Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kwas hialuronowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Preparaty złożone z kwasem hialuronowym w terapii zespołu suchego oka

100%
Mikita A.
OphthaTherapy
|
2015
|
vol. 2
|
issue 2
116-121
EN
Aim of the study: presentation of benefits of a new lubricant formulation comprised of a dual polymer in the dry eye treatment. Methods: review of literature on the impact on life and functional deficits in patients with dry eye disease. According to paper presented by Ketelson [14], there are special insights in pharmacodynamics of dual polymer lubrication drops. Results: a demulcent solution of propylene glycol, polyethylene glycol, and the high-molecular weight polymer Hydroxypropyl guar (HPG) provides good viscoelastic properties, in optimal pH. Addition of sodium hyaluronate (HA) decreases the coefficient of friction, promotes lubrication and retention over ocular surface. Conclusions: dual polymer HPG/HA formulation acts in potentially promoting desiccation protection, moisture retention, and improved surface lubricity on the ocular surface.
PL
Cel pracy: przedstawienie korzyści uzasadniających zastosowanie złożonych preparatów nawilżających w leczeniu zespołu suchego oka (ZSO). Metody: przegląd piśmiennictwa dotyczącego upośledzenia jakości życia oraz zaburzeń czynnościowych u chorych z ZSO, ze szczególnym uwzględnieniem farmakodynamiki kropli nawilżających o charakterze złożonym [14]. Wyniki: kombinacja kwasu hialuronowego z glikolem polietylenowym 400 i glikolu propylenowego z HP-guar zapewnia korzystne właściwości wiskoelastyczne, przy optymalnym pH. Dodatek kwasu hialuronowego powodował zmniejszenie współczynnika tarcia kropli opartych na HPGuar, co z kolei sprzyjało lepszej dystrybucji. Jednocześnie stwierdzono wydłużenie czasu retencji złożonych kropli ocznych na powierzchni gałkowej, przy zachowaniu skuteczności wynikającej z doskonałych parametrów wiskoelastycznych. Wnioski: złożone krople nawilżające HPG/HA mają doskonałe parametry nawilżające oraz regenerujące.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zastosowanie nieinwazyjnych i inwazyjnych metod diagnostycznych do oceny skuteczności trzech preparatów sztucznych łez w leczeniu zespołu suchego oka

75%
Szczęsna-Iskander D., Muzyka-Woźniak M., Osęka M.
OphthaTherapy
|
2019
|
vol. 6
|
issue 2
95-104
EN
Objectives: The assessment of three commercially available artificial tear formulations for dry eye disease (DED) treatment. Material and methods: This 4-week, randomised prospective study enrolled 30 patients with DED symptoms. Patients received (in scheme 1 : 1 : 1): group 1 – dexpanthenol 2% and hydroxypropylcelulose 0.5%; group 2 – trehalose 3% and sodium hyaluronate 0.15%; group 3 – sodium hyaluronate 0.24%. All assessments were performed before and 28 days after treatment and included Ocular Surface Disease Index (OSDI), subjective symptoms, non-invasive imaging using a cone- and a bowl-type videokeratoscope, Schirmer test and slit lamp exam including fluorescein and lissamine green ocular surface staining. T-test was used for statistical analysis of the results. Results: All groups had significantly lower OSDI. Four subjective symptoms improved in group 1 and only two subjective symptoms improved in groups 2 and 3. Non-invasive break-up time (NIBUT) was significantly longer after treatment in groups 1 and 3 (p < 0.05). The ratio of tear film surface quality distortion was lower only in group 1 (p < 0.05). Corneal fluorescein staining was reduced in all groups after treatment (p < 0.05). There were no statistically significant changes in Schirmer test, tear meniscus height and NIBUT measured with a bowl-type videokeratoscope after treatment. Conclusions: All preparations reduced the subjective and objective symptoms of DED. The corneal epithelium and general subjective comfort improved regardless of used artificial tear formulation. Nonetheless, the tear film break-up time change depended on the diagnostic method and treatment type.
