Search results

1

Bariatric tourists. Foreign bariatric patients treated in Poland – a survey based study

100%

Kowalewski P., Janik M., Kwiatkowski A., Paśnik K., Walędziak M.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(4)

12-16

EN

Introduction: Bariatric procedures are becoming more popular worldwide. We present a current situation of foreign patients treated by high-volume bariatric surgeons in Poland in 2016. Material and Methods: We sent an online survey to twenty high-volume bariatric surgeons. The questionnaire regarded the year 2016. We asked for number and types of bariatric procedures performed or supervised, number of foreign bariatric patients, their qualification process, country of origin, types of procedure, and post-op recommendations. Results: We received 9 surveys (45%). Five surgeons performed or supervised from 100 to 300 bariatric procedures, 2 performed or supervised over 300 procedures, 2 performed or supervised from 50 to 100 procedures. All of the respondents performed laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) and laparoscopic gastric bypass (LRYGB), four carried out mini gastric bypass, two – gastric banding (LAGB), one – SADI-S and duodenal switch (DS). Six surgeons operated on the total of 64 foreign patients, mainly performing LSG, LRYGB and mini gastric bypass. Most of the patients were qualified based on international criteria [body mass index (BMI) over 40 kg/m2 or BMI over 35 kg/m2 with comorbidities]. United Kingdom was the most popular country of origin, followed by Germany, USA, Ireland and Sweden. Qualification for surgery was based on a personal visit. After surgery, 83.3% (n = 5) of the respondents gave out discharge documents in English, recommending long-term bariatric follow-up in the country of origin. Every respondent carried out 3-month personal follow-up of every foreign patient. Conclusions: Foreign bariatric patients travelling to Poland are qualified for surgery according to known international standards. Most of the patients receive post-op discharge documents in English, with a 3-month follow-up performed by their surgeon. Further bariatric supervision in the country of origin is routinely recommended.

2

XXL-TYPE PERSONALITY. Personality traits promoting excess body weight

100%

Sekula M., Ewa J. G., Boniecka I., Jędrzejewski E., Paśnik K.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(5)

1-4

EN

The aim of the study: The study aimed to determine whether persons suffering from obesity may be characterised by specific personality traits which promote the development of excess body weight. Additionally, the aim involved finding whether persons suffering from morbid obesity differed from healthy individuals and somatic patients as regards selected personality traits. Material and methods: The study enrolled 34 patients with the diagnosis of morbid obesity in the process of qualification for surgical treatment of obesity. The patients’ BMI ranged from 35 to 54 kg/m2. Study participants completed NEO-FFI personality inventory (Costa, McCare; 1998) and the authors’ questionnaire designed to collect demographic data and anthropometric measurements. R esults: The study showed that patients with morbid obesity significantly differed from healthy individuals and somatic patients as regards the analysed measurements of the Big Five. C onclusions: The traits which were significantly distinctive in morbidly obese patients included lowered conscientiousness and increased neuroticism. The results indicate that the above pattern of personality traits may promote the development of excessive body weight.

3

Osobowość XXL. Właściwości osobowości sprzyjające nadmiernej masie ciała

100%

Sekula M., Ewa J. G., Boniecka I., Jędrzejewski E., Paśnik K.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(5)

1-4

PL

Cel badania: Celem badania było uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy osoby chore na otyłość charakteryzują się pewnymi właściwościami osobowości, które mogą przyczyniać się do rozwoju nadmiernej masy ciała. Ponadto podjęto próbę sprawdzenia czy osoby chorujące na otyłość olbrzymią różnią się od osób zdrowych i chorych somatycznie w zakresie wybranych właściwości osobowości. Materiał i metody: Badaniem objęto 34 chorych ze zdiagnozowaną otyłością olbrzymią, w procesie kwalifikacji do chirurgicznego leczenia otyłości. BMI badanych wynosiło od 35 do 54 kg/m2. W badaniu zastosowano Kwestionariusz osobowości NEO-FFI (Costa, McCare; 1998) oraz kwestionariusz autorski, służący zebraniu danych demograficznych oraz pomiarów antropometrycznych. Wyniki: Dowiedziono, że osoby z otyłością chorobliwą różnią się istotnie od osób zdrowych oraz chorych somatycznie w zakresie analizowanych wymiarów Wielkiej Piątki. Wnioski: Cechami istotnie wyróżniającymi osoby chorujące na otyłość olbrzymią były obniżona sumienność oraz nasilona neurotyczność. Wynik ten wskazuje, iż powyższy układ cech osobowości może sprzyjać rozwojowi nadmiernej masy ciała.

