Search results

1

Safety evaluation of percutaneous ultrasound-guided thrombin injection into pseudoaneurysms

100%

Pająk M., Hasiura R., Stępień T.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(2)

20-24

EN

Introduction: common application of endovascular procedures is frequently connected with increased risk of pseudoaneurysm at the site of the artery puncture. The most frequent method of treatment of aneurysms is percutaneous ultrasound-guided thrombin injection. The aim: The aim of this research was the safety evaluation of treatment of pseudoaneurysm by thrombin injection based on own experience. Methods and materials: 70 people (57% women, 43% men, average age 67,9 ± 10,5) with pseudoaneurysm and under ultrasound-guided thrombin injection treatment carried out between 2007 and 2018 in the Department of General and Vascular Surgery of Pirogow Hospital in Lodz were analyzed. Patients were qualified to treatment based on the aneurysm and channel morphology in ultrasound examination. Before application of medicine blood supply to the limb was clinically assessed and examined using sonography. The tip of the needle was imaged into the lumen of the aneurysm. Results: In the research group, the average aneurysm diameter was 29,9 mm (± 17,2 mm) within a range from 10 mm to 96 mm. The multi-chamber aneurysm was detected in 21% of patients. Mean channel length was 12 mm (±7,7 mm), mean width 3,5 mm (±1,4 mm), mean thrombin injected 1,7 ml (±0,7 mm) within the range from 0,5 ml to 4 ml. The treatment was successful in 94% of cases. Complications after thrombin injection occurred in 7% of cases (1 patient suffered from shock, 1 from thrombus in the saphenous vein, 3 from thrombus moving from aneurysm neck to femoral artery). No deterioration of blood supply in a limb was detected after the obliteration of the aneurysm. No relevant differences in aneurysm and channel dimensions were detected between groups with and without complications (p >0,05). Conclusions: Obliteration of the pseudoaneurysm by percutaneous ultrasound-guided thrombin injection is a highly effective method. This method is considered safe, however, it requires experience. Its application may cause complications of which some are clinically significant and may lead to health and life-threatening situations. In some specific cases, surgical treatment of choice should be considered.

2

Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny

100%

Pająk M., Hasiura R., Stępień T.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(2)

20-24

PL

Wstęp: Powszechne stosowanie procedur endowaskularnych wiąże się z rosnącym ryzykiem wystąpienia tętniaków rzekomych w miejscu nakłucia tętnicy. Najczęściej stosowanym sposobem ich zaopatrywania jest zamknięcie poprzez przezskórne podanie do światła tętniaka – pod kontrolą usg – trombiny. Cel: Celem pracy była ocena bezpieczeństwa zaopatrywania tętniaków rzekomych trombiną w oparciu o dane pozyskane z materiału własnego. Materiał i metody: Analizą objęto 70 osób (57% kobiet, 43% mężczyzn) z tętniakami rzekomymi leczonymi w latach 2007–2018 w Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej szpitala im. Pirogowa w Łodzi wstrzyknięciem trombiny do światła tętniaka pod kontrolą ultrasonografii. Średni wiek pacjentów wynosił 67,9 lat (± 10,5 lat). Chorych kwalifikowano do leczenia na podstawie oceny morfologii tętniaka i kanału w badaniu ultrasonograficznym. Przed podaniem leku oceniano – zarówno klinicznie, jak i ultrasonograficznie – ukrwienie kończyny oraz uwidaczniano koniec igły w świetle tętniaka. Wyniki: W badanej grupie średnica tętniaka wynosiła średnio 29,9 mm (± 17,2 mm) i mieściła się w przedziale od 10 mm do 96 mm. Tętniaki wielokomorowe stwierdzono u 21% pacjentów. Średnia długość kanału w badanych tętniakach rzekomych wynosiła 12 mm (± 7,7 mm), szerokość 3,5 mm (± 1,4 mm). Średnia ilość podanej trombiny wynosiła 1,7 ml (± 0,7 ml), minimalna dawka 0,5 ml, maksymalna 4 ml. Leczenie było skuteczne w 94% przypadków. Powikłania po podaniu trombiny wystąpiły u 7% pacjentów (jeden przypadek wstrząsu, jeden przypadek zakrzepu w żyle odpiszczelowej oraz trzy przypadki przejścia skrzepliny przez szyję tętniaka do tętnicy udowej). U żadnego chorego nie stwierdzono pogorszenia ukrwienia kończyny po obliteracji tętniaka. Nie wykazano też istotnych różnic w wielkościach tętniaka oraz kanału w grupie z powikłaniami i bez powikłań po podaniu trombiny; p >0,05. Wnioski: Zaopatrywanie tętniaków rzekomych przezskórnym podaniem trombiny pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej jest metodą bardzo skuteczną i bezpieczną, jednak wymaga doświadczenia. Stosowanie jej może wiązać się z wystąpieniem powikłań, w tym tych istotnych klinicznie i zagrażających życiu i zdrowiu. W wybranych przypadkach należy rozważyć zastosowanie z wyboru leczenia chirurgicznego.

