Search results

1

Antybiotykoterapia u dzieci z zapaleniem płuc leczonych w warunkach szpitalnych

100%

Marlica K., Obarska J., Wawrzyniak A., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2018

|

vol. 14

|

issue 4

407-411

EN

Introduction: Pneumonia is one of the most common causes of paediatric hospitalisations. Aim of the study: To analyse antibacterial treatment of pneumonia in children hospitalised in 2017 at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine in Warsaw. Material and methods: Medical documentation data of 360 children with clinical diagnosis of pneumonia was subjected to a retrospective analysis. Age, gender, antibiotics used before and during hospitalisation and time of treatment were considered. Results: Of all the children hospitalised at the Department (2,207), 360 pneumonias were reported (16.3% of all hospitalisations). The mean total time of antibiotic therapy was 10.76 ± 3.57 days. Out of 176 children (48.9% of all pneumonias) who reported to a general practitioner 91 (51.7%) received symptomatic treatment and 85 (48.3%) – antibiotic. On admission to hospital the type of antibiotic treatment was modified for 63/85 children (74.1%) and the form of antibiotic delivery was changed from oral to intravenous for 74/85 (87.1%). Antibacterial treatment in general practice was compliant with recommendations in 18/85 children (21.2%) and during hospitalisation – in 69/360 patients (19.2%). Conclusions: The most common infectious cause of paediatric hospitalisations was pneumonia. In general practice a significant problem is to diagnose community-acquired pneumonia with bacterial aetiology because of an uncharacteristic onset of symptoms. There is significant discrepancy between the everyday practice and recent guidelines on antibiotic use.

PL

Wstęp: Zapalenie płuc stanowi jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji dzieci. Cel pracy: Analiza sposobu leczenia przeciwbakteryjnego dzieci z zapaleniem płuc w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, hospitalizowanych w 2017 roku. Materiały i metody: Przeanalizowano dane medyczne 360 dzieci z rozpoznaniem klinicznym zapalenia płuc i oceniono: wiek, płeć, rodzaj zastosowanej antybiotykoterapii przed hospitalizacją i w jej trakcie oraz czas leczenia. Wyniki: Spośród 2207 dzieci hospitalizowanych w Klinice odnotowano 360 przypadków zapalenia płuc (16,3% wszystkich hospitalizacji). Całkowity średni czas antybiotykoterapii stosowanej zarówno ambulatoryjnie, jak i w trakcie hospitalizacji wynosił 10,76 ± 3,57 dnia. Do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej zgłosiło się 176 dzieci (48,9% wszystkich zapaleń płuc), z czego 91/176 (51,7%) otrzymało leczenie objawowe, a 85/176 (48,3%) – leczenie przeciwbakteryjne. Przy przyjęciu do szpitala zmieniono rodzaj stosowanej antybiotykoterapii u 63/85 (74,1%) dzieci oraz drogę podania z doustnej na dożylną u 74/85 (87,1%). Leczenie przeciwbakteryjne w warunkach ambulatoryjnych zastosowano zgodnie z aktualnymi zaleceniami u 18/85 (21,2%) dzieci, a podczas hospitalizacji – u 69/360 (19,2%) pacjentów. Wnioski: Najczęstszą przyczyną hospitalizacji dzieci wymagających leczenia przeciwbakteryjnego było zapalenie płuc. W podstawowej opiece zdrowotnej istotnym problemem dla lekarzy jest rozpoznanie infekcji bakteryjnej ze względu na niecharakterystyczny początek objawów. Występują znaczne rozbieżności między stosowanym leczeniem a aktualnymi rekomendacjami.

2

Stan odżywienia a parametry całodobowego automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego u hospitalizowanych nastolatków z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym

100%

Obuchowicz A., Kaźmierczak-Pilch B., Żmudzińska-Kitczak J., Urban K., Jarecka B., Pietrzak J.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 4

