Search results

1

Homocysteine level in urine of autistic and healthy children

100%

Kałużna-Czaplińska J., Michalska M., Rynkowski J.

Acta Biochimica Polonica

|

2011

|

vol. 58

|

issue 1

31-34

EN

Homocysteine is an amino acid which plays several important roles in human physiology and is an important biomarker for possible deficiencies of various vitamins (vitamin B6 and B12, folic acid). In this work GC-MS method was used to determine the levels of homocysteine in the urine of autistic and healthy children. The levels of homocysteine in urine samples from 34 autistic and 21 healthy children were 2.36 ± 1.24 and 0.76 ± 0.31 (mmol∙mol-1 creatinine), respectively. The higher level of homocysteine in autistic children may indicate deficiencies of folic acid and vitamins B6 and B12 in nutrition of these children. The results of this work were taken into consideration in the nutrition of autistic children treated in the Navicula Centre of Diagnosis and Therapy of Autism in Łódź (Poland).

2

COEXISTENCE OF AUTISM WITH NEUROFIBROMATOSIS TYPE 1

100%

Harchaoui H., Samih M., Touhami Ahami A. O.

Acta Neuropsychologica

|

2021

|

vol. 19(1)

121-126

EN

Autism is a developmental disorder that usually appears during the first three years of childhood. It results from a nervous system disorder, which affects brain functions. Neurofibromatosis 1 (NF 1) is a group of genetic diseases that mainly affect the growth of neural tissue cells. This alteration is also known as von Recklinghausen’s disease. The objective of this study is to highlight a case of this neurocutaneous alteration (NF 1) which was associated with autism spectrum disorders at the age of eight years. The data for this study are extracted from the medical file of a 12-year-old boy with confirmed autism who has been taken care of by the “Applied Behavioral Analysis” (ABA) center in Morocco since the age of three. At the age of eight, the appearance of numerous café-au-lait spots on his body led the center to conduct neuroradiological investigations (T1, T2 and Flair). The examinations had revealed T2 hyper intensity signals involving several unidentified bright objects (UBO) and the globus pallidus was the most affected area. With ASD alone, the child faces various disorders of the nervous system and many difficulties in his socio- communicative life. The onset of NF1 gave rise to additional complications. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3

Autism Spectrum Diseases: Genetics or Environment? Facts and Legends. Short look at the problem

100%

Mühlendahl v. K. E.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2016

|

vol. 19

|

issue 1

7-8

EN

Measles-mumps vaccinations might be responsible for the development of autism spectrum diseases (ASD), including high functioning autism, such as Asperger’s syndrome; that is what Wakefield et al. suggested in a paper in The Lancet twenty years ago [1]. Later, the Lancet Editors retracted this publication [2], due to the fact that Wakefield had „produced“ fake, falsified results, and that he was implicated in interests regarding material compensation from pharmaceutical companies producing vaccines to families with ASD. The Wakefield publication had the effect that consequently vaccination rates declined dramatically, and fuelled discussions about other environmental factors (bacteria, mercury, pesticides, etc.).

4

SERIOUS GAMES TO TEACH EMOTION RECOGNITION TO CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDERS (ASD)

88%

Elhaddadi M., Maazouz H., Alami N., Drissi M. M. h., Mènon C. S., Latifi M., Touhami Ahami A. O.

Acta Neuropsychologica

|

2021

|

vol. 19(1)

81-92

EN

The serious game “JeStiMulE” (Educational Game for Multisensory Stimulation of Children with developmental disorders), developed by the Autism Resources Center of Nice, was created to teach social cognition including emotion recognition for children and adolescents with autism. The purpose of our study is to investigate the effectiveness of the serious game JESTIMULE in remediating recognition’ deficits of emotional facial expressions (EFE) in autistic children. Thirty-two Moroccan children and adolescents were recruited for this study. All participants received a diagnosis of autism spectrum disorder (ASD) based on the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Diseases, Fourth Edition (DSM-IV-R) criteria for ASD, as well as the Rimland Checklist E2. IQ level has been assessed by using Raven’s Progressive Matrices as an IQ testing scale. The par ticipants received two one-hour JeStiMulE sessions per week over four weeks. Game data were collected for each participant. The Faces test was used to quantify the progression of the ability to recognize emotions in our subjects. The results of the descriptive analyses showed suitable adaptability, effectiveness and efficiency of JeStiMulE. In Faces test, a significant difference between scores of the Pre-intervention and Post-intervention (Z= -3.58, p<0.001), in favour of the Post-intervention (M=23.22, SD=2.96 versus M=27.27, SD=2.77). That indicate that participants were more accurate at recognizing emotions after JeStiMulE. In addition, a main effect of type of autism was found for the facial scale (H = 6.673, ddl = 2, p = 0.036). High-functioning autism were significantly better than Low-functioning autism at recognizing emotions from faces in both Pre-intervention and Post-intervention. With such non-verbal tool, training could start early. Thus, early management, the more the progression in the recognition and imitation of facial expressions is important, the more we gain autonomy and social integration just in time to begin school. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5

