Search results

1

Does the use of 3D Endoanal Ultrasound Improve Inter-Observer Agreement Compared with 2D Ultrasound in Patients with Faecal Incontinence?

100%

Wadhawan H., Smith L., Brown S.

Polish Journal of Surgery

|

2010

|

vol. 82

|

issue 9

515-519

EN

Endoanal ultrasound (EAUS) is used in the assessment of the anal sphincter in patients with faecal incontinence. However, interpretation is very operator dependent. 3D technology allows capture of the image of the whole anal canal in three dimensions and manipulation of the image by others not carrying out the scan reducing operator dependence.The aim of the study was to determine whether inter-observer agreement is better using 3D technology compared with 2D images.Material and methods. For the first part of the study inter-observer variability was compared using a small number of patients and a large number of interpreters. Study images of ten randomly selected patients undergoing endoanal ultrasound for faecal incontinence were obtained in 2D format and using 3D technology. Images were interpreted by 4 specialists (defined as personnel who regularly reported scans) and 9 non-specialists with an interest in coloproctology (1 radiologist and 8 colorectal surgeons). For the second part of the study images of forty patients were randomly selected in both formats and interpreted by only 2 specialists. Each image was graded as normal, showing internal sphincter injury, external sphincter injury or a combination.Results. There appeared to be minimal to no advantage for the 3D format over the 2D format for any of the groups in terms of inter-observer variability. For interpretation of the 10 images as expected the inter-observer agreement was low for the non-specialist group (k = 0.11 for 2D and k = 0.16 for 3D) but was surprisingly only moderate for the specialists alone (k = 0.42 for 2D and k = 0.44 for 3D). In the second part of the study there was a higher overall agreement and a slight improvement in interobserver variability with the 3D format. Agreement was moderate for 2D and substantial for 3D (k = 0.60 and k = 0.67 respectively).Conclusions. Despite the ability to view the whole anal canal in different planes, the 3D technology appears to only slightly improve inter-observer agreement and only in expert hands.

2

Mucocele of the sphenoid sinus: a rare entity to keep in mind

100%

Marrakchi j., Maha M., Mahfoudhi S., Ghazi B.

|

EN

Isolated sphenoid sinus mucocele (SSM) is a rare entity that can result in serious sequelae if diagnosis and treatment are inappropriately delayed. Typically, mucoceles are asymptomatic, and they are accidentally identified after computed tomography scan or magnetic resonance imaging of the maxillofacial area performed for other pathological issues. We report a case of isolated SSM that presented only with a headache for over a year, and also review the literature regarding surgical management of such an entity.

3

Bis-pyridinium quadrupolar derivatives. High Stokes shift selective probes for bio-imaging

88%

Salice P., Versari S., Bradamante S., Meinardi F., Macchi G., Pagani G. A., Beverina L.

Organic Photonics and Photovoltaics

|

2013

|

vol. 1

39-55

EN

We describe the design, synthesis and characterization of five high Stokes shift quadrupolar heteroaryl compounds suitable as fluorescent probes in bio-imaging. In particular, we characterize the photophysical properties and the intracellular localization in Human Umbilical Vein Endothelial Cells (HUVEC) and Human Mesenchymal Stem Cells (HMSCs) for each dye. We show that, amongst all of the investigated derivatives, the 2,5-bis[1-(4-N-methylpyridinium)ethen-2-yl)]- N-methylpyrrole salt is the best candidates as selective mitochondrial tracker. Finally, we recorded the full emission spectrum of the most performing - exclusively mitochondrial selective - fluorescent probe directly from HUVEC stained cells. The emission spectrum collected from the stained mitochondria shows a remarkably more pronounced vibronic structure with respect to the emission of the free fluorophore in solution.

4

Rheumatoid arthritis: what do MRI and ultrasound show

88%

Sudoł-Szopińska I., Jans L., Teh J.

