Search results

1

Family as a Cultural Factor of Personality’s Actualization and Empathy Development

100%

Zhuravlova L.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2016

|

vol. XXI

|

issue 1

34-42

PL

Rozpatrujemy rodzinę jako podstawowe środowisko socjalizacyjne, w którym kształtuje się osobowość oraz czynnik znaczacy dla rozwoju samoświadomości - indywidualnej i społecznej (na wymiarze indywidualnym i społecznym). W badaniach poszukiwano związków korelacyjnych pomiędzy wskaźnikami empatii u nastolatków i postrzeganymi przez nich postawarni rodzicielskirni.

2

Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Sosnowcu – modelowy przykład psychiatrii środowiskowej

100%

Surma-Kuś D., Pilawski Ł., Siwiec A., Janas-Kozik M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

vol. 18

|

issue 4

405-412

EN

The paper seeks to highlight the need to establish a system of community psychiatric treatment (alternative to inpatient and outpatient care) for children and adolescents, and to define the area of interest for community psychiatry. An additional goal is to present practical implications involved in the annual implementation of the project for the Mental Health Centre for Children and Adolescents in Sosnowiec with funding from the European Social Fund. The form of treatment provided there promotes the deinstitutionalisation of healthcare, and allows quick access to people in crisis in order to assist them based on the assumptions underlying the systemic concept and the idea of open dialogue. The beneficiaries of the healthcare services are individuals (and their nearest relatives) aged 14 to 24 years, residing in Sosnowiec or Dąbrowa Górnicza, who are exposed to social exclusion because of mental illness. The services are provided by permanent mobile therapeutic teams of three members five days a week from 8:00 a.m. to 8:00 p.m. They have a range of tools at their disposal, including a free infoline, own means of transport and funds for necessary medical consultations. The development of individual plans and the delivery of therapeutic interventions in the patient’s place of residence are supervised by a specialist in child and adolescent psychiatry. An important role in the process of recovery is played by periodically organised engaging activities (bowling, volleyball, group therapy) and workshops – also conducted by project participants. The paper presents both the advantages and limitations associated with the implementation of the programme.

PL

Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę utworzenia środowiskowego leczenia dzieci i młodzieży (alternatywnego dla leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego) oraz zakreślenie obszaru działania psychiatrii środowiskowej. Ma on też przedstawić praktyczne implikacje związane z roczną realizacją projektu Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Sosnowcu, finansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. Podejmowana tam forma leczenia pozwala na dezinstytucjonalizację opieki zdrowotnej, szybkie dotarcie do osób będących w kryzysie i niesienie im pomocy – na podstawie założeń koncepcji systemowej oraz idei otwartego dialogu. Beneficjentami świadczeń są osoby (oraz ich najbliższe otoczenie) w wieku 14–24 lat, zamieszkujące na terenie Sosnowca lub Dąbrowy Górniczej i narażone na wykluczenie społeczne z powodu choroby psychicznej. Praca wykonywana jest w stałych, trzyosobowych terapeutycznych zespołach mobilnych przez pięć dni w tygodniu, w godzinach 8:00–20:00. Dysponują one takimi narzędziami, jak bezpłatna infolinia, własny środek transportu oraz środki na niezbędne konsultacje medyczne. Nadzór nad tworzeniem indywidualnych planów i przebiegiem interwencji terapeutycznych w miejscu zamieszkania pacjenta pełni lekarz specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży. Ważną rolę w procesie zdrowienia odgrywają cyklicznie organizowane zajęcia aktywizujące (kręgle, siatkówka, terapia grupowa) oraz warsztaty – prowadzone także przez uczestników projektu. W artykule przedstawiono zarówno zalety, jak i ograniczenia związane z realizacją programu.

3

Wybrane problemy z zakresu zdrowia psychicznego wśród nastolatków w wychowaniu instytucjonalnym

