Search results

1

Wybrane aspekty jakości życia w atopowym zapaleniu skóry

100%

Kasznia-Kocot J., Reichmann K., Wypych-Ślusarska A.

|

vol. 17

|

issue 2

42-51

EN

Introduction. Atopic dermatitis (AD) is a chronic dermatological disease of multifactorial pathogenesis with persistent pruritus and extreme skin dryness including typical skin changes caused by many interactions between genetic and environmental factors. The study aims to evaluate the selected aspects of quality of life in AD. Material and methods. To what extent does the disease affect the daily practice of the patient and their family, what are their expenditures in connection with the treatment, and also how they perceive themselves and emotional, sexual, social behavior. 71 adult subjects 48(68%) women and 23 (32%) men were selected from the allergology clinics in the region of Silesia for this questionnaire based study. Results. Pruritus was felt by everyone, skin pain by 69%, and skin burning by 86%. The great majority of subjects had some constrains in doing housework due to skin complaints. The disease also affected professional work and school achievements. Almost everyone agreed that money spent on medication purchase and skin care agents impacted on financial resources. Atopic dermatitis affected 75% in social functioning, leisure time, sports practicing. The disease affected self-esteem level and confidence. Half of the examined subjects experienced bad feelings in contact with a partner, or felt stigmatized by negative reactions of the environment because of the skin appearance. Often atopic dermatitis caused problems with sound sleep (65%) various emotional disorders and also disorders in the sexual sphere (32%). Every fourth subject felt depressed and every seventh thought of suicide. Conclusions. Atopic dermatitis is a disease which adversely influences many aspects of life and undoubtedly impairs the quality of life in a serious and distressing way. Therefore its treatment should be supported by psychotherapy.

PL

Wstęp. Atopowe zapalenie skóry (AZS, atopic dermatitis) jest chorobą alergiczną o przewlekłym i nawrotowymprzebiegu. Celem pracy jest ocena wybranych aspektów jakości życia osób z AZS. Materiał i metody. Analizowano wpływ choroby na funkcjonowanie codzienne chorego i jego rodziny, wydatki finansowe związane z leczeniem, a także na samoocenę, funkcjonowanie w sferze emocjonalnej i społecznej oraz na seksualność. Do badania ankietowego zakwalifikowano 71 osób dorosłych, 48 (68%) kobiet oraz 23 (32%) mężczyzn leczących się w Poradniach Alergologicznych na terenie Śląska. Wyniki. Swędzenie skóry odczuwali wszyscy, bolesność skóry 69%, pieczenie skóry 86% ankietowanych. Zdecydowana większość badanych z powodu dolegliwości skórnych miała ograniczoną możliwość wykonywania w pełni prac domowych. Choroba wpływała na możliwość wykonywania pracy zawodowej i na osiągnięcia szkolne. Niemal wszyscy ankietowani stwierdzili, że koszty związane z zakupem leków i preparatów do pielęgnacji skóry miały wpływ na ich zasoby finansowe. AZS wpływało u 75% badanych na funkcjonowanie społeczne, sposób spędzania wolnego czasu, uprawianie sportu. Choroba niekorzystnie wpływała na poziom samooceny i pewności siebie. Połowa badanych odczuwała problemy w kontakcie z partnerem/ partnerką z powodu dolegliwości chorobowych, bądź czuła się stygmatyzowana negatywną reakcją otoczenia z powodu wyglądu skóry. Często AZS towarzyszyły zaburzenia snu (65%), różne zaburzenia emocjonalne, a także zaburzenia sfery seksualnej (32%) Co czwarta osoba miała stany depresyjne, a co siódma myśli samobójcze. Wnioski. AZS jest chorobą, która wpływa negatywnie na wiele aspektów życia i upośledza jakość życia, dlatego jej leczenie powinno być wsparte psychoterapią.

2

Atopowe zapalenie skóry a choroby sercowo-naczyniowe

100%

Wojciechowska M.

Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny

|

2019

|

vol. 24

|

issue 2

34-38

EN

Atopic dermatitis (AD) is a chronic inflammatory disease with a complex etiology and pathomechanism not fully understood. AD is not just about the skin. It is a systemic disease that involves many mediators of the inflammatory reaction. In recent years, numerous attempts have been made to assess the effect of AD on the development of other chronic diseases, including cardiovascular disease (CVD). Some data confirm that in patients with AD, more often than in the healthy population there is CVD, and the risk of their occurrence increases with the severity of AD. Nevertheless, many reports do not confirm that AD implies CVD. Undoubtedly, both AD and CVD share common risk factors: obesity, smoking, sedentary lifestyle, stress, vitamin D deficiency. This common denominator probably results in the co-occurrence of both diseases. Due to the growing percentage of cases of AD and CVD, it is necessary to conduct further considerations, even in the area of preventive activities.

PL

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna o złożonej etiologii i nie do końca poznanym patomechanizmie. AZS dotyczy nie tylko skóry. To choroba ogólnoustrojowa przebiegająca z udziałem wielu mediatorów reakcji zapalnej. W ostatnich latach podejmuje się liczne próby oceny wpływu AZS na rozwój innych chorób przewlekłych, w tym chorób układu sercowo-naczyniowego (CVD). Niektóre dane potwierdzają, że u chorych z AZS częściej niż w populacji zdrowej występują CVD, a ryzyko ich wystąpienia rośnie wraz z ciężkością AZS. Nie mniej, wiele doniesień nie potwierdza aby AZS implikowało do wystąpienia CVD. Niewątpliwym jest, że zarówno AZS jak i CVD wykazują wspólne czynniki ryzyka: otyłość, palenie papierosów, siedzący tryb życia, stres, niedobór witaminy D. Prawdopodobnie ten wspólny mianownik skutkuje współwystępowaniem obu jednostek. Z uwagi na rosnący odsetek zachorowań na AZS i CVD koniecznym jest prowadzenie dalszych rozważań choćby w zakresie działań prewencyjnych.

