Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  hospitalization
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aim of the study was assessment of the prevalence of malnutrition in hospitalized patients with cancer of the gastrointestinal and respiratory tract.Material and methods. The study was conducted between February and April of 2005 in 37 centers. Assessment of nutritional status was made according to a Subjective Global Assessment (SGA) and a Patient-Generated Subjective Global Assessment (PG-SGA) questionnaire.Results. Nutritional status was evaluated in 2553 patients with cancer of the gastrointestinal tract (64.9%), respiratory tract (29.8%) and other cancer (5.2%). Hypoalbuminemia was found in 37.3% of patients. In 22% of patients, the body mass index (BMI) was below normal. According to the SGA scale, nutritional status was A in 51.1% of patients, B in 39.3%, and C in 9.7%. Nutritional status in patients with cancer of the gastrointestinal tract was A in 48.0%, B in 40.8%, and C in 11.2%. Nutritional status in patients with cancer of the respiratory tract was A in 55.4%, B in 37.4%, and C in 7.2%. Malnutrition was not found in 64.2% of patients with large bowel cancer but, in contrast, was found in 70.7% of patients with cancer of the upper part of the gastrointestinal tract. There were differences depending on kind of hospitalization: planned (A - 53.1%, B - 38.3%, C - 8.6%) or emergency (A - 27.4%, B - 46.3%, C - 26.2%). In 31.7% of cases, divergence between the SGA and PG-SGA scale was noted. Mostly, the divergence consisted in underestimation of malnutrition. According to the PG-SGA scale, nutritional treatment is indicated in 75.5% of patients; according to SGA scale, only in 49.0%.Conclusions. 1. According to SGA scale, malnutrition was diagnosed in 49.0% of patients hospitalized because of cancer, in 52% of patients with cancer of the gastrointestinal tract and 44.6% with cancer of the respiratory tract. 2. According to the PG-SGA scale, there is a need for nutritional treatment in 75.5% of patients hospitalized because of cancer of the gastrointestinal or respiratory tract. 3. Use of the scored PG-SGA allows for identification of malnourished patients in whom, according to SGA, malnutrition is not diagnosed.
EN
Aim The aim of the study was to characterize symptomatic infections and asymptomatic carrier of class B carbapenemase (MBL/NDM) produced Klebsiella pneumoniae in patients hospitalized and treated in Mazowiecki Memorial Hospital of Radom between 2016-2018. Material and methods The study group included 120 patients aged 80+/ – 17.0 years old. Epidemiologic analysis of the study group was conducted. Results The number of patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL was: 57 (47,5%) in 2016, 32 (26,6%) in 2017 and 31 (25,8%) in 2018. The study group included 44 women (36,67%) and 76 men (63,33%) (p<0,005). In clinically significant material 60 bacterial strains were identified, with similar frequency from lower respiratory tract discharge and from urine. Symptomatic infections in 60 patients (50%) and asyptomatic carrier in 60 patients (50%) were confirmed. Symptomatic infections from lower respiratory tract were more frequent than urinary tract infections (p=0,037), wound infections (p<0,001), generalized infections (p<0,001) and digestive tract infections (p<0,001). During 2016-2018 reduction in sensitivity of Klebsiella pneumoniae MBL strains for colistin (100%; 46,5%; 45,8%) and amikacin (72,8%; 80,8%; 45,8%) was observed. Conclusions 1. In hospitalized patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL asymptomatic carrier and symptomatic infections occured with similar frequency. 2. In hospitalized patients Klebsiella pneumoniae MBL strains were most frequently identified from respiratory tract and from urinary tract. 3. Commonly with elongation of periode, then colistin and amikacin were used, the reduction of bacterial sensitivity for these antibiotics was observed.
