywnych u osób z zaburzeniami depresyjno-lękowymi

51%

Pastuszak-Draxler A., Bętkowska-Korpała B., Gierowski J. K.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2019

|

vol. XXIV

|

issue 1

79-92

PL

W poszukiwaniu predyktorów regulacji emocjonalnej u osób ujawniających zaburzenia psychiczne istotne znaczenie przypisuje się temperamentowi. Celem pracy była analiza temperamentalnych uwarunkowań strategii regulacji emocji negatywnych i pozytywnych w grupie pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi i/lub lękowymi. W badaniu wzięło udział 105 osób, leczonych stacjonarnie w Klinice Psychiatrii i Psychoterapii Bethel w Bilefeldzie w Niemczech. Wykorzystano następujące metody badawcze: Krótki Wywiad Diagnostyczny Zaburzeń Psychicznych (Mini-DIPS), Inwentarz Temperamentu i Charakteru (TCI) oraz Kwestionariusz Akceptacji Emocji (FrAGe). W badanej grupie klinicznej dwa z czterech wymiarów temperamentu warunkują nasilenie wybranych strategii regulacji emocji: poziom czynnika Unikanie szkody warunkuje regulację emocji negatywnych, natomiast poziom Poszukiwania nowości jest predyktorem w odniesieniu do emocji pozytywnych. Uzyskane wyniki wskazują na znaczącą rolę temperamentu jako predyktora nasilenia wybranych strategii regulacji emocji.

5

Rodzaj zabiegu a lęk, depresja i przystosowanie do choroby u kobiet z rozpoznanym rakiem piersi

51%

Tudorowska M., Kowalska J., Sobieralska-Michalak K.

|

vol. XXI

|

issue 3

432-446

PL

Diagnoza nowotworu jest zawsze traumatycznym doświadczeniem, obciążającym zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie. Pacjentki z chorobą nowotworową piersi odczuwają silny lęk, który uniemożliwia prawidłowy proces leczenia i rehabilitacji. Często przedłużające się uczucie przygnębienia, nastrój depresyjny mogą spowodować zmiany w funkcjonowaniu psychicznym i społecznym. Mimo rozwoju medycyny często konieczna jest amputacja piersi. Mastektomia powoduje zmiany w sylwetce kobiety, przez co prowadzi do zmian w sferze psychicznej, w postaci nasilonego lęku, przygnębienia, a także powstania depresji. Celem pracy było określenie, czy kobiety, u których zdiagnozowano nowotwór piersi, różnią się poziomem nasilenia lęku, depresji oraz sposobem przystosowania się psychicznego do choroby nowotworowej w zależności od rodzaju przeprowadzonego zabiegu chirurgicznego. Uzyskane wyniki badań nie wykazały istotnych różnic między pacjentkami po mastektomii a pacjentkami po zabiegu oszczędzającym. Połowa przebadanych kobiet miała obniżony nastrój, u większości zanotowano średni i wysoki poziom lęku oraz tendencję do aktywnych form zmagania się z chorobą.

6

Rodzice w obliczu choroby nowotworowej dziecka

45%

Stenka K. E., Izdebski P.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

vol. 18

|

issue 3

306-314

EN

Introduction: A diagnosis of cancer in one of family members is a highly encumbering experience. What deserves special attention is a case when the one who is diagnosed is a child. Parents face an absolute reorganisation of life on its daily basis in order to meet the demands of their child’s disease. They display a prominent role in the processes of diagnosis and medical treatment. However, the multiplicity of tasks, defined roles, and emotional responses to the situation (the diagnosis of a lifethreatening disease) could lead to various difficulties of psychological nature. Material and method: The article is for reference only. It presents research results regarding difficulties of psychological nature which may be experienced by parents of children diagnosed with cancer (anxiety, depression, acute stress disorders, posttraumatic stress disorder). The works selected for analysis also had to meet certain criteria. Results: The presented data show that an increased risk of traumatic stress, anxiety, and depression disorders may be observed in a group of parents whose children are diagnosed with cancer. One of these disorders may be even experienced by every second parent. According to the data, the most difficult moment for parents is the moment when they acknowledge that their child has been diagnosed with cancer. Discussion: Mothers are the most likely to undertake the role of the main caregiver. Fathers, on the other hand, acquire the role of a family supporter. Although experiencing the same stressor, mothers are those who experience greater difficulties than fathers. They are more frequently diagnosed with posttraumatic stress disorder and depressive disorders.

PL

Wstęp: Diagnoza choroby nowotworowej u jednego z członków rodziny jest niezwykle obciążającym doświadczeniem. Na szczególną uwagę zasługuje sytuacja, gdy choruje dziecko. Rodzice stają wówczas przed koniecznością reorganizacji życia rodzinnego w taki sposób, by sprostać wymaganiom stawianym przez chorobę dziecka, i odgrywają znaczącą rolę na niemal wszystkich jej etapach. Biorą udział w procesie diagnozowania i leczenia, a wielość zadań iról, jak również reakcje emocjonalne na rozpoznanie zagrażającej życiu choroby prowadzić mogą do trudności o charakterze psychologicznym. Materiał i metoda: Artykuł ma charakter poglądowy. Stanowi prezentację wyników badań dotyczących trudności natury psychologicznej, jakich doświadczają rodzice dzieci cierpiących na chorobę nowotworową (lęk, depresja, ostra reakcja na stres, zaburzenie stresowe pourazowe). Prace uwzględnione w analizach musiały spełnić określone kryteria włączenia. Wyniki: Prezentowane dane wskazują na to, że w grupie rodziców dzieci cierpiących na choroby nowotworowe zaobserwować można zwiększone ryzyko wystąpienia ostrej reakcji na stres, zaburzenia stresowego pourazowego, lęku i depresji. Któregoś z wymienionych zaburzeń może doświadczać nawet co drugi rodzic. Najtrudniejszym dla rodziców momentem jest otrzymanie diagnozy choroby nowotworowej dziecka. Omówienie: Matki najczęściej pełnią funkcję głównego opiekuna, ojcowie z kolei przejmują zadanie utrzymania rodziny. Mimo działania tego samego stresora matki doświadczają większych trudności niż ojcowie. Częściej diagnozuje się u nich zaburzenie stresowe pourazowe i zaburzenia o charakterze depresyjnym.

