Search results

1

The degree of disability in children with cerebral palsy and the quality of their rehabilitation and restrictions in the social life of their families

100%

Czupryna K., Nowotny-Czupryna O., Nowotny J.

Medical Rehabilitation

|

2012

|

vol. 16(2)

22-28

PL

Wstęp: Mózgowe poraŜenie dziecięce jest zespołem objawów prowadzących do różnego stopnia ograniczeń. Konieczność wieloletniej opieki nad takim dzieckiem i ciągłego usprawniania może stawiać niektóre rodziny w trudnej sytuacji i wpływać na jakość ich życia. Ważna jest też ocena rodziców odnośnie jakości usprawniania oraz sposób postrzegania przez nich stanu dziecka i wynikających z tego ograniczeń. Celem pracy było sprawdzenie czy i na ile ograniczenia w Ŝyciu rodzin dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym zależą od rzeczywistego stanu dziecka, jakości usprawniania oraz postrzegania tego stanu przez rodziców. Sprawdzano, które sfery życia cierpią najbardziej. Materiał i metody: Badaniami objęto 109 rodzin dzieci w wieku 3-18 lat usprawnianych z powodu mózgowego poraŜenia dziecięcego. Wykorzystano kwestionariusz-ankietę w której zawarte były pytania skierowane do rodziców, dotyczące stanu dziecka i przebiegu jego usprawniania. Ograniczenia udziału w życiu społecznym oceniano kwestionariuszem LAQ-G w zakresie 6 sfer Ŝycia rodziny. Wyniki skonfrontowano ze stanem dziecka. Całość wyników opracowano statystycznie stosując analizę wariancji z klasyfikacją pojedynczą ANOVA (post hoc test Scheffe). Dla całości opracowania przyjęto poziom istotności p< 0,05. Wyniki: Badane dzieci reprezentowały zróżnicowany stopień ciężkości mózgowego poraŜenia dziecięcego. Zdania na temat jakości usprawniania były podzielone. Największe ograniczenia odnotowano w sferze życia społecznego, samoobsługi i lokomocji. Z uzyskanych odpowiedzi wynika, że nie wszyscy rodzice w pełni realnie postrzegają stan i sytuację dziecka. Wnioski: 1) Ograniczenia zależą nie tylko od rzeczywistego stanu dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym. 2) Ocena ewentualnych ograniczeń zależy również od tego, jak usprawnianie i problemy dziecka postrzegają jego rodzice. 3) Najbardziej poszkodwanymi sferami Ŝycia rodzin dzieci z mózgowym poraŜeniem dziecięcym są samoobsługa, relacje interpersonalne i Ŝycie społeczne rodziny.

EN

Background: Cerebral Palsy is a complex of symptoms that lead to various degrees of limitation. The need for many years of care for such children and continuing treatment may place some families in a difficult situation and have an impact on their quality of life. It is also important to assess the quality of the treatment provided by parents and their perception of the child’s state and the resulting restrictions.Aim of work was to examine whether and to what degree limitations on the life of families of children with cerebral palsy depend on the actual state of the child, the quality of treatment and the perception of the state on the part of the parents. The spheres of family life that suffered the most were examined.Material and methods: Research included 109 families with children aged 3-18 years that were treated for cerebral palsy. A questionnaire- survey was used, in which were contained questions addressed to parents regarding the child’s state and its treatment. Restrictions on participation in social life in 6 areas of family life were evaluated by means of the LAQ-G questionnaire. The entirety of the results were statistically compiled using variant analysis with a one-way ANOVA classification (post hoc Scheffe test). An accepted level of p<0.05 was regarded as statistically significant for the whole test.Results: The treated group contained children with highly varied degrees of impairment. Opinions as to the quality of treatment were divided. The greatest limitations were noted in the sphere of social life, independence in unassisted actions and movement. From the responses, it appears that not all parents fully perceive the state and situation of their child in a realistic way.Conclusions: 1) Limitations on social life depend not only on the actual state of the child with cerebral palsy. 2) An assessment of possible limitations also depends on the parents’ perception of the child’s problems and treatment. 3) The most restricted spheres are independence in unassisted actions, interpersonal relationships and family social life.

2

Compliance with the developmental principle as a problem of selection of approach to the therapy of children with cerebral palsy

75%

Matyja M., Czupryna K., Nowotny J.

