Search results

1

Torbiele dermoidalne głowy i szyi u dzieci

100%

Piszcz M., Skotnicka B., Hassmann-Poznańska E., Gościk E., Reszeć J.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2015

|

vol. 4(2)

66-70

PL

Wstęp: Torbiele dermoidalne to łagodne guzy pochodzenia naskórkowego, w 7 proc. zlokalizowane w obrębie głowy i szyi. Mają charakter zmian wrodzonych, zlokalizowanych w linii pośrodkowej ciała. Najczęściej (70 proc.) są diagnozowane u dzieci poniżej 5. roku życia. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej dzieci z torbielami dermoidalnymi w obrębie głowy i szyi leczonych w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej UM w Białymstoku w latach 1994-2014. Przedstawiono przegląd literatury dotyczący tego tematu. Wyniki: Leczono 17 dzieci z torbielami skórzastymi w obrębie głowy i szyi. Średni wiek chorych to 8,9 roku, 76,5 proc. płci żeńskiej. Najczęstszą lokalizacją torbieli była okolica przednia szyi i dno jamy ustnej (76 proc.). W diagnostyce wykorzystywano badanie ultrasonograficzne i tomografię komputerową. Wszystkich chorych leczono chirurgicznie, nie obserwowano nawrotów po leczeniu. Wnioski: Rozpoznanie torbieli dermoidalnych musi być brane pod uwagę w diagnostyce guzów głowy i szyi u dzieci.

2

Rekonstrukcje mikronaczyniowe nosa po rozległych resekcjach z powodu nowotworów złośliwych

100%

Krakowczyk Ł., Szymczyk C., Wierzgoń J., Oleś K., Smyczek D., Ulczok R., Donocik K., Hadasik G., Piotrowska A., Maciejewski A.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(5)

1-7

PL

Wstęp: Nos jest centralnym i prawdopodobnie najważniejszym narządem twarzy. Zabiegi rekonstrukcyjne tej okolicy wymagają od operatora dużej znajomości anatomii, z uwagi na trójwymiarowy kształt i różnorodność tkanek, które ją tworzą. Brak jest jednolitych standardów postępowania czy algorytmów po rozległych resekcjach. Materiały i metody: W latach 2010–2019 w Klinice Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej leczonych z powodu rozległych nowotworów nosa było 48 pacjentów, którzy wymagali po zabiegach resekcyjnych zastosowania wolnych płatów mikronaczyniowych, celem funkcjonalnego i estetycznego zaopatrzenia struktur anatomicznych nosa. Wyniki: U 48 pacjentów do rekonstrukcji nosa zastosowano łącznie 92 wolne płaty mikronaczyniowe, w tym: płat promieniowy u 24 chorych, płat promieniowy z fragmentem kości promieniowej u 14 chorych, płat z małżowiny usznej u 16 chorych, połączenie płata promieniowego z płatem z małżowiny usznej u 7 chorych, podwójny płat z małżowiny usznej u 6 chorych, połączenie płata promieniowego z dwoma płatami z małżowiny usznej u 4 chorych. Całkowitą martwicę wolego płata zanotowano w 4 przypadkach, częściową u 6 chorych. Wnioski: Przedstawione powyżej techniki operacyjne z użyciem wolnych płatów mikronaczyniowych stanowią uznaną metodę postepowania leczniczego i powinny być stosowane w codziennej praktyce chirurga. Opisane w pracy metody z zakresu chirurgii rekonstrukcyjnej pozwalają na uzyskanie optymalnego efektu funkcjonalnego i estetycznego.

3

Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe

88%

Krakowczyk Ł., Piotrowska-Seweryn A., Szymczyk C., Wierzgoń J., Oleś K., Ulczok R., Donocik K., Dowgierd K., Maciejewski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 2

28-33

PL

Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.

4

Chirurgia ratująca w drugim nowotworze złośliwym krtaniowej części gardła po radioterapii i możliwości rekonstrukcji drogi pokarmowej - opis trzech przypadków i przegląd literatury

88%

Rzepakowska A., Jasińska A., Wolniewicz M., Baranek P., Osuch-Wójcikiewicz E., Bruzgielewicz A., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(1)