7

Poziom objawów lęku oraz depresji w trakcie izolacji związanej z pandemią „koronawirusa” – wirusa SARS-CoV-2 w określonych grupach społecznych

45%

Budzyńska N., Moryś J.

|

issue 4

433-450

PL

Pandemia wirusa SARS-CoV-2 ciągnie za sobą istotne konsekwencje w wielu dziedzinach życia, wpływając bezsprzecznie także na zdrowie psychiczne. Badanie przeprowadzono w okresie najbardziej restrykcyjnych ograniczeń w funkcjonowaniu społecznym, jakie wprowadzono w konsekwencji pojawienia się w Polsce wirusa SARS-CoV-2. Udział w badaniu drogą elektroniczną wzięły 423 osoby. W celu sprawdzenia poziomu objawów lęku oraz depresji w okresie izolacji społecznej wykorzystano Szpitalną Skalę Lęku i Depresji – HADS. Przeprowadzone analizy pokazują przewagę objawów lęku na początkowym etapie izolacji społecznej w badanej grupie. Istotną zmienną związaną z poziomem wyników skali HADS był wiek, najwyższe wyniki zaobserwowano wśród uczniów i studentów. Ponadto wysokie wyniki zarówno na skali lęku, jak i depresji zaobserwowano także wśród osób z najniższym wykształceniem, w grupie osób, których praca w tym czasie została wstrzymana, wśród badanych, którzy rzadziej wychodzili z domu, oraz wśród kobiet.

8

Wpływ muzyki na odczuwanie bólu, lęku i depresji oraz jakość życia u ludzi z problemami bólowymi różnego pochodzenia

45%

Danek J., Danek E., Danek M.

|

vol. XXI

|

issue 2

206-220

PL

Istnieje wiele badań wskazujących, że wpływ muzyki na organizm człowieka odbywa się na wielu poziomach, zaś ból jest jednym z najczęstszych dolegliwości w praktyce klinicznej i jest objawem wielu problemów fizycznych i psychicznych. Ból związany jest z negatywnymi emocjami (depresją, lękiem, frustracją, gniewem, strachem) oraz z obniżoną jakością życia. W pracy przeglądowej oceniono wpływ muzyki na odczuwanie bólu, lęku, depresji oraz na jakość życia osób z wybranymi problemami bólowymi różnego pochodzenia. W artykule wykorzystano badania, opublikowane w recenzowanych czasopismach naukowych (2010-2015), które znajdowały się w bazie PubMed. Powyższe kwestie zostały omówione w następujących układach: muzyka - ból, muzyka - ból, lęk i depresja, muzyka - ból i lęk w diagnozowaniu medycznym, muzyka - ból i leczenie przeciwbólowe, muzyka - ból i jakość życia. W większości przypadków udowodniono, że terapie muzyką były skuteczne w łagodzeniu bólu (i towarzyszących objawów) oraz miały pozytywny wpływ na funkcjonowanie i jakość życia wielu pacjentów.

9

Assessing school performance and motivation

45%

Kubíková K., Pavelková I.

|

vol. XXI

|

issue 1

43-60

PL

Autorzy weryfikowali hipotezę głoszącą, że indywidualne standardy odniesienia mają pozytywny wpływ na rozwój motywacji osiągnięć oraz obniżenie poziomu lęku u uczniów. Badaniami objęto 61 nauczycieli i ich 1144 uczniów w wieku od 9 do 12 lat. W artykule przedstawiono wyniki badań nad związkiem standardów stosowanych przez nauczycieli i motywacji osiągnięć ich uczniów. Badania obejmowały obserwacje zachowań w czasie lekcji i szczegółowe zapisy przebiegu lekcji. Badacze interesowali się zakresem i ograniczeniami użyteczności stosowania indywidualnych norm odniesienia dla oceny szkolnej. Badania wykazały, że stosowanie indywidualnej normy odniesienia nie jest koniecznym warunkiem wzrostu motywacji osiągnięć uczniów lub obniżenia lęku uczniów w szkole.

