Search results

1

Sensitivity of Vi phages III to γ-radiation in the presence of cisplatin

100%

Dabrowski T., Kwiatkowski B.

Acta Biochimica Polonica

|

2005

|

vol. 52

|

issue 2

545-550

EN

In this study we determined Vi bacteriophage III sensitivity to native cisplatin, γ radiation (60Co) or to irradiated cisplatin, and checked the possibility of enhanced Vi bacteriophage III inactivation under combined exposure to cisplatin and γ radiation. We used highly purified phage suspensions in 0.9% NaCl solution or phosphate-buffered saline. Phage suspensions were titrated using a double agar layer method. Our study implies that survival of Vi bacteriophage III shows an exponential inverse correlation with cisplatin concentration in the incubation medium and the time of phage incubation in the presence of cisplatin. The use of irradiated cisplatin reduces phage survival in comparison with suspensions containing non-irradiated cisplatin. Irradiation of phage suspension with cisplatin causes a significant increase of phage inactivation in comparison with either treatment alone. Our results suggest that presence of cisplatin in irradiated medium enhances the radiobiological effect on Vi bacteriophages III.

2

Mitochondrial transcription factor A is the major protein in rodent hepatocytes that recognizes DNA lesions induced by N-acetoxy-acetylaminofluorene

100%

Pietrowska M., Kołodziejczyk I., Widłak P.

Acta Biochimica Polonica

|

2006

|

vol. 53

|

issue 4

777-782

EN

Extracts from rodent liver cells contain an abundant protein that recognizes DNA adducts induced by the chemical carcinogen N-acetoxy-acetylaminofluorene (AAAF). This protein also has a strong affinity for DNA damaged by cisplatin (DDP), but not by benzo(a)pyrene diolepoxide or UV-radiation, and has been termed AAAF/DDP-DDB. Here we purified this protein from rat tissue and analyzed it by mass spectrometry and identified it as mitochondrial transcription factor A (TFAM). Experiments with bacterially expressed recombinant TFAM confirmed its high affinity for DNA damaged by AAAF. Assuming its abundance and specificity for AAAF induced lesions, TFAM may significantly impede recognition and repair of DNA adducts induced by AAAF and other derivatives of 2-aminofluorene.

3

Characterization of a novel protein that specifically binds to DNA modified by N-acetoxy-acetylaminofluorene and cis-diamminedichloroplatinum

100%

Pietrowska M., Widłak P.

Acta Biochimica Polonica

|

2005

|

vol. 52

|

issue 4

867-874

EN

Proteins recognizing DNA damaged by the chemical carcinogen N-acetoxy-acetylaminofluorene (AAAF) were analyzed in nuclear extracts from rat tissues, using a 36 bp oligonucleotide as a substrate and electrophoretic mobility shift and Southwestern blot assays. One major damage-recognizing protein was detected, whose amount was estimated as at least 105 copies per cell. Levels of this protein were similar in extracts from brain, kidney and liver, but much lower in extracts from testis. The affinity of the detected protein for DNA damaged by AAAF was about 70-fold higher than for undamaged DNA. DNA damaged by cis-diamminedichloroplatinum (cis-DDP), benzo(a)pyrene diolepoxide (BPDE) or UV-radiation also bound this protein with an increased affinity, the former more strongly and the latter two more weakly as compared to AAAF-damaged DNA. The detected AAAF/DDP-damaged-DNA-binding (AAAF/DDP-DDB) protein had a molecular mass of about 25 kDa and was distinct from histone H1 or HMGB proteins, which are known to have a high affinity for cis-DDP-damaged DNA. The level of this damage-recognizing protein was not affected in rats treated with the carcinogen 2-acetylaminofluorene. The activity of an AAAF/DDP-DDB protein could also be detected in extracts from mouse liver cells but not from the Hep2G human hepatocellular carcinoma.

4

Cisplatin-induced cardiotoxicity – two case reports

100%

Sawant S. P., Prakruthi J., Daddi A. D., Ghosh J., Joshi A., Alahari Dhir A.

OncoReview

|

2015

|

vol. 5

|

issue 4

A145-150

EN

Cisplatin has been used for over 40 years in various cancer chemotherapies. Toxicity induced by cisplatin-based therapeutic regimens include gastrointestinal toxicity, myelotoxicity, neurotoxicity, ototoxicity and nephrotoxicity. Cisplatin-based regimens have been associated with a wide range of cardiovascular complications. In this paper, we report 2 cases of cisplatin induced cardiotoxicity. We present cases of 2 young patients who developed acute myocardial infarction during combination chemotherapy with bleomycin, etoposide and cisplatin. The first patient had acute anterior wall ST elevation myocardial infarction and the second one had acute myocardial infarction with peripheral arterial thromboembolism. Cisplatin use can result in cardiovascular events. Clinicians should be very cautious while managing patients on cisplatin-based chemotherapy. Early recognition of cardiotoxicity will allow for timely prevention of permanent cardiac damage.

