Search results

1

Biodiversity Potential of Southeast Fishes in the Velankanni Coast, Nagapattinam District, Tamil Nadu in India

100%

Shanmugavel G., Satnami P., Baranitharan M., Rani K. S.

World News of Natural Sciences

|

2024

|

vol. 52

118-125

EN

Though marine science has been established much attention along the southeast coast of India in recent years, and fish (marine and estuaries) studies are still watch over by many researchers. The present research was carried out on marine and estuaries fish accessibility along the Velankanni coastal, Nagapattinam District to identify. A large collection of marine and estuaries fish was made along the coastal line of Velankanni, and totally 30 fish species belonging to 17 families and 11 orders of fishes were identified over a 3 months (March 2023 to May 2023) study period. Most of the species were commonly available in all the season along Velankanni coastal area. The present study revealed the occurrence of marine and estuaries fish species along the Velankanni coastal in Nagapattinam, Tamil Nadu in India.

2

Early support and early intervention as a support for the child and their family based on the biographies of parents of children with rare genetic diseases

100%

Klajmon-Lech U.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

229-236

EN

Receiving information on child’s disease or disability is a very difficult and often traumatic experience for the parents. Researchers investigating this issue indicate an array of negative parental emotional reactions such as: a sense of loss, loneliness, shock, mutual blaming, uncertainty, anxiety. Early intervention, understood as interdisciplinary services provided by physiotherapists, doctors, pedagogues, psychologists, and other specialists in the first years of child’s life, is equally needed by both children themselves and their parents, who, owing to the provided education and support, mature to the role of a parent-caretaker-therapist. The paper will address the results of a research conducted among parents of children with rare genetic diseases. The respondents shared their experiences associated with early intervention, assessed the quality of the received support as well as its effects on the child and the family. The study was conducted based on qualitative research methodology. I conducted narrative interviews with the mothers and fathers of children affected by rare chromosomal disorders. The analysis of narration focused on the experiences associated with implemented or non-implemented early intervention. Some of the parents of children with rare chromosomal syndromes had no opportunity to participate in early intervention; respondents in this group complained about specialists ignoring the reported problems and described disease symptoms as well as being involved in a “therapeutic pursuit” for a long time. The other group included parents participating in early intervention programmes. The experience of a rare disease increased their need to expand their knowledge on the disease and treatment options, which certainly presented a significant challenge for specialists. However, even in such a difficult situation it is possible to implement a model early intervention programme, as reported by one of respondents.

PL

Otrzymanie informacji o chorobie lub niepełnosprawności dziecka jest dla jego rodziców doświadczeniem bardzo trudnym, często traumatycznym. Badacze problemu wskazują na szereg negatywnych reakcji emocjonalnych występujących u rodziców: poczucie straty, osamotnienie, szok, wzajemne obwinianie się, niepewność, lęk. Wczesna interwencja, rozumiana jako interdyscyplinarne świadczenia rehabilitantów, lekarzy, pedagogów, psychologów i innych specjalistów w pierwszych latach życia dziecka, potrzebna jest w równym stopniu samemu pacjentowi, jak i jego rodzicom, którzy dzięki wsparciu i pedagogizacji dojrzewają do nowej roli rodzica – opiekuna – terapeuty. W artykule powołam się na wyniki badań przeprowadzonych wśród rodziców dzieci z rzadkimi chorobami genetycznymi. Respondenci dzielili się ze mną swoimi doświadczeniami związanymi z wczesną interwencją, oceniali jakość otrzymanej pomocy oraz jej efekty dotyczące dziecka i rodziny. Badania były prowadzone zgodnie z metodyką badań jakościowych. Przeprowadziłam wywiady narracyjne z matkami i ojcami dzieci z rzadkimi zespołami chromosomowymi. Analiza narracji odnosiła się do doświadczeń związanych z korzystaniem lub niekorzystaniem z wczesnej interwencji. Część rodziców dzieci z rzadkimi zespołami chromosomowymi nie miała możliwości korzystania z usług wczesnej interwencji – badani z tej grupy skarżyli się na lekceważenie przez specjalistów zgłaszanych problemów i opisywanych symptomów choroby, przez dłuższy okres doświadczali także „gonitwy terapeutycznej”. Do drugiej grupy należeli rodzice korzystający z wczesnej interwencji. Doświadczenie rzadkiej choroby zwiększyło ich potrzebę pogłębienia wiedzy o chorobie i sposobach leczenia, co z pewnością było dużym wyzwaniem dla specjalistów, jednak również w tak trudnym przypadku możliwe jest wzorcowe działanie wczesnej interwencji, o którym opowiada jedna z respondentek.

3

Role of Preschoolers in Motivation for Physical Activity in Their Families

100%

Piech K., Grad R.

Polish Journal of Sport and Tourism

|

2015

|

vol. 21

|

issue 3

151-156

EN

Introduction. Family-oriented strategies of promoting physical activity are underused. In the last few years there has been a significant decrease in number of research on family as a promoter of physical activity. The research, when conducted, focuses on the influence parents' activity has on that of their children. There is a need for assessment of child's influence on parents' physical activity. Material and methods. The survey utilises an opinion poll in the form of a questionnaire. The sample consisted of 100 parents who were invited together with their children to a recreational fair. Results. The survey shows that child may be the person encouraging their parents to active recreation. Symptoms of this are: encouraging the parents to take part, satisfaction with the decision to take part in the event and the amount of positive sensations during play. The parents were of opinion that their both, children's as well as teacher's encouragement, was the most important factor in their decision to participate. Conclusions. The research indicated that after the fair children encouraged their parents to play together, whereas parents used games from the fair in their family free time. Because of the fact that the offered model of recreational event for families engaged and interested the participants, it is worth promoting in pedagogical sphere.

4

ATTITUDES TOWARDS SENIORS IN THE CONTEXT OF PREVIOUS FAMILY RELATIONS EXPERIENCE

100%

Łukasiewicz J., Kowalski W.