4

Turyści bariatryczni. Zagraniczni pacjenci bariatryczni leczeni w Polsce – badanie ankietowe

100%

Kowalewski P., Janik M., Kwiatkowski A., Paśnik K., Walędziak M.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(4)

12-16

PL

Wprowadzenie: Rośnie popularność zabiegów bariatrycznych na świecie. Przedstawiamy obecną sytuację pacjentów zagranicznych leczonych przez chirurgów bariatrycznych w Polsce w 2016 roku. Materiały i metody: Rozesłaliśmy ankiety on-line do dwudziestu doświadczonych chirurgów bariatrycznych. Kwestionariusz dotyczył 2016 roku. Pytaliśmy o: (1) liczbę i rodzaj zabiegów bariatrycznych wykonanych lub nadzorowanych, (2) liczbę pacjentów zagranicznych, (3) proces kwalifikacji, (4) kraj pochodzenia, (5) rodzaj zabiegu i (6) zalecenia pooperacyjne. Wyniki: Otrzymaliśmy zwrotnie dziewięć ankiet (45%). Pięciu chirurgów wykonało lub nadzorowało od 100 do 300 zabiegów bariatrycznych rocznie, dwóch wykonało lub nadzorowało ponad 300 zabiegów, dwóch wykonało lub nadzorowało od 50 do 100 zabiegów. Wszyscy ankietowani wykonywali laparoskopową rękawową resekcję żołądka (LSG) i laparoskopowe wyłączenie żołądkowe z zespoleniem na pętli Roux-en-Y (LRYGB), czterech przeprowadzało zabiegi minizespoleń omijających żołądek (mini gastric bypass), dwóch laparoskopowe założenie regulowanej przewiązki (LAGB), jeden – SADI-S i dwóch – ominięcie dwunastnicy (DS). Sześciu ankietowanych chirurgów łącznie leczyło 64 pacjentów z zagranicy, głównie zabiegami LSG, LRYGB i minizespoleniem omijającym. Większość zagranicznych pacjentów zostało zakwalifikowanych w oparciu o znane międzynarodowe kryteria (BMI powyżej 40 kg/m2 lub BMI powyżej 35 kg/m2 z chorobami współistniejącymi). Najwięcej osób pochodziło ze Zjednoczonego Królestwa, następnie z: Niemiec, USA, Irlandii i Szwecji. Kwalifikacji dokonywano po osobistym zbadaniu chorego. Po zabiegu pięciu badanych (83,3%) wydało kartę wypisową w języku angielskim z zaleceniem długoterminowej kontroli w kraju pochodzenia. Każdy badany osobiście prowadził trzymiesięczną obserwację każdego pacjenta zagranicznego. Wnioski: Zagraniczni pacjenci bariatryczni przyjeżdżający do Polski są kwalifikowani do zabiegów zgodnie z uznanymi międzynarodowymi standardami. Większość z nich otrzymuje kartę informacyjną w języku angielskim i jest poddawanych trzymiesięcznej obserwacji przez operatora. Zaleca się dalsze leczenie bariatryczne w kraju pochodzenia.