PL
Cel pracy Celem pracy była charakterystyka objawowych zakażeń i bezobjawowego nosicielstwa szczepow Klebsiella pneumoniae wytwarzających karbapenemazę klasy B (MBL/NDM) u pacjentow leczonych na oddziałach szpitalnych Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego (MSS) w Radomiu w latach 2016-2018. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 120 pacjentow w wieku 80 lat +/ – 17,0. Dokonano analizy epidemiologicznej tych przypadkow. Wyniki Stwierdzono 57 przypadkow (47,5%) w 2016 r., 32 (26,6%) w 2017 r. i 31 (25,8%) w 2018 r. pacjentow z obecnością Klebsiella pneumoniae MBL. W grupie badanej były 44 kobiety (36,67%) i 76 mężczyzn (63,33%) (p<0,005). Z materiałow istotnych klinicznie wyhodowano łącznie 60 szczepow Klebsiella pneumoniae MBL. Z podobną częstością izolowano je z wydzieliny z dolnych drog oddechowych oraz z moczu (p=0,436). U 60 pacjentow (50%) stwierdzono zakażenie objawowe, a w 60 przypadkach (50%) wystąpiło bezobjawowe nosicielstwo. Zakażenia dolnych drog oddechowych występowały częściej od zakażeń układu moczowego (p=0,037), zakażeń rany (p<0,001), zakażeń uogolnionych (p<0,001) oraz zakażeń układu pokarmowego (p<0,001). W latach 2016, 2017 i 2018 wykazano zmniejszenie się wrażliwości szczepow Klabsiella pneumoniae MBL na kolistynę (100%; 46,5%; 45,8%) i amikacynę (72,8%; 80,8%; 45,8%). Wnioski 1. Bezobjawowa kolonizacja pacjentow szczepami Klebsiella pneumoniae MBL występuje z podobną częstością do objawowych zakażeń spowodowanych przez te bakterie. 2. Szczepy Klebsiella pneumoniae MBL izolowane są najczęściej z drog oddechowych i moczowych hospitalizowanych pacjentow. 3. Wraz z wydłużeniem okresu stosowania kolistyny i amikacyny w grupie badanej zaobserwowano zmniejszenie wrażliwości szczepow Klebsiella pneumoniae MBL na te antybiotyki.
EN
Introduction: Epilepsy is one of the most common diseases of a nervous system, which often requires emergency treatment, hence the interest of emergency medicine physicians. Aim: Retrospective analysis of medical records from the years 2005–2009 with special emphasis on seasonality and periodic fluctuations in admissions of epilepsy patients to Copernicus Memorial Hospital in Lodz, Poland. Material and methods: Hospital database was searched for age, gender, time and date of admission, duration of hospitalization, type of epilepsy and mortality. Results: Analysis encompassed 2434 patients with epilepsy (982 women, 1452 men), aged 1 month to 97 years (mean age 44.80±19.97 years). Cause of admission was always an epileptic seizure. Onset of attack was mainly in the afternoon (12:00–17:59 – 803 cases, 33%), and from 6:00 a.m. till 11:59 a.m. (775 cases, 32%). Epilepsy-related admissions were most frequent in July (n=233; 10%), January and April (n=228; 9% each month). Conclusions: Onset of epileptic attack was observed most often since 9:00 a.m. thru 10:59 a.m. and in July, possibly indicating seasonality and periodic fluctuations in epilepsy.
PL
Wstęp: Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób układu nerwowego. Ze względu na częstość występowania stanowi istotny problem kliniczny z punktu widzenia medycyny ratunkowej. Cel pracy: Analiza retrospektywna przypadków pacjentów leczonych na SOR-ze i innych oddziałach Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. M. Kopernika w Łodzi (WSS im. M. Kopernika w Łodzi) z powodu padaczki w okresie 2005–2009 roku. Materiał i metoda: Analizę przeprowadzono, opierając się na dokumentacji medycznej. Badano takie parametry, jak: wiek i płeć pacjentów, pora dnia i rok przyjęcia do szpitala, rodzaj padaczki, czas hospitalizacji oraz śmiertelność. Wyniki: Oceniono 2434 pacjentów (982 kobiety i 1452 mężczyzn) w przedziale wiekowym od 1 miesiąca do 97 lat (średnia wieku 44,80±19,97 roku), u których przyczyną hospitalizacji był napad padaczki. W ciągu doby najczęściej napady padaczki obserwowano w godzinach popołudniowych (12:00–17:59 – 803 przypadki, 33%), następnie w godzinach przedpołudniowych (6:00–11:59 – 775 przypadków, 32%), w ciągu roku – najczęściej w lipcu (n=233; 10%), następnie w styczniu i kwietniu (n=228; 9% dla każdego miesiąca). Wnioski: W badanej grupie chorych napady padaczkowe odnotowywano najczęściej w godzinach porannych 9:00–10:59 oraz w lipcu. Powyższe wyniki wskazują, że może istnieć sezonowość występowania napadów padaczkowych zarówno w cyklu dobowym, jak i rocznym.
