Search results

Search:
in the keywords: glioblastoma multiforme

Sort By:

Limit search:

Glioblastoma - actual knowledge and future perspectives

100%

Bilicki D., Zbrożek M., Fudalej M., Deptała A., Badowska-Kozakiewicz A.

2022

vol. 12

issue 2

35-44

Glejak wielopostaciowy klasyfikowany jest do grupy najbardziej złośliwych glejaków o IV stopniu złośliwości ze szczególnie niekorzystnymi prognozami związanymi z jego leczeniem. Pojawienie się u pacjenta szybko postępujących objawów zarówno psychiatrycznych, jak i neurologicznych powinno być zawsze dokładnie zbadane. Artykuł ma na celu zebranie oraz podsumowanie aktualnej wiedzy na temat glejaka oraz zaprezentowanie możliwych perspektyw rozwoju metod diagnostyczno-leczniczych. Rozwój glejaka ma zazwyczaj związek z mutacjami w genach EGFR, PTEN, IDH1 lub p53. Do użytecznych narzędzi diagnostycznych należą m.in. badanie MRI, analiza metylacji promotora genu MGMT oraz immunohistochemiczne oznacznie GFAP. W leczeniu glejaków wielopostaciowych najczęściej stosowanym schematem jest protokół Stuppa bazujący na połączeniu radioterapii z chemioterapią temozolomidem. Niemniej jednak, dalsze możliwości leczenia są limitowane. Zintegrowane wysiłki naukowców są ukierunkowane na poszukiwanie nowych strategii leczenia przy użyciu m.in. teraapii CAR-T, nanocząteczek, przeciwciał monoklonalnych, miRNA, siRNA oraz inhibitorów proteasomów

Glioblastoma is the most severe IV-class glioma and therefore the prognosis for patients remains poor despite some improvement in the treatment area. The neurological or psychiatric symptoms especially fast-developing ones should be fully investigated. This article aims to summarize actual knowledge of glioblastoma and present future perspectives. The underlying causes are usually associated with mutations of EGFR, PTEN, IDH1, p53 genes. The MRI scan, MGMT promoter methylation status, GFAP immunohistochemical detection and Karnofsky performance status are valuable diagnostic tools and some other potential biomarkers with high specificity are proposed. The standard of care is surgery and Stupp protocol which is the combination of radiotherapy and chemotherapy with temozolomide. Nevertheless, after remission the treatment possibilities are limited. Many efforts have been devoted to elaborate novel therapeutic strategies using e.g. CAR-T cells, nanoparticles, monoclonal antibodies, miRNA, siRNA or proteasome inhibitors.

Comparative cytotoxicity of perphenazine on different human glioblastoma cells

80%

Otręba M., Rzepecka-Stojko A., Rodrigues T., Stojko J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2025

vol. 79

206-212

WSTĘP: Mimo postępu medycyny glejak wielopostaciowy (glioblastoma multiforme – GBM) jest nadal najczęstszym złośliwym pierwotnym guzem mózgu. Ponadto złoty standard leczenia charakteryzuje się niską (tylko 12–15 miesięcy) medianą przeżycia. Zatem ponowne wykorzystanie istniejących leków (repurposing) może być pomocną strategią w odkrywaniu skuteczniejszych leków chemioterapeutycznych w terapii GBM. Co ciekawe, pochodne fenotiazyny zostały uznane za obiecującego kandydata do ponownego wykorzystania leku w terapii nowotworowej, gdyż posiadają wiele istotnych aktywności biologicznych, takich jak działanie przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe. MATERIAŁ I METODY: Wpływ perfenazyny na przeżywalność różnych linii komórkowych ludzkiego glejaka wielopostaciowego (U-87 MG, A172 i T98G) po 24-, 48- i 72-godzinnej inkubacji zbadano z użyciem testu WST-1. WYNIKI: wykazano, że testowana pochodna fenotiazyny zmniejsza żywotność glejaka wielopostaciowego w sposób zależny od czasu i stężenia. WNIOSKI: Na podstawie uzyskanych wartości EC50 stwierdzono, że perfenazyna jest najskuteczniejsza przeciwko ludzkiemu glejakowi wielopostaciowemu A172 w porównaniu z komórkami T98G i U-87 MG. Na podstawie poprzednich badań, które wykazały, że perfenazyna nie wpływa na normalne ludzkie astrocyty, można stwierdzić, że lek ten jest obiecującym kandydatem w leczeniu glejaka wielopostaciowego. Konieczne są dalsze badania w celu odkrycia pełnego mechanizmu aktywności przeciwnowotworowej pochodnych fenotiazyny w terapii GBM.

INTRODUCTION: Despite medical advances glioblastoma multiforme (GBM) is still the most common malignant primary brain tumor. Additionally, the gold standard treatment possesses poor (only 12–15 months) survival median. Thus, drug repurposing may be a helpful strategy for discovering more effective GBM chemotherapeutic drugs. Interestingly, phenothiazine derivatives have been considered a promising candidate for drug repurposing for cancer therapy, since they possess several biological activities, such as anticancer, antibacterial, antifungal, and antiviral effects. MATERIAL AND METHODS: We investigated the impact of perphenazine on the viability of several human glioblastoma (U-87 MG, A172, and T98G) cell lines after 24-, 48-, and 72-hour incubation using WST-1 assay. RESULTS: Data showed that the tested phenothiazine derivative decrease glioblastoma viability in a time- and concentration-dependent manner. CONCLUSIONS: Based on EC50 values, perphenazine is the most efficient against A172 human glioblastoma in all of the tested treatment time periods compared to T98G and U-87 MG cells. Based on previous research, which revealed that perphenazine does not affect normal human astrocytes, this drug is a promising candidate for glioblastoma treatment. Further studies are required to unravel the complete antitumor mechanism of these phenothiazine derivatives in GBM.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 OncoReview

1 2025

1 2022

1 Badowska-Kozakiewicz A.

1 Bilicki D.

1 Deptała A.

1 Fudalej M.

1 Otręba M.

1 Rodrigues T.

1 Rzepecka-Stojko A.

1 Stojko J.

1 Zbrożek M.

Search results

Glioblastoma - actual knowledge and future perspectives

Comparative cytotoxicity of perphenazine on different human glioblastoma cells