5

Recommendations for the standards of equipping of the Bariatric and Metabolic Surgery Center

86%

Sztuczka E., Żukowska W., Jackowski M., Janik M. R., Paśnik K., Michalik M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(5)

52-56

EN

Introduction: The prevalence of obesity in Poland and worldwide is constantly rising. High effectiveness of bariatric surgery has been proven in literature. It is recommended that bariatric procedures should be done by highly qualified surgeons with the appropriate, up-to-date medical equipment. Aim: The purpose of the study is to establish Polish recommendations and standards for the use of medical equipment for bariatric surgery centers. Materials and methods: The review of the present recommendations of the worldwide organizations and societies (including EAES, IFSO, SAGES) and guidelines was made. On the basis of current literature and authors’s clinical experience we proposed standardized protocol for bariatric surgical equipment. Conclusions: Relevant equipping of bariatric surgery centers and implementation of standardized perioperative and surgery protocols will result in significant improvements in bariatric treatment. This will ensure patients safety, a shorter length of hospital stay and considerably reduce the risk of morbidity. Moreover, it will contribute to the efficacy of the bariatric and metabolic surgery procedures, in accordance with the highest globally accepted standards.

6

Rekomendowane standardy wyposażenia ośrodka leczniczego w zakresie chirurgii bariatrycznej i metabolicznej – doświadczenia własne

86%

Sztuczka E., Żukowska W., Jackowski M., Janik M. R., Paśnik K., Michalik M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(5)

