Search results

Search:
in the keywords: guz szyi

Sort By:

Limit search:

Nerwiak osłonkowy nerwu błędnego – opis przypadku

100%

Krawczyk P. H., Kaczmarczyk D., Braun M.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2017

vol. 6(3)

19-24

Nerwiak osłonkowy jest łagodnym nowotworem, który występuje niezwykle rzadko. Lokalizuje się w około 25–45% przypadków w obrębie głowy i szyi, w 50% przypadków rozwija się wewnątrzczaszkowo w nerwie przedsionkowo-ślimakowym (n. VIII), prowadząc do głuchoty. Dużo rzadszą lokalizacją jest nerw błędny. Powolny rozrost guza i brak charakterystycznych objawów wpływają na klinicznie niemy rozwój zmiany. Wystąpienie objawów może być związane z uciskiem na sąsiadujące struktury anatomiczne lub uszkodzeniem zajętego nerwu. Leczeniem z wyboru guzów zlokalizowanych wewnątrzaszkowo jest resekcja chirurgiczna. W prezentowanym przypadku rozwojowi guza nie towarzyszyły żadne objawy podmiotowe. Podjęto próbę zewnątrztorebkowej enukleacji guza, jednak w związku z trudnością w odpreparowaniu go od włókien nerwowych, zadecydowano o resekcji całkowitej wraz z fragmentem nerwu. Nerwiak osłonkowy nerwu błędnego jest łagodną, rzadko występującą zmianą, która wymaga leczenia chirurgicznego, jednak nie wpływa na przewidywany czas przeżycia pacjenta. Największy problem stanowią powikłania związane z uszkodzeniem zajętego nerwu w trakcie zabiegu operacyjnego.

Wyniki leczenia chirurgicznego guzów przestrzeni przygardłowej – analiza 22 przypadków

100%

Rzepakowska A., Osuch-Wójcikiewicz E., Krupa Z., Durmaj A., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

2018

vol. 72(4)

9-16

Cel pracy: Ocena wyników leczenia chirurgicznego guzów przestrzeni przygardłowej (PP) w Klinice Otolaryngologii WUM na przestrzeni lat 2015–2017. Metody: Retrospektywna analiza dokumentacji medycznej, uwzględniająca dolegliwości, badanie przedmiotowe, wyniki badań obrazowych, zastosowany dostęp operacyjny, przebieg operacji i okresu pooperacyjnego oraz rozpoznanie histopatologiczne u 22 pacjentów z rozpoznaniem guza PP hospitalizowanych w klinice. Wyniki: Wśród analizowanej grupy chorych do najczęściej zgłaszanych dolegliwości przy przyjęciu do kliniki należały: dyskomfort, uczucie ciała obcego w gardle, zaburzenia połykania, zaburzenia słuchu oraz wyczuwalny guz na szyi. W pojedynczych przypadkach pacjenci podawali bóle głowy, zaburzenie ruchomości języka, chrypkę, zaburzenia mowy, blokadę nosa. Bezobjawowy przebieg choroby wykazano u 4 pacjentów. W celu dokładnego określenia lokalizacji guza, jego wymiarów i stosunku do sąsiednich struktur anatomicznych wykonano diagnostykę obrazową: tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Wszyscy pacjenci byli leczeni chirurgicznie: 11 z dostępu szyjno-podżuchwowego, 9 z dostępu przyuszniczo-szyjnego, jeden pacjent z dostępu przez jamę ustną, jeden pacjent z dostępu łączonego – przez jamę ustną i szyjno-podżuchwowego. W dwóch przypadkach planowo wykonano wewnątrztorebkową resekcję guza. Na podstawie badania histopatologicznego u większości chorych rozpoznano zmiany łagodne (18/22), w czterech przypadkach opisano zmiany złośliwe: raka w gruczolaku wielopostaciowym ślinianki, raka gruczołowo-torbielowatego oraz dwa przypadki raka płaskonabłonkowego. Najczęstszym punktem wyjścia guzów PP był gruczoł ślinowy. W tej grupie u 11 pacjentów rozpoznano gruczolaka wielopostaciowego. Wśród innych rozpoznań występowały: przyzwojak, nerwiak, przybłoniak (haemangiopericytoma), naczyniak limfatyczny i krwionośny oraz mięśniak prążkowanokomórkowy. U 9 pacjentów wystąpiły powikłania pooperacyjne w postaci chrypki i zaburzeń połykania spowodowane niedowładami dolnej grupy nerwów czaszkowych (IX, X, XII). U dwóch pacjentów w czasie operacji doszło do istotnego krwawienia, które wymagało podwiązania tętnicy szyjnej zewnętrznej. Wnioski: Chirurgiczna resekcja pozostaje podstawową metodą leczenia guzów PP. Z uwagi na topografię anatomiczną tej przestrzeni oraz istotne naczynia i dolną grupę nerwów czaszkowych, które się w niej znajdują, dla chirurgów głowy i szyi leczenie operacyjne patologii tego obszaru pozostaje wyzwaniem. Następstwem leczenia chirurgicznego guzów PP mogą być istotne powikłania dotyczące zaburzeń głosu, mowy i połykania

Nietypowy przypadek raka rdzeniastego tarczycy

75%

Leszczyński M., Majszyk D.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2021

vol. 10(2)

48-53

Wstęp: Rak rdzeniasty tarczycy stanowi 9,4% wszystkich raków tarczycy [1]. Dzielimy go na występującego rodzinnie i sporadycznie. Najczęściej występuje jako postać sporadyczna. Pozostałe przypadki to postać rodzinna, która zwykle występuje w zespołach MEN2a lub MEN2b. Jeśli nowotwór jest związany z wcześniej wymienionymi zespołami genetycznymi, to mogą towarzyszyć mu inne guzy – guz chromochłonny nadnerczy oraz nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją komórek gruczołowych przytarczyc lub gruczolakami przytarczyc. Typowo rak rdzeniasty tarczycy manifestuje się jako twardy guz na szyi. Innymi objawami mogą być: ból w okolicy tarczycy, dysfagia, chrypka. Związane one są z naciekaniem przez guz okolicznych tkanek. Rzadko zdarza się, aby w badaniu fizykalnym pacjenta, pomimo braku dolegliwości związanych miejscowo z tarczycą, nie wybadać guza w tarczycy, choć limfadenopatia szyjna może być pierwszym objawem raka rdzeniastego tarczycy [2]. Jeszcze rzadsze są przypadki, w których nie znajduje się guza, pomimo wykonania badań obrazowych. Opis przypadku: Prezentujemy przypadek chorego z przerzutami raka rdzeniastego tarczycy do układu chłonnego szyi, przyjętego do Kliniki Otorynolaryngologii Chirurgii Głowy i Szyi WUM, u którego po badaniu fizykalnym oraz po wykonaniu badań dodatkowych, nie znaleziono ewidentnej patologii w tarczycy ani nie stwierdzono objawów związanych miejscowo z tarczycą.

Refine search results

2 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 Otolaryngologia Polska

1 2021

1 2018

1 2017

1 Braun M.

1 Durmaj A.

1 Kaczmarczyk D.

1 Krawczyk P. H.

1 Krupa Z.

1 Leszczyński M.

1 Majszyk D.

1 Niemczyk K.

1 Osuch-Wójcikiewicz E.

1 Rzepakowska A.

Search results

Nerwiak osłonkowy nerwu błędnego – opis przypadku

Wyniki leczenia chirurgicznego guzów przestrzeni przygardłowej – analiza 22 przypadków

Nietypowy przypadek raka rdzeniastego tarczycy