5

A brief dive into the phenomenon of cisplatin resistance in non-small-cell lung cancer

100%

Sobczak M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica

|

2021

|

vol. 17

37-41

EN

Lung cancer is one of the most lethal types of cancer due to a lack of proper treatment. The rare presence of molecular therapy targets forces the use of platinum-based drugs. Cisplatin, approved by the USA as an anticancer therapy in the 1970s, is still one of the most prominent therapies against lung cancer. Unfortunately, the biggest limitation of cisplatin-based therapy is the development of cisplatin resistance. Cancer cells overcome the vast DNA damage caused by the drug in a variety of ways such as detoxication and extracellular transport of the drug, enhanced repair mechanisms, omitting apoptosis and epigenetic alterations. Chemotherapy resistance is an issue that so far cannot be dealt with. Nevertheless, better understanding of the molecular pathways behind cisplatin resistance brings hope for better therapy outcomes in lung cancer patients.

6

THE EFFECT OF TAXIFOLIN ON CISPLATIN INDUCED OXIDATIVE COCHLEAR DAMAGE IN RATS: BIOCHEMICAL AND HISTOPATHOLOGICAL EXAMINATION

100%

ERHAN E., Bayram R., Cimen F. K., Altuner D., Seckin E., Kurt N., Suleyman H.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2019

|

vol. 76

|

issue 5

895-900

EN

Ototoxicity of cisplatin is one of the major dose limiting side effects. Cisplatin-dependent ototoxicity is known to be associated with reactive oxygen species. Protective effect of taxifolin, being a flavanone found in onions, milk thistle, French maritime, and Douglas fir bark, against cisplatin-associated ototoxicity will be examined in this study. There are no studies in the literature examining the protective effect of taxifolin against cisplatin-induced ototoxicity. 50 mg/kg taxifolin was orally administered to TXC group rats (n-6), and distilled water was orally administered as solvent to CG (n-6) and HG (n-6) groups. One hour later, 5 mg/kg cisplatin was administered intraperitoneally (i.p) to TXC and CG groups. This procedure was repeated once a day for 7 days. At the end of this period, all animals were sacrificed by high-dose anesthesia (50 mg/kg thiopental sodium) and biochemical and histopathological examinations were performed on the dissected cochlea tissue. Our biochemical test results showed that oxidant parameters were significantly increased whereas antioxidant parameters were significantly decreased in the cisplatin group (CG) compared to taxifolin (TXC) and healthy (HG) groups (P <0.0001 for both parameters). Histopathological results showed that severe cochlear vestibular membrane degeneration, dilated conjunctival blood vessels, edema and destruction developed in the cisplatin group. However, no pathological findings were found in the taxifolin-treated group except for mild degeneration and edema. This information suggests that taxifolin may be useful in the treatment of cisplatin-associated oxidative cochlear damage.

7

The favourable effect of catechin in electrochemotherapy in human pancreatic cancer cells

88%

Michel O., Przystupski D., Saczko J., Szewczyk A., Niedzielska N., Rossowska J., Kulbacka J.

Acta Biochimica Polonica

|

2018

|

vol. 65

|

issue 2

173-184

EN

Until recently, green tea polyphenols were considered strong antioxidants. However, the latest reports have revealed that bioflavonoids can play a multiple role in anticancer therapy, including the inhibition of cell proliferation and generation of the oxidative stress in a dose-dependent manner. The presented research was designed to examine the potential of the green tea (±)-catechin as a reinforcement of the electrochemotherapy (ECT) with cisplatin in pancreatic cancer in vitro. The study was performed on two cell lines of the pancreatic ductal adenocarcinoma (PDA) - parental EPP85-181P and multidrug-resistant EPP85-181RNOV. Prior to the ECT protocol the cells were preincubated with high or low concentration of catechin for 2 or 24 hours, respectively. We assessed the influence of preincubation on the cisplatin toxicity with and without electroporation (EP), the electrosensitivity of PDA cell lines and the uptake of the daunorubicin and propidium iodide. Additionally, we evaluated the antioxidative properties of catechin by the measurement of the ROS-related fluorescence and the immunoreactivity of the oxidative stress-related enzymes superoxide dismutase (SOD2) and glutathione S-transferase (GST). We found that co-treatment with catechin can firmly enhance the efficacy of electroporation with cisplatin in vitro. More favorable effect was obtained for 2-hour incubation, which indicates the involvement of the transcriptional-independent mechanisms of catechin action. The effect may be partially explained by the increased oxidative stress level, which was higher in multidrug-resistant cells. However, further studies on cisplatin-catechin interplay and the thorough examination of the catechin-cell membrane interaction need to be performed.