Acta Neuropsychologica

|

2021

|

vol. 19(4)

479-489

EN

Observation of reality shows that the attitude of today's society towards the elderly is very heterogenous and ambivalent. Both positive and negative attitudes can be observed. What is more, one can talk about attitudes of indifference and a certain social distance. The main goal of the research is to show how attitudes towards the elderly are shaped in our society and whether demographic variables such as gender, age, marital status, place of residence, or level of education differentiate these attitudes. Can we talk about the formation of certain patterns among the younger generation, which create the image of older people in adults? The sample consisted of 1,025 people. The Scale of Attitudes to- wards Seniors (SPWS) by Łukasiewicz and Kowalski was administered. The entire tool consisted of 60 items divided into three sca les: Respect and Support, Rejection and Misunderstanding, and Social Distance. In order to examine the attitudes of the respondents to their grandparents and their role in family life, seven self-authored statements were attached to the questionnaire. The analysis of the obtained results shows no significant differences between positive and negative attitudes towards seniors. All attitudes are at a moderate level. The factors differentiating the intensity of attitudes were: gender, marital status, place of residence, and education level. The indicator of the development of positive attitudes towards seniors was the time spent with grandparents in the past and positive opinions about grandparents provided by par- ents. Earlier intergenerational relations are of no significant importance when it came to the intensification of negative attitudes. The research confirmed the existence of heterogeneous attitudes towards seniors. However, there is no clear advantage of positive attitudes over the negative. The conclusions from the research point to the role of broadly understood education in shaping attitudes towards the elderly. In the age of an ageing society, activities that show the significance of older people for society, and what value they are for all of us, become important. The family and multi- generational relationships play a significant role here.

5

The Importance of Parents’ Behavior in their Children’s Enjoyment and Amotivation in Sports

100%

Sánchez-Miguel P. A., Leo F. M., Sánchez-Oliva D., Amado D., García-Calvo T.

Journal of Human Kinetics

|

2013

|

vol. 36

|

issue 1

169-177

EN

The main aim of the research was to examine the relationship between motivational orientations and parents’ behavior with regard to the players’ motivational orientation, motivational climate, enjoyment and amotivation. The sample comprised 723 athletes (M = 12.37, SD = 1.48) and 723 parents (M = 46.46, SD = 2.56). Players were male and female who belonged to federative basketball, handball, football and volleyball teams. Parents and athletes completed questionnaires that assessed motivational orientations, parents’ involvement in the practice as well as enjoyment and motivation in the sport. Results showed a positive relationship between parents’ support of the sport and players’ enjoyment and a negative relationship with players’ amotivation. Moreover, in players who perceived more pressure from their parents, there was a positive association with amotivation and a negative one with enjoyment. Lastly, it was emphasized that appropriate parental participation can promote an increase of players’ enjoyment of and motivation for sport

6

Cohesion, flexibility, communication and socioeconomic status of families and cognitive development in preschool and early school-age children

100%

Zalewska-Łunkiewicz K., Józefacka-Szram N. M., Biskupek L., Gryl Ł., Sikora M., Suchowska S.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

246-255

EN

Aim of the study: According to David H. Olson’s circumplex model of family systems, there are particular dimensions that form the basis for good adaptation and growth, namely flexibility, cohesion, communication and family life satisfaction. The study explores the connections between these dimensions of family functioning, socioeconomic status of the family and educational achievements (reading, writing and numeracy skills) of preschool and early school-age children. Method: The subjects were 105 children, aged 5–6, and 105 parents of these children from the Silesian region in Poland. The parents filled out Family Rating Scales – Skale Oceny Rodziny, SOR (Margasiński, 2009), i.e. the Polish adaptation of the Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scale known as FACES IV (Olson and Gorall, 2006), and demographic questions to assess the family’s socioeconomic status (SES). The children completed a computer-adaptive test of school ability at the start of school (Test Umiejętności na Starcie Szkolnym, TUNSS, Kaczan and Rycielski, 2014). Results: Multivariate structural equation modeling (SEM) was performed, confirming both SES and SOR to influence the children’s level of school skills at the start of school. The children’s age (expressed in months) presented as an important variable in the model. These factors explain 78% of variance of early school abilities. The number of books and mother’s education level were found to be the variables the most closely linked to school abilities amongst the SES factors. Children with a balanced family system background reached better scores in school abilities than children from unbalanced family systems.

PL

Cel: Zgodnie z kołowym modelem funkcjonowania rodziny Davida H. Olsona istnieją szczególne wymiary, które tworzą bazę dla dobrej adaptacji i właściwego rozwoju dziecka: elastyczność, spójność, komunikacja i zadowolenie z życia rodzinnego. Prezentowane badania koncentrują się na powiązaniach między tymi wymiarami funkcjonowania rodziny i jej statusem socjoekonomicznym a umiejętnościami szkolnymi (czytanie, pisanie, matematyka) dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych. Metoda: Badaniem objęto 105 dzieci w wieku 5 i 6 lat z województwa śląskiego oraz 105 rodziców tych dzieci. Rodzice wypełniali Skale Oceny Rodziny – SOR (Margasiński, 2009), które są polską adaptacją narzędzia FACES IV (Olson i Gorall, 2006), i metryczkę określającą poziom socjoekonomiczny rodziny (socioeconomic status, SES). Dzieci poddano badaniu adaptacyjnym Testem Umiejętności na Starcie Szkolnym – TUNSS (Kaczan i Rycielski, 2014). Wyniki: Analiza przeprowadzona z zastosowaniem modelowania strukturalnego wskazała, iż zmienne SOR i SES wpływają na poziom umiejętności szkolnych dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych; ważnym czynnikiem okazał się przy tym wiek dzieci (różnice w miesiącach). Zaproponowany model tłumaczy 78% zmienności wyników w zakresie umiejętności szkolnych. Wśród czynników SES zmienną najbardziej związaną z umiejętnościami szkolnymi dzieci okazał się poziom edukacji matki. Dzieci z systemów rodzinnych o przewadze komponenty zrównoważenia uzyskiwały lepsze wyniki w zakresie umiejętności na starcie szkolnym niż dzieci z systemów o przewadze komponenty niezrównoważenia.

7

Coping with stress and social network among parents participating in the process of early intervention

100%

Wrona S., Wrona K.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

217-224

EN

Early intervention and early support are actions aimed at a child with disturbed development and their families. The emergence of any developmental disorders in a child is always a stressful situation and demanding changes and taking action to support parents. The resource enabling one to get additional help is the social network of the family. The quality of services depends on the size and category of persons that compose it. It should be borne in mind that focusing solely on the rehabilitation of the child – taking for granted the needs of the remaining family members – may lead over time to the dysfunction of the whole family. Restrictions that appear and result from the child’s disability, create a real threat of marginalising or even exclusion of the family from social life. It is unable to overcome the crisis without any help, therefore the actions of family support networks also play an important role. The main objective of this article centred around the information on the relationship between the size of a support network, the kind of the disorder in children and strategies for coping with stress in parents of children participating in the process of early support or early intervention. The study covered 93 parents. The Map and Questionnaire of Social Support of Zdzisław Bizoń and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress – Brief COPE were applied. Analysis of the results showed no significant correlation between the two variables. The applied statistical analysis allowed us to identify the most commonly used strategies to cope with stress by parents and enabled us to characterise the size of the network and the categories of people who create it. The article ends with conclusions concerning the areas of practical actions under early intervention.