420-427

EN

The occurrence of overweight and obesity in children and adolescents can be associated with increased incidence of hypertension in this population. Aim of the study: Assessment of the relationship between 24-hour blood pressure parameters in hospitalised teenagers with primary hypertension and their nutrition status at the stage of diagnosis. Material and methods: The study group consisted of 112 patients aged 11–17 years (42 girls and 70 boys) with diagnosed primary hypertension. Nutrition indicators were taken into account. The study group was divided into group I – persons with normal nutrition status (40 patients) and group II – persons with overweight/obesity (72 patients). The groups were compared using the t-test with a separate variance estimation or with the Mann–Whitney U test. The relationship between blood pressure parameters and nutrition status indicators was assessed based on Spearman’s rank correlation. Results: The study groups were significantly different in terms of the nutrition status indicators, but no significant differences were observed in the evaluated blood pressure parameters. The nutrition status indicators in group I were not significantly correlated with the blood pressure parameters. Significant correlations were found in group II. Positive correlation with the nutrition indicators were observed for nocturnal systolic blood pressure load and average nighttime value of this load. Body mass index exhibited a negative correlation with nocturnal systolic load decline. Conclusions: 1) 24-hour blood pressure parameters in hospitalised adolescents with primary hypertension that correlated with the nutrition status include nighttime systolic blood pressure parameters (nocturnal load, mean measure, nocturnal fall). 2) The relationship of these parameters with the nutrition status was observed only in patients with overweight/obesity.

PL

Częstość występowania nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży może mieć związek ze wzrostem występowania nadciśnienia tętniczego w tej populacji. Cel pracy: Ocena zależności parametrów całodobowego automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego u hospitalizowanych nastolatków z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym od ich stanu odżywienia, na etapie ustalenia rozpoznania. Materiał i metoda: Grupa badana składała się ze 112 osób w wieku 11–17 lat (42 dziewczynki i 70 chłopców) z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Uwzględniono wskaźniki stanu odżywienia. Wydzielono grupę I – o prawidłowym stanie odżywienia (40 osób) oraz grupę II – z nadwagą/otyłością (72 osoby). Dokonano analizy porównawczej grup testem t z oddzielnym oszacowaniem wariancji lub testem U Manna–Whitneya. Zależność parametrów opisujących ciśnienie tętnicze od wskaźników stanu odżywienia oceniono na podstawie korelacji rang Spearmana. Wyniki: Badane grupy różniły się znamiennie pod względem wskaźników odżywienia, natomiast nie różniły się w istotny sposób pod względem ocenianych parametrów automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego. Wskaźniki odżywienia w grupie I nie korelowały znamiennie z parametrami określającymi ciśnienie tętnicze. Znamienne korelacje stwierdzono z kolei w grupie II. Ze wskaźnikami odżywienia korelowały dodatnio ładunek skurczowego ciśnienia tętniczego w godzinach nocnych i średnia wartość tego ładunku w godzinach nocnych, wskaźniki masy ciała korelowały znamiennie ujemnie ze spadkiem nocnym ładunku skurczowego. Wnioski: 1) Do parametrów określających ciśnienie tętnicze mierzone metodą całodobowego automatycznego pomiaru u hospitalizowanych nastoletnich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym, wykazujących zależność od stanu odżywienia, należą cechy skurczowego ciśnienia krwi w nocy (ładunek nocny, wartość średnia, spadek nocny). 2) Związek wymienionych parametrów ze stanem odżywienia występuje wyłącznie w grupie nastolatków z nadwagą/otyłością.

3

Analiza hospitalizacji na oddziale pediatrycznym szpitala wojewódzkiego ze szczególnym uwzględnieniem chorób dolnych dróg oddechowych

86%

Jankowska-Folusiak J., Dębicki L., Zeman K.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 3

310-317

EN

Pneumonia is a common cause of paediatric hospitalisations. Aim: The aim of the study was to assess the hospitalisation structure of a non-specialised paediatric unit as well as to perform a thorough evaluation of paediatric patients hospitalised due to pneumonia. Attention was also paid to recent changes in the clinical picture of pneumonia. Material and methods: A retrospective analysis of medical records of children treated in the paediatric unit of the Janusz Korczak Provincial Specialist Hospital between 2011 and 2012, with particular emphasis on patients hospitalised due to pneumonia (ICD-10 codes J12–J18), was performed. Results: Pneumonia accounted for 12.7% of all hospitalisations in the non-specialised paediatric unit between 2011 and 2012; most of hospitalisations occurred during the winter and early spring months, with a peak incidence in March. Bronchial obstruction occurred in 39.9% of cases, mainly in infants. Extensive inflammatory lesions were noted in X-ray reports in only 26% of patients; inflammatory lesions were mostly described as interstitial lesions or patchy densities in the pulmonary hilar region in other cases. X-ray images were interpreted as normal in up to 24.6% of children, which did not reflect the typical auscultatory changes. Cefuroxime sodium was the most commonly used first-line antibiotic (51.5%), followed by macrolides (34%), including macrolides in combination with β-lactam antibiotics in 26% of cases, and third-generation cephalosporins (25.7%). Conclusions: Lower respiratory diseases, mainly pneumonia often accompanied by bronchial obstruction, were the most common cause of paediatric hospitalisations in the paediatric unit of the provincial hospital. Interstitial lesions and perihilar densities seem to be the most typical radiological image in children. Adjustment of antibiotic therapy to the current guidelines and recommendations allows better treatment optimisation.