52-56

PL

Ze względu na masę ciała chorego, oraz niejednokrotnie ponadnormatywną posturę, w oddziale chirurgicznym uwzględnić należy wyposażenie w następujący sprzęt: 1. Odpowiednio wzmocnione łóżko szpitalne o szerokości do 120 cm i nośności co najmniej 250–300 kg. Łóżko bariatryczne powinno mieć możliwość podnoszenia leżanki do pozycji zagłówkowej, kucznej, pozycji Trendelenburga (do kąta +10˚) i anty-Trendelenburga (–10˚). W standardzie doposażyć je należy w poręcze i wysięgnik o wzmocnionej konstrukcji oraz solidne lejce ułatwiające wczesne, pooperacyjne uruchomienie pacjenta. 2. Wzmocniony materac (większy komfort zapewni materac próżniowy). 3. Odpowiednie siedzisko, krzesło, wózek inwalidzki, które umożliwią pacjentowi spędzanie czasu w korzystnej dla niego pozycji pionowej (poprawa czynności płuc i krążenia krwi). Siedzisko powinno oferować zadowalające obciążenie robocze do co najmniej 250–300 kg i odpowiednie wymiary siedzenia, które zapewnią wystarczającą przestrzeń dla bioder pacjenta i znajdującej się wokół nich tkanki tłuszczowej oraz uwzględnią kształt ciała chorego, rozkład jego masy (apple – shaped, pear - shaped). Doposażenie siedziska w kółka umożliwia bezpieczne przemieszczanie chorego w dowolne miejsce w szpitalu. 4. Stosowną do badania i leczenia leżankę bariatryczną, która sprosta wykonaniu codziennych czynności terapeutycznych i pielęgnacyjnych, np. zmianom opatrunków, przeprowadzeniu badania fizykalnego. Wskazana byłaby leżanka elektryczna, z regulacją wysokości i oparcia, oraz odpowiednim, bezpiecznym obciążeniem roboczym rzędu ok. 300 kg. 5. Dużych rozmiarów kabinę prysznicową, dostosowaną do potrzeb otyłych pacjentów. Dodatkowo należy wyposażyć ją w poręcze, uchwyty i mobilne krzesło toaletowe. 6. Solidny balkonik umożliwiający samodzielne poruszanie się, utrzymanie własnego ciężaru ciała zarówno w okresie przed-, jak i pooperacyjnym, ewentualnie profesjonalne nosidło do bezpiecznego przekładania pacjenta. 7. Wagę dostosowaną do pomiaru ciężaru ciała pacjentów bariatrycznych (możliwość dokonania pomiaru masy ciała do co najmniej 350 kg). 8. Stopnie (podesty), umożliwiające wejście i położenie pacjenta bariatrycznego, np. na leżance, kozetce opatrunkowej. 9. Specjalistyczne (duże) mankiety, które umożliwiają prawidłowy pomiar ciśnienia tętniczego krwi. Masa ciała chorych kwalifikowanych do operacyjnego leczenia otyłości najczęściej przekracza 100 kg. Bez względu na rodzaj proponowanej procedury chirurgicznego leczenia otyłości, konieczne jest odpowiednie wyposażenie sali operacyjnej w sprzęt i aparaturę medyczną. 1. Automatyczny stół operacyjny, umożliwiający bezpieczne ułożenie pacjenta w pozycji anty-Trendelenburga. Zalecane obciążenie robocze stołu do 350 kg. Wyposażenie w akcesoria umożliwiające utrzymanie żądanej pozycji chorego, np. szerokie podpory pod kończyny górne i dolne, masywne pasy mocujące chorego do stołu i zapobiegające ześlizgiwaniu podczas operacji, ale nieupośledzające krążenia krwi w kończynach. Posiadanie stołu z wymiennym blatem pozwoli na rezygnację z konieczności zabezpieczenia odpowiedniego wózka transportowego ze śluzy do sali operacyjnej. 2. Materac próżniowy, który po wypompowaniu powietrza dopasowuje się do ciała chorego i pozwala na odpowiednie umocowanie pacjenta na stole operacyjnym. Dostępem z wyboru chirurgicznego leczenia otyłości jest dziś technika laparoskopowa. Konieczne jest zatem posiadanie: 1. Dobrej jakości toru wizyjnego z insuflatorem gazu, najlepiej w technologii HDTV prezentującej obraz w naturalnych barwach z dobrym kontrastem i ostrością. System powinien być wyposażony w możliwość rejestracji zapisu przebiegu operacji oraz w pompę ssąco-tłoczącą, niezbędną do ewakuacji nagromadzonych płynów ustrojowych oraz wypłukania pola operacyjnego [6]. 2. Koagulującego urządzenia dwubiegunowego lub noża harmonicznego (preparowanie tkanek techniką laparoskopową wymaga zastosowania zaawansowanych narzędzi służących do cięcia i koagulacji tkanek). Zaletą tego sprzętu jest możliwość zamykania naczyń o średnicy 5–7 mm, a w przypadku skalpela harmonicznego zapewnienie cięcia, preparowania oraz koagulacji tkanek przy zastosowaniu jednego narzędzia roboczego. Nowoczesne instrumentarium elektrochirurgiczne pozwala też zmniejszyć zużycie materiału szewnego (co minimalizuje ryzyko powikłań, zakażenia miejsca operowanego, ponieważ w organizmie pacjenta pozostaje mniej ciała obcego), znacząco skraca czas operacji i zmniejsza utratę krwi [7, 8, 9]. 3. Bazowego i specjalistycznego instrumentarium medycznego. Ilość narzędzi, ich rodzaj oraz rozmiar zależy od wykonywanej procedury bariatrycznej. 1. Trzonek i ostrze nr 11. 2. Strzykawka z 10 ml roztworu 0,9% NaCl. 3. Nożyczki do preparowania tkanek. 4. Nożyczki do szwów. 5. Dwa haki Langenbecka. 6. Końcówka ssąca z drenami. 7. Dren do insuflacji gazu. 8. Igła Veressa do wytworzenia odmy. 9. Dwa kleszczyki typu Pean. 10. Imadło. 11. Dwie pincety chirurgiczne. 12. Dwa opinaki typu Backhaus. 13. Dwa haczyki jednozębne do uchwycenia powięzi, ewentualnie dwa kleszczyki Kochera. 14. Materiał opatrunkowy: 15. Materiał szewny do zamknięcia otworów po trokarach: 16. Dren Redona nr 14 lub 16. 17. Worek do pasywnego drenażu Redona. 18. Antyadhezyjne opatrunki pooperacyjne. Zalecane instrumentarium bazowe przedstawiono na fotografii 1. 1. Trokar optyczny o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm  i długości 15 cm. 2. