Search results

Search:
in the keywords: Injuries

Sort By:

Limit search:

The prevalence of injuries in professional Turkish soccer players

100%

Yamaner F., Gümüşdağ H., Kartal A., Gümüş M., Güllü A., Imamoğlu O.

Biomedical Human Kinetics

2011

vol. 3

6-9

Study aim: To assess the prevalence and anatomical sites of injuries in professional soccer players in one game season.Material and methods: A cohort of 510 professional male soccer players consisting of 48 goalkeepers, 194 defence players, 189 mid-field players and 79 forward players of the 1st and 2nd Turkish Professional Soccer Leagues in 2005-2006 season were requested to submit questionnaire reports on all injuries they experienced.Results: About 60% of all injuries pertained to lower extremities, another 25% to upper extremities, the most frequent being skin abrasions (about 24%). The percentage of players who sustained injuries was lowest among mid-field players (about 47%) compared with other categories (nearly 70%) but the average number of injuries per player was highest among them (8.1 vs. about 4.5). The risk of sustaining injury when playing a match amounted to 9.8% for mid-field players; that was significantly (p<0.01) lower (11.7 - 13.0%) than for other categories of players.Conclusions: Football injuries are the major factor affecting players' performance. Thus, appropriate strategies, aimed at reducing injuries, ought to be implemented.

The paediatric trauma patient profile from the perspective of the emergency medical team.

88%

Sholokhova D., Sviatoslav M.

vol. 2

issue 2

1-8

INTRODUCTION: Injuries are one of the main causes of mortality in the world. Emergency services should have appropriate knowledge and skills in the field of trauma research at the scene and proper therapeutic treatment. A special group of traumatic patients are children, which are often more difficult to assess and secure by medical personnel. The work aims to determine the profile of a paediatric patient after an injury secured by an ambulance. MATERIAL AND METHODS: The research tool was medical documentation in the form of 68,441 medical charts of rescue operations from 2016-2017, out of which 464 interventions were selected for children with injuries. The factors taken into account were: age and sex of the injured, a combination of hours of travel and months per year, the place where the injury occurred, the type of injury and the type of ambulance. RESULTS: At the scene, teams without a doctor were dispensed with 354 times, and teams with a doctor 110 times. The highest number of injuries in children occurred in educational institutions. The increase in the number of interventions was observed in the afternoon in the summer and autumn seasons. Trips to girls accounted for 39% (n=181), and 61% (n=283) were trips to boys. The average age of injured paediatric patients was 10.8 years (SD±4.84). The greatest number of injuries in children were head and neck injuries. CONCLUSIONS: Children with injuries usually have a medical emergency team without a doctor. Interventions are usually carried out at schools, in June and October, around noon. Typically, injuries are experienced by several-year-old boys. The dominant regions of injuries are head and neck and limbs.

WSTĘP: Urazy stanowią jedną z głównych przyczyn śmiertelności na świecie. Służby ratunkowe powinny posiadać odpowiednią wiedzę i umiejętności w zakresie badania urazowego na miejscu zdarzenia i właściwego postępowania terapeutycznego. Szczególną grupę pacjentów urazowych stanowią dzieci, które są niejednokrotnie trudniejsze w ocenie i zabezpieczeniu przez personel medyczny. Praca ma na celu określenie profilu pacjenta pediatrycznego po urazie zabezpieczanego przez pogotowie ratunkowe. MATERIAŁ I METODY: Narzędzie badawcze stanowiła dokumentacja medyczna w postaci 68441 kart medycznych czynności ratunkowych z lat 2016-2017, z których wyselekcjonowano 464 interwencje do dzieci z obrażeniami ciała. W wzięto pod uwagę takie czynniki jak: wiek i płeć poszkodowanych, zestawienie godzin wyjazdów i miesięcy w skali roku, miejsce zdarzenia w którym doszło do urazu, rodzaj urazu oraz rodzaj karetki. WYNIKI: Na miejsce zdarzenia 354 razy zadysponowano zespoły bez lekarza, a 110 razy zespoły z lekarzem. Do największej ilości urazów u dzieci dochodziło w placówkach oświatowych. Wzrost liczby interwencji obserwowano w godzinach popołudniowych w sezonie letnim oraz jesiennym. Wyjazdy do dziewczynek stanowiły 39 % (n=181) , a w 61 % (n=283) były to wyjazdy do chłopców. Średnia wieku poszkodowanych pacjentów pediatrycznych wyniosła 10,8 lat (SD±4,84). Największą liczbę urazów u dzieci stanowiły urazy głowy i szyi. WNIOSKI: Do dzieci z urazami najczęściej dysponowane są zespoły ratownictwa medycznego bez lekarza. Interwencje zazwyczaj są realizowane w szkołach, w okresie czerwca i października, w okolicach południa. Obrażeń doznają zazwyczaj kilkunastoletni chłopcy. Dominującymi rejonami urazów jest głowa i szyja oraz kończyny.

Refine search results

1 Biomedical Human Kinetics

1 Critical Care Innovations

1 2019

1 2011

1 Güllü A.

1 Gümüş M.

1 Gümüşdağ H.

1 Imamoğlu O.

1 Kartal A.

1 Sholokhova D.

1 Sviatoslav M.

1 Yamaner F.

Search results

The prevalence of injuries in professional Turkish soccer players

The paediatric trauma patient profile from the perspective of the emergency medical team.