PL

Zapalenie płuc stanowi ważną przyczynę hospitalizacji dzieci. Cel pracy: Celem pracy była analiza struktury hospitalizacji niesprofilowanego oddziału pediatrycznego oraz szczegółowa analiza pacjenta pediatrycznego hospitalizowanego z powodu zapalenia płuc. Zwrócono również uwagę na zmiany obrazu klinicznego zapalenia płuc w ostatnich latach. Materiał i metoda: Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej dzieci leczonych na Oddziale Pediatrycznym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Słupsku w latach 2011–2012, ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów hospitalizowanych z rozpoznaniem zapalenia płuc (kody J12–J18 według ICD-10). Wyniki: Zapalenia płuc w okresie 2011–2012 były przyczyną 12,7% hospitalizacji na niesprofilowanym oddziale pediatrycznym, najczęściej w miesiącach zimowych i wczesną wiosną, z marcowym szczytem zachorowań. W 39,9% przypadków chorobie towarzyszyła obturacja oskrzeli, szczególnie często w grupie niemowląt. Opis zdjęć rentgenowskich klatki piersiowej jedynie u 26% chorych podkreślał rozległe zmiany zapalne; w większości pozostałych przypadków zmiany zapalne określano jako śródmiąższowe lub smużkowate zagęszczenia w okolicach wnęk płuc. Aż u 24,6% dzieci zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej opisano jako prawidłowe, co nie odzwierciedlało typowych zmian osłuchowych. Najczęściej (51,5%) jako antybiotyk pierwszego rzutu stosowano cefuroksym sodu, 25,7% pacjentów otrzymywało cefalosporyny III generacji, a 34% makrolidy, w tym 26% makrolidy w terapii skojarzonej z antybiotykami β-laktamowymi. Wnioski: Najczęstszą przyczyną hospitalizacji dzieci na analizowanym oddziale pediatrycznym szpitala wojewódzkiego były choroby dolnych dróg oddechowych, głównie zapalenie płuc, często z towarzyszącą obturacją. Zmiany śródmiąższowe i zagęszczenia przywnękowe wydają się obecnie najbardziej charakterystycznym obrazem zapalenia płuc w badaniu radiologicznym u dzieci. Dostosowywanie sposobu leczenia antybiotykami do istniejących rekomendacji i zaleceń pozwala na coraz lepszą optymalizację leczenia.

4

Występowanie i chorobotwórczość szczepów Enterobacteriaceae – Klebsiella Pneumoniae wytwarzających karbapenemazę klasy b (mbl/ndm) u pacjentów hospitalizowanych i leczonych w mazowieckim szpitalu specjalistycznym w radomiu w latach 2016 – 2018.

72%

Ura L., Deja-Makara B., Pajdziński M., Gottwald L. M.