3

Liszajopodobne zapalenie skóry z pocierania u dziecka – rzadki wariant atopowego zapalenie skóry – opis przypadku klinicznego

100%

Jaworek A. K., Jaworek M., Kurzawa R., Wojas-Pelc A.

Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny

|

2018

|

vol. 23

|

issue 2

99-103

EN

Atopic dermatitis (AD) is a chronic skin disease with diverse clinical presentation. The disease is characterized by intense itching and recurrent eczematous lesions. AD is a disease frequently associated with other diseases of the atopic diathesis (atopic asthma, allergic rhinitis, food allergy). It is characterized by a complex, heterogeneous pathogenesis with a wide spectrum of clinical phenotypes. Nowadays AD is the most common inflammatory skin disease worldwide. Enteropathogenesis of AD is multifactorial and results from interactions between genetic susceptibility and environmental factors. In the diagnosis of AD the criteria established by Jon M Hanifin and Georg Rajka are the most often refferd to. Besides fully-symptomatic cases of AD, there are atypical or minor disease manifestations. Frictional lichenoid dermatitis (FLD) is a rare manifestation of AD. FLD also reffered to as Sutton’s summer prurigo, recurrent popular eruption of childhood, sandbox dermatitis, summertime pityriasis of the elbow and knee. The hallmark of the disease is lichenoid, skin colored papules, mainly on the elbows, knees and back of the hands with itch. We present a case of FLD with differential diagnosis and treatment recommendations.

PL

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to choroba przewlekła cechująca się zróżnicowanymi objawami klinicznymi. Schorzenie charakteryzuje się intensywnym świądem oraz nawracającymi zmianami wypryskowymi. AZS często współwystępuje z innymi schorzeniami atopowymi (astmą oskrzelową, alergicznym nieżytem nosa, alergią pokarmową). Schorzenie cechuje się złożoną, zróżnicowaną patofizjologią z szerokim spektrum fenotypów. Obecnie AZS jest najpowszechniej występującą chorobą zapalną skóry na świecie. Etiopatogeneza choroby jest złożona i wynika ze złożonych interakcji pomiędzy podatnością genetyczną, a czynnikami środowiskowymi. W diagnostyce AD najpowszechniej używane są kryteria Jona M. Hanifina i Georga Rajki. Oprócz pełnoobjawowych postaci AZS rozpoznać można także atypowe lub ską- poobjawowe postacie schorzenia. Liszajopodobne zapalenie skóry z pocierania (LZSP) jest rzadką manifestacją AZS. LZSP opisywane było także pod nazwami: świerzbiączka letnia Suttona, nawracająca osutka grudkowa dzieci, „piaskownicowe” zapalenie skóry, łupież letni łokci i kolan. Objawem LZSP są lichenoidalne grudki, koloru skóry w obrę- bie łokci i kolan oraz grzbietów rąk, którym towarzyszy świąd skóry. Przedstawiamy przypadek LZSP wraz z diagnostyką różnicową oraz propozycją leczenia.

4

Wyprysk pieniążkowaty u 3-letniego chłopca – opis przypadku

88%

Pogonowska M., Dobrowiecka K., Przekora J., Wawrzyniak A., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2017

|

vol. 13

|

issue 4

547-554

EN

Nummular eczema (eczema nummulare) is a chronic, recurrent idiopathic dermatitis. Its name is derived from specific papular and vesicular lesions which merge into coin-shaped patches. These eruptions, which cause heavy pruritus, are usually confined to the lower extremities and the torso. The disease primarily affects elderly individuals. Despite numerous studies, the aetiology of this condition remains unknown. The suspected predisposing factors include chronic stress, excessive dryness of the skin and infections. Severe drug-induced forms of the disease are also known. Differential diagnosis of nummular eczema should include, alongside atopic dermatitis: fungal infection, drug-induced rash and psoriasis. Topical treatment, which focuses on the reconstruction of the protective layer of the skin, limiting inflammation and combating bacterial superinfection, involves the use of glucocorticosteroids and emollients as first-line therapy. If first-line treatment proves ineffective, immunomodulatory drugs are recommended. Secondary superinfection of the lesions with Staphylococcus aureus is a fairly common complication. In such a case both topical and systemic antibiotic therapy is indicated. This paper discusses the case of nummular eczema with Staphylococcus aureus superinfection in a 3.5-year-old boy hospitalised at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine in Warsaw, Poland.

