Ludwik Rydygier (1850–1920), jeden z najwybitniejszych chirurgów polskich, szczególnie zasłużony w chirurgii przewodu pokarmowego, zajmował się także chorobami wchodzącymi w zakres rynolaryngologii, m.in.: twardzielą nosa, promienicą, nowotworami górnych dróg oddechowych, zapaleniem migdałków podniebiennych. Wykonywał tracheotomie, operował przetokę tchawiczo-przełykową, usuwał ciała obce dolnych dróg oddechowych. Właściwie ocenił rolę wprowadzonej do lecznictwa przez Roberta Kocha tuberkuliny, stosowanej m.in. w leczeniu gruźlicy krtani.
Ludwik Rydygier (1850-1920) był jednym z najbardziej w świecie znanych polskich chirurgów drugiej połowy XIX i pierwszych dwóch dekad XX stulecia. Ten praktykujący w wielu chirurgicznych ośrodkach: Gdańsku, Chełmnie, Gryfii, Jenie, Wiedniu, Krakowie - lekarz osiadł w 1897 r. we Lwowie. Autor niniejszej dwuczęściowej publikacji postanowił jego drogi: życiową, zawodową i naukową zaprezentować niezwykle skrótowo, natomiast szerzej zanalizować lata lwowskie.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.