The effectiveness of physical therapy in children with autism

88%

Sroka R.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2014

|

vol. 7

|

issue 3

107-112

EN

The main aim of the work was to evaluate the effectiveness of physical therapy conducted with autistic children from the kindergarten at Krzemienna 42B in Szczecin. The research was conducted in the first halves of 2009 and 2010. The diagnostic tool used in order to evaluate gross motor skills was psycho-educational profile – revised (PEP-R). The research group included 8 boys with medically certified autism spectrum disorder. In 2009, out of 126 tasks given, all the tested students performed 104 tasks evaluated as completed, 16 tasks evaluated as promising and 6 tasks evaluated as uncompleted. Only one boy performed all tasks properly. In 2010 the students performed 120 tasks evaluated as completed, 5 as promising and 1 as uncompleted. Four of the autistic boys performed the tasks they were given perfectly. In 2009 the biological age of most tested children was higher than the developmental age in the scope of gross motor skills. Implementing new, individual therapeutic programs based, among other things, on TEEACH tasks, helped to significantly level out the differences.

6

BIOMARKERS OF VISUAL PERCEPTION DYSFUNCTION IN AUTISM: PROGRESS AND DIRECTIONS IN EEG RESEARCH

88%

Feroz F. S., Shahbodin F., Munir, Riza L. S., Rasim, Che Ku Mohd C. K. N., Jano Z., Mohamad S. N. M.

Acta Neuropsychologica

|

2022

|

vol. 20(1)

115-127

EN

As the world moves towards the Fourth Industrial Revolution, there is a need for formulations of neurophysiological biomarkers that ensure the accuracy of the diagnosis of visual perception dysfunction in individuals with Autism Spectrum Disorder (ASD). Biomarkers of visual perception dysfunction in ASD using EEG complements behavioral methods of diagnosis and allows for a more direct assessment of the dysfunction, identifying rapid, implicit neural processes that are not revealed through behavioral measures alone. This paper aims to review the neural biomarkers of the five domains of visual perception dysfunction (visual discrimination (VD), visual spatial relations (VSR), visual form constancy (VFC), visual memory (VM) and visual closure (VC)) in individuals with ASD. This paper shall help researchers gain new insight into the current trends and progress in EEG methods in ASD and discover gaps in the subject literature. A systematic literature search on PubMed was conducted to report findings of EEG studies that:1) assessed the severity levels in patients with ASD and 2) investigated the neural biomarkers of visual perception dysfunction in ASD. Spectral analysis, functional connectivity analysis and event-related potential (ERP) are useful in modern medicine to identify the biomarkers that distinguish the levels of the severity of visual perception dysfunction in ASD.

7

Dance as a Catalyst for Stress Busting

88%

Gurusathya C.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2019

|

vol. 26

|

issue 2

15-29

EN

Dance is a catalyst for inspiration, for creating awareness of movement and self-expression, and to make a difference in the lives of children and adults. The current generation of kids is undergoing different kinds of stress, academic pressure, peer pressure and monotonous routines. Dance can be a fantastic stress-buster. While we define meditation as “controlled brain activity”, Dance is surely a form of meditation. When one dances, the brain has to coordinate with the body and mind to completely coordinate between music and movements. Dancing to one’s favorite music and enjoying it, helps an individual focus strictly on the moment they are in. This aids in controlling the release of cortisol hormones from the brain, which helps in lowering stress and tension levels. “When the body feels good, the mind does too”. Dance can be a very therapeutic and healthy way for people to channelize any feeling that they may be experiencing. If anyone is suffering from depression, dance can give an outlet for emotions; connects you to a positive environment. Dance replaces stress hormones with pleasure hormones like endorphins and serotonins. This paper incorporates the basic principles of learning and reinforcement that are known to be effective methods in helping individuals to dance. The paper attempts to portray the author’s experiences about ‘Dance as a catalyst for stress busting’. The research methodology used are literature survey, inputs in the form of survey and personal experiences of the author. This paper publishes the results of a survey that was conducted amongst teenagers based on the students of Natyashala School of Bharatanatyam. The survey was primarily oriented to answer whether and how dance acts as a stress buster in their lives. Another, a practical experience-based approach was conducted as, an in-school Dance Program for children with special needs; catering specifically to children with Autistic disabilities is presented here. Techniques to inculcate dance as an early intervention for teenagers are also discussed. As one continues to dance, we can see how dancing will naturally develop and increase one’s self confidence and self-esteem, both on and off the dance floor, helping to further reduce the feelings of tension and pressure. As the awareness for Autism Spectrum Disorder has increased, so have the number of therapeutic approaches. Therefore the most effective treatment or combination of treatments remains inconclusive. Creative movement and dance is a practical and feasible option for children with Autism Spectrum Disorder. This article aims to present a narrative review of the literature for dance and stress and it is hoped that parents, teachers, and educators can gain thorough understanding of how dance can be adapted for autistic children who may be thinking about implementing dance movement therapy into an autistic child's routine.

