Search results

1

WYDOLNOŚĆ FUNKCJONALNA PACJENTÓW W PODESZŁYM WIEKU PO WSZCZEPIENIU ENDOPROTEZY STAWU KOLANOWEGO – OCENA WEDŁUG SKALI KOOS

100%

Kołaczyńska M., Bińkowski M., Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2021

|

vol. 5

|

issue 4

297-314

EN

Introduction The aim of the study is to present the evaluation of the functional capacity of elderly patients with osteoarthritis of the knee before and after the endoprosthesis procedure. Material and methods The research was carried out after obtaining the consent of the Bioethical Committee at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz in the period from 27/05/2018 to 27/05/2019 in the 10th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Bydgoszcz of the Department of Traumatology and Orthopedics. The research material consisted of 100 patients aged 65+ (62 women and 38 men) qualified to undergo knee endoprosthesis surgery. Results In general, the highest increase in the quality of life was recorded among rural residents – 21.21 points, in the age of 71 76 – 14.95 points and in the age of 68 70 – 14.81 points. The lowest, however, in the 50-67 age group – 12.28 points, for city residents over 100,000. – 9.38 points and 15-49 thousand among the city’s inhabitants – 9.03 points. Conclusions The conducted studies found a statistically significant improvement in the functional efficiency of patients, as well as a reduction in pain in the knee joint and improvement in the quality of life of patients after surgery for knee replacement – endoprosthesis.

2

OCENA WYDOLNOŚCI FUNKCJONALNEJ PACJENTÓW W WIEKU 65+ ODDZIAŁU REHABILITACJI OGÓLNOUSTROJOWEJ

72%

Tadrowska-Woźniakowska J., Głowacka M.

Long-Term Care Nursing

|

2019

|

vol. 4

|

issue 2

42-57

EN

Population ageing, which results in an increase of the number of people aged over 65, makes it necessary for medical services to devote more attention to the problems of the elderly. Numerous chronic diseases and health issues have a detrimental effect on physical and mental condition of old people, usually causing a de¬creased functional efficiency, disability, and dependence on other people’s assistance. What lowers the pace of health deterioration leading to illnesses and disability, is rehabilitation based on physical activity. Diagnosis of functional efficiency precedes the selection of optimal forms and methods of motoric rehabilitation. Aim The aim of the study was comparison of functional efficiency results of elderly patients measured at the moment of admission to the rehabilitation department, and after a 3-week programme of motoric rehabili¬tation. The second objective was to demonstrate correlation between regular physical activity and the degree of self-reliance. Materials and methods This research was conducted upon approval of the Bioethics Committee of the NCU in Toruń func-tioning at Collegium Medicum in Bydgoszcz – KB 527/2018 from 20.06.2018 to 30.06.2019. The place of research was the Department of Systemic Rehabilitation of the New Hospital in Świecie. What constituted the research material were the results of tests conducted both at admission and discharge of patients from the hospital. Standardised tools, scales and indexes were used, including Barthel andVES-13. Author’s own inquiry form containing questions, about social and demographic data and health condition(among others) was also applied in the present research. Results What the conducted research indicated, was a significant statistical improvement of patients’ results in Barthel index, both in males and females. Conclusions 1. The research confirms that hospital rehabilitation results in an increase in the functional capacity of seniors. 2. Independence in the performance of daily activities, assessed using the Barthel scale, achieves a higher level at discharge than at admission. 3. There were statistically significant differences between the VES-13 score groups regarding the Barthel score both on the day of admission and on the day of discharge.

