Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  hyperparathyroidism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Intraoperative Parathormone Assay and Radioguided Parathyroidectomy in Patients with Primary Hiperparathyroidism

100%
Pypkowski J., Dąbrowiecki S., Wierzchowski P., Szmytkowski J., Pilecki S.
Polish Journal of Surgery
|
2010
|
vol. 82
|
issue 1
16-23
EN
The outcome of surgical treatment of primary hyperparathyreoidism (PHP) is largely dependent on the radicality of the operation. This is sometimes difficult due to abnormal location of the glands. The use of intraoperative parathormone assay (IOPTH) and a handheld gamma-ray detector (HGRD) might influence the outcome of treatment.The aim of the study was to assess the feasibility of intraoperative parathormone assay and handheld gamma ray detector in surgical treatment of primary hyperparathyroidism.Material and methods. Prospective analysis of the treatment outcomes of patients with PHP undergoing surgery at the Dept. of General and Endocrine Surgery was accomplished. The patients were divided into two groups: G1 - patients in whom HGRD was used to intraoperatively locate the parathyroid glands; G2 - patients in whom both the HGRD and IOPTH were utilized. In all of the patients preoperative serum calcium and PTH measurements were taken. Thirty minutes before the scheduled start of the operation, patients from both groups received an 800 MBq dose of the Tc-MIBI radiomarker. Gamma radiation measurements were performed with the use of a Gamma Finder handheld device. In patients from the G2 group, serum PTH was assessed 10 minutes after the removal of the last gland. In the G1 group, bilateral neck exploration was performed. In the G2 group, the operation was brought to a close after the Miami criterion was met; in most cases, the surgery was limited to unilateral neck exploration.Results. Between 2007 and 2009 25 patients underwent surgery for PHP (group G1 - 12, group G2 - 13). There was one case of persistent hyperparathyroidism in group G1. All of the parathyroidectomies in group G2 were successful. No difference in the length of hospital stay were noted between the groups. The duration of surgery was longer in group G2.Conclusions. Surgical treatment of PHP with the combined use of a handheld gamma radiation detector and an intraoperative parathormone assay yields satisfactory results despite limited tissue preparation.
2
Publication available in full text mode
Content available

Comparison of scintigraphy and ultrasound imaging in patients with primary, secondary and tertiary hyperparathyroidism – own experience

88%
Kobylecka M., Płazińska M. T., Chudziński W., Fronczewska-Wieniawska K., Mączewska J., Bajera A., Karlińska M., Królicki L.
Journal of Ultrasonography
|
2017
|
vol. 17
|
issue 68
17-22
EN
Background: The imaging techniques most commonly used in the diagnosis of hyperparathyroidisms are ultrasound and scintigraphy. The diagnostic algorithms vary, depending mainly on the population, and experience of physicians. Aim: Aim of the present research was to determine the usefulness of parathyroid scintigraphy and ultrasonography in patients diagnosed for hyperparathyroidism in own material. Material and method: In the present research, 96 operated patients with documented primary, secondary and tertiary hyperparathyroidism were retrospectively analyzed. All patients underwent a 99mTc hexakis2-methoxyisobutylisonitrile scintigraphy of the neck with the use of subtraction and twophase examinations. Ultrasonography of the neck was performed in all the patients in B mode 2D presentation. A total number of 172 parathyroid glands were analyzed. Results: The sensitivity and specificity of scintigraphy was 68% and 60%, respectively. The sensitivity of ultrasound was 49% and specificity 85%. Both techniques allowed visualization of 76 parathyroid glands. Ultrasound revealed 19 glands that were not visible in scintigraphy. Scintigraphy showed 76 parathyroid glands that were not visualized on ultrasound. Having combined the results of scintigraphy and ultrasound, the sensitivity of 76% and specificity of 50% were obtained. Considering the ability to locate the parathyroid glands in both techniques as a positive result, the sensitivity decreased to 37% and specificity rose to 95%. Conclusions: Scintigraphy showed greater sensitivity than ultrasound in the localization of enlarged parathyroid glands. Ultrasound, in turn, was characterized by a higher specificity. The combined use of scintigraphy and ultrasonography allowed to obtain the specificity of 95%. In the light of obtained results, scintigraphy and ultrasonography are complementary and should be used together.
PL
Pomimo rozwoju technik obrazowych szereg kontrowersji budzi ustalenie algorytmu postępowania diagnostycznego u chorych na nadczynność przytarczyc. Ze względu na swój niewielki rozmiar oraz zmienne położenie prawidłowe przytarczyce nie są widoczne w żadnej z obecnie stosowanych technik obrazowych, a ich uwidocznienie okazuje się możliwe dopiero wówczas, gdy ulegają powiększeniu lub wykazują cechy nadczynności. Problemy związane z decyzją o wykonaniu badania obrazowego dotyczą niemal każdego etapu diagnostyki: kwalifikacji chorych, wyboru rodzaju i techniki wykonania badania obrazowego, często również interpretacji wyników(1–4). W wielu przypadkach badanie obrazowe przed pierwszym zabiegiem operacyjnym nie jest potrzebne. Dopiero w razie nawrotu nadczynności lub nieskutecznej operacji wizualizacja przytarczyc staje się konieczna. Jednak ponieważ w ostatnich latach metodą operacyjną z wyboru stała się minimalnie inwazyjna paratyroidektomia, większość chirurgów opowiada się za wykonaniem badania lokalizacyjnego przed pierwszą operacją(5). Do rutynowo stosowanych metod diagnostyki obrazowej należą ultrasonografia, scyntygrafia, a także tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Najczęściej wykorzystywanymi technikami są badanie USG i scyntygrafia(6–8). W publikowanym piśmiennictwie autorzy są zgodni w ocenie, że scyntygrafia pod względem czułości i swoistości przewyższa inne techniki obrazowe, natomiast USG jest techniką najszerzej dostępną. Jednakże algorytm stosowania poszczególnych badań obrazowych, jak również ich czułość i swoistość różnią się, w zależności od badanej populacji chorych, doświadczenia lekarzy oraz użytych protokołów badań. W niniejszej pracy porównano wyniki badania ultrasonograficznego i scyntygraficznego w do- świadczeniach własnych. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
3
Content available remote

