Search results

1

Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego

100%

Matla J., Grodzka K., Bac A., Gądek A., Sorysz T.

Advances in Rehabilitation

|

2017

|

vol. 31

|

issue 2

17-27

EN

Introduction In the society of the 21st century, osteoarthritis is considered one of the primary causes of the occurrence of pain and disability. Arthroplasty is the treatment of choice for advanced degenerative changes. The aim of the study was to carry out a functional assessment of patients at early stages of rehabilitation after total knee replacement. Material and methods The research material included 35 individuals qualified for the total knee replacement. The group consisted of 26 females with an average age of 68.6 ± 7.0 and 9 males with an average age of 70.8 ± 9.1. To assess their functional status, the following tools were used: 100-point Lysholm-Gillquist scale, the VAS scale, the Timed Up and Go test, the Lovett scale and the range of motion measurement made with a goniometer. The level of significance was set at p<0.05. Results The research revealed statistically significant differences in the measurements of active and passive ranges of flexion and active extension in the knee joint, knee flexors and extensors muscle strength, the VAS scale and the 100-point Lysholm-Gillquist scale. Conclusions 1 After applying the treatment in the form of a total knee replacement, the functional state of the patients improved at early stages of rehabilitation. 2 The study proved the effectiveness of treating advanced degenerative changes through total knee replacement and the patients’ functional improvement at early stages of rehabilitation.

PL

Wstęp W społeczeństwie XXI wieku za jedną z podstawowych przyczyn występowania bólu oraz niepełnosprawności uważa się chorobę zwyrodnieniową stawów. Leczeniem z wyboru zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych jest endoprotezoplastyka. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów we wczesnym okresie usprawniania po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego. Materiał i metody Materiał badawczy stanowiła grupa 35 osób zakwalifikowanych do zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego. W grupie tej znajdowało się 26 kobiet o średniej wieku 68.6±7.0 oraz 9 mężczyzn o średniej wieku 70.8±9.1. Do oceny stanu funkcjonalnego użyto 100–punktowej skali Lysholma–Gillquista, skali VAS, testu Timed Up and Go, skali Lovetta, oraz pomiaru zakresu ruchomości stawu kolanowego za pomocą goniometru. Za poziom istotności przyjęto wartość p<0,05. Wyniki Przeprowadzone badania własne wykazały istotne statystycznie różnice dla pomiarów czynnego i biernego zakresu ruchu zgięcia oraz czynnego ruchu wyprostu w stawie kolanowym, siły mięśni prostowników oraz zginaczy stawu kolanowego, skali VAS oraz 100–punktowej skali Lysholma–Gillquista. Wnioski 1. Po zastosowaniu leczenia w postaci alloplastyki całkowitej stawu kolanowego we wczesnym okresie usprawniania stan funkcjonalny pacjentów uległ poprawie. 2. Przeprowadzone badania świadczą o skuteczności leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych poprzez zabieg alloplastyki całkowitej stawu kolanowego i poprawę funkcji pacjenta już we wczesnym okresie usprawniania.

2

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej

100%

Batko-Szwaczka A., Szewieczek J., Durmała J., Duława J., Frąckiewicz J., Wnuk B., Detko E.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2014

|

vol. 68

|

issue 2

77-83

EN

BACKGROUND Even very thorough clinical research does not allow one to fully visualize the functional state of elderly patients. Many simple and complex functional tests are applied to analyse this state. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of physiotherapy in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the effectiveness of the improvement therapy process after clinical trial qualification and after 6 months of a physiotherapy program. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 30 elderly patients (18 female, 12 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72  5.3). To evaluate the state of the patients, selected elements of the following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 16 patients (53%) achieved the maximum value in the Tinnetti test. The up and go test was not performed by one female only. The one leg stand test was not done by 2 persons (6.6%). The male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by a dynamometric test. The greatest improvement in physical functioning was observed after a 6-month period of rehabilitation in the studied active group, especially in the Fullerton test compared with the other groups. CONCLUSION The research results are show that the previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation. Rehabilitation regularly carried out under the supervision of a specialist most effectively improves the functional status of patients.