PL

Wczesna interwencja i wczesne wspomaganie to działania, których podmiotem są dziecko o zaburzonym rozwoju i jego rodzina. Pojawienie się jakichkolwiek nieprawidłowości rozwojowych u dziecka jest zawsze sytuacją stresującą oraz wymagającą podjęcia działań wspierających rodziców. Zasobem umożliwiającym uzyskanie dodatkowej pomocy jest sieć społeczna rodziny. Jakość udzielonych świadczeń zależy od wielkości tej sieci i kategorii osób, które ją tworzą. Należy pamiętać, że koncentracja tylko na rehabilitacji dziecka – z pominięciem potrzeb pozostałych członków rodziny – może z czasem doprowadzić do dysfunkcji całego systemu rodzinnego. Pojawiające się ograniczenia, które wynikają z niepełnosprawności dziecka, stanowią realne zagrożenie marginalizacją lub nawet wykluczeniem rodziny z życia społecznego. Nie jest ona w stanie wyjść z kryzysu samodzielnie, dlatego też istotną rolę odgrywają działania realizowane przez sieci wsparcia rodziny. Głównym celem niniejszej pracy było sprawdzenie siły zależności między wielkością sieci wsparcia, rodzajem zaburzenia u dziecka a strategiami radzenia sobie ze stresem stosowanymi przez rodziców dzieci uczestniczących w procesie wczesnego wspomagania lub wczesnej interwencji. Badaniami objęto 93 rodziców. Zastosowano Mapę i Kwestionariusz Otoczenia Społecznego Zdzisława Bizonia oraz Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – Mini-COPE. Analiza uzyskanych wyników nie wykazała istotnych korelacji między badanymi zmiennymi.

8

Consolidating parenting skills in children’s facilities

100%

Dokoupilová I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

225-228

EN

The content of this paper is a report on activities in children’s facilities and their ability to influence parenting skills in terms of institutional childcare at an early age. Children’s facilities (infant homes, children’s homes and children’s centres) provide comprehensive care for children and parents in cases where, for various reasons, a child’s all-round development is disrupted or their life is in danger. The main purpose of these facilities is to provide adequate childcare as well as to support families when restoring basic functions. On the basis of a survey conducted in children’s facilities, the most frequent difficulties in exercising parenting skills are identified, and subsequently, information on the extent to which children’s facilities contribute to the development of parenting skills and help in the rehabilitation of a family is outlined.

PL

Niniejsza praca stanowi raport z działań w placówkach dla dzieci oraz ich umiejętności wywierania wpływu na kompetencje rodzicielskie w zakresie opieki instytucjonalnej nad młodszymi dziećmi. Placówki dla dzieci (placówki dla niemowląt, dzieci i ośrodki dla dzieci) zapewniają wszechstronną opiekę dla dzieci i rodziców w przypadkach, w których z różnych względów kompleksowy rozwój dziecka jest zakłócony bądź jego życiu zagraża niebezpieczeństwo. Głównym celem takich placówek jest zapewnienie odpowiedniej opieki nad dziećmi, a także wsparcie rodzin w procesie odbudowywania ich podstawowych funkcji. Na podstawie ankiety przeprowadzonej w placówkach opieki nad dziećmi określono najczęstsze trudności związane z kompetencjami rodzicielskimi, jak również informacje dotyczące zakresu, w jakim placówki dla dzieci wpływają na rozwój kompetencji rodzicielskich i pomagają w przywróceniu rodziny do normalnego stanu.

9

PHYSICAL EXERCISES FOR PRE-SCHOOL CHILDREN WITH HOMEWORK AND PARENTS MOBILIZATION AROUND THESE TASKS

100%

Piech K., Nowak K., Birontiene Z., Bula-Biteniece I.

Polish Journal of Sport and Tourism

|

2013

|

vol. 20

|

issue 3

217-221

EN

Introduction. Results presented in this article are part of an international project called Project of physical activity stimulation in a family (PPASF) held jointly with the Klaipėda University and LASE in Riga. We decided to check whether participation of children in preschool age in active classes in nursery school may be an impetus to change behavior in terms of physical activity of a family. For this purpose, a model was developed that included physical activity program conducted in the nursery school, with homework for the children to do together with their parents at home. The aim of the study was to examine the extent to which a child can persuade the parents to a common physical activity and whether sport and recreation for children with homework are a successful proposal to increase motor activity of the family. Material and methods. A diagnostic survey method was applied in the research, using a questionnaire technique. The survey questionnaire covered 38 families including 30 mothers and 8 fathers. Results and conclusions. Research has shown that children can become facilitators of physical activity in the family. The proposed model classes for children proved to be an accurate proposal, which is worth to implement the practice of teaching.

10

Lifestyle versus a Person’s Life Span

88%

Sygit M., Sygit K., Karkowski T., Krakowiak J.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2018

|

vol. 22

|

issue 2

51-60

EN

Numerous studies indicate that a person's lifestyle has a positive impact on their health. However, in spite of the predominant anti-health lifestyle, the average length of life in the past few decades has increased. What is the relation between a lifestyle and life expectancy? Does the lifestyle affect human life span? Epidemiological and prospective-retrospective studies were used to evaluate a 20-year long population-based experiment, which involved in-depth studies, analyses and evaluations of three related families who resided in the same community, had the same education level, and the same period of socialization and tradition. To evaluate the collected research material, the authors used their own: Scale for evaluating nutrition habits; Criteria to assess health behaviours of subjects; Criteria for diet assessment. The studied families led a similar lifestyle, with prevalence of anti-health behaviours. Theoretically, subjects should live a similar number of years. However, the length of their lives varied. Members of families with higher number of anti-health factors lived, in fact, longer. The authors confirmed the hypothesis that the lifestyle of the examined families was an important contributor to their health, but certainly it was not the only factor to determine their life expectancy. The length of lives of the examined family members varied despite a similar lifestyle.