8

The method of sensory integration in the therapy of children with autism

75%

Micek A., Kmiecik-Niedziela B.

Health Promotion & Physical Activity

|

2021

|

vol. 14

|

issue 1

47-49

PL

Dzieci dotknięte autyzmem często mają trudności z rejestrowaniem i interpretowaniem informacji odbieranych przez zmysły. Powszechnie spotykane wśród nich nieadekwatne reagowanie na sygnały płynące ze świata zmysłów może wiązać się z ograniczonymi stereotypowymi zachowaniami i deficytami społecznymi, wpływającymi na ich relacje z innymi, edukację i codzienną aktywność. Dzieci z autyzmem mogą mieć zaburzoną percepcję sensoryczną i ujawniać nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, objawiającą się fascynacją lub lękiem, np. mogą odczuwać niepokój z powodu ciągłego cichego hałasu. Naukowcy od dziesięcioleci badają wpływ zaburzeń przetwarzania sensorycznego na poziom codziennego funkcjonowania dzieci z autyzmem. Teoria integracji sensorycznej w odniesieniu do tej populacji, ewoluowała na przestrzeni lat, oceniono niektóre strategie terapii zmysłów i zastosowano je jako wspomagającą metodę leczenia. Jednak czasami pojawiają się kontrowersje wokół tej koncepcji, zwłaszcza w prasie świeckiej. Dlatego wciąż potrzebna jest refleksja nad postępowaniem z dziećmi dotkniętymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w kontekście terapii integracji sensorycznej. W tej grupie docelowej szczególnie ważne jest podejmowanie interwencji mających na celu poprawę samoregulacji, odbierania informacji ze świata zmysłów i codziennego funkcjonowania.

EN

Children with autism often have difficulties with registering and interpreting information received from senses. Inadequate response to signals coming from senses, commonly encountered among them, may be associated with restricted stereotyped behaviours and social deficits, affecting their relationships, education and daily life activities. Children with autism may have impaired sensory perception, show hypersensitivity to environmental stimuli manifested by fascination or anxiety, e.g. they may feel distress due to constant quiet noise. Researchers have been studying the impact of sensory processing disorder on the daily functioning in children with autism for decades. The sensory integration theory has evolved over the years, some strategies directed on therapy of senses have been evaluated and used as a complementary method of treatment in this population. However, controversy over this concept sometimes arises, especially in the lay press. Therefore, there is still a need for reflection on the management of children with autism spectrum disorder (ASD) in the context of sensory integration therapy. In this target group, it is particularly important to undertake interventions aimed at improving self-regulation, receiving information from the world of the senses and everyday functioning.

9

Rehabilitacja dzieci autystycznych oraz z zespołem Downa a poczucie obciążenia opiekunów / Rehabilitation of children with Down Syndrome and autism, and caregivers burden

75%

Zima J., Kokot M., Rymaszewska J.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 3

9-18

EN

Child's upbringing is a major challenge, and in the case of children with a disability additional difficulty is to provide rehabilitation and support during abnormal development. Aim: evaluation of the burden of caregivers of children with Down syndrome and autism. The study was carried out in a group of 33 parents of children with Down Syndrome, 22 parents of autistic children who participated in rehabilitation and 15 parents of autistic children who did not participate in rehabilitation. Results and conclusions: the caregivers of children with Down Syndrome have a lower burden than caregivers of children with autism. Rehabilitation has a beneficial effect on the sense of burden in the caregivers of autistic children.

10

A focus on homocysteine in autism

75%

Kałużna-Czaplińska J., Żurawicz E., Michalska M., Rynkowski J.

Acta Biochimica Polonica

|

2013

|

vol. 60

|

issue 2

137-142

EN

Homocysteine is an amino acid, which plays several important roles in human physiology. A wide range of disorders, including neuropsychiatric disorders and autism, are associated with increased homocysteine levels in biological fluids. Various B vitamins: B6 (pyridoxine), B12 (cobalamin), and B9 (folic acid) are required as co-factors by the enzymes involved in homocysteine metabolism. Therefore, monitoring of homocysteine levels in body fluids of autistic children can provide information on genetic and physiological diseases, improper lifestyle (including dietary habits), as well as a variety of pathological conditions. This review presents information on homocysteine metabolism, determination of homocysteine in biological fluids, and shows abnormalities in the levels of homocysteine in the body fluids of autistic children.