PL

WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W jego ocenie zastosowanie znajduje wiele prostych i złożonych testów czynnościowych. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania oraz po 6 miesiącach programu rehabilitacyjnego. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów (18 kobiet oraz 12 mężczyzn) w wieku 61–81 lat (śr. 72  5,3 roku), spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia ≥ 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 13 stwierdzono cukrzycę, u 10 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 8 NYHA II), u 4 osteoporozę, u 24 chorobę zwyrodnieniową układu kostno-stawowego, u 2 astmę, u 2 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, u 1 padaczkę, u 3 depresję oraz u 1 łagodne otępienie w chorobie Alzheimera. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów: Takata, Fullerton Fitness Test oraz Tinetti. WYNIKI Aż 16 osób (53%) uzyskało maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (6,6%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. Największa poprawa stanu czynnościowego, zwłaszcza w zakresie testu Fullerton, po 6-miesięcznym okresie rehabilitacyjnym była obserwowana w grupie aktywnej badanych. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej. Stan czynnościowy badanych najbardziej efektywnie poprawia rehabilitacja prowadzona regularnie pod nadzorem specjalisty.

3

Ocena zaburzeń komunikacji u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem Communication Function Classification System

100%

Michalska A., Burak M., Połatyńska K., Wendorff J.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 54

53-58

EN

Introduction: Communication is one of the basic human needs. It allows to join a community and maintain interpersonal relations. It is a way of transmitting thoughts, feelings and information using a variety of methods, including non-verbal ones. The aim of the study is the functional assessment of the communication process of children and adolescents with cerebral palsy using the Communication Function Classification System (CFCS). The assessment was carried out by differentiating communication skills in accordance with the approach proposed by the ICF, that is from the perspective of activity and participation. Material and methods: The study group icluded 210 patients with diagnosed cerebral palsy, up to the age of 18 years. A functional assessment was performed using CFCS, GMFCS and MACS classification systems. Results: Over half of the subjects communicated verbally. Every fourth respondent did not communicate with the environment. Almost half of the studied children are effective senders and receivers with unfamiliar and familiar partners (level I and II CFCS). The type of cerebral palsy and the degree of the disability significantly affected the communication competence. Conclusions: Communication abilities level depends on the severity of cerebral palsy expressed by the level of GMFCS and MACS.

PL

Wstęp: Komunikacja jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Pozwala na wejście we wspólnotę i utrzymywanie stosunków międzyludzkich. Stanowi sposób przekazywania myśli, uczuć i informacji z zastosowaniem różnorodnych środków, w tym pozawerbalnych. Celem pracy jest ocena funkcjonalna procesu komunikacyjnego dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem systemu klasyfikacyjnego Communication Function Classification System (CFCS). Ocenę przeprowadzono różnicując umiejętności komunikacyjne zgodnie z ujęciem zaproponowanym w ICF, to jest z perspektywy aktywności oraz partycypacji. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 210 pacjentów z rozpoznanym mpdz, w wieku do 18 r.ż. Przeprowadzono ocenę funkcjonalną z zastosowaniem systemów klasyfikacyjnych CFCS, GMFCS oraz MACS. Wyniki: Ponad połowa badanych komunikowała się w sposób werbalny. Co czwarty badany nie komunikował się z otoczeniem. Prawie połowa badanych to skuteczni lub wolniejsi, lecz skuteczni nadawcy i odbiorcy dla znanych i nieznanych partnerów (poziom I i II CFCS). Postać zespołu oraz stopień zaburzeń wpływały w sposób istotny na kompetencje komunikacyjne badanych. Wnioski: Poziom kompetencji komunikacyjnych jest zależny od stopnia ciężkości zespołu wyrażonego poprzez poziom GMFCS i MACS.

4

The possibilities of independent functioning in the opinion of patients with cerebral palsy on the threshold of adulthood – preliminary study

100%

Taczała J., Dmoszyńska-Graniczka M., Cybulski M., Majcher P., Chrościńska-Krawczyk M., Latalski M.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 54