8

PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT

88%

Akartas I., Karasulu H. Y.

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

|

2020

|

vol. 77

|

issue 1

183-193

EN

Cisplatin is an antineoplastic drug, used for the treatment of ovarian cancer. SMEDDS has many advantages such as enhanced bioavailability, lymphatic targeting and ease of manufacture. The main objective of this study was to prepare and characterize Cisplatin loaded SMEDDS formulation and to evaluate antitumoral activity with cell viability studies. Cisplatin SMEDDS formulation was prepared and characterized physicochemically. In vitro release studies and cell viability studies were performed and evaluated. The mean droplet size of Cisplatin SMEDDS was measured as 25,4±1,9 nm and PDI was 0,241±0,018. Refractive index of the formulation was measured as 1,471±0,001. pH values of Cisplatin SMEDDS (dilution ratio 1:10 w) were measured as 5,84±0,09 and (dilution ratio 1:10 pH 6,8 PBS) 6,51±0,14. Viscosity of formulation was measured as 284 mPa. According to in vitro release studies, %78,17 of Cisplatin were released from Cisplatin SMEDDS. The formulation performed cytotoxic effect to A2780 cells; vitality was found 20,26% at 0,02 µg/mL. It was concluded that, Cisplatin SMEDDS could be beneficial for the treatment of ovarian cancer and it could be promising alternative due to its enhanced bioavailability.

9

Recognition and repair of DNA-cisplatin adducts.

75%

Woźniak K., Błasiak J.

Acta Biochimica Polonica

|

2002

|

vol. 49

|

issue 3

583-596

EN

Anticancer activity of cisplatin (cis-diamminedichloroplatinum) is believed to result from its interaction with DNA. The drug reacts with nucleophilic sites in DNA forming monoadducts as well as intra- and interstrand crosslinks. DNA-cisplatin adducts are specifically recognized by several proteins. They can be divided into two classes. One constitutes proteins which recognize DNA damage as an initial step of the nucleotide excision and mismatch repair pathways. The other class contains proteins stabilizing cellular DNA-protein and protein-protein complexes, including non-histone proteins from the HMG (high-mobility-group) family. They specifically recognize 1,2-interstrand d(GpG) and d(ApG) crosslinks of DNA-cisplatin adducts and inhibit their repair. Many HMG-domain proteins can function as transcription factors, e.g. UBF, an RNA polymerase I transcription factor, the mammalian testis-determining factor SRY and the human mitochondrial transcription factor mtTFA. Moreover, it seems that some proteins, which probably recognize DNA-cisplatin adducts non-specifically, e.g. actin and other nuclear matrix proteins, can disturb the structural and functional organization of the nucleus and whole cell. The formation of complexes between DNA and proteins in the presence of cisplatin and the changes in the cell architecture may account for the drug cytotoxicity.

10

High mobility group proteins stimulate DNA cleavage by apoptotic endonuclease DFF40/CAD due to HMG-box interactions with DNA

75%

Kalinowska-Herok M., Widłak P.

Acta Biochimica Polonica

|

2008

|

vol. 55

|

issue 1

21-26

EN

The DFF40/CAD endonuclease is primarily responsible for internucleosomal DNA cleavage during the terminal stages of apoptosis. It has been previously demonstrated that the major HMG-box-containing chromatin proteins HMGB1 and HMGB2 stimulate naked DNA cleavage by DFF40/CAD. Here we investigate the mechanism of this stimulation and show that HMGB1 neither binds to DFF40/CAD nor enhances its ability for stable binding to DNA. Comparison of the stimulatory activities of different truncated forms of HMGB1 protein indicates that a structural array of two HMG-boxes is required for such stimulation. HMG-boxes are known to confer specific local distortions of DNA structure upon binding. Interestingly, the presence of DNA strand cross-links formed by cisplatin or transplatin, which may somehow mimic distortions induced by HMG-boxes, also affects DNA cleavage by the nuclease. The data presented suggest that changes induced in DNA conformation upon HMG-box binding makes the substrate more accessible to cleavage by DFF40/CAD nuclease and thus may contribute to preferential linker DNA cleavage during apoptosis.

11

Pochodne platyny w chemioterapii chorób nowotworowyche

63%

Subocz M., Popławska B., Bielawska A., Bielawski K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 4

70-76

EN

Cisplatin is a classical Pt-based anticancer drug that is widely used for the treatment of a broad spectrum of tumors. Its cytotoxicity is mediated mainly through interactions with DNA and inhibition of DNA synthesis and replication by formation of bifunctional interstrand and intrastrand cross links. Despite its success, the clinical usefulness of cisplatin is limited by its severe side eff ects such as dose-dependent nephrotoxicity, nausea and vomiting, ototoxicity, neurotoxicity, and myelosuppression. While there has been some success in lowering the toxicity of platinum drugs (carboplatin) and limited success in overcoming acquired cisplatin resistance (oxaliplatin) there has been little success in developing drugs that show activity in cancer cell lines that have a natural resistance to cisplatin and carboplatin. The need for alternatives to cisplatin has consequently inspired further work towards the development of novel platinum-based drugs with improved and or complementary properties. Some strategies have been applied during synthesis of new platinum drugs, such as the use of diff erent ligands (pikoplatin or satraplatin), in order to reduce side eff ects or increase the cytotoxicity potential of the drug. Another strategy is the synthesis of dinuclear or trinuclear platinum complexes (BBR3464 and berenil complexes of platinium(II)) which may decrease the action of the cellular repair machinery by forming different types of complex-DNA adducts.