11

Przypadek zespołu Aspergera rozpoznany w wieku dorosłym

63%

Grzechowiak M., Macniak J., Rybakowski J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 2

117-122

EN

Patient aged 34 was referred to the Department of Adult Psychiatry, Poznañ University of Medical Sciences, for observation of his psychiatric condition. At the age of 6 he was hospitalized with diagnosis of reactive depression. For many years he has been treated as outpatient with different diagnoses – initially infant schizophrenia was suspected, later the neurotic disorders, connected with microorganic changes, as well as neurotical personality development and difficulties in adaptation to peer group and to school requirements as well as disharmonic intellectual development. When the patient was hospitalized in the ward it was observed: inappropriate development of social interactions, difficulties in understanding and using interaction, rules with other people as well as inappropriate verbal and nonverbal aspects of communication, with expression, irrelevant to the social situation. Ritual actions, backward movements and limited interests were also noticed. The patient was diagnosed with Asperger syndrome. Thanks to that he obtained status of the disabled person and was able to get an appropriate job.

PL

Pacjent, lat 34, został skierowany do Kliniki Psychiatrii Dorosłych Akademii Medycznej w Poznaniu w celu obserwacji stanu psychicznego. W wieku 6 lat był hospitalizowany z rozpoznaniem depresji reaktywnej. Przez wiele lat był leczony w Poradni Zdrowia Psychicznego, gdzie wysuwano podejrzenie schizofrenii dziecięcej, potem rozpoznano zaburzenia nerwicowe na podłożu zmian mikroorganicznych, następnie neurotyczny rozwój osobowości i związane z tym trudności adaptacyjne zarówno do grupy rówieśniczej, jak i do wymogów szkolnych oraz dysharmonijny rozwój intelektu. Podczas obserwacji na oddziale stwierdzono upośledzenie socjalizacji – nieprawidłowy rozwój interakcji społecznych, trudności w zrozumieniu i stosowaniu reguł interakcji z innymi ludźmi, a także nieprawidłowości w zakresie komunikacji werbalnej i niewerbalnej, wypowiedzi niedostosowane do sytuacji społecznej. Zaobserwowano także wykonywanie czynności rytualnych, jak również upośledzenie sprawności ruchowej i zawężenie zainteresowań. Rozpoznano zespół Aspergera, dzięki czemu pacjent mógł otrzymać status osoby niepełnosprawnej i podjąć odpowiednią pracę.

12

The dynamics of attentional and inhibitory functions in the presence of distracting stimuli in children with attention-deficit/hyperactivity disorder, high-functioning autism and oppositional defiant disorder

63%

Borkowska A. R.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 2

68-80

EN

Objective: The objective of this study is to elucidate the specific nature of attention and response inhibition deficits in three clinical groups: attention-deficit/hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, and high-functioning autism, as compared to children with a typical development. The analysis approached task performance dynamics as a function of time and the presence of distracting stimuli. Material and method: 108 children aged 7–12 years participated in the study – 21 diagnosed with oppositional defiant disorder, 21 with high-functioning autism, 19 with attention-deficit/hyperactivity disorder; 47 made the control group. The study employed the MOXO-CPT to evaluate attention and inhibition functions. Results: Pairwise comparisons of clinical groups with typically-developing children in their performance on the entire test indicated considerable differences between the control group and children with both oppositional defiant disorders and attention-deficit/hyperactivity disorder, but not between healthy subjects and children with autism. Performance profiles varied depending on the group, i.e. the type of disorder, and the level of the test, i.e. stimulus duration and intensity, but they were different for the particular studied aspects of attention and/or inhibition. High levels of similarity in functioning for all clinical groups were found in the measures of response accuracy, i.e. sustained attention and the speed of accurate response. The tendency to provide unnecessary responses and difficulties in complying with rules were found only in children with oppositional-defiant disorders. Impulsiveness rates increased over time in the attention-deficit/hyperactivity disorder group, fluctuated over time in autism, while in the oppositional defiant disorder group performance was stable over time, but worse than in the control group. Conclusions: The dynamics of attentional and inhibitory control in clinical groups differs considerably in comparison to typically-developing children. The most substantial differences between clinical groups are observed in the inhibition indices.