PL
Cel: Ocena skuteczności 3 powszechnie stosowanych preparatów sztucznych łez u pacjentów z objawami zespołu suchego oka. Materiał i metody: W 4-tygodniowym badaniu uczestniczyło 30 osób z objawami suchego oka. Badani w schemacie 1 : 1 : 1 otrzymywali: grupa 1. – dekspantenol 2% i hydroksypropylocelulozę 0,5%; grupa 2. – trehalozę 3% i hialuronian sodu 0,15%; grupa 3. – hialuronian sodu 0,24%. Badania wykonano przed rozpoczęciem leczenia i po 28 dniach. Zastosowano kwestionariusz OSDI wskaźnika choroby powierzchni oka, ocenę objawów subiektywnych, nieinwazyjne obrazowe badania diagnostyczne 2 wideokeratoskopami z dużą i małą czaszą projekcyjną, test Schirmera oraz badania w lampie szczelinowej z barwieniem fluoresceiną i zielenią lizaminy. W analizie statystycznej użyto testu t-Studenta dla prób zależnych. Wyniki: Wszystkie preparaty doprowadziły do poprawy OSDI. W grupie 1. redukcji uległy cztery, a w grupach 2. i 3. – dwa subiektywne objawy suchego oka (p < 0,05). Nieinwazyjny czas przerwania filmu łzowego (NIBUT) był znacząco dłuższy w grupach 1. i 3. (p < 0,05) jedynie w pomiarach wideokeratoskopem z małą czaszą. Tempo postępującego pogarszania się jakości powierzchni filmu łzowego po mrugnięciu uległo spowolnieniu tylko w grupie 1. (p < 0,05). Stopień barwienia rogówki fluoresceiną zmniejszył się we wszystkich grupach (p < 0,05). Nie zaobserwowano istotnych zmian w teście Schirmera, wysokości menisku łzowego i w NIBUT mierzonym wideokeratoskopem z dużą czaszą. Wnioski: Badane preparaty zmniejszyły subiektywne i obiektywne objawy zespołu suchego oka. Znacząco polepszyły komfort pacjenta i stan nabłonka rogówki. Poprawa stabilności filmu łzowego zależała od rodzaju kropli i metody badawczej.
3
Publication available in full text mode
Content available

Rola doustnego preparatu kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny w leczeniu pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym

75%
Chmielecka-Rutkowska J., Tomasik B., Pietruszewska W.
Otolaryngologia Polska
|
2019
|
vol. 73(6)
38-49
PL
Wprowadzenie: Inhibitory pompy protonowej (Proton Pump Inhibitors; PPI) są ważnym przełomem w leczeniu choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease; GERD). Jednak u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (laryngopharyngeal reflux; LPR), jednym z zespołów pozaprzełykowych tego schorzenia, skuteczność terapii PPI jest częściowa lub ograniczona, a złagodzenie objawów wymaga podania dodatkowych leków. Obecnie podkreśla się dużą rolę kwasu hialuronowego (hialuronic acid; HA) oraz siarczanu chondroityny (chondroitin sulphate; CS) i ich ważny udział w procesie gojenia uszkodzeń błony śluzowej, przede wszystkim krtani. Cel: Celem pracy była ocena wyników leczenia pacjentów z LPR doustnym preparatem złożonym kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny (HA+CS) na nośniku bioadhezyjnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 chorych (18 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku od 25–75 lat zgłaszających objawy LPR, potwierdzone w badaniu laryngowideoskopowym. Pacjentów zakwalifikowano do badania na podstawie wskaźnika objawów refluksu (refluks symptom index; RSI) powyżej 13 pkt oraz skali refluksowych objawów morfologicznych LPR w badaniu laryngofiberoskopowym (refluks finding score; RFS) powyżej 7 pkt. Zalecono im stosowanie preparatu złożonego HA+CS przez 14 dni z następczą oceną. Wyniki: Objawy wskazujące na poważny lub ciężki problem (4 lub 5 pkt w skali RSI) przed leczeniem to: chrząkanie (48 chorych; 90,19%), chrypka (29 osób; 56,86%) i kaszel po jedzeniu/położeniu się (37 osób; 