Journal of Ultrasonography

|

2017

|

vol. 17

|

issue 68

5-16

EN

Rheumatoid arthritis is the most common inflammatory arthritis, affecting approximately 1% of the world’s population. Its pathogenesis has not been completely understood. However, there is evidence that the disease may involve synovial joints, subchondral bone marrow as well as intra- and extraarticular fat tissue, and may lead to progressive joint destruction and disability. Over the last two decades, significant improvement in its prognosis has been achieved owing to new strategies for disease management, the emergence of new biologic therapies and better utilization of conventional disease-modifying antirheumatic drugs. Prompt diagnosis and appropriate therapy have been recognized as essential for improving clinical outcomes in patients with early rheumatoid arthritis. Despite the potential of ultrasonography and magnetic resonance imaging to visualize all tissues typically involved in the pathogenesis of rheumatoid arthritis, the diagnosis of early disease remains difficult due to limited specificity of findings. This paper summarizes the pathogenesis phenomena of rheumatoid arthritis and describes rheumatoid arthritis-related features of the disease within the synovium, subchondral bone marrow and articular fat tissue on MRI and ultrasound. Moreover, the paper aims to illustrate the significance of MRI and ultrasound findings in rheumatoid arthritis in the diagnosis of subclinical and early inflammation, and the importance of MRI and US in the follow-up and establishing remission. Finally, we also discuss MRI of the spine in rheumatoid arthritis, which may help assess the presence of active inflammation and complications.

PL

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest najczęstszą chorobą zapalną stawów, występującą u ok. 1% populacji światowej(1). Charakteryzuje się zapaleniem błony maziowej oraz zapaleniem kości, które prowadzą do powstania nadżerek kostnych, niszczenia chrząstki stawowej, destrukcji stawu, a co za tym idzie – trwałej niepełnosprawności(2). W ciągu ostatnich 20 lat znacznie poprawiło się rokowanie u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów dzięki wprowadzeniu nowych strategii leczenia, zastosowaniu terapii biologicznej i lepszemu wykorzystaniu konwencjonalnych leków modyfikujących przebieg choroby(1). Szybka diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia stały się kluczowe dla uzyskania dobrego wyniku leczenia u chorych z wczesnym RZS(1). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68

5

Nanoimaging Using Soft X-Ray and EUV Sources Based on Double Stream Gas Puff Targets

75%

Wachulak P., Torrisi A., Ayele M., Bartnik A., Węgrzyński Ł., Fok T., Czwartos J., Fiedorowicz H.

Acta Physica Polonica A

|

2018

|

vol. 133

|

issue 2

271-276

EN

In this work we present recent results on nanoscale imaging in the extreme ultraviolet and soft X-ray spectral ranges, describing three novel imaging systems dedicated for high spatial resolution imaging of nanoscale objects with the extreme ultraviolet and soft X-ray radiations. The extreme ultraviolet and soft X-ray full field microscopes operate at 13.8 nm and 2.88 nm wavelengths and are capable of imaging of nanostructures with a sub-50 nm spatial resolution. A soft X-ray contact microscope operates in the "water-window" spectral range from 2.3 to 4.4 nm wavelength, to obtain images of an internal structure of the investigated object in a thin surface layer of soft X-ray light sensitive photoresist. The development of such compact imaging systems may, in the near future, be important from the point of view of new research related to biological, material science, and nanotechnology applications. Such preliminary applications are also shown in the studies of biological samples, including carcinoma cells, diatoms, and neurons.

6

Neuroendocrine carcinoma of the mammary gland. A case report of synchronous occurrence of two different carcinomas in one breast

75%

Lorek A. J., Boratyn-Nowicka A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2018

|

issue 72

252-256

EN

The paper presents a case of primary neuroendocrine breast carcinoma that coexisted with a typical infiltrating carcinoma (BC) within the same mammary gland. It was diagnosed post-operatively on histopathological examination and confirmed by immunohistochemical analysis.

PL

W pracy przedstawiono przypadek pierwotnego neuroendokrynnego raka piersi, który współwystępował z typowym rakiem naciekającym (BC) w tym samym gruczole piersiowym. Został zdiagnozowany pooperacyjnie w badaniu histopatologicznym i potwierdzony w badaniach immunohistochemicznych.