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm  i długości 15 cm. 3. Dwa trokary o średnicy 5 mm lub dwa trokary o średnicy  10/12 mm z redukcją na 5mm i długości 15 cm. 4. Wideokamera lub optyka skośna o kącie 30˚ ze światłowodem. 5. Retraktor do podtrzymania wątroby. 6. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm. 7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm. 8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm  i długości 40–44 cm. 9. Monopolarna elektroda hakowa o średnicy 5 mm  i długości 40–44 cm. 10. Atraumatyczne kleszczyki typu Babcock o średnicy 5 mm  lub 10 mm. 11. Imadło. 12. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej energii  bipolarnej o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia  od 35 cm. 13. Klipsownica. 14. Klipsy naczyniowe. 15. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją,  o średnicy12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,  lub uniwersalna rączka 16. Kilka (6–7) ładunków do endoskopowego staplera  liniowego o różnej wysokości zszywek (wybierając  ładunek, należy kierować się wiedzą o grubości oraz  biomechanice tkanki). 17. Stapler okrężny o średnicy 25 CDH i długiej rękojeści  (ewentualnie w wyposażeniu dodatkowym kowadełko typu  or-vill). 18. Filtr oddymiający pole operacyjne [10]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji Roux-en-Y Gastric Bypass techniką laparoskopową (LRYGB) przedstawiono na fotografii 2. 1. 5 ml błękitu metylenowego 1% do sprawdzenia szczelności  zespolenia. 2. Strzykawkę10 ml. 3. Sondę żołądkową 34–36. 1. Trokar optyczny o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm  i długości15 cm. 2. Trokar o średnicy 5 mm lub 10/12 mm z redukcją na 5mm  i długości 15 cm. 3. Dwa trokary o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm  i długości 15 cm. 4. Wideokamera lub skośna optyka o kącie 30˚ ze światłowodem. 5. Retraktor do podtrzymania wątroby. 6. Zakrzywiony dysektor o średnicy 5 mm i długości 40–44cm. 7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5mm i długości 40–44cm. 8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm  i długości 40–44 cm. 9. Rurka kalibracyjna z podziałką do 10 cm o średnicy 5mm  i długości 40–44 cm. 10. Imadło. 11. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej  energii bipolarnej o średnicy 5mm lub 10 mm i długości  ramienia od 35cm. 12. Klipsownica. 13. Klipsy naczyniowe do uszczelnienie szwów staplerowych  na żołądku. 14. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją  średnicy 12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,  lub uniwersalna rączka. 15. Kilka (6–7 sztuk) ładunków do endoskopowego staplera  liniowego o różnej wysokości zszywki (wybierając ładunek,  należy kierować się wiedzą o grubości oraz biomechanice  tkanki). 16. Filtr do ewakuacji dymu z pola operacyjnego. 17. Endocatch / bag (do wyjęcia resekowanej części żołądka). 18. Rozwieracz trójramienny do bezpiecznego usunięcia worka  z żołądkiem [11]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji resekcji rękawowej żołądka techniką laparoskopową (LSG) przedstawiono na fotografii 3. 1. sondę żołądkową 34–44 CDH. 2. 5 ml błękitu metylenowego 1%. 3. Strzykawkę 10 ml. 1. Trokar optyczny o średnicy10 mm. 2. Trokar o średnicy15 mm z redukcją na 5 mm. 3. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm. 4. Retraktor Goldfinger. 5. Opaska gastric band. 6. Wideokamera lub skośna optyka 30˚ ze światłowodem. 7. Retraktor do podtrzymania wątroby. 8. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm. 9. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44cm. 10. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm  i długości 40–44 cm. 11. Imadło. 12. Skalpel harmoniczny, lub instrument zaawansowanej energii  bipolarnej, o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia  od 35 cm. 13. Klipsownica i klipsy naczyniowe. 14. Filtr do ewakuacji zadymienia w polu operacyjnym [12]. Wprawdzie odchodzi się obecnie od zakładania opasek bariatrycznych, niemniej jednak są jeszcze ośrodki w kraju, które decydują się na tę metodę operacyjną. null null null Częstość występowania otyłości oraz chorób jej towarzyszących gwałtownie wzrasta zarówno w kraju, jak i na świecie, osiągając skalę epidemii. Zgodnie z wynikami badań naukowych, zabiegi bariatryczne stanowią obecnie jedyną metodę leczenia otyłości olbrzymiej o udowodnionej skuteczności. Postęp wiedzy, który dokonał się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, pozwolił na zweryfikowanie wskazań do chirurgicznego leczenia otyłości [1]. Złotym standardem leczenia operacyjnego jest zastosowanie małoinwazyjnych technik laparoskopowych, które wiążą się ze zmniejszonym odsetkiem powikłań oraz niższą śmiertelnością okołozabiegową [2, 3]. Dostęp laparoskopowy zapewnia także mniejsze ryzyko kontaminacji ran operacyjnych, uzyskanie lepszych efektów kosmetycznych i szybszy powrót pacjenta do codziennych czynności życiowych i zawodowych. Zaleca się, aby zabiegi chirurgicznego leczenia otyłości wykonywano w ośrodkach z doświadczeniem w chirurgii bariatrycznej i metabolicznej, posiadających wyszkoloną kadrę oraz niezbędny sprzęt [3]. Terapia i opieka pielęgnacyjna nad pacjentem oraz przygotowanie chorego do bariatrycznej procedury chirurgicznej wymaga odpowiedniego, i dodatkowego, wyposażenia oddziału oraz bloku operacyjnego w aparaturę medyczną, która dostosowana jest do chorych z otyłością olbrzymią [4]. Ośrodek taki powinien dysponować również możliwością leczenia powikłań występujących po operacjach bariatrycznych [5].

