Search results

1

Ocena jakości życia pacjentów z astmą oskrzelową mieszkających w Krakowie w strefach różniących się stężeniem pyłu zawieszonego w powietrzu (PM10)

100%

Ścibor M., Balcerzak B., Czarnecka Ż., Malinowska-Cieślik M.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2015

|

vol. 18

|

issue 1

45-53

EN

Introduction. Asthma is a chronic disease, from which more and more people in the world suffer. It is connected with many bothersome symptoms and limitations, which result in decreased quality of life for the patient. Environmental and individual aspects do not necessarily affect individuals in the same way, so it is necessary to determine which factors have predominantly impacted on an individual, in order to minimize their impact and to take better control over treatment of asthma. The aim of this research was to compare the quality of life among patients with bronchial asthma living in Krakow in the areas where they get exposed to varying concentrations of particulate matter (PM10). Material and methods. The study included 98 adults diagnosed with bronchial asthma. The research was conducted using the AQLQ poll. PM10 concentration was measured in several Malopolska Air Pollution Monitoring Stations located throughout the city. Results. Analyzing the quality of life in the view of symptoms, activity limitations and emotional well being, there was a substantial statistical difference observed in people occupying the areas with different PM10 concentrations. No significant statistical difference was observed in the frequency of asthma symptoms caused by the environmental stimuli between the 2 discussed groups. One group of patients who came to the allergy clinic for control of asthma symptoms and the second group who live in the vicinity of the monitoring stations measuring PM10 concentrations. Conclusions. For many of the cases, the quality of life was not worse for patients with asthma living in an area with slightly elevated concentrations of PM10, and sometimes paradoxically the quality of life was improved. These results show that PM10 concentrations do not correlate with quality of life of asthma patients.

PL

Wstęp. Astma oskrzelowa to przewlekła choroba, na którą cierpi coraz więcej ludzi na całym świecie. Związana jest z występowaniem wielu uciążliwych dla pacjenta objawów i ograniczeń, powodujących obniżenie jakości ich życia. Nie wszystkie czynniki osobnicze i środowiskowe mają takie samo znaczenie, dlatego należy ustalić, które mają silniejsze oddziaływanie, aby je zminimalizować oraz lepiej kontrolować i leczyć astmę. Celem badania była ocena wpływu zanieczyszczenia powietrza PM10, w zależności od poziomu ekspozycji, na jakość życia pacjentów z astmą oskrzelową, mieszkających w Krakowie. Materiał i metody. Badaniem objęto 98 pacjentów z rozpoznaniem astmy oskrzelowej, którzy zgłosili się na wizytę kontrolną do poradni alergologicznych w Krakowie. Jakość życia mierzono za pomocą ankiety AQLQ, a stężenie pyłu zawieszonego w powietrzu PM10 odpisano z publikowanych pomiarów trzech stacji automatycznego monitoringu powietrza w Krakowie. Wyniki.Wbadanej grupie pacjentów wykazano istotne statystycznie, choć nieoczekiwanie odwrotne różnice w pojedynczych odpowiedziach na pytania w 3 domenach: objawy, emocje i ograniczenia aktywności, a nie wykazano różnic w domenie nazywanej bodźce środowiskowe, pomiędzy badanymi mieszkającymi w pobliżu stacji monitoringowych, wykazujących wyższe wartości stężenia PM10. Wnioski. Większość zbadanych wskaźników jakości życia nie była gorsza u chorych na astmę oskrzelową, zamieszkałych w strefie o nieco wyższym poziomie stężenia PM10, a niekiedy ta zależność była nawet paradoksalnie odwrotna. Wyniki te pozwalają twierdzić, że obniżenie jakości życia w tym zaostrzenie objawów astmy oskrzelowej nie jest powiązane z wpływem PM10, w sposób proporcjonalny do dawki tego zanieczyszczenia powietrza.

2

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

88%

Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

vol. 73

|

issue 5

37-43

PL

Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.

3

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

88%

Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.

Otolaryngologia Polska

|

2019

|

vol. 73(5)

37-43

PL

Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.