PL

Istotną grupą leków przeciwnowotworowych są koordynacyjne związki platyny. Cisplatyna jest najstarszym przedstawicielem leków przeciwnowotworowych zawierających w swej strukturze platynę. Jej cytotoksyczność wynika przede wszystkim z kowalencyjnego wiązania do DNA, co w konsekwencji prowadzi do hamowania syntezy i replikacji DNA poprzez formowanie wewnątrz- i międzyniciowych wiązań krzyżowych. Przeciwwskazaniem do jej stosowania jest wysoka toksyczność leku, która powoduje występowanie licznych działań niepożądanych, takich jak wymioty, neuro- i nefrotoksyczność, ototoksyczność czy supresja szpiku kostnego zależna od dawki. Leki drugiej generacji, takie jak karboplatyna i oksaplatyna w ograniczonym stopniu zmniejszyły toksyczność i nabytą odporność niektórych nowotworów na pochodne platyny. Potrzeba posiadania leku o działaniu analogicznym do cisplatyny, jednak wywołującego mniej działań niepożądanych i wykazującego szersze spektrum działania, powoduje stały rozwój prac nad nowymi przeciwnowotworowymi kompleksami platyny. Zmianę właściwości biologicznych można osiągnąć modyfi kując otoczenie koordynacyjne w kompleksach platyny. Wprowadzenie grupy 2-metylopirydyny w pikoplatynie czy też obecność cykloheksyloaminy w satraplatynie doprowadziło do otrzymania związków o wysokiej aktywności w stosunku do nowotworów cisplatynoopornych. Inną strategią jest synteza dwurdzeniowych i trzyrdzeniowych kompleksów platyny, takich jak BBR3464 i berenilowe kompleksy platyny (II). Zakłada się, że wielordzeniowe kompleksy platyny wiążące się w odmienny sposób niż cisplatyna z DNA będą posiadały szerokie spektrum aktywności przeciwnowotworowej przy niskiej toksyczności.

12

Rak szyjki macicy – czy zawsze chirurgia?

63%

Dariusz S., Magdalena M. M., Katarzyna S., Sylwia F.-Ż., Paweł P., Stefan S.

Current Gynecologic Oncology

|

2012

|

vol. 10

|

issue 2

141-149

EN

Worldwide, cervical cancer is the second most common genital malignancy in the females. Estimated number of women affected therewith reaches 1.4 million. In Poland, cervical cancer is the fourth most common cancer, preceded by breast cancer, lung cancer and endometrial cancer, and the fifth most common cause of cancer-related mortality. Cervical cancer usually affects women aged 45-59. Current standards of treatment of cervical cancer include surgery (still the basic modality at stages 0, IA, IB and IIA), radiotherapy, chemotherapy and radiochemotherapy, which are implemented at stages IB-IVB. Surgical treatment of cervical cancer patients is classified as follows: primary treatment, treatment of coexisting genital conditions prior to planned radiochemotherapy, treatment of recurrent cervical cancer and palliative treatment. Low efficacy of radiotherapy and chemotherapy as the sole treatment modalities in cervical cancer resulted in increased interest in radiochemotherapy, i.e. a technique combining radiation with cytotoxic drugs. Randomized trials revealed an improvement of 3-years’ survival by 10-18% and the drug used most often was cisplatin administered alone or combined with a 96-hours’ infusion of fluorouracil. Cervical cancer is currently considered one of the tumors, where multimodal treatment is a therapeutic standard.