The profile of ErbB/Her family genes copy number assessed by real-time PCR in parathyroid adenoma and hyperplasia associated with sporadic primary hyperparathyroidism

88%
Bednarz N., Błaut K., Sworczak K., Osęka T., Bielawski K. P.
Acta Biochimica Polonica
|
2009
|
vol. 56
|
issue 1
83-88
EN
Hyperparathyroidism (pHPT) is a relatively frequent endocrinopathy, however, the molecular mechanisms of its etiology remain poorly understood. This disorder is mainly associated with benign tumours (adenoma) and hyperplasia of the parathyroid, hence, the focus is directed also to genes that are likely to be involved in carcinogenesis. Among such genes are ErbB/Her family genes already used in diagnosis of other tumours (e.g., breast carcinoma) and reported also to play a role in development of endocrine lesions. So far, ErbB-1/Her-1/EGFR expression has been detected in pHPT-associated adenomas and hyperplasia as opposed to no expression in normal parathyroid tissue. Moreover, losses or gains of the fragments of chromosomes where ErbB/Her genes are located have been reported. In this study, the gene dosage of ErbB/Her family genes were determined for the first time in parathyroid adenomas, hyperplasia and morphologically unchanged tissue in order to establish their putative role in the development of the disease. Genomic DNA was isolated from 33 patients with sporadic hyperparathyroidism and the gene copy numbers were assessed using real-time PCR. The ErbB/Her genes' profile was unaltered in most of the examined samples. Two low-level amplifications of ErbB-1/Her-1/EGFR gene, two deletions of ErbB-2/Her-2, and six deletions of ErbB-4/Her-4 were found. The ErbB-3/Her-3 gene remained unaffected. No correlation with clinical parameters was found for any gene. Both the low number of alterations and a lack of their associations with clinical parameters exclude the prognostic value of the ErbB/Her genes family in parathyroid tumourigenesis. Nevertheless, the ErbB-4/Her-4 deletions seem to be interesting for further investigations, especially in the context of PTH secretion.
4
Publication available in full text mode
Content available

The role of ultrasound and nuclear medicine methods in the preoperative diagnostics of primary hyperparathyroidism