72,50%). Po leczeniu chorzy wskazali, że powyższe dolegliwości ograniczają ich codzienne funkcjonowanie w stopniu umiarkowanym (p < 0,001). Objawy, takie jak: obecność śluzu w gardle, dokuczliwy kaszel, uczucie przeszkody w gardle, określane wyjściowo jako umiarkowane (3 pkt), po zastosowaniu leczenia wspomagającego zmniejszyły się do poziomu niewielkiego (1 pkt) (p < 0,001). Łączną wartość RSI po leczeniu oceniono na graniczną dla rozpoznania LPR (mediana 13, zakres 12–15). Chory nie był wolny od objawów choroby refluksowej, jednak osiągnięto istotne zmniejszenie dolegliwości w całej grupie badanej. Do zmian morfologicznych krtani przed leczeniem należały najczęściej: zaczerwienienie/przekrwienie, obrzęk fałdów głosowych oraz przerost spoidła tylnego. Stwierdzono je u wszystkich pacjentów. Po leczeniu zaobserwowano wartość łącznego RFS poniżej granicy rozpoznania LPR (mediana 6, zakres 5–7), co w porównaniu do RFS (mediana 9, zakres 8–10) przed leczeniem wskazało na istotne ograniczenie zmian w krtani w niemal całej grupie badanej (N = 50; 98,04%) (p < 0,001). Wnioski: Preparat złożony kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny na nośniku bioadhezyjnym, działając miejscowo, w znacznym stopniu zmniejsza dolegliwości refluksu krtaniowo-gardłowego, głównie u pacjentów z: przewlekłym kaszlem, chrząkaniem oraz chrypką. Ponadto, poprzez pokrycie błony śluzowej krtani ochronną warstwą, umożliwia jej lepsze nawilżenie oraz przyspiesza proces gojenia i regenerację błony śluzowej, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie lub wycofanie się zmian morfologicznych w krtani.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rola doustnego preparatu kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny w leczeniu pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym

75%
Chmielecka-Rutkowska J., Tomasik B., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
38-49
PL
Wprowadzenie: Inhibitory pompy protonowej (Proton Pump Inhibitors; PPI) są ważnym przełomem w leczeniu choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease; GERD). Jednak u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (laryngopharyngeal reflux; LPR), jednym z zespołów pozaprzełykowych tego schorzenia, skuteczność terapii PPI jest częściowa lub ograniczona, a złagodzenie objawów wymaga podania dodatkowych leków. Obecnie podkreśla się dużą rolę kwasu hialuronowego (hialuronic acid; HA) oraz siarczanu chondroityny (chondroitin sulphate; CS) i ich ważny udział w procesie gojenia uszkodzeń błony śluzowej, przede wszystkim krtani. Cel: Celem pracy była ocena wyników leczenia pacjentów z LPR doustnym preparatem złożonym kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny (HA+CS) na nośniku bioadhezyjnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 chorych (18 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku od 25–75 lat zgłaszających objawy LPR, potwierdzone w badaniu laryngowideoskopowym. Pacjentów zakwalifikowano do badania na podstawie wskaźnika objawów refluksu (refluks symptom index; RSI) powyżej 13 pkt oraz skali refluksowych objawów morfologicznych LPR w badaniu laryngofiberoskopowym (refluks finding score; RFS) powyżej 7 pkt. Zalecono im stosowanie preparatu złożonego HA+CS przez 14 dni z następczą oceną. Wyniki: Objawy wskazujące na poważny lub ciężki problem (4 lub 5 pkt w skali RSI) przed leczeniem to: chrząkanie (48 chorych; 90,19%), chrypka (29 osób; 56,86%) i kaszel po jedzeniu/położeniu się (37 osób; 72,50%). Po leczeniu chorzy wskazali, że powyższe dolegliwości ograniczają ich codzienne funkcjonowanie w stopniu umiarkowanym (p < 