Medical Rehabilitation

|

2005

|

vol. 9(4)

19-25

EN

The developmental principle is the most typical and probably a superior principle in improvement of children with cerebral palsy. This principle is described as management according to the physiological sequence of development. However, the developmental principle, considered as a simple teaching of successive “milestones” during the therapy is neither a positive nor a proper solution. Literal and simplified understanding of the developmental principle cannot be valid any longer. It cannot be seen as the necessity to achieve successive “milestone” according to their occurrence during the normal development. The developmental principle should monitor the approach to children’s problems and determine the frame of the procedure on the basis of normal and pathological development. Management complying with the developmental principle should be based on cause and effect analysis of growth deficits and mechanisms of abnormal motor behaviour formation. The understanding and application of this principle changes with the advancement of knowledge. The developmental principle should be used in a flexible manner taking into account not only motor development sequence but also other aspects. During the treatment of cerebral palsied children, there are many situations when a decision must be made by considering other elements rather than those connected with posture-motor aspects, such as nursing care, orthopaedic, psychological, pedagogical, social and logopedic ones. At present, this principle could be described as the necessity to consider in the therapy process mechanisms of acquisition and accumulation of proper sensorimotor experiences by the child, which provide a chance to generate the most proper movment patterns in the central nervous system. The interpretation of the developmental principle has always required that a child should not be pushed to overpass its motor abilities. Such a view is correct but has to be shown in a different light since such management can lead to a “trap”. Taking into consideration different aspects of cerebral palsy children care, it should be thought over, if and how the developmental principle is to be kept and whether it is really indispensable. Emphasizing the complexity of a problem, the author of this study discusses some dilemmas regarding the application of the developmental principle within the aspect of the diagnosis of motor disturbances, nursing care, psychological, pedagogical, logopedic indications, orthopaedic indications and child’s daily living and therapy. The necessity of detecting both present and remote functional needs of children with cerebral palsy has also been highlighted.

3

Analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych (RDSP) z rozwojem funkcji chodu oraz procesami motorycznego uczenia się u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

63%

Bagrowski B., Kraśny J., Jóźwiak M.

Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

|

2022

|

vol. 24(2)

107-119

EN

Background. Cerebral palsy (CP) is associated with non–progressive damage to the upper motor neuron, which manifests itself in a variety of symptoms, in particular motor and functional deficits. In the development of a child, especially with CP, attention should be paid to regulation disorders of sensory processing (RDSP). They result from incorrect processing of information by the nervous system and, therefore, may affect cognitive processes, the ability to move and the process of motor learning. The aim of the study was to analyze the relationship between disturbances in the regulation of sensory processes and the development of gait function and motor learning in a group of children and adolescents with MPD. Material and methods. The study involved 50 patients with CP, whose functional and kinematic parameters of locomotion were measured and whose sensory profile was defined on the basis of a standardized questionnaire of sensorimotor disorders completed by their parents or legal guardians. Then, a test of correlation between individual variables was performed. Results. Disturbances in sensory integration processes were shown to be associated with less favorable functional and kinematic values and with lower efficiency of motor learning. This was especially true of proprioception and balance as well as coordination, which depends on cooperation between the sensory organs. Conclusions. 1. These results correlate with the outcomes of other studies on the relationship between sensory impairment and motor skills. 2. The study may contribute to the identification of more predictors of the effectiveness of rehabilitation of patients with CP, which can be used in the longer term to forecast the effects of therapy and the development of personalized medicine, as manifested in comprehensive therapeutic approaches (e.g. supplemented with sensory integration therapy).

PL

Wstęp. Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) wiąże się z niepostępującym uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego, co przejawia się różnorodnymi objawami, w szczególności deficytami motorycznymi i funkcjonalnymi. W rozwoju dziecka, szczególnie z MPD, należy zwracać uwagę na zaburzenia regulacji procesów sensorycznych (RDSP). Wynikają one z nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji przez układ nerwowy, dlatego też mogą mieć wpływ na procesy poznawcze, zdolność poruszania się, czy proces motorycznego uczenia się. Celem pracy była analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych z rozwojem funkcji chodu oraz motorycznym uczeniem się w grupie dzieci i młodzieży z MPD. Materiał i metody. W prezentowanym badaniu wzięło udział 50 chorych z MPD, u których dokonano pomiaru parametrów funkcjonalnych i kinematycznych lokomocji, a także u których zdefiniowano profil sensoryczny na podstawie standaryzowanego kwestionariusza zaburzeń sensomotorycznych wypełnianego przez rodziców lub prawnych opiekunów. Następnie dokonano testu korelacji pomiędzy poszczególnymi zmiennymi. Wyniki. Wykazano, że zaburzenia procesów integracji sensorycznej wiążą się z mniej korzystnymi wartościami funkcjonalnymi i kinematycznymi oraz z mniejszą efektywnością motorycznego uczenia się. Dotyczy to szczególnie propriocepcji i równowagi oraz koordynacji – zdolności budowanej na współpracy narządów sensorycznych. Wnioski. 1. Wyniki korelują z innymi badaniami dotyczącymi związku zaburzeń sensorycznych ze zdolnościami motorycznymi. 2. Badanie może posłużyć jako element identyfikacji kolejnych predyktorów efektywności rehabilitacji chorych z MPD, co w dalszej perspektywie może posłużyć do prognozowania efektów terapii oraz rozwoju medycyny spersonalizowanej przejawiającej się m.in. w kompleksowej terapii (np. uzupełnionej o terapię integracji sensorycznej).

