Głównym celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie właściwości psychometrycznych polskiej adaptacji Kwestionariusza Dobrostanu Społecznego (Social Well-Being Scale, SWB; Keyes, 1998). Prezentowane narzędzie jest skalą samoopisową, służącą do pomiaru pięciu wymiarów społecznego dobrostanu: społecznej integracji, społecznej akceptacji, społecznej aktualizacji, społecznej spójności oraz wkładu społecznego. Keyes w swej koncepcji dobrostanu społecznego podkreślał, że życie człowieka obejmuje zadania i wyzwania społeczne, z którymi radzenie sobie może stanowić dla człowieka ważne źródło subiektywnie odczuwanego dobrostanu. W badaniu wzięły udział 504 osoby (24,2% mężczyzn, 75,6% kobiet) w wieku od 17 do 55 lat (średni wiek: 24,4 lata). Rzetelność poszczególnych skal kwestionariusza, oszacowana za pomocą współczynnika α Cronbacha, zawiera się w przedziale pomiędzy ,70 a ,86. W celu weryfikacji pięcioczynnikowej struktury wymiarów społecznego dobrostanu zastosowana została konfirmacyjna analiza czynnikowa, która wykazała dobre dopasowanie modelu do danych (oparte na wskaźnikach CFI i RMSEA). Dla oszacowania trafności narzędzia zbadano związki dobrostanu społecznego, mierzonego za pomocą SWB, z satysfakcją z życia mierzoną Skalą Satysfakcji z Życia (SWLS; Diener i in., 1985) oraz dobrostanem psychologicznym, mierzonym Kwestionariuszem Dobrostanu Psychologicznego (PWB; Ryff, 1989). Uzyskane rezultaty wskazują na zadowalające właściwości psychometryczne adaptowanego narzędzia, dzięki czemu może ono być stosowane w badaniach naukowych.
EN
The main purpose of this article is to present the psychometric properties of the Polish adaptation of the Social Well-Being Scale (SWB; Keyes, 1998). The presented tool is a self-report scale used to measure five dimensions of social well-being: social integration, social acceptance, social actualization, social coherence and social contribution. In his concept of social well-being, Keyes emphasized that human life includes social tasks and challenges, coping with which can be an important source of subjectively felt well-being. The study involved 504 people (24.2% men, 75.6% women) aged 17 to 55 years (average age: 24.4 years). The reliability of the individual scales of the questionnaire, estimated using Cronbach’s α coefficient, ranges between .70 and .86. To verify the five-factor structure of social well-being dimensions, confirmatory factor analysis was used, which showed a good fit of the model to the data (based on the CFI and RMSEA indicators). To assess the validity of the tool, the relationships between social well-being, measured by SWB, life satisfaction measured by the Satisfaction with Life Scale (SWLS; Diener et al., 1985), and psychological well-being, measured by the Psychological Well-Being Questionnaire (PWB; Ryff, 1989), were examined. The obtained results indicate satisfactory psychometric properties of the adapted tool, thanks to which it can be used in scientific research.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest zweryfikowanie relacji zachodzących między duchowością, dobrostanem społecznym i poczuciem sensu życia. Sprawdzano także mediacyjną funkcję poczucia sensu życia w związku między duchowością i dobrostanem społecznym. W celu ustalenia siły i kierunku zależności zachodzących pomiędzy powyżej wspomnianymi zmiennymi oraz określenia potencjalnej mediacji przeprowadzone zostały analizy empiryczne. Badaniami objęto grupę 147 osób, z czego 80 to mężczyźni (54%) i 67 to kobiety (46%), które wypełniły Kwestionariusz Samoopisu, Kwestionariusz Dobrostanu Społecznego oraz Kwestionariusz Poczucia Sensu Życia. Wyniki wykazały, iż pomiędzy trzema zmiennymi psychologicznymi – duchowością, poczuciem sensu życia i dobrostanem społecznym zachodzą istotne statystycznie związki. W szczególności analizy pokazały, że duchowość jest pozytywnie związana z poczuciem sensu życia. Wykazano także dodatnią korelację zachodzącą pomiędzy poczuciem sensu życia i dobrostanem społecznym. Wyniki badań pokazały, że wymiar sensu życia tj. obecność okazał się pełnić rolę mediacyjną w związkach między duchowością i dobrostanem społecznym u osób bezdomnych.
EN
The subject of this article is to verify the relationship between spirituality, social well-being and meaning in life. The mediating function of meaning in life in the relationship between spirituality and social well-being was also tested. In order to determine the strength and direction of the relationships between the above-mentioned variables and to determine the potential mediation, empirical analyses were carried out. The research covered a group of 147 people, of whom 80 were men (54%) and 67 were women (46%) who completed the Self Report Questionnaire, the Social Well-Being Questionnaire and the Life Meaning Questionnaire. Studies have shown that there are significant relationships between three psychological variables – spirituality, meaning in life and social well-being. In particular, analyses have shown that spirituality is positively related to meaning in life. Studies also have shown a positive correlation between meaning in life and social well-being. The research results showed that the dimension of the meaning in life, i.e. presence, turned out to play a mediating role in the relationship between spirituality and social well-being in homeless people.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.