4

Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych

75%

Woś J., Remjasz A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(1)

16-26

PL

Zapalenie zatok przynosowych jest powszechnym schorzeniem obejmującym górne drogi oddechowe. Patomechanizm i przebieg zapalenia zatok jest złożony, zależny od czynników etiologicznych, długości trwania procesu chorobowego, anomalii anatomicznych i dodatkowych schorzeń nasilających stan zapalny błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Złotym standardem diagnostyki obrazowej jest tomografia komputerowa zatok (TK), wykonywana w szczególnych przypadkach. Pomocniczym badaniem jest rezonans magnetyczny służący do obrazowania tkanek miękkich przy podejrzeniu procesu nowotworowego. Leczenie pacjentów z zapaleniem zatok jest bardzo złożone i długotrwałe, związane między innymi ze stosowaniem kortykosteroidów donosowych lub ogólnoustrojowych, irygacją solą fizjologiczną, ewentualnie antybiotykoterapią, lekami antyhistaminowymi lub suplementami ziołowymi. Leczenie dobierane jest indywidualnie do stanu pacjenta i fenotypu zapalenia zatok, a w szczególnych przypadkach podejmowana jest interwencja chirurgiczna. Nieustannie trwają prace nad badaniami genetycznymi, molekularnymi oraz immunologicznymi, celem poszukiwania nowych i skutecznych metod leczenia zapalenia zatok przynosowych.

5

Ocena wybranych parametrów równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej u dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry

75%

Lodwich M., Romuk E., Echolc B., Karpe J., Machura E., Birkner E., Mazur B.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 1

16-23

EN

The aim of study was to evaluate the involvent of selected parameters of oxidative-antioxidative system in children with bronchial asthma and atopic dermatitis. MATERIAL AND ME THODS The research was carried out in the group of 58 children who had been diagnosed with bronchial asthma and atopic dermatitis. The children were undergoing treatment in the Alergological and Pulmonological Outpatient Clinic at the S. Szyszko Independent State Clinical Hospital No. 1 in Zabrze of the Silesian Medical University in Katowice. Periods of their outpatient treatment ranged from 1 to 16 years. To evaluate the oxidative/antioxidative balance, the activity of antioxidant enzymes was analysed. The considered enzymes were: superoxide dismutase (SOD) and its isozymes (Cu/ZnSOD), (MnSOD), glutathione peroxidase (GPx), glutathione S-transferase (GST) and catalase (CAT). To evaluate the oxidation system, fi rst the concentration of malondialdehyde (MDA) was determined in the plasma and lysate, revealing the level of lipid peroxidation. RESULT S It was established that children with bronchial asthma have a statistically signifi cant lower average activity value of glutathione peroxidase in the lysate as compared to the average value in the control group. Furthermore, children with bronchial asthma turned out to have a statistically signifi cant lower average activity value of glutathione S-transferase in the lysate as compared to the average values in children with AD. Moreover, there were no changes in the values of malondialdehyde concentration or antioxidant enzyme activity in the analysed lysate and plasma in the groups of children with bronchial asthma in respect to their age. CONC LUS ION Disturbances in the oxidative-antioxidative system were observed in children suff ering from bronchial asthma and atopic dermatitis, which manifested themselves by changes in certain indicators of the antioxidative system.

PL

Celem pracy była ocena aktywności wybranych enzymów antyoksydacyjnych we krwi dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono w grupie 58 dzieci, u których rozpoznano astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry. Dzieci były leczone w Poradni Alergologiczno-Pulmonologicznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 im. S. Szyszko w Zabrzu. Czas leczenia ambulatoryjnego wahał się od 1 roku do 16 lat. Dla oceny systemu antyoksydacyjnego badano aktywność enzymów o właściwościach antyoksydacyjnych: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i jej izoenzymów: (Cu/ZnSOD), (MnSOD), peroksydazy glutationowej (GPx), S-transferazy glutationowej (GST) oraz katalazy (CAT). Dla oceny systemu oksydacyjnego oznaczono stężenie dialdehydu malonowego (MDA), które informuje o stopniu peroksydacji lipidów. Oznaczenia zostały wykonane w osoczu i lizacie. WYNIKI Stwierdzono, że dzieci z astmą oskrzelową mają istotnie statystycznie niższą średnią wartość aktywności peroksydazy glutationowej w lizacie w porównaniu ze średnią wartością w grupie kontrolnej. Wykazano również, że dzieci z astmą oskrzelową mają istotnie statystycznie niższą średnią wartość aktywności S-transferazy glutationowej w lizacie w porównaniu ze średnią wartością u dzieci z AZS. Nie wykazano zmian w wartościach stężenia dialdehydu malonowego i aktywności enzymów antyoksydacyjnych oznaczonych w lizacie i osoczu w grupie dzieci z astmą oskrzelową oraz w grupie dzieci z AZS. WNIOSEK U dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry zaobserwowano zaburzenia w układzie oksydacyjno-antyoksydacyjnym, manifestujące się zmianami w zakresie niektórych wskaźników układu antyoksydacyjnego.