PL

Wyprysk pieniążkowaty (eczema nummulare) to idiopatyczna choroba zapalna skóry o charakterze przewlekłym i nawrotowym, która swą nazwę zawdzięcza specyficznym zmianom grudkowym i pęcherzykowym zlewającym się w ogniska o monetowatym kształcie. Lokalizacja tych silnie swędzących wykwitów ogranicza się zwykle do kończyn dolnych i tułowia. Schorzenie dotyczy głównie osób w starszym wieku. Mimo licznych badań etiologia choroby wciąż pozostaje nieznana. Podejrzewane czynniki predysponujące to przewlekły stres, nadmierne wysuszenie skóry oraz infekcje. Znane są również ciężkie polekowe postacie tej choroby. W diagnostyce różnicowej wyprysku pieniążkowatego poza atopowym zapaleniem skóry należy rozważyć również infekcję grzybiczą, wysypkę polekową i łuszczycę. W leczeniu miejscowym, ukierunkowanym głównie na odbudowanie warstwy ochronnej skóry, ograniczenie stanu zapalnego i wyeliminowanie nadkażenia bakteryjnego, w pierwszym rzucie mają zastosowanie glikokortykosteroidy wraz z emolientami. W przypadku nieskuteczności terapii pierwszorzutowej zaleca się stosowanie leków immunomodulujących. Dość częstym powikłaniem jest wtórne nadkażenie zmian przez Staphylococcus aureus. W takim przypadku wskazana jest antybiotykoterapia zarówno w formie miejscowej, jak i ogólnej. W niniejszej pracy omówiono postać wyprysku pieniążkowatego nadkażonego Staphylococcus aureus u 3,5-letniego chłopca hospitalizowanego w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie.

5

Problem „sterydofobii” wśród pacjentów chorujących na atopowe zapalenie skóry – przegląd zagadnień

88%

Jaworek A., Jaworek M., Szafraniec K., Zalewski A., Kurzawa R., Wojas-Pelc A.

Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny

|

2018

|

vol. 23

|

issue 3

143-149

EN

Atopic dermatitis (AD) is a chronic and the most common inflammatory skin disease. AD is characterized by a complex pathophysiology with a wide spectrum of clinical phenotypes. Not fully elucidated etiopathogenesis results in an absence of causative treatment of the disease. Because of their anti-inflammatory, immunosuppressive and antiproliferative effects topical corticosteroids (TCS) are the first line therapy, according to most treatment recommendations. Some patients express irrational fear of using TCS. The concept of steroid phobia, deriving from pulmonology, is not consistent with “phobia” definition. It may be described as a collection of fears, beliefs, knowledge and behaviors associated with a lack of the effectiveness of the treatment. Adherence to TCS is essential for the effective treatment of AD but can be compromised by concerns about their use. This non-adherence contributes to poor disease control and increased health care costs. The topical corticosteroid phobia is very common in the management of chronic inflammatory skin diseases, especially in AD. In the review most recent publications are presented, with particular attention drawn to the new examination tool - TOPICOP scale.

PL

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, najczęstszą obecnie dermatozą zapalną skóry. AZS cechuje się złożoną patofizjologią, z szerokim spektrum fenotypów klinicznych. Nie do końca poznana etiologia choroby skutkuje brakiem leczenia przyczynowego schorzenia. Ze względu na swoje przeciwzapalne, immunosupresyjne i antyproliferacyjne działanie miejscowe glikokortykosteroidy (mGKS) są pierwszą linią terapeutyczną w większości zaleceń terapeutycznych. Pewna grupa pacjentów prezentuje niezrozumiały lęk przed użyciem mGKS. Koncepcja fobii sterydowej, wywodząca się pulmonologii, nie spełnia kryteriów „fobii” a raczej jest połączeniem lęku, strachu, przekonań i zachowań prowadząc do braku efektywności terapii. Aplikacja mGKS jest niezwykle istotna dla efektywnej terapii AZS. Niestosowanie się do zaleceń daje brak kontroli choroby i zwiększa koszty zdrowotne z nią związane. Problem sterydofobii jest obecnie bardzo rozpowszechniony w terapii przewlekłych, zapalnych chorób skóry, a szczególnie AZS. W pracy przedstawiono przegląd najważniejszych badań dotyczących problemu sterydofobii oraz zaprezentowano najnowsze narządzie badawcze dotyczące problemu – skalę TOPICOP.

6

Ocena wybranych parametrów równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej u dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry

75%

Lodwich M., Romuk E., Echolc B., Karpe J., Machura E., Birkner E., Mazur B.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 1

16-23

EN

The aim of study was to evaluate the involvent of selected parameters of oxidative-antioxidative system in children with bronchial asthma and atopic dermatitis. MATERIAL AND ME THODS The research was carried out in the group of 58 children who had been diagnosed with bronchial asthma and atopic dermatitis. The children were undergoing treatment in the Alergological and Pulmonological Outpatient Clinic at the S. Szyszko Independent State Clinical Hospital No. 1 in Zabrze of the Silesian Medical University in Katowice. Periods of their outpatient treatment ranged from 1 to 16 years. To evaluate the oxidative/antioxidative balance, the activity of antioxidant enzymes was analysed. The considered enzymes were: superoxide dismutase (SOD) and its isozymes (Cu/ZnSOD), (MnSOD), glutathione peroxidase (GPx), glutathione S-transferase (GST) and catalase (CAT). To evaluate the oxidation system, fi rst the concentration of malondialdehyde (MDA) was determined in the plasma and lysate, revealing the level of lipid peroxidation. RESULT S It was established that children with bronchial asthma have a statistically signifi cant lower average activity value of glutathione peroxidase in the lysate as compared to the average value in the control group. Furthermore, children with bronchial asthma turned out to have a statistically signifi cant lower average activity value of glutathione S-transferase in the lysate as compared to the average values in children with AD. Moreover, there were no changes in the values of malondialdehyde concentration or antioxidant enzyme activity in the analysed lysate and plasma in the groups of children with bronchial asthma in respect to their age. CONC LUS ION Disturbances in the oxidative-antioxidative system were observed in children suff ering from bronchial asthma and atopic dermatitis, which manifested themselves by changes in certain indicators of the antioxidative system.