Long-Term Care Nursing

|

2020

|

vol. 5

|

issue 3

239-249

EN

Aim The aim of the study was to characterize symptomatic infections and asymptomatic carrier of class B carbapenemase (MBL/NDM) produced Klebsiella pneumoniae in patients hospitalized and treated in Mazowiecki Memorial Hospital of Radom between 2016-2018. Material and methods The study group included 120 patients aged 80+/ – 17.0 years old. Epidemiologic analysis of the study group was conducted. Results The number of patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL was: 57 (47,5%) in 2016, 32 (26,6%) in 2017 and 31 (25,8%) in 2018. The study group included 44 women (36,67%) and 76 men (63,33%) (p<0,005). In clinically significant material 60 bacterial strains were identified, with similar frequency from lower respiratory tract discharge and from urine. Symptomatic infections in 60 patients (50%) and asyptomatic carrier in 60 patients (50%) were confirmed. Symptomatic infections from lower respiratory tract were more frequent than urinary tract infections (p=0,037), wound infections (p<0,001), generalized infections (p<0,001) and digestive tract infections (p<0,001). During 2016-2018 reduction in sensitivity of Klebsiella pneumoniae MBL strains for colistin (100%; 46,5%; 45,8%) and amikacin (72,8%; 80,8%; 45,8%) was observed. Conclusions 1. In hospitalized patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL asymptomatic carrier and symptomatic infections occured with similar frequency. 2. In hospitalized patients Klebsiella pneumoniae MBL strains were most frequently identified from respiratory tract and from urinary tract. 3. Commonly with elongation of periode, then colistin and amikacin were used, the reduction of bacterial sensitivity for these antibiotics was observed.

PL

Cel pracy Celem pracy była charakterystyka objawowych zakażeń i bezobjawowego nosicielstwa szczepow Klebsiella pneumoniae wytwarzających karbapenemazę klasy B (MBL/NDM) u pacjentow leczonych na oddziałach szpitalnych Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego (MSS) w Radomiu w latach 2016-2018. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 120 pacjentow w wieku 80 lat +/ – 17,0. Dokonano analizy epidemiologicznej tych przypadkow. Wyniki Stwierdzono 57 przypadkow (47,5%) w 2016 r., 32 (26,6%) w 2017 r. i 31 (25,8%) w 2018 r. pacjentow z obecnością Klebsiella pneumoniae MBL. W grupie badanej były 44 kobiety (36,67%) i 76 mężczyzn (63,33%) (p<0,005). Z materiałow istotnych klinicznie wyhodowano łącznie 60 szczepow Klebsiella pneumoniae MBL. Z podobną częstością izolowano je z wydzieliny z dolnych drog oddechowych oraz z moczu (p=0,436). U 60 pacjentow (50%) stwierdzono zakażenie objawowe, a w 60 przypadkach (50%) wystąpiło bezobjawowe nosicielstwo. Zakażenia dolnych drog oddechowych występowały częściej od zakażeń układu moczowego (p=0,037), zakażeń rany (p<0,001), zakażeń uogolnionych (p<0,001) oraz zakażeń układu pokarmowego (p<0,001). W latach 2016, 2017 i 2018 wykazano zmniejszenie się wrażliwości szczepow Klabsiella pneumoniae MBL na kolistynę (100%; 46,5%; 45,8%) i amikacynę (72,8%; 80,8%; 45,8%). Wnioski 1. Bezobjawowa kolonizacja pacjentow szczepami Klebsiella pneumoniae MBL występuje z podobną częstością do objawowych zakażeń spowodowanych przez te bakterie. 2. Szczepy Klebsiella pneumoniae MBL izolowane są najczęściej z drog oddechowych i moczowych hospitalizowanych pacjentow. 3. Wraz z wydłużeniem okresu stosowania kolistyny i amikacyny w grupie badanej zaobserwowano zmniejszenie wrażliwości szczepow Klebsiella pneumoniae MBL na te antybiotyki.

5

Ocena stanu odżywienia pacjentów hospitalizowanych w podeszłym wieku

72%

Grzywińska E.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 4

45-67

EN

Introduction. Human aging is an inevitable process. This is influenced by both internal and environmental factors. It is believed that an elderly person requires constant care in every aspect of life, is disabled and infirm. Aim. Assessment of nutritional status, knowledge, and awareness of healthy eating among patients over 60 years of age. Material and methods. The study included a group of 100 elderly hospitalized patients. For the purposes of the study, the diagnostic survey method was used, and the MNA test was the research tool. Results. The most respondents are people who have a normal nutritional status, and the least malnourished. A higher rate of people with normal nutritional status was noted in the group of women. However, the number of women was slightly higher than the number of males. The highest average screening score was recorded in the 60-65 age group and the highest rate of nutritional status in this age group. Considering the level of education, the most people with a proper nutritional status were recorded in people with secondary education. A higher result of the screening test was recorded in the group of city residents, married people and people who described their economic conditions as good. Studies in elderly patients showed that people with normal body weight were significantly more likely to be malnourished than people who were overweight. Based on the above, it can be concluded that the higher the BMI, the lower the likelihood of the appearance of malnutrition. The highest rate of proper nutritional status was recorded in people with android body type. Conclusions. Gender, age, education, marital status, place of origin does not affect the nutritional status of patients hospitalized in old age. Economic conditions, WHR results, BMI have an impact on the nutritional status of patients hospitalized in old age.