11

Percepcja relacji rodzinnych a cechy temperamentu u młodzieży z rodzin migracyjnych

75%

Michałek J., Rostowska T.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2014

|

vol. XIX

|

issue 1

71-86

EN

The aim of this paper is to analyse the differences between perceived family relationships by adolescents from migrant and nonmigrant families and their temperamental traits. In the study 152 adolescents participated, aged 18 years, who formed two groups: criterial and control group in each of them were 46 girls and 30 boys. The following measures were used in the study: Family Relationship Questionnaire (KRR) (Plopa, Połomski, 2008), Buss and Plomin EAS Temperament Questionnaire (Polish adaptation, Oniszczenko, 1997), interview questionnaire prepared by authors to collect demographic data and information about parent’s migration. The results of the study showed that girls from migrant families declare higher levels of sociability and fear, while the boys from families of this type are characterized by higher levels of anger. Moreover, results showed gender differences in perception of family relationships. It was found that girls from families with migrating father perceive a higher level of family communication, cohesion and family identity compared with boys from such families. The above results are not observed in the control group. The results also show the importance

12

Uważność rodzicielska oraz jej aspekty teoretyczne i aplikacyjne

63%

Wegner E., Wojciechowska L.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2016

|

vol. XXI

|

issue 1

23-33

PL

Celem artykułu jest wykazanie wartości teoretycznej i aplikacyjnej konstruktu uważnego rodzicielstwa, wywodzącego się z koncepcji uważności (ang. mindfulness). Uważność rodzicielska (Duncan, Coatsworth, Greenberg, 2009) oznacza: intencjonalne i nieoceniające zwracanie uwagi przez rodziców na wyłaniające się w danej chwili doświadczenie podczas ich interakcji z dzieckiem. Manifestujesię poprzez: uważne słuchanie, kultywowanie postawy akceptacji oraz powstrzymywania się od oceny, świadomość emocji własnych oraz dziecka, umiejętność samoregulacji w rodzicielstwie oraz poprzez rozwijanie postawy współczucia wobec siebie oraz dziecka. Przytoczone wyniki badań wskazują na dodatni związek uważności rodzicielskiej z dobrostanem psychicznym, kształtowaniem się relacji rodzic – dziecko, a także na możliwości kształtowania się uważności rodzicielskiej.

13

Zespół Aspergera u bliźniąt – dylematy diagnostyczne i terapeutyczne. Opis przypadku

63%

Łucka I., Pleskot-Kaczmarek J., Rynkiewicz A., Przybyła-Ożóg E.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

55-60

EN

The purpose of this article is to present the case of twin boys who exhibited the characteristics of Asperger syndrome (AS). The twins were initially treated at an outpatient department and diagnosed with AS. Then they were hospitalised at the Medical University of Gdansk, in the Adolescents Ward of the Clinic of Developmental Psychiatry, Psychotic and Geriatric Disorders – for rediagnosis. Due to the divorce of the boys’ parents and the breakup of their family, the boys were affected in several ways by their parental upbringing. The twins exhibited many deficits, mostly impairment in social functioning, and were “evaluated” by many specialists, but each time the diagnosis did not go beyond the tentative stage. Both twins were involved in the fights of the ex-partners (their parents), who alternately either ignored the boys’ developmental impairments or did not accept the diagnosis and therapeutic directives offered. The introduction to this article also presents and explains what Asperger syndrome is. On the basis of the current research on autistic disorders in the DSM-5™ classification, all the previously indicated diagnostic units have been combined into one common diagnosis: autism spectrum disorder (ASD). However, the criteria for identifying disorders in reference to the whole spectrum of autistic disorders are controversial and cause disputes among experts. Molloy and Vasil consider the Asperger syndrome to be a neurological difference, which by current accepted social norms has been elevated to the rank of a disorder. Levin and Schlozman doubt and question the way of differentiating behaviours which are within the social norm and behaviour which should be considered as a disorder. On the other hand, Baron-Cohen claims that Asperger syndrome is not a disability, but just a different cognitive style, a different way of thinking.

PL

Podstawowym celem pracy jest przedstawienie losów bliźniąt prezentujących objawy zespołu Aspergera (ZA). Początkowo chłopców leczono ambulatoryjnie (rozpoznanie: ZA), później trafili na Oddział Młodzieżowy Kliniki Psychiatrii Rozwojowej, Zaburzeń Psychotycznych i Wieku Podeszłego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w celu rediagnostyki. Bliźnięta były poddawane zmiennym oddziaływaniom wychowawczym – z uwagi na rozwód rodziców, rozpad rodziny i stratę osób znaczących dla systemu rodzinnego. Z powodu licznych deficytów, zwłaszcza w funkcjonowaniu społecznym, chłopców badało szereg specjalistów, zawsze jednak kończyło się to na etapie wstępnej diagnozy. Dzieci zostały włączone w walkę między byłymi małżonkami (swoimi rodzicami), co przejawiało się m.in. negowaniem na przemian przez jednego i drugiego rodzica obserwowanych nieprawidłowości w rozwoju dzieci oraz brakiem akceptacji dla ustalonego rozpoznania i zaleceń terapeutycznych. Artykuł wzbogacono o część teoretyczną, wprowadzającą do zagadnienia określanego mianem zespołu Aspergera. Zgodnie z aktualną wiedzą na temat zaburzeń autystycznych w klasyfikacji DSM-5™ scalono wszystkie wyszczególniane uprzednio jednostki diagnostyczne we wspólne rozpoznanie: zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD). Kryteria identyfikacji zaburzeń należących do ASD są jednak kontrowersyjne i dzielą ekspertów. Molloy i Vasil uznają zespół Aspergera za odmienność neurologiczną, z której obecne oczekiwania społeczne uczyniły zaburzenie. Levin i Schlozman kwestionują sposób dzielenia zachowań na te mieszczące się w granicach normy i te, które należy już uznać za zaburzenie. Baron-Cohen twierdzi zaś, że zespół Aspergera nie jest niepełnosprawnością, ale innym stylem poznawczym, innym sposobem myślenia.