4

Gait analysis in cerebral palsied children as a base for programming their rehabilitation and control of its results

63%

Czupryna K., Nowotny J., Nowotny-Czupryna O., Domagalska M.

Medical Rehabilitation

|

2006

|

vol. 10(1)

27-43

PL

Założenia. W procesie rehabilitacji dzieci z m.p.dz. potrzebne są badania oparte o metody pozwalające na wymierną ocenę złożonych zjawisk motorycznych. Cel. Celem opracowania było przedstawienie wartości analizy chodu w procesie rehabilitacji samodzielnie chodzących dzieci z m.p.dz., tak pod kątem indywidualnego programowania usprawniania, jak i kontroli uzyskiwanych wyników. Metodyka. W kolejnych podrozdziałach pracy przedstawiono: chód i możliwości jego oceny, podejście do oceny chodu, chód dzieci z m.p.dz. i kategorie zaburzeń wzorców chodu tych dzieci, chód dzieci z m.p.dz. w kontekście wzorców postawno- lokomocyjnych, wykorzystanie wyników oceny chodu do planowania rehabilitacji oraz do oceny jej skuteczności. W analizie wykorzystano dane z literatury oraz doświadczenia własne. Dyskusja i wnioski. Stwierdzono, że przedstawienie jednoznacznej i uniwersalnej „recepty” dotyczącej bezpośredniego przełożenia wyników oceny chodu na program postępowania leczniczego wszystkich dzieci z m.p.dz. jest nie tylko trudne, ale i bezcelowe. Wynika to nie tylko z typowego dla tych przypadków zróżnicowania obrazu klinicznego, ale również z indywidualnych możliwości kompensacyjnych każdego dziecka, a także z jakości wytworzonych wcześniej i utrwalonych wzorców ruchowych. Dobierając środki (np. BTXA, gipsy hamujące, czy zabieg operacyjny lub przedmiot ortopedyczny, a także konkretne ćwiczenia o charakterze hamującym bądź torującym) zawsze trzeba dokonać bilansu „zysków i strat”. Postępy usprawniania pojedynczych dzieci z m.p.dz. są trudne do przewidzenia, dlatego dopiero badania kontrolne weryfikują trafność podejmowanych wcześniej decyzji. W pracy przedstawiono istotne dla praktyki wnioski odnośnie aplikacji różnych środków terapeutycznych oraz ich skuteczności.

EN

Rationale. In the rehabilitation process of children with cerebral palsy (CP), studies based on methods enabling objective assessment of complex motor phenomena are warranted.Aim. The aim of this article was to present the value of gait analysis during the process of rehabilitation of independently walking children with CP in relation both to individual rehabilitation programming and to monitoring of the obtained results.Methods. In the subsequent sections of the article, the following topics were presented: gait and possibilities of its evaluation, approach to gait assessment, gait of children with CP and categories of gait pattern disturbances in these children, gait of CP children in relation to postural-locomotor patterns, use of gait analysis results for planning the rehabilitation and for the assessment of its effectiveness. Data from the literature and our first-hand experience were used in the evaluation.Discussion and conclusions. It was concluded that presenting an unequivocal and universal “recipe” of how to directly transfer gait assessment results onto the therapeutic management programme for all CP children, is not only difficult, but also purposeless. This results not only from the variability of the clinical picture typical for these cases, but also from individual compensation capabilities of each child, as well as from the quality of previously produced and consolidated movement patterns. Selecting the therapy (e.g. BTXA, inhibiting plasters, surgery or orthopaedic devices, as well as particular inhibiting or facilitating exercises), “gain-loss” balance should always be evaluated. The progress of rehabilitation of individual children with CP is difficult to predict; therefore, control studies can only verify the accuracy of formerly made decisions. Conclusions pertaining to the application and efficacy of various therapeutic options important for the clinical practice were presented in this work.

5

Assessment of the efficacy of rehabilitation with concomitant use of botulinum toxin in patients with cerebral palsy qualified for this therapy by means of objective gait analysis

51%

Święcicka A., Syczewska M.