PL

Cel: Celem podjętych badań było poszukiwanie specyfiki deficytów funkcjonowania uwagi i hamowania w trzech grupach klinicznych: zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zaburzeniu opozycyjno-buntowniczym i autyzmie wysokofunkcjonującym w porównaniu z dziećmi typowo rozwijającymi się. Analizowano dynamikę wykonania zadań w kontekście efektu zmiennej czasu oraz obecności bodźców dystrakcyjnych. Materiał i metoda: Zbadano 108 dzieci w wieku 7;00–12;00 lat, w tym 21 z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym, 21 z autyzmem wysokofunkcjonującym, 19 z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i 47 z grupy kontrolnej. Do oceny aspektów uwagi i hamowania zastosowano test MOXO-CPT. Wyniki: We wskaźnikach wykonania całego testu porównania parami grup klinicznych z dziećmi zdrowymi wykazały istotne różnice pomiędzy grupą kontrolną a dziećmi z zaburzeniami opozycyjno- -buntowniczymi i zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, natomiast pomiędzy dziećmi zdrowymi a dziećmi z autyzmem nie stwierdzono różnic. Istnieje zróżnicowanie profili wykonań w zależności od grupy, czyli rodzaju zaburzenia oraz od etapu testu, czyli czasu i jakości dystraktora, ale zależy to od badanego aspektu uwagi i/lub hamowania. Wysokie podobieństwo funkcjonowania we wszystkich grupach klinicznych uzyskano w miarach poprawności reakcji, czyli podtrzymywaniu uwagi oraz szybkości poprawnej reakcji. Tendencja do bezcelowego reagowania i trudności w przestrzeganiu reguł pojawiły się tylko u dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi. W grupie dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi impulsywność nasilała się z czasem, w autyzmie była zróżnicowana w czasie, a w grupie dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi wykonanie było stabilne w czasie, ale gorsze niż w grupie kontrolnej. Wnioski: Grupy kliniczne różnią się istotnie w dynamice funkcjonowania uwagi i hamowania od dzieci typowo rozwijających się. Największe różnice pomiędzy grupami klinicznymi widoczne są we wskaźnikach hamowania.

13

Zaburzenia ze spektrum autyzmu i padaczka

63%

Gurda B., Malendowicz-Major B., Steinborn B.

Neurologia Dziecięca

|

2019

|

vol. 28

|

issue 57

11-14

EN

Autistic spectrum disorders (ADS) and epilepsy are common pediatric neurological disorders. Prevalence of both is estimatedat approximately 1% in the population. These two disorderscan appear separately or coexist in the same person, often with concomitant specific developmental disorders and intellectual disability.The comorbidity of ASD and epilepsy is well known and the occurrence of epilepsy in ASD ranges, according to various authors, from 2,7%–46%.The relationship between ASD and epilepsy is bidirectional: patients firstly diagnosed with ASD can develop epilepsy, andconversely, children with epileptic seizures can develop autistic symptoms. The recent studies indicate that epilepsy occurrsmore frequently in patients with ASD [13,7%] than ASD amongpatients with epilepsy [3,4%]. The crucial risk factor in both casesis intellectual disability.The risk of developing epilepsy in patients with ASD according to the literature data ranges from 6–46%. ASD studies indicated that there is no dominant type or epilepsy syndrome. However, most scientists indicate that partial seizures are the most commonly reported. The risk of developing epilepsy is greater in the older children and in patients with lower IQ. On the other hand, children firstly diagnosed with epilepsy can also develop ASD; according to published data the risk is from3,4%–37%, the highest among children with the early onset and with frequent seizures. The higher risk of ASD is also related to other various epileptic syndromes (infantile spasms, Dravet syndrom) and in children with developmental disorders and intellectual disability.In many works, common pathophysiological mechanisms have been shown to underlie both of these diseases Appearance of both could be determined by structural abnormalities in CNS, genetic and environmental factors, metabolic disorders or perinatal injuries.