10

Can self-affirmations reduce depression and anxiety, and boost well-being in psoriasis patients? Preliminary findings

45%

Łakuta P.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2020

|

vol. XXV

|

issue 2

188-207

PL

W rosnącej liczbie badań naukowych odnotowuje się, że dokonanie autoafirmacji w obliczu zagrożenia dla jakiegoś aspektu Ja może sprzyjać przyjęciu szerszej perspektywy, z uwzględnieniem zasobów psychospołecznych, umożliwiając bardziej skuteczne radzenie sobie. W ramach prezentowanych badań poddano ocenie, czy i w jaki sposób tendencja do autoafirmacji wiąże się z dobrostanem i poziomem nasilenia depresji i lęku u pacjentów z łuszczycą. Badaniem objęto 51 chorych w wieku 19–67 lat. W badaniach wykorzystano metody samoopisowe do pomiaru negatywnych emocji związanych z ciałem, nasilenia lęku i depresji, oceny dobrostanu, tendencji do autoafirmacji, nasilenia choroby oraz poznawczej strategii regulacji emocji – stwarzania perspektywy. Wyniki analiz wykazały, że tendencja do autoafirmacji związana jest z niższym nasileniem depresji i lęku oraz wyższym poziomem dobrostanu. W kolejnych analizach testowaniu poddano modele mediacji, uwzględniające sekwencyjne działanie dwóch mediatorów. Wyniki tych analiz sugerują, że relacje między tendencją do autoafirmacji a niższym nasileniem depresji i lęku oraz wyższym poziomem dobrostanu można tłumaczyć mechanizmami, które obejmują procesy sprzyjające zdolności do spoglądania na negatywne wydarzenia z szerszej perspektywy i utrzymaniu bardziej pozytywnych emocji do własnego ciała. Prezentowane wyniki wskazują na adaptacyjną rolę autoafirmacji w kontekście chorób przewlekłych, takich jak łuszczyca, oraz potrzebę dalszych badań w tym obszarze.

11

Mental health during the third wave of the pandemic in Poland

45%

Skalski S.

|

EN

Celem badania było określenie nasilenia problemów dotyczących zdrowia psychicznego podczas III fali COVID-19 w Polsce. W badaniu wzięło udział 574 respondentów. Ankieta skonstruowana na potrzeby badań składała się z części demograficznej, Kwestionariusza Zdrowia Pacjenta-4 (PHQ-4) oraz Kwestionariusza Ogólnego Stanu Zdrowia GHQ-12. Analizy przeprowadzono, wykorzystując test U Manna–Whitneya. Wyniki badań wskazują, że kobiety mają większe nasilenie problemów ze zdrowiem psychicznym niż mężczyźni. Ponadto kobiety wykazują większe nasilenie depresji i lęku. Dokonując kolejnych analiz, stwierdzono, że respondenci z wykształceniem co najwyżej średnim mają więcej problemów ze zdrowiem psychicznym niż osoby z wykształceniem wyższym. Badani z wykształceniem co najwyżej średnim mają również większe nasilenie depresji i lęku. Analizując pozostałe zmienne, ustalono, że większe nasilenie problemów ze zdrowiem psychicznym mają studenci w porównaniu do osób pracujących. Uzyskane dane można wykorzystać w działaniach łagodzących negatywne skutki pandemii.

12

Inappropriate sinus tachycardia – cardiac syndrome or anxiety related disorder?

38%

Rasmus P., Pękala K., Kasprzak J. D., Ptaszyński P., Kozłowska E., Sobów T.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 3

126-130

EN

Introduction: Inappropriate sinus tachycardia is generally defined as an elevated resting heart rate (>90–100 bpm) with an exaggerated response to physical or emotional stress and a clearly sinus mechanism which is not secondary to a diagnosed somatic disease. Anxiety, a significant risk factor for cardiovascular disease, is recently recognized as a crucial issue in younger and older adults, with a causal relation to other risk factors, such as depression, substance use, overweight, sleep difficulties, or a sedentary life style. The aim of the study was to evaluate a possible relation between the level of anxiety, control of emotions in patients with manifestation of inappropriate sinus tachycardia and diagnosis of this syndrome. Material and methods: The study included 33 female patients with inappropriate sinus tachycardia (age range 31.8 ± 8.72) and 33 women (28.7 ± 4.4) without any cardiac diseases. The diagnosis of inappropriate sinus tachycardia was given by a cardiologist during hospitalisation of the patients in the 2nd Department of Cardiology and Department of Electrocardiology, Medical University of Lodz, Lodz, Poland. For psychological assessment the State-Trait Anxiety Inventory and Courtauld Emotional Control Scale both self-report, paper and pencil inventories were used. Results: A statistically significant difference was found between the group of women with inappropriate sinus tachycardia and the group of healthy women regarding the Anxiety-Trait. The results of the study have shown no other statistically significant differences between tested groups. Conclusions: Inappropriate sinus tachycardia is related to increased anxiety. More clinical trials are needed to confirm its psychogenic basis.

PL

Wprowadzenie: Nieadekwatna tachykardia zatokowa charakteryzuje się przyspieszonym zatokowym rytmem serca (>90–100 uderzeń na minutę) w trakcie czuwania z nasileniem dolegliwości podczas niewielkiego wysiłku fizycznego lub psychologicznego stresu. Zespół występuje przede wszystkim u młodych kobiet. Lęk stanowi istotny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, od niedawna w grupie młodszych i starszych pacjentów uznawany jest jego kluczowy wpływ na rozwój i przebieg chorób serca, obok takich czynników ryzyka, jak: depresja, używanie substancji psychoaktywnych, nadwaga, problemy ze snem czy siedzący tryb życia. Celem pracy była ocena ewentualnego związku pomiędzy poziomem lęku, kontrolą emocji u pacjentów z nieadekwatną tachykardią zatokową a diagnozą tego zespołu. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 33 pacjentek z nieadekwatną tachykardią zatokową (wiek 31,8 ± 8,72 roku) i grupę porównawczą 33 kobiet (wiek 28,7 ± 4,4 roku) bez stwierdzonych schorzeń kardiologicznych. Rozpoznanie nieadekwatnej tachykardii zatokowej w grupie badanej było ustalone przez zespół kardiologów opiekujących się chorymi w II Katedrze Kardiologii oraz Klinice Elektrokardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Do oceny psychologicznej wykorzystano standaryzowane, oparte na metodzie samoopisu, narzędzia diagnostyczne typu papier-ołówek: Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz Skalę Kontroli Emocji. Wyniki: Stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy grupą kobiet z nieadekwatną tachykardią zatokową a grupą porównawczą w zakresie zmiennej lęk jako cecha. Dalsza analiza nie wykazała innych istotnych statystycznie różnic między badanymi grupami. Wnioski: Nieadekwatna tachykardia zatokowa jest związana z wyższym poziomem lęku. Konieczne są dalsze badania kliniczne w celu potwierdzenia psychogennego pochodzenia tego wciąż mało poznanego zaburzenia.