PL

Celem pracy była ocena aktywności wybranych enzymów antyoksydacyjnych we krwi dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono w grupie 58 dzieci, u których rozpoznano astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry. Dzieci były leczone w Poradni Alergologiczno-Pulmonologicznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 im. S. Szyszko w Zabrzu. Czas leczenia ambulatoryjnego wahał się od 1 roku do 16 lat. Dla oceny systemu antyoksydacyjnego badano aktywność enzymów o właściwościach antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i jej izoenzymów: (Cu/ZnSOD), (MnSOD), peroksydazy glutationowej (GPx), S-transferazy glutationowej (GST) oraz katalazy (CAT). Dla oceny systemu oksydacyjnego oznaczono stężenie dialdehydu malonowego (MDA), które informuje o stopniu peroksydacji lipidów. Oznaczenia zostały wykonane w osoczu i lizacie. WYNIKI Stwierdzono, że dzieci z astmą oskrzelową mają istotnie statystycznie niższą średnią wartość aktywności peroksydazy glutationowej w lizacie w porównaniu ze średnią wartością w grupie kontrolnej. Wykazano również, że dzieci z astmą oskrzelową mają istotnie statystycznie niższą średnią wartość aktywności S-transferazy glutationowej w lizacie w porównaniu ze średnią wartością u dzieci z AZS. Nie wykazano zmian w wartościach stężenia dialdehydu malonowego i aktywności enzymów antyoksydacyjnych oznaczonych w lizacie i osoczu w grupie dzieci z astmą oskrzelową oraz w grupie dzieci z AZS. WNIOSEK U dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry zaobserwowano zaburzenia w układzie oksydacyjno-antyoksydacyjnym, manifestujące się zmianami w zakresie niektórych wskaźników układu antyoksydacyjnego.

7

Alergia a stres oksydacyjny

63%

Twardoch M. A., Lodwich M., Mazur B.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

15-23

EN

Oxygen is a biogenic element which determines the course of basic biochemical processes to ensure the survival of the cell. Unfortunately, in particular circumstances, the highly reactive oxygen species (ROS) may cause a toxic effect on the body. Small amounts of ROS are essential for the proper functioning of cells, however, the excessive production of them, which transcend the effectiveness of antioxidant systems – defined as oxidative stress – promotes structural and functional disorders of cells and tissues. Nowadays, the significant participation of oxidative stress is increasingly more frequently indicated in the course and/or etiology of chronic inflammatory diseases, which include atopic diseases such as bronchial asthma, atopic dermatitis, or allergic rhinitis.

PL

Tlen jako pierwiastek biogenny warunkuje przebieg podstawowych procesów biochemicznych gwarantujących przeżycie komórki. Niestety, w szczególnych warunkach wysoce reaktywne formy tlenu (RFT) mogą wywierać toksyczny efekt na organizm. W niewielkich ilościach RFT są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórki, jednak ich nasilone wytwarzanie, przekraczające skuteczność działania systemów antyoksydacyjnych, określane mianem stresu oksydacyjnego, sprzyja zaburzeniom struktury i funkcji komórek oraz tkanek. Współcześnie coraz częściej wskazuje się na istotny udział stresu oksydacyjnego w przebiegu i/lub etiologii przewlekłych chorób zapalnych, do których zalicza się m.in. choroby atopowe, takie jak astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry czy alergiczny nieżyt nosa.

8

Atopowe zapalenie skóry – ciężka postać u 7-letniej dziewczynki – opis przypadku

63%

Kalicki B., Maślany A., Placzyńska M., Rustecka A., Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

vol. 7

|

issue 4

394-400

EN

Atopic dermatitis (AD) is a chronic, inflammatory dermatological disease with intermittent course, very dry skin and pruritus. Prevalence rates for atopic dermatitis in children is increasing and range from 1 to about 20%. The previous studies indicates that genetic factors, environmental factors, infectious factors and immunological mechanisms are important in the pathogenesis of atopic dermatitis. Depending of the child’s age we can distinguish three stages of the disease. Typical affected skin areas in infants include the face, chest and extensor surfaces of the extremities whereas in the older children lesions are seen mostly over the flexor surfaces (antecubital and popliteal fossa) around the wrists and ankles. The earliest lesions are in the form of papules with erythema and exudation, but with time it forms crusted plaques and repeated rubbing of the skin makes lichenification. The diagnosis is based on clinical feature. Hanifin and Rajka Diagnostic Criteria listed below are the most commonly used one. These are also the criteria proposed by the American Academy of Dermatology in 2003. The disease is often accompanied by eosinophilia, elevated immunoglobulin E and positive skin prick tests. In the thesis we have presented the most frequent diseases requiring differentiation from AD. Treatment of atopic dermatitis includes systematic skin moisturizing and, in acute phase, the use of anti-inflammatory drugs (glucocorticosteroids and calcineurin inhibitors), antibacterial medications and anti-histaminics. The paper also discusses the severe form of AD proceeding with extreme eosinophilia and hypergammaglobulinaemia E in 7-year-old girl hospitalised in the Department of Paediatrics WIM.

