Search results

1

Opis przypadków chorych ze znacznie podwyższonym stężeniem markera CA 19-9 bez potwierdzenia rozpoznania choroby nowotworowej

100%

Ostrowski B., Janczewska A., Nowak A., Nowakowska-Duława E., Marek T.

|

vol. 14

|

issue 4

439-443

EN

The CA 19-9 antigen is a marker whose concentration is elevated usually in the presence of gastrointestinal cancer. CA 19-9 is considered to be characteristic for pancreatic and biliary cancer; however, an elevated level of this marker may also indicate a cancer with a different point of origin such as the colon or the stomach. CA 19-9 has limited application in diagnosis; however, the observation of its level makes it possible to monitor treatment progress and can help in the detection of cancer spread. CA 19-9 is a glycoprotein with a molecular mass of 210 kD, produced not only by cancer cells, but also by gastrointestinal and liver cells during foetal development, by salivary glands, mature pancreatic and biliary cells as well as the bronchi. This study presents the cases of patients who were diagnosed with significantly elevated CA 19-9 levels and in whom cancer was excluded in the course of further clinical follow-up. The authors indicate that a very high concentration of CA 19-9 can have a different cause than cancer: in the cases described in the present study it was usually cholestasis caused by benign biliary diseases that led to the elevation of this marker.

PL

Antygen CA 19-9 to marker, którego stężenie jest najczęściej podwyższone w przypadku nowotworów przewodu pokarmowego. Uważa się, że jest charakterystyczny dla raka trzustki i dróg żółciowych, ale jego podwyższone stężenie może także wskazywać na nowotwór o innym punkcie wyjścia, takim jak jelito grube czy żołądek. CA 19-9 ma ograniczone zastosowania w diagnostyce, ale jego kontrola pozwala monitorować postęp leczenia i jest pomocna w wykrywaniu rozsiewu nowotworu. CA 19-9 jest glikoproteiną o masie cząsteczkowej 210 kD, produkowaną nie tylko przez komórki nowotworowe, ale również przez komórki przewodu pokarmowego i wątroby w życiu płodowym, gruczoły ślinowe, dojrzałe komórki trzustki i dróg żółciowych oraz oskrzela. Niniejsza praca przedstawia opis chorych, u których stwierdzono istotnie podwyższone stężenia CA 19-9, a w toku dalszej obserwacji klinicznej wykluczono rozpoznanie nowotworu. Autorzy wskazują, że bardzo wysokie stężenie CA 19-9 może być spowodowane zmianą inną niż rak – w opisanych przypadkach była to głównie cholestaza spowodowana łagodnymi chorobami dróg żółciowych.

2

Zapadalność i czynniki ryzyka infekcji Helicobacter pylori wśród krewnych pacjentów zakażonych

100%

Ostrowski B., Budzyńska A., Janczewska A., Gabryelczak M., Kadłubicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2017

|

vol. 13

|

issue 3

377-383

EN

Introduction: According to the World Health Organization, Helicobacter pylori infection affects 70–90% of adults in developing countries and 25–50% of adults from developed countries. Objectives: An assessment of the incidence of Helicobacter pylori infection among the household members of patients with positive urease test as well as determination of risk factors, symptoms and coexisting diseases. Material and methods: Study included 62 relatives of 32 patients with Helicobacter pylori infection, who were occupying the same household. Control group included 40 relatives of patients with negative urease test. All participants were subjected to Diago-HP serological testing and completed a questionnaire including 30 questions. Results: It was found that Helicobacter pylori infection is significantly more common among the household members of infected patients compared to the control group (37.1% vs. 18.4%, p < 0.001). The incidence of infections was 58.5% in the study population (patients and their relatives). Infected patients were older than the uninfected ones (51.1 ± 15.0 vs. 36.5 ± 18.6 years, p < 0.001), they more often reported difficulties in defecation (72.7% vs. 50.8%, p = 0.04) and a feeling of fullness in the upper abdomen (75.9% vs. 50.8%, p = 0.02). Type 2 diabetes significantly increased the risk of Helicobacter pylori infection (100% vs. 53.6%, p = 0.004). No relationship was found between accommodation, hygienic habits, drug use, diet or keeping pets. Conclusions: The incidence of Helicobacter pylori infection is significantly higher among the household members of infected patients. The infection is more common among elderly and diabetic patients.

PL

Wstęp: Infekcja Helicobacter pylori według Światowej Organizacji Zdrowia występuje u 70–90% dorosłych w krajach rozwijających się i około 25–50% w krajach rozwiniętych. Cel pracy: Ocena występowania infekcji Helicobacter pylori wśród domowników pacjentów z dodatnim wynikiem testu ureazowego oraz określenie czynników ryzyka zakażenia, towarzyszących objawów i chorób współistniejących. Materiał i metody: Do badania włączono 62 krewnych 32 osób zakażonych Helicobacter pylori, zamieszkujących jedno gospodarstwo rodzinne. Grupę kontrolną stanowiło 40 krewnych osób z ujemnym wynikiem testu ureazowego. Badani zostali poddani testowi serologicznemu Diago-HP oraz odpowiedzieli na 30 pytań ankietowych. Wyniki: Stwierdzono istotnie częstsze występowanie infekcji Helicobacter pylori u domowników osoby zakażonej w porównaniu z grupą kontrolną (37,1% vs 18,4%, p < 0,001). W całej badanej populacji (pacjenci i ich krewni) częstość infekcji wyniosła 58,5%. Osoby zakażone były starsze niż niezakażone (51,1 ± 15,0 vs 36,5 ± 18,6 roku, p < 0,001), częściej zgłaszały zaburzenia wypróżniania (72,7% vs 50,8%, p = 0,04) i uczucie pełności w nadbrzuszu (75,9% vs 50,8%, p = 0,02). Cukrzyca typu 2 znamiennie zwiększała ryzyko infekcji Helicobacter pylori (100% vs 53,6%, p = 0,004). Nie stwierdzono związku infekcji z miejscem zamieszkania, nawykami higienicznymi, stosowanymi używkami, dietą i posiadaniem zwierząt domowych. Wnioski: Zapadalność na infekcję Helicobacter pylori jest istotnie wyższa wśród domowników osób zakażonych. Zakażenie częściej występuje u osób w starszym wieku i chorujących na cukrzycę.