13

Związki między dobrostanem psychicznym – psychopatologią a radzeniem sobie ze stresem u osób z różnymi formami zdrowia psychicznego

32%

Olszewski J. K.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2012

|

vol. 12

|

issue 4

265-272

EN

In this study the author referred to the complete mental health model by Keyes and Lopez. In this model quality different forms of psychical health are distinguished. They are based on such dimensions as psychopathology (which indicator is higher level of anxiety) and well-being (life satisfaction). The author also concentrates on coping with stress. The aim of this study is to show the relation between quality different forms of mental health and the type of coping with stress. The author investigated English and Polish philology students of Maria Curie-Skłodowska University. They were 22-42 years old. Satisfaction with Life Scale (SWLS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) were used in this study. The results indicates that it is possible to distinguish groups of people with different forms of mental health. There are two groups with two main forms of mental health: “prosperous” and “fearful” people. In the group of “fearful” people there is correlation between factors that decide about the form of mental health (life satisfaction and the level of anxiety) and the ways of coping with stress. In the group of “prosperous” people factors that decide about mental health are not connected with the ways of coping.

PL

W niniejszym opracowaniu autor nawiązał do modelu kompletnego zdrowia psychicznego Keyesa i Lopez, który daje podstawy do wyodrębnienia jakościowo odmiennych form zdrowia psychicznego, wyznaczonych przez wymiary psychopatologii (której wskaźnikiem jest podwyższony poziom lęku) i dobrostanu (sprowadzonego do satysfakcji z życia). Autor ponadto koncentrował się na adaptacyjności zaradczej, której wskaźnikami są podejmowane sposoby radzenia sobie ze stresem. Celem przeprowadzonych badań było określenie zależności zachodzących pomiędzy jakościowo odmiennymi formami zdrowia psychicznego a rodzajem stosowanych sposobów radzenia sobie ze stresem. Badania zostały przeprowadzone na studentach lubelskiej uczelni (UMCS), na kierunkach: filologia polska i filologia angielska. Wiek badanych mieścił się w przedziale 22-42 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skala Satysfakcji z Życia – SWLS, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – STAI oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych można wyodrębnić grupy osób z różnymi formami zdrowia psychicznego. Autor wyłonił grupy odznaczające się dwiema dominującymi formami zdrowia psychicznego – osoby „prosperujące” i „lękliwe”. W grupie osób „lękliwych” istnieją związki między czynnikami decydującymi o formie zdrowia psychicznego (satysfakcją z życia i poziomem lęku) a sposobami radzenia sobie ze stresem Natomiast w grupie osób „prosperujących” czynniki decydujące o formie zdrowia psychicznego nie są istotnie powiązane ze stosowanymi sposobami zaradczymi.

14

Depresja, lęk i strategie radzenia sobie ze stresem w bulimii psychicznej

32%

Brytek A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 3

130-137

EN

The aim of our study was to assess the severity of symptoms of depression and anxiety and use of stress-management strategies in Polish and French patients with bulimia nervosa. The study included 30 Polish girls and 14 French girls afflicted by bulimia nervosa and a control group including 30 Polish and 17 French randomly selected female students. Mean age of Polish and French patients with bulimia was 21.2 years and 22.9 years, respectively. We used the Zigmond and Snaith Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) and the Carver Brief COPE questionnaire. Polish girls with bulimia nervosa demonstrate a significantly higher level of depression (p≤0.05) and anxiety (p≤0.01) as compared with healthy students. Also in French patients present a significantly higher level of depression (p≤0.05) and anxiety (p≤0.05) as compared with the control group. The results of our study revealed significant differences in stress-management strategies between experimental and control groups. In the Polish group, coping strategies were related to active stress relief, planning, behaviour disorganization, withdrawal, positive re-interpretation, sense of humour, negation and use of psychoactive substances. In the French group, coping strategies included: active stress relief and behaviour disorganization. Furthermore, the results of Brief COPE test indicate that Polish girls with bulimia nervosa resort significantly less to coping strategies based on positive reinterpretation, sense of humour and acceptance than French patients. Polish girls scored higher in coping strategies focusing on the use of psychoactive substances.

