Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Postawa ciała, w tym ustawienie kolan, oraz nadmierna masa ciała mają wymierny wpływ na sposób poruszania się człowieka. Większość dysfunkcji somatycznych i motorycznych pojawiających się w wieku dojrzałym ma swoje podłoże w wieku dziecięcym. Pojawiające się u osób dorosłych dolegliwości narządu ruchu często są skutkiem niezauważonych lub nieleczonych wcześniejszych dysfunkcji. Liczną grupę pacjentów z zaburzeniami układu ruchu stanowią dzieci i młodzież. Celem pracy była ocena wpływu nadmiernej masy ciała i ustawienia koślawego kolan na symetrię i zakres ruchu miednicy w chodzie u dzieci. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 192 uczniów szkół podstawowych w wieku od 11 do 13 lat z okolic miasta Tarnowa. Oceniono ustawienie kończyn dolnych mierząc odstęp pomiędzy kostkami przyśrodkowymi w pozycji stojącej ze złączonymi kolanami. Symetrię ruchu miednicy w chodzie zbadano za pomocą urządzenia BTS G-Walk. Wyniki: Nadmierną masę ciała, podobnie jak koślawość kolan, częściej diagnozowano u chłopców. Zanotowano istotny związek pomiędzy nadwagą i otyłością a koślawością kolan. Stwierdzono również istotną różnicę w symetrii i zakresie ruchu miednicy w chodzie pomiędzy dziećmi z prawidłową i nadmierną masą ciała oraz pomiędzy dziećmi z prawidłowymi i koślawymi kolanami. Badanie współczynnika korelacji pokazało, że większy wpływ na ruch miednicy w chodzie ma BMI niż ustawienie kolan. Wnioski: Reedukacja chodu powinna być elementem kinezyterapii zarówno dzieci z koślawym ustawieniem kolan, jak i dzieci z nadmierną masą ciała.
EN
Introduction: Body posture, including the alignment of the knees, as well as being overweight or obese, has a measurable influence on the way one moves. Most of the somatic and motor dysfunctions, which are often a problem for adults, originated in their childhood. Ailments regarding motor functions among adults are often a consequence of a previously overlooked or untreated dysfunction. Children and teenagers are a large group of patients suffering from dysfunctions of such type. The goal of this research was to assess the degree of influence being overweight or obese and having valgus knees has over children’s pelvic movement symmetry during motion. Materials and methods: 192 primary school students, aged 11-13, from Tarnow and its surrounding areas took part in the study. The alignment of their lower limbs was realised through measuring the distances between their medial malleoli, while standing up, with legs joined at knees. The pelvic movement symmetry while walking was tested with the BTS G-Walk device. Results: Boys have been diagnosed with having excessive body weight and valgus knees alignment more often than girls. A crucial correlation between being overweight or obese and having valgus knees was noted. A notable difference in the pelvic movement symmetry during motion between overweight or obese children and those with correct body weight, as well as between children with valgus and correct knees alignment has been determined. Studying the correlation coefficient has shown that BMI is more relevant than knee alignment to the problem in question. Conclusion: Gait re-education should be a part of kinesitherapy both for the children with valgus knees and those with excessive body weight.
EN
Introduction: Modern volleyball requires players to present a high level of strength and speed fitness. Efficiency in this discipline is also significantly determined by the level of development of the somatic features, including especially body height and shoulder range. The main aim of the study was to assess the level of development of the most important morpho-functional features characterizing female volleyball players at high sports level against the background of non-training women. Material and methods: 13 female players representing the 1st league volleyball club took part in the research. The control group consisted of 11 women not exercising any form of competitive sport. Measurements of basic somatic features were carried out: body height, body weight and its tissue components. In addition, explosive strength of the lower limbs tests (CMJ) and the Wingate test was performed. On the basis of statistical analysis, the most important somatic features and motor fitness indicators characterizing I-league volleyballers were selected. Results: The greatest differences between volleyball players and non-training women in terms of morphological features was recorded for lean body mass (LBM [kg], Z = 6.63, p <0.01). However, in terms of motor fitness indicators, the largest differences were found in terms of peak power, average power and CMJ [cm] and CMJ power [W/kg]. Calculated, respectively: Z = 2.59, p <0.001; Z = 3.22, p <0.001; Z = 2.75, p <0.001, Z = 2.54, p <0.001). Conclusions: Our research confirmed importance of selected morpho-functional features conducive to high efficiency of Female’s volleyball. Jumping tests (e.g. CMJ) assessing the motor potential of lower limbs of volleyball players have practical value in the context of recruitment, selection and control of female's volleyball training. The Wingate test, as a diagnostic tool, can be used as an adjunct to retinal specific tests.
PL
Wstęp: Współczesna siatkówka wymaga od zawodników prezentowania wysokiego poziomu rozwoju możliwości siłowo-szybkościowych. Efektywność w tej dyscyplinie jest także istotnie determinowana poziomem rozwoju podstawowych cechy budowy somatycznej, w tym przede wszystkim wysokością ciała oraz zasięgiem ramion. Głównym celem badań była ocena poziomu rozwoju najistotniejszych cech morfo-funkcjonalnych charakteryzujących siatkarki występujące na drugim poziomie krajowych rozgrywek ligowych na tle kobiet nietrenujących. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 13 zawodniczek reprezentujących I-ligowy klub siatkarski. Grupę kontrolną stanowiło 11 kobiet nietrenujących żadnej formy sportu. Przeprowadzono pomiary podstawowych cech budowy somatycznej: wysokość ciała, masę ciała i jej komponenty tkankowe. Ponadto zmierzono siłę eksplozywną kończyn dolnych (CMJ) oraz przeprowadzono test Wingate. Na podstawie analizy statystycznej wyselekcjonowano najistotniejsze cechy budowy somatycznej i wskaźniki sprawności motorycznej charakteryzujące I-ligowe siatkarki. Wyniki: Największe zróżnicowanie pomiędzy siatkarkami a nietrenującymi w zakresie cech morfologicznych odnotowano dla masy ciała szczupłego (LBM [kg], Z=6,63, p<0,01). Natomiast w zakresie wskaźników wysiłkowych największe różnice stwierdzono w zakresie piku mocy, mocy średniej oraz wyskoku CMJ i mocy względnej wyskoku CMJ. Obliczono odpowiednio: Z=2,59, p<0,001; Z=3,22, p<0,001; Z=2,75, p<0,001, Z=2,54, p<0,001). Wnioski: Badania własne wykazały i potwierdziły wysokie znaczenie wybranych cech morfo-funkcjonalnych sprzyjających wysokiej efektywności gry w siatkówce kobiet. Testy bazujące na skokach (np. CMJ) oceniające potencjał motoryczny kończyn dolnych siatkarek, mają wartość praktyczną w kontekście naboru, selekcji oraz kontroli treningu w siatkówce kobiet. Test Wingate, jako narzędzie diagnostyczne, może być stosowany jako uzupełnienie do prób o charakterze specyficznym w siatkówce.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.