Search results

Search:
in the keywords: ODD

Sort By:

Limit search:

Sex differences in the processing of odd and even numbers

100%

Hines T. M., Herman-Jeglinska A., Bednarek D., Grabowska A.

Acta Neurobiologiae Experimentalis

1996

vol. 56

issue 1

263-266

Previous research has shown that decisions about odd numbers take longer than decisions about even numbers (the "odd efect"). It has also been shown that females are better at processing linguistic stimuli and males are better at processing spatial stimuli. In the present experiment, male and female subjects made odd versus even the classification judgments on numbers presented visually in three different formats: digits, number words, and dot patterns. Males showed longer decision times for odd numbers only when the numbers were presented in dot pattern format. Females showed this effect only when the stimuli were presented in the word format. These results suggest that differential speed of respose to odd and even numbers is found most strongly when the stimuli are presented in a format which is processing more efficiently by the subjects. This finding may imply that the effect is being produced by some higher order cognitive process, based on higher order representations that do not necessarily involve linguistic or verbal coding.

The dynamics of attentional and inhibitory functions in the presence of distracting stimuli in children with attention-deficit/hyperactivity disorder, high-functioning autism and oppositional defiant disorder

63%

Borkowska A. R.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2016

vol. 16

issue 2

68-80

Objective: The objective of this study is to elucidate the specific nature of attention and response inhibition deficits in three clinical groups: attention-deficit/hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, and high-functioning autism, as compared to children with a typical development. The analysis approached task performance dynamics as a function of time and the presence of distracting stimuli. Material and method: 108 children aged 7–12 years participated in the study – 21 diagnosed with oppositional defiant disorder, 21 with high-functioning autism, 19 with attention-deficit/hyperactivity disorder; 47 made the control group. The study employed the MOXO-CPT to evaluate attention and inhibition functions. Results: Pairwise comparisons of clinical groups with typically-developing children in their performance on the entire test indicated considerable differences between the control group and children with both oppositional defiant disorders and attention-deficit/hyperactivity disorder, but not between healthy subjects and children with autism. Performance profiles varied depending on the group, i.e. the type of disorder, and the level of the test, i.e. stimulus duration and intensity, but they were different for the particular studied aspects of attention and/or inhibition. High levels of similarity in functioning for all clinical groups were found in the measures of response accuracy, i.e. sustained attention and the speed of accurate response. The tendency to provide unnecessary responses and difficulties in complying with rules were found only in children with oppositional-defiant disorders. Impulsiveness rates increased over time in the attention-deficit/hyperactivity disorder group, fluctuated over time in autism, while in the oppositional defiant disorder group performance was stable over time, but worse than in the control group. Conclusions: The dynamics of attentional and inhibitory control in clinical groups differs considerably in comparison to typically-developing children. The most substantial differences between clinical groups are observed in the inhibition indices.

Cel: Celem podjętych badań było poszukiwanie specyfiki deficytów funkcjonowania uwagi i hamowania w trzech grupach klinicznych: zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zaburzeniu opozycyjno-buntowniczym i autyzmie wysokofunkcjonującym w porównaniu z dziećmi typowo rozwijającymi się. Analizowano dynamikę wykonania zadań w kontekście efektu zmiennej czasu oraz obecności bodźców dystrakcyjnych. Materiał i metoda: Zbadano 108 dzieci w wieku 7;00–12;00 lat, w tym 21 z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym, 21 z autyzmem wysokofunkcjonującym, 19 z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i 47 z grupy kontrolnej. Do oceny aspektów uwagi i hamowania zastosowano test MOXO-CPT. Wyniki: We wskaźnikach wykonania całego testu porównania parami grup klinicznych z dziećmi zdrowymi wykazały istotne różnice pomiędzy grupą kontrolną a dziećmi z zaburzeniami opozycyjno- -buntowniczymi i zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, natomiast pomiędzy dziećmi zdrowymi a dziećmi z autyzmem nie stwierdzono różnic. Istnieje zróżnicowanie profili wykonań w zależności od grupy, czyli rodzaju zaburzenia oraz od etapu testu, czyli czasu i jakości dystraktora, ale zależy to od badanego aspektu uwagi i/lub hamowania. Wysokie podobieństwo funkcjonowania we wszystkich grupach klinicznych uzyskano w miarach poprawności reakcji, czyli podtrzymywaniu uwagi oraz szybkości poprawnej reakcji. Tendencja do bezcelowego reagowania i trudności w przestrzeganiu reguł pojawiły się tylko u dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi. W grupie dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi impulsywność nasilała się z czasem, w autyzmie była zróżnicowana w czasie, a w grupie dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi wykonanie było stabilne w czasie, ale gorsze niż w grupie kontrolnej. Wnioski: Grupy kliniczne różnią się istotnie w dynamice funkcjonowania uwagi i hamowania od dzieci typowo rozwijających się. Największe różnice pomiędzy grupami klinicznymi widoczne są we wskaźnikach hamowania.

Refine search results

1 Acta Neurobiologiae Experimentalis

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2016

1 1996

1 Bednarek D.

1 Borkowska A. R.

1 Grabowska A.

1 Herman-Jeglinska A.

1 Hines T. M.

Search results

Sex differences in the processing of odd and even numbers

The dynamics of attentional and inhibitory functions in the presence of distracting stimuli in children with attention-deficit/hyperactivity disorder, high-functioning autism and oppositional defiant disorder