7

CHITOSAN-DERIVATIVES IN COMBINATIONS WITH SELECTED PORPHYRINOIDS AS NOVEL HYBRID MATERIALS FOR MEDICINE AND PHARMACY

75%

Szczepański R., Gadomska L., Michalak M., Bakun P., Pawlak K., Goslinski T., Ziegler-Borowska M., Czarczynska-Goslinska B.

Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives

|

2020

|

vol. 25

63 - 78

EN

Chitosan and its derivatives are renewable biopolymers characterized by high biocompatibility; therefore, they are harmless to humans and allow immune tolerance and improved hydrophilicity. Moreover, chitosan has been the most studied of all polysaccharides used in biomedical applications during the last decade. Combinations of chitosan and porphyrinoid compounds in hybrid materials have revealed many potential applications for biomedical sciences. The main advantage of such materials is an increase in the solubility of porphyrinoids in body fluids and therefore greater release of singlet oxygen to the treated tissue. Chitosan-based drug delivery systems can improve the targeting of porphyrinoids and their release at predetermined locations and finally achieve desired therapeutic effects with minimal side effects. Hence, porphyrinoid-chitosan materials can be applied in drug delivery systems, cancer theranostics and magnetic resonance imaging. The combination of chitosan and porphyrinoids also appears useful in the healing and repairing of damaged organs, tissue engineering, regenerative medicine, as well as dressing materials. Huge benefits are related to the treatment of wounds, which has been presented for self-healing hydrogels based on chitosan and porphyrinoids. Furthermore, the chitosan/porphyrinoid combinations have revealed enormous benefits for antimicrobial photodynamic therapy.

8

Elastografia w obrazowaniu ścięgien i mięśni

63%

Drakonaki E.

|

2012

|

vol. 12

|

issue 49

214-225

EN

Ultrasound elastography is a recently developed ultrasound-based method which allows the qualitative or quantitative evaluation of the mechanical properties of tissue. Strain (compression) ultrasound elastography is the commonest technique performed by applying mild compression with the hand-held transducer to create real-time strain distribution maps, which are color-coded and superimposed on the B-mode images. There is increasing evidence that ultrasound elastography can be used in the investigation of muscle, tendon and soft tissue disease in the clinical practice, as a supplementary tool to conventional ultrasound examination. Based on preliminary data, potential clinical applications include early diagnosis, staging, and guiding interventions musculotendinous and neuromuscular disease as well as monitoring disease during rehabilitation. Ultrasound elastography could also be used for research into the biomechanics and pathophysiology of musculotendinous disease. Despite the great interest in the technique, there is still limited evidence in the literature and there are several technical issues which limit the reproducibility of the method, including differences in quantification methods, artefacts, limitations and variation in the application of the technique by different users. This review presents the published evidence on musculoskeletal applications of strain elastography, discusses the technical issues and future perspectives of this method and emphasizes the need for standardization and further research.

PL

Elastografia ultrasonograficzna jest nową techniką obrazowania ultrasonograficznego, umożliwiającą ocenę jakościową i ilościową właściwości elastycznych tkanek. Najpopularniejszą techniką elastografii jest metoda uciskowa/statyczna (free hand strain – tzw. obrazowanie z wolnej ręki), polegająca na ręcznym uciskaniu tkanek głowicą ultrasonograficzną w celu uzyskania, w czasie rzeczywistym, map rozkładu elastyczności tkanek, które są kodowane kolorem i nałożone na obrazy w sekwencji B‑mode. Istnieje coraz więcej dowodów na przydatność elastografii ultrasonograficznej w praktyce klinicznej jako badania uzupełniającego klasyczne badanie ultrasonograficzne w rozpoznawaniu patologii tkanek miękkich, w tym mięśni i ścięgien. Na podstawie wstępnych danych do potencjalnych klinicznych zastosowań elastografii należą: wczesna diagnostyka i ocena zaawansowania zmian chorobowych, monitorowanie zabiegów pod kontrolą ultrasonografii w chorobach struktur mięśniowo‑ścięgnistych i nerwowo‑mięśniowych, a także monitorowanie procesu rehabilitacji.Elastografia może również służyć poznaniu procesów biomechanicznych i patofizjologicznych chorób mięśniowo‑ścięgnistych. Pomimo wielkiego zainteresowania liczba doniesień na temat elastografii jest znikoma. Przyczyną może być szereg problemówtechnicznych ograniczających jej powtarzalność, wynikających z obecności artefaktów i braku standaryzacji. W artykule przedstawiono przegląd dotychczasowej wiedzy nt. potencjalnych możliwości statycznej metody elastografii w ocenie układu mięśniowo‑szkieletowego, omówiono kwestie techniczne, perspektywy rozwoju tej metody, jak również podkreślono potrzebę standaryzacji oraz dalszych badań.

