Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ból neuropatyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Zbadaliśmy skuteczność pregabaliny u chorych na przewlekłą radikulopatię lędźwiowo-krzyżową. Badanie kliniczne z randomizacją, z grupą kontrolną i wycofywaniem pacjentów składało się z pięciu faz: fazy przesiewowej (4-18 dni); fazy wprowadzania placebo (4-10 dni) w celu ustalenia osób, które reagują na leczenie placebo; fazy leczenia pregabaliną w warunkach pojedynczej ślepej próby (28 dni) w celu zidentyfikowania osób, które reagują na leczenie pregabaliną; fazy leczenia w warunkach podwójnie ślepej próby, w której osoby reagujące na leczenie pregabaliną przydzielano losowo do grupy leczonej pregabaliną lub placebo (35 dni) oraz fazy stopniowego odstawiania leku (7 dni). Głównym punktem końcowym był czas do ustąpienia reakcji na leczenie w fazie leczenia prowadzonego w warunkach podwójnie ślepej próby (zwiększenie nasilenia bólu o ≥1 pkt.
EN
Complex regional pain syndrome, CRPS is a type of neuropathic pain on the peripheral parts of the extremities (upper and lower). There are two types of this syndrome: type I, (regional sympathetic dystrophy, RSD) without documented nerve damage, type II (causalgia) with coexisting peripheral nerve damage confirmed by electromyography (EMG) and nerve conduction study (NCS). Appropriate diagnosis of CRPS is possible through the use of diagnostic criteria proposed by the IASP. In case of CRPS the patients have many changes on many levels involved in the nocyceptive process. The result of this abnormalities are accompanying CRPS sensory disturbances in affected extremity – motor and autonomic. CRPS-I is usually initiated by peripheral damage (often minor trauma), or immobilization of the extremities. This may involve only the damaged limb, but also can spread to Rother extremities. CRPS is often accompanied by motor disturbances and other motor dysfunctions (involuntary movements, tremor, dystonia). Due to the complex nature of the syndrome CRPS is difficult to treat and require longterm, multidisciplinary treatment. In this paper we will try to present current views (EBM based) on treatment of CRPS.
PL
Zespół wieloobjawowego bólu miejscowego (complex regional pain syndrome, CRPS) jest rodzajem bólu neuropatycznego dotyczącego obwodowych części kończyn (górnych i dolnych). W praktyce klinicznej wyróżnia się dwa rodzaje zespołu: typ I (regionalna dystrofia współczulna, RSD) bez udokumentowanego uszkodzenia nerwu obwodowego, typ II (kauzalgia) ze współistniejącym uszkodzeniem nerwu obwodowego (potwierdzonych badaniem elektromiograficznym (EMG) i przewodnictwa nerwowego (NCS)). Właściwe diagnozowanie CRPS jest możliwe dzięki zastosowaniu kryteriów diagnostycznych zaproponowanych przez IASP. W zespole CRPS dochodzi do zmian na wielu poziomach zaangażowanych w procesie nocycepcji, a efektem są zaburzenia czuciowe, motoryczne oraz autonomiczne w zakresie objętej dolegliwością kończyny. Zespół ten jest zwykle zainicjowany przez obwodowo działający bodziec uszkadzający (często nieznaczny uraz), lub unieruchomienie obwodowej części kończyny. Może dotyczyć tylko uszkodzonej kończyny, ale także rozprzestrzeniać się na inne kończyny. Często towarzyszą mu zaburzenia motoryczne oraz inne dysfunkcje ruchowe - ruchy mimowolne, tremor, dystonia. Ze względu na złożony charakter powstawania CRPS jest trudny do leczenia. W niniejszym opracowaniu przedstawione zostaną aktualne poglądy w oparciu o EBM na skuteczność leczenia CRPS.