PL

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłym schorzeniem dermatologicznym o podłożu zapalnym, charakteryzującym się częstymi nawrotami zmian, wybitną suchością skóry oraz towarzyszącym świądem. Zapadalność na AZS w ostatnich latach rośnie, aktualnie dotyka ono 1% do 20% populacji dziecięcej. W patogenezie choroby rolę odrywają czynniki genetyczne, środowiskowe, infekcyjne oraz mechanizmy immunologiczne. W zależności od wieku dziecka wyróżniamy fazę niemowlęcą z typowym zajęciem skóry twarzy, tułowia i wyprostnych części kończyn, fazę dziecięcą z przewagą zmian w zgięciach łokciowych, podkolanowych, wokół nadgarstków i kostek oraz przewlekłą postać typu dorosłego. Początkowo zmiany mają charakter sączących się grudek na podłożu rumieniowym, wraz z długością trwania choroby tworzą się blaszki, a naskórek ulega lichenizacji. Podstawą do rozpoznania AZS jest obraz kliniczny. Najczęściej stosowane są w tym celu kryteria Hanifina i Rajki omówione poniżej, a także kryteria zaproponowane w 2003 roku przez American Academy of Dermatology. Chorobie towarzyszy często eozynofilia, zwiększone stężenie immunoglobulin E oraz dodatnie punktowe testy skórne. W pracy przedstawiono najczęstsze jednostki chorobowe wymagające różnicowania z AZS. Leczenie tego schorzenia obejmuje systematyczne nawilżanie skóry, a w fazie zaostrzenia stosowanie leków przeciwzapalnych – glikokortykosteroidów i inhibitorów kalcyneuryny oraz leków przeciwbakteryjnych i antyhistaminowych. W pracy omówiono również ciężką postać AZS przebiegającą z wybitną eozynofilią i hipergammaglobulinemią E u 7-letniej dziewczynki hospitalizowanej w Klinice Pediatrii WIM.

9

Ocena przydatności kryteriów Williamsa w rozpoznawaniu atopowego zapalenia skóry w praktyce lekarza pediatry

63%

Samochocki Z., Dejewska J., Rujna P., Rosińska-Borkowska D., Zabielski S.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 3

219-225

EN

The number of various diagnostic criteria for atopic eczema that have been carried out world-wide shows how many difficulties and doubts this diagnose still causes. In 1994 one of those criteria were presented by the UK working party’s (Williams et al.). The aim of his study was to examine the validity of the UK diagnostic criteria for atopic dermatitis in children and to compare the results with those of Hanifin and Rajka. One hundred and sixty six children from paediatric out-patient clinic (67 boys and 99 girls) aged 4-15 lat (mean age 10.3) were examined. All of them beside the skin changes had pruritus. They underwent thorough clinical examination and were assessed according to Hanifin and Rajka criteria. The results were then subjected to statistical analysis. Atopic eczema was diagnosed in 108 children, remaining 58 infants suffered from scabies, seborrhoic dermatitis, irritant reactions, psoriasis vulgaris, acne vulgaris and urticaria. All of the examined children had a history of dry skin in the last year. History of involvement of typical skin areas, onset under the age of 2, visible eczema of typical localization and a personal history of asthma or hay fever were noted in 96,3% (104/108), 71.3% (77/108), 67.6% (73/108) and 64.3% (70/108) respectively. All of those features were observed more frequently in comparison with the group of non-atopic children and that fact was statistically significant (p<0.001). In 3/108 examined children the results turned false negative and in 2/58 – false positive. The Williams criteria showed sensitivity and specificity of 97.2% and 96.6% respectively. Conclusions: 1. The UK diagnostic criteria for atopic dermatitis are very useful in paediatrician everyday practice, especially in children over 3 years old. 2. Both features general dry skin and history of skin involvement in typical localization are the most useful in diagnosing atopic eczema in children. 3. In complicated and doubtful cases the age limit of the early onset below 2 might be stretched up to 5 which improves overall diagnostic efficiency.

PL

O trudnościach w rozpoznawaniu AZS u dzieci świadczy stosowanie wielu różnych metod diagnostycznych. Jedną z nich są kryteria zaproponowane przez Williamsa i wsp. Celem pracy było określenie przydatności kryteriów Williamsa i wsp. w rozpoznawaniu AZS u dzieci poprzez ocenę porównawczą z kryteriami Hanifina i Rajki. Badaniami objęto 166 pacjentów Poradni Dermatologicznej (67 chłopców i 99 dziewczynek) w wieku od 4 do 15 lat (średnio 10,3 roku), którzy niezależnie od zmian skórnych zgłaszali świąd skóry. Poddano ich badaniu klinicznemu i procedurom zawartym w kryteriach Hanifina i Rajki. Dokonano analizy statystycznej wyników. U 108 dzieci rozpoznano AZS, a u 58 – świerzb, łojotokowe zapalenie skóry, zapalenie skóry z podrażnienia, łuszczycę, trądzik młodzieńczy oraz pokrzywkę. U wszystkich chorych na AZS wykazano suchość skóry. Zajęcie typowych okolic podawane w wywiadzie, początek zmian skórnych <2. roku życia, czynne zmiany w przegubach i osobnicze obciążenie atopią obserwowano odpowiednio u 96,3% (104/108), 71,3% (77/108), 67,6% (73/108) i 64,3% (70/108) pacjentów. Wszystkie te cechy występowały statystycznie istotnie częściej (p<0,001) w porównaniu z grupą dzieci, u których nie rozpoznano wyprysku atopowego. Stosując kryteria Williamsa i wsp., u 3/108 chorych wykazano fałszywie ujemne wyniki, a u 2/58 – fałszywie dodatnie. Czułość i swoistość tej metody badawczej wynosiła odpowiednio 97,2% i 96,6%. Wnioski: 1. Kryteria diagnostyczne Williamsa i wsp. są bardzo pomocne w praktyce lekarza pediatry w rozpoznawaniu AZS u dzieci powyżej 3. roku życia. 2. Suchość skóry i potwierdzenie w wywiadzie obecności zmian wypryskowych o typowej lokalizacji są najbardziej przydatne w rozpoznawaniu AZS u dzieci. 3. W przypadkach wątpliwych rozszerzenie granicy wieku wystąpienia pierwszych zmian skórnych z 2 do 5 lat zwiększa wykrywalność choroby.