EN
INTRODUCTION: The presence of anxiety and depression among women with an uncomplicated pregnancy is due to a change in three areas: biological, psychological and social. Complications during pregnancy and the need for hospitalization further enhance the intensification of negative emotions in pregnant women. It is important during hospitalization to identify patients who display symptoms of anxiety, stress or depression, as well as indicate factors that may influence the occurrence of negative emotions. MATERIAL AND METHODS: The study analyzing the severity of negative emotions was conducted among 305 hospitalized pregnant women. The research tools were a self-developed questionnaire to assess the characteristics of the studied pregnant women as well as the Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS). The results were statistically analyzed. RESULTS: The average value of the stress level in the group according to DASS was 12.15 ± 8.15 points. In turn, depression was 6.63 ± 6.62 points, while for anxiety it was – 8.54 ± 6.26 points. There was no significant statistical relationship between the intensity of stress and depression and the obstetric situation under study. CONCLUSIONS: In the study group, no patients suffered from a major depressive disorder, whereas it was found that the pregnant hospitalized women experienced mild anxiety. The obstetric situation does not determine the severity of negative emotions among patients with a high risk pregnancy. Only the fact of planning to become pregnant, or not, has a significant impact on the severity of anxiety. Women whose pregnancy was unplanned have significantly higher levels of anxiety than those whose was planned. Medical personnel should identify during hospitalization patients who have high levels of anxiety in order to implement prophylactic measures. Showing patients care and providing support, especially emotional, can lead to minimizing any negative emotions and increase the effectiveness of treatment.
PL
WSTĘP: Występowanie lęku i depresji u kobiet z ciążą o przebiegu fizjologicznym ma związek ze zmianami w trzech obszarach: biologicznym, psychicznym i społecznym. Komplikacje w przebiegu ciąży oraz konieczność hospitalizacji dodatkowo potęgują nasilenie negatywnych emocji u ciężarnych, dlatego ważne jest, aby podczas hospitalizacji, identyfikować pacjentki z objawami lęku, stresu lub depresji oraz wskazać czynniki, które mogą wpływać na wystąpienie negatywnych emocji. MATERIAŁ I METODY: Badania analizy nasilenia negatywnych emocji przeprowadzono wśród 305 ciężarnych hospitalizowanych. Narzędziem badawczym był samodzielnie opracowany kwestionariusz ankiety do oceny charakterystyki badanych ciężarnych oraz Skala Depresji, Lęku i Stresu (DASS – Depression Anxiety Stress Scale). Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Średnia wartość poziomu stresu w badanej grupie według skali DASS wynosiła 12,15 ± 8,15 pkt, depresji 6,63 ± 6,62 pkt, a lęku 8,54 ± 6,26 pkt. Nie stwierdzono istotnie statystycznej zależności między nasileniem stresu i depresji a sytuacją położniczą badanych ciężarnych. WNIOSKI: W badanej grupie kobiet nie stwierdzono zaburzeń depresyjnych, natomiast stwierdzono, że ciężarne hospitalizowane cechuje łagodne nasilenie lęku. Sytuacja położnicza nie warunkuje nasilenia negatywnych emocji wśród pacjentek z ciążą wysokiego ryzyka. Istotny wpływ na nasilenie lęku ma jedynie fakt planowania ciąży lub nie. Kobiety, które nie planują ciąży, mają istotnie wyższy poziom lęku aniżeli ciężarne, dla których obecna ciąża jest planowana. Personel medyczny powinien identyfikować ciężarne w trakcie hospitalizacji, u których występuje podwyższony poziom lęku w celu wdrożenia działań psychoprofilaktycznych. Okazanie pacjentkom troski i udzielenie wsparcia, zwłaszcza emocjonalnego, może prowadzić do zminimalizowania negatywnych emocji i zwiększenia skuteczności leczenia.
EN
Background: According to current estimates, Polish population of totally deaf and deaf-mute persons reaches 45-50 000 and that of partially deaf people – about 800-900 000. Various mental disorders may occur in such a vast group of people. Several reports suggest that impairment of hearing may predispose to the development of mental disorders. One of the signs most frequently described in these patients (even in those, who do not present any other psychotic symptoms) are auditory or musical hallucinations. The aim of this paper was to assess the prevalence of total and partial deafness in patients hospitalized because of mental disorders and to describe their symptoms, with particular emphasis on auditory hallucinations. The present study is a preliminary one. Material and method: Analysis of medical records of patients treated at the J. Babiński Mental Hospital in Łódź, Poland, since 1998 thru 2004. Results: In this timespan, 10 patients with coexisting total (n=6) and partial (n=4) deafness have been treated at the Psychiatric Department of our hospital. Paranoid schizophrenia was diagnosed in 2 patients, depressive epizode in 2 and single cases of the following mental conditions: organic catatonic disorder, organic personality disorder, delusional disorder, behavioral-emotional disorder, adaptation disorder and mental retardation coexisting with alcohol abuse. Results obtained were discussed with a reference to statistical data provided in the literature. Pattern of mental disorders developing in these patients was presented and compared with reports encountered in the literature. Conclusions: The number of patients with coexisting hearing impairment and mental disorders was surprisingly small, precluding any far-reaching conclusions. Nevertheless, it is possible that most of these patients do not receive hospital psychiatric care, or do not receive psychiatric care at all. Further studies are required to confirm this thesis.