EN
Shingles is an infectious disease caused by varicella zoster virus. Following active phase of chicken pox and crusting of skin lesions the virus spreads to the spinal and the cranial ganglia where it can stay dormant for many years. In immunodeficient, especially cancer, patients the virus can become active leading to shingles. Shingles’ incidence is about 4 cases per 1,000 and rises abruptly with age. It is estimated that 10-20% of human population will become sick with shingles. The dominant symptom in the acute phase of the disease is burning pain accompanied by impairment of cutaneous sensation. Vesicles desquamate usually by 3-5 weeks if they do not become secondarily infected. In some patients (9-14%) after healing of the skin lesions the pain can persist in the form of chronic pain syndrome at various intensity levels, usually semi-lateral within one or several dermatomes or the trigeminal nerve. In the first part of this papers there have been described in details: pathomechanism, risk factors, prophylactic measures and methods of treatment of chronic post herpetic neuralgia according to evidence based medicine. It presents actual state of knowledge on shingles and PHN. Research material covers about 600 patients treated in our Pain Clinic between 1992 and 2010. Over 19 years the effectiveness of treatment of the persistent PHN has been gradually improving mainly due to new drugs on the market such as gabapentinoids, locally acting drugs or opioids and also thanks to more detailed knowledge on the pathomechanism of this illness.
PL
Półpasiec jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa ospy wietrznej, po której przebyciu i zagojeniu zmian skórnych wirus przedostaje się do zwoju rdzeniowego i zwojów nerwów czaszkowych, gdzie nie aktywny może pozostawać przez wiele lat. U chorych o osłabionej odporności, zwłaszcza chorych na nowotwór wirus może ponownie się uczynnić wywołując półpasiec. Częstość występowania półpaśca wynosi średnio 4/1000 i gwałtownie wzrasta z wiekiem. Szacuje się, że w ciągu życia 10-20% populacji ludzi zachoruje na półpasiec. Dominującym objawem ostrej fazy choroby jest ból o charakterze piekącym z towarzyszącymi zaburzeniami czucia. Pęcherzykowe wykwity na skórze goją się zazwyczaj w ciągu 3-5 tygodni, jeżeli nie dojdzie do wtórnego zakażenia bakteryjnego. Po wygojeniu zmian skórnych u części chorych (9-15%) dolegliwości bólowe mogą utrzymywać się w postaci przewlekłego zespołu bólowego o różnym stopniu natężenia, zazwyczaj jednostronnie w zakresie jednego lub kilku dermatomów rdzeniowych lub nerwu trójdzielnego. W pierwszej części artykułu opisano: patomechanizm, epidemiologię, lokalizację, objawy i leczenie ostrej fazy choroby. W drugiej części szczegółowo opisano: patomechanizm, czynnik ryzyka, możliwości profilaktyki oraz metody leczenia utrwalonej neuralgii popółpaścowej według medycyny opartej na dowodach naukowych, przedstawiając aktualny stan wiedzy na temat półpaśca i neuralgii popółpaścowej. Materiał badawczy obejmuje prawie 600 chorych leczonych w Poradni Leczenia Bólu Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii CMKP w Warszawie w latach 1992-2010. Na przestrzeni analizowanych 19 lat skuteczność leczenia utrwalonej neuralgii popółpaścowej ulega stopniowej poprawie, głównie dzięki lekom, które mamy do dyspozycji (leki przeciwdepresyjne+gabapentoidy+leki działające powierzchniowo+opioidy), jak również dzięki temu, że mamy coraz większą wiedzę na temat patomechanizmu tej choroby.
EN
We conducted a postal survey to assess the prevalence and characteristics of neuropathic pain and migraine in a cohort of multiple sclerosis (MS) patients. Of the 1300 questionnaires sent, 673 could be used for statistical analysis. Among the respondents, the overall pain prevalence in the previous month was 79%, with 51% experiencing pain with neuropathic characteristics (NCs) and 46% migraine. MS patients with both migraine and NC pain (32% of the respondents) reported more severe pain and had lower health-related quality of life than MS patients with either migraine or NC pain. Pain intensity in MS patients with migraine was moderate (6.0±0.1). Migraine was mostly episodic, but headaches were occurring on P15 days per month in 15% of those with migraine. MS patients with migraine were younger and had shorter disease durations than those with NC pain. NC pain was most often located in the extremities, back and head, and was frequently described as tingling and pins-and-needles. The intensity of NC pain was low to moderate (4.9±0.1), but positively correlated with the number of painful body sites. Nonetheless, patients with NC pain were more disabled (with a higher Expanded Disability Status Scale and pain interference index) than patients with migraine. Migraine, but not NC pain, was associated with age, disease duration, relapsing-remitting course, and interferon-beta treatment. This suggests that NC pain and migraine are mediated by different mechanisms. Therefore, pain mechanisms that specifically operate in MS patients need to be characterized to design optimal treatments for these individuals.