10

Różne manifestacje kliniczne alergii na białko mleka krowiego

63%

Szałowska D., Bąk-Romaniszyn L.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2012

|

vol. 8

|

issue 3

239-245

EN

Food hypersensitivity is a syndrome of clinical disorders, which are caused by the intake of various, specific kinds of food or different chemical substances present in the food. It can either activate immunological mechanisms (food allergy) or not. The frequency of allergic disorders has been steadily increasing recently. The symptoms usually show up in early infants (allergy to cow’s milk). In the following years apart from food allergy, inhalator pathogens start playing more and more important role. The clinical picture of food allergy changes into “the allergic march”. The most common kind of allergy in infants and small children is the cow’s milk allergy. In the clinical manifestation of food hypersensitivity to cow’s milk protein the skin manifestation can be observed most frequently, the next characteristics being motoric disorders in the lower and upper part of the digestive system, ileitis and colitis, which are caused by food and eosinophilic inflammation in the mucosa of the digestive system. Food allergy to cow’s milk protein can also be manifested with respiratory symptoms or general bodily disorders. The treatment is based on eliminating the badly tolerated food product from the diet and replacing it with a well-tolerated food product with the same nutric value. The aim of the work is to present the two clinical cases of food allergy to cow’s milk in infants: the boy with the severe kind of atopic dermatitis and the girl with eosinophilic enteritis. The patients were firstly treated with hypoallergenic kinds of milk – getting no good clinical results. However, after administering the basic preparations as well as applying pharmacological treatment the condition of the patients improved.

PL

Nadwrażliwość pokarmowa jest zespołem dolegliwości klinicznych wywołanych spożyciem pokarmu lub związków chemicznych dodawanych do żywności. Może powstawać z udziałem mechanizmów immunologicznych (alergia pokarmowa) lub bez ich udziału. Częstość występowania chorób alergicznych w ostatnich dziesięcioleciach wrasta. Objawy pojawiają się już w okresie niemowlęcym (alergia na białka mleka krowiego). W kolejnych latach obok alergenów pokarmowych coraz większą rolę odgrywają alergeny inhalacyjne, zmieniając symptomy choroby w tzw. marszu alergicznym. U niemowląt i małych dzieci najczęstsza jest alergia na białka mleka krowiego. Wśród objawów klinicznych nadwrażliwości na białka mleka krowiego przeważają zmiany alergiczne na skórze, w tym zapalenie atopowe (postać skórna), dalej wymienia się zaburzenia motoryki górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i grubego indukowane pokarmem oraz eozynofilowy naciek błony śluzowej przewodu pokarmowego. Schorzenie to może przejawiać się także objawami ze strony układu oddechowego i ogólnoustrojowymi. Metodą z wyboru w postępowaniu leczniczym u dziecka z rozpoznaną alergią jest próba eliminacji z diety źle tolerowanego składnika pokarmowego i zastąpienie go dobrze tolerowanym pokarmem o podobnych/równoważnych wartościach odżywczych. Celem pracy jest prezentacja dwóch odmiennych klinicznie przypadków alergii na mleko krowie u niemowląt: chłopca z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry i dziewczynki z kwasochłonnym zapaleniem jelita, u których w procesie leczniczym wprowadzono (początkowo bez pozytywnego efektu) różne mieszanki hipoalergiczne, co przyniosło poprawę kliniczną dopiero po zastosowaniu w żywieniu preparatów elementarnych wraz z odpowiednią terapią farmakologiczną.

11

Psychologiczne aspekty chorób alergicznych: trudności dorosłych pacjentów z astmą oskrzelową i atopowym zapaleniem skóry

63%

Albińska P.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 4

296-303

EN

The aim of this article is to present a theoretical review of studies on psychological functioning of adult individuals who suffer from allergic disorders. This article focuses on adults because of a small number of scientific research dealing with a change in manifestation of symptoms in patients with the above-mentioned diseases which can be treated as the first and the last stage of the allergic march, because its symptomatic manifestation in children usually takes the form of atopic dermatitis, while in adults it is known as bronchial asthma. This analysis answers the question whether the common allergic and inflammatory aetiology of these disorders reflects the similarities of experienced psychological difficulties. The discussion refers to Polish and foreign literature from the last decade and takes into account the most common aspects of psychosomatic diseases such as asthma and atopic dermatitis, i.e. sleep disorders, depression, anxiety, other affective disorders, behavioural disorders and cognitive difficulties. The co-occurrence of mental and somatic disorders in patients suffering from allergy is the conclusive evidence on the integrity of the human psyche and soma, which is scarcely noticed by health-care decision makers. Thereby they ignore the important element of diagnostic and therapeutic process which is crucial for the recovery of patients with asthma and atopic dermatitis.