6

Parametry oceny kontroli astmy

63%

Fal A. M., Pawłowicz R.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 3

154-159

EN

It’s being discussed which parameters should be considered most relevant in asthma and asthma treatment monitoring, so called end-points. So far spirometric values, syptom presence (eg., night awakenings, night or day-time dyspnea) and rescue- medication-need were the most commonly used end-points in asthma. They do not, however monitor all aspects of the disease. Therefore monitoring of inflammatory and QoL parameters should be added. Authors present a wide panel of possible end-points, divided into several groups of parameters: inflammatory (blood/sputum ECP, sputum eosinophilia, eNO), bronchial reactivity (PC20, PD20), spirometric parameters (FEV1, PEF), QoL (hospitalization rate, rate and magnitude of exacerbations). In the paper it is also demonstrated, that QoL monitoring seems to gain an increasing interest of clinicians as far as asthma controlling is concerned. It is well documented that life quality correlates with several other parameters as well as it is crucial for patients compliance and good patient-doctor relations. Many clinical trials showing the accuracy and correlations of different asthma-control-parameters are further analyzed. Also data are presented to show the necessity of combining various end-points to obtain a more accurate clinical evaluation that is especially stressed by GINA 2006 and is also crucial for accurate treatment adjustment. In conclusion authors suggest that optimal asthma monitoring requires monitoring of at least one parameter of each presented group and further that research is needed to obtain accurate asthma-monitoring-strategy.

PL

Nie ma jednoznacznego stanowiska, które z oznaczanych obecnie parametrów w przebiegu astmy najlepiej odzwierciedlają efektywność leczenia i mogą być powszechnie uznanymi kryteriami oceny tej choroby. Do tej pory najczęściej stosowano w tym celu parametry spirometryczne (FEV1, PEF), występowanie wybranych objawów choroby (nocne lub dzienne napady duszności, nocne przebudzenia) oraz przyjmowanie „na ratunek” β2-agonistów. Nie odzwierciedlają one jednak w pełni złożonych procesów patogenetycznych leżących u podłoża astmy. Artykuł niniejszy przedstawia znaczenie i wzajemne korelacje innych parametrów, szczególnie monitorujących przebieg zapalenia alergicznego: eozynofilia w plwocinie, stężenie eozynofilowego białka kationowego (ECP) w surowicy krwi i/lub w plwocinie, stężenie wydychanego tlenku azotu (eNO), nadreaktywność oskrzeli (PC20, PD20), parametry spirometryczne (FEV1, PEF), parametry jakości życia (częstość hospitalizacji, częstość i nasilenie zaostrzeń). Autorzy zwracają także uwagę na wzrastającą rolę oceny jakości życia pacjentów w monitorowaniu terapii astmy szczególnie w kontekście współpracy pacjenta i relacji pacjent – lekarz. Ocenie zostaje poddany szereg badań analizujących poszczególne parametry i zależności pomiędzy nimi. W podsumowaniu analizowany jest sposób właściwego kojarzenia parametrów z różnych grup w celu uzyskania pełnego obrazu poziomu kontroli astmy, co jest szczególnie podkreślane przez GINA 2006, i podjęcia właściwych decyzji terapeutycznych. Autorzy sugerują, że dla pełniejszej indywidualizacji leczenia konieczna jest jednoczesna ocena parametrów, co najmniej po jednym, z przedstawionych grup. Dalsze badania są konieczne dla uzyskania bardziej obiektywnych połączeń parametrów w ocenie leczenia i kontroli astmy.