PL

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) i padaczka należą do częstych zaburzeń neurologicznych u dzieci. Częstość ich występowania szacuje się na około 1% populacji. Schorzenia te mogą występować niezależnie lub współwystępować u tej samej osoby, często z towarzyszącymi specyficznymi zaburzeniami neurorozwojowymi oraz niepełnosprawnością intelektualną. Współwystępowanie ASD i padaczki jest dobrze znane w literaturze, a występowanie padaczki w ASD szacuje się, wg różnych autorów od 2,7% do 46%. Związek między ASD i padaczką jest dwukierunkowy: u pacjentów z rozpoznaniem ASD może rozwinąć się padaczka i odwrotnie u pacjentów z napadami padaczkowymi mogą pojawić się cechy autyzmu. Podkreśla się jednak częstsze występowanie padaczki u pacjentów z ASD (13,7%) niż ASD u pacjentów z padaczką (3,4%). Istotnym czynnikiem ryzyka w obu przypadkach jest niepełnosprawność intelektualna. Ryzyko rozwoju padaczki u pacjentów z ASD wynosi wg różnych autorów od 6% do 46%. W ASD nie odnotowano dominującego typu lub zespołu padaczkowego. Jednak większość badaczy wskazuje na najczęstsze występowanie napadów ogniskowych. Ryzyko rozwoju padaczki jest większe u dzieci starszych oraz u pacjentów z niskim ilorazem inteligencji. Z drugiej strony u dzieci z rozpoznaną padaczką może również rozwinąć się ASD, wg danych z piśmiennictwa ryzyko wynosi od 3,4% do 37%, najwyższe u dzieci z wczesnym początkiem i dużą częstością napadów. Większe ryzyko rozwoju ASD istnieje również w różnych zespołach padaczkowych (zespół Westa, zespół Dravet) a także u dzieci z opóźnieniem rozwoju i niepełnosprawnością intelektualną. W wielu pracach wykazano wspólne mechanizmy patofizjologiczne obu tych schorzeń. Obecność padaczki i ASD może być zdeterminowana zmianami strukturalnymi OUN, czynnikami genetycznymi oraz zaburzeniami metabolicznymi, środowiskowymi i okołoporodowymi, które odgrywają istotną rolę w patogenezie zarówno padaczki jak i autyzmu.

14

Rysperydon w leczeniu dzieci i młodzieży

63%

Namysłowska I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 1

6-17

EN

The paper presents data concerning the use of risperidone, one of atypical neuroleptics, in the treatment of mental disorders in children and adolescents in the context of developmental age psychopharmacology. Discussed are factors limiting and making difficult proper use of pharmacotherapy in children and adolescents, as well specific features of this form of therapy as compared with adult psychopharmacotherapy, resulting, among other things, from a different drug metabolism. Subsequent chapters of the paper are devoted to general characteristics of risperidone, as one of atypical neuroleptics, its receptor affinity and clinical profile, side effects, its use in the treatment of mental disorders in children and adolescents and age-related criteria for registration. The main indication for risperidone is treatment of developmental age psychoses and prevention of zabutheir recurrences, treatment of behavioural disorders, particularly in children with intellectual deficit, as well as disorders associated with childhood autism, e. g. aggression, auto-aggression, stereotypies, psychomotor agitation. Highlighted is the option of use of risperidone in the treatment of tics, anorexia nervosa, obsessive-compulsive syndromes resistant to drugs of the SSRI group. Furthermore, discussed is a possible neuroprotective effect of risperidone, which may be particularly important in mental disorders in children and adolescents. In conclusion it was emphasized that risperidone occupies a special position among neuroleptics implemented in children and adolescents, as it is registered for treatment of this age group. This drug is extraordinarily useful in the treatment of developmental age mental disorders due to its efficacy and safety. However, we should not forget that there are very few large-scale, methodologically sound studies covering this issue. A favourable sideeffect profile when administered at an adequate dosage should not decrease our cautiousness and vigilance as to the possibility of occurrence of unexpected adverse effects and complications.

PL

W artykule przedstawiono dane dotyczące stosowania rysperydonu, jednego z atypowych neuroleptyków, w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, w kontekście problematyki psychofarmakologii wieku rozwojowego. Omówiono powody, które ograniczają i utrudniają właściwe stosowanie farmakoterapii u dzieci i młodzieży, a także specyfikę tej formy terapii w porównaniu z leczeniem dorosłych, wynikającą między innymi z odmiennego metabolizmu leków. W dalszej części artykułu mowa jest o ogólnej charakterystyce rysperydonu jako jednego z neuroleptyków atypowych, jego profilu receptorowym i klinicznym, objawach ubocznych oraz zastosowaniu w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, a także kryteriach wiekowych rejestracji. Główne zastosowania rysperydonu to leczenie psychoz okresu rozwojowego, profilaktyka ich nawrotów, leczenie zaburzeń zachowania, zwłaszcza u dzieci z obniżonym poziomem inteligencji, jak również zaburzeń towarzyszących autyzmowi dziecięcemu, takich jak agresja, autoagresja, stereotypie, pobudzenie psychoruchowe. Wskazano także na możliwość stosowania rysperydonu w tikach, jadłowstręcie psychicznym, zespołach obsesyjno-kompulsyjnych nie reagujących na leczenie lekami z grupy SSRI. Omówiono ponadto możliwość neuroprotekcyjnego działania rysperydonu, co może mieć szczególne znaczenie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży. W podsumowaniu podkreślono, że rysperydon zajmuje wyjątkową pozycję wśród neuroleptyków stosowanych u dzieci i młodzieży z powodu rejestracji dla zaburzeń tego okresu. Jest lekiem niezwykle przydatnym w leczeniu zaburzeń psychicznych okresu rozwojowego ze względu na jego skuteczność i bezpieczeństwo. Nie należy mimo wszystko zapominać, że dużych, poprawnych metodologicznie badań na ten temat jest niezwykle mało. Korzystny profil objawów ubocznych, przy stosowaniu adekwatnej dawki leku, nie powinien zmniejszać naszej ostrożności i wyczulenia na możliwość wystąpienia nieoczekiwanych działań niepożądanych i powikłań.