PL

W skali świata rak szyjki macicy jest drugim co do częstości występowania nowotworem narządów płciowych u kobiet. Szacuje się, że liczba kobiet chorych na raka szyjki macicy na świecie sięga 1,4 miliona. W Polsce rak szyjki macicy zajmuje czwarte miejsce – po raku sutka, płuc i endometrium – oraz piąte miejsce jako przyczyna zgonów wśród kobiet z powodu nowotworów złośliwych. Rak szyjki macicy najczęściej rozwija się u kobiet pomiędzy 45. a 59. rokiem życia. Współczesne standardy leczenia raka szyjki macicy obejmują: leczenie chirurgiczne, które wciąż jest podstawą w stopniu 0, IA, IB, IIA, radioterapię, chemioterapię oraz radiochemioterapię, które stosuje się w stopniach od IB do IVB. Leczenie chirurgiczne u chorych z rakiem szyjki macicy dzieli się na następujące typy: leczenie pierwotne, leczenie współistniejących patologii narządów płciowych przed planowaną radiochemioterapią, leczenie nawrotów raka szyjki macicy i leczenie paliatywne. Niska skuteczność radioterapii i chemioterapii stosowanych samodzielnie w raku szyjki macicy spowodowała wzrost zainteresowania radiochemioterapią, czyli metodą łączącą leczenie promieniami i lekami cytotoksycznymi. W badaniach randomizowanych stwierdzono poprawę 3-letniego przeżycia o 10-18%, a lekiem najczęściej stosowanym jest cisplatyna podawana oddzielnie lub w skojarzeniu z 96-godzinnym wlewem fluorouracylu. Rak szyjki macicy należy obecnie do nowotworów, w których leczenie skojarzone stanowi standard terapeutyczny.

13

Adiuwantowa chemioterapia raka jajnika według schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia – analiza przebiegu leczenia i toksyczności

63%

Stanirowski P., Zyguła A., Nalewczyńska A., Cendrowski K.

Current Gynecologic Oncology

|

2010

|

vol. 8

|

issue 3

166-173

EN

Aim of paper: Analysis of clinical course of 1st line chemotherapy acc. to paclitaxel/cisplatin protocol in women over 70 with ovarian cancer. Secondary endpoint was treatment-related toxicity in this population of patients. Material and method: This retrospective study included 25 patients over 70 with confirmed diagnosis of ovarian cancer at the beginning of their therapy (study group) and 25 patients under 70 continuing their therapy (control group). All patients underwent primary surgery and received adjuvant chemotherapy (paclitaxel 135 mg/m2 and cisplatin 75 mg/m2). Treatmentrelated toxicity was assessed using Common Terminology Criteria for Adverse Events v. 3.0 (CTCAE). Results: Patients in both groups did not differ significantly in clinical stage of their disease. Women in the study group presented a significantly higher proportion of poorly differentiated ovarian cancer as compared with controls. Baseline mean CA-125 level was similar in both groups. No significant intergroup differences occurred concerning the number of chemotherapy cycles delivered or mortality rate during the therapy. Proportion of patients requiring delay or cessation of treatment was similar in both groups. No significant difference was observed in remission rates between study and control groups. Incidence of hematologic complications, renal failure, neurotoxicity and hepatotoxicity was similar in both groups. No cardiologic complications were noticed in this population of patients and proportion of patients who required blood transfusion was similar in both groups. Conclusions: Course of treatment, toxicity and clinical response are not age-dependent in patients with ovarian cancer receiving paclitaxel/cisplatin protocol.

PL

Cel: Analiza przebiegu chemioterapii I rzutu z wykorzystaniem schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia chorujących na raka jajnika. Dodatkowo oceniano toksyczność tego leczenia w badanej grupie pacjentek. Materiał i metody: Badaniem retrospektywnym objęto grupę 25 pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika, które miały ponad 70 lat w momencie rozpoczęcia terapii (grupa badana), oraz grupę 25 pacjentek w wieku poniżej 70 lat w trakcie trwania terapii (grupa kontrolna). Pacjentki z obu grup zostały poddane pierwotnemu zabiegowi operacyjnemu i następowej chemioterapii: paklitakselem (135 mg/m2) i cisplatyną (75 mg/m2). Toksyczność terapii oceniano według Common Terminology Criteria for Adverse Events v. 3.0 (CTCAE). Wyniki: Pacjentki z obu grup nie różniły się znamiennie w odniesieniu do stopnia klinicznego zaawansowania. U kobiet z grupy badanej odnotowano istotny wzrost odsetka raka jajnika o niskim stopniu histologicz nego zróżnicowania w porównaniu z grupą kontrolną. Średnie stężenie markera CA-125 przed rozpoczęciem leczenia było podobne w obu grupach. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do liczby podanych cykli chemioterapii oraz odsetka zgonów w trakcie terapii. Odsetek pacjentek wymagających czasowego przerwania terapii lub odstąpienia od jej kontynuowania był podobny w obu grupach. Wśród pacjentek z grupy badanej w porównaniu z grupą kontrolną nie wykazano znamiennej statystycznie różnicy w odniesieniu do odsetka pacjentek, które osiągnęły remisję. Częstość występowania powikłań hematologicznych, niewydolności nerek, neurotoksyczności i hepatotoksyczności była podobna w obu grupach. W obu grupach nie stwierdzono występowania powikłań kardiologicznych. Odsetek pacjentek wymagających transfuzji krwi w obu grupach był podobny. Wnioski: Przebieg i toksyczność terapii oraz odpowiedź kliniczna nie są czynnikami zależnymi od wieku pacjentki podczas stosowania schematu paklitaksel/cisplatyna w leczeniu raka jajnika.