9

Entezopatie i zapalenie entez. Część II. Diagnostyka obrazowa

63%

Sudoł-Szopińska I., Kwiatkowska B., Prochorec-Sobieszek M., Pracoń G., Walentowska-Janowicz M., Maśliński W.

|

2015

|

vol. 15

|

issue 61

196-207

EN

The pathologies of tendon and ligament attachments are called enthesopathies. Enthesitis is one of enthesopathies and it is considered a characteristic sign of rheumatic diseases from the spondyloarthritis group, including peripheral spondyloarthritis. Therefore, enthesitis has been included in a number of clinical classifications for diagnosing these diseases. Clinical diagnosis of enthesitis is based on rather non-specific clinical signs and results of laboratory tests. It is believed that imaging examinations might improve diagnosis, particularly because numerous papers prove that differentiating enthesitis from other enthesopathic processes is possible. On the other hand, a number of authors report the lack of specific signs in imaging as well as typical histological and immunological features that would enable confirmation of clinical diagnosis of enthesitis. The first part of the publication presented theories on the etiopathogenesis of enthesitis (inflammatory, mechanical, autoimmune and associated with the synovio-entheseal complex) as well as on the formation of enthesophytes (inflammatory, molecular and mechanical). This paper – the second part of the article, is a review of the state-of-the-art on the ability of imaging examinations to diagnose enthesitis. It turns out that none of the enthesitis criteria used in imaging examinations is specific for inflammation. As enthesitis may be the only symptom of early spondyloarthritis (particularly in patients with absent HLA-B27 antigen), the lack of its unambiguous picture in ultrasound and magnetic resonance imaging prompts the search for other signs characteristic of spondyloarthritis and more specific features in imaging in order to make a diagnosis as early as possible.

PL

Patologie przyczepów ścięgien i więzadeł są określane mianem entezopatii. Jednym z rodzajów entezopatii jest zapalenie (enthesitis). Uznaje się je za charakterystyczny objaw chorób reumatycznych z grupy spondyloartropatii (spondyloarthritis), w tym głównie spondyloartropatii obwodowych. Z tego powodu enthesitis włączono do szeregu klasyfikacji klinicznych, służących m.in. do rozpoznawania tych chorób. Klinicyści diagnozują enthesitis na podstawie mało specyficznych objawów oraz wyników badań laboratoryjnych. Duże nadzieje na poprawę możliwości diagnostycznych są wiązane z badaniami obrazowymi. Niektóre prace naukowe dowodzą możliwości różnicowania zapalenia entez z innymi procesami entezopatycznymi. Z drugiej strony szereg doniesień wskazuje na brak specyficznych zmian w badaniach obrazowych oraz typowych cech histologicznych i immunologicznych pozwalających na potwierdzenie klinicznego rozpoznania enthesitis. W pierwszej części publikacji przedstawiono teorie etiopatogenezy entezopatii (teorię zapalną, mechaniczną, kompleksu entezy i autoimmunologiczną) oraz koncepcje powstawania entezofitów (zapalną, molekularną i mechaniczną). W niniejszej, drugiej części zaprezentowano zaś przegląd wiedzy na temat możliwości badań obrazowych w rozpoznawaniu enthesitis. Jak się okazuje, żadne z kryteriów enthesitis stosowanych w badaniach obrazowych nie jest specyficzne dla zapalenia. Zważywszy na to, że enthesitis bywa jedynym objawem spondyloartropatii w początkowym okresie (zwłaszcza u chorych z nieobecnym antygenem HLA-B27), brak jednoznacznego obrazu w badaniach ultrasonograficznych i rezonansu magnetycznego wymaga poszukiwania innych objawów charakterystycznych dla spondyloartropatii i bardziej specyficznych markerów w badaniach obrazowych w celu jak najszybszego ustalenia rozpoznania.