PL
Wstęp: Szacuje się, iż w Polsce żyje obecnie 45-50 tys. osób głuchych i głuchoniemych oraz 800-900 tys. osób słabo słyszących. U tych osób występują różnorodne zaburzenia psychiczne. Ponadto istnieją też doniesienia, że głuchota i niedosłuch mogą być czynnikami predysponującymi do wystąpienia pewnych zaburzeń psychicznych. Jednym z najczęściej opisywanych objawów występujących u tych pacjentów (także tych, u których nie stwierdza się żadnych innych zaburzeń psychotycznych) są halucynacje słuchowe, w tym muzyczne. Celem pracy było stwierdzenie częstości występowania głuchoty i niedosłuchu u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych oraz opisanie ich objawów, ze szczególnym uwzględnieniem omamów słuchowych. Praca ma charakter wstępny. Materiał i metoda: Analizowano historie chorób pacjentów Szpitala im. J. Babińskiego w Łodzi, hospitalizowanych w latach 1998-2004. Wyniki: W rozpatrywanym przedziale czasowym na oddziale psychiatrycznym przebywało 10 pacjentów ze współistniejącym niedosłuchem (6 osób) lub głuchotą (4 osoby). Spośród tych osób schizofrenię paranoidalną rozpoznano w 2 przypadkach, epizod depresyjny - u 2 osób. U pojedynczych osób rozpoznano: organiczne zaburzenia katatoniczne, organiczne zaburzenie osobowości, zaburzenie omamowo-urojeniowe, zaburzenie zachowania i emocji, zaburzenie adaptacyjne i upośledzenie umysłowe z alkoholizmem. Otrzymane wyniki przedyskutowano w odniesieniu do danych statystycznych opisywanych w literaturze. Przedstawiony został również obraz kliniczny występujących u tych pacjentów zaburzeń i porównany z doniesieniami zawartymi w literaturze. Wnioski: Liczba osób ze współistnieniem badanych zaburzeń była zaskakująco mała, co uniemożliwia wyciągnięcie daleko idących wniosków, a pozwala jedynie przypuszczać, że większość tych pacjentów nie jest objęta opieką stacjonarną lub nie jest objęta opieką psychiatryczną w ogóle. Wymaga to jednak potwierdzenia dalszymi badaniami.
EN
INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the occurrence of malnutrition in patients who were hospitalized as a matter of urgency in the internal medicine ward, while taking into account the diseases that cause hospitalization. MATERIAL AND METHODS: A cross-sectional observational study was carried out on a sample of 320 elderly persons consecutively admitted to the department of internal medicine from September 2019 to January 2020. The nutritional status was measured by: a Subjective Global Assessment (SGA) questionnaire followed by anthropometric measurement (body mass and height) as well as the body mass index (BMI) and body composition analysis using the electric bioimpedance (BI) method. RESULTS: The studies showed malnutrition in 42.6% of men and in 44.7% of women, and severely malnutrition in 24% of men and 24.1% of women. Malnutrition was most often found in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and urinary tract infections, and severe malnutrition in patients with cardiovascular diseases. CONCLUSIONS: High rates of malnutrition and severe malnutrition occur in elderly patients urgently hospitalized due to internal diseases. SGA and BI are useful tools for controlling the nutritional status in this group of patients.
PL
WSTĘP: Celem pracy była ocena niedożywienia u pacjentów hospitalizowanych w trybie pilnym na oddziale internistycznym z uwzględnieniem chorób będących przyczyną hospitalizacji. MATERIAŁ I METODY: Przekrojowe badanie obserwacyjne przeprowadzono na próbie 320 osób w wieku podeszłym przyjmowanych kolejno na oddział chorób wewnętrznych od września 2019 r. do stycznia 2020 r. Stan odżywienia sprawdzano za pomocą: kwestionariusza Subiektywnej Globalnej Oceny (SGA), pomiaru antropometrycznego (masa ciała i wzrost), wskaźnika masy ciała (BMI) oraz analizy składu ciała za pomocą bioimpedancji elektrycznej (BI). WYNIKI: Badania wykazały niedożywienie u 42,6% mężczyzn i 44,7% kobiet oraz poważne niedożywienie u 24% mężczyzn i 24,1% kobiet. Niedożywienie stwierdzano najczęściej u osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) i z zakażeniami układu moczowego, a poważne niedożywienie u osób z chorobami układu krążenia. WNIOSKI: U pacjentów w wieku podeszłym hospitalizowanych w trybie pilnym z powodu chorób wewnętrznych wy-stępuje wysoki wskaźnik niedożywienia i poważnego niedożywienia. SGA i BI są przydatnymi narzędziami do kontroli stanu odżywienia w tej grupie chorych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.