14

Wybrane zmiany fenotypowe oraz funkcjonalne zachodzące w komórkach raka jajnika poddanych in vitro terapii kombinowanej z zastosowaniem cisplatyny oraz hipertermii

51%

Zoń A., Bednarek I.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

115-127

EN

INTRODUCTION: The typical treatment strategy used for ovarian cancer is surgery followed by chemotherapy using cytostatic drugs, including cisplatin. Unfortunately, the majority of patients experience a relapse of the disease, the main reason for which is the development of cisplatin resistance. Due to this, new treatment strategies are being sought, including combination therapy, an example of which is the simultaneous treatment of cells with a cytostatic drug and hyperthermia. The aim of the study was to assess the occurrence of phenotypic and functional changes in ovarian cancer cells treated with cisplatin and/or moderate hyperthermia. MATERIAL AND METHODS: Ovarian cancer cell lines SKOV-3 and TOV-21G were stimulated to apoptosis using cis-diammineplatinum(II) dichloride. Subsequently, the cells were subjected to hyperthermia by placing them in temperatures of 39°C, 40°C and a standard temperature of 37°C. Phenotypic changes within the cells were verified by fluorescent staining with acridine orange, ethidium bromide and DAPI (4′,6-diamidino-2-phenylindole). Functional changes related to in vitro cell migration were analyzed with the wound healing assay. RESULTS: It was shown that the effect of cisplatin on the cells led to death by apoptosis, whereby the effect of potentiating the action of the cytostatic agent by the use of moderate hyperthermia was noticed. In addition, in the case of cells of the SKOV-3 line treated with the aforementioned agents, a statistically significant decrease in cell migration was observed in relation to the population of control cells. CONCLUSIONS: The obtained results indicate that the treatment of ovarian cancer cells with cisplatin and moderate hyperthermia leads to the appearance of phenotypic changes in these cells, characteristic of apoptotic processes. In addition, the application of both agents induces such changes in the cells that reduce cell migration, thereby reducing the metastatic potential of ovarian cancer cells.

PL

WSTĘP: Typową strategią leczenia raka jajnika jest operacja chirurgiczna oraz podawana po niej chemioterapia wykorzystująca leki cytostatyczne, w tym cisplatynę. Niestety u większości pacjentek dochodzi do nawrotu choroby, którego głównym powodem jest wykształcanie przez komórki nowotworowe oporności na cisplatynę. Z tego względu intensywnie poszukuje się nowych rozwiązań terapeutycznych, m.in. terapii skojarzonej, której przykładem jest jednoczesne traktowanie komórek lekiem cytostatycznym oraz hipertermią. Celem pracy była ocena zmian fenotypowych oraz funkcjonalnych w komórkach raka jajnika poddanych działaniu cisplatyny i/lub umiarkowanej hipertermii. MATERIAŁ I METODY: Linie komórek raka jajnika SKOV-3 [ATCC: HTB-77] oraz TOV-21G [ATCC: CRL-11730] stymulowano do apoptozy z wykorzystaniem dichlorku cis-diamino platyny (II). Następnie komórki poddawano działaniu umiarkowanej hipertermii poprzez umieszczenie w temperaturach 39°C i 40°C oraz w temperaturze standardowej 37°C. Zmiany fenotypowe w obrębie badanych komórek weryfikowano z wyko-rzystaniem barwienia fluorescencyjnego z użyciem oranżu akrydyny, bromku etydyny oraz DAPI (4′,6-diamidyno-2-fenyloindol). Zmiany funkcjonalne odnoszące się do migracji in vitro komórek analizowano te-stem zarastania rany (wound healing assay). WYNIKI: Wykazano, że działanie na komórki cisplatyną indukowało śmierć komórek o charakterze apopto-tycznym, przy czym zauważono efekt potencjalizacji działania cytostatyku na komórki poprzez zastosowanie umiarkowanej hipertermii (39°C oraz 40°C). Dodatkowo, w przypadku komórek linii SKOV-3 traktowanych wspomnianymi czynnikami, zaobserwowano istotny statystycznie spadek migracji komórek in vitro w odnie-sieniu do populacji komórek kontrolnych. WNIOSKI: Traktowanie komórek raka jajnika cisplatyną oraz umiarkowaną hipertermią prowadzi do zmian fenotypowych, charakterystycznych dla procesów apoptozy. Dodatkowo zastosowanie obu tych czynników indukuje takie zmiany w komórkach, które zmniejszają migrację komórek, a tym samym wpływają na zmniejszenie potencjału metastatycznego komórek raka jajnika.

15

Cisplatyna – lek z przypadku

51%

Barbara K., Monika K.