7

Uśmierzanie bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej – zalecenia Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu oraz Polskiego Towarzystwa Znieczulenia Regionalnego i Leczenia Bólu

59%

Wordliczek J., Zajączkowska R., Dziki A., Jackowski M., Richter P., Woroń J., Misiołek H., Dobrogowski J., Paśnik K., Wallner G., Malec-Milewska M.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

47-68

PL

Szacuje się, że każdego roku na świecie przeprowadzanych jest ponad 310 milionów zabiegów operacyjnych. Prawidłowe postępowanie przeciwbólowe w okresie okołooperacyjnym jest fundamentalnym prawem każdego pacjenta, zmniejsza także znacząco liczbę powikłań pooperacyjnych oraz czas i koszty hospitalizacji, szczególnie u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (ASA III-V), poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym oraz hospitalizowanych w oddziałach intensywnej terapii. Pomimo tak istotnych argumentów przemawiających za prowadzeniem skutecznej analgezji w okresie okołooperacyjnym, u blisko 79% pacjentów operowanych w trybie hospitalizacji oraz 71% pacjentów operowanych w trybie ambulatoryjnym (tzw. chirurgia 1-dnia) obserwowano pooperacyjny ból o nasileniu umiarkowanym, silnym lub ekstremalnym. Dlatego też skuteczne uśmierzanie bólu pooperacyjnego powinno być jednym z priorytetów zintegrowanego, nowoczesnego postępowania okołooperacyjnego, którego składowymi poza adekwatną analgezją są wczesne odżywianie drogą przewodu pokarmowego, wczesne uruchamianie pacjentów oraz aktywna fizjoterapia. W obecnie publikowanych „Zaleceniach” zespół autorów dokonał aktualizacji poprzednich „Rekomendacji” przede wszystkim w zakresie dotyczącym metod optymalizacji uśmierzania bólu pooperacyjnego oraz nowych technik i leków wprowadzonych do terapii bólu pooperacyjnego w ostatnich latach. Zaktualizowano także algorytmy pooperacyjnego postępowania przeciwbólowego w różnych kategoriach zabiegów.