PL
Przeprowadziliśmy listowne badanie kwestionariuszowe w celu oceny częstości występowania i charakterystyki bólu neuropatycznego i migreny w kohorcie chorych na stwardnienie rozsiane (SR). Spośród wysłanych 1300 kwestionariuszy 673 nadawało się do analizy statystycznej. Ogólna częstość występowania bólu u respondentów w ciągu miesiąca poprzedzającego badanie wyniosła 79%; 51% badanych odczuwało ból o cechach neuropatycznych (BN), a 46% - ból migrenowy. Chorzy odczuwający zarówno ból migrenowy jak i BN (32% respondentów) zgłaszali większe natężenie bólu i gorszą jakość życia związaną ze stanem zdrowia niż pacjenci ze SR odczuwający tylko jeden z tych bólów. Natężenie bólu u chorych na SR i migrenę było umiarkowane (6,0±0,1). Migrena w większości przypadków miała charakter epizodyczny, ale u 15% osób z migreną bóle głowy występowały ≥15 dni w miesiącu. Chorzy na SR i na migrenę byli młodsi i chorowali krócej niż pacjenci z BN. Ból o charakterze neuropatycznym najczęściej umiejscowiony był w kończynach, plecach i głowie; często opisywany był jako mrowienie lub kłucie. Nasilenie BN było małe lub umiarkowane (4,9±0,1) ale korelowało z liczbą objętych bólem części ciała. Niemniej jednak pacjenci z BN byli bardziej niesprawni (mieli większą punktację w Expanded Disability Status Scale i w Pain Interference Index) niż pacjenci z migreną. W przeciwieństwie do BN, migrena była powiązana z wiekiem, czasem trwania choroby, postacią nawracająco-zwalniającą choroby oraz z leczeniem interferonem beta. Wskazuje to na odrębne mechanizmy BN i migreny. W związku z tym wydaje się konieczne scharakteryzowanie mechanizmów bólu, które działają swoiście u chorych na SR w celu opracowania optymalnego leczenia tych pacjentów.
EN
Neuropathic pain may be caused by a variety of damages or diseases of both the peripheral and central nervous system. The most common and best known syndromes of peripheral neuropathic pain are painful diabetic neuropathy, trigeminal neuralgia and postherpetic neuralgia, persistent post-operative and post-traumatic pain, complex regional pain syndrome, cancer-related neuropathic pain, HIV-related neuropathic pain and pain after amputation. The much less common central pain is primarily central post-stroke pain, post-traumatic pain in spinal cord, central pain in Parkinson's disease, in other neurodegenerative diseases, in syringomyelia and multiple sclerosis. A multidisciplinary team of Polish experts, commissioned by the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society, has reviewed the literature on various types of neuropathic pain, with special focus on the so far published international recommendations, and has formulated recommendations on their diagnosis and treatment, in accordance with the principles of evidence-based medicine (EBM). The number of randomised studies on the efficacy of various medicines and medical procedures in many neuropathic pain syndromes is small, which makes the strength of published recommendations poor.
PL
Ból neuropatyczny może być wywołany różnymi uszkodzeniami lub chorobami, zarówno obwodowego, jak i ośrodkowego układu nerwowego. Do najczęstszych i najlepiej poznanych zespołów obwodowego neuropatycznego zalicza się bolesną neuropatię cukrzycową, neuralgię trójdzielną i popołpaścowa, przetrwały ból pooperacyjny i pourazowy, zespół wieloobjawowego bólu miejscowego, neuropatyczny ból nowotworowy i w przebiegu infekcji wirusem HIV, a także bóle po amputacji. Znacznie rzadszy ból ośrodkowy to przede wszystkim ośrodkowy ból poudarowy, pourazowy ból rdzeniowy, ośrodkowy ból w chorobie Parkinsona, w innych chorobach neurozwyrodnieniowych, w jamistości rdzenia i w stwardnieniu rozsianym. Wielodyscyplinarny zespół polskich ekspertów, powołany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu, oraz Polskie Towarzystwo Neurologiczne dokonał przeglądu piśmiennictwa na temat różnych rodzajów bólu neuropatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opublikowanych dotychczas międzynarodowych zaleceń i sformułował zalecenia dotyczące ich rozpoznawania i leczenia, zgodne z zasadami medycyny opartej na faktach (EBM). Liczba randomizowanych badań na temat skuteczności różnych leków i innych procedur medycznych w wielu zespołach bólu neuropatycznego jest niewielka, co powoduje, że siła publikowanych zaleceń jest słaba.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.