33-39

PL

U chorych z rozpoznanym rakiem w rejonie głowy i szyi istnieje duże ryzyko wystąpienia drugiego ogniska nowotworu sięgające 25% w obserwacji odległej i 4% w skali roku. U większości pacjentów w leczeniu pierwotnego nowotworu wykorzystana jest metoda radioterapii jako leczenie radykalne lub uzupełniające zabieg chirurgiczny. W przypadku drugiego ogniska raka możliwość powtórnego zastosowania radioterapii w dawkach terapeutycznych na ten sam obszar jest ograniczona. Leczeniem z wyboru pozostaje chirurgiczna resekcja, zwana ratującą (salvage surgery). W pracy przedstawiono opis trzech pacjentów, z drugim ogniskiem nowotworu w obrębie krtaniowej i/lub ustnej części gardła, u których uprzednio w okresie 10-25 lat zastosowano leczenie radioterapią odpowiednio z powodu raka migdałka podniebiennego oraz raka krtani. U wszystkich chorych wykonano chirurgię ratującą z zastosowaniem różnych metod rekonstrukcji drogi pokarmowej. U pierwszej chorej wykonano całkowitą faryngektomię z zachowaniem krtani oraz operację węzłów chłonnych szyi obustronnie, do rekonstrukcji gardła wykorzystano płat skórny z przedramienia. U drugiej pacjentki, ze względu na szerzenie się nacieku raka okołogłośniowo, przeprowadzono całkowitą laryngofaryngektomię z selektywnym usunięciem układu chłonnego szyi obustronnie i również zastosowano płat skórny z przedramienia do odtworzenia drogi pokarmowej. U trzeciego chorego, który miał przed 14 laty laryngektomię całkowitą i uzupełniającą radioterapię, wykonano przeszczep autogenny jelita cienkiego w celu odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego na szyi. Chirurgiczne leczenie drugiego ogniska raka w rejonie głowy i szyi po uprzedniej radioterapii jest istotnym wyzwaniem z uwagi na konieczność rozległej resekcji w tkankach zmienionych po napromienianiu, konieczność doboru optymalnych technik rekonstrukcyjnych oraz trudne do przewidzenia wyniki funkcjonalne tych operacji.

5

Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe

88%

Krakowczyk Ł., Piotrowska-Seweryn A., Szymczyk C., Wierzgoń J., Oleś K., Ulczok R., Donocik K., Dowgierd K., Maciejewski A.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

28-33

PL

Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.

6

Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne

88%

Piotrowska-Seweryn A., Krakowczyk Ł., Maciejewski A., Kaniszewska-Dorsz Ż., Markowski J., Pietrauszka K., Goroszkiewicz K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(3)

1-7

PL

CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.

7

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

75%

Guenzel T., Walliczek-Dworschak U., Teymoortash A., Singer S., Eichler M., Wilhelm T., Schimmer M., Franzen A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 2

30-35

PL

Cel: Celem niniejszego badania było porównanie jakości życia (quality of life; QoL) pacjentów po przebytym nowotworze złośliwym ustnej części gardła, którzy zostali podani różnym metodom leczenia. Materiał i metody: Nawiązano kontakt z 954 osobami po przebytym raku ustnej części gardła. Każdy z badanych otrzymał kwestionariusz oceny jakości życia chorych na nowotwory złośliwe EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-H&N35. Wyniki: Kwestionariusze zostały wypełnione przez 263 chorych po przebytym raku ustnej części gardła (28% odesłanych ankiet). Czterdziestu pięciu pacjentów zostało poddanych leczeniu chirurgicznemu, 20 radykalnej radioterapii lub chemioradioterapii, 85 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą radioterapią, a 111 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą chemioradioterapią. Osoby, u których zastosowano leczenie chirurgiczne połączone z uzupełniającą radioterapią zgłaszały znacznie więcej problemów z: • połykaniem (B = 13,43, 95% przedział ufności CI – Confidence Interval – 1,83–25,03), • zmysłami (B = 24,91, CI 11,86-33,97), • jedzeniem w towarzystwie (B=16,91, CI 3,46-30,36), • suchością w jamie ustnej (B=22,42, CI 12,17–40,67), • gęstością śliny (B = 22,37, CI 6,23–38,50), • suplementami żywnościowymi (B = 18,59, CI 0,62–36,56) niż pacjenci, którzy zostali poddani wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Chorzy po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającej chemioradioterapii zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z: • suchością w jamie ustnej (B = 34,15, CI 18,91–99,39). • gęstą śliną (B = 22,90, CI 5,65–40,16). Zgłaszali natomiast mniej problemów związanych z funkcjonowaniem fizycznym (B = -12,07, CI 0,49 –23-64). Wnioski: Osoby, które wzięły udział w badaniu i poddane były wyłącznie leczeniu chirurgicznemu zgłaszały w niektórych modułach, specyficznych dla nowotworów głowy i szyi, lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem niż pacjenci, u których zastosowano leczenie multimodalne lub radioterapię adiuwantową.