10

Tworzenie blaszki miazdzycowej, jej destabilizacja i diagnostyka

51%

Kaźmierski P., Kacperska M. J., Figlus M.

Aktualności Neurologiczne

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

43-53

EN

According to the established medical knowledge, the atheromatous lesions occur in the arteries of large and medium diameter. Their presence in the aorta, arteries of extremities as well as extracerebral and coronal arteries is clinically relevant. The evolution of atherosclerotic plaques probably starts in the prenatal development, what may be proved by the presence of the fatty streaks in endothelium of coronal arteries in some newborns. Then it evolves through lipid accumulation, media inflammatory response, vasa vasorum proliferation, fibrination and calcification of plaques. Researches proved that the matter of atherosclerosis is exaggerated inflammatory proliferative reaction to the arterial wall damage. The oxidative stress phenomenon and infections with common pathogens play an undoubtful role in this process. Ultimately the direct damage is an effect of immune response cells infiltration and secretion of cytokines and proinflammatory factors. Among the cells of immune system responsible for formation and development of atheromatous plaque are considered: macrophages, dendritic cells, T and B lymphocytes, monocytes. Attention was also paid to the inflammatory mediators and growth factors. Scientist are interested in unstable atherosclerotic plaque and accompanying inflammatory process within the artery wall for a long time. Meanwhile, there are conducted researches on inflammation markers underlying the destabilisation of plaques. Revealing the role of these cells in evolution of atherosclerosis would enable more complex understanding of the mechanism of lesions development. Then it would facilitate an introduction of the new and upgraded methods of treatment and prevention. Also the progress of imaging examinations is meaningful for diagnostics and treatment. It is contributory to the choice of therapeutic strategy and assessment of surgical intervention urgency. In the clinical practice there are recognized standards of imaging the morphology of atheromatous plaque. Development of diagnostics aims the indirect assessment of possible dynamics of lesions progression. Targeting the complex plaque analysis is based on excellence of established standards such as ultrasound examination or computed tomography.