14

Agresja i przemoc w rodzinie a rozwój psychofizyczny i funkcjonowanie społeczne dzieci

63%

Dera N., Gruszczyński W.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 1

78-86

EN

The violence happens in every social group with a comparable frequency Environmental differences concern only a way of displaying the violence, rather than its straining. It is a process which is constantly growing stronger, however, effects of the violence applied by the perpetrator depend on the age and the stage of the developmental child. Therefore the aim of the study was to get to know negative effects of aggression and violence in family on psychophysical development and social functioning of children. Material and methods: Examination research amongst 237 pupils at the age of 14, II class of three junior secondary schools of the Warmian-Mazurian province. Questionnaire for parents, children, teachers and pedagogues were used for examinations. Analysis of documentation from health centres, pedagogic-education, psychological, institutions dealing with problems of children (police, education centres, psychological clinics etc.) was conducted. Two psychological tests were also used. The method of a statistical analysis was accepted a method of the diagnostic survey. Results: Signs of violence and aggression in family were stated at almost a half of childrenof examined population. In addition only a half of children showed directly the presence of the phenomena. Violence and aggression in family twice more often regards girls than boys. It is associated with drinking problems. Correlations between the frequency of applying the violence towards the child and a spouse were noticed. It causes disorders of all aspects of life of the child increasing both morbidity and public functioning.There is a relationship between violence and factors such as: low social-economic status, the country environment and the unemployment. Conclusion: The results of examination have showed explicitly that aggression and violence in family exerts characteristic and adverse impact on all aspects of life of child. Increases both morbidity of children (somatic and psychophysical) which manifests mainly in the form of psychosomatic manifestations or family and public functioning.

PL

Przemoc zdarza się w każdej grupie społecznej i to z porównywalną częstotliwością. Różnice środowiskowe dotyczą jedynie sposobu przejawiania przemocy, a nie jej natężenia. Jest ona procesem, który stale przybiera na sile, natomiast skutki stosowanej przez sprawcę przemocy zależą od wieku i stadium rozwojowego dziecka. Celem pracy było poznanie negatywnych skutków wpływu agresji i przemocy w rodzinie na rozwój psychofizyczny i funkcjonowanie społeczne dzieci. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono wśród 237 uczniów klas II, w wieku 14 lat, trzech gimnazjów województwa warmińsko-mazurskiego. Do badań użyto opracowanych ankiet dla rodziców, dzieci oraz nauczycieli i pedagogów. Przeprowadzono analizę dokumentacji z ośrodków zdrowia, pedagogiczno-wychowawczej, psychologicznej z placówek zajmujących się problemami dzieci (policyjne, ośrodki wychowawcze, poradnie psychologiczne etc.). Wykorzystano również dwa testy psychologiczne. Za metodę analizy statystycznej przyjęto metodę sondażu diagnostycznego. Wyniki: W badanej populacji u niemal połowy dzieci stwierdzono przejawy przemocy i agresji w rodzinie, przy czym tylko połowa z tej grupy bezpośrednio wskazała na obecność tych zjawisk. Ofiarami przemocy i agresji w rodzinie dwukrotnie częściej stają się dziewczęta niż chłopcy. Przemoc często współwystępuje z problemem alkoholowym. Zauważono korelacje pomiędzy częstością stosowania przemocy wobec dziecka i współmałżonka. Przemoc powoduje zaburzenie wszystkich aspektów życia dziecka, zwiększając chorobowość i pogarszając funkcjonowanie społeczne. Wykazano często występowanie przemocy w środowisku wiejskim oraz w rodzinach o niskim statusie socjoekonomicznym bądź takich, w których występuje bezrobocie. Wnioski: Wyniki badań wykazały jednoznacznie, że agresja i przemoc w rodzinie wywiera znamienny i negatywny wpływ na wszystkie aspekty życia dziecka. Zwiększa zarówno chorobowość dzieci (somatyczną i psychofizyczną), objawiającą się głównie pod postacią objawów psychosomatycznych, jak i pogarsza funkcjonowanie rodzinne i społeczne.

15

Postawa rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii

63%

Głowacka T., Grączewska N.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 4

7-19

EN

Introduction. In the last decades of our century, in Poland and around the world there has been a lot of interest in the subject of euthanasia. In addition, there is also a problem of persistent therapy, which is present in Poland for quite a short time. For a large part of our society, this is an unknown concept, which came across by accident, society is not fully aware of its meaning. Therefore, making the society aware of persistent therapy problem and its essence is both important and extremely difficult. Nevertheless, topic of death is an inseparable part of our lives and it shouldn’t be missed. Taking up this topic makes it easier for us to come to terms with the passing of loved ones and soothes our emotions that arise in the face of tragedy. Aim. Main goal of this work is attitude analyse of families of suffering and pain patients towards persistent therapy. Material and methods. The subject of the research are the attitudes of families of suffering and pain patients towards persistent therapy. For the purposes of the study, the diagnostic survey method was used. The research tool was the author's questionnaire. Results. There is a dependence between age of subjects and knowledge of persistent therapy concept. That can be said that the topic of persistent therapy is a fairly new topic and perhaps that is why older people have not come across it before. Also, the dependence between level of education and knowledge of persistent therapies has been shown. The largest number of people giving the correct answer is in the group with higher education. Conclusions. The analysis of the collected data gave results that show the attitudes of families towards persistent therapy. All the hypotheses in this work have been confirmed. It follows from the above that the presented attitudes of patients' families towards persistent therapy result from ignorance, lack of awareness and insufficient communication with the staff.

PL

Wstęp. W ostatnich dekadach naszego wieku pojawiło się duże zainteresowanie tematem eutanazji zarówno na całym świecie jak i w Polsce. Obok tego problemu wyłonił się również problem uporczywej terapii, który występuje w Polsce zupełnie od niedawna. Dla znacznej części naszego społeczeństwa jest to pojęcie nieznane, z którym zetknęli się zupełnie przypadkiem, nie do końca zdając sobie sprawę z jego znaczenia. Uświadamianie więc społeczeństwu problemu uporczywej terapii i jej istoty jest zarazem ważne i niezwykle trudne. Należy jednak mieć świadomość, iż temat śmierci jest nieodłączną częścią naszego życia i nie należy go pomijać, a wręcz przeciwnie. Podejmowanie tego tematu ułatwia nam pogodzenie się z odchodzeniem bliskich i łagodzi nasze emocje, które budzą się w obliczu tragedii. Cel. Głównym celem pracy jest analiza postaw rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii. Materiał i metody. Przedmiotem badań są postawy rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego, a narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Wykazano zależności pomiędzy wiekiem osób badanych, a znajomością pojęcia uporczywej terapii. Można stwierdzić, iż temat uporczywej terapii jest dość nowym tematem i być może dlatego osoby starsze wcześniej się z nim nie zetknęły. Wykazano również zależności pomiędzy poziomem wykształcenia, a znajomością pojęcia uporczywej terapii. Największa liczba osób udzielających prawidłowej odpowiedzi znajduje się w grupie z wykształceniem wyższym. Wnioski. Analiza zebranych danych dała wyniki ukazujące postawy rodzin wobec uporczywej terapii. Wszystkie stawiane hipotezy w niniejszej pracy potwierdziły się i wynika z powyższego, iż przedstawione postawy rodzin pacjentów wobec uporczywej terapii wynikają z niewiedzy, braku świadomości i niedostatecznej komunikacji z personelem.