PL

Wstęp. Starzenie się człowieka jest procesem nieuniknionym. Mają na to wpływ czynniki wewnętrzne, jak i środowiskowe. Uważa się, że osoba w podeszłym wieku wymaga ciągłej opieki w każdym aspekcie życia, jest niesprawna i niedołężna. Cel. Ocena stanu odżywienia, wiedzy i świadomości zdrowego odżywiania wśród pacjentów w wieku powyżej 60 roku życia. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 100 pacjentów hospitalizowanych w podeszłym wieku. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego, a narzędziem badawczym był test MNA. Wyniki. Najwięcej badanych, to osoby u których odnotowano prawidłowy stan odżywienia, a najmniej niedożywionych. Wyższy wskaźnik osób z prawidłowym stanem odżywienia odnotowano w grupie kobiet. Jednak liczba kobiet nieznacznie była wyższa od mężczyzn. Najwyższą średnią punktowa badania przesiewowego odnotowano w grupie wiekowej 60-65 lat oraz najwyższy wskaźnik prawidłowego stanu odżywienia w tej grupie wiekowej. Biorąc pod uwagę poziom wykształcenia, najwięcej osób z prawidłowym stanem odżywienia odnotowano u osób z wykształceniem średnim. Wyższy wynik badania przesiewowego odnotowano w grupie mieszkańców miasta, osób zamężnych oraz określających swoje warunki ekonomiczne jako dobre. Badania na grupie pacjentów w podeszłym wieku wykazały, że osoby o prawidłowej masie ciała istotnie częściej były niedożywione niż osoby z nadwagą. Na podstawie powyższego można wywnioskować, że im wyższy wskaźnik BMI, tym mniejsze prawdopodobieństwo pojawienia się niedożywienia. Najwyższy wskaźnik prawidłowego stanu odżywienia odnotowano u osób z androidalnym typem sylwetki. Wnioski. Płeć, wiek, wykształcenie, stan cywilny, miejsce pochodzenia nie ma wpływu na stan odżywienie pacjentów hospitalizowanych w podeszłym wieku. Warunki ekonomiczne, wyniki WHR, BMI maja wpływ na stan odżywienie pacjentów hospitalizowanych w podeszłym wieku.

6

Czy występuje sezonowość i fluktuacje w padaczce?

72%

Timler D., Szarpak Ł., Madziała M.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

vol. 12

|

issue 3

154-158

EN

Introduction: Epilepsy is one of the most common diseases of a nervous system, which often requires emergency treatment, hence the interest of emergency medicine physicians. Aim: Retrospective analysis of medical records from the years 2005–2009 with special emphasis on seasonality and periodic fluctuations in admissions of epilepsy patients to Copernicus Memorial Hospital in Lodz, Poland. Material and methods: Hospital database was searched for age, gender, time and date of admission, duration of hospitalization, type of epilepsy and mortality. Results: Analysis encompassed 2434 patients with epilepsy (982 women, 1452 men), aged 1 month to 97 years (mean age 44.80±19.97 years). Cause of admission was always an epileptic seizure. Onset of attack was mainly in the afternoon (12:00–17:59 – 803 cases, 33%), and from 6:00 a.m. till 11:59 a.m. (775 cases, 32%). Epilepsy-related admissions were most frequent in July (n=233; 10%), January and April (n=228; 9% each month). Conclusions: Onset of epileptic attack was observed most often since 9:00 a.m. thru 10:59 a.m. and in July, possibly indicating seasonality and periodic fluctuations in epilepsy.