15

Evaluation of the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test – a preliminary report

63%

Nowak K., Muzaj H., Nawrocka H., Sobaniec P.

Medical Rehabilitation

|

2018

|

vol. 22(3)

20-34

PL

Wstęp: Z wiekiem pogarsza się wydolność wszystkich narządów i układów człowieka, wpływając na pogorszenie sprawności funkcjonalnej i zwiększenie ryzyka upadków u osób, nawet tych najaktywniejszych, do których zaliczamy słuchaczy Uniwersytetów Trzeciego Wieku (UTW). Odpowiednio przygotowany i realizowany program fizjoterapeutyczny pozwala na przygotowanie słuchaczy UTW do zmniejszenia ryzyka upadków i konsekwencji z tym związanych. Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu autorskiego 6-miesięcznego programu postępowania fizjoterapeutycznego na ryzyko upadku i równowagę słuchaczek UTW. Materiał i metody badań: Badaniami zostały objęte słuchaczki Jagiellońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Krakowie które ukończyły 60. rok życia. Badane podzielono losowo na dwie grupy: grupa badana (n=66, śr. wiek: 67,2 ±5,4 lat), grupa kontrolna (n=65, śr. wiek: 66,2 ±3,5 lat). Badane poddano dwukrotnie ocenie przed i po 6-miesięcznym programie fizjoterapeutycznym. Ocenę ryzyka upadku i równowagi zbadano testami „wchodzenia na stopień” (ST − Step Test), „stania na jednej nodze” (OLST − One-Leg Standing Test), „sięgania” (FRT − Functional Reach Test). Wyniki: Wynik testów (ST) i (OLST) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej, zarówno w przypadku prawej, jak i lewej kończyny dolnej (p>0,05). Wyniki świadczą o istotnie statystycznie dłuższym czasie stania na jednej nodze w grupie badanej. Także wynik testu (FRT) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej (p>0,05). Po drugim badaniu zaobserwowano istotny statystycznie większy zakres wychylenia w grupie badanej. Wnioski: Ryzyko upadku słuchaczek UTW które mają 60 lat i więcej istotnie zmniejsza się pod wpływem autorskiego 6-miesięcznego programu fizjoterapeutycznego, a poczucie równowagi w pozycji stojącej poprawia się po programie.

EN

Autism (ASD) is a multiform disorder of unexplored etiology. Therapeutic treatment is therefore symptomatic0 and due to the complexity and variety of symptoms, it must be individualized. Therapists reach for various methods and forms of work with an autistic patient. In this situation, there is also a need to evaluate the therapeutic procedure and the choice of methods that will help assess the effectiveness of therapy. One of the proposed activities is therapeutic modality MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration), while the standard ATEC test is used to assess the effectiveness of therapy. The MNRI method deals with the functioning of basic reflexes, the movement system and its impact on the developmental and learning processes. The MNRI method is aimed at restoring normal neurosensoric development and integration of reflex patterns, motor coordination systems and skills enabling movement functioning, behavioural regulation, emotional and cognitive functions. Therapy consists in activating reflex patterns to stimulate the natural resources of the brain, the body, strengthening memory and neurosensotimotive as well as motor integration. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test. The study involved 60 children diagnosed with autism (F84.0) according to ICD-10 criteria. The average age of patients was 10.7 years. Each participant of the project took an active part in the 11-day rehabilitation process according to the MNRI programme. The standardized ATEC test was used to assess the effectiveness of therapy. Analysis of the results of the ATEC test before and after the 11-day rehabilitation in autistic patients showed positive effects of MNRI therapy among 43.5% of the subjects. These effects included, for part I - in terms of communication, an increase was noted by 9.2%; for part II – socialization0 58.3%; part III - sensory feeling, cognitive awareness, 47.2% and in part IV - physical health, emotions, behaviour, 57.9%. MNRI therapy positively influenced the examined group of autistic patients. Particularly noticeable improvement was expressed in the reduction of self-inflicted harm (65%), reduced hypersensitivity and improvement in sound tolerance (80%), improvement of awareness of one’s own body's (60%); greater calmness, self-control (80%). The therapy is safe, painless, has no negative effects. This article is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License. null

16

Assessment of speech and communication disorders in preschool children with autism

51%

Szukiel B., Sobaniec P., Batruch E., Kruk U., Łotowska J.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 54