3

Wpływ diety wegetariańskiej na występowanie objawów gastroenterologicznych

100%

Ostrowski B., Malinowska A., Budzyńska A., Nowakowska-Duława E., Hartleb M.

|

vol. 14

|

issue 4

402-406

EN

Introduction: More than million Polish people and 420 million individuals around the world have a vegetarian diet. Aim of the study: To evaluate the effects of vegetarian and vegan diets on gastrointestinal symptoms. Material and methods: The study included 1,209 individuals (886 from Poland and 323 from the United States of America). In the study population, 702 individuals declared following a vegetarian diet and 365 a vegan subtype of this diet. The control group included 142 individuals who had no dietary restrictions. All subjects completed a questionnaire composed of 31 questions. It was available online and was posted on vegetarian internet forums. Results: Before diet change, 60% of future vegans and 52% of future vegetarians experienced bloating and a sense of fullness; 32% and 25%, respectively, suffered from heartburn, nausea or vomiting; 44% and 35% had a tendency for constipation; 11% of subjects in both groups had a poor appetite and 3% of vegans and 2% of vegetarians had skin problems. After diet transition 84% of vegans and 74% of vegetarians reported health improvement (p = 0.002). Bloating and a sense of fullness decreased to 13% in vegans and 12% in vegetarians (p < 0.001), heartburn, nausea and vomiting to 2% and 4%, respectively (p < 0.001), poor appetite to 2% and 3% (p = 0.001), and bowel movement problems to 8% and 4% (p = 0.001). The rate of skin problems rose to 10% in vegans and 16% in vegetarians (p = 0.001). Conclusions: After the introduction of a vegetarian or vegan diet in the lives of the subjects a significant decrease in gastrointestinal complaints was observed; however, this was accompanied by an increase in the rate of skin problems.

PL

Wstęp: Ponad milion Polaków oraz 420 mln ludzi na całym świecie stosuje dietę wegetariańską. Cel: Ocena wpływu diety wegetariańskiej i wegańskiej na występowanie objawów gastroenterologicznych. Materiał i metody: Do badania włączono 1209 osób (886 z Polski oraz 323 ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej – USA). Dietę wegetariańską deklarowało 702 ankietowanych, a 365 osób stosowało wegański podtyp tej diety. Grupę kontrolną stanowiły 142 osoby niestosujące ograniczeń dietetycznych. Wszyscy badani wypełniali kwestionariusz składający się z 31 pytań. Był on dostępny online i umieszczany na forach społecznościowych zrzeszających wegetarian. Wyniki: Przed zastosowaniem diety u 60% wegan oraz 52% wegetarian występowały wzdęcia i uczucie pełności w jamie brzusznej, u 32% i 25% – zgaga, nudności lub wymioty, u 44% i 35% – tendencja do zaparć, u 11% w obu grupach – słabe łaknienie, zaś odpowiednio u 3% i 2% – zmiany skórne. Po zastosowaniu diety 84% wegan i 74% wegetarian zgłosiło poprawę stanu zdrowia (p = 0,002). Wzdęcia lub uczucie pełności zmniejszyły się odpowiednio do 13% i 12% (p < 0,001), zgaga, nudności i wymioty – do 2% i 4% (p < 0,001), słabe łaknienie – do 2% i 3% (p = 0,001), zaburzenia wypróżniania – do 8% i 4% (p = 0,001). Częstość zmian skórnych wzrosła do 10% u wegan i do 16% u wegetarian (p = 0,001). Wnioski: Po wprowadzeniu diety wegetariańskiej lub wegańskiej obserwowano istotne zmniejszenie częstości występowania dolegliwości gastroenterologicznych, lecz towarzyszyło temu zwiększenie częstości występowania zmian skórnych.

Refine search results

3 Pediatria i Medycyna Rodzinna

2 2018

1 2017

3 Ostrowski B.

2 Budzyńska A.

2 Janczewska A.

2 Nowakowska-Duława E.

1 Gabryelczak M.

1 Hartleb M.

1 Kadłubicki B.

1 Malinowska A.

1 Marek T.

1 Nowak A.

Opis przypadków chorych ze znacznie podwyższonym stężeniem markera CA 19-9 bez potwierdzenia rozpoznania choroby nowotworowej

Zapadalność i czynniki ryzyka infekcji Helicobacter pylori wśród krewnych pacjentów zakażonych

Wpływ diety wegetariańskiej na występowanie objawów gastroenterologicznych