PL

Celem pracy jest zaprezentowanie przeglądu badań na temat psychologicznego funkcjonowania dorosłych cierpiących na choroby alergiczne. Artykuł koncentruje się na dorosłych ze względu na istnienie małej liczby prac naukowych dotyczących zmiany manifestacji symptomów u pacjentów z wyżej wymienionymi chorobami, która może być traktowana jako pierwsze i ostatnie stadium marszu alergicznego, ponieważ jego objawowa manifestacja u dzieci zwykle przybiera postać atopowego zapalenia skóry, podczas gdy u dorosłych jest znana jako astma oskrzelowa. Analiza odpowiada na pytanie, czy wspólnej, alergiczno-zapalnej etiologii tych schorzeń odpowiadają podobieństwa doświadczanych trudności psychologicznych. Omówienie odwołuje się do polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu i uwzględnia kluczowe aspekty chorób psychosomatycznych – astmy i atopowego zapalenia skóry – czyli trudności ze snem, depresję, lęk, inne zaburzenia afektywne, zaburzenia zachowania i trudności poznawcze. Współwystępowanie zaburzeń psychicznych i somatycznych u chorych na alergię to niepodważalny dowód integralności somy i psyche, co rzadko dostrzegają osoby odpowiedzialne za system opieki zdrowotnej. Ignorują one tym samym ważny element procesu diagnostyczno-terapeutycznego, istotny dla wyzdrowienia pacjentów z astmą i atopowym zapaleniem skóry.

12

Związek pomiędzy typem alergenu a rozwojem choroby atopowej w grupie pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM w Warszawie

63%

Kalicki B., Maślany A., Rustecka A., Jung A., Żuber J., Placzyńska M., Fal A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

vol. 7

|

issue 2

144-149

EN

Skin prick tests are one of the most commonly used diagnostic method in modern allergology through which we recognize the immediate allergy, i.e. IgE-mediated allergy. Allergens are being administered in form of a standardized solutions. Then, the wheal diameter is measured and evaluated in relation to the positive and negative control. The thesis presents the results of skin prick tests carried out among 225 children with symptoms of allergy such as asthma, allergic rhinitis (ANN) and atopic dermatitis (AZS). Evaluation embraced a relationship between the types of allergies and a predisposition to the development of atopic disease and child’s age. The most common sensitising allergen in the whole group were house dust mites found in 81% of patients. The second most common allergy was allergy to grass pollen (43%), then to trees (33%) and cat dander allergens (27%). This order differs in studied age groups. The most frequently observed allergens in the youngest group were molds (54.3%), then equally dust mites and grass pollen (43.5%). The dominant allergen in the group between 5 and 12 years was dust mite (90.7%), then molds (50.4%) and grass allergens (36%). In the oldest age group the allergens of dust mite were also dominant (92%), less often grass pollen (58%) and molds (58%). The most common clinical manifestation was the co-occurrence of asthma and rhinitis, then asthma symptoms, less often symptoms of rhinitis and a co-occurrence of asthma and atopic dermatitis. The smallest group were children with atopic dermatitis. Distribution of most common allergens in relation to the manifestation of atopic disease showed that the allergen of dust mine is playing crucial role in patient with symptoms of asthma and co-occurrence of asthma and allergic rhinitis. These results are consistent with reports of other cited authors. However, due to the nature of studied group of patients, we can suppose that the results for whole paediatric population can be a bit different.

PL

Punktowe testy skórne to jedna z najpowszechniej stosowanych metod diagnostycznych we współczesnej alergologii, dzięki niej rozpoznajemy alergię natychmiastową, IgE-zależną. Diagnostycznie alergeny są stosowane w postaci standaryzowanych roztworów. Oceniana jest średnica powstałych bąbli, a także ich wielkość względem kontroli dodatniej i ujemnej. W prezentowanej pracy przedstawiono wyniki punktowych testów skórnych przeprowadzonych w grupie 225 dzieci z objawami alergii w postaci astmy, alergicznego nieżytu nosa (ANN) oraz atopowego zapalenia skóry (AZS). Oceniano związek pomiędzy typem alergenu a chorobą atopową oraz wiekiem dziecka. Najczęściej uczulającym alergenem w całej badanej grupie były roztocza kurzu domowego, stwierdzone u 81% pacjentów. Drugą co do częstości występowania alergię stanowiło uczulenie na pyłki traw (u 43%). W dalszej kolejności uczulały pyłki drzewa (33%) i alergeny sierści kota (27%). Kolejność ta zmienia się w poszczególnych grupach wiekowych. Dla najmłodszej grupy pacjentów najczęściej stwierdzanym alergenem były pleśnie (54,3%), rzadziej odnotowywano – w równym stopniu – roztocza kurzu domowego oraz alergeny traw (po 43,5%). W grupie między 5. a 12. rokiem życia dominującym alergenem były roztocza kurzu domowego (90,7%), następnie pleśnie (50,4%) i trawy (36%). U dzieci powyżej 12. roku życia również dominowały roztocza kurzu domowego (92%), rzadziej stwierdzano uczulenie – w równym stopniu – na trawy i pleśnie (po 58%). Najczęstszą manifestacją kliniczną był zespół współwystępowania astmy i ANN, rzadziej występowały objawy astmy, a jeszcze rzadziej objawy ANN oraz zespół współwystępowania astmy i AZS. Najmniej liczną grupę stanowiły dzieci z objawami AZS. Rozkład najczęściej występujących alergenów w odniesieniu do manifestacji choroby atopowej wykazał, że wśród pacjentów z astmą oraz współistniejącymi astmą i ANN dominującą rolę odgrywają roztocza kurzu domowego. W grupie dzieci z ANN równie często obserwuje się też alergie na pyłki traw. Powyższe wyniki są zgodne z doniesieniami innych cytowanych autorów. Jednakże ze względu na specyfikę badanej grupy pacjentów można przypuszczać, że uzyskane wyniki mogą być nieco inne dla ogółu populacji dziecięcej.