8

Postoperative pain relief in general surgery – recommendations of the Association of Polish Surgeons, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy, Polish Association for the Study of Pain and Polish Association of Regional Anaesthesia and Pain Treatment

59%

Wordliczek J., Zajączkowska R., Dziki A., Jackowski M., Richter P., Woroń J., Misiołek H., Dobrogowski J., Paśnik K., Wallner G., Malec-Milewska M.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(1)

47-68

EN

It is estimated that there are over 310 million surgeries performed in the world every year. Appropriate analgesic management in the perioperative period constitutes a fundamental right of every patient, significantly reducing the number of postoperative complications and the time and costs of hospitalization, particularly in the high-risk group of patients (ASA III-V) subject to extensive surgical procedures and hospitalized in intensive care units. Despite such significant arguments speaking for the conduct of effective analgesia in the perioperative period, nearly 79% of patients operated in hospitalization settings and 71% of patients operated in outpatient settings (so-called first day surgery) experienced postoperative pain of moderate, strong or extreme intensity. Hence, effective relief of postoperative pain should constitute one of the priorities of integrated, modern perioperative management, the components of which apart from adequate analgesia involve early nutrition through the alimentary canal, early patient activation and active physiotherapy. In the currently published “Guidelines”, a team of authors has updated the previous “Recommendations” primarily in terms of methods for optimizing postoperative pain relief and new techniques and drugs introduced for postoperative pain therapy in recent years. The algorithms of postoperative pain management in different treatment categories were also updated.

9

Pharmacotherapy of pain in cancer patients – recommendations of the Polish Association for the Study of Pain, Polish Society of Palliative Medicine, Polish Society of Oncology, Polish Society of Family Medicine, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy and Association of Polish Surgeons

46%

Wordliczek J., Kotlińska-Lemieszek A., Leppert W., Woroń J., Dobrogowski J., Krajnik M., Przeklasa-Muszyńska A., Jassem J., Drobnik J., Wrzosek A., Janecki M., Pyszkowska J., Kocot-Kępska M., Zajączkowska R., Filipczak-Bryniarska I., Boczar K., Jakowicka-Wordliczek J., Malec-Milewska M., Kübler A., Suchorzewski M., Mordarski S., Dziki A., Paśnik K.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(4)

55-84

EN

Guidelines for the pharmacotherapy of pain in cancer patients were developed by a group of 21 experts of the Polish Association for the Study of Pain, Polish Society of Palliative Medicine, Polish Society of Oncology, Polish Society of Family Medicine, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy and Association of Polish Surgeons. During a series of meetings, the experts carried out an overview of the available literature on the treatment of pain in cancer patients, paying particular attention to systematic reviews and more recent randomized studies not included in the reviews. The search was performed in the EMBASE, MEDLINE, and Cochrane Central Register of Controlled Trials databases using such keywords as “pain”, “cancer”, “pharmacotherapy”, “analgesics”, and similar. The overviewed articles included studies of pathomechanisms of pain in cancer patients, methods for the assessment of pain in cancer patients, and drugs used in the pharmacotherapy of pain in cancer patients, including non-opioid analgesics (paracetamol, metamizole, non-steroidal anti-inflammatory drugs), opioids (strong and weak), coanalgesics (glucocorticosteroids, α2-adrenergic receptor agonists, NMDA receptor antagonists, antidepressants, anticonvulsants, topical medications) as well as drugs used to reduce the adverse effects of the analgesic treatment and symptoms other than pain in patients subjected to opioid treatment. The principles of opioid rotation and the management of patients with opioidophobia were discussed and recommendations for the management of opioid-induced hyperalgesia were presented. Drugs used in different types of pain experienced by cancer patients, including neuropathic pain, visceral pain, bone pain, and breakthrough pain, were included in the overview. Most common interactions of drugs used in the pharmacotherapy of pain in cancer patients as well as the principles for the management of crisis situations. In the final part of the recommendations, the issues of pain and care in dying patients are discussed. Recommendations are addressed to physicians of different specialties involved in the diagnostics and treatment of cancer in their daily practice. It is the hope of the experts who took part in the development of these recommendations that the recommendations would become helpful in everyday medical practice and thus contribute to the improvement in the quality of care and the efficacy of pain treatment in this group of patients.