7

Zakażenie RSV a nawrotowość obturacji dróg oddechowych u dzieci

63%

Kapusta K., Sopińska M., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2

118-125

EN

Viruses, including the respiratory syncytial virus, are the most common aetiological factor of respiratory infections in children. The disease most often occurs between November and April in the northern climate zone, with a peak incidence in January and February. A total of 90% of children up to 2 years of age become infected with respiratory syncytial virus. The virus is recognised as the most common pathogen causing bronchiolitis and pneumonia in children up to 2 years old. Respiratory syncytial virus infection is the cause of 17–20% of all infantile hospitalisations. It stimulates both humoral and cellular responses of the immune system, which involves a number of cells (neutrophils, eosinophils) and inflammatory mediators (IL-1, IL-5, IL-6, IL-11, TNF-α, MIF-1a, IL-8, RANTES). It is assumed that apart from its effects on the immune system, respiratory syncytial virus also affects the neurogenic regulation of respiratory smooth muscle tension, resulting in bronchial contraction. Respiratory syncytial virus infection leads to lymphocyte Th1/Th2 imbalance with the dominance of Th2, which can indicate a further relationship with asthma. The correlation between early respiratory syncytial virus infection and the recurrence of post-infection wheezes and asthma development later in life constitutes a subject of numerous discussions. Long-term research demonstrated a relationship between respiratory syncytial virus infections and obstructive ventilatory impairment in the first decade of life. However, no clear causal relationship was found. It is assumed that respiratory syncytial virus infection can only manifest in children with genetic predisposition to this type of response.

PL

Najczęstszym czynnikiem etiologicznym zakażeń układu oddechowego u dzieci są wirusy, a wśród nich syncytialny wirus oddechowy. Zachorowania w północnoeuropejskiej strefie klimatycznej występują przeważnie od listopada do kwietnia, a szczyt przypada na styczeń i luty. Do 2. roku życia zakażeniom RSV ulega 90% dzieci. Wirus ten jest uznawany za najczęstszy patogen wywołujący zapalenia oskrzelików i zapalenia płuc u dzieci do 2. roku życia. Zakażenie syncytialnym wirusem oddechowym stanowi przyczynę około 17–20% wszystkich hospitalizacji dzieci w wieku niemowlęcym. Stymuluje on zarówno odpowiedź humoralną, jak i komórkową układu odpornościowego, w której bierze udział szereg komórek (neutrofile, eozynofile) oraz mediatorów stanu zapalnego (IL-1, IL-5, IL-6, IL-11, TNF-α, MIF-1a, IL-8, RANTES). Przyjmuje się, że oprócz działania na układ immunologiczny syncytialny wirus oddechowy wpływa też na neurogenną regulację napięcia mięśni gładkich dróg oddechowych, wywołując skurcz oskrzeli. Zakażenie tym patogenem prowadzi do zaburzenia równowagi limfocytów Th1/Th2 na korzyść Th2, co może wskazywać na dalsze związki z astmą oskrzelową. Korelacja między wczesną infekcją syncytialnym wirusem oddechowym a nawrotowością świstów poinfekcyjnych i rozwojem astmy w przyszłości stanowi temat wielu dyskusji. Długoczasowe badania dowodzą związku zakażeń tym wirusem z zaburzeniami wentylacji typu obturacyjnego w pierwszej dekadzie życia. Nie wykazano jednak jednoznacznego związku przyczynowo-skutkowego. Przypuszcza się, że infekcja RSV może jedynie ujawniać dzieci z genetyczną predyspozycją do tego rodzaju odpowiedzi.

8

Alergia a stres oksydacyjny

63%

Twardoch M. A., Lodwich M., Mazur B.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

15-23

EN

Oxygen is a biogenic element which determines the course of basic biochemical processes to ensure the survival of the cell. Unfortunately, in particular circumstances, the highly reactive oxygen species (ROS) may cause a toxic effect on the body. Small amounts of ROS are essential for the proper functioning of cells, however, the excessive production of them, which transcend the effectiveness of antioxidant systems – defined as oxidative stress – promotes structural and functional disorders of cells and tissues. Nowadays, the significant participation of oxidative stress is increasingly more frequently indicated in the course and/or etiology of chronic inflammatory diseases, which include atopic diseases such as bronchial asthma, atopic dermatitis, or allergic rhinitis.