Current Gynecologic Oncology

|

2012

|

vol. 10

|

issue 2

131-140

EN

The paper is an overview of metal-containing compounds, i.e. platinum derivatives, used to create extremely active oncologic drugs. Platinum derivatives are in use for about 40 years in the treatment of most (nearly 80%) malignant tumors. Among metal-containing drugs, platinum derivatives are longest in use; they are very active tumor-destroying agents, have a potent antitumor effect and are the basis of several multidrug protocols. Unfortunately, apart of their antitumor effect, cisplatin has also considerable toxicity manifesting in many organ systems. Second- and third-generation platinum derivatives are being developed, aiming at reduction of these unfavorable effects while preserving or even enhancing its antitumor activity. In order to reduce platinum-related toxicity, such modalities as cytoprotection, pharmacogenetics and molecular biology are resorted to, aiming at isolation of active genes participating in the development of drug resistance. The aim of cytoprotection is to protect and strengthen normal tissues against deleterious impact of chemotherapy by rapid regeneration of healthy tissue, with no reduction of activity of cytostatic drugs. Pharmacogenetics aims at discovery of genes, their interactions and responses to particular cytostatic agents used in oncology. The goal is to point-out patients most at risk of developing unacceptable toxicity, even before application of the drug. History of use of cisplatin in the treatment of tumors indicates that improvement of treatment outcomes is the sum-total of inputs of interdisciplinary teams: chemists, biologists and oncologists.

PL

W artykule przedstawiono pochodne metali – związki platyny, które posłużyły do stworzenia niezwykle aktywnych leków onkologicznych. Leki z grupy platynowców stosowane są od 40 lat w leczeniu około 80% nowotworów złośliwych. Spośród leków zwanych metalowcami związki platyny wykorzystuje się najdłużej. Są one niezwykle aktywne w procesie niszczenia nowotworów, wykazują najsilniejsze działanie przeciwnowotworowe i są stosowane w wielu programach wielolekowych. Niestety, oprócz dużej aktywności onkologicznej cisplatyna przejawia także bardzo silne własności toksyczne w stosunku do wielu narządów. Powstające kolejne, drugie i trzecie generacje leków – pochodnych platyny – mają zmniejszyć właśnie te niekorzystne efekty przy zachowaniu aktywności, a może nawet ją zwiększać. W celu ograniczenia toksyczności wykorzystuje się także cytoprotekcję, farmakogenetykę i biologię molekularną, dążąc do wyodrębnienia aktywnych genów uczestniczących w procesie lekooporności. Celem cytoprotekcji jest ochrona i wzmocnienie zdrowych tkanek przed negatywnym działaniem chemioterapii poprzez szybką odnowę zdrowych tkanek bez zmniejszenia aktywności leków cytostatycznych. Farmakogenetyka ma na celu poznanie genów i ich wzajemnych powiązań oraz oddziaływań na stosowane leki cytostatyczne wykorzystywane w onkologii. Służy wyselekcjonowaniu chorych, u których mogą wystąpić silne efekty toksyczne wskutek stosowania określonych leków, jeszcze przed ich zastosowaniem. Historia stosowania cisplatyny w leczeniu nowotworów pokazuje, że poprawa wyników leczenia onkologicznego jest sumą działania zespołów interdyscyplinarnych: chemików, biologów i onkologów.

16

Wybrane zmiany fenotypowe oraz funkcjonalne zachodzące w komórkach raka jajnika poddanych in vitro terapii kombinowanej z zastosowaniem cisplatyny oraz hipertermii

51%

Zoń A., Bednarek I.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

EN

INTRODUCTION: The typical treatment strategy used for ovarian cancer is surgery followed by chemotherapy using cytostatic drugs, including cisplatin. Unfortunately, the majority of patients experience a relapse of the disease, the main reason for which is the development of cisplatin resistance. Due to this, new treatment strategies are being sought, including combination therapy, an example of which is the simultaneous treatment of cells with a cytostatic drug and hyperthermia. The aim of the study was to assess the occurrence of phenotypic and functional changes in ovarian cancer cells treated with cisplatin and/or moderate hyperthermia. MATERIAL AND METHODS: Ovarian cancer cell lines SKOV-3 and TOV-21G were stimulated to apoptosis using cis-diammineplatinum(II) dichloride. Subsequently, the cells were subjected to hyperthermia by placing them in temperatures of 39°C, 40°C and a standard temperature of 37°C. Phenotypic changes within the cells were verified by fluorescent staining with acridine orange, ethidium bromide and DAPI (4′,6-diamidino-2-phenylindole). Functional changes related to in vitro cell migration were analyzed with the wound healing assay. RESULTS: It was shown that the effect of cisplatin on the cells led to death by apoptosis, whereby the effect of potentiating the action of the cytostatic agent by the use of moderate hyperthermia was noticed. In addition, in the case of cells of the SKOV-3 line treated with the aforementioned agents, a statistically significant decrease in cell migration was observed in relation to the population of control cells. CONCLUSIONS: The obtained results indicate that the treatment of ovarian cancer cells with cisplatin and moderate hyperthermia leads to the appearance of phenotypic changes in these cells, characteristic of apoptotic processes. In addition, the application of both agents induces such changes in the cells that reduce cell migration, thereby reducing the metastatic potential of ovarian cancer cells.