PL

Wstęp: Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób układu nerwowego. Ze względu na częstość występowania stanowi istotny problem kliniczny z punktu widzenia medycyny ratunkowej. Cel pracy: Analiza retrospektywna przypadków pacjentów leczonych na SOR-ze i innych oddziałach Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. M. Kopernika w Łodzi (WSS im. M. Kopernika w Łodzi) z powodu padaczki w okresie 2005–2009 roku. Materiał i metoda: Analizę przeprowadzono, opierając się na dokumentacji medycznej. Badano takie parametry, jak: wiek i płeć pacjentów, pora dnia i rok przyjęcia do szpitala, rodzaj padaczki, czas hospitalizacji oraz śmiertelność. Wyniki: Oceniono 2434 pacjentów (982 kobiety i 1452 mężczyzn) w przedziale wiekowym od 1 miesiąca do 97 lat (średnia wieku 44,80±19,97 roku), u których przyczyną hospitalizacji był napad padaczki. W ciągu doby najczęściej napady padaczki obserwowano w godzinach popołudniowych (12:00–17:59 – 803 przypadki, 33%), następnie w godzinach przedpołudniowych (6:00–11:59 – 775 przypadków, 32%), w ciągu roku – najczęściej w lipcu (n=233; 10%), następnie w styczniu i kwietniu (n=228; 9% dla każdego miesiąca). Wnioski: W badanej grupie chorych napady padaczkowe odnotowywano najczęściej w godzinach porannych 9:00–10:59 oraz w lipcu. Powyższe wyniki wskazują, że może istnieć sezonowość występowania napadów padaczkowych zarówno w cyklu dobowym, jak i rocznym.

7

Nasilenie negatywnych emocji u kobiet ciężarnych w okresie hospitalizacji

58%

Lewicka M., Wójcik M., Sulima M., Makara-Studzińska M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2015

|

vol. 69

177-183

EN

INTRODUCTION: The presence of anxiety and depression among women with an uncomplicated pregnancy is due to a change in three areas: biological, psychological and social. Complications during pregnancy and the need for hospitalization further enhance the intensification of negative emotions in pregnant women. It is important during hospitalization to identify patients who display symptoms of anxiety, stress or depression, as well as indicate factors that may influence the occurrence of negative emotions. MATERIAL AND METHODS: The study analyzing the severity of negative emotions was conducted among 305 hospitalized pregnant women. The research tools were a self-developed questionnaire to assess the characteristics of the studied pregnant women as well as the Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS). The results were statistically analyzed. RESULTS: The average value of the stress level in the group according to DASS was 12.15 ± 8.15 points. In turn, depression was 6.63 ± 6.62 points, while for anxiety it was – 8.54 ± 6.26 points. There was no significant statistical relationship between the intensity of stress and depression and the obstetric situation under study. CONCLUSIONS: In the study group, no patients suffered from a major depressive disorder, whereas it was found that the pregnant hospitalized women experienced mild anxiety. The obstetric situation does not determine the severity of negative emotions among patients with a high risk pregnancy. Only the fact of planning to become pregnant, or not, has a significant impact on the severity of anxiety. Women whose pregnancy was unplanned have significantly higher levels of anxiety than those whose was planned. Medical personnel should identify during hospitalization patients who have high levels of anxiety in order to implement prophylactic measures. Showing patients care and providing support, especially emotional, can lead to minimizing any negative emotions and increase the effectiveness of treatment.

PL

WSTĘP: Występowanie lęku i depresji u kobiet z ciążą o przebiegu fizjologicznym ma związek ze zmianami w trzech obszarach: biologicznym, psychicznym i społecznym. Komplikacje w przebiegu ciąży oraz konieczność hospitalizacji dodatkowo potęgują nasilenie negatywnych emocji u ciężarnych, dlatego ważne jest, aby podczas hospitalizacji, identyfikować pacjentki z objawami lęku, stresu lub depresji oraz wskazać czynniki, które mogą wpływać na wystąpienie negatywnych emocji. MATERIAŁ I METODY: Badania analizy nasilenia negatywnych emocji przeprowadzono wśród 305 ciężarnych hospitalizowanych. Narzędziem badawczym był samodzielnie opracowany kwestionariusz ankiety do oceny charakterystyki badanych ciężarnych oraz Skala Depresji, Lęku i Stresu (DASS – Depression Anxiety Stress Scale). Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Średnia wartość poziomu stresu w badanej grupie według skali DASS wynosiła 12,15 ± 8,15 pkt, depresji 6,63 ± 6,62 pkt, a lęku 8,54 ± 6,26 pkt. Nie stwierdzono istotnie statystycznej zależności między nasileniem stresu i depresji a sytuacją położniczą badanych ciężarnych. WNIOSKI: W badanej grupie kobiet nie stwierdzono zaburzeń depresyjnych, natomiast stwierdzono, że ciężarne hospitalizowane cechuje łagodne nasilenie lęku. Sytuacja położnicza nie warunkuje nasilenia negatywnych emocji wśród pacjentek z ciążą wysokiego ryzyka. Istotny wpływ na nasilenie lęku ma jedynie fakt planowania ciąży lub nie. Kobiety, które nie planują ciąży, mają istotnie wyższy poziom lęku aniżeli ciężarne, dla których obecna ciąża jest planowana. Personel medyczny powinien identyfikować ciężarne w trakcie hospitalizacji, u których występuje podwyższony poziom lęku w celu wdrożenia działań psychoprofilaktycznych. Okazanie pacjentkom troski i udzielenie wsparcia, zwłaszcza emocjonalnego, może prowadzić do zminimalizowania negatywnych emocji i zwiększenia skuteczności leczenia.