88%

Szmajda R., Gmitrowicz A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

vol. 18

|

issue 4

354-363

EN

Celem pracy była ocena wybranych problemów z zakresu zdrowia psychicznego u nastolatków wychowywanych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i rodzinach zastępczych, w porównaniu z młodzieżą wychowaną przez rodziców. Badanie opiera się na danych populacji pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Metoda: Z bazy danych gromadzonych w latach 2006–2012 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej wyodrębniono cztery grupy pacjentów – na podstawie kryterium miejsca zamieszkania lub rodzaju sprawowanej nad nimi opieki. Badaniami retrospektywnymi objęto populację 1308 pacjentów, w tym 794 dziewcząt i 514 chłopców, w wieku 13–18 lat. Wyniki: W badanej grupie pieczą zastępczą częściej objęte były dziewczęta. Najczęstsze rozpoznanie, z którym hospitalizowane są dzieci wychowywane w instytucji, stanowią zaburzenia zachowania i emocji (grupa rozpoznań F90–F98). Wykazywało je prawie co drugie badane dziecko. Odsetek samouszkodzeń i prób samobójczych jest istotnie wyższy w grupach młodych osób wychowywanych w pieczy zastępczej i w placówkach opiekuńczo-wychowawczych niż w porównywanej grupie wychowywanej przez rodziców. Średnia wieku zapadania na zaburzenia psychiczne okazała się znacznie niższa w przypadku pieczy zastępczej i wychowania instytucjonalnego. W tej grupie dzieci zaobserwowano też istotnie większą liczbę hospitalizacji. Wnioski: 1) Dzieci i młodzież wychowywane w placówkach częściej niż ich rówieśnicy z rodzin pełnych, a nawet zastępczych, dokonują samouszkodzeń i prób samobójczych. 2) Dzieci w wychowaniu instytucjonalnym oraz w pieczy zastępczej mają niższą średnią wieku, w którym zapadają na zaburzenia psychiczne, niż ich rówieśnicy wychowywani w rodzinie; są też hospitalizowane częściej od rówieśników wychowywanych z rodzicami. 3) Wychowanie instytucjonalne jest czynnikiem pogarszającym rokowanie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, podobnie jak zamieszkiwanie z opiekunem niebędącym rodzicem.

PL

Aim of the study: The aim of the study was to assess the mental condition of institutionally reared children as compared to individuals brought up by their parents. Method: Based on data collected by the Department of Adolescent Psychiatry, University of Lodz, in the years 2006–2012, four groups of patients were formed according to their place of residence/type of care they were provided with. The sample group included 1,308 patients hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry. The group that participated in the study included 794 girls and 514 boys aged 13–18 years. Results: In the sample group girls were more often brought up in foster families. The most commonly diagnosed problems among hospitalised children brought up in institutions are behavioural and emotional disorders (diagnostic categories from F90 to F98) and almost half of the subjects showed this type of disorders. The percentage rate of self-injuries and suicide attempts is higher in groups of children raised in foster families and education and care facilities. The average age of developing mental disorders is lower among children raised in foster families and the institutional rearing system. In the group of children raised in foster families and the institutional rearing system a higher number of hospitalisation cases were observed. Conclusions: 1) Institutionally reared children and adolescents suffer from self-injuries or even make suicide attempts more often than their peers brought up in two-parent families. 2) The average age of mental disorder onset among children raised in institutions and foster families is lower; they are also hospitalised more often than their peers brought up by parents. 3) Institutional rearing is a factor that gives a poorer prognosis for mental disorders among children and adolescents, just as living with a non-parent caregiver (a guardian).

4

Attachment Research And Eating Disorder: A Measurement Perspective – Literature Review

88%

Salcuni S., Parolin L., Colli A.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2017

|

vol. XXII

|

issue 3

478-504

PL

Głównym celem przedstawionych badań było opisanie dotychczas stosowanych metod pomiaru przywiązania oraz oceny stylu przywiązania lub wzorca przywiązania u pacjentów z zaburzeniami odżywiania. Zaprezentowano krytyczną dyskusję na temat różnych metod pomiaru stosowanych dotychczas w tym obszarze. Przeprowadzono krytyczny przegląd prac na powyższy temat z lat 2000-2015 opublikowanych w PubMed, ERIC, Psychology and Behavioral Science, PsycINFO, ScienceDirect, SCOPUS, SocINDEX. Główny nacisk był położony na porównanie metod opartych na self-report i metod narracyjnych stosowanych do pomiaru przywiązania u osób z zaburzeniami odżywiania, zarówno wśród dorosłych, jak i dorastających. W ostatnim czasie odnotowano wzrost zainteresowania związkiem pomiędzy występowaniem zaburzeń odżywiania a problemami dotyczącymi przywiązania. Dane na ten temat zbierano najczęściej za pomocą selfreport, zarówno w grupie dorosłych, jak i dorastających, niewiele badań przeprowadzono za pomocą Adult Attachment Interview, a zaledwie kilka – za pomocą technik projekcyjnych, takich jak Adult Attachment Projective Picture System, które okazały się wnosić dużo informacji. Nasze wyniki sugerują, że pozabezpieczne przywiązanie u osób wykazujących zaburzenia odżywiania powinno być badane bardziej szczegółowo, z uwzględnieniem nie tylko kategorii przywiązania (makroanaliza), ale również na podstawie mikroanalizy danych z badań narracyjnych (dotyczących np. procesów obronnych ujawnionych w wywiadach lub za pomocą metod projekcyjnych), aby uzyskać nowe i bardziej spójne wyniki umożliwiające wyjaśnienie występowania rożnego rodzaju pozabezpiecznego przywiązania u pacjentów z zaburzeniami odżywiania oraz aby promować bardziej zindywidualizowane interwencje terapeutyczne.