PL

Według powszechnej wiedzy medycznej zmiany miażdżycowe dotyczą naczyń tętniczych dużego i średniego kalibru. Kluczowe kliniczne znaczenie ma ich powstawanie w aorcie i tętnicach kończyn dolnych, tętnicach domózgowych czy tętnicach wieńcowych. Ewolucja zmian miażdżycowych rozpoczyna się prawdopodobnie już w życiu płodowym, czego dowodem może być istnienie u niektórych noworodków pasm tłuszczowych (fatty streaks) w śródbłonku naczyń wieńcowych. Obejmuje ona kolejno etapy gromadzenia lipidów, odpowiedź immunologiczną błony środkowej, proliferację vasa vasorum, włóknienie oraz wapnienie blaszek. Badania naukowe wykazały, iż istotą miażdżycy jest nadmierna zapalno-proliferacyjna odpowiedź na uszkodzenie ściany tętnicy. Niekwestionowaną rolę w tym procesie odgrywają zjawisko stresu oksydacyjnego oraz infekcje powszechnie występującymi patogenami. Jednak bezpośrednie uszkodzenie jest efektem napływu komórek odpowiedzi immunologicznej oraz wydzielanych przez nie czynników zapalnych. Wśród komórek układu immunologicznego zaangażowanych w proces tworzenia i rozwoju blaszki miażdżycowej na szczególną uwagę zasługują m.in. makrofagi, komórki dendrytyczne, limfocyty T i B oraz monocyty. Zwrócono również uwagę na mediatory zapalne i czynniki wzrostu. Od dawna naukowcy zainteresowani są niestabilną blaszką miażdżycową i związanym z nią toczącym się procesem zapalnym w obrębie ściany naczynia. W chwili obecnej trwają poszukiwania markerów zapalnych podłoża destabilizacji blaszek miażdżycowych. Poznanie roli tych komórek w procesach rozwoju miażdżycy w przyszłości pozwoliłoby na szersze oraz dogłębne zrozumienie mechanizmu powstawania blaszek miażdżycowych. To z kolei daje możliwość szybkiego wprowadzenia nowych i udoskonalonych metod leczenia tej choroby lub spowalniania jej rozwoju. Nie bez znaczenia dla diagnostyki i leczenia pozostaje także rozwój badań obrazowych. Umożliwia on przede wszystkim wybór strategii terapeutycznej i ocenę pilności interwencji chirurgicznej. Dotychczas podstawową rolę odgrywały badania określające hemodynamiczną istotność zmian. W praktyce klinicznej funkcjonują ugruntowane standardy obrazowania morfologii blaszki miażdżycowej. Celem diagnostyki jest jednak pośrednie określanie możliwej dynamiki jej zmian. Dąży się do coraz bardziej wnikliwej analizy zmian, doskonaląc takie uznane metody, jak ultrasonografia czy tomografia komputerowa.

11

Choroba Creutzfeldta-Jakoba i jej odmiany

51%

Sikorska B.

Aktualności Neurologiczne

|

2011

|

vol. 11

|

issue 1

29-37

EN

Creutzfeldt-Jakob disease (CJD) is the most common type of human prion disease. Similarly to other prion diseases, Creutzfeldt-Jakob disease is incurable and invariably fatal disorder. The disease is clinically, molecularly and neuropathologically heterogeneous. Apart from familial, iatrogenic and variant CJD there are at least 6 subtypes of sporadic form of CJD. The typical triad of clinical symptoms of sCJD (rapidly progressive dementia, myoclonus, typical EEG) is not always present. The definite disease still can be diagnosed only by neuropathological or molecular analysis of the brain tissue. Taking into consideration that brain biopsy is rarely performed in prion diseases, most definite diagnoses are done post mortem. Nevertheless, the clinical diagnosis can be improved by using the new diagnostic criteria based on MRI findings, EEG, 14-3-3 protein test and clinical symptoms. All suspected cases should be monitored and the history of surgery, endoscopy, blood transfusion and family cases should be taken.

PL

Choroba Creutzfeldta-Jakoba jest najczęstszą chorobą wywoływaną przez priony. Heterogenna pod względem klinicznym, neuropatologicznym i molekularnym, może sprawiać spore problemy diagnostyczne. Chorobę Creutzfeldta-Jakoba dzieli się na 4 podstawowe postaci: sporadyczną, rodzinną, jatrogenną i wariant choroby CJD. Najczęstsza jest postać sporadyczna, którą z kolei dzielimy na 6 czystych i 3 mieszane podtypy. Typowa triada objawów obejmująca szybko postępujące otępienie, mioklonie i typowy zapis EEG nie jest charakterystyczna dla wszystkich podtypów CJD, a nasilenie i kolejność występowania objawów mogą być różne w poszczególnych podtypach. Podobnie jak inne choroby wywoływane przez priony, CJD jest chorobą nieuleczalną, prowadzącą do śmierci chorego. Rozpoznanie definitywnych postaci chorób wywoływanych przez priony jest nadal możliwe jedynie na podstawie badania histopatologicznego lub molekularnego. Obecnie jednak możliwości przyżyciowego rozpoznania CJD zwiększyły się, przede wszystkim dzięki rozwojowi badań obrazowych. Prawidłowa diagnostyka wymaga jednak wykonania wielu badań dodatkowych, przede wszystkim rezonansu magnetycznego o wysokiej czułości, badania EEG oraz badania płynu mózgowo-rdzeniowego na obecność białka 14-3-3. Nowe kryteria diagnostyczne obejmują obecność zmian w jądrach podstawy i korze mózgu w badaniu rezonansu magnetycznego. Pomimo że infekcyjność postaci sporadycznej jest niska, należy monitorować wszystkie przypadki i dokładnie zbierać wywiad, szczególnie dotyczący zabiegów neurochirurgicznych, okulistycznych i transfuzji krwi.