PL

Tlen jako pierwiastek biogenny warunkuje przebieg podstawowych procesów biochemicznych gwarantujących przeżycie komórki. Niestety, w szczególnych warunkach wysoce reaktywne formy tlenu (RFT) mogą wywierać toksyczny efekt na organizm. W niewielkich ilościach RFT są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórki, jednak ich nasilone wytwarzanie, przekraczające skuteczność działania systemów antyoksydacyjnych, określane mianem stresu oksydacyjnego, sprzyja zaburzeniom struktury i funkcji komórek oraz tkanek. Współcześnie coraz częściej wskazuje się na istotny udział stresu oksydacyjnego w przebiegu i/lub etiologii przewlekłych chorób zapalnych, do których zalicza się m.in. choroby atopowe, takie jak astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry czy alergiczny nieżyt nosa.

9

Relationships of somatic build and functional parameters of the respiratory system in women with bronchial asthma

63%

Roźek-Piechura K., Dybus A.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 4

3-10

PL

Celem pracy była ocena zależności między stopniem ciężkości astmy oskrzelowej a cechami somatycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem otłuszczenia ciała kobiet cierpięcych na astmę oskrzelową. Autorzy dokonali również analizy parametrów oddechowych w zależności od wielkości BMI. Badaniom poddano 50 kobiet leczonych w Klinice Chorób Wewnętrznych i Alergologii AM we Wrocławiu. Na podstawie wykonanych pomiarów obliczono wskaźnik BMI, WHR, wskaźnik Rohrera oraz masę tłuszczową. Analiza parametrów oddechowych wykazała, że w grupie pierwszej (kobiety z nadwagą i otyłością) wartości parametrów VC, FVC, FEV1 wskazywały na lekkie bądź średnie zaburzenia wentylacji płuc. Natomiast kobiet z grupy drugiej (o prawidłowej masie ciała) charakteryzowały się prawidłowymi wartościami parametrów oddechowych.

EN

The aim of this study was to evaluate the relationship between the bronchial asthma severity level and somatic features with, particular regard for fatty tissue level, of women suffering from bronchial asthma. The authors have also run an analysis of the respiratory parameters in relation to BMI values. The research group consisted of 50 women treated at Medical University Clinic of Internal Diseases and Allergology in Wroclaw. Basing on the measurements made the BMI, WHR, Rohrer's index and fatty mass were established. The analysis of the spirometric parameters showed that in Group 1 (obese and overweight women) VC, FVC and FEV1 levels indicated slight or moderate disturbances of lungs ventilation. Women from Group 2 (normal weight) had normal spirometric results.

10

Działania opiekuńcze i terapeutyczne wobec dziecka z astmą oskrzelową w okresie zaostrzenia choroby

63%

Sak P.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 3

82-103

EN

Introduction. Bronchial asthma is a chronic, and the most common respiratory disease in children. Disease symptoms are a problem in the daily functioning of the patient, and the treatment process is not easy and involves the systematic use of drugs. Disease exacerbation occurs when asthma is not monitored properly. An exacerbation worsens symptoms and is life-threatening. The aim. This work is aimed to analyze the tasks of a nurse in the care of bronchial asthma based on a case-by-case study. Case study. The patient was a 5-year-old boy who had been treated for bronchial asthma for 3 years. The disease worsened and she was admitted to the ward for diagnosis. The patient has a confirmed allergy, he had contact with allergens before hospitalization. From the history and analysis of knowledge that the mother used the wrong inhalation techniques and did not have adequate information about the disease. The patient is tearful and anxious, his mood is caused by hospitalization. The boy is knowledgeable about the place, time and situation in which he is local. The boy is confident in the medical staff. Conclusions. The patient's exacerbation was caused by improper asthma control and inadequate parental knowledge of the disease. The education of parents and the patient was carried out, materials on the disease were provided, thanks to which the parents' knowledge was completed. Symptoms of disease exacerbation, such as dyspnea and cough after nursing interventions, disappeared. Anxiety, restlessness and sleep disturbances have been minimized. The patient requires further observation and control in the clinic. Medicines should be taken regularly, as prescribed by a doctor.