PL

Celem przeprowadzonych badań była próba oceny nasilenia objawów depresji i lęku oraz strategii radzenia sobie ze stresem u pacjentek z bulimią psychiczną narodowości polskiej i francuskiej. Badaniami objęto 30 dziewcząt narodowości polskiej i 14 dziewcząt narodowości francuskiej, chorujących na bulimię psychiczną, oraz grupę kontrolną obejmującą 30 polskich i 17 francuskich, losowo wybranych studentek. Średnia wieku badanych pacjentek z bulimią wynosiła 21,2 roku u Polek i 22,9 roku u Francuzek. W badaniach wykorzystano Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (HADS) Zigmonda i Snaitha oraz Kwestionariusz Radzenia Sobie ze Stresem, Brief COPE, Carvera. Dziewczęta z bulimią psychiczną narodowości polskiej mają istotnie wyższy poziom depresji (p<0,05) i lęku (p<0,01) w porównaniu ze zdrowymi studentkami. Również u pacjentek francuskich w porównaniu z grupą kontrolną odnotowuje się wyższy poziom depresji (p<0,05) i lęku (p<0,05). Wyniki badań ujawniły występowanie znaczących różnic w strategiach radzenia sobie ze stresem między grupami eksperymentalnymi i kontrolnymi. W grupie polskiej strategie te dotyczyły: aktywnego radzenia sobie ze stresem, planowania, dezorganizacji zachowania, wycofania, pozytywnej reinterpretacji, poczucia humoru, zaprzeczania i stosowania substancji psychoaktywnych. W grupie francuskiej natomiast do strategii tych należały: aktywne radzenie sobie ze stresem oraz dezorganizacja zachowania. Wyniki Brief COPE wskazują ponadto, że dziewczęta z bulimią narodowości polskiej używają mniej strategii radzenia sobie ze stresem bazujących na pozytywnej reinterpretacji, poczuciu humoru i akceptacji aniżeli pacjentki francuskie. Badane Polki osiągnęły z kolei wyższe wyniki w strategiach skupiających się na używaniu substancji psychoaktywnych.

15

Ocena poziomu lęku i depresji u rodziców dzieci z zespołem nerczycowym – sposoby radzenia sobie z nimi i metody wsparcia

32%

Pawlak-Bratkowska M., Pilarz E., Tkaczyk M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 2

179-185

EN

Idiopathic nephrotic syndrome of childhood has been described as a recurrent disease with detrimental influence on child health and family settings. Authors assessed the level of anxiety and depression in group of parents of nephrotic children. Material and methods: The study was a cross-sectional clinical trial of parents (46 subjects) whose children suffer from nephrotic syndrome in relation to parents of healthy children. All parents filled: original questionnaire concerning of clinical course of the disease, State-Trait Anxiety Inventory, Beck Depression Inventory and Courtauld Emotional Control Scale Inventory. Twenty parents of healthy children consisted a control group. Results: Parents whose children suffer from the nephrotic syndrome indicate significantly higher level of depression (Beck Depression Inventory 8.7 vs. 4.9, t = 2.18, p < 0.05). Fathers showed subjective sense of controlling their emotions when compared to mothers – CECS, total in fathers (55.1 vs. 47.2, t = 2.53, p < 0.05). Mothers have higher level of anxiety as a trait (STAI – trait 45.7 vs. 36.1, t = 3.19, p < 0.05) and as a state (STAI – state 42.8 vs. 33.4, t = 2.8, p < 0.05) and also the depression level (10.62 vs. 4.86, t = 2.66, p < 0.05). Parents who blame themselves of being responsible for the child’s disease during first episode of the disease have statistically higher depression level. Conclusions: Parents of nephrotic children showed significantly higher level of depression when compared to parents of healthy children. Authors suggest to take care of mothers whose children suffer from the nephrotic syndrome to help them to decrease the level of anxiety and depression and fathers, because they have tendency of damming up their feelings.

PL

Idiopatyczny zespół nerczycowy w wieku rozwojowym przebiega nawrotowo i trwale zmienia życie dzieci oraz ich rodziców. Celem badania była ocena poziomu lęku i depresji u rodziców dzieci z zespołem nerczycowym. Materiał i metodyka: Badanie zaplanowano jako przekrojową próbę kliniczną wśród rodziców dzieci chorujących na zespół nerczycowy w odniesieniu do rodziców dzieci zdrowych. Wszyscy badani (46 rodziców) wypełniali: ankietę dotyczącą przebiegu choroby u dziecka, kwestionariusz STAI (Inwentarz stanu i cechy lęku), kwestionariusz Skali depresji Becka, kwestionariusz Skali kontroli emocji (CECS). Grupę kontrolną stanowiło 20 rodziców dzieci zdrowych. Wyniki: Rodzice dzieci z zespołem nerczycowym charakteryzowali się istotnie wyższym poziomem depresji (Skala depresji Becka 8,7 vs 4,9, t = 2,18, p < 0,05). U ojców zaobserwowano wyższe subiektywne uczucie kontrolowania własnych reakcji w porównaniu z matkami – wyższy wynik CECS, suma u ojców (55,1 vs 47,2, t = 2,53, p < 0,05). U matek odnotowano wyższe wskaźniki zarówno w skalach mierzących poziom lęku jako cechy (STAI – cecha 45,7 vs 36,1, t = 3,19, p < 0,05) i stanu (STAI – stan 42,8 vs 33,4, t = 2,8, p < 0,05), jak i w kwestionariuszu badającym poziom depresji (10,62 vs 4,86, t = 2,66, p < 0,05). Rodzice, którzy wykazywali tendencję do obwiniania się o chorobę dziecka, podczas jej pierwszego epizodu uzyskali statystycznie istotny wyższy wynik w testach badających poziom depresji. Wnioski: Rodzice dzieci cierpiących na zespół nerczycowy charakteryzowali się istotnie wyższym poziomem depresji niż rodzice dzieci zdrowych. Ważne wydaje się objęcie szczególną opieką matek, mającą na celu obniżenie poziomu lęku i objawów depresji, oraz ojców skłonnych do tłumienia przeżywanych emocji.