8

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

75%

Guenzel T., Walliczek-Dworschak U., Teymoortash A., Singer S., Eichler M., Wilhelm T., Schimmer M., Franzen A.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(2)

30-35

PL

Cel: Celem niniejszego badania było porównanie jakości życia (quality of life; QoL) pacjentów po przebytym nowotworze złośliwym ustnej części gardła, którzy zostali podani różnym metodom leczenia. Materiał i metody: Nawiązano kontakt z 954 osobami po przebytym raku ustnej części gardła. Każdy z badanych otrzymał kwestionariusz oceny jakości życia chorych na nowotwory złośliwe EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-H&N35. Wyniki: Kwestionariusze zostały wypełnione przez 263 chorych po przebytym raku ustnej części gardła (28% odesłanych ankiet). Czterdziestu pięciu pacjentów zostało poddanych leczeniu chirurgicznemu, 20 radykalnej radioterapii lub chemioradioterapii, 85 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą radioterapią, a 111 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą chemioradioterapią. Osoby, u których zastosowano leczenie chirurgiczne połączone z uzupełniającą radioterapią zgłaszały znacznie więcej problemów z: • połykaniem (B = 13,43, 95% przedział ufności CI – Confidence Interval – 1,83–25,03), • zmysłami (B = 24,91, CI 11,86-33,97), • jedzeniem w towarzystwie (B=16,91, CI 3,46-30,36), • suchością w jamie ustnej (B=22,42, CI 12,17–40,67), • gęstością śliny (B = 22,37, CI 6,23–38,50), • suplementami żywnościowymi (B = 18,59, CI 0,62–36,56) niż pacjenci, którzy zostali poddani wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Chorzy po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającej chemioradioterapii zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z: • suchością w jamie ustnej (B = 34,15, CI 18,91–99,39). • gęstą śliną (B = 22,90, CI 5,65–40,16). Zgłaszali natomiast mniej problemów związanych z funkcjonowaniem fizycznym (B = -12,07, CI 0,49 –23-64). Wnioski: Osoby, które wzięły udział w badaniu i poddane były wyłącznie leczeniu chirurgicznemu zgłaszały w niektórych modułach, specyficznych dla nowotworów głowy i szyi, lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem niż pacjenci, u których zastosowano leczenie multimodalne lub radioterapię adiuwantową.

9

Manifestacje kliniczne ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w dermatologii i otolaryngologii

63%

Ziuzia L., Dobrzyński P., Sobolewski P., Walecka-Herniczek I.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

vol. 6(2)

8-14

PL

Choroby powodowane zapaleniem naczyń występują rzadko. Trudności rozpoznawania wynikają z rzadkości występowania, raczej powolnego ich rozwoju oraz różnorodnych objawów i lokalizacji zmian chorobowych. Rozpoznanie zapalenia naczyń musi polegać na uwzględnieniu i rozważeniu wszystkich cech klinicznych, wśród których mogą się znaleźć kryteria klasyfikacyjne dla rożnych jednostek chorobowych.

10

Use of 3D printing in head and neck surgery

51%

Likus W., Nechoritis K., Różycka-Nechoritis A., Wilk R., Hudecki A., Gaweł W., Przytuła-Kandzia K., Markowski J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2020

|

issue 74

99-115

EN

Currently, 3D printing in medicine does not comprise only prostheses or implants, but also medical modelling and surgical planning. The future of 3D printing is printing combined with tissue bioengineering (bioprinting). Scaffolds made in 3D technology containing living cells are a step to creating tissues and organs. Three-dimensional printing in surgery is now considered the future of reconstructive and regenerative medicine. Head and neck surgery also benefits from advances in 3D printing. In this article, we will describe some of the possibilities offered by 3D printing in the aspect of education, training, and printed prostheses for the needs of head and neck surgery.

PL

Obecnie druk 3D w medycynie oznacza nie tylko protezy czy implanty, ale także modelowanie medyczne i planowanie chirurgiczne. Przyszłością będzie druk 3D połączony z bioinżynierią tkankową (bioprinting). Rusztowania wykonane w technologii 3D zawierające żywe komórki są krokiem do tworzenia tkanek i narządów. Druk trójwymiarowy w chirurgii uważany jest obecnie za przyszłość medycyny rekonstrukcyjnej i regeneracyjnej, a z dokonań na tym polu korzysta także chirurgia głowy i szyi. W prezentowanym artykule opiszemy niektóre możliwości, jakie daje druk 3D w aspekcie edukacji, szkoleń oraz drukowanych protez na potrzeby chirurgii głowy i szyi.

Refine search results

Torbiele dermoidalne głowy i szyi u dzieci

Rekonstrukcje mikronaczyniowe nosa po rozległych resekcjach z powodu nowotworów złośliwych

Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe

Chirurgia ratująca w drugim nowotworze złośliwym krtaniowej części gardła po radioterapii i możliwości rekonstrukcji drogi pokarmowej - opis trzech przypadków i przegląd literatury

Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe

Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

Manifestacje kliniczne ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w dermatologii i otolaryngologii

Use of 3D printing in head and neck surgery