Medical Rehabilitation

|

2006

|

vol. 11(1)

9-16

PL

Wstęp: Toksyna botulinowa jest coraz częściej stosowana w leczeniu rehabilitacyjnym dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpdz), zwłaszcza u pacjentów poniżej 10 roku życia. Jej skuteczność zależy m.in. od prawidłowej kwalifikacji pacjentów i planowania leczenia, oraz prawidłowo prowadzonej rehabilitacji po jej podaniu. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia rehabilitacyjnego z zastosowaniem toksyny botulinowej u pacjentów z mpdz przy wykorzystaniu obiektywnej analizy chodu do kwalifikacji pacjentów i oceny wyników postępowania skojarzonego leczenia rehabilitacyjnego. Materiał i Metody: Pacjenci: 20 dzieci z mpdz w wieku od 2 do 15 lat. Po wstępnej kwalifikacji (badanie kliniczne: zakres ruchu biernego w stawach, ocena spastycznosci oraz du;ej motoryki) pacjenci przechodzili badanie analizy chodu za pomocą systemu VICON 460 współpracującego z 16-kanałowym systemem Motion Lab do elektromiografii dynamicznej. Rejestrowano kilka przejść pacjenta (od 3 do 6), a wszystkie wyniki uśredniano. Mierzono parametry czasowo-przestrzenne, kinematyczne, oraz EMG wybranych mięśni. Na podstawie wyników badan klinicznych oraz analizy chodu ustalano indywidualnie dla każdego pacjenta plan poda- y botulinowej z określeniem konkretnych mięśni i dawek. Kolejne badanie i analizę chodu przeprowadzono po 3 i 9 miesiącach od podania toksyny botulinowej. Przez cały okres obserwacji pacjenci byli rehabilitowani. Wyniki: U wszystkich pacjentów stwierdzono poprawę stereotypu chodu. Poprawa dotyczyła zarówno parametrów czasowoprzestrzennych jak i parametrów kinematycznych. Wnioski: Prawidłowe podanie toksyny botulinowej, dzięki wykorzystaniu wyników analizy chodu, w połączeniu z intensywnym programem rehabilitacyjnym w okresie jej najsilniejszego działania wydaje sie powodować trwała poprawę stereotypu chodu u pacjentów z mpdz.

EN

Introduction: Botulinum toxin is more and more frequently used in rehabilitation treatment of CP patients, especially in children younger than 10 years. Its efficacy depends on several factors including proper qualification, planning of the treatment, and rehabilitation program following the injections. The aim of this paper was to evaluate the efficacy of rehabilitation treatment with botulinum toxin in CP patients using objective gait analysis as one of the qualification tools.Material and Methods: Patients: 20 CP patients, aged from 2 to 15 years old. After the first assessment (passive ROM in joints, spasticity evaluation and assessment of motor development), patients underwent the objective gait analysis. The VICON 460 system synchronized with the 16-channel Motion Lab system for dynamic electromyography was used. Several trials were conducted and recorded in each patient (from 3 to 6). The following variables were recorded: spatio-temporal and kinematic parameters, as well asEMG of selected muscles. Based on clinical tests and results of objective gait analysis an individual treatment plan was established for each patient (dosage and sites for botulinum toxin injections). Clinical evaluation and gait analysis was repeated after 3 to 9 months. Patients underwent a rehabilitation program after the botulinum toxin injections.Results: An improvement of gait pattern was found in all patients; there were no cases showing deterioration or no change. Both spatio-temporal and kinematic parameters were improved.Conclusions: Botulinum toxin exerts its effects for 3 to 6 months; therefore, the second evaluation was performed after the direct effect disappeared. Appropriate planning, which takes into account results of the objective gait analysis, and the intensive rehabilitation program allow permanent improvement of gait pattern in CP children.

Refine search results

4 Medical Rehabilitation

1 Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

1 2022

1 2012

2 2006

1 2005

3 Czupryna K.

3 Nowotny J.

2 Nowotny-Czupryna O.

1 Bagrowski B.

1 Domagalska M.

1 Jóźwiak M.

1 Kraśny J.

1 Matyja M.

1 Syczewska M.

1 Święcicka A.

The degree of disability in children with cerebral palsy and the quality of their rehabilitation and restrictions in the social life of their families

Compliance with the developmental principle as a problem of selection of approach to the therapy of children with cerebral palsy

Analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych (RDSP) z rozwojem funkcji chodu oraz procesami motorycznego uczenia się u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

Gait analysis in cerebral palsied children as a base for programming their rehabilitation and control of its results

Assessment of the efficacy of rehabilitation with concomitant use of botulinum toxin in patients with cerebral palsy qualified for this therapy by means of objective gait analysis