16

Wpływ pandemii Koronawirusa (COVID-19) na jakość życia rodziny i dziecka

63%

Płoszaj K. M., Kochman D.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2021

|

vol. 6

|

issue 3

59-78

EN

Admission. In March 2020, the whole world began to fight a previously unknown enemy - the SARS-CoV-2 coronavirus, also known as COVID-19. The pandemic had a significant impact on functioning of the family. Aim. The aim of the study is to analyze the quality of life of a child and family in the time of exacerbations related to the Coronavirus (COVID-19) pandemic. Material and methods. The quality of life of the entire family and children during hospitalization during the pandemic was investigated using the diagnostic survey method, with the use of self-authored questionnaires. The research procedure was also prepared on the basis of the original version of the KIDSCREEN 27 questionnaire. The research was conducted among 200 people. The examined children and adolescents (100 people) were patients of the Children's Observation Department of the Specialist Provincial Hospital. in Włocławek and a group of 100 parents of these children. Results. Using the above-mentioned research tools, it has been shown that the COVID -19 pandemic in the study group negatively affects every aspect of the life of the entire family. The child's physical and mental health and social relations are disturbed, as well as their relatives. Conclusions. The quality of life in family during a pandemic takes on a completely different dimension. As a result of the restrictions, it is necessary to reorganize life in every sphere. This leads to a number of negative consequences, namely the physical health of not only the child deteriorates, but also other family members, the mental health of the whole family, and the ability to establish proper social relationships is impaired.

PL

Wstęp. W marcu 2020 roku cały świat rozpoczął walkę z nieznanym dotąd wrogiem – Koronawirusem SARS-CoV-2 zwanym także COVID-19. Sytuacja pandemii znacznie wpłynęła na funkcjonowanie rodziny. Cel. Celem pracy jest analiza jakości życia dziecka i rodziny w dobie zaostrzeń związanych z pandemią Koronawirusa (COVID-19). Materiał i metody. Za pomocą metody sondażu diagnostycznego, przy użyciu ankiet własnego autorstwa badano jakość życia całej rodziny i dzieci w trakcie hospitalizacji w czasach pandemii. Procedurę badawczą przygotowano również na podstawie przeprowadzenia oryginalnej wersji kwestionariusza KIDSCREEN 27. Badanie przeprowadzono wśród 200 osób. Badani to dzieci i młodzież (100 osób) byli pacjentami Oddziału Dziecięcego Obserwacyjnego Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku oraz grupa rodziców tych dzieci licząca 100 osób. Wyniki. Za pomocą wymienionych powyżej narzędzi badawczych wykazano, że pandemia COVID-19 w badanej grupie wpływa negatywnie na każdy aspekt życia całej rodziny. Dochodzi do zaburzeń zdrowia fizycznego, psychicznego i relacji społecznych samego dziecka, a konsekwencji także jego najbliższych. Wnioski. Jakość życia w rodzinie w dobie pandemii nabiera całkiem innego wymiaru. W wyniku restrykcji konieczne jest przeorganizowane życia w każdej sferze. Prowadzi to do szeregu negatywnych konsekwencji, a mianowicie pogorszeniu ulega zdrowie fizyczne nie tylko dziecka, ale też pozostałych członków rodziny, zdrowie psychiczne całej rodziny, a także dochodzi do zaburzenia umiejętności nawiązywania prawidłowych relacji społecznych.

17

Circumstances and underlying causes of suicidal attempts in teen patients of mental health facilities – a psychological perspective

63%

Stradomska M., Wolińska J., Marczak M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 3

136-149

EN

Objective: The paper brings together and summarizes the results of a study carried out in 2011–2015, aimed at analysing circumstances and reasons underlying adolescent suicidal attempts. Material and methods: The studied group comprised 115 patients hospitalised due to having attempted suicide, aged 13–19 years old, based in 3 voivodeships, namely the Świętokrzyskie Voivodeship, Lubelskie Voivodeship, and Podkarpackie Voivodeship. The results of the study have been subject to quantitative and qualitative analysis. Results: Our analysis has demonstrated that in the opinion of 95% of the patients another suicide previously committed in their environment inspired their own suicidal attempt. A significant proportion of the participants of the study (88%) claims suicidal behaviours in a person’s environment to be conducive to similar behaviours not only in adolescents, but across all age groups alike. A majority of participants have admitted possessing a lack of sufficient knowledge concerning mental health and wellbeing. Nor do they receive effective help, feeling emotional distress, yet failing to meet with any response on the part of their relatives and friends, who seem not to take teenagers’ psychological condition seriously. Suicidal and depressive disposition is commonly regarded as a sign of mere moodiness, fanciness, being spoilt, or being prone to playing practical jokes. According to the majority of the participants (71%), their relatives had directly influenced their decision to attempt suicide. As much as 88% of the responses provided in the study indicated causes stemming from inadequate communication. Teenagers’ attempts to talk about death-related issues (suicidal issues) failed, not being met with understanding on the part of their parents and other caregivers. Conclusions: There is a need for education, prophylaxis, and raising social awareness concerning the problem of suicides. Education on a broad scale is necessary to enable unobstructed access to important information, inter alia through cultural and social events, preventive campaigns, workshops, voluntary help, media etc.

PL

Cel: Artykuł podsumowuje rozważania na temat wyników badań przeprowadzonych w latach 2011–2015. Celem badań była analiza przyczyn i uwarunkowań prób samobójczych podejmowanych w okresie adolescencji. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 115 pacjentów przebywających w klinikach i szpitalach z powodu prób samobójczych; były to osoby w wieku 13–19 lat, mieszkające w trzech województwach: świętokrzyskim, lubelskim i podkarpackim. Wyniki pracy badawczej zostały poddane analizie jakościowej i ilościowej. Wyniki: Analiza wskazuje, że zdaniem 95% badanych samobójstwo popełnione w ich otoczeniu stało się motywacją do podjęcia próby samobójczej. Znacząca część badanych (88%) twierdzi, iż zachowania suicydalne w otoczeniu wzmacniają zachowania tego typu – nie tylko u adolescentów, lecz także u innych ludzi. Większość uczestników badania czuje niedosyt wiedzy na temat zdrowia psychicznego. Nie uzyskują też efektywnej pomocy: odczuwają dyskomfort psychiczny, ale ich bliscy i koledzy nie reagują; bagatelizują stan psychiczny nastolatków, traktując ich zachowania jako przejaw żartów, kaprysów czy rozpieszczenia. Według większości badanych (71%) najbliżsi pośrednio przyczynili się do podjęcia próby samobójczej. Aż 88% uzyskanych odpowiedzi wskazuje na przyczyny tkwiące w komunikacji. Podejmowane przez nastolatków próby nawiązania rozmowy dotyczącej śmierci (problematyki suicydalnej) nie spotkały się z należytym zrozumieniem rodziców i opiekunów. Wnioski: Istnieje potrzeba edukacji, profilaktyki i rozbudzenia zainteresowania społecznego problematyką samobójstw. Edukacja powinna być prowadzona na szerszą skalę, tak by zainteresowani mogli łatwo uzyskać ważne informacje – m.in. przez wydarzenia kulturalno‑społeczne, akcje profilaktyczne, warsztaty, wolontariat, media.