5

Circumstances and underlying causes of suicidal attempts in teen patients of mental health facilities – a psychological perspective

63%

Stradomska M., Wolińska J., Marczak M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

vol. 16

|

issue 3

136-149

EN

Objective: The paper brings together and summarizes the results of a study carried out in 2011–2015, aimed at analysing circumstances and reasons underlying adolescent suicidal attempts. Material and methods: The studied group comprised 115 patients hospitalised due to having attempted suicide, aged 13–19 years old, based in 3 voivodeships, namely the Świętokrzyskie Voivodeship, Lubelskie Voivodeship, and Podkarpackie Voivodeship. The results of the study have been subject to quantitative and qualitative analysis. Results: Our analysis has demonstrated that in the opinion of 95% of the patients another suicide previously committed in their environment inspired their own suicidal attempt. A significant proportion of the participants of the study (88%) claims suicidal behaviours in a person’s environment to be conducive to similar behaviours not only in adolescents, but across all age groups alike. A majority of participants have admitted possessing a lack of sufficient knowledge concerning mental health and wellbeing. Nor do they receive effective help, feeling emotional distress, yet failing to meet with any response on the part of their relatives and friends, who seem not to take teenagers’ psychological condition seriously. Suicidal and depressive disposition is commonly regarded as a sign of mere moodiness, fanciness, being spoilt, or being prone to playing practical jokes. According to the majority of the participants (71%), their relatives had directly influenced their decision to attempt suicide. As much as 88% of the responses provided in the study indicated causes stemming from inadequate communication. Teenagers’ attempts to talk about death-related issues (suicidal issues) failed, not being met with understanding on the part of their parents and other caregivers. Conclusions: There is a need for education, prophylaxis, and raising social awareness concerning the problem of suicides. Education on a broad scale is necessary to enable unobstructed access to important information, inter alia through cultural and social events, preventive campaigns, workshops, voluntary help, media etc.

PL

Cel: Artykuł podsumowuje rozważania na temat wyników badań przeprowadzonych w latach 2011–2015. Celem badań była analiza przyczyn i uwarunkowań prób samobójczych podejmowanych w okresie adolescencji. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 115 pacjentów przebywających w klinikach i szpitalach z powodu prób samobójczych; były to osoby w wieku 13–19 lat, mieszkające w trzech województwach: świętokrzyskim, lubelskim i podkarpackim. Wyniki pracy badawczej zostały poddane analizie jakościowej i ilościowej. Wyniki: Analiza wskazuje, że zdaniem 95% badanych samobójstwo popełnione w ich otoczeniu stało się motywacją do podjęcia próby samobójczej. Znacząca część badanych (88%) twierdzi, iż zachowania suicydalne w otoczeniu wzmacniają zachowania tego typu – nie tylko u adolescentów, lecz także u innych ludzi. Większość uczestników badania czuje niedosyt wiedzy na temat zdrowia psychicznego. Nie uzyskują też efektywnej pomocy: odczuwają dyskomfort psychiczny, ale ich bliscy i koledzy nie reagują; bagatelizują stan psychiczny nastolatków, traktując ich zachowania jako przejaw żartów, kaprysów czy rozpieszczenia. Według większości badanych (71%) najbliżsi pośrednio przyczynili się do podjęcia próby samobójczej. Aż 88% uzyskanych odpowiedzi wskazuje na przyczyny tkwiące w komunikacji. Podejmowane przez nastolatków próby nawiązania rozmowy dotyczącej śmierci (problematyki suicydalnej) nie spotkały się z należytym zrozumieniem rodziców i opiekunów. Wnioski: Istnieje potrzeba edukacji, profilaktyki i rozbudzenia zainteresowania społecznego problematyką samobójstw. Edukacja powinna być prowadzona na szerszą skalę, tak by zainteresowani mogli łatwo uzyskać ważne informacje – m.in. przez wydarzenia kulturalno‑społeczne, akcje profilaktyczne, warsztaty, wolontariat, media.