PL

Wstęp Starzenie się społeczeństw, skutkujące wzrostem udziału w ich strukturach osób powyżej 65 roku życia wymusza konieczność poświęcenia problemom seniorów większej uwagi. Liczne schorzenia przewlekłe i problemy zdrowot¬ne osłabiające kondycję fizyczną i psychiczną starszych ludzi prowadzą zazwyczaj do spadku wydolności funkcjo¬nalnej, niepełnosprawności i uzależnienia od pomocy innych. Obniżeniu tempa procesów, które zwiększają ryzyko wystąpienia chorób i pojawienia się niesprawności służy rehabilitacja, której podstawę stanowi aktywność fizyczna. Diagnostyka sprawności funkcjonalnej poprzedza dobór optymalnych form i metod usprawniania. Cel Celem pracy jest przedstawienie porównania wyników sprawności funkcjonalnej uzyskanych przez senio¬rów przy przyjęciu do oddziału rehabilitacji oraz po upływie trwającego 3 tygodnie programu usprawniania i wykazanie związku pomiędzy regularną aktywnością ruchową a stopniem samodzielności. Materiał i metody Badania prowadzono po uzyskaniu zgody Komisji Bioetycznej przy UMK w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy – KB 527/2018 od 20.06.2018 do 30.06.2019. Miejscem badań był Oddział Rehabilitacji Ogól¬noustrojowej Nowego Szpitala w Świeciu. Materiał badawczy stanowiły wyniki przeprowadzonych dwu¬krotnie – przy przyjęciu i przy wypisie – badań z użyciem standaryzowanych narzędzi i skal, w tym Barthel i VES-13. Posłużono się również kwestionariuszem ankiety własnej konstrukcji indagującym m.in. o dane społeczno-demograficzne i stan zdrowia. Wyniki W przeprowadzonych badaniach wykazano istotną statystycznie poprawę wyników w skali Barthel, zarów¬no u kobiet jak i mężczyzn. Wnioski 1. Przeprowadzone badania potwierdzają, że rehabilitacja szpitalna skutkuje wzrostem wydolności funk¬cjonalnej seniorów. 2. Samodzielność w wykonywaniu codziennych czynności, oceniana przy użyciu skali Barthel osiąga wyższy poziom w badaniu przy wypisie, aniżeli przy przyjęciu. 3. Występowały istotne statystycznie różnice pomiędzy grupami wyników skali VES-13 dotyczące wyni¬ków skali Barthel zarówno w dniu przyjęcia, jak i w dniu wypisu.

3

Comparison of the effectiveness of two physiotherapy programs for female patients with lumbar spine discopathy

72%

Puszczałowska-Lizis E., Dziedzic P., Jandziś S.

Medical Rehabilitation

|

2017

|

vol. 21(3)

43-50

PL

Wstęp. Schorzenia dolnej części kręgosłupa należą do najczęściej występujących u człowieka problemów związanych z zaburzeniem struktury i funkcji narządu ruchu. Stanowią wyzwanie dla współczesnej fizjoterapii, której celem jest obniżenie lub w miarę możliwości wyeliminow-anie dolegliwości bólowych, przywrócenie sprawności umożliwiającej funkcjonowanie w życiu codziennym, a także zapobieganie nawrotom. Cel pracy stanowiło porównanie dwóch programów usprawniania w aspekcie obniżenia natężenia dolegliwości bólowych, poprawy ruchomości lędźwiowej i piersiowo-lędźwiowej części kręgosłupa oraz sprawności funkcjonalnej u kobiet z dyskopatią lędźwiową. Materiał i metody. Badaniami objęto 100 kobiet w wieku 45-50 lat z dyskopatią lędźwiową, usprawnianych w warunkach ambulatoryjnych. Pacjentki podzielono na dwie 50-osobowe grupy, w zależności od zaaplikowanego programu. Program fizjoterapii pacjentek z grupy I obejmował: masaż klasyczny, kinezyterapię i prądy interferencyjne, a w grupie II zastosowano: masaż klasyczny, kinezyterapię i ultradźwięki. Narzędzie badawcze stanowiła numeryczna skala natężenia bólu (NRS), kwestionariusz Rolanda-Morrisa (RMDQ) i pomiary zakresów ruchu lędźwiowej i piersiowo-lędźwiowej części kręgosłupa. Do analiz wykorzystano testy: U Manna-Whitneya i Wilcoxona. Wyniki. Po zakończeniu usprawniania kobiety z grupy I odznaczały się istotnie niższym poziomem dolegliwości bólowych (p=0,037) i wyższą sprawnością funkcjonalną (p=0,001). Zakres poprawy, oceniany różnicą wyników uzyskanych w badaniu II i III, był istotnie większy w przypadku kobiet z grupy II (p=0,002). Po miesiącu od zakończenia postępowania terapeutycznego stwierdzono brak statystycznie istotnych międzygrupowych różnic (p=0,169, p=0,067). Wnioski. Zastosowanie prądów interferencyjnych w fizjoterapii osób z dyskopatią lędźwiową w porównaniu do terapii z wykorzystaniem ultradźwięków pozwala na uzyskanie większej poprawy w kwestii obniżenia natężenia dolegliwości bólowych, zwiększenia ruchomości lędźwiowej i piersiowo-lędźwiowej części kręgosłupa oraz sprawności funkcjonalnej. Skuteczność ultradźwięków wzrasta w miarę upływu czasu od zakończenia terapii i dopiero po miesiącu w przypadku obu programów fizjoterapii można zaobserwować zbliżone efekty.

