Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kurcz pisarski
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Objectives: The aim of the paper was to: (1) evaluate the effectiveness of the physiotherapeutic program in writer’s cramp, (2) compare the brain activity while writing in patients with writer’s cramp and in healthy controls, (3) compare the brain activity of subjects with writer’s cramp before and after the physiotherapy. Material and methods: Nine patients with diagnosed writer’s cramp and nine age-matched healthy controls were studied. The functional magnetic resonance imaging while writing was performed in the writer’s cramp subjects and in the controls. The patients with writer’s cramp participated in a 3-week therapeutic program of individualised exercises in combination with the immobilisation of the affected limb. The functional magnetic resonance imaging was repeated after completing the therapeutic program. Results: Only the results of the coil drawing test significantly improved after completing the therapeutic program. All other clinical tests did not reveal any significant changes after the therapy. Activation of primary motor cortex, premotor cortex and primary sensory cortex was observed while writing in the subjects with writer’s cramp and in the controls. Brain activation in clusters located in the areas BA4, BA7, BA18 and BA37 was more pronounced in the writer’s cramp group. Individual analysis revealed a significantly increased activation of the cerebellum in the writer’s cramp patients and it decreased after physiotherapy. Conclusion: In the writer’s cramp subjects, functional magnetic resonance imaging revealed increased – when compared to the controls – activity of several brain structures while writing. This activity was modified by individualised physiotherapeutic program.
PL
Celami pracy były: (1) ocena skuteczności programu fizjoterapeutycznego w kurczu pisarskim, (2) porównanie aktywności mózgu podczas pisania u pacjentów z kurczem pisarskim i osób zdrowych, (3) porównanie aktywności mózgu podczas pisania u pacjentów z kurczem pisarskim przed fizjoterapią i po jej przeprowadzeniu. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 9 pacjentów z kurczem pisarskim i 9 zdrowych ochotników. Funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego wykonano podczas pisania w obu grupach. Pacjenci z kurczem pisarskim uczestniczyli w 3-tygodniowym programie terapeutycznym obejmującym zindywidualizowane ćwiczenia w połączeniu z unieruchomieniem zajętej kończyny. W grupie z kurczem pisarskim badanie funkcjonalnym rezonansem magnetycznym przeprowadzono ponownie po zakończeniu programu terapeutycznego. Wyniki: Tylko test rysowania spirali wykazał statystycznie istotną poprawę po zakończeniu programu terapeutycznego. Wszystkie inne testy kliniczne nie ujawniły znamiennych różnic. Zarówno u pacjentów z kurczem pisarskim, jak i u osób zdrowych stwierdzono podczas pisania aktywację pierwotnej kory ruchowej, przedruchowej i pierwotnej czuciowej. Aktywacja w polach BA4, BA7, BA18 i BA37 była silnej wyrażona w grupie z kurczem pisarskim. W tej grupie stwierdzono również istotnie większą aktywację móżdżku, która zmniejszyła się po terapii. Wniosek: U pacjentów z kurczem pisarskim funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego wykazało zwiększoną – w porównaniu z osobami zdrowymi – aktywację szeregu ośrodków w mózgu. Aktywność ta ulegała modyfikacji w następstwie zindywidualizowanego programu fizjoterapeutycznego.
PL
Wprowadzenie: Dystonia zadaniowa jest zaburzeniem ruchu, które objawia się u chorych niekontrolowanym, powtarzalnym przyjmowaniem postawy części ciała zajętej dystonicznie podczas konkretnych czynności. Kurcz pisarski jest rodzajem dystonii zadaniowej. Charakteryzuje się skurczami mięśni w obrębie przedramienia, co skutkuje nadmiernym wkładaniem siły w uchwyt na przyborze do pisania lub prostowaniem palców. W wyniku kurczu pisarskiego osoby z nim zdiagnozowane nie są w stanie w sposób ciągły i długotrwały podejmować czynności pisania. Cel: Ocena skuteczności czterotygodniowej terapii zastosowanej u pacjentki z dystonią zadaniową (kurczem pisarskim). Materiał i metody: Kobietę w wieku 33 lat poddano czterotygodniowemu programowi fizjoterapii. Przed rozpoczęciem programu terapeutycznego i po jego zakończeniu oceniono pacjentkę za pomocą obiektywnych metod diagnostycznych oraz testów funkcjonalnych dla kończyny górnej. Wyniki: Zaplanowana czterotygodniowa terapia nieznacznie wpłynęła na poprawę funkcji ręki w trakcie pisania. Wnioski: Przeprowadzone badania nie pozwoliły na opracowanie skutecznej formy terapii. Jednakże aktualne doniesienia naukowe ukazują rodzaje terapii dające szanse na utworzenie efektywnego programu fizjoterapii. Często podkreślana jest też waga kontynuacji badań, poszerzania grup badawczych oraz utworzenie szczegółowych skal oceny dla dystonii zadaniowej.
EN
Background: Focal hand dystonia is a movement disorder that manifests itself as uncontrollable, repeatable postures assumed by the affected hand while performing a specific task. Specifically, writer’s cramp is characterised by involuntary muscle contractions in the hand, wrist and elbow, which can result in an excessive force or in the extension of one or more fingers while holding a pen. Thus, writer’s cramp prevents a person from undertaking constant, long-term writing by hand. Objective: This study aimed to evaluate the effectiveness of a 4-week therapy in patients with focal hand dystonia (writer’s cramp). Methods: One woman aged 33 underwent a 4-week course of therapy. Before the first, and after the last session, the patient was evaluated with objective diagnostic methods and functional tests of the upper extremities. Results: a slight improvement in hand functioning while handwriting was noted following the therapy. Conclusions: Introducing new methods in therapy, extending the experimental group, and creating scales that are specific for writer’s cramp may help to establish an effective treatment.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.