Search results

Search:
in the keywords: Critical care

Sort By:

Limit search:

Risk factors for futile tracheostomy: an analysis of the NIS database.

100%

Ahmed A. M., Arishi A. A., Loss L., Parsikia A., Ortiz J.

Critical Care Innovations

2020

vol. 3

issue 3

1-12

INTRODUCTION: Respiratory insufficiency and failure are leading causes of ICU admissions. Advances in medical technology allow prolonging of survival in critical illnesses. Hence, more tracheostomies are being performed. However, we are limited in predicting who may actually benefit. Our goal was to determine prognostic indicators of early mortality after tracheostomy in order to avoid futile procedures. MATERIAL AND METHODS: We performed a retrospective cohort study utilizing the National Inpatient Sample (NIS) database on all adults who underwent tracheostomy between 2005 and 2015. We defined futile tracheostomy as death within 30 days post tracheostomy during the same hospital admission. Univariate and multivariate testing were performed on the weighted dataset. Odds ratios (OR) were calculated with multivariate logistic regression testing. RESULTS: 851,020 cases met the inclusion criteria. Rate of futility was 12.4% (n=105,658). Total hospitalization cost was greater in the futile group as compared to non-futile group. On Multivariate testing, male gender, age greater than 65, 3 Elixhauser mortality index categories, Asian/Pacific Islander and other race, self-pay and no charge insurance, septicemia and mechanical ventilation greater than 96 hours were independent risk factors to predict futility. Among these, septicemia was the greatest risk for futility (OR 2.32), followed by Elixhauser mortality index >10 (OR 1.954), and Elixhauser mortality index between 3 and 10 (OR 1.468). CONCLUSIONS: Between 2005 and 2015, 12.4% of tracheostomies could be considered futile. Targeted efforts are needed to decrease the number of unnecessary procedures in the critically ill. We should consider the identified risk factors to share more informed discussions with patients and families to set better long-term expectations and realistic goals for care.

WSTĘP: Zapaść krążeniowa i niewydolność oddechowa są głównymi przyczynami przyjęć na OIT. Postęp technolgii w medycynie pozwala na przedłużenie życia w stanach krytycznych. W związki z tym wykonuje się więcej zabiegów tracheostomii. Jednak istnieją ograniczenia w określeniu kto powinien być faktycznie poddany zabiegowi. Celem autorów było określenie prognostycznych wskaźników wczesnej śmiertelności po tracheostomii, aby uniknąć daremnych zabiegów. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem National Inpatient Sample (NIS) - bazy danych osób dorosłych, którzy przeszli tracheostomię w latach 2005–2015. Daremną tracheostomię określilono jako śmierć w ciągu 30 dni po tracheostomii podczas tego samego przyjęcia do szpitala. Testy jednowymiarowe i wielowymiarowe były przeprowadzane na ważonym zbiorze danych. Ilorazy szans (OR) obliczono za pomocą wieloczynnikowych testów regresji logistycznej. WYNIKI: 851,020 przypadków spełniło kryteria włączenia. Wskaźnik daremności wyniósł 12.4% (n = 105,658). Całkowity koszt hospitalizacji był większy w grupie daremnej w porównaniu z grupą nie-daremną. W testach wielowymiarowych, płeć męska, wiek powyżej 65, trzy kategorie wskaźnika śmiertelności Elixhausera, rasy azjatyckie / wyspiarskie i inne rasy, samodzielne i bezpłatne ubezpieczenie, posocznica i wentylacja mechaniczna dłuższa niż 96 godzin były niezależnymi czynnikami ryzyka, które wskazywały na daremność. Pośród tych przypadków posocznica była największym ryzykiem daremności (OR 2.32), a następnie wskaźnik śmiertelności Elixhausera > 10 (OR 1.954), oraz Wskaźnik śmiertelności Elixhausera między 3 a 10 (OR 1.468). WNIOSKI: W latach 2005-2015 12.4% tracheostomii można uznać za daremne. Ukierunkowane wysiłki są potrzebne do zmniejszenia liczby niepotrzebnych zabiegów u osób w stanie krytycznym. Powinniśmy wziąć pod uwagę zidentyfikowane czynniki ryzyka, aby dzielić się bardziej świadomymi dyskusjami z pacjentami i rodzinami w celu ustalenia lepszych i realistycznych długoterminowych oczekiwań opieki.

Racial disparities in utilization of ECMO in COVID-19 patients: a retrospective population-based analysis.

