Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  badanie sekcyjne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Nerw twarzowy jest najważniejszym nerwem odpowiedzialnym za ruchowe zaopatrzenie mięśni mimicznych twarzy. Częstotliwość występowania jatrogennego uszkodzenia nerwu twarzowego podczas zabiegów chirurgicznych wyrostka sutkowatego wynosi od 0,6% do 3,7%. Kość skroniowa stanowi jedną z najbardziej złożonych anatomicznie części ludzkiego ciała. W literaturze opisywane są różne warianty przebiegu nerwu twarzowego. Z reguły poziomy odcinek nerwu twarzowego przebiega od zwoju kolankowego do drugiego kolanka nerwu, położonego najczęściej przyśrodkowo i ku dołowi od bocznego kanału półkolistego. Od tego miejsca nerw biegnie ku tyłowi i do boku wzdłuż przyśrodkowej ściany ucha środkowego. Część sutkowa lub pionowa nerwu twarzowego przebiega w głębi szczeliny bębenkowo-sutkowej od drugiego kolanka nerwu do otworu rylcowo-sutkowego, przez który nerw opuszcza kość skroniową. Podczas endoskopowego preparowania kości skroniowej zaobserwowano bardzo nietypowy przebieg nerwu twarzowego, który w swoim odcinku za drugim kolankiem zakrzywia się ku tyłowi, przechodzi przez całą długość wyrostka sutkowatego i zamiast przejść przez otwór rylcowo-sutkowy biegnie w kierunku ściany zatoki esowatej, a następnie wykonuje kolejny zwrot (trzeci) do przodu w kierunku szczytu wyrostka sutkowatego, gdzie w końcu opuszcza czaszkę.
2
72%
EN
Epilepsy is one of the most frequent and oldest-known neurological disorders. While most people with epilepsy lead a normal life, their expected lifespan is 2-10 years shorter than that of their peers in general population, depending on epilepsy type. Mortality rate among persons with epilepsy is twice as high as in healthy people. Sometimes, they suffer sudden death from unclear reasons (sudden unexpected death in epilepsy, SUDEP). In most cases, SUDEP affects people aged 20-40. Most common causes of death in adults with epilepsy include: ischaemic heart disease, cerebral vascular disease, malignancy, respiratory tract infections, trauma and suicide. They account for nearly 80% of all deaths. Patients often die from causes which have led to the development of their epilepsy. Mortality rate in children with epilepsy may be even 90-fold higher than in their non-epileptic peers. Reliability of epidemiologic data concerning SUDEP is limited due to poor reporting of such cases and small number of post-mortem exams performed in these patients. In view of the relatively large population of patients with epilepsy, SUDEP becomes an important medical problem. Data have raised much interest among epileptologists and encouraged studies searching for causes, potential risk factors and possible preventive measures. This paper reviews the SUDEP phenomenon, possible risk factors, pathomechanisms associated therewith and available preventive strategies.
PL
Padaczka jest jednym z najczęstszych i najstarszych schorzeń neurologicznych. Choć większość osób z padaczką prowadzi normalny tryb życia, szacuje się, że żyją od 2 do 10 lat krócej (w zależności od rodzaju padaczki) niż osoby z populacji ogólnej. Umieralność w populacji chorych na padaczkę jest dwukrotnie wyższa niż u ludzi zdrowych. Niekiedy u chorych dochodzi do nagłego zgonu z niewyjaśnionych przyczyn (sudden unexpected death in epilepsy, SUDEP). W przeważającej mierze SUDEP dotyczy osób w wieku 20-40 lat. Do najczęstszych przyczyn śmierci chorych dorosłych z padaczką należą: choroba niedokrwienna serca i choroby naczyniowe mózgu, nowotwory, infekcje dróg oddechowych, urazy i samobójstwa. Odpowiadają one za około 80% wszystkich zgonów. Chorzy często umierają z przyczyn, które doprowadziły do wystąpienia napadów padaczkowych. Śmiertelność wśród dzieci z padaczką może być nawet 90 razy większa niż śmiertelność ich rówieśników niechorujących na padaczkę. Znaczenie danych epidemiologicznych dotyczących SUDEP zawęża się w związku z niedostatecznym zgłaszaniem przypadków tego rodzaju zgonów, jak również ograniczoną liczbą przeprowadzonych badań pośmiertnych. Wobec stosunkowo dużej liczby pacjentów chorujących na padaczkę stanowi to istotny problem medyczny. Dane wzbudziły szczególne zainteresowanie epileptologów i zachęciły do badań poszukujących przyczyny, potencjalnych czynników ryzyka śmierci i możliwości zapobiegania tym zdarzeniom. Poniższy artykuł ma na celu przybliżenie obrazu SUDEP, prawdopodobnych czynników ryzyka, związanych z nim patomechanizmów oraz możliwych działań prewencyjnych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.