0,001). Objawy, takie jak: obecność śluzu w gardle, dokuczliwy kaszel, uczucie przeszkody w gardle, określane wyjściowo jako umiarkowane (3 pkt), po zastosowaniu leczenia wspomagającego zmniejszyły się do poziomu niewielkiego (1 pkt) (p < 0,001). Łączną wartość RSI po leczeniu oceniono na graniczną dla rozpoznania LPR (mediana 13, zakres 12–15). Chory nie był wolny od objawów choroby refluksowej, jednak osiągnięto istotne zmniejszenie dolegliwości w całej grupie badanej. Do zmian morfologicznych krtani przed leczeniem należały najczęściej: zaczerwienienie/przekrwienie, obrzęk fałdów głosowych oraz przerost spoidła tylnego. Stwierdzono je u wszystkich pacjentów. Po leczeniu zaobserwowano wartość łącznego RFS poniżej granicy rozpoznania LPR (mediana 6, zakres 5–7), co w porównaniu do RFS (mediana 9, zakres 8–10) przed leczeniem wskazało na istotne ograniczenie zmian w krtani w niemal całej grupie badanej (N = 50; 98,04%) (p < 0,001). Wnioski: Preparat złożony kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny na nośniku bioadhezyjnym, działając miejscowo, w znacznym stopniu zmniejsza dolegliwości refluksu krtaniowo-gardłowego, głównie u pacjentów z: przewlekłym kaszlem, chrząkaniem oraz chrypką. Ponadto, poprzez pokrycie błony śluzowej krtani ochronną warstwą, umożliwia jej lepsze nawilżenie oraz przyspiesza proces gojenia i regenerację błony śluzowej, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie lub wycofanie się zmian morfologicznych w krtani.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wiskosuplementacja w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

75%
Ostałowska A. B., Święchowicz S., Koczy B., Stołtny T., Nowak D., Skowron M., Birkner E., Kasperczyk S.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2017
|
vol. 71
38-45
EN
WSTĘP: Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych (gonartroza – GA) należy do najczęstszych schorzeń narządu ruchu, a ból i ograniczenie ruchomości kolana są najdotkliwiej odbieranymi przez pacjentów objawami zmian zwyrodnieniowych. Celem pracy było sprawdzenie, czy podanie dostawowe preparatu kwasu hialuronowego wpływa na funkcje stawu kolanowego, wybrane parametry układu antyoksydacyjnego i natężenie stresu oksydacyjnego we krwi u pacjentów z gonartrozą. MATERIAŁ I METODY: Grupa badana 1K obejmowała 96 pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, którym podano kwas hialuronowy do jednego stawu kolanowego, natomiast do grupy badanej 2K włączono 33 pacjentów, którym podano kwas hialuronowy do obu stawów kolanowych. Badanie prowadzono przez 40 tygodni według ustalonego protokołu. Oznaczono całkowity status oksydacyjny (TOS) osocza, zawartość grup sulfhydrylowych (SH) w surowicy, aktywność katalazy (CAT) w erytrocytach, aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w osoczu i erytrocytach, aktywność peroksydazy glutationowej (GPx) w erytrocytach. WYNIKI: Po leczeniu wiskosuplementacyjnym odnotowano zmniejszenie nasilenia bólu oraz poprawę w badanych skalach VAS i HHS, przy czym nieco większą poprawę stwierdzono w przypadku zajęcia jednego kolana. Po leczeniu dostawowym kwasem hialuronowym stwierdzono znamienny spadek aktywności SOD oraz CAT a wzrost aktywności GPx, wzrost stężenia grup SH w obu grupach oraz spadek stężenia TOS. WNIOSKI: Wiskosuplementacja w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego istotnie redukuje ból kolana i poprawia jego funkcje oraz wywołuje korzystne zmiany w układzie antyoksydacyjnym krwi. Efekt leczenia jest porównywalny zarówno w przypadku podawania preparatu kwasu hialuronowego do jednego, jaki i do obu stawów kolanowych.