25-30

PL

Wstęp: Zgodnie z koncepcją Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia rehabilitacja osób z mózgowym porażeniem dziecięcym powinna być ukierunkowana na osiągnięcie maksymalnego poziomu funkcjonowania. Niezwykle ważne jest poznanie opinii samych pacjentów na temat ich potrzeb i oczekiwań. Cel pracy: Poznanie i przedstawienie opinii pacjentów z MPD dotyczących możliwości samodzielnego funkcjonowania w dorosłym życiu w kontekście ich oceny funkcjonalnej. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiła młodzież w wieku 15-18 lat – 29 osób. Za pomocą skal opisujących możliwości poruszania się, funkcji rąk i komunikacji (GMFCS, MASC, CFCS) dokonano oceny funkcjonalnej. Ponadto posłużono się kwestionariuszem ankiety i kartą badania pacjenta. Wyniki badań: Ponad połowa badanych pacjentów (55,2%) wyobraża sobie egzystencję bez pomocy drugiej osoby. Stwierdzono ujemną korelację pomiędzy stopniem GMFCS a samodzielnością w dorosłym życiu. Tylko 34,5% pacjentów z MPD, jako przyczynę problemów w kontaktach z rówieśnikami podaje niepełnosprawność. Wśród przeszkód na drodze do samodzielnego życia, najczęściej chorzy wymieniali trudności w poruszaniu się (41,4%), problem ze znalezieniem pracy (24,1%), czy wreszcie bariery architektoniczne (20,7%). Wnioski: Poziom funkcjonowania pacjentów z MPD wpływa na ich wyobrażenie samodzielnego życia. Chorzy z poziomem funkcjonalnym GMFCS I i II oraz chorzy z hemiplegią łatwiej osiągają niezależność w dorosłym życiu niż chorzy z poziomem funkcjonalnym GMFCS IV i V oraz z di- czy tetraplegią.

EN

Background: According to the International Classification of Functioning, Disability and Health, the rehabilitation of patients with cerebral palsy should be aimed at achieving the maximum level of functioning. It is extremely important to know the opinions of the patients regarding their needs and expectations. Objective: The aim of the study was to identify and present the opinions of cerebral palsy patients on the possibility of independent functioning in adulthood within the context of their functional assessment. Materials and methods: The study included 29 people aged between 15 and 18. Functional assessments were performed using scales describing mobility, hand functions and communication. In addition, a questionnaire and a patient survey card were used. Results: More than half of the surveyed patients (55.2%) plan to live independently. A negative correlation between The Gross Motor Function Classification System (GMFCS) level and adult independence was observed. Only 34.5% of patients with cerebral palsy report disability as a cause of interpersonal problems. The most common obstacles to independent living were mobility difficulties (41.4%), job-finding problems (24.1%), and lack of accessibility (20.7%). Conclusions: The level of functioning of patients with CP affects their perception of independent living. Patients classified at a GMFCS level I and II and patients with hemiplegia are more likely to achieve independence in adulthood than those classified at a GMFCS level IV and V or those with diplegia and tetraplegia.

5

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifi kowanych do programu aktywności fi zycznej – doniesienie wstępne

100%

Durmała J., Szewieczek J., Duława J., Sosnowski M., Batko-Szwaczka A., Frąckiewicz J., Wnuk B., Dzierżęga J., Detko E.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 1-2

7-12

EN

BACKGROUND Even very high quality clinical research does not show the functional state of elderly patients. Analysis of the functional status of patients was so far measured on by the commonly used and simple to implement functional tests. Aim of work was to evaluate the eff ectiveness of physiotherapy after clinical trial qualifi cation in the elderly age as well as to verify and indicate the factors determining the eff ectiveness of improvement therapy process. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 15 elderly patients (10 female, 5 male) between 65 to 81 years of age (mean age of 72 ± 5.6) For evaluation of the state of the patients, selected elements of following tests were used: Takata, Fullerton Fitness Test and Tinnetti test. RESULTS 4 patients (27%) achieved the maximum value in the Tinneti’s test. The highest values were observed for balanced test and gait test respectively in 7 (47%) and 8 (53%) patients. The up&go test was not performed by one female only. One leg stand test was not done by 2 persons (13%). Male patients had better results in palm grip muscle strength evaluated by dynamometric test. CONCLUSION The research results are showing that previously described diagnostic methods seem to be useful in geriatric rehabilitation.