16

Postawy rodzicielskie oraz funkcjonowanie emocjonalne rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek

32%

Szałowska D., Pilarz E., Tkaczyk M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 3

276-281

EN

Chronic diseases in children, besides the influence on their health and mental status, change the life of the whole family. Aim of the study: Estimation of the parental attitudes and emotional functioning amongst parents of children with chronic kidney disease. Material and methods: Study group consisted of 22 parents of children with chronic kidney disease. The disease was diagnosed at least three months before the study. The children were treated in a tertiary paediatric nephrology centre. Twenty age-matched parents of healthy children served as controls. For the analysis 5 questionnaires were used: 1) clinical and epidemiological; 2) STAI X-1, STAI X-2; 3) Beck’s Depression Inventory; 4) CECS; 5) Plopa’s questionnaire of parental attitudes. Results: Parents with children with the chronic kidney disease had higher result in the test which estimated the level of depression and the level of fear. When parental attitudes were concerned, we observed the higher results in the protection in study group. Additionally, an inverse correlation between duration of the disease and level of fear was observed. Conclusion: The study clearly showed higher level of depression and fear in the parents of children with chronic kidney disease when compared with the parents from the control group. They also presented overprotection attitude. The intensity of fear in the study group decreased with the time of disease.

PL

Przewlekła choroba u dziecka, poza oczywistym wpływem na jego zdrowie i psychikę, zmienia też istotnie funkcjonowanie całej rodziny. Celem prezentowanego badania prowadzonego wśród rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek (PChN) była ocena postaw rodzicielskich oraz ocena stanu emocjonalnego rodziców. Materiał: Grupę badaną stanowiło 22 rodziców dzieci z rozpoznaną (przynajmniej 3 miesiące przed przystąpieniem do badania) PChN w stadium III i wyższym, leczonych w ośrodku nefrologii dziecięcej o trzecim stopniu referencyjności. Grupę kontrolną stanowiło 20 rodziców dobranych losowo, których dzieci nie chorowały na przewlekłe choroby. Metoda: Do przeprowadzenia badania wykorzystano: 1) ankietę dotyczącą przebiegu choroby u dziecka oraz podstawowych danych epidemiologicznych; 2) kwestionariusz STAI X-1, STAI X-2; 3) skalę Becka; 4) skalę kontroli emocji (Courtauld emotional control scale, CECS); 5) skalę postaw rodzicielskich Mieczysława Plopy. Wyniki: W grupie rodziców dzieci z PChN stwierdzono znamiennie wyższe wartości w teście mierzącym objawy depresyjne i wyższe wartości poziomu lęku w testach mierzących lęk w porównaniu z grupą kontrolną. W skali postaw rodzicielskich w grupie badanej zaobserwowano znacząco wyższe wyniki w zakresie postawy nadmiernie ochraniającej. Stwierdzono w niej także znamiennie ujemną korelację pomiędzy czasem trwania choroby a poziomem lęku u rodzica. Wnioski: Przeprowadzone badanie wykazało istotnie podwyższony poziom lęku i objawów depresyjnych u rodziców dzieci chorujących na przewlekłą chorobę nerek w porównaniu z rodzicami z grupy kontrolnej. Postawa lękowa u rodziców malała wraz z czasem trwania choroby u dziecka. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej prezentowali ochraniającą postawę wobec dziecka.

17

Anxiety of physical activity and anxiety of hypoglycaemia in adolescents with diabetes mellitus type 1

32%

Krzemińska K., Wieczorek D., Sitek E., Zaręba W.

Physiotherapy

|

2009

|

vol. 17

|

issue 4

28-39

PL

Cel i założenia: badanie miało na celu ustalenie związku między lękiem przed hipoglikemią a lękiem przed wysiłkiem fizycznym w grupie młodzieży z cukrzycą typu 1. Założenia: 1) u młodzieży z cukrzycą typu 1 występuje wyższy poziom lęku jako stanu i lęku jako cechy, które związane są z lękiem przed hipoglikemią. 2) lęk przed hipoglikemią oraz dyskomfort fizyczny spowodowany chorobą powodują wycofywanie się pacjentów z cukrzycą z aktywności fizycznej. Materiał: zbadano 50 pacjentów z cukrzycą typu 1 (średnia wieku - 16 lat) oraz 30 osób zdrowych. Metoda badawcza: wykorzystano Kwestionariusz STAI Spielbergera, Kwestionariusz KAS, Skalę Hd z MMPI, autorskie kwestionariusze. Wnioski: lęk przed hipoglikemiąjest związany z lękiem przed aktywnością fizyczną, lękiem jako cechą oraz tendencją do somatyzacji u młodzieży z cukrzycą typu 1. Wiąże się raczej z utrzymywaniem, dla bezpieczeństwa, wyższej glikemii niż z wycofywaniem się z aktywności fizycznej. Większy dyskomfort fizyczny spowodowany chorobą sprzyja podejmowaniu przez młodzież aktywności fizycznej.