75%
Nieciecki M., Cacko M., Królicki L.
|
2015
|
vol. 15
|
issue 63
398-409
EN
Primary hyperparathyroidism (PH) represents one of the most common endocrine diseases. In most cases, the disorder is caused by parathyroid adenomas. Bilateral neck exploration has been a widely used treatment method for adenomas since the 20’s of the twentieth century. In the last decade, however, it has been increasingly replaced by a minimally invasive surgical treatment. Smaller extent, shorter duration and lower complication rate of such a procedure are emphasized. Its efficacy depends on a precise location of parathyroid tissue during the preoperative imaging. Scintigraphy and ultrasound play a major role in the diagnostic algorithms. The efficacy of both methods has been repeatedly verified and compared. The still-current guidelines of the European Association of Nuclear Medicine (2009) emphasize the complementary role of scintigraphy and ultrasonography in the preoperative diagnostics in patients with primary hyperparathyroidism. At the same time, attempts are made to improve both these techniques by implementing new study protocols or innovative technologies. Publications have emerged in the recent years in the field of ultrasonography, whose authors pointed out the usefulness of elastography and contrast media. Nuclear medicine studies, on the other hand, focus mainly on the assessment of new radiotracers used in the positron emission tomography (PET). The aim of this article is to present, based on literature data, the possibilities of ultrasound and scintigraphy in the preoperative diagnostics in patients with primary hyperparathyroidism. Furthermore, the main directions in the development of imaging techniques in PH patients were evaluated.
PL
Pierwotna nadczynność przytarczyc jest jednym z najczęstszych schorzeń układu endokrynnego. Przyczyną większości przypadków tej choroby są gruczolaki przytarczyc. Od lat dwudziestych XX wieku powszechnie stosowaną metodą ich leczenia jest obustronna eksploracja szyi. W ostatniej dekadzie zastępowana jest ona jednak coraz częściej przez operacje wykonywane metodą mało inwazyjną. Podkreśla się mniejszą rozległość, krótszy czas trwania oraz niższy odsetek powikłań takiej procedury. Jej skuteczność uwarunkowana jest precyzyjną lokalizacją tkanki przytarczyc w przedoperacyjnych badaniach obrazowych. Główną rolę w algorytmach diagnostycznych odgrywają scyntygrafia i badanie ultrasonograficzne. Skuteczność obu metod była wielokrotnie weryfikowana oraz porównywana. Wciąż aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej z 2009 roku podkreślają komplementarną rolę scyntygrafii i badania ultrasonograficznego w przedoperacyjnej diagnostyce pacjentów z pierwotną nadczynnością przytarczyc. Jednocześnie podejmowane są próby udoskonalenia obu metod, poprzez zastosowanie nowych protokołów badań lub wykorzystanie innowacyjnych technologii. W dziedzinie ultrasonografii w ostatnich latach pojawiły się publikacje, których autorzy zwracali uwagę na przydatność elastografii oraz środków kontrastowych. Natomiast prace z zakresu medycyny nuklearnej koncentrują się głównie na ocenie nowych radioznaczników stosowanych w pozytonowej tomografii emisyjnej. Celem tego artykułu jest przedstawienie, na podstawie danych z literatury, możliwości badania ultrasonograficznego i scyntygrafii w przedoperacyjnej diagnostyce pacjentów z pierwotną nadczynnością przytarczyc. Dodatkowo analizowano główne kierunki rozwoju metod obrazowania chorych z opisywanym schorzeniem.
5
Publication available in full text mode
Content available

Rzadsze przyczyny kamicy układu moczowego na przykładzie pacjentów z nadczynnością przytarczyc i podejrzeniem hiperkalciurii samoistnej

63%
Straż-Żebrowska E., Jung A.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2009
|
vol. 5
|
issue 2
126-130
EN
Urolithiasis is a significant and a common health problem in children’s nephrology and urology. Taking into account the consequences, such as colic renal pain, recurrent urinary tract infection and renal failure, fast diagnosis and treatment of urolithiasis is needed. Hypercalciuria is the most common metabolic abnormality in patients with calcium kidney stones. Hypercalciuria may be caused by increased intestinal calcium absorption, decreased renal calcium reabsorption or hyperparathyroidism. A serum calcium level is steady and is regulated by the actions of parathyroid hormone, vitamin D3 and the opposing effect of calcitonin. We describe two clinical cases that demonstrate uncommon aetiology of urolithiasis: the male patient with recurrent urolithiasis caused by hyperparathyroidism due to parathyroid gland hyperplasia and the female patient with hypercalcaemia accompanied by urolithiasis and Williams syndrome suspicion. Hyperparathyroidism is characterised by high serum calcium level, hypercalciuria, elevated PTH and renal metabolite of vitamin D3 concentration. The clinical manifestation of Williams’ syndrome include distinct facial appearance associated with cardiovascular anomalies, intermittent hypercalcaemia and hypercalciuria, neurodevelopmental and gastrointestinal tract abnormalities. A characteristic behavioural profile, in children with Williams’ syndrome, is observed and called “cocktail party”.
PL
Kamica układu moczowego stanowi istotny i częsty problem zdrowotny w nefrologii i urologii dziecięcej. Z uwagi na konsekwencje tej choroby, takie jak dolegliwości bólowe, nawroty zakażeń układu moczowego, a nawet niewydolność nerek, wskazane jest szybkie rozpoznanie i leczenie kamicy układu moczowego. Najczęstszą przyczyną metaboliczną tego schorzenia jest hiperkalciuria. Może ona występować jako hiperkalciuria absorpcyjna, nerkowa lub związana z nadczynnością przytarczyc. W prawidłowych warunkach stężenie wapnia w surowicy jest stałe i podlega regulacji hormonalnej poprzez działanie parathormonu, witaminy D3 oraz przeciwstawnie działającej kalcytoniny. W pracy przedstawiono dwie prezentacje kliniczne będące przykładem rzadszych przyczyn kamicy układu moczowego: pacjenta z nawrotową kamicą układu moczowego, której przyczyną była nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją przytarczyc, oraz dziewczynkę z podejrzeniem genetycznego podłoża kamicy, jakim jest hiperkalcemia samoistna. Dla nadczynności przytarczyc właściwe są podwyższone stężenia wapnia w surowicy, hiperkalciuria, podwyższone wartości parathormonu i nerkowego metabolitu witaminy D3. Na zespół Williamsa (hiperkalcemia samoistna) składają się: charakterystyczna dysmorfia twarzy, której mogą towarzyszyć wady serca, przejściowa hiperkalcemia oraz hiperkalciuria, objawy ze strony układu nerwowego i pokarmowego. Dzieci cierpiące na to schorzenie są obdarzone specyficzną osobowością, tzw. cocktail party.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.