3

Risk factors for impaired wound healing and prolonged hospitalization in patients after amputation of the lower limb above the knee joint

76%

Orłowski M., Pluta P., Kowalczyk A., Kasprzak-Szczepańska K., Pająk M., Dziki A.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(5)

27-33

EN

ntroduction: Lower limb amputation is a surgery performed as a last resort, when all other therapeutic options have been exhausted. The duration of treatment lasts from a few to several months and depends on the extent of amputation, the patient's overall health and the course of the stump healing process. Materials and methods: A retrospective analysis was performed using the database of the General and Vascular Surgery Ward of the Nikolay Pirogov Regional Specialist Hospital in Łódź. Patients who underwent lower limb amputation at the transfemoral level in 2017 were analyzed. 92 patients undergoing surgery were qualified for the study. Patients were divided into two groups: those with no healing complications and those with stump healing complications. Medical records of both groups were analyzed for risk factors for impaired healing. The obtained data were subjected to statistical analysis. Results: Patients with impaired stump healing most often had minimal bleeding and higher ASA scores compared to patients without healing complications. No differences between the two groups were found for the remaining parameters. Patients with complications needed an average of 28 days to heal the wound and spent an average of 40 days in hospital, compared to 14 and 21 days, respectively, for patients without complications. The percentage of deaths in the group of patients with complications was also significantly higher (35%) than in the group of patients without complications (5%). Conclusions: Statistically significant factors increasing the risk of impaired stump healing include high ASA scale and minimal muscle bleeding during surgery. Patients who experienced this complication are at greater risk of prolonged hospitalization and death in the postoperative period. This study showed statistically significant risk factors for impaired stump healing following amputation and confirmed the negative impact of this complication on the length of hospitalization and risk of death.

4

Czynniki ryzyka zaburzeń gojenia i przedłużonej hospitalizacji u chorych po amputacji kończyny dolnej powyżej stawu kolanowego

76%

Orłowski M., Pluta P., Kowalczyk A., Kasprzak-Szczepańska K., Pająk M., Dziki A.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(5)

27-33

PL

Wstęp: Amputacja kończyny dolnej jest operacją wykonywaną w ostateczności, gdy wszelkie inne możliwości terapeutyczne uległy wyczerpaniu. Czas leczenia trwa od kilku do kilkunastu miesięcy i jest zależny od: rozległości amputacji, ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz przebiegu procesu gojenia kikuta. Materiały i metody: Wykonano retrospektywną analizę, korzystając z bazy danych Oddziału Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. M. Pirogowa w Łodzi. Badano pacjentów, u których w 2017 r. wykonano amputację kończyny dolnej na poziomie uda. Zakwalifikowano do pracy 92 chorych poddanych leczeniu operacyjnemu. Podzielono ich na dwie grupy: bez powikłań gojenia oraz z powikłaniami gojenia kikuta. Przeanalizowano dokumentację medyczną obu grup pod kątem czynników ryzyka zaburzeń gojenia. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki: Pacjenci z zaburzeniami gojenia kikuta najczęściej mieli minimalne krwawienie oraz wyższe wyniki w skali ASA w porównaniu do pacjentów bez powikłań gojenia. Dla pozostałych parametrów nie wykazano różnic pomiędzy obiema grupami. Osoby z powikłaniami potrzebowały średnio 28 dni na zagojenie rany oraz spędzali średnio 40 dni w szpitalu, w porównaniu do odpowiednio 14 i 21 dni dla pacjentów bez powikłań. Odsetek zgonów w grupie osób z powikłaniami był również istotnie wyższy (35%) niż w grupie osób bez powikłań (5%). Wnioski: Do istotnych statystycznie czynników zwiększających ryzyko zaburzeń gojenia kikuta należą: wysoki stopień skali ASA oraz minimalne krwawienie z mięśni podczas wykonywania zabiegu. Chorzy, u których wystąpiło to powikłanie, narażeni są na większe ryzyko przedłużonej hospitalizacji oraz zgonu w okresie pooperacyjnym. W pracy tej wykazano istotne statystycznie czynniki ryzyka zaburzeń gojenia kikuta po amputacji oraz potwierdzono negatywny wpływ tego powikłania na długość hospitalizacji i ryzyko zgonu.

Refine search results

4 Polish Journal of Surgery

4 2019

4 Pająk M.

2 Dziki A.

2 Hasiura R.

2 Kasprzak-Szczepańska K.

2 Kowalczyk A.

2 Orłowski M.

2 Pluta P.

2 Stępień T.

Safety evaluation of percutaneous ultrasound-guided thrombin injection into pseudoaneurysms

Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny

Risk factors for impaired wound healing and prolonged hospitalization in patients after amputation of the lower limb above the knee joint

Czynniki ryzyka zaburzeń gojenia i przedłużonej hospitalizacji u chorych po amputacji kończyny dolnej powyżej stawu kolanowego