Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  chirurgia strzemiączka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wprowadzenie: Stapedektomia jest obecnie chirurgiczną metodą z wyboru w przypadku leczenia otosklerozy. Pomimo tego, nie osiągnięto porozumienia w sprawie najlepszej techniki wykonania małego otworu w płytce, dlatego do tej pory zaproponowano wiele różnych sposobów postępowania. Cel: Celem analizy było zbadanie efektów słuchowych uzyskanych przy użyciu mikrowiertła oraz ręcznego perforatora. Materiał i metody: U osób poddanych stapedektomii przeprowadzono prospektywne badanie obserwacyjne. Przeanalizowano próg słyszenia w dwóch grupach pacjentów w zależności od sposobu wykonania otworu w płytce – za pomocą mikrowiertła lub ręcznego perforatora. Wyniki: Ocenie poddano łącznie 113 pacjentów. Pooperacyjna poprawa słuchu w grupie, w której użyto mikrowiertła, wynosiła 23,29 (18,58) dB HL 95% CI (18,40–28,18), zaś w grupie, w której zastosowano ręczny perforator, 22.67 (12.91) dB HL 95% CI (19.07–26.26). Obie grupy osiągnęły wyniki istotne statystycznie. Pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa kostnego przy częstotliwościach 0,5, 1 i 2 kHz oraz pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa powietrznego przy częstotliwościach 2 i 4 kHz wykazały istotne statystycznie różnice w grupie perforatorów ręcznych. Zamknięcie luki powietrzno-kostnej było większe w grupie, w której użyto mikrowiertła, a różnice były istotne statystycznie. Wniosek: Zarówno perforator ręczny, jak i mikrowiertło, zapewniają dobre rezultaty po sześciu miesiącach od zabiegu. Ręczny perforator pozwala osiągnąć lepsze wyniki audiologiczne niż mikrowiertło. Z tego powodu perforator ręczny jest techniką bezpieczną i może być stosowany w ośrodkach, które nie dysponują innymi metodami wykonania małego otworu w płytce.
PL
Wprowadzenie: Stapedektomia jest obecnie chirurgiczną metodą z wyboru w przypadku leczenia otosklerozy. Pomimo tego, nie osiągnięto porozumienia w sprawie najlepszej techniki wykonania małego otworu w płytce, dlatego do tej pory zaproponowano wiele różnych sposobów postępowania. Cel: Celem analizy było zbadanie efektów słuchowych uzyskanych przy użyciu mikrowiertła oraz ręcznego perforatora. Materiał i metody: U osób poddanych stapedektomii przeprowadzono prospektywne badanie obserwacyjne. Przeanalizowano próg słyszenia w dwóch grupach pacjentów w zależności od sposobu wykonania otworu w płytce – za pomocą mikrowiertła lub ręcznego perforatora. Wyniki: Ocenie poddano łącznie 113 pacjentów. Pooperacyjna poprawa słuchu w grupie, w której użyto mikrowiertła, wynosiła 23,29 (18,58) dB HL 95% CI (18,40–28,18), zaś w grupie, w której zastosowano ręczny perforator, 22.67 (12.91) dB HL 95% CI (19.07–26.26). Obie grupy osiągnęły wyniki istotne statystycznie. Pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa kostnego przy częstotliwościach 0,5, 1 i 2 kHz oraz pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa powietrznego przy częstotliwościach 2 i 4 kHz wykazały istotne statystycznie różnice w grupie perforatorów ręcznych. Zamknięcie luki powietrzno-kostnej było większe w grupie, w której użyto mikrowiertła, a różnice były istotne statystycznie. Wniosek: Zarówno perforator ręczny, jak i mikrowiertło, zapewniają dobre rezultaty po sześciu miesiącach od zabiegu. Ręczny perforator pozwala osiągnąć lepsze wyniki audiologiczne niż mikrowiertło. Z tego powodu perforator ręczny jest techniką bezpieczną i może być stosowany w ośrodkach, które nie dysponują innymi metodami wykonania małego otworu w płytce.
PL
Cel: Ocena rezultatów operacji strzemiączka u dzieci z wrodzonym unieruchomieniem strzemiączka i otosklerozą młodzieńczą. Metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji z lat 1987-2013 w celu identyfikacji pacjentów w wieku poniżej 18 lat poddanych chirurgii strzemiączka. Oceniono wiek pacjenta, płeć, audiogramy przed- i pooperacyjne, wyniki śródoperacyjne, w tym etiologię unieruchomienia strzemiączka, typ protezy oraz powikłania. Wyniki: Zidentyfikowano osiemnaście dzieci (w wieku od 6 do 17 lat), wszystkie z obustronnym przewodzeniowym ubytkiem słuchu i wykonano 34 operacje strzemiączka (2 pacjentów poddano operacji tylko z jednej strony). Przyczyny fiksacji płytki strzemiączka w 88% przypadków obejmowały otosklerozę młodzieńczą i w 12% wrodzone unieruchomienie strzemiączka. Średnia przedoperacyjna rezerwa ślimakowa (RS) wynosiła 36,24 dB (SD: 10,86) w porównaniu do średniej pooperacyjnej RS wynoszącej 7,74 (SD: 3,3) (p <0,000). Podczas długoterminowej obserwacji nie zaobserwowano głębokiego odbiorczego ubytku słuchu. Wnioski: Chirurgia dziecięcego strzemiączka daje wyniki porównywalne do stapedotomii wykonanej u dorosłych, niezależnie od przyczyny unieruchomienia strzemiączka; jednakże, lepszy efekt dla poprawy słuchu widoczny był w przypadkach otosklerozy młodzieńczej, a nie wrodzonego unieruchomienia strzemiączka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.