13

Leki przeciwhistaminowe 2 generacji w praktyce codziennej

51%

Narbutt J.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2012

|

vol. 8

|

issue 4

351-359

EN

Second generation antihistamines have been commonly used in treatment of allergic disorders for decades, especially in allergic rhinitis, urticaria, atopic dermatitis and allergic conjunctivitis. They are frequently used in everyday clinical practice, mainly because of high efficacy and excellent safety profile. In allergic disorders we use the potency of antihistamines to bind to histamine receptors, while in other diseases we use them because of their possible anti‑inflammatory mechanisms. Antihistamines are usually administered in monotherapy, however, in some cases we combine them with other agents. Certain antihistamines drugs have similar mechanisms of action, however, we can find distinct differences between the drugs. This is the reason why in case of no significant clinical improvement it is possible to add one antihistamine drug to another in order to enhance efficacy, it is also possible to increase a single therapeutic dose even up to four times. These observations based on clinical experience are the reason why it is necessary to conduct further studies on schemes of antihistamines drugs’ administration. In the article frequently used drugs are presented, especially their clinical efficacy and safety. Results of chosen clinical trials are also reported. Some controversial topics are mentioned, especially combined use of certain drugs and the possibility of applying higher daily doses.

PL

Leki przeciwhistaminowe II generacji stosowane są od wielu lat w leczeniu chorób alergicznych, szczególnie alergicznego nieżytu nosa, pokrzywki, atopowego zapalenia skóry i alergicznego zapalenia spojówek. Należą do najczęściej przepisywanych leków w codziennej praktyce lekarskiej, głównie ze względu na wysoką skuteczność terapeutyczną i dobry profil bezpieczeństwa. W chorobach alergicznych istotny jest ich efekt wiązania z receptorami histaminowymi, natomiast w innych jednostkach opieramy się na własnym doświadczeniu i wykorzystujemy ich potencjalne działanie przeciwzapalne. Leki przeciwhistaminowe często stosowane są w monoterapii, niekiedy w skojarzeniu z innymi lekami. Poszczególne leki, mimo że mechanizm ich działania jest podobny, nieznacznie różnią się od siebie. Z tego względu przy braku efektu klinicznego zawsze warto zamienić lek antyhistaminowy na inny lub dołączyć inny preparat w dowolnym schemacie. Można również manipulować dawkami, podwyższając je nawet czterokrotnie w stosunku do dawek zarejestrowanych. Chociaż leki przeciwhistaminowe stosuje się od wielu lat, konieczne są zatem dalsze badania, mające na celu optymalizację schematów postępowania, ze szczególnym uwzględnieniem łączenia poszczególnych preparatów i stosowania zróżnicowanych dawek. W artykule omówiono najczęściej stosowane leki przeciwhistaminowe, ich skuteczność terapeutyczną i bezpieczeństwo ich stosowania. Przedstawiono wyniki wybranych badań klinicznych oraz poruszono zagadnienia kontrowersyjne, takie jak łączenie oraz stosowanie poszczególnych preparatów w wyższych dawkach dziennych.

Refine search results

Wybrane aspekty jakości życia w atopowym zapaleniu skóry

Atopowe zapalenie skóry a choroby sercowo-naczyniowe

Liszajopodobne zapalenie skóry z pocierania u dziecka – rzadki wariant atopowego zapalenie skóry – opis przypadku klinicznego

Wyprysk pieniążkowaty u 3-letniego chłopca – opis przypadku

Problem „sterydofobii” wśród pacjentów chorujących na atopowe zapalenie skóry – przegląd zagadnień

Ocena wybranych parametrów równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej u dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry

Alergia a stres oksydacyjny

Atopowe zapalenie skóry – ciężka postać u 7-letniej dziewczynki – opis przypadku

Ocena przydatności kryteriów Williamsa w rozpoznawaniu atopowego zapalenia skóry w praktyce lekarza pediatry

Różne manifestacje kliniczne alergii na białko mleka krowiego

Psychologiczne aspekty chorób alergicznych: trudności dorosłych pacjentów z astmą oskrzelową i atopowym zapaleniem skóry

Związek pomiędzy typem alergenu a rozwojem choroby atopowej w grupie pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM w Warszawie

Leki przeciwhistaminowe 2 generacji w praktyce codziennej