18

WSPÓŁPRACA PIELĘGNIARKI Z RODZINĄ PACJENTA DIALIZOWANEGO JAKO WAŻNY ELEMENT TERAPII

63%

Pluta A., Marzec A., Budnik-Szymoniuk M., Faleńczyk K., Lewicka M.

Long-Term Care Nursing

|

2020

|

vol. 4

|

issue 4

51-56

EN

Introduction Dialysis (hemodialysis, peritoneal dialysis) requires the patient to adapt to certain restrictions of varying severity, often to change his/her life and professional plans. It also requires caregivers with commitment and organizational skills. Aim The aim of this study is to discuss general assumptions of a nurse’s co-operation with a dialysis patient and his family. Overview The cooperation will be analysed at various stages of therapy: pre- and during dialysis. This study develops an individual cooperation programme of the entire therapeutic team (nurse, doctor, psychologist, dietitian, physiotherapist, patient, family). Cooperation is focused on providing professional support and implementation of the educational programme covering, among others, aspects of lifestyle, care and protection against infections of vascular access and patients’ compliance with therapeutic recommendations. Conclusions The nurse’s priority is to prepare the dialyzed patient to function independently in cooperation with his family. This helps to improve the patient’s quality of life.

PL

Wstęp Dializoterapia (hemodializa, dializa otrzewnowa) wymaga od chorego dostosowania się do pewnych ograniczeń o różnym nasileniu, często zmiany planów życiowych i zawodowych, a od opiekunów zaangażowania i sprawności organizacyjnej. Cel Celem niniejszej pracy jest omówienie ogólnych założeń współpracy pielęgniarki z pacjentem dializowanym i jego rodziną. Przegląd Współpraca będzie realizowana na różnych etapach terapii: predializacyjnym i właściwym. Opracowywany jest indywidualny program współpracy całego zespołu terapeutycznego (pielęgniarka, lekarz, psycholog, dietetyk, fizjoterapeuta, pacjent, rodzina). Współpraca jest skoncentrowana na udzielaniu profesjonalnego wsparcia i realizacji programu edukacyjnego obejmującego między innymi aspekty stylu życia, pielęgnacji i ochrony przed infekcjami dostępów dializacyjnych oraz stosowania się pacjenta do zaleceń terapeutycznych. Wnioski Priorytetem pracy pielęgniarki jest przygotowanie pacjenta dializowanego do samodzielnego funkcjonowania w chorobie przy współpracy z jego rodziną. Przyczynia się to do polepszenia jakości życia pacjenta.

19

Związek zespołu zależności alkoholowej rodziców z występowaniem prób samobójczych wśród nastoletnich pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie

63%

Krajewska K., Florkowski A., Gmitrowicz A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

196-201

EN

Suicide is the third cause of death at the age group 10–19 in the world. There are inter multiple risk factors of suicidal behaviours. In the case of children of alcoholics the increased number of suicide attempts is explained by genetic predisposition and accumulation of environmental risk factors. The aim of this study is to check whether parental alcoholism is associated with the number and repetition of suicide attempts and the age at which the first suicide attempt occurred among hospitalized psychiatric adolescents. Material and methods: A retrospective analysis – based on medical documentation – of 119 patients aged 13–18, treated during 2013–2014 at the Department of Adolescent Psychiatry in Łódź for: schizophrenia, schizotypal and delusional disorders, mood disorders, neurotic, stress-related and somatoform disorders, behavioural and emotional disorders according to ICD-10. The exclusion criteria were other psychiatric diagnoses, incomplete family history and lack of information about intended self-harm behaviours. The patients were selected at random. The number and repetition of suicide attempts, the age at which the first suicide attempt occurred, parental alcoholism and family history of suicidal behaviours were examined. Analyses were carried out using Statistica 9.1. Results: Parental alcoholism did not statistically significantly affect (p > 0.05) the prevalence or repetition of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents. The first suicide attempts were not made by adolescents – also considering the gender, diagnosis, and familial suicidal behaviours. Conclusions: In almost half of the examined psychiatrically hospitalized adolescents at least one parent met the parental alcoholism criteria. Suicide attempts occurred in over 50% of the examined patients, with somewhat higher incidence in girls whose parents met the parental alcoholism criteria, as compared to those without parental alcoholism history. No significant correlation was found between parental alcoholism and the incidence of offspring’s suicide attempts, repetition of suicide attempts, and the age at which suicide attempt is made. The research on the correlation between the prevalence of suicide attempts among psychiatrically treated adolescents and parental alcoholism should also involve appraisal of the family functioning.