100%

Al Akeel M., Thompson J., Notta S., Patel J., Abdelghany M.

issue 2

12-19

INTRODUCTION: Extracorporeal membrane oxygenation (ECMO) is a crucial intervention for severe respiratory failure, including in cases of COVID-19. Medical research has shown disparities in multiple fields of healthcare as well as in the utilisation of ECMO. Racial disparities in the utilisation of ECMO among COVID-19 patients are a concern, which requires investigation to ensure equitable access to life-saving treatments. To our knowledge, no study that have specifically evaluated the utilisation of ECMO among COVID-19 patients. Our aim from this study is to explore racial disparities in healthcare care, and specifically in the use of ECMO. The objective of the study was to evaluate any possible disparities that exist in the odds of receiving ECMO based on race after correcting for other confounding factors in patients admitted with COVID-19 pneumonia. MATERIALS AND METHODS: This retrospective study analysed data from the National Inpatient Sample (NIS) database spanning 2019 to 2020. A total of 1,507,585 admissions for COVID-19 pneumonia were examined, of which 3,070 required ECMO. Statistical analyses, including adjusted odds ratios and multivariate logistic regression models, were employed to assess the association between race and ECMO utilisation using STATA 17 version RESULTS: The mean age of the studied population was 48.85 with a standard deviation of 0.5. 1075 white patients have utilized the ECMO when admitted to the hospital, compared to 605 black patients, 1055 Hispanics, 90 Asians, 75 Native Americans and 170 patients in ‘Others’ race group. Adjusted odds ratios for receiving ECMO, compared to Whites as the reference group, did not reveal statistically significant differences for African Americans (OR 1.03; 95% CI 0.75 - 1.40; P value = 0.86) and Asians (OR 1.04; 95% CI 0.75 - 1.75; P value = 0.86). Hispanics showed a significantly higher probability of receiving ECMO (OR 1.32; 95% CI 1.01 - 1.73; P-value=0.04), as did Native Americans (OR 2.16; 95% CI 1.18 - 3.94; P-value=0.012). CONCLUSIONS: Addressing disparities in ECMO utilisation is crucial to ensure equitable access to lifesaving interventions among COVID-19 patients. Strategies to mitigate racial disparities in healthcare access and treatment are essential to optimise patient outcomes and fostering health equity.

WSTĘP: Pozaustrojowe natlenianie błonowe (ECMO) jest kluczową interwencją w przypadku ciężkiej niewydolności oddechowej, w tym w przypadku COVID-19. Badania medyczne wykazały rozbieżności w wielu obszarach opieki zdrowotnej, a także w wykorzystaniu ECMO. Różnice rasowe w stosowaniu ECMO wśród pacjentów z Covid-19 stanowią problem wymagający badań w celu zapewnienia równego dostępu do terapii ratujących życie. Według naszej wiedzy nie ma badań, które szczegółowo oceniałyby wykorzystanie ECMO wśród pacjentów z Covid-19. Naszym celem w tym badaniu jest zbadanie różnic rasowych w opiece zdrowotnej, a zwłaszcza w stosowaniu ECMO. Celem badania była ocena wszelkich możliwych rozbieżności w szansach otrzymania ECMO w zależności od rasy, po uwzględnieniu innych czynników zakłócających u pacjentów przyjętych z zapaleniem płuc wywołanym przez Covid-19. MATERIAŁY I METODY: W tym retrospektywnym badaniu przeanalizowano dane z bazy danych National Hospital Sample (NIS) obejmujące lata 2019–2020. Zbadano łącznie 1 507 585 przyjęć z powodu zapalenia płuc wywołanego przez Covid-19, z czego 3070 wymagało zastosowania ECMO. Zastosowano analizy statystyczne, w tym skorygowane ilorazy szans i wielowymiarowe modele regresji logistycznej, aby ocenić związek między rasą a wykorzystaniem ECMO przy użyciu wersji STATA 17. WYNIKI: Średni wiek badanej populacji wynosił 48,85 lat, przy odchyleniu standardowym 0,5. 1075 białych pacjentów skorzystało z ECMO po przyjęciu do szpitala w porównaniu z 605 pacjentami rasy czarnej, 1055 Latynosami, 90 Azjatami, 75 rdzennymi Amerykanami i 170 pacjentami z grupy rasowej „Inni”. Skorygowane ilorazy szans otrzymania ECMO w porównaniu z rasą białą jako grupą odniesienia nie wykazały statystycznie istotnych różnic w przypadku Afroamerykanów (OR 1,03; 95% CI 0,75–1,40; wartość P = 0,86) i Azjatów (OR 1,04; 95% CI 0,75 - 1,75; wartość P = 0,86). Latynosi wykazali znacznie wyższe prawdopodobieństwo otrzymania ECMO (OR 1,32; 95% CI 1,01–1,73; wartość p=0,04), podobnie jak rdzenni Amerykanie (OR 2,16; 95% CI 1,18–3,94; wartość p=0,012). WNIOSKI: Likwidacja rozbieżności w wykorzystaniu ECMO ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia równego dostępu do interwencji ratujących życie wśród pacjentów z Covid-19. Strategie mające na celu łagodzenie różnic rasowych w dostępie do opieki zdrowotnej i leczeniu są niezbędne do optymalizacji wyników leczenia pacjentów i wspierania równości w zdrowiu.

Refine search results

2 Critical Care Innovations

1 2024

1 2020

1 Abdelghany M.

1 Ahmed A. M.

1 Al Akeel M.

1 Arishi A. A.

1 Loss L.

1 Notta S.

1 Ortiz J.

1 Parsikia A.

1 Patel J.

1 Thompson J.

Search results

Risk factors for futile tracheostomy: an analysis of the NIS database.

Racial disparities in utilization of ECMO in COVID-19 patients: a retrospective population-based analysis.