10

Farmakoterapia bólu u chorych na nowotwory – zalecenia Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej, Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, i Towarzystwa Chirurgów Polskich

46%

Wordliczek J., Kotlińska-Lemieszek A., Leppert W., Woroń J., Dobrogowski J., Krajnik M., Przeklasa-Muszyńska A., Jassem J., Drobnik J., Wrzosek A., Janecki M., Pyszkowska J., Kocot-Kępska M., Zajączkowska R., Filipczak-Bryniarska I., Boczar K., Jakowicka-Wordliczek J., Malec-Milewska M., Kübler A., Suchorzewski M., Mordarski S., Dziki A., Paśnik K.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(4)

55-84

PL

Grupa ekspertów Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej, Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz Towarzystwa Chirurgów Polskich w oparciu o przegląd piśmiennictwa opracowała zalecenia dotyczące farmakoterapii bólu u chorych na nowotwory. Przeszukano bazy danych: EMBASE, MEDLINE oraz Cochrane Central Register of Controlled Trials wprowadzając następujące hasła: ból, nowotwór, farmakoterapia, analgetyki i pokrewne. Przeglądowi poddano publikacje dotyczące patomechanizmów bólu u chorych na nowotwór, metod jego oceny oraz leków stosowanych w farmakoterapii bólu u chorych na nowotwór: nieopioidowych leków przeciwbólowych (paracetamolu, metamizolu, niesteroidowych leków przeciwzapalnych), opioidów, koanalgetyków (glukokortykosteroidów, agonistów receptora α2 adrenergicznego, antagonistów receptora NMDA, leków przeciwdepresyjnych, przeciwpadaczkowych, leków stosowanych miejscowo) oraz leków stosowanych w celu zwalczania objawów niepożądanych związanych ze stosowanym leczeniem przeciwbólowym, a także łagodzenia objawów innych niż ból u pacjentów leczonych opioidami. Omówiono zasady rotacji opioidów, przedstawiono zalecenia postępowania w przypadku wystąpienia hiperalgezji indukowanej przez opioidy. Zebrano leki stosowane w różnych rodzajach bólu u chorych na nowotwór: neuropatycznego, trzewnego, kostnego oraz przebijającego. Przedstawiono także najczęściej występujące interakcje leków stosowanych w farmakoterapii bólu u chorych na nowotwór. Ponadto przedstawiono zasady postępowania w sytuacjach kryzysowych oraz w przypadku przedawkowania opioidów i wystąpienia poopioidowej depresji oddechowej. W końcowej części zaleceń omówiono zagadnienia bólu i opieki nad pacjentami w okresie umierania. Zalecenia te są przeznaczone dla lekarzy praktyków różnych specjalności, którzy na co dzień zajmują się diagnostyką i leczeniem chorych na nowotwór.

Refine search results

Bariatric tourists. Foreign bariatric patients treated in Poland – a survey based study

XXL-TYPE PERSONALITY. Personality traits promoting excess body weight

Osobowość XXL. Właściwości osobowości sprzyjające nadmiernej masie ciała

Turyści bariatryczni. Zagraniczni pacjenci bariatryczni leczeni w Polsce – badanie ankietowe

Recommendations for the standards of equipping of the Bariatric and Metabolic Surgery Center

Rekomendowane standardy wyposażenia ośrodka leczniczego w zakresie chirurgii bariatrycznej i metabolicznej – doświadczenia własne

Uśmierzanie bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej – zalecenia Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu oraz Polskiego Towarzystwa Znieczulenia Regionalnego i Leczenia Bólu

Postoperative pain relief in general surgery – recommendations of the Association of Polish Surgeons, Polish Society of Anaesthesiology and Intensive Therapy, Polish Association for the Study of Pain and Polish Association of Regional Anaesthesia and Pain Treatment