PL
INTRODUCTION: Osteoarthritis of the knee (gonarthritis – GA) is one of the most common musculoskeletal disorders. Pain and limitation of joint movement are the most constant and troublesome symptoms of the joint pathology. The aim of the study was to examine viscosupplementation therapy with hyaluronic acid. MATERIAL AND METHODS: 96 patients were administered hyaluronic acid unilaterally (the 1K group), while 33 patients were administered hyaluronic acid bilaterally (the 2K group) in a 40-day cycle. The stage of the disease was assessed based on medical history, physical examination and a questionnaire survey. Analysis of the following parameters was performed: serum level of sulfhydryl groups (SH), total oxidant status (TOS), catalase activities (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes and superoxide dismutase activity (SOD) in plasma and erythrocytes. RESULTS: Viscosupplementation resulted in pain reduction and improvement in the HHS score. The SOD and CAT activities were significantly decreased, while GPx activity as well as the SH level significantly increased in both the examined groups. In addition the TOS values significantly decreased. CONCLUSION: Viscosupplementation therapy with hyaluronic acid significantly reduces pain of the knee joint, improves its function and has a beneficial effect on the pro/antioxidant balance in the blood of patients diagnosed with GA. The effects of uni- and bilateral administration of hyaluronic acid are similar.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ preparatów zawierających hialuroniany na niektóre parametry zaburzeń statyki narządów moczowo-płciowych u kobiet

63%
Markowska J., Sterlińska-Tulimowska B.
Current Gynecologic Oncology
|
2016
|
vol. 14
|
issue 2
97-103
EN
Urogenital organs statics disorders affect approximately 30–75% of women; their incidence increases with age. Among various causes, the generally recognized ones are deliveries experiences in the past, excessive physical effort, age-related estrogen deficiency, previous treatment, including irradiation (brachytherapy) – mainly due to uterine tumors. Dysfunctions in statics usually involve two anatomically and developmentally related systems: the reproductive system and the urinary system. In gynecologic practice, the most common pathologies involve a lowering the anterior vaginal wall (cystocele), stress urinary incontinence and polyuria. Study encompassed 78 women, aged 50 to 76, 11 of whom experienced earlier endometrial cancer and nine of whom were also subjected to brachytherapy. In 63 women OB intravaginal tampons were applied for three months, covered with a gel or cream containing hyaluronic acid; in some of them additionally estriolcontaining ointment was applied twice a week. Some women (15) were exclusively recommended to do the Kegel exercises. Evaluation of stress urinary incontinence as well as polyuria and nocturia was conducted 3 and 6 months after tampons stopped to be applied. The application of tampons covered with hyaluronic acid-containing preparations was found to reduce significantly the symptoms of stress urinary incontinence and polyuria and the symptoms of cystocele. The presented method is simple and evidently effective.
PL
Zaburzenia statyki narządów moczowo-płciowych dotyczą 30–75% kobiet, a częstość tych zmian wzrasta z wiekiem. Wśród różnych przyczyn problemu powszechnie wymienia się porody, nadmierny wysiłek fizyczny, niedobór estrogenów związany z wiekiem i przebyte leczenie, w tym napromienianie (brachyterapię) – głównie z powodu nowotworów macicy. Dysfunkcje statyki dotyczą zwykle dwóch anatomicznie i rozwojowo powiązanych układów: płciowego i moczowego. W praktyce ginekologicznej najczęściej spotykanymi zmianami są obniżenie przedniej ściany pochwy (cystocele), wysiłkowe nietrzymanie moczu i częste oddawanie moczu. Badaniem objęto 78 kobiet w wieku 50–76 lat, z których 11 chorowało na raka endometrium (dziewięć z nich przeszło brachyterapię). U 63 pacjentek stosowano przez 3 miesiące tampony dopochwowe OB pokryte żelem lub kremem zawierającym kwas hialuronowy, a u części z nich – dodatkowo dwa razy w tygodniu maść z estriolem. Niektórym kobietom (15) zlecono wyłącznie ćwiczenia Kegla. Ocenę wysiłkowego, częstego i nocnego oddawania moczu przeprowadzono po 3 i 6 miesiącach od zaprzestania używania tamponów. Stosowanie tamponów pokrytych preparatami zawierającymi kwas hialuronowy istotnie zmniejsza objawy wysiłkowego i częstego oddawania moczu, a także objawy cystocele. Przedstawiona metoda jest prosta i w znacznej mierze skuteczna.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.