EN

Aims: the study aimed at establishing the interdependency between the fear of hypoglycaemia and the fear of physical activity in adolescents with type 1 diabetes mellitus. Adolescents with diabetes mellitus type 1 exhibit higher trait and state anxiety which is linked to fear of hypoglycaemia. Anxiety of hypoglycaemia and psychological discomfort induced by the illness cause withdrawal from physical activity. Material: fifty patients with type 1 diabetes mellitus (average age - 16) and 30 control subjects were tested. Methods: state and Trait Anxiety Inventory, Social Approval Questionnaire, Hypochondria Scale from Minnesota Multiphasic Personality Inventory and the authors' questionnaires were employed. Conclusions: fear of hypoglycaemia is connected to fear of physical activity, trait anxiety and somatisation tendency in adolescents with type 1 diabetes mellitus. Fear of hypoglycaemia is related to maintaining higher glycaemia, not to withdrawing from physical activity. Discomfort caused by the illness favours physical activity.

18

Stress, anxiety, depressive disorders, and somatisation among lawyers

32%

Chrobak-Kasprzyk K. S., Jośko-Ochojska J.

|

issue 74

116-125

EN

INTRODUCTION: The American Bar Association has published alarming figures, according to which 28% of lawyers in the USA suffer from depression, 19% demonstrate symptoms of anxiety, and 21% have an alcohol problem. Little is known about stress, anxiety, depressive disorders and somatization among Polish lawyers; therefore this paper is the first assessment of these disorders. MATERIAL AND METHODS: The study covered 206 lawyers who are members of the District Bar Association in Katowice. An anonymous survey was carried out using the 4DSQ questionnaire. RESULTS: Nearly 22% of lawyers have an increased level of stress, including 2% with a severely increased stress level. Somatization correlated strongly with stress, depression and anxiety, and occurred in about 21% of subjects. The study revealed a statistically significant relationship between the working hours per week and the following subscales: anxiety (r = 0.17; p = 0.01), stress (r = 0.17; p = 0.01), and depression (r = 0.16; p = 0.02). The performed analysis showed a statistically significant difference in the level of depression between women and men (t = 2.14; p = 0.03). CONCLUSIONS: The study is the first assessment of somatization, stress, anxiety, and depressive disorders among lawyers in Poland. High stress levels were found among the subjects, which correlated most significantly with somatization of the musculoskeletal, gastrointestinal, neurological, and cardiovascular systems. Anxiety and depressive disorders were more frequent among lawyers than in the general population, and the number of somatic symptoms increased along with the severity of these disorders. Depressive disorders were more common among men.

PL

WSTĘP: American Bar Association opublikowało niepokojące dane, iż 28% prawników w USA cierpi na depresję, 19% wykazuje objawy lęku, 21% nadużywa alkoholu. Niewiele wiadomo na temat stresu, lęku, zaburzeń depresyjnych i somatyzacji wśród polskich adwokatów, zatem prezentowana praca jest pierwszą oceną stanu psychicznego i emocjonalnego wspomnianej grupy zawodowej. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 206 adwokatów, członków Okręgowej Rady Adwokackiej w Katowicach. Badanie przeprowadzono anonimowo za pomocą kwestionariusza 4DSQ. WYNIKI: Blisko 22% adwokatów deklaruje podwyższony poziom stresu, w tym 2% mocno podwyższony. Somatyzacja korelowała silnie ze stresem, depresją oraz lękiem i występowała u około 21%. Badanie wykazało istnienie istotnego statystycznie związku pomiędzy tygodniową liczbą godzin pracy a podskalami: lęku (r = 0,17; p = 0,01) stresu (r = 0,17; p = 0,01) oraz depresji (r = 0,16; p = 0,02). Przeprowadzona analiza wykazała istnienie istotnej statystycznie różnicy w poziomie depresji pomiędzy kobietami i mężczyznami (t = 2,14; p = 0,03). WNIOSKI: Przeprowadzone badanie jest pierwszą oceną somatyzacji, stresu, lęku i zaburzeń depresyjnych wśród adwokatów w Polsce. U badanych stwierdzono wysoki poziom stresu, który najsilniej korelował z somatyzacją ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, pokarmowego, neurologicznego oraz sercowo-naczyniowego. Niepokój i zaburzenia depresyjne występowały w tej grupie zawodowej częściej niż w populacji ogólnej i wraz ze wzrostem ich nasilenia narastała liczba objawów somatycznych. Zaburzenia depresyjne występowały częściej wśród mężczyzn.

19

The psychological aspects of everyday functioning in a group of patients with varicose veins – an assessment with VEINES Qol/Sym for patients before and after varicose veins surgery

32%

Migdalski Ł., Błaszczyński P.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2015

|

vol. 15

|

issue 3

115-121

EN

Psychological functioning of patients in early stages of venous insufficiency has not been a common subject of scientific investigation so far, even though this group of patients experiences many limitations in daily functioning, as well as psychological distress. Varicose veins are the most common type of venous insufficiency, with an epidemiology of up to 50% of the western population. The present study is concerned with the functioning of a group undergoing surgery of varicose veins. The operation was carried out in an ambulatory mode, and such psychological factors as acceptance of illness, anxiety–state, anxiety–trait, and wellbeing (treated as personality construct) have been considered. It is the first time that such variables have been used with the new tool for assessing quality of life in venous diseases (VEINES Qol/Sym), and no previous findings about applying VEINES Qol/Sym to assess patients after varicose veins operations exist. The results are promising, especially for combining such psychological variables as anxiety, acceptance of illness, or wellbeing with specific venous measures of quality of life. It has been proved that there is a need for monitoring psychological variables in the group of patients in an early stage of chronic venous illness. Further research on other venous patient groups is necessary to fully understand the specificity of these groups.