6

Diagnostyka i leczenie zaburzeń snu u dzieci i młodzieży

51%

Urban M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 1

36-41

EN

The paper is an attempt at presenting most common sleep disorders among children and adolescents. Sleep disorders constitute a common problem in everyday clinical practice, also in the paediatric setting. These are not only benign, easily corrigible problems, e.g. associated with incorrect sleep hygiene, but also disorders having serious clinical implications. A careful diagnostic work-up and a precise determination of cause(s) of the disorders enable undertaking correct therapeutic decisions. Furthermore, in general opinion, several mental disorders, including mainly mood disturbances, may result in sleep disorders. It was demonstrated that adolescents with mood disorders, particularly with severe depression, more frequently complain of sleep disorders. There is a large group of drugs, which may produce sleep disorders. These include psychostimulants used in the treatment of ADHD. Also some OTC drugs (over-the-counter; prescription-free) used to treat common cold and antiallergic preparations may have a psychostimulating (e.g. pseudoephedrine) or sedative effect (e.g. diphenhydramine). Also SPA procedures may significantly increase the risk of development of sleep disorders. As the basis of sleep disorders may be often serious somatic problems, pharmacotherapy should be instituted only in selected cases, after a precise determination of cause(s) of sleep disorders. Our knowledge of sleep disorders is often inadequate for an effective diagnosis of sleep disorders in children and adolescents. Some cases may have to be referred to specialized centres treating sleep disorders.

PL

Praca stanowi próbę przedstawienia najczęściej występujących zaburzeń snu w populacji dzieci i młodzieży. Zaburzenia snu to częsty problem w codziennej praktyce lekarskiej, także pediatrycznej – są to nie tylko łagodne, łatwo poddające się korekcie nieprawidłowości związane np. z niewłaściwą higieną snu, ale także schorzenia mające poważne implikacje kliniczne. Staranna diagnostyka i dokładne ustalenie przyczyny zaburzeń umożliwiają podjęcie właściwych decyzji terapeutycznych. Ponadto powszechnie wiadomo, że wiele zaburzeń psychicznych, w tym przede wszystkim zaburzenia nastroju, może powodować zaburzenia snu. Wykazano, że adolescenci z zaburzeniami nastroju, szczególnie z dużą depresją, częściej skarżą się na zaburzenia snu. Istnieje duża grupa leków mogących wywoływać zaburzenia snu. Należą do nich m.in. leki stymulujące stosowane w leczeniu ADHD. Również część leków OTC stosowanych na „przeziębienie” oraz leki przeciwalergiczne mogą działać stymulująco (np. pseudoefedryna) lub sedująco (np. difenhydramina). Stosowanie SPA także znacząco zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń snu. Ponieważ u podłoża zaburzeń snu mogą leżeć poważne problemy somatyczne, farmakoterapię należy rozpocząć tylko w wyselekcjonowanych przypadkach, po dokładnym ustaleniu przyczyny problemów ze snem. Wiedza na temat zaburzeń snu często jest niedostatecznie duża, aby skutecznie rozpoznawać zaburzenia snu u dzieci i młodzieży. W niektórych przypadkach konieczne jest skierowanie pacjenta do specjalistycznej poradni zaburzeń snu.

Refine search results

4 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2 Polskie Forum Psychologiczne

2 2018

1 2017

2 2016

1 2007

1 Colli A.

1 Gmitrowicz A.

1 Janas-Kozik M.

1 Marczak M.

1 Parolin L.

1 Pilawski Ł.

1 Salcuni S.

1 Siwiec A.

1 Stradomska M.

1 Surma-Kuś D.

1 Szmajda R.

1 Urban M.

1 Wolińska J.

1 Zhuravlova L.

Family as a Cultural Factor of Personality’s Actualization and Empathy Development

Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Sosnowcu – modelowy przykład psychiatrii środowiskowej

Wybrane problemy z zakresu zdrowia psychicznego wśród nastolatków w wychowaniu instytucjonalnym

Attachment Research And Eating Disorder: A Measurement Perspective – Literature Review

Circumstances and underlying causes of suicidal attempts in teen patients of mental health facilities – a psychological perspective

Diagnostyka i leczenie zaburzeń snu u dzieci i młodzieży