PL

Wstęp. Astma oskrzelowa jest przewlekłą, najczęściej występującą choroba układu oddechowego u dzieci. Objawy chorobowe są problemem w codziennym funkcjonowaniu chorego, a proces leczenia jest niełatwy i wiąże się z systematycznym stosowaniem leków. Do zaostrzenia choroby dochodzi, gdy astma jest nieprawidłowo monitorowana. Zaostrzenie powoduje pogorszenie objawów i zagraża życiu chorego. Cel. Celem pracy jest określenie zadań sprawowanych przez pielęgniarkę w planie opieki wdrażanej wobec pacjenta z astmą oskrzelową. Prezentacja przypadku. Pacjentem był 5 letni chłopiec, który leczony jest od 3 lat na astmę oskrzelową. Choroba zaostrzyła się, został przyjęty na oddział, aby rozpoznać przyczyny. Pacjent ma potwierdzoną alergię, przed hospitalizacją miał kontakt z alergenami. Z wywiadu i obserwacji wynika, że matka stosowała złe techniki inhalacji i nie posiada odpowiedniej wiedzy na temat choroby. Pacjent jest płaczliwy i niespokojny, jego nastrój spowodowany jest hospitalizacją. Chłopiec zorientowany co do miejsca, czasu i sytuacji w jakie się znajduje. Chłopiec ufny w stosunku do personelu. Wnioski. Zaostrzenie choroby u pacjenta było spowodowane nieprawidłową kontrolą astmy oskrzelowej i nieadekwatną wiedzą rodziców na temat choroby. Edukacja rodziców i pacjenta została przeprowadzona, zostały dostarczone materiały nt. choroby, dzięki temu wiedza rodziców została uzupełniona. Objawy zaostrzenia choroby takie jak duszność, kaszel po interwencjach pielęgniarskich ustąpiły. Lęk, niepokój i zaburzenia snu zostały zminimalizowane. Pacjent wymaga dalszej obserwacji i kontroli w poradni. Leki powinny być przyjmowane regularnie, zgodnie ze zleceniem lekarskim.

11

Od ciężkości astmy do kontroli astmy. Metody oceny kontroli astmy

63%

Mikołajczyk J., Grzelewska-Rzymowska I., Kroczyńska-Bednarek J.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 2

91-97

EN

According to the first asthma management guidelines, treatment of asthma depends on its severity define by clinical symptoms and lung function parameters. In fact, asthma is a variable disease and might change over time, which highlights the need for patient’s clinical condition assessment continuously and for medication adjustment. However, asthma severity level does not flexibly reflect the response to treatment. Therefore, current statement of world expert recommends a change in approach to asthma management and submits achieving asthma control over establishment its severity, distinguishing totally controlled asthma, partially controlled and uncontrolled asthma. GINA 2006 formulates achieving optimal asthma control status of disease as the main goal of asthma treatment. Asthma control refers to the degree to which symptoms of asthma are minimised by therapeutic intervention and it is better if concerns also pathological and physiological markers. According to updated assumptions, the definition of asthma control level is the basis of choosing and modification of asthma pharmacotherapy. Accurate assessment of asthma control improves effectiveness of treatment. Several methods are available to specifically assess asthma control, including assessment of clinical parameters (daytime and nocturnal symptoms, bronchodilator intake), lung function (PEF and FEV1), underlying airway inflammation (bronchial hyper-responsiveness, induced sputum eosinophilia, exhaled nitric oxide concentration). Subjective methods are also available such as questionnaires or short asthma control tests (ACT, ACQ, ATAQ). Currently there is no clear statement which parameters or its combination could be considered as the most reliable tool of asthma control assessment. According to multidimensional pathogenesis of asthma, to get asthma control full picture it seems to be sensible to connect objective and subjective parameters.