8

Głuchota i niedosłuch u osób hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych

58%

Szymanek A., Zaborowski A., Kłoszewska I.

|

EN

Background: According to current estimates, Polish population of totally deaf and deaf-mute persons reaches 45-50 000 and that of partially deaf people – about 800-900 000. Various mental disorders may occur in such a vast group of people. Several reports suggest that impairment of hearing may predispose to the development of mental disorders. One of the signs most frequently described in these patients (even in those, who do not present any other psychotic symptoms) are auditory or musical hallucinations. The aim of this paper was to assess the prevalence of total and partial deafness in patients hospitalized because of mental disorders and to describe their symptoms, with particular emphasis on auditory hallucinations. The present study is a preliminary one. Material and method: Analysis of medical records of patients treated at the J. Babiński Mental Hospital in Łódź, Poland, since 1998 thru 2004. Results: In this timespan, 10 patients with coexisting total (n=6) and partial (n=4) deafness have been treated at the Psychiatric Department of our hospital. Paranoid schizophrenia was diagnosed in 2 patients, depressive epizode in 2 and single cases of the following mental conditions: organic catatonic disorder, organic personality disorder, delusional disorder, behavioral-emotional disorder, adaptation disorder and mental retardation coexisting with alcohol abuse. Results obtained were discussed with a reference to statistical data provided in the literature. Pattern of mental disorders developing in these patients was presented and compared with reports encountered in the literature. Conclusions: The number of patients with coexisting hearing impairment and mental disorders was surprisingly small, precluding any far-reaching conclusions. Nevertheless, it is possible that most of these patients do not receive hospital psychiatric care, or do not receive psychiatric care at all. Further studies are required to confirm this thesis.

PL

Wstęp: Szacuje się, iż w Polsce żyje obecnie 45-50 tys. osób głuchych i głuchoniemych oraz 800-900 tys. osób słabo słyszących. U tych osób występują różnorodne zaburzenia psychiczne. Ponadto istnieją też doniesienia, że głuchota i niedosłuch mogą być czynnikami predysponującymi do wystąpienia pewnych zaburzeń psychicznych. Jednym z najczęściej opisywanych objawów występujących u tych pacjentów (także tych, u których nie stwierdza się żadnych innych zaburzeń psychotycznych) są halucynacje słuchowe, w tym muzyczne. Celem pracy było stwierdzenie częstości występowania głuchoty i niedosłuchu u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych oraz opisanie ich objawów, ze szczególnym uwzględnieniem omamów słuchowych. Praca ma charakter wstępny. Materiał i metoda: Analizowano historie chorób pacjentów Szpitala im. J. Babińskiego w Łodzi, hospitalizowanych w latach 1998-2004. Wyniki: W rozpatrywanym przedziale czasowym na oddziale psychiatrycznym przebywało 10 pacjentów ze współistniejącym niedosłuchem (6 osób) lub głuchotą (4 osoby). Spośród tych osób schizofrenię paranoidalną rozpoznano w 2 przypadkach, epizod depresyjny - u 2 osób. U pojedynczych osób rozpoznano: organiczne zaburzenia katatoniczne, organiczne zaburzenie osobowości, zaburzenie omamowo-urojeniowe, zaburzenie zachowania i emocji, zaburzenie adaptacyjne i upośledzenie umysłowe z alkoholizmem. Otrzymane wyniki przedyskutowano w odniesieniu do danych statystycznych opisywanych w literaturze. Przedstawiony został również obraz kliniczny występujących u tych pacjentów zaburzeń i porównany z doniesieniami zawartymi w literaturze. Wnioski: Liczba osób ze współistnieniem badanych zaburzeń była zaskakująco mała, co uniemożliwia wyciągnięcie daleko idących wniosków, a pozwala jedynie przypuszczać, że większość tych pacjentów nie jest objęta opieką stacjonarną lub nie jest objęta opieką psychiatryczną w ogóle. Wymaga to jednak potwierdzenia dalszymi badaniami.