PL

Psychologiczne funkcjonowanie pacjentów we wczesnych stadiach niewydolności żylnej nie było jak dotąd częstym przedmiotem badań, pomimo faktu, że doświadczają oni licznych ograniczeń codziennego funkcjonowania oraz dystresu psychologicznego. Żylaki są najczęstszą formą niewydolności żylnej, zmaga się z nimi nawet 50% populacji zachodniej. Opracowanie dotyczy funkcjonowania pacjentów przed i po zabiegu operacyjnego leczenia żylaków kończyn dolnych. Operację przeprowadzono w trybie ambulatoryjnym, a w badaniu uwzględniono takie zmienne psychologiczne, jak akceptacja choroby, lęk – stan, lęk – cecha, dobrostan (rozumiany jako konstrukt osobowościowy). Po raz pierwszy zestawiono takie zmienne z nowym narzędziem mierzenia jakości życia w chorobach żylnych (VEINES Qol/Sym), nie było też dotychczas danych na temat zastosowania tego narzędzia w grupie pacjentów poddawanych operacyjnemu leczeniu żylaków. Uzyskane wyniki są obiecujące – szczególnie ciekawych wniosków dostarcza zestawienie zmiennych lęku, akceptacji choroby i dobrostanu ze specyficzną miarą jakości życia. Wykazano, że istnieje potrzeba monitorowania zmiennych psychologicznych w grupie osób we wczesnym stadium niewydolności żylnej. Zrozumienie specyfiki problemów żylnych wymaga dalszych badań z udziałem następnych grup pacjentów z tymi problemami.

20

Level of anxiety connected with putting on weight as a predictor of bulimia and anorexia

32%

Basiaga-Pasternak J., Czekaj S.

Physiotherapy

|

2009

|

vol. 17

|

issue 3

36-40

PL

Zaburzenia odżywiania są obecnie olbrzymim problemem. Każdego roku rośnie na całym świecie liczba osób chorych na anoreksję i bulimię. Konsekwencje tych chorób są bardzo grozne dla zdrowia, a nawet życia. Istotne zatem wydaje się ustalenie przyczyn prowadzących do anoreksji i bulimii. Celem badań było ustalenie, czy lęk przed otyłością prowadzi do anoreksji i bulimii. Przebadano 85 kobiet - studentek krakowskich szkół wyższych. Wykorzystano ankietę konstrukcji własnej. Rezultaty wskazują, że silniejszy lęk przed otyłością występuje u studentek Akademii Wychowania Fizycznego. Jest możliwe, że problemy natury psychologicznej mogą prowadzić do anoreksji lub bulimii cześci z badanych studentek. Lęk przed otyłością prowadzi do bulimii i anoreksji.

EN

Eating disorders present a serious problem these days. Every year the number of people suffering from anorexia and bulimia increases and consequences of these diseases may be health or even life threatening. Therefore it seems essential to establish the causes of anorexia and bulimia. The aim of the research was to establish whether anxiety related to putting on weight can lead to bulimia or anorexia. The examination group consisted of 85 females who were students of Cracow universities and colleges. Sabina Czekaj Questionnaire was used.The results show that greater fear of obesity occurs in the students of University of Physical Education. It is plausible that in some cases psychological problems may lead to anorexia and bulimia.

Refine search results

Społeczne oceny zjawiska lęku w myśli greckiej, hellenistycznej i chrześcijańskiej

Depresja w chorobie Parkinsona. Rola farmakoterapii

Fenomenologia i psychologia lęku

Temperamentalne predyktory strategii regulacji emocji negatywnych i pozytywnych u osób z zaburzeniami depresyjno-lękowymi

Rodzaj zabiegu a lęk, depresja i przystosowanie do choroby u kobiet z rozpoznanym rakiem piersi

Rodzice w obliczu choroby nowotworowej dziecka

Poziom objawów lęku oraz depresji w trakcie izolacji związanej z pandemią „koronawirusa” – wirusa SARS-CoV-2 w określonych grupach społecznych

Wpływ muzyki na odczuwanie bólu, lęku i depresji oraz jakość życia u ludzi z problemami bólowymi różnego pochodzenia

Assessing school performance and motivation

Can self-affirmations reduce depression and anxiety, and boost well-being in psoriasis patients? Preliminary findings

Mental health during the third wave of the pandemic in Poland

Inappropriate sinus tachycardia – cardiac syndrome or anxiety related disorder?

Związki między dobrostanem psychicznym – psychopatologią a radzeniem sobie ze stresem u osób z różnymi formami zdrowia psychicznego

Depresja, lęk i strategie radzenia sobie ze stresem w bulimii psychicznej

Ocena poziomu lęku i depresji u rodziców dzieci z zespołem nerczycowym – sposoby radzenia sobie z nimi i metody wsparcia

Postawy rodzicielskie oraz funkcjonowanie emocjonalne rodziców dzieci z przewlekłą chorobą nerek

Anxiety of physical activity and anxiety of hypoglycaemia in adolescents with diabetes mellitus type 1

Stress, anxiety, depressive disorders, and somatisation among lawyers

The psychological aspects of everyday functioning in a group of patients with varicose veins – an assessment with VEINES Qol/Sym for patients before and after varicose veins surgery

Level of anxiety connected with putting on weight as a predictor of bulimia and anorexia