PL

WSTĘP: Typową strategią leczenia raka jajnika jest operacja chirurgiczna oraz podawana po niej chemioterapia wykorzystująca leki cytostatyczne, w tym cisplatynę. Niestety u większości pacjentek dochodzi do nawrotu choroby, którego głównym powodem jest wykształcanie przez komórki nowotworowe oporności na cisplatynę. Z tego względu intensywnie poszukuje się nowych rozwiązań terapeutycznych, m.in. terapii skojarzonej, której przykładem jest jednoczesne traktowanie komórek lekiem cytostatycznym oraz hipertermią. Celem pracy była ocena zmian fenotypowych oraz funkcjonalnych w komórkach raka jajnika poddanych działaniu cisplatyny i/lub umiarkowanej hipertermii. MATERIAŁ I METODY: Linie komórek raka jajnika SKOV-3 [ATCC: HTB-77] oraz TOV-21G [ATCC: CRL-11730] stymulowano do apoptozy z wykorzystaniem dichlorku cis-diamino platyny (II). Następnie komórki poddawano działaniu umiarkowanej hipertermii poprzez umieszczenie w temperaturach 39°C i 40°C oraz w temperaturze standardowej 37°C. Zmiany fenotypowe w obrębie badanych komórek weryfikowano z wykorzystaniem barwienia fluorescencyjnego z użyciem oranżu akrydyny, bromku etydyny oraz DAPI (4′,6-diamidyno-2-fenyloindol). Zmiany funkcjonalne odnoszące się do migracji in vitro komórek analizowano testem zarastania rany (wound healing assay). WYNIKI: Wykazano, że działanie na komórki cisplatyną indukowało śmierć komórek o charakterze apoptotycznym, przy czym zauważono efekt potencjalizacji działania cytostatyku na komórki poprzez zastosowanie umiarkowanej hipertermii (39C oraz 40C). Dodatkowo, w przypadku komórek linii SKOV-3 traktowanych wspomnianymi czynnikami, zaobserwowano istotny statystycznie spadek migracji komórek in vitro w odniesieniu do populacji komórek kontrolnych. WNIOSKI: Traktowanie komórek raka jajnika cisplatyną oraz umiarkowaną hipertermią prowadzi do zmian fenotypowych, charakterystycznych dla procesów apoptozy. Dodatkowo zastosowanie obu tych czynników indukuje takie zmiany w komórkach, które zmniejszają migrację komórek, a tym samym wpływają na zmniejszenie potencjału metastatycznego komórek raka jajnika.

Refine search results

Sensitivity of Vi phages III to γ-radiation in the presence of cisplatin

Mitochondrial transcription factor A is the major protein in rodent hepatocytes that recognizes DNA lesions induced by N-acetoxy-acetylaminofluorene

Characterization of a novel protein that specifically binds to DNA modified by N-acetoxy-acetylaminofluorene and cis-diamminedichloroplatinum

Cisplatin-induced cardiotoxicity – two case reports

A brief dive into the phenomenon of cisplatin resistance in non-small-cell lung cancer

THE EFFECT OF TAXIFOLIN ON CISPLATIN INDUCED OXIDATIVE COCHLEAR DAMAGE IN RATS: BIOCHEMICAL AND HISTOPATHOLOGICAL EXAMINATION

The favourable effect of catechin in electrochemotherapy in human pancreatic cancer cells

PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT

Recognition and repair of DNA-cisplatin adducts.

High mobility group proteins stimulate DNA cleavage by apoptotic endonuclease DFF40/CAD due to HMG-box interactions with DNA

Pochodne platyny w chemioterapii chorób nowotworowyche

Rak szyjki macicy – czy zawsze chirurgia?

Adiuwantowa chemioterapia raka jajnika według schematu paklitaksel/cisplatyna u kobiet powyżej 70. roku życia – analiza przebiegu leczenia i toksyczności

Wybrane zmiany fenotypowe oraz funkcjonalne zachodzące w komórkach raka jajnika poddanych in vitro terapii kombinowanej z zastosowaniem cisplatyny oraz hipertermii

Cisplatyna – lek z przypadku

Wybrane zmiany fenotypowe oraz funkcjonalne zachodzące w komórkach raka jajnika poddanych in vitro terapii kombinowanej z zastosowaniem cisplatyny oraz hipertermii