PL

WSTĘP Nawet bardzo dokładne badania kliniczne nie pozwalają w pełni zobrazować stanu funkcjonalnego pacjenta w podeszłym wieku. W ocenie tego stanu znajdują zastosowanie proste lub złożone testy czynnościowe. Celem pracy jest ocena stanu czynnościowego osób zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej u chorych geriatrycznych, kierowanych do leczenia szpitalnego, na podstawie wybranych wskaźników badania funkcjonalnego, przeprowadzonego na etapie zerowym badania. MATERIAŁ I METODY Grupę badaną stanowiło 15 pacjentów (10 kobiet oraz 5 mężczyzn) w wieku od 61 do 81 lat (śr. 72 ± 5,6) spełniających kryteria włączenia (rokowanie przeżycia 􀂕 3 lata, możliwość wykonania testów czynnościowych przewidzianych w programie). Większość badanych mieszkała razem z rodziną. Wszyscy uczestnicy badania określili swoje możliwości w zakresie lokomocji jako dobre. U 7 stwierdzono cukrzycę, u 5 niewydolność serca (w tym u 2 NYHA I oraz u 3 NYHA II), u 2 osteoporozę, u 1 astmę, u 1 przewlekłą obturacyjną chorobę płuc Tylko u 1 chorej zakwalifikowanej do programu rehabilitacji geriatrycznej rozpoznano zespół słabości. W analizie stanu czynnościowego grupy badanej zastosowano elementy testów Takata, Fullerton Fitness Test oraz test Tinetti. WYNIKI Aż 4 osoby (27%) uzyskały maksymalną wartość w ocenie całościowej testu Tinetti. Najwięcej punktów odnotowano odpowiednio w badaniu równowagi oraz badaniu chodu u 7 (47%) oraz 8 (53%) badanych. Próby wstań–siądź nie wykonała tylko jedna kobieta. Stanie na jednej nodze było czynnością, której nie potrafiły wykonać 2 osoby (13%). Siła mięśniowa oceniana na podstawie badania dynamometrycznego ściskania ręki była większa u mężczyzn. WNIOSKI Zastosowane testy oceny czynnościowej na etapie zerowym badania są przydatne w planowaniu rehabilitacji geriatrycznej.

6

Identyfikacja podłoża odmowy uczęszczania do szkoły w opinii dzieci i ich rodziców

67%

Dąbkowska M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 2

76-83

EN

School refusal behaviour is a serious problem, compromising lives of many children and their families and leading to several immediate and long-term sequels. According to the functional model, school refusal behaviour is usually a result of one or more factors: 1. Avoidance of school-associated places which evoke anxiety or depressive mood; 2. Escape from unpleasant and/or evaluating social situations; 3. Desire to focus parental attention on self or separation anxiety; 4. Rewarding extrascholar experiences. These four causative factors of school refusal behaviour were evaluated using a revised version of the School Refusal Assessment Scale (SRAS-R), including distinct subscales for children and their parents. This questionnaire serves to assess four functional conditions for school refusal as seen by children and parents. The study revealed significant difference between children and parents in identifying causes underlying school refusal behaviour.

PL

Odmowa chodzenia do szkoły jest poważnym problemem rzutującym na życie wielu dzieci oraz ich rodzin. Prowadzi do następstw zarówno natychmiastowych, jak i dalekosiężnych. Zgodnie z modelem funkcjonalnym zachowania unikające szkoły są uwarunkowane przez jeden lub więcej czynników: 1. Unikanie specyficznych miejsc w szkole budzących strach lub przygnębienie; 2. Ucieczka od nieprzyjemnych i/lub oceniających sytuacji społecznych; 3. Skupienie uwagi na sobie lub lęk przed rozstaniem (lęk separacyjny); 4. Nagradzające doświadczenia pozaszkolne. Czynniki te oceniano za pomocą wersji rewidowanej kwestionariusza School Refusal Assessment Scale-Revised (SRAS-R), osobnymi formularzami dla dzieci i rodziców. Kwestionariusz ten ocenia nasilenie czterech funkcjonalnych uwarunkowań unikania szkoły w opinii dziecka i rodziców. Zanotowano istotną różnicę w identyfikacji kategorii, które leżą u podłoża zachowań unikających szkoły, przez dziecko i rodzica.

Refine search results

Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifikowanych do programu aktywności fizycznej

Ocena zaburzeń komunikacji u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym z zastosowaniem Communication Function Classification System

The possibilities of independent functioning in the opinion of patients with cerebral palsy on the threshold of adulthood – preliminary study

Ocena stanu czynnościowego chorych geriatrycznych zakwalifi kowanych do programu aktywności fi zycznej – doniesienie wstępne

Identyfikacja podłoża odmowy uczęszczania do szkoły w opinii dzieci i ich rodziców