9

The problem of malnutrition amongst acutely hospitalized elderly patients

58%

Fatyga E.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2021

|

issue 75

78-84

EN

INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the occurrence of malnutrition in patients who were hospitalized as a matter of urgency in the internal medicine ward, while taking into account the diseases that cause hospitalization. MATERIAL AND METHODS: A cross-sectional observational study was carried out on a sample of 320 elderly persons consecutively admitted to the department of internal medicine from September 2019 to January 2020. The nutritional status was measured by: a Subjective Global Assessment (SGA) questionnaire followed by anthropometric measurement (body mass and height) as well as the body mass index (BMI) and body composition analysis using the electric bioimpedance (BI) method. RESULTS: The studies showed malnutrition in 42.6% of men and in 44.7% of women, and severely malnutrition in 24% of men and 24.1% of women. Malnutrition was most often found in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and urinary tract infections, and severe malnutrition in patients with cardiovascular diseases. CONCLUSIONS: High rates of malnutrition and severe malnutrition occur in elderly patients urgently hospitalized due to internal diseases. SGA and BI are useful tools for controlling the nutritional status in this group of patients.

PL

WSTĘP: Celem pracy była ocena niedożywienia u pacjentów hospitalizowanych w trybie pilnym na oddziale internistycznym z uwzględnieniem chorób będących przyczyną hospitalizacji. MATERIAŁ I METODY: Przekrojowe badanie obserwacyjne przeprowadzono na próbie 320 osób w wieku podeszłym przyjmowanych kolejno na oddział chorób wewnętrznych od września 2019 r. do stycznia 2020 r. Stan odżywienia sprawdzano za pomocą: kwestionariusza Subiektywnej Globalnej Oceny (SGA), pomiaru antropometrycznego (masa ciała i wzrost), wskaźnika masy ciała (BMI) oraz analizy składu ciała za pomocą bioimpedancji elektrycznej (BI). WYNIKI: Badania wykazały niedożywienie u 42,6% mężczyzn i 44,7% kobiet oraz poważne niedożywienie u 24% mężczyzn i 24,1% kobiet. Niedożywienie stwierdzano najczęściej u osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) i z zakażeniami układu moczowego, a poważne niedożywienie u osób z chorobami układu krążenia. WNIOSKI: U pacjentów w wieku podeszłym hospitalizowanych w trybie pilnym z powodu chorób wewnętrznych wy-stępuje wysoki wskaźnik niedożywienia i poważnego niedożywienia. SGA i BI są przydatnymi narzędziami do kontroli stanu odżywienia w tej grupie chorych.

Refine search results

Antybiotykoterapia u dzieci z zapaleniem płuc leczonych w warunkach szpitalnych

Stan odżywienia a parametry całodobowego automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego u hospitalizowanych nastolatków z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym

Analiza hospitalizacji na oddziale pediatrycznym szpitala wojewódzkiego ze szczególnym uwzględnieniem chorób dolnych dróg oddechowych

Występowanie i chorobotwórczość szczepów Enterobacteriaceae – Klebsiella Pneumoniae wytwarzających karbapenemazę klasy b (mbl/ndm) u pacjentów hospitalizowanych i leczonych w mazowieckim szpitalu specjalistycznym w radomiu w latach 2016 – 2018.

Ocena stanu odżywienia pacjentów hospitalizowanych w podeszłym wieku

Czy występuje sezonowość i fluktuacje w padaczce?

Nasilenie negatywnych emocji u kobiet ciężarnych w okresie hospitalizacji

Głuchota i niedosłuch u osób hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych

The problem of malnutrition amongst acutely hospitalized elderly patients