PL

Według pierwszych wytycznych dotyczących postępowania w astmie leczenie astmy zależy od stopnia jej ciężkości, określonej na podstawie objawów klinicznych i wskaźników czynności płuc. Ponieważ astma jest chorobą o zmiennym przebiegu, duże znaczenie ma jej ciągła ocena kliniczna i dostosowana do niej modyfikacja leczenia. Niestety, stopień ciężkości nie dopasowuje się elastycznie do odpowiedzi na leczenie. Biorąc ten fakt pod uwagę, światowi eksperci zalecają zmianę w postępowaniu z astmą, przedkładając uzyskanie klinicznej kontroli astmy nad ustaleniem stopnia jej ciężkości, wyróżniając astmę kontrolowaną, częściowo kontrolowaną i niekontrolowaną. Uzyskanie stanu pełnej kontroli astmy formułuje się w raporcie GINA 2006 jako główny cel leczenia. Kontrola astmy odnosi się do stopnia opanowania objawów i byłoby najlepiej, gdyby dotyczyła też markerów zapalenia i patofizjologicznych wykładników choroby. Określenie stopnia kontroli choroby zgodnie z obecnymi założeniami stanowi podstawę wyboru i modyfikacji leczenia – właściwe ustalenie stopnia kontroli astmy wpływa na skuteczność leczenia. Obecnie dostępnych jest wiele metod oceny kontroli astmy, w tym ocena parametrów klinicznych (objawy w ciągu dnia, objawy nocne, stosowanie leków rozszerzających oskrzela), ocena czynności płuc (PEF i FEV1), określenie zaawansowania zapalenia w drogach oddechowych (nieswoista nadreaktywność oskrzeli, stężenie tlenku azotu w powietrzu wydechowym, liczba eozynofili w plwocinie indukowanej). Dostępne są także subiektywnie oceniające kontrolę astmy kwestionariusze badawcze oraz szybkie testy kontroli astmy (ACT, ACQ, ATAQ). Z drugiej strony wciąż nie wypracowano jednoznacznego stanowiska, który z parametrów lub jakie połączenia parametrów najbardziej wiarygodnie określają kontrolę astmy. Ze względu na wieloczynnikową patogenezę astmy wydaje się, iż uzyskanie pełnego obrazu kontroli astmy wymaga połączenia obiektywnych wskaźników z narzędziami, które subiektywnie wyrażają kontrolę astmy.

12

Bronchial asthma in children and teenagers and their exposition to house dust mites in urban area in the Upper Silesia. A preliminary study

51%

Obuchowicz A., Solarz K., Nowak W., Szilman E., Pietrzak J., Marek M., Cuber P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2011

|

vol. 65

|

issue 4

24-28

EN

Dust mite allergens are common factors causing bronchial hypersensitivity in children with diagnosed bronchial asthma. As one of the main type of allergens in the domestic environment, they take a signifi cant part in this process. The authors studied the severity of bronchial asthma (according to GINA 2006) of 16 children and teenagers with confi rmed allergy to mites, who lived in the city situated in Upper Silesia, in correlation to acarofauna of their dwellings. Mite species, their number in 1 g of dust and guanine concentration in 1 g of dust (Acarex test) were examined in 57 house samples from 16 houses or fl ats. The dominant species were Dermatophagoides farinae and D. pteronyssinus; other species of mites, such as: Euroglyphus mayenei, Gymnoglyphus longior, Acarus siro, Tyrophagus putrescentiae, Lepidoglyphus destructor, Lepidoglyphus fustifer occurred only sporadically. There was no correlation found between the severity of bronchial asthma and the level of exposure to mite allergens from household environments in the studied group of mite-sensitive children and teenagers.

PL

U dzieci z astmą oskrzelową alergeny roztoczy kurzu domowego są często czynnikami powodującymi nadreaktywność oskrzeli. Jako jedne z głównych alergenów w środowisku domowym mają w tym względzie duże znaczenie. Autorzy poddali analizie stopień ciężkości astmy oskrzelowej (wg GINA 2006) u 16 osób w wieku rozwojowym mieszkających w mieście na Górnym Śląsku), wykazujących alergię na roztocze, w odniesieniu do akarofauny kurzu z ich mieszkań. Pod uwagę wzięto gatunki roztoczy, ich liczbę w 1 g kurzu oraz stężenie guaniny w 1 g kurzu (Acarex test). Dominującymi gatunkami były D. farinae i D. pteronyssinus, a inne gatunki roztoczy (Euroglyphus mayenei, Gymnoglyphus longior, Acarus siro, Tyrophagus putrescentiae, Lepidoglyphus destructor, Lepidoglyphus fustifer) występowały sporadycznie. Nie stwierdzono zależności stopnia ciężkości astmy oskrzelowej od stopnia narażenia na alergeny roztoczy w środowisku domowym osób objętych badaniem.