PL

Samobójstwo stanowi na świecie trzecią przyczynę śmierci w grupie wiekowej 10–19 lat. Istnieją liczne czynniki ryzyka zachowań suicydalnych; w przypadku dzieci alkoholików zwiększoną liczbę prób samobójczych tłumaczy się genetyczną predyspozycją i nagromadzeniem niekorzystnych czynników środowiskowych. Cel badania: Ocena związku między występowaniem zespołu zależności alkoholowej (ZZA) u rodziców a częstością prób samobójczych (PS) u nastolatków hospitalizowanych psychiatrycznie, ponawianiem PS i wiekiem dziecka w chwili podjęcia pierwszej próby. Materiał i metody: Analiza retrospektywna na podstawie dokumentacji medycznej 119 pacjentów w wieku 13–18 lat hospitalizowanych w latach 2013–2014 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej – z diagnozą schizofrenii, zaburzeń schizotypowych i urojeniowych, zaburzeń nastroju, zaburzeń nerwicowych, związanych ze stresem i pod postacią somatyczną, zaburzeń zachowania i emocji według ICD-10. Kryteriami wykluczenia były pozostałe diagnozy psychiatryczne, niekompletne informacje dotyczące rodziny i brak danych na temat intencji samouszkodzeń. U losowo wybranych pacjentów oceniano: rozpowszechnienie i liczbę PS, wiek w chwili podjęcia pierwszej próby, obciążenie ZZA rodzica oraz przypadkami PS i samobójstw w rodzinie. Analizy przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1. Wyniki: Alkoholizm rodziców nie wpływał w sposób istotny statystycznie (p > 0,05) na rozpowszechnienie i ponawianie PS wśród nastolatków leczonych psychiatrycznie. Pierwsze PS nie były podejmowane przez osoby młodsze – także po uwzględnieniu płci, diagnozy i rodzinnego występowania zachowań suicydalnych. Wnioski: W przypadku blisko połowy badanych nieletnich hospitalizowanych psychiatrycznie co najmniej jeden rodzic spełniał kryteria ZZA. PS występowały u ponad 50% badanych, przy czym nieco częściej wśród dziewcząt, których rodzice spełniali kryteria ZZA, niż wśród dziewcząt bez wywiadu alkoholowego dotyczącego rodziców. Nie wykazano istotnego związku między alkoholizmem rodziców a częstością PS u dzieci, ponawianiem PS ani wiekiem w chwili podjęcia pierwszej PS. Podczas badań zależności między występowaniem PS u młodzieży leczonej psychiatrycznie a ZZA rodziców należy uwzględniać ocenę funkcjonowania rodziny.

20

Edukacja żywieniowa rodziny w przypadku występowania otyłości

51%

Pieszko M., Gaca M., Małgorzewicz S.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 4

399-403

EN

Nutritional education is an important component of the treatment of overweight and obesity, being often supplement for weight loss diet or medication. Properly selected and implemented the method of education should serve as a mobilizing and amplifying factor, so that you will be willing to modify your lifestyle. The main objective is to provide nutrition education to and preserve the right attitudes habits. Considering the problem of nutrition education for families obese, remember that form of communication of knowledge about nutrition, aimed at children and their parents/guardians cannot be the same. This is due to differences in the understanding and assimilation of information between adults and children. Even so, keep in mind that the family is a community whose members are linked to each other and are mutually influence each other. Therefore, you can not ignore an education that will encourage joint activities the whole family. Changing eating habits must be for the whole family, as the parents through their views, preferences and behaviours shape the beliefs, preferences, and behaviour of children. Even if one person in the family is slim, should adapt to the new rules for the sake of their loved ones. Their mutual motivation may be the key to success. Changing lifestyle is also associated with an increase in physical activity, which is an essential component of the treatment of obese patients. The increase in physical activity can effectively shorten the duration of treatment and contribute to better his effects.

PL

Edukacja żywieniowa stanowi ważny element terapii osób z nadwagą i otyłością, będąc niejednokrotnie dopełnieniem dla diety redukcyjnej czy farmakoterapii. Prawidłowo dobrana i realizowana metoda szkolenia powinna spełniać funkcję czynnika mobilizującego i wzmacniającego, dzięki któremu pacjent będzie chętniej modyfikował swój styl życia. Głównym celem edukacji dotyczącej diety jest przekazanie i utrwalenie właściwych postaw żywieniowych, przy czym forma przekazu wiedzy na temat odżywiania skierowana do dzieci nie może być taka sama jak przeznaczona dla ich rodziców/opiekunów. Związane jest to z różnicami w rozumieniu i przyswajaniu informacji pomiędzy osobami dorosłymi i dziećmi. Mimo to trzeba pamiętać, że rodzina jest społecznością, której członkowie są ze sobą bardzo związani i mają na siebie duży wpływ – nie można zatem pominąć edukacji, która będzie zachęcała całą rodzinę do wspólnych działań. Zmiana nawyków żywieniowych musi dotyczyć wszystkich członków rodziny, gdyż to rodzice poprzez swoje poglądy, preferencje i zachowania kształtują poglądy, preferencje i zachowania dzieci. Również osoba szczupła powinna dostosować się do nowych zasad dla dobra swoich bliskich. Wzajemna motywacja może być kluczem do sukcesu. Zmiana stylu życia wiąże się też ze zwiększeniem aktywności fizycznej, która jest nieodzownym elementem terapii pacjentów otyłych. Wzrost aktywności ruchowej może skutecznie skrócić czas leczenia oraz przyczynić się do jego lepszych efektów.

Refine search results

Biodiversity Potential of Southeast Fishes in the Velankanni Coast, Nagapattinam District, Tamil Nadu in India

Early support and early intervention as a support for the child and their family based on the biographies of parents of children with rare genetic diseases

Role of Preschoolers in Motivation for Physical Activity in Their Families

ATTITUDES TOWARDS SENIORS IN THE CONTEXT OF PREVIOUS FAMILY RELATIONS EXPERIENCE

The Importance of Parents’ Behavior in their Children’s Enjoyment and Amotivation in Sports

Cohesion, flexibility, communication and socioeconomic status of families and cognitive development in preschool and early school-age children

Coping with stress and social network among parents participating in the process of early intervention

Consolidating parenting skills in children’s facilities

PHYSICAL EXERCISES FOR PRE-SCHOOL CHILDREN WITH HOMEWORK AND PARENTS MOBILIZATION AROUND THESE TASKS

Lifestyle versus a Person’s Life Span

Percepcja relacji rodzinnych a cechy temperamentu u młodzieży z rodzin migracyjnych

Uważność rodzicielska oraz jej aspekty teoretyczne i aplikacyjne

Zespół Aspergera u bliźniąt – dylematy diagnostyczne i terapeutyczne. Opis przypadku

Agresja i przemoc w rodzinie a rozwój psychofizyczny i funkcjonowanie społeczne dzieci

Postawa rodzin pacjentów cierpiących i bólowych wobec uporczywej terapii

Wpływ pandemii Koronawirusa (COVID-19) na jakość życia rodziny i dziecka

Circumstances and underlying causes of suicidal attempts in teen patients of mental health facilities – a psychological perspective

WSPÓŁPRACA PIELĘGNIARKI Z RODZINĄ PACJENTA DIALIZOWANEGO JAKO WAŻNY ELEMENT TERAPII

Związek zespołu zależności alkoholowej rodziców z występowaniem prób samobójczych wśród nastoletnich pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie

Edukacja żywieniowa rodziny w przypadku występowania otyłości