19-24

PL

Wstęp: Większość opublikowanych dotychczas prac badawczych o terapii mowy u dzieci z autyzmem skupia się na fonetycznym aspekcie mowy. Cel pracy: Ocena szerokiego zakresu zaburzeń komunikacji z wykorzystaniem efektywnej diagnozy i terapii logopedycznej. Materiał i metoda: Grupa badawcza obejmowała 96 dzieci w wieku przedszkolnym (3-6 lat) z diagnozą ASD. Ocenialiśmy mowę, używając autorskiego kwestionariusza, który zawierał elementy standaryzowanego Testu Rozwoju Mowy dla dzieci w wieku 4-8 lat. Wyniki: Znaczące deficyty zaobserwowano w komunikacji niewerbalnej. Dyslalia wieloraka była najczęściej występującą wadą wymowy w badanej grupie (27%). Sprawność narządów artykulacyjnych była poniżej normy. Poziom umiejętności nazywania był znacznie niższy niż rozumienia nazw w odniesieniu do wszystkich badanych części mowy: rzeczowniki o 16,7%, czasowniki o 11,4%, przysłówki o 4,2%. Znacząco zaburzone były umiejętności posługiwania się składnią języka ojczystego, 20,8% dzieci potrafiła tworzyć poprawne gramatycznie zdania. Większość badanych prezentowała istotne zaburzenia pragmatycznych umiejętności językowych. Wnioski: Dokładna ocean umiejętności komunikacyjnych u dzieci z autyzmem ujawniła zaburzenia wszystkich aspektów mowy, w tym fonologicznego, semantycznego, składniowego, już w wieku przedszkolnym. Ze względu na szeroki zakres zaburzeń komunikacji, logopedzi powinni być istotnym członkiem interdyscyplinarnego zespołu terapeutycznego i mieć ważny wpływ na pracę innych specjalistów. Szczegółowa diagnoza logopedyczna jest niezbędna dla tworzenia efektywnych planów terapeutycznych i nie może ograniczać się do oceny fonetycznej strony języka dzieci z autyzmem.

EN

Introduction: Most of the published studies about the speech therapy of children with autism are focused on the phonetic aspect of speech. Aim of the study: Assessment of a wide range of communication disorders using effective diagnosis and speech therapy. Material nad methods: The study group included 96 preschool (3-6 years) children diagnosed with autistic spectrum disorder (ASD). We assessed speech using our own questionnaire with elements of the standardized Language Development Test for children aged 4-8 years. Results: Significant deficits were observed in nonverbal communication use. Multiple dyslalia was the most common speech defect observed in the remaining children (27% of the group). Tongue and lip functions were below normal. The level of naming was lower compared with understanding for almost all investigated speech parts: nouns by 16.7%, verbs and adjectives by 11.4%, prepositions by 4.2%. The children displayed significantly impaired abilities to use their native language syntax with 20.8% of children able to form grammatically correct sentences. Impaired pragmatic communication skills were observed in most cases. Conclusion: Thorough assessment of communication skills in children with autism revealed impairment of all speech aspects, i.e. phonological, semantic and syntactic already at preschool age. Due to the wide range of communication disorders, a speech therapist should be an important member of the interdisciplinary team and have a significant impact on the work of other therapists. A thorough diagnostic assessment of speech is crucial for the development of an effective therapeutic program and it should not be limited to the phonetic aspect of language.

Refine search results

Homocysteine level in urine of autistic and healthy children

COEXISTENCE OF AUTISM WITH NEUROFIBROMATOSIS TYPE 1

Autism Spectrum Diseases: Genetics or Environment? Facts and Legends. Short look at the problem

SERIOUS GAMES TO TEACH EMOTION RECOGNITION TO CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDERS (ASD)

The effectiveness of physical therapy in children with autism

BIOMARKERS OF VISUAL PERCEPTION DYSFUNCTION IN AUTISM: PROGRESS AND DIRECTIONS IN EEG RESEARCH

Dance as a Catalyst for Stress Busting

The method of sensory integration in the therapy of children with autism

Rehabilitacja dzieci autystycznych oraz z zespołem Downa a poczucie obciążenia opiekunów / Rehabilitation of children with Down Syndrome and autism, and caregivers burden

A focus on homocysteine in autism

Przypadek zespołu Aspergera rozpoznany w wieku dorosłym

The dynamics of attentional and inhibitory functions in the presence of distracting stimuli in children with attention-deficit/hyperactivity disorder, high-functioning autism and oppositional defiant disorder

Zaburzenia ze spektrum autyzmu i padaczka

Rysperydon w leczeniu dzieci i młodzieży

Evaluation of the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test – a preliminary report

Assessment of speech and communication disorders in preschool children with autism