13

Współczesne poglądy na patogenezę nadreaktywności oskrzeli w astmie dziecięcej

51%

Kroczyńska-Bednarek J., Górski P., Grzelewska-Rzymowska I.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 2

77-84

EN

Asthma is a chronic lung disorder with the cardinal features of reversible airway obstruction, airway inflammation, and hyperresponsiveness. The last one, defines as an exaggerated bronchoconstrictor response to a nonspecific irritants, is most characteristic of asthma and is seen in all active children and most of those with no current symptoms but past diagnosis of asthma. The actual mechanism of bronchial hyperresponsiveness (BHR) in asthma remains still poorly understood, in childhood asthma also. It is widely believed that BHR is a consequence of chronic bronchial inflammation. This is supported by the observations that BHR increases with allergens exposure and is reduced by anti-inflammatory treatment. However, lack of correlation between BHR and inflammatory markers of asthma suggests the participation of other noninflammatory pathogenetic mechanisms of BHR. Both family and twin studies in asthma point to a strong genetic component of BHR. More than one genomic regions linked to asthma and associated phenotypes that include BHR had been identified in human and mouse studies. Structural remodeling of bronchial wall associated with inflammation plays an important role also. This paper reviews potential mechanisms cause of BHR which have been reported in the medical literature. It was shown that nonspecific BHR is multifactorial phenomenon with complex and still poorly known pathogenesis.

PL

Astma jest przewlekłą chorobą płuc, której głównymi cechami są odwracalna obturacja oskrzeli, zapalenie i nadreaktywność dróg oddechowych. Ostatnia z nich, określana jako nadmierna skurczowa odpowiedź oskrzeli na nieswoiste substancje drażniące, jest najbardziej charakterystyczna dla astmy i stwierdza się ją u wszystkich dzieci z czynną chorobą i większości tych aktualnie bez objawów, ale z wywiadem astmy w przeszłości. Rzeczywisty mechanizm nadreaktywności oskrzeli (NO) w astmie, także dziecięcej, pozostaje niejasny. Powszechnie sądzi się, że NO jest skutkiem przewlekłego zapalenia oskrzeli. Potwierdzają to obserwacje dotyczące wzrostu NO po ekspozycji na alergeny i jej zmniejszenia się pod wpływem leczenia przeciwzapalnego. Jednak brak korelacji między NO a wykładnikami stanu zapalnego w astmie sugeruje udział także innych, niezapalnych mechanizmów patogenetycznych NO. Zarówno badania rodzin, jak i bliźniąt z astmą wskazują na silne genetyczne uwarunkowania NO. W badaniach u ludzi i myszy zidentyfikowano więcej niż jeden obszar genowy związany z astmą i charakteryzującymi ją fenotypami, w tym NO. Istotną rolę odgrywa także związana z zapaleniem strukturalna przebudowa ściany oskrzeli. Artykuł stanowi przegląd możliwych mechanizmów wywołujących NO, które zostały omówione w literaturze medycznej. Wykazano, że nieswoista NO jest zjawiskiem wieloczynnikowym, o złożonej i wciąż niedostatecznie poznanej patogenezie.

Refine search results

Ocena jakości życia pacjentów z astmą oskrzelową mieszkających w Krakowie w strefach różniących się stężeniem pyłu zawieszonego w powietrzu (PM10)

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych

Ocena wybranych parametrów równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej u dzieci chorych na astmę oskrzelową i atopowe zapalenie skóry

Parametry oceny kontroli astmy

Zakażenie RSV a nawrotowość obturacji dróg oddechowych u dzieci

Alergia a stres oksydacyjny

Relationships of somatic build and functional parameters of the respiratory system in women with bronchial asthma

Działania opiekuńcze i terapeutyczne wobec dziecka z astmą oskrzelową w okresie zaostrzenia choroby

Od ciężkości astmy do kontroli astmy. Metody oceny kontroli astmy

Bronchial asthma in children and teenagers and their exposition to house dust mites in urban area in the Upper Silesia. A preliminary study

Współczesne poglądy na patogenezę nadreaktywności oskrzeli w astmie dziecięcej