12

Scrotal imaging

51%

Studniarek M., Skrobisz-Balandowska K., Modzelewska E.

|

2015

|

vol. 15

|

issue 62

245-258

EN

Pathological lesions within the scrotum are relatively rare in imaging except for ultrasonography. The diseases presented in the paper are usually found in men at the age of 15–45, i.e. men of reproductive age, and therefore they are worth attention. Scrotal ultrasound in infertile individuals should be conducted on a routine basis owing to the fact that pathological scrotal lesions are frequently detected in this population. Malignant testicular cancers are the most common neoplasms in men at the age of 20–40. Ultrasound imaging is the method of choice characterized by the sensitivity of nearly 100% in the differentiation between intratesticular and extratesticular lesions. In the case of doubtful lesions that are not classified for intra-operative verifi cation, nuclear magnetic resonance is applied. Computed tomography, however, is performed to monitor the progression of a neoplastic disease, in pelvic trauma with scrotal injury as well as in rare cases of scrotal hernias involving the ureters or a fragment of the urinary bladder.

PL

Patologiczne zmiany w obrębie worka mosznowego są stosunkowo rzadko spotykane w badaniach obrazowych, z wyjątkiem ultrasonografii. Prezentowane choroby dotyczą najczęściej grupy mężczyzn w przedziale wiekowym 15–45 lat, czyli w wieku rozrodczym, dlatego zasługują na szczególną uwagę. U niepłodnych mężczyzn badanie ultrasonograficzne moszny powinno być wykonywane rutynowo, ponieważ w tej populacji częstość wykrywania zmian patologicznych w mosznie jest bardzo wysoka. Nowotwory złośliwe jąder należą do najczęstszych nowotworów występujących u mężczyzn w wieku 20–40 lat. Metodą diagnostyczną z wyboru jest badanie ultrasonograficzne, którego czułość w różnicowaniu zmian wewnątrzjądrowych i zewnątrzjądrowych wynosi prawie 100%. W diagnostyce niejednoznacznych zmian, niekwalifikujących się do weryfikacji operacyjnej, stosowany jest magnetyczny rezonans jądrowy. Tomografię komputerową natomiast wykorzystuje się w monitorowaniu zaawansowania choroby nowotworowej, w stanach pourazowych miednicy z udziałem urazu moszny oraz w rzadkich przypadkach przepuklin mosznowych zawierających moczowody lub fragment pęcherza moczowego.

Refine search results

Does the use of 3D Endoanal Ultrasound Improve Inter-Observer Agreement Compared with 2D Ultrasound in Patients with Faecal Incontinence?

Mucocele of the sphenoid sinus: a rare entity to keep in mind

Bis-pyridinium quadrupolar derivatives. High Stokes shift selective probes for bio-imaging

Rheumatoid arthritis: what do MRI and ultrasound show

Nanoimaging Using Soft X-Ray and EUV Sources Based on Double Stream Gas Puff Targets

Neuroendocrine carcinoma of the mammary gland. A case report of synchronous occurrence of two different carcinomas in one breast

CHITOSAN-DERIVATIVES IN COMBINATIONS WITH SELECTED PORPHYRINOIDS AS NOVEL HYBRID MATERIALS FOR MEDICINE AND PHARMACY

Elastografia w obrazowaniu ścięgien i mięśni

Entezopatie i zapalenie entez. Część II. Diagnostyka obrazowa

Tworzenie blaszki miazdzycowej, jej destabilizacja i diagnostyka

Choroba Creutzfeldta-Jakoba i jej odmiany

Scrotal imaging