EN

Background. Lower back pain is one of the most common problems in the human body relat-ed to the disturbances of the motor organ’s structure and function. It challenges contemporary physiotherapy which aim is to reduce or, when possible, eliminate pain, restore fitness for eve-ryday life and prevent recurrences. The aim of the study was to compare two physiotherapy programmes in terms of lowering pain intensity, improvement of lumbar and thoracolumbar spine mobility, as well as functional ability in females with lumbar spine discopathy. Material and methods. The study included 100 women aged 45-50 with lumbar spine disco-pathy being treated in outpatient conditions. The patients were divided into two 50-subject groups depending on the programme used. The physiotherapy programme for group I patients included classic massage, kinesiotherapy and interferential currents, and in group II: classic massage, kinesiotherapy and ultrasound. The research tool was the Numeric Pain Rating Scale (NRS), the Roland Morris Disability Questionnaire (RMDQ) and measurements of lumbar and thoracolumbar spine mobility. The Wilcoxon and Mann-Whitney U tests were used for the analysis. Results. After completion of the physiotherapy programme, the women in group I experi-enced significantly lower pain (p=0.037) and higher functional efficiency (p=0,001). The range of improvement, assessed by the difference in the results of study II and III, was signif-icantly higher for the II group of women (p=0,002). One month after completion of therapeu-tic treatment, there were no statistically significant differences between the groups (p=0,169, p=0,067). Conclusions. The use of interferential currents in the physiotherapy of individuals with lum-bar spine discopathy compared to ultrasound therapy allows for greater improvement in reduc-ing pain intensity, lumbar and thoracolumbar spine mobility, as well as higher functional effi-ciency. The effectiveness of ultrasound had increased over time since the end of therapy and only after one month in the case of both physiotherapy programmes, similar effects could be observed.

Refine search results

2 Long-Term Care Nursing

1 Medical Rehabilitation

1 2021

1 2019

1 2017

2 Głowacka M.

1 Bińkowski M.

1 Dziedzic P.

1 Jandziś S.

1 Kołaczyńska M.

1 Puszczałowska-Lizis E.

1 Tadrowska-Woźniakowska J.

WYDOLNOŚĆ FUNKCJONALNA PACJENTÓW W PODESZŁYM WIEKU PO WSZCZEPIENIU ENDOPROTEZY STAWU KOLANOWEGO – OCENA WEDŁUG SKALI KOOS

OCENA WYDOLNOŚCI FUNKCJONALNEJ PACJENTÓW W WIEKU 65+ ODDZIAŁU REHABILITACJI OGÓLNOUSTROJOWEJ

Comparison of the effectiveness of two physiotherapy programs for female patients with lumbar spine discopathy